پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

بازیافت گوشی های تلفن همراه، معادن پنهان طلا ...

قصد دارید تلفن همراه قدیمی خود که تقریباً از کار افتاده است را دور بیندازید؟ ما به شما توصیه می کنیم کمی دست نگه دارید زیرا ممکن است در درون قطعات الکتریکی آن طلا، نقره، مس یا دیگر فلزات ارزشمند را پیدا کنید. هم اکنون افراد زیادی در تلاش هستند با دست یافتن به این فلزات گران قیمت و آب کردن آنها و ساخت جواهرات پول خوبی به جیب بزنند. شرکت های سازنده گوشی های موبایل اغلب در مدارهای الکترونیکی گوشی های خود از طلا استفاده می کنند زیرا این فلز با ارزش نسبت به دیگر فلزات رسانای بهتری است.

تاهیداکو سکیگاوا رئیس شرکت بازیافت دوا هولدینگز می گوید: «فلزات به کار رفته در گوشی های موبایل می توانند بیش از حد باارزش باشند برای همین ما می خواهیم هر طور که شده آنها را بازیافت کنیم.» معدنچیان از آب کردن یک تن سنگ طلاتنها پنج گرم طلااستخراج می کنند در حالی که بازیافت کنندگان گوشی همراه از ذوب یک تن گوشی تلفن همراه خراب شده 150 گرم طلابه دست می آورند. همین وزن گوشی تلفن همراه علاوه بر طلاحدود 100 کیلوگرم مس و سه کیلوگرم نقره را در کنار فلزهای دیگر در خود جای داده است. با افزایش قیمت فلزات در بازارهای جهانی بازیافت مواد اهمیت زیادی پیدا کرده است. قیمت طلادر هر اونس هم اکنون حدود 890 دلار است. قیمت این فلز گران قیمت در ماه مارس به اوج خود و به قیمت 1030 دلار رسید.

سرب و قلع هم نسبت به گذشته به قیمت بیشتری مبادله می شوند و قیمت نقره هم فاصله زیادی با میانگین قیمت خود در سال گذشته دارد. بازیافت قطعات الکترونیکی در ژاپن که منابع طبیعی کمی دارد کار عقلانی به نظر می رسد. صنعت الکترونیک این کشور بالغ بر میلیاردها دلار است و سالانه بیش از ده میلیون گوشی همراه قدیمی در این کشور از رده خارج می شود. نوزومو یاماناکا مدیر اکوسیستم کارخانه بازیافت مواد که در آن هزاران گوشی تلفن همراه بازیافت و ذوب می شوند، می گوید: «برای بسیاری گوشی های همراه انبار شده در کارخانه ما تنها یک توده فلزی و پلاستیکی به درد نخور هستند اما همین تپه های بی ارزش برای ما حکم معدن طلارا دارد.»

در کارخانه هانیو در 80 کیلومتری جنوب غربی توکیو استخراج طلاو نقره از داخل گوشی های همراه حسابی رونق دارد. در این کارخانه مدارهای الکترونیکی در داخل کوره هایی قرار می گیرند و طلای آن در اثر حرارت آب شده و از سوراخی در زیر کوره خارج می شود. قیمت سه کیلو طلای به دست آمده از این روش حدود 90 هزار دلار است. این طلاهای مذاب پس از خروج از کوره به صورت شمش های طلاقالب گیری می شوند.

آرای در حالی که عینک پلاستیکی به چشم زده می گوید: «دو سال پیش زمانی که به تازگی در این کارخانه استخدام شده بودم از آنچه می دیدم به شدت تعجب می کردم. هم اکنون استخراج انواع فلزات از درون مدارهای گوشی های تلفن همراه برای من به یک تفریح تبدیل شده است.» در این کارخانه مدارهای الکترونیکی و دیگر ضایعات صنعتی در ابتدا بر حسب نوع آن تفکیک می شوند و سپس در درون مواد شیمیایی فرو می روند تا مواد غیرضروری شان آب شود و تنها فلزات پاکسازی شده باقی بمانند.

این کارخانه که 20 سال پیش فعالیت خود را در نزدیکی توکیو آغاز کرد، ماهانه بین 200 تا 300 کیلو شمش طلابا خلوصی معادل 99/99 درصد تولید می کند که قیمت آن حدود 8/8 میلیون دلار است. میزان تولید طلای این کارخانه تقریباً برابر میزان تولید طلایی است که از کارخانجات استخراج طلااز سنگ معدن به دست می آید. این کارخانه همچنین از کابل ها، جوهرهای سیاه که حاوی پلادیوم و نقره هستند و کارت های حافظه قدیمی انواع فلزها را استخراج می کند. به رغم اینکه دولت توجه خاصی به فعالیت این کارخانه و اهمیت آن در اقتصاد کشور مبذول داشته، این کارخانه با کمبود گوشی های قدیمی موبایل روبه رو است. 128 میلیون جمعیت ژاپن به طور متوسط از هر گوشی تلفن همراه دو سال و هشت ماه استفاده می کنند. این بدان معنی است که سالانه تعداد زیادی گوشی همراه از استفاده ساقط می شوند. مشکل کار اینجا است که تنها 10 تا 20 درصد از آنها بازیافت می شوند زیرا مردم اغلب گوشی های خود را در کمد خانه هایشان نگه می دارند زیرا نگرانند که مبادا اطلاعات شخصی در آنها باشد که ممکن باشد در آینده به آنها نیاز پیدا کنند. در مارس 2007 تنها 558 تن گوشی قدیمی تلفن همراه برای بازیافت جمع آوری شد که میزان آن یک سوم میزان گوشی های همراه از رده خارج شده یی بود که در سه سال گذشته دور انداخته شده بودند.

منبع: روزنامه اعتماد

ترکیبی از چوب و پلاستیک

با توجه به ویژگی های بسیار خوب مواد مرکب چوب پلاستیک ، این مواد در زمینه های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته اند و استفاده از آنها بسرعت رو به افزایش و گسترش است.
تجارت مواد مرکب چوب پلاستیک از سال 1998 رشد 25درصدی داشته است. تقاضا برای تولید این ماده مرکب در امریکای شمالی و اروپا از 50 هزار تن در سال 1995 به 70هزار تن در سال 2002 رسیده است.
پیش بینی می شود WPCها تا سال 2010 از رشد سالانه 14درصدی برخوردار باشند. تجارت این ماده که ترکیبی از 2ماده شناخته شده است ، بیشترین رشد را در بخشهای مختلف صنعت پلاستیک داشته است.

کاربرد پلاستیک بازیافتی در تولید چوبهای جدید ...

بازیافت ضایعات
به گفته مهندس مجید چهارمحالی ، دانش آموخته علوم و صنایع چوب و کاغذ از دانشگاه تربیت مدرس و مجری این طرح در مواد مرکب چوب پلاستیک دامنه وسیعی از پرکننده ها و تقویت کننده های سلولزی شامل پودر و الیاف حاصل از مواد چربی و بقایای محصولات کشاورزی و همچنین ضایعات حاصل از انواع کاغذ قابل استفاده است.
ویژگی های مواد چوب پلاستیک با ساختار آنها ارتباط مستقیم دارد.در این مواد پلاستک به صورت لایه نازکی ذرات چوب را می پوشاند. این مواد مرکب ، ویژگی های هر دو ماده اصلی تشکیل دهنده آنها یعنی چوب و پلاستیک را با هم دارند. سختی و مقاومت این مواد بین سختی چوب و پلاستیک است اما چگالی آن به طور کلی بالاتر از هر دوی آنها خواهد بود.این مواد در برابر قارچ زدگی و حمله حشرات مقاوم و در شکل های پیچیده نیز قابل تولید هستند. گفتنی است این ماده شکل ظاهری بسیار زیبایی دارد و در ساختار، ابعاد و اشکال مختلف قابل عرضه است.
مواد مرکب چوب پلاستیک ضایعات بسیار کمی تولید می کنند و ضایعات تولید شده نیز قابل مصرف مجدد هستند و جالب این که می توان از ضایعات چوبی و پسماندهای کشاورزی و حتی ضایعات پلاستیکی درون زباله ها به عنوان مواد اولیه در تولید این ماده استفاده کرد. به گفته چهارمحالی ، یکی از عمده ترین مشکلاتی که بر اثر برداشت از طبیعت برای جوامع انسانی به وجود آمده مواد زاید است که به عنوان محصول مصرف و توسعه روی دست انسان مانده و رفع آنها تلاش و هزینه های گزافی را طلب می کند. بازیافت مواد موثرترین راه برای جلوگیری از انباشته شدن مواد زاید است که دامنه و ابعاد آن در زندگی امروز انسان ها افزایش یافته است.
گستردگی کاربرد مواد پلاستیکی در زندگی کنونی انسان ها و مصرف روزافزون آنها سبب شده است حجم زیادی از این مواد پس از استفاده به صورت ضایعات دور ریخته شوند. در ایران نیز ضایعات پلاستیکی حجم زیادی از زباله های شهری ، روستایی و صنعتی کشور را تشکیل می دهند. این ترکیبات قابل تجزیه بیولوژیکی نیستند و زمانی که در محیط پراکنده شوند مشکلات زیادی را برای محیط زیست ایجاد خواهند کرد بنابراین بازیافت این مواد از نظر زیست محیطی و اقتصادی بسیار حائزاهمیت است و بازیابی ضایعات پلاستیک از مدتها پیش به عنوان مساله ای مهم توجه کارشناسان را به خود معطوف داشته است.
مناسب ترین راه افزایش ، چرخه زندگی مواد است. با توجه به حجم قابل توجه ضایعات پلاستیک و ضایعات مواد لیگنوسلولزی (چوبی) بازیابی و مصرف مجدد این مواد ضروری خواهد بود. خوشبختانه یکی از مزایای مهم مواد مرکب چوب پلاستیک این است که می توان در تولید آنها از ضایعات پلاستیک و الیاف طبیعی بازیافتی استفاده کرد که می تواند تامین کننده منبع فراوان و ارزانی در ساخت موادی باشد که بدون استفاده از مواد اولیه خام تهیه می شوند. با استفاده از این ضایعات و افزایش تقاضا برای آنها این مواد به نوعی ارزش مادی دست می یابند که عاملی برای ایجاد انگیزه در جمع آوری این مواد خواهد بود. از این ماده در ساخت کفپوش و دیوارپوش بخشهای داخلی و خارجی ساختمان و پوشش های عایق صوتی می توان استفاده کرد. همچنین از چوب پلاستیک می توان در ساخت مبلمان شهری و خانگی ، کابینت و قسمتهای داخلی ساختمان نیز استفاده کرد. با توجه به بررسی های انجام شده تجهیزات پارک بازی کودکان و چارچوب در و پنجره ساختمان ها نیز می توانند از چوب پلاستیک تهیه شوند.
جایگزینی مناسب
به گفته چهارمحالی ، برای تولید مواد مرکب چوب پلاستیک با در نظر گرفتن خلوص و کاربرد متفاوتی که برای محصول تولیدی مطرح شده است ، از روشهای مختلفی استفاده می شود. با استفاده از روش پرس گرم می توان تخته هایی با ابعاد بزرگ تولید کرد و همچنین امکان استفاده از حجم بالای الیاف که از قابلیت تجزیه بیولوژیکی برخوردارند سازگاری آنها را با محیط افزایش می دهد. تخته های ساخته شده به این روش رقیب جدی تخته های ام دی اف هستند زیرا یکی از مهمترین معایب این محصولات انتشار گاز فرمالدهید است که با استفاده از تخته های چوب پلاستیک این مشکل از میان برداشته خواهد شد. علاوه بر این ، در ساخت تخته های چوب پلاستیک می توان از ضایعات لیگنوسلولزی مانند ذرات ریز حاصل از سمباده زنی که در ساخت تخته های ام دی اف قابل استفاده نیستند، استفاده کرد.با توجه به ویژگی های ماده مرکب چوب پلاستیک و در نظر گرفتن این که پرکننده های آلی و طبیعی می توانند تا حدود 80درصد وزنی ماده مرکب را تشکیل دهند ، تقاضا برای الیاف چوب و دیگر الیاف طبیعی به عنوان تقویت کننده و پرکننده در سال 2000 نسبت به سال 1999 از رشد 135 درصدی برخوردار بوده و در مقایسه با 5سال گذشته بیشترین مقدار را داشته است بنابراین با ورود الیاف و پرکننده های طبیعی به صنعت پلاستیک ، مواد مرکب چوب پلاستیک که ترکیبی از الیاف چوب یا دیگر مواد لیگنوسلولزی به عنوان پرکننده یا تقویت کننده است تولید شده است.
در واقع این ماده مرکب از نوادگان 2 ماده کاملا متفاوت یعنی چوب و پلاستیک محسوب می شود. چهارمحالی در پایان خاطرنشان کرد این مواد کاربردهای زیادی دارند و می توانند براحتی در بیشتر موارد جایگزین تولیدات چوبی و پلاستیکی شوند. ساختمان سازی ، دکوراسیون داخلی و خارجی ساختمان ها و خودروسازی از مهمترین زمینه های کاربرد این مواد هستند. این در حالی است که بزرگترین و سریع ترین رشد بازار برای ماده مرکب چوب پلاستیک به استفاده از این ماده در دکوراسیون خارجی و تولید مواد ساختمانی اختصاص دارد که حدود 70درصد کل تولید این ماده را شامل می شود و جالب این که تاکنون هیچ یک از مواد ساختمانی به چنین بازار تقاضایی نرسیده است.

بسته‌بندی بیوژنیک - بیو پلاستیک قابل بازیافت ...

بسته‌بندی بیوژنیک (Biogenic Packaging) نوعی بسته‌بندی است که از مواد خام قابل بازیافت به دست می‌آید.در این گزارش یک مرکز فعال در این حوزه مورد بررسی قرار می‌گیرد: مرکز بسته‌بندی شهر گراز (Graz) در اتریش.دست‌اندرکاران این مرکز با استفاده از جلبک آلگا درصدد جایگزین‌سازی پلی استایرن برآمده‌اند و دستیابی به بیوپلاستیک برای آنها به یک هدف عمده تبدیل شده است.
در گزارش خود نگاه دقیقی به این تجربه دارد:
سوزان منینگر بی‌تردید یک کارآفرین واقعی است. او بینش و نگرشی معطوف به هدف دارد که جانمایه قصه موفقیت بزرگ مرکز بسته‌بندی شهر گراز در اتریش است.مرکز بسته‌بندی گراز تقریباً از یک دهه پیش کار بازاریابی تخصصی خود را در حوزه بسته‌بندی بیوژنیک آغاز کرد.بسته‌بندی بیوژنیک در واقع نوعی بسته‌بندی است که از مواد خام قابل بازتولید به دست می‌آید و در عین حال مواد خامی که در این نوع بسته‌بندی مورد استفاده قرار می‌گیرد، قابل تجزیه و قابل جذب در محیط زیست است.
سوزان میننگر مسئول مرکز بسته‌بندی شهر گراز درباره وضیت فعلی این پدیده می‌گوید: امکانات بالقوه‌ای در زمینه بسته‌بندی بیوژنیک وجود دارد که متأسفانه از همه آنها استفاده کامل نمی‌شود و علت این امر هم در اینجا نهفته است که دست‌اندرکاران این نوع از بسته‌بندی تمایلی به انجام پژوهش در این زمینه‌ها ندارند و در عین حال از روحیه پیشتازانه هم برخوردار نیستند.
بنابراین، او به عنوان مدیر یک شرکت تجاری دست به اقدامی نامتعارف زده است و با دانشگاه‌های مختلف دست به پژوهش‌های متعددی در این عرصه زده است تا به کاربردهای تازه‌ای در زمینه استفاده از مواد طبیعی در بسته‌بندی بیوژنیک برسد.

رنسانس خمیر چوب
نخستین اقدامی که این شرکت خانوادگی در زمینه بسته‌بندی بیوژنیک انجام داد، استفاده از خمیر چوب برای بسته‌بندی میوه بود که در دهه 1990 به تغییرات عمده‌ای در ترانزیت توت فرنگی با بسته‌بندی جدید منجر شد.
پدر سوزان میننگر روزهایی را به خاطر می‌آورد که کانتینرهای چوبی در دهه 1960 به‌طور وسیعی مورد استفاده قرار می‌گرفت و بعدها به تدریج از صحنه محو شد و جعبه‌های پلاستیکی جای آنها را گرفت.
خمیر چوب یکی از مواد خوب برای بسته‌بندی بیوژنیک است که از طریق چوب‌های زایدی به دست می‌آید که طی پروسه مدیریت جنگل‌ها به وفور پیدا می‌شود و در دسترس است.
وقتی خمیر چوب تحت فشار قالب‌گیری قرار داده می‌شود، رزین موجود بدون احتیاج به مواد چسبنده خود به خود حالت می‌گیرد.
مزیت دیگر بسته‌های بیوژنیک نسبت به بسته‌های پلاستیکی این است که بسته‌های بیوژنیک قابل تبدیل شدن به کود هستند، همچنین می‌توانند رطوبت موجود در فضا را جذب کرده و دوباره به محیط تحویل دهند. این امر به ویژه برای مواد غذایی یک جو کوچک طبیعی (micro climate) درست می‌کند که تشکیل باکتری و قارچ را -دست کم تا سه، چهار روز- به تأخیر می‌اندازد.

چشم‌انداز وسیع
سالانه حدود دو میلیون یورو مربوط به سفارشات بسته‌بندی‌های بیوژنیک می‌‌شود.
طیف محصولات موجود در عرصه بسته‌بندی بیوژنیک را بسته‌های ساخته شده از خمیر چوب، کیف‌های غنی توری، بسته‌های ساخته شده از نشاسته، کیف‌های کاغذی و انواع ساک‌ها تشکیل می‌دهند.
اما کیف‌های توری بافته شده از الیاف طبیعی جزو موفق‌ترین محصولات این عرصه به شمار می‌آیند. مرغوب‌ترین انواع این کیف‌ها توسط مرکز بسته‌بندی گراز تولید می‌شوند و از استحکام فوق‌العاده‌ای برخوردارند.
مرکز بسته‌بندی گراز از یک تکنولوژی ویژه در این زمینه استفاده می‌کند که به آن تکنولوژی دوبافته می‌گویند. در این روش الیاف مورد استفاده به صورت دوبل در یکدیگر تنیده می شوند و ضمن اینکه از استحکام بیشتری برخوردارند، به دلیل دوبار تابیده شدن از مواد کم‌تری هم استفاده می شود.

نگاه سبز کافی نیست
سوزان منینگر فردی بسیار پراگماتیست است. او برای معرفی یک محصول به بازار، همه جوانب را در نظر می‌گیرد. خودش می‌گوید: «صرف اینکه خیال کنیم استفاده از مواد طبیعی باعث می‌شود که به محیط زیست ضرر نزنیم، کافی نیست. مرکز بسته‌بندی گراز طول عمر یک محصول را در نظر می گیرد، هم مقوله انرژیی که صرف می شود، هم هزینه‌های حمل و نقل و هم تمامی طرح‌های موجود برای انهدام بسته‌ها را پس از استفاده، باید در نظر گرفت.»
این روزها تنها داشتن یک نگاه سبز (دوستدار محیط زیست) برای موفق شدن کافی نیست. استفاده از بسته‌بندی بیوژنیک باید صرفه اقتصادی هم داشته باشد.
سوزان منینگر می‌گوید: مشتریان این آمادگی را دارند که بابت استفاده از بسته‌های دوستدار محیط زیست، پول بیشتری بپردازند. اما تجربه به ما نشان داده که کانون درد در اینجا نهفته است که قیمت این بسته‌ها تقریباً بیست درصد از بسته‌های دیگر بیشتر است.
تجارب مرکز بسته‌بندی گراز همچنین حاکی از این است که در تولید بسته‌های بیوژنیک باید هر دو عامل مقرون به صرفه بودن اقتصادی و زیبایی بسته‌ها را در نظر داشت.
مرکز بسته‌بندی گراز گروه طراحی خاص خودش را دارد و در رأس آن بتینا رایشل قرار دارد که خواهر مدیر این مرکز است. او که خود یک طراح مد است بر این باور است که بسته‌ها باید در نقطه فروش از جذابیت منحصر به فرد برخوردار باشند.
بتینا رایشل نه تنها مسؤول طراحی و عرضه محصولات مرکز بسته‌بندی گراز است، بلکه همیشه مقوله ارتباط «بسته‌ها و محیط زیست» را هم در نظر دارد. این شعار او مورد استفاده شرکت تبلیغاتی والتل‌ اند والتل هم قرار گرفته است.

از ضایعات کشاورزی تا بیوپلاستیک
پایه فعالیت‌های پژوهشی مرکز بسته‌بندی گراز ترکیبی از صرفه اقتصادی، حفظ محیط زیست و زیبا بودن بسته‌های بیوژنیک است.
یکی از پروژه‌های جذاب مرکز بسته‌بندی گراز که به طور مشترک با دانشگاه فنی گراز انجام شد، مقوله بسته‌های بیوپلاستیک بود. قبلاً هم در این حوزه تلاش‌هایی صورت گرفته، اما موادی که مورد استفاده قرار گرفته بود، عمدتاً جزو مواد گران‌قیمت بود و شامل مواد اولیه‌ای چون شکر و نشاسته بود که باعث می‌شد قیمت تمام شده بسته‌ها حدود 6 برابر بسته‌های دیگر باشد.
مرکز بسته‌بندی گراز به همین خاطر در چارچوب کاستن از قیمت تمام شده بسته‌ها، استفاده از ضایعات کشاورزی را در دستور کار خود قرار داد.
در اتریش همیشه هزاران تن تفاله چغندر پس از استخراج شکر از آنها، به جا می‌ماند و همچنین وقتی که آب سیب‌های درختی را می‌گیرند، تفاله زیادی به جا می‌ماند که استفاده از این مواد به معنای کاهش قیمت بسته‌های بیوپلاستیک تا حد هفتاد درصد است.
البته مرکز بسته‌بندی گراز در نظر ندارد که بیوپلاستیک را جایگزین انواع پلاستیک‌های سنتی کند، اما خواصی که در این زمینه مطرح است باعث هیجان بیشتر مدیر مرکز بسته‌بندی گراز شده است: مقاومت در برابر اشعه ماوراءبنفش و چربی، خاصیت‌های ضد استاتیک و رخنه‌پذیری اندک اکسیژن و از همه مهم‌تر قابلیت تجزیه و جذب محیط زیست شدن.
از بسته‌های بیوپلاستیک می‌توان در حمل نوشیدنی‌ها استفاده کرد و به صورت حفاظ کارتن‌ها آنها را مورد استفاده قرار داد.

استفاده از آلگا
پروژه جذاب دیگر مرکز بسته‌بندی گراز استفاده از آلگا (Algae) به عنوان جایگزین پلی‌استایرن است. آلگاها از رشد و نمو چشم‌گیری برخوردارند، به طوری که برخی از انواع آنها در هر دوازده ساعت یک متر قد می‌کشند و می‌توان روزانه این جلبک‌ها را درو کرد.
سوزان منینگر می‌گوید: «با استفاده از این جلبک‌هامحصول نهایی 15 درصد گران‌تر از پلی‌استایرن می‌شود، اما اگر قیمت تفاله‌ها پایین‌تر بیاید، قیمت بسته‌ها هم پایین‌تر خواهد آمد.»

منبع: همشهری

ترجمه دکتریونس شکرخواه

مضرات کاربرد پلاستیکها ...

نگرانی راجع به بطری‌های پلاستیکی که از یک ماده شیمیایی هورمون مانند ساخته شده باعث شد در ماه دسامبر گذشته این بطری‌ها از ویترین بسیاری از مغازه‌های کانادا جمع آوری شود.

عده‌ای از دانشمندان معتقدند این بطری‌ها که در آن از پلی کربنات‌ها استفاده شده، ممکن است بتواند باعث اختلال در سیستم هورمونی بدن شود اما اختلاف بر سر این است که چگونه ممکن است مقادیر بسیار کم این ماده در غذا و نوشیدنی‌هایی که در این ظروف نگهداری می‌شوند، راه یافته و موجب ضرر شوند.

البته سازمان غذا و داروی آمریکا و صنعت پلاستیک‌سازی‌ آن معتقدند این محصولات خطری ندارد. با این‌حال گروهی از متخصصان این کشور در کنفرانسی خطرات احتمالی BPA ( بیسفنول آ) برای سلامت انسان را مورد توجه قرار داده و خواهان مطالعات بیشتر در این زمینه شده‌اند.

آنها به شواهدی استناد کرده‌اند که نشان می‌دهد میزان این ماده در بدن آمریکایی‌ها بیش از چیزی است که در حیوانات آزمایشگاهی توانسته آسیب برساند. حتی همین شبهات باعث شده که از اواخر سال 2005 در مناطقی دیگرکه فروشگاه‌های زنجیره‌ای مواد غذایی ارگانیک ارائه می‌کنند، فروش شیشه شیر بچه یا لیوان‌هایی که جنس پلی کربنات دارند، متوقف شود.

بعضی از انجمن‌های محیط زیست در آمریکا و کانادا انتظار دارند بقیه هم از این روش پیروی کنند.

آیا حقیقت قربانی تجارت می‌شود؟

این اختلاف باعث روشن شدن چراغ مؤسسه بین‌المللی NNI، منشعب از مؤسسه والتهام شد که 900 نفر را استخدام کرد تا از بازار فروش منطقه روچستر در پنفیلد پشتیبانی کنند. مدیر مرکز تحقیق NNI تام کامینز می‌گوید: به ندرت یک ماده شیمیایی سوژه چنین بررسی‌های دقیق و موشکافانه علمی قرار گرفته و هنوز آژانس‌های مهم و قدرتمندی هستند که از به‌کارگیری بطری‌های پلی کربنات حمایت کرده و آن را برای سلامت افراد مضر نمی‌دانند.

در سال 2000 بعد از گذشت حدود 50 سال از تأسیس این مؤسسه بطری‌های نالژن در رنگ‌های مختلف قرمز، آبی و زرد تولید شد که به سرعت در دبیرستان‌ها و دانشگا‌ه‌ها رایج شد.

بطری‌های سبک، بادوام و مقاوم در برابر تغییر رنگ و بو که درهای آن قابل پیچ شدن هم بود و برای نگهداری آب سرد و گرم استفاده می‌شد؛ جانشین بطری‌های یکبار مصرف آب شدند. این نوآوری‌ها کارو بار این شرکت را حسابی گرم کرده و در آمد زیادی را برای سهام‌داران رقم زده‌است.

انسان مقاوم‌تر است یا جوندگان؟

بد نیست بدانید بیسفنول آ در ماده پرکننده دندان، قوطی‌های غذا، سی دی و دی‌وی‌دی، عینک و بسیاری از لوازم خانگی هم بکار گرفته می‌شود. به استناد مطالعات متعددی که در آمریکا، اروپا و ژاپن انجام شده، بطری‌های پلی کربنات حاوی کمی بیسفنول‌آ (BPA) هستند و البته مقدار آن به قدری کم است که ضرر آن برای سلامت انسان و محیط زیست بسیارناچیز به نظر می‌رسد.

اما نکته در این است که بعضی از مطالعات که بر روی حیوانات انجام شده نشان داده که مقادیر بسیار کم هم ممکن است بتواند درایجاد بیماری‌های مزمنی مانند سرطان سینه و پروستات، چاقی و بیش فعالی کودکان، بلوغ زودرس، سقط خودبه‌خود و سایر مشکلات باروری نقش داشته باشد.

این هم خراب کرد!

علاوه بر این، تحقیق دیگری درباره ناهنجاری‌های کروموزومی که توسط دکتر پاتریشیا هانت و تیمی از محققان دانشگاه کیس وسترن در کلیو لند انجام شده نشان داده که بیسفنول آ که از بطری‌های پلی کربنات در آب یا ماده غذایی داخل ظرف آزاد می‌شود می‌تواند در موش‌های آزمایشگاهی موجب یک اشتباه در روند تقسیم سلول به نام آناپلوئیدی شود. (اگر چه طرفداران این بطری‌ها معتقدند این تحقیق استاندارد‌سازی‌ صحیحی نداشته و معتبر نیست.)

به نظر می‌رسد این اشتباه به علت نامرتب چیده‌شدن کروموزوم‌ها در یک مرحله مهم تقسیم سلول باشد. این مشکل در انسان می‌تواند باعث سقط و ناهنجاری‌های تولد از جمله سندرم داون شود. لازم است بدانید در سال 2003 هم تحقیقی درمجله دورنمای سلامت محیط به چاپ رسید که نشان می‌داد شست‌وشوی مکرر و سابیدن این بطری‌ها باعث آزاد شدن مقادیر بیشتری از بیسفنول آ می‌شود.

به عبارت دیگر هرچه ظرف پلاستیکی کهنه‌تر باشد، بیسفنول‌آ سریعتر از آن آزاد می‌شود. علاوه بر این گرما هم می‌تواند این روند را تشدید کند.

چه کسی راست می‌گوید؟

هیات 38 نفره محققان آموزشی و دولتی در مؤسسه ملی حامیان سلامت، نیز چندی پیش اعلام کردند لازم است اثرات بالقوه بیسفنول آ بر سلامت انسان مورد توجه قرار گرفته و در آینده بیشتر راجع به آن تحقیق شود. البته جالب است بدانید به گفته ووم سال پروفسور زیست شناس دانشگاه میسوری در این پانل بیش از 700 عنوان تحقیق راجع به BPA بررسی شده به‌خصوص آنهایی که در ده سال گذشته منتشر شده‌اند.

او معتقد است با این حال مسئولان سلامت و محیط زیست آمریکا وانمود می‌کنند هنوز در این باره نکات تاریکی وجود دارد.

اگرچه هنوز بر سر مضر یا بی‌ضرر بودن این بطری‌ها توافقی بین علما وجود ندارد، بهتر است تا می‌توانیم کمتر از این ظروف استفاده کنیم. بالاخره این ظروف هم به مرور زمان آسیب دیده و خراشیده می‌شوند.

3 نکته طلایی برای استفاده از بطری پلاستیکی

1)هنگامی که نیاز به ظروف قابل حمل دارید، بخصوص برای حمل نوشابه‌های اسیدی و داغ، بهتر است به جای ظروف پلاستیکی از ظروف استیل، سرامیکی یا شیشه‌ای استفاده کنید. اگر چه هنگام پیاده روی حمل ظروف سرامیکی یا شیشه‌ای مشکل است اما برای مسافرت یا هنگامی که ماشین دارید، این ظروف مناسب‌تر است.

2) اگر مجبورید از ظروف پلاستیکی استفاده کنید، از پلاستیک های پلی اتیلن وپلی پروپیلن استفاده کنید. اما ترجیحا از ظروف پلی استیرن، پلی وینیل کلراید و پلی کربنات استفاده نکنید. در ضمن ظرف‌هایی که از جنس پلی اتیلن ترفتالات (PET) ساخته شده‌اند، یک بار مصرف هستند و نباید مجددا استفاده شوند.

3) اگر از ظرف‌های پلاستیکی استفاده می‌کنید، آنها را از معرض گرما دور نگه‌دارید و تنها آب سرد را در آن ذخیره کنید. وقتی می‌خواهید از این ظروف استفاده کنید، ابتدا آنها را خودتان با مایع ظرفشویی ملایم بشویید و خوب و کامل آبکشی کنید.

منظور این است که از ماشین ظرفشویی و سفید کننده‌ها برای پاک کردن آن استفاده نکنید. سپس بگذارید ظرف در دمای اتاق خشک شود. حتی به مدت طولانی آنها را در معرض نور خورشید قرار ندهید. بهتر است هر 6 ماه یکبار ظروف را تعویض کرده و هر گاه ظروف پلاستیکی غذا رنگ گرفته و یا خراشیده شد، آنها را دور بیندازید.

ساخت اولین پلاستیک زیستی از چغندر قند ...

اولین و تنها پلاستیک زیستی که از چغندر قند تولید شده است توانست گواهینامه سازمان بین المللی "وینکوت" بلژیک را دریافت کند. به گزارش مهر، "ماینروفا" نام اولین و تنها پلیمر زیستی دنیا است که از چغندر قند تولید شده است. این پلاستیک زیستی که محصولCo.Pro.B، شرکت ایتالیایی فعال در بخش بیوتکنولوژی های مدرن است توانست گواهینامهOk Biodegradabile Water سازمان بین المللی "وینکوت" بلژیک رابه عنوان اولین پلاستیک تجدید پذیر زیستی دریافت کند.

این پلاستیک زیستی در سال 2007 و با اجرای یک پروژه تحقیقاتی شکل گرفت. هدف از اجرای این پروژه تولید پلاستیک تجدید پذیر زیستی از چغندر قند بود. در حقیقت تاکنون از چغندر قند تنها برای تهیه قند و شکر استفاده می شد اما برای اولین بار در دنیا این دانشمندان توانستند مادهPha ( پلی هیدروکسی آلکانوات) را ازاین گیاه و مشتقات آن به دست آورند. تاکنون این ماده از روغن ها و آمیدهای غلات تولید می شد و بیشترین پلیمرهای زیستی که امروزه در بازار وجود دارند از این مواد روغنی غلات هستند. براساس این گزارش، این گواهینامه نشان می دهد که این پلاستیک در آب و دمای محیط کاملاتجدید پذیر زیستی است. این ماده جدید می تواند در ساخت اشیای پلاستیکی سخت یا انعطاف پذیر مورد استفاده قرار گیرد و جایگزین پلاستیک های نفتی مثل "PVC"، "PP" و "PET" آلاینده محیط زیست شود.

کاغذ چگونه بازیافت می‌شود؟ ...

جداسازی
برای بازیافت موفق نیاز به بازیابی تمیز کاغذ می‌باشد. پس شما باید کاغذهای خود را دور از آلودگی‌هایی مثل غذا، پلاستیک، فلزات و دیگر زباله ها، که بازیافت کاغذ را مشکل می کند نگهداری کنید. کاغذهای آلوده که قابل بازیافت نمی‌باشند باید به کود تبدیل شوند یا برای تولید انرژی سوزانده شوند یا در زیر خاک دفن شوند. مرکز بازیافت معمولا از مصرف کنندگان تقاضا می کند که کاغذهای خود را بر حسب درجه یا نوع کاغذ جدا کنند. مرکز بازیافت شهر می تواند به شما بگوید که چگونه این نوع و درجه در جامعه شما تعریف می‌شود.

جمع آوری و حمل کردن
شما ممکن است کاغذهای جداشده خود را به مرکز بازیافت محل خود تحویل دهید یا در Recycle bin (سطل های بزرگی که به منظور بازیافت در سطح شهرها تعبیه شده‌اند) بریزید. اغلب فروشندگان کاغذ یا مرکز بازیافت کاغذهایی که شما در منزل جداسازی کرده‌اید را جمع آوری می کنند. در مرکز بازیافت، کاغذهای جمع آوری شده در بسته های تنگی پیچیده می شوند و از آنجا به کارخانه های کاغذسازی فرستاده می شوند که در آنجا به کاغذهای جدید تبدیل می شوند.

انبارداری و ذخیره‌سازی
کارگران کارخانه کاغذسازی، کامیون حاوی کاغذها را تخلیه کرده و آن ها را به داخل انبار می فرستند و تا زمان لازم کاغذها در آنجا می مانندو درجات مختلفی از کاغذ مثل روزنامه ها یا جعبه ها به طور جداگانه نگهداری می شوند؛ برای اینکه در کارخانه کاغذسازی درجات مختلفی از کاغذ را برای تولید انواع مختلف محصولات استفاده می شود. هنگامی که کارخانه آماده استفاده از کاغذ شد، کاغذها توسط ماشین ها باربری چنگک دار (Forklift) از انبار به نوار نقاله های بزرگی برده می شوند.
چه چیزی می توان از کاغذهای بازیابی شده به دست آورد؟یشتر کاغذهای جدا شده مجددا به کاغذ یا مقوا تبدیل می شود. با کمی استثنا قائل شدن کاغذهای به دست آمده با همان کیفیت کاغذهای قبلی می باشند. به طور مثال از جعبه ها برای بازیافت جعبه استفاده می شود.کاغذهای نوشته و چاپ شده هنگامی که بازیافت می‌شوند از آنها برای کاغذهای کپی استفاده می شود. کاغذهای جدا شده می توانند برای تولید مواد دیگر نیز استفاده شوند. به طور مثال خمیر کاغذ بازیافت شده برای کارتون های تخم مرغ یا جعبه های میوه استفاده شوند. از کاغذهای بازیافت شده می توان به عنوان سوخت، عایق کردن دیوارها و سقف، پرکننده رنگ و یا پوشش استفاده کرد.

آیا می دانستید که اولین قطعه کاغذ از مواد بازیافت شده به دست آمده است؟
در حدود 200 سال قبل از میلاد مسیح، چینی ها از تور ماهیگیری برای ساخت اولین قطعه کاغذ استفاده کردند.
کاغدهای بازیافت به اندازه کاغذهای معمولی مهم هستند. کمپانی ها کاغذسازی همیشه سودهای اقتصادی و محیطی بازیافت را شناسایی و در نظر می گیرند. در سال های اخیر بازیافت کاغذ برای همه به عنوان راهی برای کمک به حفظ محیط زیست و استفاده مجدد از منابع و بقای مناطق دفن زباله می باشد.
امروزه، 520 کارخانه کاغذ و مقواسازی در امریکا (US) کاغذهای جدا شده را بازیافت می کنند. امروزه کاغذهای جدا شده، یک سوم فیبر کارخانه های US را تشکیل می دهد. شهروندان امریکا 50% کاغذهای استفاده شده خود را جدا می کنند. در آمریکا بیشتر کاغذها بازیافت می شوند تا اینکه دفن شوند. در امریکا کاغذ بالغ بر دو سوم مواد بسته بندی بیشتر از شیشه، فلز، پلاستیک و ... برای بازیافت جدا می شود.

دوباره خمیر کردن و غربال کردن
کاغذها از طریق نوار نقاله به یک ظرف بزرگ به نام pulper که حاوی مواد شیمیایی و آب است فرستاده می شوند. pulper کاغذها را به قطعات کوچک ریز می کند. با گرما دادن به این مخلوط قطعات ریز کاغذ سریعا به سلولز تجزیه می شوند که فیبر (مواد آلی گیاهی) خوانده می‌شود. در نهایت، کاغذ به مخلوط غلیظ و نرمی که pulp نامیده می‌شود تبدیل می شود. pulp از داخل ظرفی که دارای سوراخ های گوناگونی می‌باشد عبور داده می‌شود. غربال کننده (Screen) ذرات ریز آلودگی و قطرات کوچک چسب را غربال می کند. به این فرآیند Screening گفته می‌شود.

پاک سازی
کارخانجات همچنین pulp را توسط گردش دور سیلندر مخروطی شکل تمیز می کنند. آلودگی های سنگین به خارج از مخروط پرتاب می شوند و به انتهای سیلندر سقوط می کنند. آلودگی های سبکتر در مرکز مخروط جمع می شوند و از بین می روند. به این پروسه Cleaning می‌گویند.

Deinking
گاهی اوقات pulp باید دستخوش فرایند شستشوی Pulp، (فرایند pulp laundering) قرار بگیرد. کار این مرحله پاک کردن جوهرهای نوشته شده، چسب های باقیمانده و مواد چسبناک می باشد. کارخانه های کاغذسازی معمولا از دو مرحله deinking متصل به هم استفاده می کنند. ذرات کوچک جوهر طی مرحله‌ای که Washing نامیده می شود از pulp شسته میشود. ذرات بزرگتر و چسب ها توسط حباب های هوا طی فرآیندی که Flotation نامیده می‌شود از pulp جدا می‌شوند. د ر طی این فرآیند pulp به عنوان خوراک به ظرف بزرگی که Flotation Cell نامیده می‌شود وارد شده و در این ظرف هوا و مواد شیمیایی صابونی شکل که Surfactants نامیده می‌شوند به pulp تزریق می‌شوند. Surfactant باعث می‌شود که جوهر و چسب از pulp جدا شود و به حباب‌های هوا بچسبند و در سطح شناور شوند. حباب های هوا آغشته به جوهر در سطح مخلوط تولید کف می‌کنند و از سطح مخلوط پاک می‌شوند.

پالایش کردن و رنگبری
در طی پالایش به pulp ضربه‌های متعددی وارد می‌شود تا فیبرهای بازیافت شده پف کند و آن ها برای تولید کاغذ ایده‌آل شوند. اگر pulp شامل تکه های بزرگ فیبر باشد، فرآیند پالایش آن ها را از هم جدا می کند. اگر کاغذ به دست آمده دارای رنگ باشد، مواد شیمیایی رنگ بر، رنگ آن را از بین می‌برد. سپس اگر نیاز به تولید کاغذ سفید باشد برای روشن تر کردن و سفید کردن کاغذ به آن ها آب اکسیژنه (hydrogen peroxide)، دی‌اکسید کلرین (chlorine dioxide) و یا اکسیژن داده می شود؛ به این فرآیند Bleaching گفته می‌شود. اگر نیاز به کاغذ قهوه‌ای مثل دستمال کاغذی باشد نیاز به این برآیند نخواهد بود.

تولید کاغذ
حالا pulp تمیز، آماده برای تبدیل به کاغذ می‌باشد. فیبر بازیافت شده را می توان به طور تنها یا همراه با فیبر چوبی استفاده کرد. این کار برای افزایش قدرت و صافی انجام می‌شود. pulp با اب و مواد شیمیایی برای رسیدن مخلوط به 99.5% آب آمیخته می‌شود. این مخلوط آبکی وارد Heatbox می‌شود. heatbox جعبه فلزی بسیار بزرگی در ابتدای ماشین کاغذ می باشد. سپس pulp به روی صفحه تخت بزرگی که به سرعت از داخل ماشین کاغذ رد می شود پاشیده می‌شود (Spray). در روی صفحه، آّب کم کم از درون pulp ناپدید می شود و فیبرهای بازیافت شده به سرعت به هم می‌چسبند و تشکیل صفحات آبکی می‌دهند. صفحات به سرعت از داخل یک سری غلطک (rollers) پرس کننده عبور خواهند کرد و در آنجا آب بیشتری از آن ها جدا خواهد شد. صفحات که الان شبیه کاغذ هستند، از داخل یک سری غلطک داغ (فلز آن ها داغ است) عبور می کنند و خشک می‌شوند. روکش دار کردن به کاغذ صافی و سطحی جلا دار برای چاپ می‌دهد.
در انتها کاغذ آماده، دور رول های بزرگی پیچانده می‌شوند و از ماشین کاغذ جدا می‌شوند. هر کدام از رول ها 30 متر عرض و وزنی معادل 20 تن دارند. رول های کاغذ به رول های کوچکتر جدا می‌شوند و یا به صفحات کوچک تقسیم می‌شوند. البته قبل از اینکه به کارگاه تبدیل (که در آنجا به پاکت نامه، جعبه‌های مختلف، کیسه‌های کاغذی و ... تبدیل می‌شوند) بروند.

آیا تمام کاغذها می توانند بازیافت شوند؟
تقریبا 80% کاغذهایی که در منزل جدا می‌شوند به طور قطع می‌توانند بازیافت شوند. اما 20% بقیه را نمی‌توان در این چرخه قرار داد. بیشتر بسته های کاغذی که توسط مردم جمع می‌شود همگی کاغذ نیستند، بلکه مواد زایدی مثل سیم، منگنه، گیره کاغذ، و پلاستیک هستند که در طی مراحل بالا باید جدا شوند.
این مواد مانند آشغال های شما در زیر خاک مدفون می‌شوند. کاغذهایی که در منزل جدا کرده‌اید شاید شامل فیبرهایی باشد که از قبل بازیافت شده اند. (شاید دوباره یا چندباره!!) فیبرهای چوبی 5 الی 7 بار قبل از این که کوتاه و شکننده شوند قابل بازیافت خواهند بود.
کاغذهای جدا شده شامل مواد دیگری که فیب نمی‌باشند خواهند بود. شما می‌توانید به یک مجله نگاه کنید تا بفهمید منظور ما چیست؟! کاغذهای چاپ شده پر جوهر. اگر صفحه ها براق باشند، قطعا توسط خاک رس یا مواد دیگر جلا داده شده‌اند (coated). مجله ها همچنین شامل مواد چسبنده‌ای که موجب می‌شود کاغذها در کنار هم قرار بگیرند هستند. جوهر، جلا و مواد چسبنده قبل از این که کاغذ بازیافت شده به دست آید از آن پاک می‌شود.

هنگامی که جوهر از کاغذ برداشته می‌شود چه بر سر آن می‌آید؟
همان طور که قبلا گفته شد، جوهر و چسب در کف تولید شده در مرحله Flotation deinking گیر می‌کنند. این مواد همگی جمع می‌شوند و بیشتر آب آن گرفته می‌شود و دوباره مورد استفاده قرار می‌گیرد. مواد باقیمانده که هنوز شامل 30 الی 50% آب می‌باشند همچنین شامل فیبرهای ریزی می باشد که طی فرآیند Deinking از pulp جدا شده است. این مواد را می‌توان سوزاند، یا به کود تبدیل کرد، یا در زیر خاک مدفون کرد. همچنین می‌توان از آن ها در ساخت بتون یا شن برای آسفالت کردن خیابان ها استفاده کرد. البته بسته به نوع کاغذ روش های مختلفی وجود دارد. به طور مثال در روش Deinking به ازای هر 100000 پوند کاغذ جدا شده، 3500 1وند جوهر، چسب و فیبرهای کوچک خواهیم داشت.

» فرستنده: صبا معتمد شریعتی

» ترجمه : علی گرمرودی

مرجع :http://www.irche.com/article/paper_recycle_1.asp

مزایای بازیافت کاغذ ...

برای تولید یک تن کاغذ تقریباً باید 15 تا 17 اصله درخت را قطع نمود.

فرار از این معضل اجتناب‌ناپذیر است، اما در سال‌های اخیر به دلیل کمبود منابع طبیعی و جلوگیری از اثرات تخریب محیط‌زیست، بازیافت کاغذ از کاغذهای باطله، مورد توجه قرار گرفته است.

در واقع تفکر بازیافت کاغذ با اهداف کلی مثل جلوگیری از غارت بی رویه منابع طبیعی، کاهش در مصرف انرژی و تقلیل میزان زباله برای کاهش هزینه‌های دفع و تغییر الگوی مصرف به وجود آمد. با توجه به این که کاغذ ماده‌ای فاسد شدنی نیست، بهترین روش جمع‌آوری آن، از درب منازل ، اداره‌ها و مدارس قبل از مخلوط شدن با بقیه پسماندها است. امروزه در کشورهایی همچون هلند، سوئیس و ژاپن بیش از 50درصد کاغذهای مصرفی مورد بازیافت قرار می‌گیرد.

بازیافت کاغذ دارای ابعاد مختلفی است که از مهمترین ابعاد آن بعد اقتصادی است. شکی نیست که با جداسازی زباله‌های کاغذ و وارد ساختن مجدد آن در چرخه تولید می‌توان از آن به عنوان یک ماده خام در تولید کالاهای جدید مصرفی استفاده کرد.

بر طبق آمار سال 1382 هر شهروند تهرانی به طور متوسط سالانه 13کیلوگرم کاغذ مصرف می‌ کند که بیش از نیمی از کاغذهای مصرف شده در سطل‌های زباله ریخته و یا با زباله‌های شهری مخلوط می‌شوند که غیرقابل تفکیک و بازیافت هستند و در نتیجه سرمایه کلانی از این راه به هدر می‌رود. از طرفی واردات سالانه کاغذ، بر اقتصاد شهری لطمه‌ای جبران‌ناپذیر وارد خواهد کرد که می‌توان با بازیافت از واردات بی‌رویه به داخل کشور جلوگیری کرد، از طرفی چون بازیافت برنامه‌ای مقرون به صرفه است، نسبت به دفن یا سوزاندن زباله هزینه کمتری را به شهرداری‌ها تحمیل می‌کند.

با افزایش هزینه دفن به علت محدودیت‌ مقررات موجود و کاهش بودجه شهرها به دلیل هزینه‌ سنگین آشغال‌سوزها و تکنولوژی‌های کنترل آلودگی هوا، تمایل به بازیافت بدون چون و چرا در آینده افزایش پیدا خواهد کرد.از بعد زیست محیطی بازیافت کاغذ نیز اهمیت فراوان دارد، کاغذهای مورد مصرف از چوب درختان قطع شده به دست می‌آید، برداشت روزافزون از درختان این منابع حیاتی اکوسیستم، نابودی جنگل‌ها را به دنبال خواهد داشت، بازیافت و تولید از کاغذهای باطله به جای چوب نه تنها سبب حفظ جنگل‌ها می‌شود، بلکه انرژی مورد نیاز را برای تولید یک تن کاغذ به سه چهارم تقلیل می‌دهد.

از سوی دیگر با جمع‌آوری و بازیافت کاغذ توسط دانش‌آموزان در مدارس و کارمندان در ادارات می‌توان روحیه مسئولیت‌پذیری و صرفه‌جویی را تقویت کرد، متأسفانه اکثر مردم کشور ما نمی‌دانند که همه پسماندها دورریختنی نیستند. از طرفی به دلیل اهمیت زباله‌ها که به طلای کثیف معروف شده با جمع‌آوری اصولی آن می‌توان باعث تغییر الگوی مصرف در جامعه شد. آموزش و آگاه سازی مردم از این طرح با کمک تمامی نهادهای فرهنگی نظیر صدا و سیما، آموزش تفکیک از مبدأ با قراردادن سطل‌های چند قسمتی و در اختیار کیسه‌های زباله رایگان به شهروندان، جمع‌آوری زباله کاغذ2 بار در هفته‌ و حتی خریدن کاغذها از مردم توسط غرفه‌های ویژه خرید، استخدام مهندسین بهداشت محیط در مناطق بازیافت و شهرداری برای نظارت به خصوص در مدارس، کارخانجات، ادارات که منبع اصلی مصرف زباله کاغذ هستند وگسترش کارخانجات بازیافت کاغذ و حمایت از آنها، راهکارهایی است که می توان برای دست یابی به بازیافت کاغذ پیش گرفت.

منبع: همشهری آنلاین

وضعیت بازیافت کاغذ باطله در ایران - حامی محیط زیست و اشتغال زایی

همشهری : خصوصیت طبیعی بودن کاغذ و قابلیت برگشت آن به طبیعت، سبب پر رونق‌ شدن چرخه‌های استفاده از آن شده و در ساده‌ترین شکل از کاغذهای باطله می‌توان مقوای جعبه شیرینی، مقوای جعبه‌های کفش و بسیاری از محصولات کاغذی تهیه کرد. البته این کار به تناسب توانمندی در عملیات بازیافت محصولات متنوع و مهم‌تری را روانه بازار می‌کند که ما در ایرانمان از کارخانه‌ها و دستگاه‌های کمتری برای بازیافت کاغذ بهره‌مندیم و همین موضوع سبب شده تا بخشی از رونق بازار خرید کاغذهای باطله ناشی از نیاز خارجی و کشورهایی باشد که توانایی تولید کاغذ خوب از کاغذ باطله را دارند.با این اوصاف کاغذ می‌تواند هم وقتی سفید است مشتری داشته باشد و هم وقتی سیاه.

ضرورت ساماندهی بازیافت کاغذهای باطله ...

همشهری: واقعیت این است که اگر با نگاه مدیریتی به موضوع نگاه کنیم می‌توانیم علاوه بر حفظ محیط‌ زیست و تلاش برای سلامت آن عرصه خوبی در اشتغالزایی یا ارتقای مشاغل مرتبط با آن را رقم بزنیم.نخست آنکه مردم را به مشارکت دعوت کنیم و از آنها بخواهیم با کاغذباطله‌هایشان رفتاری اقتصادی ولو در حد چند اسکناس داشته باشند! این وضع می‌تواند با تشویق‌های فرهنگی همراه باشد به این معنا که اگر مردم مشارکت کنند به آنها کتاب و محصولات فرهنگی ارزان‌تر فروخته شود.

چند سال قبل «پکا» در تهران طرحی را به اجرا درآورده بود که درآن به ازای کاغذهای باطله و بهایش کتاب فروخته می‌شد. اما قیمت تمام شده برای کسی که کاغذ باطله تحویل داده بود اغلب کمتر از بهای یک کتاب بود.به هر حال می‌توان راه‌های بسیاری از این دست ولی با پاسخ‌های بهتر تدارک دید. می‌توان با مشارکت مردم در امر جداسازی و تفکیک کاغذ از زباله وضع افرادی را که به کار جمع‌آوری کاغذهای باطله از درون زباله‌ها مشغولند بهبود بخشید.

شهرداری تهران مدتهاست دراین زمینه فعالیت قابل توجهی داشته،گرچه مدتی است دیگر آن سطل‌های زباله چندگانه را سطح شهر نمی‌بینیم ولی با کمک سازمان بازیافت بسیاری از کاغذباطله‌ها از محکوم شدن و هم‌نشینی با زباله‌ها نجات یافته‌اند. بنابراین اگر شهرداری، سازمان حفاظت از محیط‌زیست و مهم‌تر از این دو، سازمان تأمین اجتماعی تسهیلات ویژه‌ای برای بیمه‌کردن و ساماندهی افراد شاغل در این کار به‌عنوان یک کار محافظ سلامت اجتماعی و محیط زیست فراهم سازد می‌توان ضمن توسعه اشتغال شاهد رونق بازار کاغذ در عین سلامت بود.ضمن آنکه با راه اندازی کارخانه‌های بازیافت مدرن می توان به سمت تبدیل کاغذ باطله به کاغذ مرغوب گام برداشت.