به گزارش واحد مرکزی خبر ، روزنامه لوموند افزود : زباله های رادیواکتیو در واقع مربوط به دستگاهی بوده که دانشگاه دهلی نو بطور غیرقانونی به خریداران فلز فروخته بود.
بخش شیمی دانشگاه دهلی نو این دستگاه متصاعد کننده اشعه گاما را در سال هزار و نهصد و شصت و هشت خریداری و در سال هزار و نهصد و هشتاد و پنج از رده خارج کرده بود.
دانشگاه دهلی بجای واگذاری این دستگاه به بخش مدیریت انرژی اتمی ، ان را به موسسات بازیافت تحویل داده بود.کارگاههای بازیافت با برداشتن پوشش سربی دستگاه موجب آزادشدن تشعشعات رادیواکتیو کوبالت شصت ، فلزی که در صنایع و تجهیزات فلزی مورد استفاده قرار می گیرد شدند.
حدود پانزده کارگاه محله مایاپوری آلوده شدند ، شش کارگر بر اثر این آلودگی در بیمارستان بستری شدند که حال آنها وخیم گزارش شده است.
یک نفر نیز جان خود را از دست داد.
به دنبال این حادثه آژانس بین المللی انرژی اتمی در تماسی با سازمان انرژی اتمی هند خواستار دریافت توضیحات بیشتر شد و به این کشور پیشنهاد همکاری داد.
این حادثه کوتاهی سازمان انرژی اتمی هند را برملا کرد.
یک استاد دانشگاه هند نیز برخی همکاران خود را به دفن بیش از بیست کیلو گرم زباله رادیواکتیو حاوی اورانیوم در بیست سال پیش متهم کرد.
در حالی که دانشگاه دهلی نو و سازمان انرژی اتمی هند با رد این اتهام اظهار داشتند نشانه ای از زباله های رادیواکتیو پیدا نکرده اند. به تازگی روزنامه دِ هیندو افشا کرد یک آزمایشگاه تحقیقاتی که مجهز به منابع رادیواکتیو بوده احتمالا به دنبال سیلِ ماه ژانویه جان سیصد هزار دانشجو را به مخاطره انداخته است.
موادی حاوی رادیوم-بریلیوم حتی در زمین انبار شده بودند.
برغم هشدار اساتید دانشگاه ، مسئولان دانشگاهی هیچگونه تدبیری برای ایمنی بیشتر محیط اتخاذ نکردند.
سازمان انرژی اتمی هند از دانشگاه دهلی نو خواسته است تا صدور دستورات جدید آزمایشگاههای خود را تعطیل کنند.
کمیته ای متشکل از سه کارشناس برای ارزیابی خطاهای صورت گرفته تشکیل شده است.
وزیر منابع طبیعی هند نیز گروهی را مامور بررسی و وضع قوانین جدی برای فراوری زباله های رادیواکتیو در دانشگاهها و آزمایشگاهها کرد.
رسوایی زباله های رادیواکتیو در دانشگاه دهلی بی سابقه نیست و حکایت از بی نظمی فزاینده در بخش های مختلف این کشور اعم از بیمارستان ها و آزمایشگاههای تحقیقاتی دارد.
نبود قوانین نظارتی باعث می شود برخی موسسات، سازمان انرژی اتمی هند را در جریان فعالیت های خود و داشتن مواد رادیواکتیو قرار ندهند.
هند که قصد دارد به پایتخت جهانی بازیافت زباله تبدیل شود در سال های گذشته میلیون ها تن زباله وارد کرده است.
اینگونه مواد از طریق کشتی از اقصی نقاط جهان در درون کانتینرهای زباله و بدون نظارت مرزی وارد این کشور می شوند.
هند به تازگی تصمیم گرفته است در دوازده بندر اصلی کشور تجهیزات ردیابی مواد رادیواکتیو نصب کند.
شهرری - رئیس اداره بازیافت شهرداری منطقه 20 از نصب دستگاه سورتینگ و جداکننده پسماندهای خشک در این منطقه خبر داد. |
کریم گرامی در خصوص نحوه کارکرد این دستگاه روز سه شنبه در گفت
و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت:درابتدا خودروهای ویژه ، پسماندهای خشک را به
ایستگاه مرکزی منتقل می کنند و سپس این پسماندها در قیف های بزرگ تخلیه شده و دستگاه
سورتینگ که به این قیف متصل است توسط یک نوار نقاله طولی پسماندها را به عرشه
دستگاه می آورد.
وی در ادامه تصریح کرد: عوامل کارگری با قرار گرفتن در کنار
این دستگاه 8 نوع زباله خشک را جدا کرده و در مخازن مجزا واریز می کنند که در زیر
هر مخزن هم دستگاه" کمپکتور "یا پرس و کاهش دهنده حجم زباله قرار دارد.
گرامی در خصوص تقسیم بندی پسماندهای خشک گفت: زباله های خشک
شامل انواع پلاستیک ها ، فلزات ، کاغذ ، شیشه و انواع بسته بندی ها می باشد که
فاسد شدنی نیستند و می توان با بازیافت آنها ، محصولات مصرفی جدید تولید کرد.
رئیس اداره بازیافت شهرداری منطقه 20 نهادینه کردن تفکیک
زباله های خشک و تر و کاهش تولید زباله بین شهروندان را از جمله اهداف این اداره
عنوان کرد .
وی با اشاره به اینکه برای جمع آوری پسماندهای ارزشمند از یک
روش تلفیقی استفاده می شود خاطرنشان کرد: اداره بازیافت اقدام به مکانیزه کردن سیستم
جمع آوری کرده است به طوری که 32 خودرو نیسان، کامیونت وموتورسه چرخ که به صورت
متحد الشکل طراحی شده و دارای آرم ویژه و باربند هستند طی روز باعبور ازمحلات پسمانده
های خشک را ازدرمنازل تحویل می گیرند.
گرامی در خاتمه افزود: از سوی دیگر 9 غرفه ثابت بازیافت نیز
در محلات مستقر شده اند و پسماند های خشک شهروندان را تحویل گرفته و در قبال آن
مواد شوینده ، لوازم التحریر ، پول نقد و بن کالا اهدا می کنند. ک 3
به گزارش خبرگزاری فارس از ساری شیرابه زبالههای
ساری فقط محیط زیست چهاردانگه ساری را خراب نکرد بلکه موجب مرگ یک جوان 29 ساله
روستای پایین ولویه شهرستان ساری نیز شد.شیرابه زبالههای ساری فقط محیط زیست
چهاردانگه ساری را خراب نکرد بلکه موجب مرگ یک جوان 29 ساله روستای پایین ولویه شهرستان
ساری نیز شد.این جوان 29 ساله با سقوط به داخل استخر چهار متری که برای شیرابههای
زباله تهیه شده بود، جان خود را از دست داد.
افتادن این چوپان که شبانه بعد از
چرای دام به منزل باز میگشت و تلاش جانکاهش برای نجات از شیرابههای مرگبار کافی
نبود و این مسئله موجب شد که برای همیشه گله این چوپان از منجیاش دور بماند.
غضنفر شمشیربند، متأهل و پدر سه فرزند
بود اما شیرابه زبالههای ساری جانش را گرفت و فرصت دیدن به ثمر رسیدن فرزندانش را
از وی گرفت.
زباله را خیلیها طلای کثیف میدانند،
اما مردمان روستایی که محیط زندگیشان تبدیل به زبالهدان شده این را قبول ندارند
و میگویند «ما آشغالی شدیم» با این حال این مسئله تا زمانی که موجب مرگ یک
روستایی نشده بود، چندان آنها را نمیآزرد اما حالا دیگر مسئله فرق میکند و این
همان چیزی است که باید دیگران پاسخگو باشند.
پاسخگویی به سئوالاتی با مضمون چیزی
که محیط بکر و دست نخورده مناطق کوهستانی روستای « ِارا» از توابع شهرستان ساری را
تهدید میکند و اندک زمانی میخواهد تا به چاههای زیر زمینی آب نفوذ کند تا
محصولاتی که کاشته میشود، ثمر ندهد و یا با شیرابهها آبیاری شود.
شاید هم سئوالاتی مانند درباره دلیل
طی کردن مسافت 140 کیلومتری برای ریختن طلای کثیف شهریها بر سر روستاییان که
اکنون به جای کمک به آنها و ثروتمندیشان، بلای جانشان شده است.
زبالههای شهر ساری که سالهای گذشته
در منطقه سمسکنده ساری دپو میشد با ممانعتهای اجتماعی روبهرو شد و هم اکنون
این زباله با طی مسیری بیش از 140 کیلومتر در مناطق کوهستانی چهاردانگه کیاسر ساری
دپو میشود البته این اقدام موجب شد که کمی روستاهای منطقه شناخته شود، این را
جوانی که در کنار درختی ایستاده و مگس امانشان را بریده است میگوید.
حسین یوسفی میگوید: روستاهایی که تا
چند سال گذشته از تیر مشکلات شهرنشینی دور مانده بودند اکنون جای زبالههایی شدند
که شهرهای مازندران همه به آن گرفتارند و شاید هم ما بتوانیم بگوییم که ما هم شهری
شدیم.
آزار و اذیت گوسفندان و دامهای خسته
از چرای زمینهای خشک و کم علف منطقه و نفس نفس زدنهای همراه با گیج شدن از دیگر
گرفتاریهایی است که این طلای کثیف به ارمغان آورده است، اما این چوپان دیگر از
آزار و اذیت گوسفندانش رها شده است چون به دام زباله گرفتار شد و شیرابه زباله
جانش را گرفت.
* شکایت محیط زیست مازندران از مسئولان
شهری ساری
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران در
این باره به خبرنگار فارس در ساری گفت: در شرایط فعلی هیچ کدام از روشهای مدیریت
پسماند 100 درصد رافع حل مشکلات زباله نیست.
امید روشن با اشاره به اینکه بهترین
رویکرد در این بخش تفکیک زباله از مبدا است، افزود: یکی از دغدغههای مسئولان
استانی وضعیت نابسامان زباله در استان است که دو شهردار شهرهای مازندران به دلیل
فراهم نکردن شرایط مناسب برای ساماندهی زباله حکم جلبشان صادر شده است.
به وجود آمدن این معضل دو موضوع را در
ذهن تداعی میکند اول نبود دوراندیشی و برنامهریزی دست اندرکاران برای حل این
مشکل و دوم مخالفتهای مردمی و تنشهای اجتماعی ایجاد شده در منطقه، قبل از تعطیل
و پرشدن مدفن زباله مدیران شهرستان، شهرداری و شورای اسلامی شهر باید فکر تهیه
زمین جدید برای انتقال زباله میافتادند که این نبود دوراندیشی و نداشتن برنامهریزی
سبب شد تا مشکل زباله ساری و در نهایت کام یک خانواده را با این مرگ تلخ کند.
این معضلات اجتماعی در استان مازندران
ریشه قدیمی دارد و در اجرای بیشتر پروژههای عمرانی دستگاههای اجرایی با مخالفتهای
مردمی روبهرو میشوند و این مسئله مختص زباله نیست.
ذکر این نکته ضروری است که در چند سال
پیش زباله بابل نیز دچار بحران شده بود که پس از کشمکشهای فراوان و مخالفتهای
مردمی سرانجام این مسئله برطرف شد و حال این معضل در ساری ریشه دوانیده است.
حال این سئوال پیش میآید که آیا حضور
مسئولان شهرستان ساری در مراسم تدفین این جوان میتواند پاسخگوی دردهای این
خانوادهای باشد که با بیبرنامگی موجب از دست دادن سرپرست یک خانواده شدهاند.
استاندار مازندران نیز در بسیاری از
برنامهها و نشستهایش دغدغه جدی مسئولان استان و به ویژه ساری را حل زباله عنوان
کرد.
در این مدت هیچ تغییری به وجود نیامده
است و چه کسی باید پاسخگو باشد.
معاون سیاسیامنیتی استاندار مازندران
در هفته گذشته از برنامهریزی و تلاش مسئولان استانی برای حل معضل زباله ساری صحبت
کرد و در این باره با اشاره به پیگیریهای خبر فارس گفت: راهاندازی نیروگاههای
زباله و تولید انرژی از این طلای کثیف از اقدامات مسئولان استان برای حل معضل
زباله است.
قانع نشدن و دادن پاسخ کلی به دغدغهها
همیشه از سوی مسئولان عنوان میشود اما این بار باید هوشیار شد که شیرابه زباله
جان یک روستایی را گرفته است.
واقعاً چه کسی پاسخگو است؟ شهردار،
استاندار، فرماندار و یا مسئولان محیط زیست که مجوز دپوی زباله به این منطقه را
فقط برای سه ماه داده بودند و برای سه سال و اندی سکوت کردند و فقط در رسانهها
عنوان کردند که حکم جلب فلان مسئول به خاطر همین مسئله گرفته شد. چه کسی پاسخگوی
ایجاد بیماریهایی است که سرمنشا ْآن همین زبالههاست. چه کسی پاسخگوی فرزندان
فردایی است که باید این طبیعت را برای آنها بکر به ارث بگذاریم و چه کسی پاسخگوی 3
فرزند چوپانی است که غروب را در کنار در خانه به امید بازگشت پدر چشم به راهند.
گزارش از مهرانگیز عباسی
روزانه در شهر تهران به طور میانگین 7 هزار تن زباله تولید، و 4 هزارتن نخاله زباله نیز جمع آوری میشود که از این میزان 25 درصد آن قابل تفکیک از مبدا است.
به
منظور حفظ محیط زیست شهری و استفاده بهینه از مواد بازیافتی، طرح تولید انرژی و
طرح تولید گاز متان وتبدیل به آن به انرژی برق با استفاده از زبالههای تر جمع
آوری شده ،در منطقه 13 اجرا میشود.
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران، مدیرعامل سازمان بازیافت
اظهارداشت: روزانه در شهر تهران به طور میانگین 7 هزار تن زباله تولید، و
4 هزارتن نخاله زباله نیز جمع آوری میشود که از این میزان 25 درصد آن قابل تفکیک
از مبدا است.
وی ادامه داد: در شهر تهران ایستگاه میانی وجود دارد که قصد
داریم با استفاده از سیستمهای استاندارد و به روز جهانی سایت منطقه 13 را تبدیل
به سایت تولید انرژی کنیم که علاوه بر پسماندهای منطقه 13، پسماندهای مناطق همجوار
را نیز در آنجا به انرژی پاک تبدیل کنیم.
وی در بازدید از منطقه 13 از احداث نخستین پارک بازیافت در
سطح تهران خبرداد و گفت: پارک آموزشی بازیافت در حوالی خیابان پیروزی واقع شده است
و با راه اندازی آن امکان ارایه چگونگی تفکیک و بازیافت مواد از مبدا به شهروندان
آموزش داده میشود.
وی افزود: المانهای این پارک نیز از مواد بازیافتی استفاده میشود
و با نصب نمایشگرهای ویژه اطلاعات آموزش و تفکیک بازیافت به صورت آنلاین به شهروندان
و مراجعان ارایه میشود.
جامعه > محیط زیست - 500 مایل دورتر از ساحل کالیفرنیا، منطقه ای هست که به نام "حلقه های پلاستیکی" شناخته شده است و هم اکنون بزرگترین توده زباله جهان را تشکیل داده که مقدار آنها تا یکصد میلیون تن تخمین زده می شود.
ایرنا نوشت:
اقیانوس شناسان می گویند که حجم جزیره بزرگ شناور زباله ها در کالیفرنیای آمریکا در اقیانوس آرام، طی دهه گذشته دوبرابر شده که ابعاد این جزیره هم اکنون شش برابر کشور انگلستان است.
به گزارش روزنامه انگیسی دیلی تلگراف، مجموعه عظیمی که به "وصله زباله اقیانوس آرام " معروف است، بین کالیفرنیا و هاوایی واقع شده که در مدت زمان 60 سال رشد کرده و بزرگترین فاجعه زیست محیطی دنیا به شمار می رود.
براساس این گزارش، این جزیره زباله شامل همه اقلام از جمله کیسه های پلاستیکی، بطری های شامپو، اسباب بازی های کودکان، قوطی های نوشابه، لاستیک های اتومبیل، پلاستیک های استخرهای شنا و دیگر موارد است. همچنین آب این اقیانوس با مواد شیمیایی سمی و ذرات پلاستیکی شکسته سنگین شده که هم اکنون در ماهی های این منطقه نمود پیدا کرده است به طوری که دانشمندان تنها در بدن یک ماهی 26 تکه پلاستیکی یافته اند. این دانشمندان هشدار داده اند که مواد شیمیایی راه خود را در زنجیره غذایی انسانی پیدا میکند.
500 مایل دورتر از ساحل کالیفرنیا، منطقه ای هست که به نام "حلقه های پلاستیکی" شناخته شده است و هم اکنون بزرگترین توده زباله جهان را تشکیل داده که مقدار آنها تا یکصد میلیون تن تخمین زده می شود.