پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

قانون اجرا نشده پسماند نیازمند بازنگری است

عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت:

قانون اجرا نشده پسماند نیازمند بازنگری است

محیط زیست > بازیافت - همشهری آنلاین:
عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت گفت: قانون اجرا نشده پسماند کل کشور که در سال ۸۳ تدوین شد، نیازمند بازنگری است.

قانون مدیریت پسماند برای تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و به منظور حفظ محیط زیست از آثار زیانبار پسماندها و مدیریت بهینه آن در سال 83 توسط مجلس شورای اسلامی تصویب شد و به تایید شورای نگهبان رسید.

به گزارش ایرنا، حمیدرضا ملکی در نشست با مسئولان این شرکت افزود: در دنیا قوانین حمایتی از صنعت بازیافت وجود دارد ولی در کشور ما این قانون هنوز تصویب نشده است.

وی اظهار کرد: به لحاظ حضور صنایع بزرگ فولادی کشور در اصفهان بیش‌ترین بازار بازیافت فلز کشور در این استان قرار دارد.

عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت گفت: اقدام ذوب آهن اصفهان برای ایجاد مدیریت خدمات شهری گامی مثبت در راستای نیل به اهداف مدیریت شهری و برنامه‌ریزی اقتصادی است.

وی ادامه داد: راه‌اندازی صنایع تبدیلی فولاد برای تولید ریل و تیرآهن بال پهن (H) اقدامی بسیار سودآور و اینگونه صنایع تبدیلی نیز بسیار اقتصادی است.

وی سرباره کوره بلند، انواع لجن‌های صنعتی، انواع غبارهای موجود، نخاله‌های ساختمانی و دیگر پسماندها را ثروتی عظیم دانست که در صنایع تبدیلی بازیافت مواد اولیه محسوب و به محصولی بسیار با ارزش‌تر تبدیل می‌شود.

وی خواستارآن شد تا با ایجاد دفتر مشترک با این شرکت، تحقیقات لازم برای صنایع تبدیلی بازیافت صورت گیرد تا بتوان پسماند و زباله‌های پرارزش این کارخانه را به مواد اولیه و انرژی تبدیل کرد.

مسئوول محیط زیست ذوب آهن اصفهان در این جلسه گفت: نظام مدیریت جامع پسماند ذوب آهن اصفهان درحال تدوین است که تاکنون به دلیل نبود متولی خاص در این صنعت، ناتمام مانده بود.

فرود احمدی بختیاری افزود: دفن زباله بهداشتی و غیربهداشتی نه تنها غیراصولی است بلکه دفن سرمایه محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: ممانعت از دفن بی‌رویه ضایعات منوط به تفکیک آنها از مبدا است که اقدامات بسیار بسزایی در این زمینه در حال انجام است و از جمله آن‌ها می‌توان به استحصال قراضه در گود سرباره اشاره کرد.

وی همچنین از ایجاد کارگروه تخصصی در زمینه‌های صنایع تبدیلی بازیافت و پسماند در این شرکت خبر داد.

عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت:

قانون اجرا نشده پسماند نیازمند بازنگری است

محیط زیست > بازیافت - همشهری آنلاین:
عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت گفت: قانون اجرا نشده پسماند کل کشور که در سال ۸۳ تدوین شد، نیازمند بازنگری است.

قانون مدیریت پسماند برای تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و به منظور حفظ محیط زیست از آثار زیانبار پسماندها و مدیریت بهینه آن در سال 83 توسط مجلس شورای اسلامی تصویب شد و به تایید شورای نگهبان رسید.

به گزارش ایرنا، حمیدرضا ملکی در نشست با مسئولان این شرکت افزود: در دنیا قوانین حمایتی از صنعت بازیافت وجود دارد ولی در کشور ما این قانون هنوز تصویب نشده است.

وی اظهار کرد: به لحاظ حضور صنایع بزرگ فولادی کشور در اصفهان بیش‌ترین بازار بازیافت فلز کشور در این استان قرار دارد.

عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت گفت: اقدام ذوب آهن اصفهان برای ایجاد مدیریت خدمات شهری گامی مثبت در راستای نیل به اهداف مدیریت شهری و برنامه‌ریزی اقتصادی است.

وی ادامه داد: راه‌اندازی صنایع تبدیلی فولاد برای تولید ریل و تیرآهن بال پهن (H) اقدامی بسیار سودآور و اینگونه صنایع تبدیلی نیز بسیار اقتصادی است.

وی سرباره کوره بلند، انواع لجن‌های صنعتی، انواع غبارهای موجود، نخاله‌های ساختمانی و دیگر پسماندها را ثروتی عظیم دانست که در صنایع تبدیلی بازیافت مواد اولیه محسوب و به محصولی بسیار با ارزش‌تر تبدیل می‌شود.

وی خواستارآن شد تا با ایجاد دفتر مشترک با این شرکت، تحقیقات لازم برای صنایع تبدیلی بازیافت صورت گیرد تا بتوان پسماند و زباله‌های پرارزش این کارخانه را به مواد اولیه و انرژی تبدیل کرد.

مسئوول محیط زیست ذوب آهن اصفهان در این جلسه گفت: نظام مدیریت جامع پسماند ذوب آهن اصفهان درحال تدوین است که تاکنون به دلیل نبود متولی خاص در این صنعت، ناتمام مانده بود.

فرود احمدی بختیاری افزود: دفن زباله بهداشتی و غیربهداشتی نه تنها غیراصولی است بلکه دفن سرمایه محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: ممانعت از دفن بی‌رویه ضایعات منوط به تفکیک آنها از مبدا است که اقدامات بسیار بسزایی در این زمینه در حال انجام است و از جمله آن‌ها می‌توان به استحصال قراضه در گود سرباره اشاره کرد.

وی همچنین از ایجاد کارگروه تخصصی در زمینه‌های صنایع تبدیلی بازیافت و پسماند در این شرکت خبر داد.

اقیانوس بر شانه‌های بزرگترین مجسمه زیر‌دریایی

هنر > تجسمی - همشهری آنلاین:
بزرگترین مجسمه‌ای که تاکنون در زیر آب دریا بنا شده‌است،‌ در هفته‌های گذشته زیر امواج آب‌های سواحل باهاماس قرار گرفته تا وزن آب‌های اقیانوس را بر شانه‌هایش نگه‌دارد.

براساس گزارش لایو‌ساینس، این مجسمه 5.5 متری که اطلس اقیانوس نام دارد، اوایل ماه جاری در میان آب‌های اقیانوس جا‌خوش کرد تا به بزرگترین مجسمه‌ای در جهان تبدیل شود که تاکنون زیر امواج آبهای اقیانوس قرار گرفته‌است. وزن اطلس اقیانوس 60 تن بوده و ارتفاع آن به اندازه یک ساختمان دو طبقه‌است. این مجسمه دختری باهاماسی را نشان می‌دهد که وزن اقیانوس روی شانه‌هایش افتاده‌است.

مجسمه

طراحی این مجسمه با الهام از افسانه‌ یونانی اطلس اقیانوس که کرات آسمانی را روی شانه‌هایش حمل می‌کرد انجام گرفته‌است. این مجسمه توسط هنرمند و فعال زیست‌محیطی، جیسون دی‌کایرس تیلور طراحی و ساخته شده‌است. جدا از ابعاد بزرگ آن، این مجسمه به گفته سازنده‌اش تنها جلوه‌ای بصری برای غواصان و ماهیگیران نیست. به گفته وی این مجسمه می‌تواند صخره مرجانی مصنوعی باشد و به سکونتگاه بسیاری از جاندارانی که در صخره‌های مرجانی زندگی می‌کنند، تبدیل شود.

هدف از بنای مجسمه این است که به مردم، به‌ویژه به نسل آینده نشان داده شود که انسان می‌تواند از دریاها محافظت کرده و آنها را از نابودی نجات دهد.

اطلس اقیانوس شاید بزرگترین مجسمه زیردریایی باشد، اما اولین مجسمه‌ای نیست که در زیر دریا بنا شده‌است. در سال 1954 نیز مجسمه‌اس از مسیح با دستانی که به بالا گرفته شده‌اند توسط گوئیدو گالتی با نام میسح اعماق ساخته شده و به منظور بزرگداشت غواصی که در این منطقه جان خود را از دست داده‌بود، در زیر آبهای دریای مدیترانه در نزدیکی جنوای ایتالیا نصب شد. نمونه‌های مشابه دیگری نیز در سواحل گرانادا و کی‌لارگو در فلوریدا وجود دارند.

همچنین یک پارک زیردریایی در نزدیکی کانکن مکزیک وجود دارد که بیش از 500 مجسمه در آن نصب شده و بیشتر آنها اثر تیلور هستند. تیلور، سازنده اطلس اقیانوس، در ساخت مجسمه های خود از سیمانی دریایی استفاده می‌کند که میزان PH آن خنثی بوده و از قدرت بسیار بالایی برخوردار است و برای استحکام‌ بخشیدن به آن نیازی به استفاده از فلزات که در آب به سرعت دچار زنگ‌زدگی می‌شوند نخواهد بود.

سرهم‌بندی چنین مجسمه بزرگی در زیر امواج خروشان دریا نیز خود کار بسیار دشواری است. قطعات مجسمه در ساحل قالب‌گیری شده و با کمک جرثقیل به اعماق آب برده شدند، جایی که تیمی از غواصان قطعه را جا‌به‌جا کرده و در جای خود نصب کردند.

از آنجایی که قرار است این مجسمه کاربردی مانند صخره‌های مرجانی مصنوعی داشته‌باشد، مواد استفاده شده‌ در ساخت آن باید محیطی مرجانی را برای جانداران دریایی شبیه‌سازی کند. این مجسمه در مکانی پایین‌تر از صخره‌های مرجانی نصب شده تا جنین‌های مرجانی که در آب سرگردان هستند به این مجسمه رسیده و در آن رشد و نمو کنند. تیلور حتی قصد دارد برای سرعت بخشیدن به ایجاد کلونی مرجانی، روی این مجسمه بذر مرجانی بپاشد.

در طراحی این مجسمه زیستگاه‌های مختلف موجودات دریایی نیز درنظر گرفته شده‌است، به شکلی که برای مثال سخت‌پوستان می‌توانند انتهای مجسمه را در تسخیر خود درآورند و ماهی‌های گله‌ای می‌توانند در میان فرورفتگی‌های این مجسمه خود را از شر شکارچیان در امان نگه دارند.

۲۶۹هزار تن پلاستیک در اقیانوس‌ها

محیط زیست > آلودگی - نیویورک> نتایج پژوهشی که در مجله Plos One منتشر شده نشان می‌دهد که حدود ۲۶۹هزار تن مواد پلاستیکی در اقیانوس‌ها به‌صورت زباله رها شده است.

بیشتر این پلاستیک‌ها ‌، در آب‌های نیمکره‌شمالی زمین شناور است. با درنظر گرفتن 288میلیون تن پلاستیکی که فقط در سال 2012تولید شده، این میزان در اقیانوس‌ها فقط یک دهم درصد تولید سال میلادی یاد‌شده است.  

 

 

به نقل از روزنامه همشهری 

پنجشنبه 27 آذر 1393

بازیافت زباله یک ضرورت اجتناب ناپذیر

همین چند وقت پیش بود که مردم ناپل جایی در ایتالیا که بیشتر با نام دیه گو مارادونا نابغه آرژرانتینی جهان فوتبال شناخته می شود نسبت به وضع آشفته شهر که در کوچه های آن کوهی از زباله انباشته شده بود اعتراض گسترده کردند.

شاید بتوان گفت که داستان دفن و محو زباله ها دیگر در جهان مدرن به پایان رسیده و راهی جز بازیافت آن باقی نمانده است. با پیشرفت تکنولوژی بازیافت ، بازیافت صنعتی زباله ها به مهم ترین چالش زیست محیطی و انسانی روزگار ما تبدیل شده که کشورهای مختلف رویه های متفاوتی را برای ان در پیش گرفته اند.

60 درصد زباله های خانگی بریتانیا قابل بازیافت یا تغییر کاربری است اما در انگلیس تنها 17.7 درصد زباله ها بازیافت می شوندو 78 درصد آن دفن می شوند. این در شرایطی است که روزانه بیش از 5.3  میلیون تن زباله در جهان تولید می شودکه ایرانی ها با میانگین سرانه 700گرم ،40 هزار تن زباله در روز تولید می کنند.

این در حالی است که آلمانی ها روزانه 90 هزار تن تولید زباله دارند، که در نگاه نخست فاجعه به نظر می رسد.اما در کشورهای توسعه یافته ای همچون آلمان 80 درصد از زباله ها بازیافت می شود،در حالی که در ایران کمتر از 5 درصد زباله به چرخه استفاده باز می گردد و فاجعه درست از همین جا آغاز می شود، زمانی که با کوهی از زباله روبه روییم و نمی دانیم  چه کنیم، در حالی که که به طور متوسط کشورهای در حال توسعه، 5 درصد سرانه تولید ناخالص ملی خود را برای خدمات مدیریت ضایعات شهری هزینه می کنند.

ژاپن 5 درصداز بودجه شهرداری را به این امر اختصاص می دهد، در مالزی 70 درصد، در هند 86 درصد و در اندونزی 90 درصد هزینه مدیریت مواد زائد جامد شهری صرف جمع آوری ضایعات می شود. از سوی دیگر در کشورهای توسعه یافته خدمات جمع آوری محصولات قابل بازیافت بسار بالاست و تاسیسات فراوری و بازیافت، بسیار پیشرفته و بازار محصولات بازیافتی ، بسیار گسترده است. در همین حال روش های عملی شده برای کاهش آسیبی که زباله ها به سلامت ومحیط وارد می کنند کاملا شناخته شده هستند.در این میان اتحادیه اروپا همواره روی 4 اصل کاهش مواد اولیه، استفاده دوباره از تولیدات، بازیافت و احیای انرژی تاکید می کند

سوئیس، مدیریت کامل بازیافت  سوئیس به عنوان یکی از مهم ترین کشورهای مدافع بازیافت زباله، در سال 2008 توانست 50 درصد زباله های تولیدی مردمانش را بازیافت کند. این در شرایطی است که در این کشور بیش از 5 میلیون تن زباله شهری  تولید شد که در حدود نیمی از این زباله ها را بازیافت و نیم دیگر آن را در کوره های مخصوص زباله سوزاندند. این کشور با میزان بازیافت بیش از 50 درصد در بین کشورهای پیشرفته  در این زمینه جای می گیرد. هر سوئیسی به طور میانگین 714 کیلو گرم در سال زباله تولید می کند.
در سوئیس هر سطل زباله برای این که از سوی رفتگران تخلیه یا دفع شود باید مجهز به یک برچسب ویژه باشد تا مشخص شود که هزینه مشمول مالیات، پرداخت شده است. بطری های پلاستیکی رایج ترین محفظه نوشیدنی ها در سوئیس هستند که 80 درصد آن ها بازیافت می شوند که بسیار بیشتر از  میانگین اروپا 20 تا 40 درصد است. از دیگر  سو در این کشور 29 کوره مخصوص سوزاندن زباله وجود دارد که براساس آمار 63  میلیون تن زباله در سال 2008 سوزانده شده که 417 هزار تن آن مربوط به کشورهای مجاور بوده است.

آمریکا، تلاش برای بازیافت بیشتر
در آمریکا تلاش برای کاهش زباله های خانگی و تجاری زیر نظر آژانس محافظت از محیط زیست آمریکا (EPA)  انجام می شود. آمریکایی ها 28 درصد زباله های خود را بازیافت می کنند که این میزان در سال گذشته تقریبا 2 برابر شده است . بازیافت انواع خاصی از زباله ها در این کشور افزایش بیشتری داشته است، به طوری که 42 درصد زباله های کاغذی ، 40 درصد بطری های پلاستیکی  نوشابه های غیر الکلی ،55 درصد قوطی های آلومینیومی نوشیدنی ها و 57 درصد بسته بندی های استیل بازیافت می شوند.
20 سال پیش تنها یک برنامه جاده ای زباله در آمریکا وجود داشت.این میزان در سال 1998 به 9 هزار برنامه جاده ای و 12 هزار مرکز بازیافت زباله رسید.در سال 1999 بازیافت و تغییر کاربری زباله ها مانع ورود 64 تن زباله به محل دفن یا مراکز سوزاندن زباله ها شد.میزان بازیافت زباله ها در ایالات مختلف آمریکا متفاوت است. در آلاسکا، وایومینگ و مونتانا کمتر از 9 درصد زباله ها بازیافت می شود در حالی که در نیویورک، ویرجینیا و 5 ایالات دیگر میزان بازیافت بیش از 40 درصد گزارش شده است.

آلمان، قهرمان محیط زیست جهان
آلمانی ها خود را قهرمان محیط زیست جهان می دانند. دیگر شکی نیست که این موضوع برای آن ها بسیار مهم است. جداسازی زباله های خانگی مدت هاست که امری بسیار مهم برای مردم آلمان است. در هر آپارتمان معمولا 5 سطل برای 5 نوع زباله وجود دارد که با رنگ های جداگانه مشخص شده اند. زرد برای بسته بندی ها (مانند کارتن های قدیمی شیر)، آبی برای کاغذ و مقوای نازک ، سطل های ویژه شیشه در 3 قسمت شیشه های روشن، قهوه ای و سبز و یک سطل برای مواد غذایی و گیاهی و سرانجام یک سطل سیاه برای سایر زباله ها که مناسب برای افرادی هم هست که حوصله جداسازی زباله ها را ندارند.
به لحاظ قانونی مردم آلمان ملزم به رساندن زباله های خاص مانند باطری و مواد شیمیایی به مراکز بازیافت هستند و اگر کسی این کار را نکند مرتکب جرمی اداری شده که البته در عمل به ندرت در این مورد پیگیرد قانونی رخ می دهد.این در حالی است که براساس نظر سنجی ها 90 درصد آلمانی ها با علاقه شخصی به جداسازی زباله می پردازند.

ژاپن، کسب ثروت از طلای کثیف
تازه ترین آمار وزارت محیط زیست ژاپن نشان می دهد که هر شهروند ژاپنی به طور میانگین روزانه یک هزار و 131 گرم زباله تولید می کند و این در حالی است که 20 درصد این زباله های تولید شده در ژاپن بازیافت می شوند.حجم تولید زباله خانگی در ژاپن در سال 1985 میلادی به بالاترین سطح رسیده بود اما پس از آن به دلیل افزایش آگاهی های عمومی درباره ضرورت حفظ محیط زیست، تولید زباله ، روند کاهشی به خود گرفت.در این کشور برای تسهیل در بازیافت زباله، زباله های خانگی به زباله های خشک ، تر  و قابل بازیافت دسته بندی می شوند.
از این رو در ژاپن نظم دقیقی برای دسته بندی کردن زباله های خانگی وجود داشته و براساس قوانین شهری، هر منطقه روزهای خاصی را برای دور ریختن زباله های مختلف در نظر گرفته است.
 برای نمونه زباله های خام آشپزخانه ،زباله های شیشه ای و ظروف پلاستیکی نوشابه ، زباله های فلزی از جنس آلومینیوم و زباله های مقوایی و روزنامه به طور جداگانه جمع آوری می شوند. کار جمع آوری زباله به بخش خصوصی واگذار شده است. در این کشور از زباله های خام خانگی برای تولید برق استفاده می شود و زباله های دیگر نیز بازیافت می شوند.

یونان، بزرگ ترین مرکز غیرفعالیونان هر ساله یک میلیارد بطری پلاستیکی آب ، یک میلیارد بطری نوشیدنی غیر الکلی و یک میلیارد محفظه پلاستیکی شوینده را به عنوان زباله تولید می کند. به این ترتیب حدود یک پنجم زباله های تولید شده این کشور پلاستیک است که تنها یک درصد آن بازیافت می شود.
به گفته مقامات این سازمان، یونان در بحث بازیافت زباله حدود 15 سال عقب تر از سایر کشورهای اتحادیه است. جداسازی زباله برای مردم یونان چندان مهم نیوده و دولت می کوشد تا با تشویق شهروندان، خود را به استانداردهای اروپایی برساند. در نتیجه این روند، آتن، پایتخت این کشور در حال حاضر با بحران مدیریت زباله به دلیل نبود روش های جایگزین روبه روست.
این در حالی است که آتن بزرگ ترین مرکز بازیافت زباله در اروپا را در کنار محل دفن زباله های این شهر داراست که ساخت آن 75 میلیون یورو هزینه برده است اما به همان شکل رها شده و تا امروز فعالیت چندانی ندارد. در یونان 93 درصد زباله ها دفن می شوند.

پروژه پیشنهادی جمع آوری زباله شهری در 700 شهر کشور
ظروف مورد نیاز جهت جمع آوری زباله شهری عموما از 240 تا 1100 لیتر می باشند. سایز این ظروف معمولا  بر مبنای وضعیت دسترسی، جمعیت و حجم زباه تولید شده قابل تغییر می باشد.براساس تجارب سایر کشورها و استانداردهای بین المللی برآورد می گردد نیاز متوسط شهرداری های ایران به این ظروف مطابق جدول ذیل باشد:

توضیح: به طور کلی 700 شهر در ایران شامل دهداری ها، بخش داری ها، بیمارستان ها، ادارات، مدارس و سایر فضاهای عمومی در محاسبات شهری لحاظ گردیده اند.
لازم به ذکر است در یک فرآیند تزریق پلاستیک با فروش مستقیم و بدون واسطه متوسط سود فروش نقدی 20 تا 30 درصد می باشد که در صورت فروش یک ساله این سود تا 40 درصد خواهد بود، در صورت  تحقق این پروژه سود یک دوره کامل (24 ماهه) حداقل 200 میلیارد تومان تخمین زده می شود.


پروژه پیشنهادی جمع آوری زباله در 15 میلیون خانه

تفکیک زباله در مبدا با هدف ارتقا کیفیت زباله ها و افزایش راندمان و بازدهی احیاء مواد زائد حداقل 50 سال است که در دنیا صورت می پذیرد.معمولا تفکیک زباله های خشک، تر، کاغذ و....چنان چه در محل صورت پذیرد دفعات جمع آوری زباله به حداقل رسیده و هزینه جداسازی آن ها کاهش می یابد. زباله ها در ظروف با رنگ های مختلف در سایزهای 10 الی 120 لیتری تفکیک می شوند. برآورد می گردد نیاز خانوارهای ایرانی مطابق جدول ذیل می باشد :

توضیح: برآورد می گردد با توجه به وضعیت موجود سطل های جمع آوری زباله در خانه ها، این پروژه به خودی خود تا حدودی انجام گرفته و برآورد واقعی حداقل یک سوم جمع کل مورد نیاز باشد.
لازم به ذکر است به طور کلی در یک فرآیند تزریق پلاستیک با فروش مستقیم و بدون واسطه متوسط سود فروش نقدی 20 تا 30 درصد می باشد که در صورت فروش یک ساله این سود تا 40 درصد خواهدبود. در صورت تحقق یک سوم از این پروژه سود یک دوره کامل (24 ماهه) حداقل حدود 100 میلیارد تومان برآورد می گردد. 

ماهنامه فناوری و توسعه صنعت بسته‌بندی

بازیافت البسه و منسوجات

ازیافت البسه و منسوجات-

 

بازیافت البسه و منسوجات عنوانی است که خیلی کمتر از سایر شاخه های بازیافت به آن پرداخته شده است. اما با توجه به سهم قابل توجه ای که در پسماند شهری دارد نیاز است اهمیت بیشتری را به آن معطوف کرد.

با جستجو و مطالعه توانستم مطالب قابل ذکری را در مورد بازیافت البسه و منسوجات بدست بیاورم و تصمیم گرفتم مطالبم رو در اختیار علاقمندان قرار بدهم.

اهمیت بازیافت منسوجات و البسه :

حدود 5% پسماند شهری را البسه و منسوجات کهنه در بر میگیرد. که این میزان در فصول مختلف متفاوت است و بخصوص در اسفند ماه به مقدار آن افزوده می شود. این میزان قابل توجه ای است که در صورت بازیافت نشدن به ناچار باید سوزانده و دفن شوند که مخاطرات آن هم بر همگان مشخص است.


روش های بازیافت البسه و منسوجات :

1- استفاده مجدد :

اولین و مهمترین روش بازیافت البسه و منسوجات که به فکر خطور می کند، استفاده مجدد از منسوجات کهنه و یا بلااستفاده است. این موضوع بسیار حائز اهمیت است که البسه و منسوجاتی که استفاده نمی کنیم را به صورت اهدا یا فروش در اختیار دیگران قرار دهیم و یا منسوجات کهنه را اهدا و یا به فروشگاه های تاناکورا بفروشیم تا اولا از تولید شدن پسماند جلوگیری کنیم و ثانیا کمکی به افراد کمتر توانمند کنیم.

 این فرهنگی است که در بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد و حتی افراد منسوجات کهنه خود را بسته بندی کرده و با احترام در دسترس افراد نیازمند قرار می دهند. البته در ایران هم به این موضوع توجه شده است اگرچه بسیار محدود است.

2- بازیافت :

منسوجات و البسه حدود 100% قابل بازیافت هستند. منسوجات طبیعی از دو قسمت پارچه ای (کتان، پنبه، نخ، ابریشم و ...) و ملحقات (کش، دکمه فلزی و پلاستیکی، زیپ) تشکیل شده است.

در زمینه ملحقات منسوجات (بازیافت اقلام پلاستیکی و فلزی) اطلاعات و مطالب فراوانی در سایت ها و مقالات موجود می باشد. در ضمن لازم است اشاره شود می توان از همین ملحقات سود فراوانی بدست آورد.

اما قسمت اصلی منسوجات بخش پارچه ای می باشد. مهمترین نکته در این مورد وجود تنوع فراوان در جنس پارچه بکار رفته در منسوجات می باشد که مانع استفاده از یک فرایند یکسان در بازیافت منسوجات مختلف می باشد. بنابراین باید برای بازیافت منسوجات و البسه با جنس های مختلف، آنها را از هم تفکیک کرد.

بازیافت البسه کانوایی و پنبه ای :

در کشور انگلیس منسوجات کانوایی و پنبه ای را با دستگاه خاص شکافته و بعد از انجام عملیات ها و فرآیندهای ریسندگی، از محصول نهایی به عنوان جعبه پرورش گیاه استفاده می شود. البته می توان در نظر گرفت که بعد از شکافتن منسوجات کانوایی از آنها محصولات متنوعی بدست آورد.

بازیافت البسه جین و کتان :

این گونه البسه را می توان بعد از تعمیر و رنگ آمیزی قابل استفاده مجدد کرد و آن را اهدا یا به فروش رساند. اما منسوجات جین و کتانی که بیش از حد کهنه شده اند را می توان به عنوان عایق صوتی و عایق حرارتی، و یا لکه گیری، در اختیار برخی شرکت های فعال در این زمینه قرار داد.

بازیافت البسه مختلط :

از انواع البسه و منسوجات کهنه می توان در صنایع بسته بندی، عایق کاری، لکه گیری، صنایع مبل سازی، مبلمان شهری وحتی ضربهگیر استفاده کرد. از دیگر کاربردهای منسوجات کهنه می توان در صنایع قالبسازی و تراشکاری و .. برای تمیز کاری دستگاه ها و مکان های روغن آلود استفاده کرد. در نهایت می توان البسه و منسوجات کهنه را سوزاند و از انرژی آن استفاده کرد.

ظرفیت های شهر تهران در این زمینه :

در صورت جمع آوری البسه و منسوجات کهنه و در نتیجه داشتن مقدار فراوان این پسماندها می توان امیدوار بود بازیافت آنها بصرفه تر شود.

در شهر تهران ظرفیت مناسبی برای جمع آوری منسوجات و البسه کهنه وجود دارد. وجود غرفه های بازیافت در محلات با توجه به ایجاد سیستم انگیزشی و تشویقی امکانات مناسبی را برای جمع آوری فراهم آورده است. همچنین پیمانکاران بازیافتمناطق با توجه به داشتن پرسنل جمع آوری پسماند می توانند نقش اساسی در جمع آوری ایفا کنند. 

نویسنده: ابوالفضل نوروزی

وضعیت بازیافت زباله در چند کشور جهان

با پیشرفت تکنولوژی و افزایش جمعیت، بازیافت صنعتی زباله‌ها به یکی از مهمترین چالشهای زیست محیطی و انسانی کشورهای تبدیل شده است که کشورهای مختلف رویه‌های متفاوتی را در مورد آن در پیش گرفته‌اند.
  
 
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از بی‌بی‌سی، آمار نشان می‌دهد که 60 درصد زباله‌های خانگی بریتانیا قابل بازیافت یا تغییر کاربری است اما بزرگترین جامعه بریتانیایی در انگلیس تنها 7/17 درصد را مورد بازیافت قرار می‌دهد. در زیر مقایسه‌ای بین انگلیس و سایر کشورهای اروپایی و غیر اروپایی انجام شده است.

سوئیس
سوئیس تجهیزات بازیافت زباله خود را به درستی مورد تمجید قرار می‌دهد. شیشه و کاغذ نمونه‌ای از زباله‌هایی هستند که به طور متوسط در سوئیس دور انداخته نمی شوند. در اکثر سوپرمارکتها سطل‌های مجزایی برای بطری‌هایی با شیشه سبز و قهوه‌ای وجود دارد. هر شهر این کشور به طور ماهانه به جمع آوری رایگان زباله‌های کاغذی می‌پردازد که تنها شامل روزنامه‌های قدیمی نمی‌شود و اکثر مردم همه اشیاء ساخته شد از مقوای نازک یا کاغذ را از پاکت غلات تا قبض‌های تلفن قدیمی را مورد بازیافت قرار می‌دهند.
در مورد زباله‌های سبز هر دو هفته یک بار همه‌ی گیاهان و روییدنیهای مربوط به باغچه یا باغ که دیگر مورد استفاده نبوده بیرون گذاشته شده و جمع آوری می‌شود.
آلومینیوم و حلبی به مخازن محلی منتقل شده باطریها به سوپرمارکتها بازگردانده می‌شوند و روغن‌های قدیمی یا سایر مواد شیمیایی در نقاط ویژه‌ای نگهداری می‌شود.
بطری‌های پلاستیکی رایج‌ترین محفظه نوشیدنی‌ها در سوئیس هستند که 80 درصد آنها بازیافت می‌شوند که بسیار بیشتر از میانگین اروپا با 20 تا 40 درصد است.
اما حفظ محیط زیست تنها عامل ایجاد چرخه بازیافت در سوئیس نیست و برای این کار انگیزه مالی زیادی نیز وجود دارد. بازیافت رایگان است اما در اکثر نقاط سوئیس دور انداختن زباله هزینه دارد و هر کیسه زباله داری برچسبی است که هر برچسب دست کم یک یورو هزینه دارد.

آمریکا
در آمریکا تلاشها برای کاهش زباله‌های خانگی و تجاری تحت نظر آژانس محافظت از محیط زیست آمریکا (EPA) انجام می‌شود.
امروزه آمریکا 28 درصد زباله‌های خود را بازیافت می‌کند که این میزان در 15 سال گذشته تقریباً 2 برابر شده است.
بازیافت انواع خاصی از زباله‌ها در این کشور افزایش بیشتری داشته است: 42 درصد کاغذها، 40درصد بطری‌های پلاستیکی نوشابه‌های غیرالکلی، 55 درصد قوطی‌های آلومینیومی نوشیدنیها، 57 درصد بسته بندی‌های استیل و 52 درصد سایر اشیا هم بازیافت می‌شوند. 20 سال پیش تنها یک برنامه جاده‌ای زباله در آمریکا وجود داشت. این میزان در سال 1998 به 9000 برنامه جاده‌ای و 12 هزار مرکز بازیافت زباله رسید. در سال 1999 بازیافت و تغییر کاربری زباله‌ها مانع ورود 64 تن زباله به محل دفن یا مراکز سوزاندن زباله‌ها شد.
میزان بازیافت زباله‌ها در ایالات مختلف آمریکا متفاوت است. در آلاسکا، وایومینگ و مونتانا کمتر از 9 درصد زباله‌ها بازیافت می‌شود در حالی که در نیویورک، ویرجینیا و 5 ایالات دیگر میزان بازیافت بیش از 40 درصد است.

دانمارک
در دانمارک این امر تحت تأثیر فلسفه یکی از سبزترین کشورهای دنیا قرار دارد. هم اکنن چند دهه است سیاست زیست محیطی دانمارک به زباله به عنوان یک منبع می‌نگرد.
در سال 2003 به طور میانگین هر دانمارکی 559 کیلوگرم زباله داشته است که از پلاستیک و کاغذ تا بطری و باطری متفاوت بوده است. حدود 10هزار دانمارکی در تجارت جمع آوری زباله فعالیت می‌کنند که حدود 1/0 درصد کل جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهد. تلاش سخت برای دستیابی به دانمارکی سبزتر باعث شده که این کشور به رکوردی جالب دست یابد.
آمار دولتی نشان می‌دهد در سال 2003، 31 درصد زباله‌های خانگی بازیافت شده و 62 درصد سوزانده شده است. 6درصد باقیمانده نیز در زمین دفن شده است.
اگرچه میزان کل زباله‌های دانمارک به اندازه‌ای نیست تا این کشور به ایجاد مراکز بازیافت زباله بپردازد اما به ویژه زباله‌های پلاستیکی، زباله محصولات الکترونیکی باطریها و فلزات برای بازیافت به خارج این کشور فرستاده می‌شوند.
دولت همچنین در حال ترغیب صنایع به تولید محصولاتی است که زباله‌های کمتری را از خود به جای می‌گذارند تا میزان تولید زباله کشورش را محدود کند.

آلمان
آلمانها خود را قهرمان محیط زیست جهان می‌دانند. البته شکی نیست که این بحث برای آنها بسیار مهم است. جداسازی زباله‌های خانگی امری بسیار مهم برای مردم آلمان است.
در هر آپارتمان معمولاً 5 سطل برای 5 نوع زباله وجود دارد که با رنگ‌های جداگانه مشخص شده‌اند. زرد برای بسته بندیها (مانند کارتون‌های قدیمی شیر)، آبی برای کاغذ و مقوای نازک، سطل‌های ویژه شیشه در سه قسمت شیشه های روشن، قهوه‌ای و سبز و یک سطل برای مواد غذایی و گیاهی و سرانجام یک سطل سیاه برای سایر زباله‌ها که مناسب برای افرادی هم هست که حوصله جداسازی زباله‌ها را ندارند. از لحاظ تئوری و قانونی همه آلمانیها ملزم به رساندن زباله‌های خاص مانند باطری و مواد شیمیایی به مراکز بازیافت هستند واگر کسی این کار را نکند مرتکب جرمی اداری شده که البته در عمل به ندرت در این مورد پیگیرد قانونی رخ می‌دهد.
بر اساس نظرسنجیها حدود 90درصد آلمانیها باعلاقه شخصی به جداسازی زباله‌ها می‌پردازند.

یونان
بر اساس آمار جامعه بازیافت زیست محیطی یونان این کشور هرساله با تولید زباله‌ای برابر یک میلیارد بطری پلاستیکی آب، 1 میلیارد بطری نوشیدنی‌های غیرالکلی و یک میلیارد محفظه پلاستیکی شوینده‌ها روبه‌روست.
حدود یک پنجم زباله‌های تولید شده این کشور پلاستیک است که تنها یک درصد آن بازیافت می‌شود. به گفته مقامات این سازمان یونان در بحث بازیافت زباله حدود 15 سال عقب تر از سایر کشورهای اتحادیه است.
سیستم جداسازی زباله برای یونانیها مهم نبوده و دولت سعی دارد تا سال آینده خود را به استانداردهای اروپایی برساند.
در نتیجه این روند آتن پایتخت این کشور در حال حاضر با بحران مدیریت زباله به دلیل نبود روش های جایگزین روبه روست. این درحالی است که آتن بزرگترین مرکز بازیافت زباله در اروپا را در کنار محل دفن زباله‌های این شهر داراست که ساخت آن 75 میلیون یورو هزینه برده است اما به همان شکل رها شده و فعالیتی ندارد.

ایتالیا
قوانین زباله در ایتالیا از منطقه‌ای به منطقه دیگر بسیار متفاوت است. در همین ماه قوانین زباله در رم سخت‌تر شده و بر اساس آن افرادی که تا فاصله 500 متری خانه خود دارای سطل بازیافت هستند و زباله‌های خود را جدا نکنند تا 619 یورو جریمه خواهند شد.
ساکنان رم معتقدند که معمولاً یافتن سطل زباله در این شهر سخت بوده و در صورت یافتن هم اغلب پر هستند. شورای شهر رم اخیراً خواستار ایجاد سطل‌های زباله جدید با رنگ‌های مختلف برای جداسازی زباله‌ها شده است.
سال گذشته کمیسیون اروپا اعلام کرد که قصد دارد با ایتالیا به خاطر 28 مورد نقض قواعد زیست محیطی اتحادیه اروپا برخورد کند.

سنگال
بازیافت زباله در سنگال به صورت صنعتی انجام نمی‌شود اما بخشی از زندگی روزانه مردم سنگال است. در این کشور همه چیز بازیافت می‌شود. از کیسه‌های پلاستیکی تا کتاب تمرین مدارس، قوطی‌های غذا، بطری آب معدنی و حتی پوست میوه. گفته می‌شود پوست میوه برای استفاده در صنعت عطرهای ارزان جمع آوری می‌شود.
قوطی های رب گوجه به لیوان آب مردم مناطق روستایی تبدیل شده و در خیابانها نیز مورد استفاده متکدیان قرار می‌گیرد. از روزنامه‌ها و اسناد اداری قدیمی برای پیچیدن نان، میوه و بادام استفاده می‌شود.
از کیسه های پلاستیکی برای ساخت کفش استفاده شده و عده‌ای از مردم با هوش این کشور به جمع آوری زباله‌های فلزی برای ارسال آنها به کارخانه‌های اروپایی می‌پردازند.
شرکت زباله‌های "آلسیون" سوئیس قراردادی را به ارزش 9 میلیون دلار با دولت سنگال منعقد کرده تا زباله‌های داکار پایتخت این کشور را جمع آوری کند.

صید میگوی شیشه ای!

دنیای بی کران دریاهارا هیچ کسی نمی تواند تا انتها رفته و تمام عجایب آن را به دست آورد زیرا هر روز موجودی عجیب در دل آب های دنیا پیدا می شود که بسیاری از دانشمندان حتی تصویر آن را هم تا به حال ندیده اند و هیچ ایده ای هم در مورد آن ندارند. "استورات فریسر" یک ماهی گیر اهل نیوزیلند است که چندی پیش با مشاهده یک ماهی خاص بسیار شکه شد. این مرد در حال صید میگو بود که ناگهان میان دیگر ماهی و میگوها با موجودی شیشه ای و بسیار عجیب روبرو شد. این موجود شیشه ای چهره خاصی داشته و به نظر می رسد نوع خاصی از میگو است ولی در هیچ کتابی نامی از آن برده نشده است. این مرد ادعا می کند ماهی شیشه ای را در محدوده 70 کیلومتری از ساحل پیدا کرده است وبدون کمترین دستخوردی آن را به دانشمندان تحویل داده است. بدن این ماهی کاملا شفاف بوده و پشت آن معلوم است همچنین شما می توانید به راحتی اندام های داخلی آن را مشاهده کنید که در حرکت هستند.

قنات های یزد قربانی زیاده خواهی تمدن مدرن...

مراسم افتتاحیه کارگاه آموزشی بین‏‏ المللی قنات و معماری با حضور معاون وزیر نیرو در امور آب و آبفا، نماینده یونسکو، سرپرست مرکز بین‏‏ المللی قنات و سازه‏‏‌های تاریخی آبی و جمعی از مسئولان، اساتید و دانشجویان معماری استان یزد و دو مدرسه عالی معماری از کشور فرانسه، در یزد برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه یزد، این کارگاه با هدف آشنایی دانشجویان با قنات به عنوان سیستم پایدار تأمین آب، بررسی عوامل تهدید قنات‎‌‎‌های شهری، بررسی ارتباط چند جانبه‌ای که قنات میان شهر تاریخی، شهر جدید و حومه‌ی روستایی برقرار می‌کند، برگزار می‎‎شود.
همچنین در این کارگاه که از 17 آبانماه آغاز و تا 26 این ماه ادامه خواهد داشت، به موضوعاتی مانند ارائه راه حل به منظور ادامه کارکرد پایدار قنات‎‎های فعال و بررسی راهکارهای مختلف به منظور استفاده از قنات‏‏‌های غیرفعال نیز پرداخته می‎‎شود.
"رحیم میدانی" معاون وزیر نیرو در امور آب و آبفا در آغاز به کار این کارگاه با بیان این که در سراسر ایران 37 هزار قنات با مجموع آبدهی سالیانه هفت میلیارد مترمکعب فعال هستند، ابراز کرد: از نگاه وزارت نیرو، قنات تنها یک موضوع تاریخی نیست و اهمیت آن فقط به ارزش‏‏‌های موزه‏‏ ای و آرشیوی ختم نمی شود، بلکه قنات به عنوان سنت و شیوه‏‏ ای پایدار و زنده برای استحصال منطقی و عادلانه آب زیرزمینی مطرح است.
وی ادامه داد: قنات یکی از مظاهر سیستم‎‎های پایدار و سیستم‌های دوستدار محیط زیست محسوب می‏‏‌شود و ضمن استحصال آب زیرزمینی هیچ‌گاه اثر سوء بر آن نداشته و موجب افت حجم مخزن سفره نشده است.
معاون وزیر نیرو در امور آب و آبفا ابراز امیدواری کرد تا این کارگاه فرصتی باشد برای مطالعه‎‎ پیوند نظام‏‏ مند قنات با یزد، یکی از کهن‏‏‌ترین شهرهای کویری جهان، جایی که کمبود آب نه تنها محدودیتی برای آفرینش‏‏‌های هنری و معماری نبوده، بلکه زمینه ظهور معماری زیبا و باشکوهی را فراهم آورده که سازگاری با طبیعت پیرامون را نیز تضمین می‏‏‌کرده است.
وی اظهار کرد: درس‏‏هایی که می‎‎توان هنوز از گذشته یزد فرا گرفت، از بافت هماهنگ و فروتنانه آن با محیط پیرامون و از آنها در حل مشکلات مدرن این شهر است.
"حسین غفوری" مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای یزد و سرپرست مرکز بین المللی قنات و سازه‎‎های تاریخی آبی ضمن خوش آمدگوئی به ایرانیان و غیرایرانیان شرکت‏‏ کننده در این کارگاه، بیان کرد: از زیر شهر یزد حدود 70 قنات عبور می کند که متأسفانه بخش عمده‏‏ ای از آنها قربانی زیاده‎‎خواهی تمدن مدرن شده و خشکیده‌اند، اما تعدادی دیگر هنوز زنده ‏‏اند.
وی بیان کرد: این دوره آموزشی در نوع خود اولین دوره‏‏ ای است که به بررسی یکی از مهم‏‏ترین روابط اجتماعی– تکنولوژیکی بشر می‌پردازد و در نهایت این دوره به بازیابی قنات‏‏‌ها در زمینه‏‎‎ای مدرن می‎‎اندیشد.

سرپرست مرکز بین المللی قنات و سازه‎‎های تاریخی آبی گفت: بر این باور هستیم که قنات‎‎ها هنوز ظرفیت‏‏‌های زیادی دارند که می توان آنها را حتی در ساختارهای مدرن اقتصادی و اجتماعی به کار گرفت.
غفوری ابراز امیدواری کرد تا در این دوره به نتایجی دست یابیم که ما را در نگهداری قنات‌های این میراث ارزشمند فرهنگی یاری کند.
گفتنی است؛ در مراسم افتتاحیه این کارگاه از کتاب "قنات زارچ" نوشته "علی اصغر سمساریزدی" که به بررسی جنبه‌های مختلف تاریخی، جغرافیائی، حقوقی، اقتصادی، اجتماعی فناوری و مدیریت این قنات پرداخته است نیز رونمایی شد.

کرگدن حیوان بومی آسیای مرکزی و شرق آفریقا است که متاسفانه نسل این حیوان در حال انقراض است.

آفتاب: کرگدن حیوان بومی آسیای مرکزی و شرق آفریقا است که متاسفانه نسل این حیوان در حال انقراض است؛ به همین دلیل این حیوانات را به کنیا فرستادند تا سطح هورمون این حیوانات اندازه گیری شود و تولید مثل بیولوژیکی انجام دهند و اسپرم کرگدن‌های نر توسط موسسه تحقیقات برلین نگهداری می‌شود تا نسل این حیوان را زیاد کنند.

به گزارش فارس، فقط شش کرگدن سفید شمالی در جهان باقی مانده است؛ در سال‌های اخیر بسیاری از کرگدن‌ها توسط شکارچیان کشته شده‌اند؛ به گفته کارشناسان در ده سال آینده هیچ کرگدنی در طبیعت آفریقا وجود نخواد داشت.

برای محافظت و زنده نگه داشتن کرگدن‌ها و زیاد کردن نسل آنان کارشناسان و مسئولین باغ وحش چک تصمیم گرفتند این حیوانات را به کنیا بفرستند و در آنجا از آنها نگهداری کنند؛ آنها دو جفت کرگدن نر و ماده را به باغ وحش Dvur Kralove در کنیا فرستادند.

یکی از قدیمی‌ترین کرگدن‌های نر به نام «سودان» 41 ساله است و در پارک حیوانات وحشی در سن‌دیگو - آمریکا است و کرگدن نر دیگری به نام «سونی» در 17 اکتبر از دنیا رفت.

حیوانات باغ وحش کنیا در تاریخ 20 دسامبر 2009 به آنجا رفتند و بعدها به مرگ طبیعی مرده‌اند؛ این حیوانات از نوامبر سال 2012 در کنیا تحت حمایت مامورین مسلح هستند؛ به گفته سخنگوی باغ وحش چک، آمار و ارقام نشان می‌دهند:

2.250 کرگدن در سال 1960

700 کرگدن در سال 1970

100 کرگدن در سال 1981

13 کرگدن در سال 1984 در این منطقه وجود داشته اند و در حال حاضر بیش از 6 کرگدن وجود دارند.

تصاویری که مشاهده می‌کنید زمانی است که کرگدن‌ها به کنیا منتقل می‌شدند و شاخ های آنان زده می‌شد تا داخل کیوسک جاشوند.











طرح توجیهی تفکیک زباله از مبدأ ناحیه 2 منطقه 7 شهرداری تهران

طرح توجیهی تفکیک زباله از مبدأ ناحیه 2 منطقه 7 شهرداری تهران

چکیده:


     
دفع و بازیافت زباله، یکی از معضلات جدی جهان امروز، خصوصاً در کشورهای در حال توسعه می باشد. تفکیک زباله از مبدأ به عنوان یکی از تکنیک های مدیریت دفع و بازیافت زباله، علاوه بر رعایت اصول بهداشتی، به کاهش هزینه ها و سودآوری نیز کمک می نماید.
اجرای این طرح از سال 1374 در برخی نقاط سطح شهر تهران کم و بیش انجام شده است. ناحیه 2 منطقه 7 شهرداری تهران، به عنوان یکی از مناطق مهم در مرکز شهر، این امکان را دارد تا با اجرای صحیح و پیگیری موضوع، به کاهش هزینه های دفع و جمع آوری زباله در سطح این منطقه کمک نماید. همچنین سود حاصل از درآمدهای حاصله می تواند صرف توسعه این امر در این بخش و یا حتی مکانیزه نمودن این امر گردد.


مقدمه:


     
یکی از معضلات امروز جوامع، تولید انبوه زباله در انواع و اقسام گوناگون می باشد. با پیشرفت تکنولوژی و ظهور مصالح و مواد جدید، دامنه این زباله ها نیز افزایش یافته است. از راه حل های اساسی جهت مقبله با این معضل، توسعه راهکار تفکیک از مبدأ و اشاعه این فرهنگ در جامعه می باشد.

بازیافت مواد می تواند به کاهش هزینه های تولید مواد خام، کاهش هزینه های انسانی، حمل و نقل، انرژی وزمان و همچنین کاهش مخاطرات زیست محیطی کمک نماید.
تفکیک زباله از مبدأ نیازمند آموزش همگانی و استفاده از نیروهای مردمی جهت تغییر عادات و رویه ها می باشد.

عنوان مسئله    

بالا بودن میزان حجم زباله تولیدی در شهر تهران ( نمونه موردی: ناحیه 2 منطقه 7)

شرح مسئله

یکی از بزرگترین مشکلات امروزی جوامع، حجم بسیار زیاد زباله تولیدی میباشد. افراد بدون توجه به میزان نیاز و مصرف خود، مواد و وسایل مصرفی را تهیه و در نهایت با حجم وسیعی از زباله روبرو هستند. در گذشته، فرهنگ بهینه وجود داشته که بر مبنای آن، زباله های تر به عنوان کود در باغچه خانه دفن شده و به جهت محدود بودن ظروف پلاستیکی و شیشه، زباله خشک کمتری تولید میشده است. به مرور زمان و تغییر این فرهنگ، جوامع به سمت مصرفگرایی گام برداشته اند و بدون توجه به عواقب، روزانه انبوهی از زباله خشک را تولید و دفع میکنند که موجب پر شدن مراکز دفن بسیاری در تهران و حومه شده است. انواع بسته بندی های مواد غذایی و وسایل مصرفی، کاغذ و روزنامه، شیشه و پلاستیک و فلزات حجم بالایی از این زباله های را شامل میشوند که با توجه به سیستم ناکامل تفکیک، بخش اعظم این سرمایه ها بازیافت نشده و به همان شکل دفن میشوند که پیامدهای بسیار خطرناک زیست محیطی برای محیط و انسانها و دیگر موجودات را در پی دارد.

تفکیک زباله از مبدا نیازمند آموزش همگانی و استفاده از نیروهای مردمی حهت تغییر عادات و رویه ها  می­باشد.

منطقه 7 شهرداری تهران دارای مساحتی بالغ بر15366862 متر مربع بوده که 2/1٪ مساحت کل شهر تهران است و از لحاظ وسعت، مقام پانزدهم را در بین مناطق شهر تهران دارا است. و جمعیتی در حدود 309745نفر در این بخش ساکن هستند.

منطقه 7 شهرداری تهران ازشمال همجوار مناطق 4 و 3 از شرق با منطقه 8 و از غرب با منطقه 6 و از جنوب با مناطق 12 و 13 شهرداری تهران همسایه است. مرز شمالی این منطقه بزرگراه رسالت، مرز شرقی خیابان سبلان و قسمت جنوبی خیابان مجیدیه (استاد حسن بنا)، مرز جنوبی خیابانهاى انقلاب و دماوند و مرز غربی آن بزرگراه مدرس و خیابان شهید دکتر مفتح است.

این منطقه که در قلب تهران قرارگرفته است، دارای 5 ناحیه و 19محله است. محلات گرگان، نظام­آباد، عباس­آباد، عشرت­آباد و اندیشه از محلات مشهور این منطقه هستند.

ناحیه 2 منطقه 7 شهرداری تهران دارای مساحتی بالغ بر2 کیلومتر مربع و با جمعیتی در حدود 65148 نفراست، که به صورت تقریبی در 16000 خانوار ساکن منطقه حضور دارند. حدود منطقه از شمال به خیابان پلیس، از جنوب به خیابان انقلاب، از شرق به خیابان های اجاره دار و سرتیپ نامجو و از غرب به خیابان دکتر شریعتی می رسد.

در جدول 1 درصد زباله های شهری تولید شده در منطقه 7 نسبت به کل زباله تولید شده در تهران درسال های 86-90 آمده است. در سال 90 چیزی معادل 100هزاز تن در منطقه 7 زباله شهری تولید شده است.

جدول شماره 1- درصد تقریبی ماهیانه پسماندهای خشک ناحیه 2 منطقه 7 شهرداری تهران

عنوان

نان

پلاستیک

کاغذ و کارتن

شیشه

آهن

فلزات

پت و مشمع

منسوجات

کیلو

23005

30425

110258

4094

30005

9887

18947

20826

   

سود آوری و توجیه اقتصادی طرح:

با توجه به آمارهای ارائه شده در جدول 1 و حدود قیمت هر کیلوگرم از هر یک از زباله های خشک قابل استفاده مجدد و فروش، میتوان به سادگی دریافت که در صورت اجرای صحیح این طرح میتوان به مرور زمان به بازدهی اقتصادی قابل قبولی رسید و هزینه های اجرا و مدیریت را نیز از محل همین سوددهی تامین نمود. از طرف دیگر، با اجرای این طرح میتوان برخی نیروهای مورد استفاده در بخش تفکیک و دفن را به این بخش ها منتقل نمود و عملاً هزینه ای به کل پروژه اضافه نمیگردد، بلکه از بخشی به بخش دیگر جابجا میشود.

در حال حاضر صدها تن انواع زباله و پسماند شهری در منطقه 7 شهرداری تهران، هزینه های گزافی به جمع آوری، حمل و دفن زباله اختصاص می یابد. لذا با اجرای طرح بازیافت و تفکیک از مبدا پسماندهای خانگی و حتی عمرانی و ساختمانی، علاوه بر کاهش خطرات زیست محیطی و بهداشتی، از محل بازیافت مواد باارزش میتوان به درآمدزایی نیز رسید و همچنین با کاهش حجم زباله ی ورودی به مراکز دفن، به طول عمر این مراکز نیز کمک نمود.

تجربیات پیشین اجرای این طرح نشان میدهد که آموزش و تبلیغات و نیز ایجاد انگیزه های اقتصادی در شهروندان و نیز بالا بردن آگاهی آنها از خطرات بهداشتی و زیست محیطی میتواند به مشارکت هرچه بیشتر مردم در اجرای این طرح ها کمک شایانی نماید.

پیشنهادات:

فرهنگ سازی و آموزش جهت تولید کمتر زباله، کاهش استفاده از ظروف یکبار مصرف، جایگزینی کیسه های پارچه ای به جای کیسه های پلاستیکی، اصلاح فرهنگ خرید به میزان مصرف و نیاز

-    استقرار یک متصدی با برخورد مناسب در ایستگاه و ارائه کالاهای بهداشتی همچون صابون، شامپو، پودر و ... در قبال دریافت پسماندهای خشک،

-         استفاده از رسانه های جمعی و تبلیغات خیابانی جهت هشدارهای زیست محیطی مربوط به زباله ها،

-         ارائه طرح های تشویقی برای مجتمع هایی که طرح تفکیک از مبدا را انجام میدهند؛

-         برنامه منظم هفتگی جهت جمع آوری و نظارت مداوم بر آن ،

-         آموزش در پارک ها، مدارس، مساجد و مراکز فرهنگی،

-         قرار دادن مخازن تفکیک در نقاط اصلی محلات.


نتایج عدم اجرای طرح تفکیک از مبدأ

1-  عدم تعادل میان توسعه فیزیکی نواحی شهر و فرصت های شغلی، مسکن، خدمات اساسی، زیرساخت های اجتماعی، حمل و نقل و کیفیت محیط در نواحی مختلف شهر تهران

2-    سطح پایین کیفیت محیط شامل آلودگی هوا، پوشش گیاهی، دمای سطح زمین و آلودگی صوتی

3-    قطبی گرایی خدماتی در مرکز شهر تهران و مشکلات زیست محیطی

4-    زیر‌ساخت‌های شهری ناکافی

5-   استفاده نامناسب از انرژی، بهره برداری و تخریب بی‌رویه منابع پایه، افزایش جمعیت، الگوهای نامعقول تولید و مصرف، افزایش آلودگی‌ها

6-     عدم بازیافت زباله

7-    تخریب بی رویه ساختمان و حجم بالای خاک و نخاله های ساختمانی

8-    ظرفیت محدود مراکز دفن زباله

9-    عدم وجود سیستم های آموزشی مناسب الگو سازی و فرهنگ سازی در جهت حفاظت محیط زیست و کاهش تولید زباله

10-                        محدودیت مراکز خدمات رسانی جهت تفکیک زباله

11-                        بالا بودن میزان حجم زباله تولیدی در شهر تهران

12-                        هدررفت انرژی های پاک

13-                        عدم وجود نظام هماهنگ جهت توزیع زیرساخت های شهری و خدمات

14-                        آلودگی صوتی به دلیل افزایش بی رویه و بدون برنامه تولید خودروهای شهری

15-                        عدم ضدعفونی کردن زباله های بیمارستانی بیش از دفع

16-عدم وجود نظام هماهنگ در ساخت و سازهای شهری (نما، کفپوش و...)

17-                        عدم وجود یک سازمان هماهنگ کننده میان سازمان ها و ادارات مرتبط در یک پروسه جهت کاهش بروکراسی

18-                        عدم توازن در پراکندگی مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی و کتابخانه های شبانه روزی در نقاط مختلف شهر تهران

19-                        عدم سرمایه گذاری بر روی بازیافت پسماندهای خانگی، ساختمانی و عمرانی

20-                        عدم برنامه ریزی جهت کارآفرینی با مواد دورریز

21-          عدم تعادل میان میزان ساخت و سازهای شهری و برنامه ریزی های بلند مدت و کوتاه مدت در زمینه توسعه های شهری

22-          پراکندگی در زیر مجموعه های سازمانی که چندان هم ضروری بنظر نمی رسد. (وجود واحدهای تایپ، دبیرخانه، ثبت، کنترل، تأیید،