بازیافت شیشه:
شیشه از این نظر بی نظیر است که بارها میتوان آن را به کار برد. شیشههای شکسته یا ضایعاتی را میتوان با ماسه، سنگ آهک و کربنات سدیم مخلوط کرد و شیشهٔ نو به دست آورد.
با گسترش سریع شهرها و افزایش پسماندها، بر مشکلات شهر و هزینههای حمل و نقل و دفع این پسماندها افزوده شده و آثار جانبی آن را بر محیطزیست و سلامت بشر میتوان مشاهده کرد.
پسماندهای حاصل از فعالیتهای انسان، سالها طول میکشد تا تجزیه شیمیایی و فیزیکی شوند، به همین علت متخصصان بر این تلاشاند که ضمن استفاده مطلوب از این منابع، بتوان به طور بهینه و بدون بر هم زدن نظم حیاتی آن را به طبیعت بازگردانند.
شیشه یکی از مواد قابل بازیافت است که در صورت بازیافت میتواند اولاً صرفهجویی در استفاده از مواد خام را دربرداشته باشد، ثانیاً به صرفهجویی در مصرف انرژی منجر میشود. نزدیک به ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، شیشه بیشتر به صورت دانههای تزئینی در خاورمیانه مورد استفاده قرار میگرفت.
۱۵۵۰ سال قبل از میلاد مسیح، ظرفهای شیشهای رنگی جهت پختوپز و نوشیدن استفاده میشدند. همراه با انقلاب صنعتی، ساخت شیشه در مقیاس بزرگ شروع شد که اوج آن ظرفهای شیشه در قرن۲۰ بوده ولی امروزه قیمت آن ارزانتر و مصرف آن بیشتر است و برای بستهبندی، تولید مواد و استفاده در پنجره و کاربردهای متنوع دیگری استفاده میشود.
بازیافت شیشه دلایل زیستمحیطی، اقتصادی و فرهنگی مهمی دارد. کیفیت بازیافتی شیشه شبیه کیفیت شیشهای است که از ابتدا توسط مواد خام اولیه ساخته شدهاست. شیشه میتواند بدون اینکه از کیفیت آن کاسته شود، بازیافت شود.
به طوریکه هر بطری شیشهای میتواند تا ۱۵ بار در چرخه بین تولید و مصرف مورد استفاده مجدد قرار گیرد. بازیافت شیشه مقرون به صرفهاست و قیمت مصرف آن را کاهش میدهد. بازیافت شیشه به ذخیره انرژی منجر میشود و موجب حفظ محیطزیست نیز میگردد.
استفاده از شیشه بازیافتی سبب ذخیره صدها هزار تن ماده خام اولیه در هر سال میشود که این کار نیاز به استخراج ماده خام را کاهش میدهد و به حفظ زیبایی مناطق اطراف شهرها منجر میگردد. از طرفی باعث اشتغالزایی نیز میشود.
به ازای هر تن تولید شیشه نو از ماده خام اولیه ۸/۲۷ پوند آلودگی، تولید میشود که بازیافت شیشه این مقدار را ۲۰-۱۴ درصد و مصرف انرژی را به ۳۲-۲۵ درصد کاهش میدهد و میتوان به ازای هر تن شیشه بازیافتی ۹ گالن نفت ذخیره میشود. اما شیشههایی که قابل بازیافتاند، شامل تمام بطریهایی به رنگ سبز، قهوهای که در آنها ماءالشعیر، نوشابه، آب، آب معدنی ریخته میشود و تمام ظروف دهانه گشاد شیشهای و ظروف حاوی چاشنی میشود.
شیشههایی که غیرقابل بازیافتاند شامل: شیشه شکسته پنجره، شیشه شکسته جلو اتومبیل، ظرف سفالی پیرکس، ظروف شیشهای برای زیبایی، لامپ روشنایی یا لوله فلورسنت، شیشههای آزمایشگاهی و طبی، آینه و شیشههای لعابی مانند کریستال و شیشه تلویزیون.
مهمترین مرحله و شاید پرهزینهترین مرحله در بازیافت شیشه از زبالههای شهری، جداسازی شیشه براساس رنگ، مخلوط زبالههاست، بنابراین توصیه میشود شیشهها در محل تولید توسط شهروندان جدا شوند و در حد امکان برچسب و در روی بطریهای شیشهای از آنها جدا شوند و برای استفاده مجدد قرار بگیرند که البته باید اطمینان حاصل کرد که برای نگهداری مواد سمی و خطرناک استفاده نشده باشد.
در زبالهها میتوان بطریهای سالم شیشهای زیادی را پیدا نمود. غالب این بطریها را شیشههای کوچک که مقاومت آنها در مقابل شکنندگی بیشتر از بطریهای عمومی بزرگ است، تشکیل میدهند، اما با این حال برخی از افراد به علت عدم آگاهی ارزش اقتصادی بطریهای بزرگ و یا هر علت دیگر، گاهی اوقات بطریها را روی زبالهها میاندازند که در کنار بطریهای کوچک موجود در زباله جمعآوری میشوند.
۱ - طراحی سطلهای چند قسمتی به طوریکه هر قسمت آن مخصوص یک نوع زباله باشد. ۲ - قرار دادن سطلهای مخصوص جمعآوری شیشه در مغازهها و مراکز تولید شیشه ۳ - قراردادن سطلهای مخصوص جمعآوری شیشههای نوشابه، شیشه شیر، ماءالشعیر و... در مدارس ۴ - آموزش چهره به چهره شهروندان بهخصوص خانمهای خانهدار در نحوه جمعآوری شیشهها ۵ - استفاده از تبلیغات تلویزیونی برای آموزش به افراد.
مراحل بازیافت PET
اولین قدم برای احداث یک واحد بازیافت پت مراجعه به اداره صنایع استان خود و درخواست برگه جواز تاسیس است.برای این کار فرم اداره صنایع را تکمیل می کنید که در آن مساحت زمین-مساحت سالن سرپوشیده-ارزش ماشین آلات-میزان برق مورد نیاز-میزان آب مورد نیاز و غیره را میپرسند.و شما با اخذ این برگه اولین قدم را برداشته اید.مدت اعتبار این برگه یک ساله است.و شما فرصت دارید تا نسبت به احداث واحد خود در این یکسال اقدام کنید.البته قابل تمدید هم هست.
خواص فیزیکی و شیمیایی ویژه pet مانند استحکام مکانیکی بالا و استحکام اتصالات شفافیت وزن سبک و بی خطر بودن و نفوذ نا پذیری در برابر co2 سبب شده است که بطور گسترده در ساخت بطریهای نوشیدنی و الیاف بکار رود.مزیت دیگر استفاده از بطریهای پت اثر نداشتن pet در مزه و پایداری در برابر گرماست.
صنعت با معرفی بطریهایی که از مواد نفوذ ناپذیر در ساخت آنها استفاده می شود و خواص استثنایی دارند دوره جدیدی را تجربه می کند.معرفی این بطریهای جدید منجر به گسترش بی سابقه بازار مصرف شده است.جنس این بطریهای شفاف چیزی نیست جز petکه پیش بینی میشود بازار مصرف آن روز به روز بیشتر هم بشود.بازیافت پت در اروپا به بیش از 250 هزار تن در سال رسیده است.
مهمترین کاربرد پت بازیافت شده در الیاف-موکت ها-عایق ها-پارچه های بی بافت-ورق ها-فیلم ها-نوارها-تسمه ها و بطریهای جدید پت است.
بطریهای شفاف پی وی سی بسیار شبیه بطریهای پت هستند.باید هنگام تفکیک به کد بازیافت در زیر بطری توجه کرد.
پی وی سی یا همان پلی وینیل کلراید اصلی ترین آلاینده پت است.pvc در پروسه بازیافت هنگام مخلوط شدن با پت ایجاد اسید می نماید که این اسید باعث شکنندگی و تغییر رنگ پت به زرد می گردد.که باعث افت کیفیت پت و غیر قایل قبول بودن آن برای خریدار نهایی می گردد.
آلاینده ها تاثیر به سزایی در ارزش بازیافتی پلاستیکهای جمع آوری شده دارند.آلاینده ها موجب افزایش هزینه ها گردیده و ضایعات صنایع بازیافت پت را نیز افزایش می دهد.
طریهای پت پس از آسیاب وارد یک سرند لغزنده می شود تا خاک و آلودگی باقیمانده از پرکها جدا شود.سپس وارد وان فلوتینگ یا شناورساز می شود تا در آن درب و لیبل از پت جدا شوند.
در بازیافت پت قسمت سورتینگ یا همان جدا سازی بطریها از نظر رنگ بیشترین هزینه را برای تولید کننده دارد چراکه برای این کار به نیروی کارگری زیادی مورد نیاز است.باید بیرنگ را از آبی و سبز و زرد و قهوه ای جدا کنند.بیشترین بار در ضایعات پت بیرنگ است.که مرغوب ترین نیز هست.
عضی واحدهای بازیافت بدلیل امکانات کم بطریها را فقط خرد می کنند با درب و لیبل بصورت در هم به فروش می رسانند.
حمل و نقل بطریهای ضایعاتی پت مقرون به صرفه نیست چون سبک هستند و حجیم.بنابر این بعضی واحدهای بازیافت یا فروشندگان این بطریها را از نظر رنگ جدا می کنند و درب و رینگی درب را هم جدا می کنند سپس پرس می کنند و به شکل مکعب در می آورند.مزیت این کار این است که فضای خالی بین بطریها فشرده شده و حمل و نقل آن اقتصادی می شود.
منبع: http://larimshimi.com/
http://pet.blogsky.com/