پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

اجتماعی | با زمین چه کردیم؟ در روزهای گرم تابستان که برای کارهای مختلف شخصی و روزانه به خیابان می رویم، خیلی ساده برای رفع تشنگی به اولین بقالی یا سوپر رفته و یک بطری پلاستیکی آب معدنی می خریم و بعد از تمام شدن آب، بطری را داخل سطل زباله می اندازیم.
 

اما شاید خودمان هم به درستی ندانیم که با هر بطری، ناخواسته تیشه به ریشه زمینی می زنیم که میلیون ها سال است با نجابت میزبانمان بوده!

درخت هایش زا بریده ام و تنش را برای ساختن جاده ها زخمی کرده ایم، روی رودهایش سد زده ایم و دریاچه ها را خشکانده ایم، زباله های اتمی را زیر خاکش دفن کرده ایم و تا توانسته ایم آب و هوایش را آلوده کرده ایم...

اما شاید یکی از مهمترین جنایاتی که تا کنون در حق زمین شده، ترویج استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی باشد. ظروفی که گرچه یک بار مصرف می شوند اما تا سالیان دراز بدون تجزیه شدن، روی زمین باقی مانده و آن را آلوده می کنند.

به گزارش همشهری آنلاین:

یک خانواده به طور میانگین 827 بطری پلاستیکی در سال، مصرف می ‏کند. سایر ظروف یک بار مصرف، کیسه‏های زباله و صدها وسیله دیگر را هم به آن اضافه کنیم، می ‏بینیم که سهم هر یک از ما در آلوده کردن محیط‏ زیست اطرافمان بسیار زیاد است. ماده اصلی پلاستیک مواد نفتی است و بیش از هزاران نوع پلاستیک‏ با کاربرد‏های متفاوت وجود دارد. هزینه ساخت وسایل پلاستیکی چون در بسیاری موارد ارزان‏ تر از مواد دیگر است مورد توجه تولیدکنندگان قرار می ‏گیرد.

جالب اینجاست که دانشمندان از سال ها پیش به فکر ساختن مواد پلاستیکی بی خطر برای محیط زیست افتاده اند اما هنوز قادر به ساختن ماده ای که بتواند با پلاستیک رقابت کند و به طور کامل جایگزین آن شود، نشده اند.

تا کنون انواع بسیاری از ظروف یکبار مصرف با استفاده از مواد اولیه آلی ساخته شده اما بالا بودن هزینه تمام شده این محصولات، مشکل استفاده از ظروف پلاستیکی را حل نکرده است.

هر ظرف پلاستیکی برای تجزیه شدن، به 300 تا 500 سال زمان نیاز دارد. با این توصیف، خودمان قضاوت کنیم که سهم هر یک از ما در آلودگی این کره خاکی چه قدر است...

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

 



  به قلم : نوشین محمدعلی

با زمین چه کردیم؟

اجتماعی | با زمین چه کردیم؟ در روزهای گرم تابستان که برای کارهای مختلف شخصی و روزانه به خیابان می رویم، خیلی ساده برای رفع تشنگی به اولین بقالی یا سوپر رفته و یک بطری پلاستیکی آب معدنی می خریم و بعد از تمام شدن آب، بطری را داخل سطل زباله می اندازیم.
 

اما شاید خودمان هم به درستی ندانیم که با هر بطری، ناخواسته تیشه به ریشه زمینی می زنیم که میلیون ها سال است با نجابت میزبانمان بوده!

درخت هایش زا بریده ام و تنش را برای ساختن جاده ها زخمی کرده ایم، روی رودهایش سد زده ایم و دریاچه ها را خشکانده ایم، زباله های اتمی را زیر خاکش دفن کرده ایم و تا توانسته ایم آب و هوایش را آلوده کرده ایم...

اما شاید یکی از مهمترین جنایاتی که تا کنون در حق زمین شده، ترویج استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی باشد. ظروفی که گرچه یک بار مصرف می شوند اما تا سالیان دراز بدون تجزیه شدن، روی زمین باقی مانده و آن را آلوده می کنند.

به گزارش همشهری آنلاین:

یک خانواده به طور میانگین 827 بطری پلاستیکی در سال، مصرف می ‏کند. سایر ظروف یک بار مصرف، کیسه‏های زباله و صدها وسیله دیگر را هم به آن اضافه کنیم، می ‏بینیم که سهم هر یک از ما در آلوده کردن محیط‏ زیست اطرافمان بسیار زیاد است. ماده اصلی پلاستیک مواد نفتی است و بیش از هزاران نوع پلاستیک‏ با کاربرد‏های متفاوت وجود دارد. هزینه ساخت وسایل پلاستیکی چون در بسیاری موارد ارزان‏ تر از مواد دیگر است مورد توجه تولیدکنندگان قرار می ‏گیرد.

جالب اینجاست که دانشمندان از سال ها پیش به فکر ساختن مواد پلاستیکی بی خطر برای محیط زیست افتاده اند اما هنوز قادر به ساختن ماده ای که بتواند با پلاستیک رقابت کند و به طور کامل جایگزین آن شود، نشده اند.

تا کنون انواع بسیاری از ظروف یکبار مصرف با استفاده از مواد اولیه آلی ساخته شده اما بالا بودن هزینه تمام شده این محصولات، مشکل استفاده از ظروف پلاستیکی را حل نکرده است.

هر ظرف پلاستیکی برای تجزیه شدن، به 300 تا 500 سال زمان نیاز دارد. با این توصیف، خودمان قضاوت کنیم که سهم هر یک از ما در آلودگی این کره خاکی چه قدر است...

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

با زمین چه کردیم؟

 

روستائی بدون زباله در شمال ایران!

روستائی بدون زباله در شمال ایران!

گردشگری | روستائی بدون زباله در شمال ایران! جایزه دو هزار تومانی به گردشگران، سقالکسار را به روستایی پاکیزه، نمونه و بدون زباله در سطح استان گیلان تبدیل کرده است.
 

روستای سقالکسار یکی از روستاهای زیبای استان گیلان است که در دهستان لاکان در بخش مرکزی شهرستان رشت قرار گرفته است.

این روستا 15 کیلومتر با شهر رشت فاصله دارد، واژه سقالکسار به معنی محل آب خوردن پرندگان است. از سالهای گذشته پرندگانی مانند لک و سار به این روستا می آمدند و از چشمه موجود در آن آب می خوردند به این دلیل این روستا سقالکسار نامیده شده است. از گذشته تا به امروز شغل مردم روستا زراعت برنج و پرورش ماهی گوشتی و قرمز بوده است.

رجب.م. یکی از ساکنان روستای سقالکسار، زندگی در این روستا را افتخاری برای خود می داند و می گوید: لطف خداوند در خلق زیبائی فراوان در این روستا موجب شده است که مردم زیادی برای دیدن طبیعت زیبای سقالکسار به گیلان سفر کنند.

رضا.ب. یکی از گردشگران این روستا با اشاره به طبیعت پاکیزه سقالکسار می گوید: پاکیزگی این روستا یکی از ویژگیهای مهم آن است و یکی از دلائل مهم این پاکیزگی، اجرای طرحی توسط شورای اسلامی این روستاست مبنی بر اینکه هنگام ورود 3000 تومان از گردشگران ورودی دریافت می کنند و یک کیسه زباله به آنها می دهند تا زباله های خود را در طبیعت رها نکنند و در کیسه بریزند. در صورتی که کیسه های زباله از سوی گردشگران به متصدی تحویل داده شود 2000تومان به آنها پس داده خواهد شد. این جایزه و مشوق موثر موجب شده است تا وجود زباله در این روستا صفر باشد.

مهدوی مدیرکل امور روستائی استانداری گیلان نیز در این باره می گوید: دو روستای دستک و سقالکسار از روستاهای نمونه گردشگری در سطح کشوری است. برای به روز شدن و نمونه تر شدن این روستاها در گیلان برنامه های ویژه ای داریم که هم اکنون برخی از آنها در حال اجراست.

عزت الله حسین پور، رئیس شورای اسلامی روستای سقالکسار نیز با اشاره به اینکه 90درصد اهالی روستای سقالکسار باسواد هستند می گوید: طبیعت پاکیزه این روستا با وجود گردشگران بسیار به دلیل طرح خوبی است که توسط شورای روستا انجام می شود. این امر در ابتدا فقط توسط 80 درصد گردشگران رعایت می شد و هم اکنون به بیش از 90درصد رسیده است. وی می افزاید، روزانه به طور متوسط350کیسه زباله در ورودی روستای سقالکسار به مسافران و گردشگران ارائه می شود.

  منبع : جام جم آن لاین

روستائی بدون زباله در شمال ایران!

گردشگری | روستائی بدون زباله در شمال ایران! جایزه دو هزار تومانی به گردشگران، سقالکسار را به روستایی پاکیزه، نمونه و بدون زباله در سطح استان گیلان تبدیل کرده است.
 

روستای سقالکسار یکی از روستاهای زیبای استان گیلان است که در دهستان لاکان در بخش مرکزی شهرستان رشت قرار گرفته است.

این روستا 15 کیلومتر با شهر رشت فاصله دارد، واژه سقالکسار به معنی محل آب خوردن پرندگان است. از سالهای گذشته پرندگانی مانند لک و سار به این روستا می آمدند و از چشمه موجود در آن آب می خوردند به این دلیل این روستا سقالکسار نامیده شده است. از گذشته تا به امروز شغل مردم روستا زراعت برنج و پرورش ماهی گوشتی و قرمز بوده است.

رجب.م. یکی از ساکنان روستای سقالکسار، زندگی در این روستا را افتخاری برای خود می داند و می گوید: لطف خداوند در خلق زیبائی فراوان در این روستا موجب شده است که مردم زیادی برای دیدن طبیعت زیبای سقالکسار به گیلان سفر کنند.

رضا.ب. یکی از گردشگران این روستا با اشاره به طبیعت پاکیزه سقالکسار می گوید: پاکیزگی این روستا یکی از ویژگیهای مهم آن است و یکی از دلائل مهم این پاکیزگی، اجرای طرحی توسط شورای اسلامی این روستاست مبنی بر اینکه هنگام ورود 3000 تومان از گردشگران ورودی دریافت می کنند و یک کیسه زباله به آنها می دهند تا زباله های خود را در طبیعت رها نکنند و در کیسه بریزند. در صورتی که کیسه های زباله از سوی گردشگران به متصدی تحویل داده شود 2000تومان به آنها پس داده خواهد شد. این جایزه و مشوق موثر موجب شده است تا وجود زباله در این روستا صفر باشد.

مهدوی مدیرکل امور روستائی استانداری گیلان نیز در این باره می گوید: دو روستای دستک و سقالکسار از روستاهای نمونه گردشگری در سطح کشوری است. برای به روز شدن و نمونه تر شدن این روستاها در گیلان برنامه های ویژه ای داریم که هم اکنون برخی از آنها در حال اجراست.

عزت الله حسین پور، رئیس شورای اسلامی روستای سقالکسار نیز با اشاره به اینکه 90درصد اهالی روستای سقالکسار باسواد هستند می گوید: طبیعت پاکیزه این روستا با وجود گردشگران بسیار به دلیل طرح خوبی است که توسط شورای روستا انجام می شود. این امر در ابتدا فقط توسط 80 درصد گردشگران رعایت می شد و هم اکنون به بیش از 90درصد رسیده است. وی می افزاید، روزانه به طور متوسط350کیسه زباله در ورودی روستای سقالکسار به مسافران و گردشگران ارائه می شود.

تولید کیسه های زباله خاص

تولید کیسه های زباله خاص

اخبار تکنولوژی | تولید کیسه های زباله خاص یک شرکت هلندی کیسه های زباله ای تولید کرده است که از دور ریخته شدن کالاهای مصرفی جلوگیری می کند.
 

یک شرکت هلندی به نام Waarmakers کیسه زباله ای به نام GoedZak برای جمع آوری کالاهای مصرفی که هنوز هم قابل استفاده هستند و اشخاص آنها را در زباله ها می اندازند، تولید کرده است.

این کیسه دارای یک نوار زرد و یک قسمت شفاف و زیپ است؛ وسایلی که شهروند نیاز ندارد، در آن گذاشته می شود و در کنار سطل زباله قرار می دهد تا رهگذران بتوانند داخل کیسه را مشاهده کنند و اگر نیاز به آن وسیله داشته باشند، بردارند.

به زبان هلندی Goed Zak به معنی پسر خوب یا روح خوب است اما این کلمات در کنار هم به معنی کیسه خوب است و برای انجام کارهای خوب به کار برده می شود؛ این کیسه موجب می شود وسایل دور ریخته نشوند بلکه در اختیار شخصی که نیاز دارد قرار گیرد و محیط زیست را زشت نمی کند.

این شرکت هلندی بیش از 50 هزار کیسه برای استفاده شهروندان در طول تابستان در اختیار فروشگاه ها گذاشته است تا شهروندان از آن استفاده کنند.

طراح این کیسه ها می گوید:

ما در حال برنامه ریزی یک برنامه کاربردی هستیم و تا جایی که امکان دارد از دور ریختن کالاهایی که قابل استفاده هستند جلوگیری کنیم و در اختیار کسانی که به آن وسایل نیاز دارند، می گذاریم. این یک روش ساده برای استفاده مجدد اشیاء و نوعی کمک مالی به اشخاص دیگر است، بنابراین این کار منافع زیادی دارد و از پر شدن سطل های زباله نیز جلوگیری می کند.

  برچسب ها

تولید کیسه های زباله خاص

اخبار تکنولوژی | تولید کیسه های زباله خاص یک شرکت هلندی کیسه های زباله ای تولید کرده است که از دور ریخته شدن کالاهای مصرفی جلوگیری می کند.
 

یک شرکت هلندی به نام Waarmakers کیسه زباله ای به نام GoedZak برای جمع آوری کالاهای مصرفی که هنوز هم قابل استفاده هستند و اشخاص آنها را در زباله ها می اندازند، تولید کرده است.

این کیسه دارای یک نوار زرد و یک قسمت شفاف و زیپ است؛ وسایلی که شهروند نیاز ندارد، در آن گذاشته می شود و در کنار سطل زباله قرار می دهد تا رهگذران بتوانند داخل کیسه را مشاهده کنند و اگر نیاز به آن وسیله داشته باشند، بردارند.

به زبان هلندی Goed Zak به معنی پسر خوب یا روح خوب است اما این کلمات در کنار هم به معنی کیسه خوب است و برای انجام کارهای خوب به کار برده می شود؛ این کیسه موجب می شود وسایل دور ریخته نشوند بلکه در اختیار شخصی که نیاز دارد قرار گیرد و محیط زیست را زشت نمی کند.

این شرکت هلندی بیش از 50 هزار کیسه برای استفاده شهروندان در طول تابستان در اختیار فروشگاه ها گذاشته است تا شهروندان از آن استفاده کنند.

طراح این کیسه ها می گوید:

ما در حال برنامه ریزی یک برنامه کاربردی هستیم و تا جایی که امکان دارد از دور ریختن کالاهایی که قابل استفاده هستند جلوگیری کنیم و در اختیار کسانی که به آن وسایل نیاز دارند، می گذاریم. این یک روش ساده برای استفاده مجدد اشیاء و نوعی کمک مالی به اشخاص دیگر است، بنابراین این کار منافع زیادی دارد و از پر شدن سطل های زباله نیز جلوگیری می کند.

  برچسب ها

سرنوشت زباله های شهر ما

سرنوشت زباله های شهر ما

محیط زیست | سرنوشت زباله های شهر ما از حدود صد سال پیش تا کنون که مسئولیت جمع آوری زباله های شهری به شهرداری ها سپرده شد، شهرداری ها برای جمع آوری و حمل زباله ها از کوچه و خیابان های شهرمان به هر روشی که فکرش را بکنید متوسل شدند.
 

از آن سال ها که زباله ها از سوی کارگران جمع آوری و در محل هایی در سطح شهر تلنبار شده و سپس به وسیله اسب و قاطر به حومه شهر منتقل و تخلیه می شد، گرفته تا امروز که پس از گذشت این همه سال کامیون های بزرگ حمل زباله جای گاری و قاطر را گرفته اند.

اما این پایان داستان زباله های شهری نیست. بطری های شیشه ای، قوطی های پلاستیکی، ته مانده غذاها و سبزیجات و میوه های پلاسیده، ظروف آلومینیومی و انواع و اقسام زباله های تر و خشکی که نام پسماند شهری را یدک می کشند هر کدام شان ممکن است سرنوشت متفاوتی داشته باشد.

شاید آنها را پس از پرس کردن دوباره به کارخانه ساخت ظروف آلومینیومی ببرند تا با آن ظرف های جدید درست کنند یا شاید در نزدیک ترین محل دفن زباله برای همیشه نابودشان کنند یا حتی به نقاطی دور فرستاده شود تا بازیافت شوند.

بسیاری از شهروندان گمان می کنند وقتی کیسه نایلونی سیاه رنگ زباله را دم در خانه می گذارند تا ساعت 9 شب کامیون های بزرگ جمع آوری زباله با کارگران نارنجی پوشی که پشت این خودروها سوار شده اند از راه می رسند، داستان زباله های شهرما هم تمام می شود، اما این تازه آغاز سفر است؛ سفری طولانی که در میانه راه سرنوشت زباله های شهری را تغییر می دهد.

ایستگاه اول: کامیون های حمل زباله

سر و کله شان حوالی ساعت 9 شب به بعد پیدا می شود؛ کامیون های بزرگ حمل زباله وقتی از کنارتان عبور می کنند علاوه بر ظاهر نازیبایشان که انواع و اقسام ته مانده زباله از آنها آویزان شده، بوی ناخوشایندی هم از آنها به مشام می رسد.

حالا نوبت کارگران خدمات شهری با آن لباس های فسفری رنگ شان است که تر و فرز از کامیون ها پایین بپرند و مخزن های از زباله لبریز شده سر کوچه و محله تان را با کمک بالابر مخصوص درون کامیون ها خالی کنند.

جمع آوری زباله های شهری که در اصطلاح به آنها پسماند هم گفته می شود مهم ترین فعالیت معاونت خدمات شهری شهرداری ها را تشکیل می دهد.

از سال 84 که شهرداری تصمیم گرفت زحمت کار رفتگرها را کمتر کند برای جمع آوری زباله های شهری به روش مکانیزاسیون متوسل شد.

در این روش با استفاده از ماشین آلات و تجهیزات مکانیزه که به سیستم فشرده سازی و پرس زباله مجهز هستند، پسماندهای نگهداری شده در مخازن مخصوص با خودروی مکانیزه تخلیه شده و پس از تکمیل ظرفیت به ایستگاه انتقال یا به طور مستقیم به مرکز دفن منتقل می شوند.

این خودروها به داشتن مخزن شیرابه گیر هم مجهز هستند، چون مخزن شیرابه گیر باعث جلوگیری از جاری شدن شیرابه و ریختن زباله در سطح خیابان می شود.

به این ترتیب در شیوه مکانیزه کارگران خدمات شهری، مستقیم با زباله و ضایعات و آلودگی های شهری تماس ندارند، بلکه فقط با مخازن در ارتباط هستند و تخلیه و حمل زباله با ماشین آلات مکانیزه انجام می شود که علاوه بر جلوگیری از بیماری ها، سبب افزایش بهره وری کارگران و سرعت گرفتن جمع آوری زباله از سطح شهر می شود.

البته این روش فقط شامل کلان شهرهایی چون تهران است و در شهرهای کوچک هنوز از سیستم های قدیمی جمع آوری زباله استفاده می شود.

ایستگاه دوم: ایستگاه های انتقال پسماند

ایستگاه های انتقال پسماند یا ایستگاه های خدمات شهری به مکان هایی گفته می شود که زباله های جمع آوری شده به آنجا منتقل و پس از ثبت اطلاعاتی مانند نوع بار، پیمانکار مربوط، تاریخ، زمان و.. در خودروهای سنگینی با عنوان خودروهای سمی تریلر بارگیری و به مرکز دفع حمل می شوند. در تهران تا قبل از اجرای سیستم جدید جمع آوری، حدود 1200 مرکز اصلی و فرعی زباله در کنار خیابان ها، چهار دیواری های بین ساختمان ها و کنار بیمارستان ها یا در محل های مسکونی وجود داشت که این نقاط به صورت ایستگاه انتقال عمل می کردند. ابتدا زباله از سوی رفتگرها در این محل ها تخلیه و سپس به وسیله کامیون از این ایستگاه ها به مراکز دفن در جاده آبعلی و کهریزک منتقل می شد، اما با اجرای سیستم جدید جمع آوری، این مراکز حذف و به جای آنها 11 ایستگاه انتقال ساخته شد. این ایستگاه ها محل تخلیه و بارگیری پسماند از خودروهای جمع آوری به خودروهای بزرگ تر (سمی تریلر) برای حمل به مرکز دفع و پردازش آرادکوه هستند.

وقتی راه زباله ها از هم جدا می شود

از اینجا به بعد راه زباله های شهری از هم جدا می شود، زباله های تر به راه خود، زباله های خشک هم به راه خود و سرنوشت خاک و نخاله های ساختمانی هم طور دیگری رقم می خورد!

پس از جمع آوری زباله خشک این زباله ها به ایستگاه های میانی در هر منطقه شهرداری منتقل می شوند؛ در اینجا شیشه، پلاستیک و کاغذ از هم تفکیک شده، بسته بندی می شوند و در صورت وجود مشتری به کارخانه هایی که برای تولیدات خود از مواد اولیه بازیافتی استفاده می کنند، فرستاده می شوند.

زباله های تر پس از رسیدن به کهریزک وارد خطوط پردازش شده و زباله های خشک ارزشمند از آن جدا می شود، سپس زباله تر باقیمانده به سایت تخمیر رفته، هوا دهی شده و به کمپوست درشت دانه تبدیل می شوند.

کمپوست های درشت دانه در آنجا به خطوط پالایش که کمپوست را به درجه یک و درجه دو تبدیل می کند، وارد می شود و در صورت وجود مشتری به مصارف کشاورزی می رسد.

خاک، نخاله و ضایعات ساختمانی نیز راهی مرکز دفن و پردازش خاک و نخاله می شوند.

مجتمع آرادکوه؛ خانه پایانی زباله ها

سرنوشت همه زباله ها به اینجا ختم می شود؛ مجتمع پردازش و دفع پسماند آرادکوه مجموعه ای بزرگ در مساحتی حدود 1400 هکتار است که از سال 1355 پذیرای زباله های شهر تهران بوده است.

این مرکز در جنوب شهر کهریزک و ابتدای جاده قدیم تهران قم واقع شده است، همه روزه به طور متوسط بیش از 7000 تن پسماند وارد این مرکز می شود، پسماند منتقل شده به این مرکز از منابع مختلفی مانند مناطق 22 گانه شهر تهران، بیمارستان ها و مراکز بهداشتی- درمانی، شرکت ها و شهرک های اطراف پایتخت وارد این مجتمع می شوند.

پسماندهای وارد شده به این مرکز، پس از وزن شدن یا برای طرح های پردازش پسماند و تولید کمپوست راهی واحدهای بازیافت و پردازش مجتمع آرادکوه هدایت می شوند یا به مرکز دفن منتقل و دفن می گردند.

کوه زباله

زباله ها اگر آنقدر با ارزش باشند که وقتی پایشان به مرکز آرادکوه می رسد، بشود روی شان حساب باز کرد به جای این که راهی بخش دفن زباله شوند سرنوشت دیگری پیدا می کنند. این زباله ها به واحد بازیافت و پردازش منتقل می شوند. این واحدها شامل 14 خط بازیافت و پردازش پسماند هستند که از سال 1384 تاکنون با همکاری بخش خصوصی راه اندازی و به بهره برداری رسیده است.

در این روش، پسماند ریزدانه پس از جداسازی و خردشدن، وارد فرآیند کمپوست سازی شده و پس از پشته سازی با هوادهی فعال یا غیرفعال در طی زمان به کمپوست تبدیل می شود.

پسماندهای تر حاصل از خطوط پردازش مجتمع آرادکوه به صورت مستقیم با تسمه نقاله به دو سایت هوادهی شماره یک و دو منتقل می شوند.

پسماندهای تر به صورت پشته هایی به ارتفاع دو متر و طول 200 متر روی یکدیگر ریخته شده و به طور متوسط هشت هفته روی یکدیگر باقی می مانند، در طول این مدت بر اثر فعالیت باکتری های هوازی مواد آلی تجزیه شده و بر اثر حرارت تولید شده، رطوبت موجود در پسماند (50 درصد وزن از کل پسماند تر ورودی) به صورت بخار خارج می شود.

در طول این مدت بنا به نظر آزمایشگاه کنترل کیفیت پشته های موجود در سایت ها با دستگاه های هوادهی زیر و رو شده تا کمپوست تولیدی از یکنواختی بیشتری برخوردار شود.

کمپوست تولید شده در این سایت پس از طی مرحله رسیدگی به واحدهای پالایش کمپوست وارد شده و محصول به دست آمده به صورت کمپوست درجه یک و دو در اختیار بازارهای مصارف کشاورزی قرار می گیرد.

گود آبعلی؛ قبرستان خاک و نخاله ساختمانی

از ابتدای دهه 40 زباله های شهر تهران به دره ای در آبعلی منتقل و در این محل سوزانده می شد، عملیات سوزاندن زباله از سال 1356 در این محل متوقف و از آن پس زباله ها در این محل دفن شدند.

به دلیل نزدیکی این محل به رودخانه و آلودگی های زیست محیطی ناشی از دفن زباله در این محدوده با توجه به ضرورت حفظ محیط زیست از شش ماهه دوم سال 1369 دفن زباله در گود آبعلی ممنوع شد و از آن زمان تاکنون از این مرکز فقط برای دفع خاک، نخاله و ضایعات ساختمانی تولیدی شهر تهران استفاده می شود.

البته پس از گود آبعلی، کهریزک مهم ترین مرکز دفع نخاله های ساختمانی در تهران است، مانند گود آبعلی، خاک و نخاله های ساختمانی مناطق جنوبی شهر به این مرکز منتقل می شود.

  منبع : جام جم

سطل های زباله شوخ


اخبار تکنولوژی | سطل های زباله شوخ به منظور رعایت بهداشت و تمیزی ساحل سانتاکروز در آمریکا، چند سطل سخنگو گذاشته اند.
 

به منظور تشویق گردشگران برای کثیف نکردن ساحل سانتاکروز در آمریکا، با همکاری شرکت BBDO در سان فرانسیسکو، سطل های زباله ای در ساحل گذاشته اند که با رهگذران صبحت می کنند.

زمانی که رهگذری، آشغالی را در سطل می اندازد، سطل از او تشکر می کند و با کلمات طنز آمیز و محبت آمیز رهگذران را می خنداند.

این کار به منظور رعایت بهداشت و تمیزی ساحل انجام شده است.

سطل زباله شوخ

 
  منبع : خبرگزاری فارس


اخبار تکنولوژی | سطل های زباله شوخ به منظور رعایت بهداشت و تمیزی ساحل سانتاکروز در آمریکا، چند سطل سخنگو گذاشته اند.
 

به منظور تشویق گردشگران برای کثیف نکردن ساحل سانتاکروز در آمریکا، با همکاری شرکت BBDO در سان فرانسیسکو، سطل های زباله ای در ساحل گذاشته اند که با رهگذران صبحت می کنند.

زمانی که رهگذری، آشغالی را در سطل می اندازد، سطل از او تشکر می کند و با کلمات طنز آمیز و محبت آمیز رهگذران را می خنداند.

این کار به منظور رعایت بهداشت و تمیزی ساحل انجام شده است.

سطل زباله شوخ

 

عطر هم بازیافتی دارد

بحث اورجینال و تقلبی بودن را همیشه داشته‌ایم ولی حدود سال‌های ۹۰ تا ۹۴ میلادی تکنولوژی وارد مراحل تازه‌ای شد و انواع محصولات تقلبی، مشابه و حتی بازیافتی به بازار راه پیدا کرد. تا چند سال پیش گاهی مردم از کنار خیابان عطرهای بازیافتی می‌خریدند و خودشان نمی‌دانستند. بازیافتی برای عطرها کلمه غریبی است ولی واقعیت دارد. شیشه عطرهایی که تمام می‌شد و مردم به سطل آشغال می‌انداختند گاهی دوباره سر از چرخه مصرف درمی‌آورد؛ یعنی افراد سودجویی بودند که شیشه‌های خالی را از زباله‌جمع‌کن‌ها می‌خریدند. هر شیشه هم بسته به اینکه چقدر سالم و تمیز باشد یا چه برندی باشد قیمتش فرق می‌کرد. شیشه‌ها دوباره پر می‌شد و با قیمت ارزان‌تر کنار خیابان به فروش می‌رسید. خوشبختانه با نظارت‌هایی که صورت گرفته این تقلب تا حد زیادی جمع شده است.

بحث اورجینال و تقلبی بودن را همیشه داشته‌ایم ولی حدود سال‌های ۹۰ تا ۹۴ میلادی تکنولوژی وارد مراحل تازه‌ای شد و انواع محصولات تقلبی، مشابه و حتی بازیافتی به بازار راه پیدا کرد. تا چند سال پیش گاهی مردم از کنار خیابان عطرهای بازیافتی می‌خریدند و خودشان نمی‌دانستند. بازیافتی برای عطرها کلمه غریبی است ولی واقعیت دارد. شیشه عطرهایی که تمام می‌شد و مردم به سطل آشغال می‌انداختند گاهی دوباره سر از چرخه مصرف درمی‌آورد؛ یعنی افراد سودجویی بودند که شیشه‌های خالی را از زباله‌جمع‌کن‌ها می‌خریدند. هر شیشه هم بسته به اینکه چقدر سالم و تمیز باشد یا چه برندی باشد قیمتش فرق می‌کرد. شیشه‌ها دوباره پر می‌شد و با قیمت ارزان‌تر کنار خیابان به فروش می‌رسید. خوشبختانه با نظارت‌هایی که صورت گرفته این تقلب تا حد زیادی جمع شده است.

قانون اجرا نشده پسماند نیازمند بازنگری است

عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت:

قانون اجرا نشده پسماند نیازمند بازنگری است

محیط زیست > بازیافت - همشهری آنلاین:
عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت گفت: قانون اجرا نشده پسماند کل کشور که در سال ۸۳ تدوین شد، نیازمند بازنگری است.

قانون مدیریت پسماند برای تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و به منظور حفظ محیط زیست از آثار زیانبار پسماندها و مدیریت بهینه آن در سال 83 توسط مجلس شورای اسلامی تصویب شد و به تایید شورای نگهبان رسید.

به گزارش ایرنا، حمیدرضا ملکی در نشست با مسئولان این شرکت افزود: در دنیا قوانین حمایتی از صنعت بازیافت وجود دارد ولی در کشور ما این قانون هنوز تصویب نشده است.

وی اظهار کرد: به لحاظ حضور صنایع بزرگ فولادی کشور در اصفهان بیش‌ترین بازار بازیافت فلز کشور در این استان قرار دارد.

عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت گفت: اقدام ذوب آهن اصفهان برای ایجاد مدیریت خدمات شهری گامی مثبت در راستای نیل به اهداف مدیریت شهری و برنامه‌ریزی اقتصادی است.

وی ادامه داد: راه‌اندازی صنایع تبدیلی فولاد برای تولید ریل و تیرآهن بال پهن (H) اقدامی بسیار سودآور و اینگونه صنایع تبدیلی نیز بسیار اقتصادی است.

وی سرباره کوره بلند، انواع لجن‌های صنعتی، انواع غبارهای موجود، نخاله‌های ساختمانی و دیگر پسماندها را ثروتی عظیم دانست که در صنایع تبدیلی بازیافت مواد اولیه محسوب و به محصولی بسیار با ارزش‌تر تبدیل می‌شود.

وی خواستارآن شد تا با ایجاد دفتر مشترک با این شرکت، تحقیقات لازم برای صنایع تبدیلی بازیافت صورت گیرد تا بتوان پسماند و زباله‌های پرارزش این کارخانه را به مواد اولیه و انرژی تبدیل کرد.

مسئوول محیط زیست ذوب آهن اصفهان در این جلسه گفت: نظام مدیریت جامع پسماند ذوب آهن اصفهان درحال تدوین است که تاکنون به دلیل نبود متولی خاص در این صنعت، ناتمام مانده بود.

فرود احمدی بختیاری افزود: دفن زباله بهداشتی و غیربهداشتی نه تنها غیراصولی است بلکه دفن سرمایه محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: ممانعت از دفن بی‌رویه ضایعات منوط به تفکیک آنها از مبدا است که اقدامات بسیار بسزایی در این زمینه در حال انجام است و از جمله آن‌ها می‌توان به استحصال قراضه در گود سرباره اشاره کرد.

وی همچنین از ایجاد کارگروه تخصصی در زمینه‌های صنایع تبدیلی بازیافت و پسماند در این شرکت خبر داد.

عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت:

قانون اجرا نشده پسماند نیازمند بازنگری است

محیط زیست > بازیافت - همشهری آنلاین:
عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت گفت: قانون اجرا نشده پسماند کل کشور که در سال ۸۳ تدوین شد، نیازمند بازنگری است.

قانون مدیریت پسماند برای تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و به منظور حفظ محیط زیست از آثار زیانبار پسماندها و مدیریت بهینه آن در سال 83 توسط مجلس شورای اسلامی تصویب شد و به تایید شورای نگهبان رسید.

به گزارش ایرنا، حمیدرضا ملکی در نشست با مسئولان این شرکت افزود: در دنیا قوانین حمایتی از صنعت بازیافت وجود دارد ولی در کشور ما این قانون هنوز تصویب نشده است.

وی اظهار کرد: به لحاظ حضور صنایع بزرگ فولادی کشور در اصفهان بیش‌ترین بازار بازیافت فلز کشور در این استان قرار دارد.

عضو هیات مدیره اتحادیه بازیافت گفت: اقدام ذوب آهن اصفهان برای ایجاد مدیریت خدمات شهری گامی مثبت در راستای نیل به اهداف مدیریت شهری و برنامه‌ریزی اقتصادی است.

وی ادامه داد: راه‌اندازی صنایع تبدیلی فولاد برای تولید ریل و تیرآهن بال پهن (H) اقدامی بسیار سودآور و اینگونه صنایع تبدیلی نیز بسیار اقتصادی است.

وی سرباره کوره بلند، انواع لجن‌های صنعتی، انواع غبارهای موجود، نخاله‌های ساختمانی و دیگر پسماندها را ثروتی عظیم دانست که در صنایع تبدیلی بازیافت مواد اولیه محسوب و به محصولی بسیار با ارزش‌تر تبدیل می‌شود.

وی خواستارآن شد تا با ایجاد دفتر مشترک با این شرکت، تحقیقات لازم برای صنایع تبدیلی بازیافت صورت گیرد تا بتوان پسماند و زباله‌های پرارزش این کارخانه را به مواد اولیه و انرژی تبدیل کرد.

مسئوول محیط زیست ذوب آهن اصفهان در این جلسه گفت: نظام مدیریت جامع پسماند ذوب آهن اصفهان درحال تدوین است که تاکنون به دلیل نبود متولی خاص در این صنعت، ناتمام مانده بود.

فرود احمدی بختیاری افزود: دفن زباله بهداشتی و غیربهداشتی نه تنها غیراصولی است بلکه دفن سرمایه محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: ممانعت از دفن بی‌رویه ضایعات منوط به تفکیک آنها از مبدا است که اقدامات بسیار بسزایی در این زمینه در حال انجام است و از جمله آن‌ها می‌توان به استحصال قراضه در گود سرباره اشاره کرد.

وی همچنین از ایجاد کارگروه تخصصی در زمینه‌های صنایع تبدیلی بازیافت و پسماند در این شرکت خبر داد.

۲۶۹هزار تن پلاستیک در اقیانوس‌ها

محیط زیست > آلودگی - نیویورک> نتایج پژوهشی که در مجله Plos One منتشر شده نشان می‌دهد که حدود ۲۶۹هزار تن مواد پلاستیکی در اقیانوس‌ها به‌صورت زباله رها شده است.

بیشتر این پلاستیک‌ها ‌، در آب‌های نیمکره‌شمالی زمین شناور است. با درنظر گرفتن 288میلیون تن پلاستیکی که فقط در سال 2012تولید شده، این میزان در اقیانوس‌ها فقط یک دهم درصد تولید سال میلادی یاد‌شده است.  

 

 

به نقل از روزنامه همشهری 

پنجشنبه 27 آذر 1393

بازیافت زباله یک ضرورت اجتناب ناپذیر

همین چند وقت پیش بود که مردم ناپل جایی در ایتالیا که بیشتر با نام دیه گو مارادونا نابغه آرژرانتینی جهان فوتبال شناخته می شود نسبت به وضع آشفته شهر که در کوچه های آن کوهی از زباله انباشته شده بود اعتراض گسترده کردند.

شاید بتوان گفت که داستان دفن و محو زباله ها دیگر در جهان مدرن به پایان رسیده و راهی جز بازیافت آن باقی نمانده است. با پیشرفت تکنولوژی بازیافت ، بازیافت صنعتی زباله ها به مهم ترین چالش زیست محیطی و انسانی روزگار ما تبدیل شده که کشورهای مختلف رویه های متفاوتی را برای ان در پیش گرفته اند.

60 درصد زباله های خانگی بریتانیا قابل بازیافت یا تغییر کاربری است اما در انگلیس تنها 17.7 درصد زباله ها بازیافت می شوندو 78 درصد آن دفن می شوند. این در شرایطی است که روزانه بیش از 5.3  میلیون تن زباله در جهان تولید می شودکه ایرانی ها با میانگین سرانه 700گرم ،40 هزار تن زباله در روز تولید می کنند.

این در حالی است که آلمانی ها روزانه 90 هزار تن تولید زباله دارند، که در نگاه نخست فاجعه به نظر می رسد.اما در کشورهای توسعه یافته ای همچون آلمان 80 درصد از زباله ها بازیافت می شود،در حالی که در ایران کمتر از 5 درصد زباله به چرخه استفاده باز می گردد و فاجعه درست از همین جا آغاز می شود، زمانی که با کوهی از زباله روبه روییم و نمی دانیم  چه کنیم، در حالی که که به طور متوسط کشورهای در حال توسعه، 5 درصد سرانه تولید ناخالص ملی خود را برای خدمات مدیریت ضایعات شهری هزینه می کنند.

ژاپن 5 درصداز بودجه شهرداری را به این امر اختصاص می دهد، در مالزی 70 درصد، در هند 86 درصد و در اندونزی 90 درصد هزینه مدیریت مواد زائد جامد شهری صرف جمع آوری ضایعات می شود. از سوی دیگر در کشورهای توسعه یافته خدمات جمع آوری محصولات قابل بازیافت بسار بالاست و تاسیسات فراوری و بازیافت، بسیار پیشرفته و بازار محصولات بازیافتی ، بسیار گسترده است. در همین حال روش های عملی شده برای کاهش آسیبی که زباله ها به سلامت ومحیط وارد می کنند کاملا شناخته شده هستند.در این میان اتحادیه اروپا همواره روی 4 اصل کاهش مواد اولیه، استفاده دوباره از تولیدات، بازیافت و احیای انرژی تاکید می کند

سوئیس، مدیریت کامل بازیافت  سوئیس به عنوان یکی از مهم ترین کشورهای مدافع بازیافت زباله، در سال 2008 توانست 50 درصد زباله های تولیدی مردمانش را بازیافت کند. این در شرایطی است که در این کشور بیش از 5 میلیون تن زباله شهری  تولید شد که در حدود نیمی از این زباله ها را بازیافت و نیم دیگر آن را در کوره های مخصوص زباله سوزاندند. این کشور با میزان بازیافت بیش از 50 درصد در بین کشورهای پیشرفته  در این زمینه جای می گیرد. هر سوئیسی به طور میانگین 714 کیلو گرم در سال زباله تولید می کند.
در سوئیس هر سطل زباله برای این که از سوی رفتگران تخلیه یا دفع شود باید مجهز به یک برچسب ویژه باشد تا مشخص شود که هزینه مشمول مالیات، پرداخت شده است. بطری های پلاستیکی رایج ترین محفظه نوشیدنی ها در سوئیس هستند که 80 درصد آن ها بازیافت می شوند که بسیار بیشتر از  میانگین اروپا 20 تا 40 درصد است. از دیگر  سو در این کشور 29 کوره مخصوص سوزاندن زباله وجود دارد که براساس آمار 63  میلیون تن زباله در سال 2008 سوزانده شده که 417 هزار تن آن مربوط به کشورهای مجاور بوده است.

آمریکا، تلاش برای بازیافت بیشتر
در آمریکا تلاش برای کاهش زباله های خانگی و تجاری زیر نظر آژانس محافظت از محیط زیست آمریکا (EPA)  انجام می شود. آمریکایی ها 28 درصد زباله های خود را بازیافت می کنند که این میزان در سال گذشته تقریبا 2 برابر شده است . بازیافت انواع خاصی از زباله ها در این کشور افزایش بیشتری داشته است، به طوری که 42 درصد زباله های کاغذی ، 40 درصد بطری های پلاستیکی  نوشابه های غیر الکلی ،55 درصد قوطی های آلومینیومی نوشیدنی ها و 57 درصد بسته بندی های استیل بازیافت می شوند.
20 سال پیش تنها یک برنامه جاده ای زباله در آمریکا وجود داشت.این میزان در سال 1998 به 9 هزار برنامه جاده ای و 12 هزار مرکز بازیافت زباله رسید.در سال 1999 بازیافت و تغییر کاربری زباله ها مانع ورود 64 تن زباله به محل دفن یا مراکز سوزاندن زباله ها شد.میزان بازیافت زباله ها در ایالات مختلف آمریکا متفاوت است. در آلاسکا، وایومینگ و مونتانا کمتر از 9 درصد زباله ها بازیافت می شود در حالی که در نیویورک، ویرجینیا و 5 ایالات دیگر میزان بازیافت بیش از 40 درصد گزارش شده است.

آلمان، قهرمان محیط زیست جهان
آلمانی ها خود را قهرمان محیط زیست جهان می دانند. دیگر شکی نیست که این موضوع برای آن ها بسیار مهم است. جداسازی زباله های خانگی مدت هاست که امری بسیار مهم برای مردم آلمان است. در هر آپارتمان معمولا 5 سطل برای 5 نوع زباله وجود دارد که با رنگ های جداگانه مشخص شده اند. زرد برای بسته بندی ها (مانند کارتن های قدیمی شیر)، آبی برای کاغذ و مقوای نازک ، سطل های ویژه شیشه در 3 قسمت شیشه های روشن، قهوه ای و سبز و یک سطل برای مواد غذایی و گیاهی و سرانجام یک سطل سیاه برای سایر زباله ها که مناسب برای افرادی هم هست که حوصله جداسازی زباله ها را ندارند.
به لحاظ قانونی مردم آلمان ملزم به رساندن زباله های خاص مانند باطری و مواد شیمیایی به مراکز بازیافت هستند و اگر کسی این کار را نکند مرتکب جرمی اداری شده که البته در عمل به ندرت در این مورد پیگیرد قانونی رخ می دهد.این در حالی است که براساس نظر سنجی ها 90 درصد آلمانی ها با علاقه شخصی به جداسازی زباله می پردازند.

ژاپن، کسب ثروت از طلای کثیف
تازه ترین آمار وزارت محیط زیست ژاپن نشان می دهد که هر شهروند ژاپنی به طور میانگین روزانه یک هزار و 131 گرم زباله تولید می کند و این در حالی است که 20 درصد این زباله های تولید شده در ژاپن بازیافت می شوند.حجم تولید زباله خانگی در ژاپن در سال 1985 میلادی به بالاترین سطح رسیده بود اما پس از آن به دلیل افزایش آگاهی های عمومی درباره ضرورت حفظ محیط زیست، تولید زباله ، روند کاهشی به خود گرفت.در این کشور برای تسهیل در بازیافت زباله، زباله های خانگی به زباله های خشک ، تر  و قابل بازیافت دسته بندی می شوند.
از این رو در ژاپن نظم دقیقی برای دسته بندی کردن زباله های خانگی وجود داشته و براساس قوانین شهری، هر منطقه روزهای خاصی را برای دور ریختن زباله های مختلف در نظر گرفته است.
 برای نمونه زباله های خام آشپزخانه ،زباله های شیشه ای و ظروف پلاستیکی نوشابه ، زباله های فلزی از جنس آلومینیوم و زباله های مقوایی و روزنامه به طور جداگانه جمع آوری می شوند. کار جمع آوری زباله به بخش خصوصی واگذار شده است. در این کشور از زباله های خام خانگی برای تولید برق استفاده می شود و زباله های دیگر نیز بازیافت می شوند.

یونان، بزرگ ترین مرکز غیرفعالیونان هر ساله یک میلیارد بطری پلاستیکی آب ، یک میلیارد بطری نوشیدنی غیر الکلی و یک میلیارد محفظه پلاستیکی شوینده را به عنوان زباله تولید می کند. به این ترتیب حدود یک پنجم زباله های تولید شده این کشور پلاستیک است که تنها یک درصد آن بازیافت می شود.
به گفته مقامات این سازمان، یونان در بحث بازیافت زباله حدود 15 سال عقب تر از سایر کشورهای اتحادیه است. جداسازی زباله برای مردم یونان چندان مهم نیوده و دولت می کوشد تا با تشویق شهروندان، خود را به استانداردهای اروپایی برساند. در نتیجه این روند، آتن، پایتخت این کشور در حال حاضر با بحران مدیریت زباله به دلیل نبود روش های جایگزین روبه روست.
این در حالی است که آتن بزرگ ترین مرکز بازیافت زباله در اروپا را در کنار محل دفن زباله های این شهر داراست که ساخت آن 75 میلیون یورو هزینه برده است اما به همان شکل رها شده و تا امروز فعالیت چندانی ندارد. در یونان 93 درصد زباله ها دفن می شوند.

پروژه پیشنهادی جمع آوری زباله شهری در 700 شهر کشور
ظروف مورد نیاز جهت جمع آوری زباله شهری عموما از 240 تا 1100 لیتر می باشند. سایز این ظروف معمولا  بر مبنای وضعیت دسترسی، جمعیت و حجم زباه تولید شده قابل تغییر می باشد.براساس تجارب سایر کشورها و استانداردهای بین المللی برآورد می گردد نیاز متوسط شهرداری های ایران به این ظروف مطابق جدول ذیل باشد:

توضیح: به طور کلی 700 شهر در ایران شامل دهداری ها، بخش داری ها، بیمارستان ها، ادارات، مدارس و سایر فضاهای عمومی در محاسبات شهری لحاظ گردیده اند.
لازم به ذکر است در یک فرآیند تزریق پلاستیک با فروش مستقیم و بدون واسطه متوسط سود فروش نقدی 20 تا 30 درصد می باشد که در صورت فروش یک ساله این سود تا 40 درصد خواهد بود، در صورت  تحقق این پروژه سود یک دوره کامل (24 ماهه) حداقل 200 میلیارد تومان تخمین زده می شود.


پروژه پیشنهادی جمع آوری زباله در 15 میلیون خانه

تفکیک زباله در مبدا با هدف ارتقا کیفیت زباله ها و افزایش راندمان و بازدهی احیاء مواد زائد حداقل 50 سال است که در دنیا صورت می پذیرد.معمولا تفکیک زباله های خشک، تر، کاغذ و....چنان چه در محل صورت پذیرد دفعات جمع آوری زباله به حداقل رسیده و هزینه جداسازی آن ها کاهش می یابد. زباله ها در ظروف با رنگ های مختلف در سایزهای 10 الی 120 لیتری تفکیک می شوند. برآورد می گردد نیاز خانوارهای ایرانی مطابق جدول ذیل می باشد :

توضیح: برآورد می گردد با توجه به وضعیت موجود سطل های جمع آوری زباله در خانه ها، این پروژه به خودی خود تا حدودی انجام گرفته و برآورد واقعی حداقل یک سوم جمع کل مورد نیاز باشد.
لازم به ذکر است به طور کلی در یک فرآیند تزریق پلاستیک با فروش مستقیم و بدون واسطه متوسط سود فروش نقدی 20 تا 30 درصد می باشد که در صورت فروش یک ساله این سود تا 40 درصد خواهدبود. در صورت تحقق یک سوم از این پروژه سود یک دوره کامل (24 ماهه) حداقل حدود 100 میلیارد تومان برآورد می گردد. 

ماهنامه فناوری و توسعه صنعت بسته‌بندی

بازیافت البسه و منسوجات

ازیافت البسه و منسوجات-

 

بازیافت البسه و منسوجات عنوانی است که خیلی کمتر از سایر شاخه های بازیافت به آن پرداخته شده است. اما با توجه به سهم قابل توجه ای که در پسماند شهری دارد نیاز است اهمیت بیشتری را به آن معطوف کرد.

با جستجو و مطالعه توانستم مطالب قابل ذکری را در مورد بازیافت البسه و منسوجات بدست بیاورم و تصمیم گرفتم مطالبم رو در اختیار علاقمندان قرار بدهم.

اهمیت بازیافت منسوجات و البسه :

حدود 5% پسماند شهری را البسه و منسوجات کهنه در بر میگیرد. که این میزان در فصول مختلف متفاوت است و بخصوص در اسفند ماه به مقدار آن افزوده می شود. این میزان قابل توجه ای است که در صورت بازیافت نشدن به ناچار باید سوزانده و دفن شوند که مخاطرات آن هم بر همگان مشخص است.


روش های بازیافت البسه و منسوجات :

1- استفاده مجدد :

اولین و مهمترین روش بازیافت البسه و منسوجات که به فکر خطور می کند، استفاده مجدد از منسوجات کهنه و یا بلااستفاده است. این موضوع بسیار حائز اهمیت است که البسه و منسوجاتی که استفاده نمی کنیم را به صورت اهدا یا فروش در اختیار دیگران قرار دهیم و یا منسوجات کهنه را اهدا و یا به فروشگاه های تاناکورا بفروشیم تا اولا از تولید شدن پسماند جلوگیری کنیم و ثانیا کمکی به افراد کمتر توانمند کنیم.

 این فرهنگی است که در بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد و حتی افراد منسوجات کهنه خود را بسته بندی کرده و با احترام در دسترس افراد نیازمند قرار می دهند. البته در ایران هم به این موضوع توجه شده است اگرچه بسیار محدود است.

2- بازیافت :

منسوجات و البسه حدود 100% قابل بازیافت هستند. منسوجات طبیعی از دو قسمت پارچه ای (کتان، پنبه، نخ، ابریشم و ...) و ملحقات (کش، دکمه فلزی و پلاستیکی، زیپ) تشکیل شده است.

در زمینه ملحقات منسوجات (بازیافت اقلام پلاستیکی و فلزی) اطلاعات و مطالب فراوانی در سایت ها و مقالات موجود می باشد. در ضمن لازم است اشاره شود می توان از همین ملحقات سود فراوانی بدست آورد.

اما قسمت اصلی منسوجات بخش پارچه ای می باشد. مهمترین نکته در این مورد وجود تنوع فراوان در جنس پارچه بکار رفته در منسوجات می باشد که مانع استفاده از یک فرایند یکسان در بازیافت منسوجات مختلف می باشد. بنابراین باید برای بازیافت منسوجات و البسه با جنس های مختلف، آنها را از هم تفکیک کرد.

بازیافت البسه کانوایی و پنبه ای :

در کشور انگلیس منسوجات کانوایی و پنبه ای را با دستگاه خاص شکافته و بعد از انجام عملیات ها و فرآیندهای ریسندگی، از محصول نهایی به عنوان جعبه پرورش گیاه استفاده می شود. البته می توان در نظر گرفت که بعد از شکافتن منسوجات کانوایی از آنها محصولات متنوعی بدست آورد.

بازیافت البسه جین و کتان :

این گونه البسه را می توان بعد از تعمیر و رنگ آمیزی قابل استفاده مجدد کرد و آن را اهدا یا به فروش رساند. اما منسوجات جین و کتانی که بیش از حد کهنه شده اند را می توان به عنوان عایق صوتی و عایق حرارتی، و یا لکه گیری، در اختیار برخی شرکت های فعال در این زمینه قرار داد.

بازیافت البسه مختلط :

از انواع البسه و منسوجات کهنه می توان در صنایع بسته بندی، عایق کاری، لکه گیری، صنایع مبل سازی، مبلمان شهری وحتی ضربهگیر استفاده کرد. از دیگر کاربردهای منسوجات کهنه می توان در صنایع قالبسازی و تراشکاری و .. برای تمیز کاری دستگاه ها و مکان های روغن آلود استفاده کرد. در نهایت می توان البسه و منسوجات کهنه را سوزاند و از انرژی آن استفاده کرد.

ظرفیت های شهر تهران در این زمینه :

در صورت جمع آوری البسه و منسوجات کهنه و در نتیجه داشتن مقدار فراوان این پسماندها می توان امیدوار بود بازیافت آنها بصرفه تر شود.

در شهر تهران ظرفیت مناسبی برای جمع آوری منسوجات و البسه کهنه وجود دارد. وجود غرفه های بازیافت در محلات با توجه به ایجاد سیستم انگیزشی و تشویقی امکانات مناسبی را برای جمع آوری فراهم آورده است. همچنین پیمانکاران بازیافتمناطق با توجه به داشتن پرسنل جمع آوری پسماند می توانند نقش اساسی در جمع آوری ایفا کنند. 

نویسنده: ابوالفضل نوروزی