پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

صادرات و واردات زباله ...

چین بزرگترین وارد کننده زباله در جهان برای بازیافت آن است. به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی، بازیافت زباله در چین صنعتی با ارزش چهل میلیارد دلار است. باتوجه به این که جمعیت چین بیش از یک میلیارد نفر است طبیعی است که در این کشور روزانه زباله زیادی تولید شود. با این اوصاف، بازیافت زباله در چین ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
فقط در شهر پکن ، پایتخت چین، هفده میلیون نفر زندگی می کنند و آنها روزانه کوه عظیمی از زباله تولید می کنند. یکصد هزار نفر در بخش بازیافت زباله شهر پکن فعال هستند. نکته جالب این است که در کارخانه های بزرگ بازیافت زباله در پکن ، فقط زباله های خود چینی ها بازیافت نمی شود. زباله ها از دیگر کشورهای جهان نیز به چین انتقال داده می شود تا بازیافت شود. در واقع، چین بزرگترین وارد کننده زباله در جهان برای بازیافت کردن ان است. بخشی از زباله هایی که در امریکا دور ریخته می شود از چین سر در می اورد. این زباله ها پس از بازیافت در قالب کالاهای جدیدی به کشورهای غربی فروخته می شود. مقامات چینی امیدوارند دیگر کشورهای جهان توجه بیشتری به مقوله بازیافت زباله نشان بدهند تا از این طریق احتمال الودگی بیشتر محیط زیست کاهش پیدا کند .

ازجلبک ها نفت تولید کنیم

نقشه بردار ژنوم انسانی از همکاری اش با بزرگترین شرکت نفتی جهان ، تولید نفت از ترکیبات کربنی هوا با استفاده از جلبک های تغییر یافته ژنتیکی سخن می گوید کریگ ونتر، زیست‌شناس آمریکایی و بنیانگذار موسسه تحقیقات ژنومیک است. اما شهرت اصلی او به‌واسطه نقش تاثیرگذارش در تهیه نقشه ژنوم انسانی است، به‌طوری‌که نام وی در دو سال پیاپی ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ در فهرست یکصد نفری مجله تایمز قرار گرفت که مهم‌ترین نقش را در دنیا ایفا کرده‌اند. به‌تازگی موسسه وی با شرکت اکسون‌موبیل متحد شده است تا در پروژه مشترکی به ارزش ششصد میلیون دلار، جلبک‌های زنده را به چاه‌های نفتی کوچکی تبدیل کنند و بتوانند صنعت نفت را دگرگون سازند. وی در تشریح این پروژه با نشریه نیوساینتیست گفتگو کرده است که ترجمه آن‌را در ادامه می‌خوانید. چگونه می‌توان از جلبک‌ها برای تبدیل دی‌اکسیدکربن به سوخت فسیلی استفاده کرد؟ وقتی جلبک فتوسنتز می‌کند، از دی‌اکسیدکربن برای تولید تعدادی از ملکول‌های نفتی و ذخیره انرژی استفاده می‌کند. ما موفق شدیم با تغییر دادن ساختار ژن جلبک آن‌ها را وادار کنیم هیدروکربن‌هایی مشابه آن‌چه از زمین استخراج می‌شود، تولید کنند و تولیدات خود را به‌جای انبار کردن، به بیرون پمپ کنند. قصد ما این است که دی‌اکسیدکربن را بگیریم و از جلبک برای تبدیل آن به نفت استفاده کنیم. هدف ما جلوگیری از افزایش بیش از حد کربن در اتمسفر است. (توضیح مترجم: میلیون‌ها سال پیش، انبوهی از موجودات زنده شامل گیاهان و درختان، جانوران خشکی و دریا پی از مرگ در زیر لایه‌های سطح زمین دفن شده‌اند و به‌دور از هوا و تحت فشار و دمای مناسب، به سوخت‌های فسیلی امروز تبدیل شده‌اند. استفاده گسترده از سوخت‌های فسیلی در قرن اخیر و سوزاندن آنها سبب شده است میلیون‌ها تن دی‌اکسید کربن که زمین طی میلیون‌ها سال از جو زمین خارج و در اعماق زمین دفن کرده بود، دوباره به جو زمین بازگردد و با پدید آوردن پدیده گلخانه‌ای، دمای متوسط زمین را افزایش دهد. علاوه بر آن، ذخیره اکسیژن جو زمین نیز که حاصل عدم تجزیه کامل میلیون‌ها تن موجود زنده است، با سوزاندن سوخت‌های فسیلی کاهش می‌یابد. اگر روند فعلی به همین شکل ادامه یابد، شرایط زندگی روی زمین حداقل برای موجودات پیشرفته و در عین حال حساسی مانند انسان غیرقابل تحمل خواهد شد(. چگونه می‌توان از نفت جلبکی به نفتی رسید که قابل استفاده در خودروها و یا موتور جت باشد؟ این در مرحله بعدی کار انجام می‌شود. نفت جلبکی به پالایشگاه‌های اکسون‌موبیل تحویل داده می‌شود تا آن‌ها با دانش خود محصولاتی مشابه آن‌چه از نفت زمینی تولید می‌شود، تولید کنند. از این نوع نفت نیز می‌توان در تهیه بنزین، سوخت دیزل و یا سوخت جت استفاده کرد؛ تنها تفاوت در منبعی است که نفت از آن استخراج شده است. درواقع به‌جای این‌که دی‌اکسیدکربن را از زمین بگیریم، از اتمسفر گرفته‌ایم. پیش‌بینی می‌کنید این امر چه زمانی تحقق یابد؟ این روزها مدام اخباری می‌شنویم که مدعی تولید سوخت‌های جدید در عرض یک تا دو سال آینده‌اند. اما هدف ما فراتر از این چیزهاست. ما قصد داریم تاثیری واقعی و قابل توجه بر میلیاردها بشکه نفتی بگذاریم که امروزه در سراسر جهان مصرف می‌شود؛ نفتی که در تولید محصولاتی چون لباس، فرش، دارو و پلاستیک کاربرد دارد. هدف ما این است که سعی کنیم تا حد ممکن این نفت را جایگزین کنیم. انتظار می‌رود بین پنج تا ده سال دیگر، این اتفاق در چنین مقیاسی ۵ محقق شود. تلاش ما تنها تولید این نوع سوخت نیست، بلکه قصد داریم آن را به شیوه‌ای کم‌هزینه و اقتصادی تولید کنیم. فکر می‌کنید چه چیزهایی باعث موفقیت شما خواهد بود؟ ایده وادار کردن جلبک‌ها به ترشح نفت در کنار همکاری و مشارکت ما با شرکت بزرگ اکسون‌موبیل و استفاده از منابع مالی و مهندسی و مهارت‌های پالایش نفتی این شرکت، از دلایلی است که می‌تواند منجر به موفقیت این پروژه شود. اکسون‌موبیل شهرت خوبی در موضوع جلوگیری از تغییرات آب‌وهوایی ندارد. آیا مشارکت با این شرکت نفتی به اعتبار سبز این پروژه لطمه‌ای وارد نمی‌کند؟ کاملا برعکس! من تصور می‌کنم کشیده شدن بزرگ‌ترین شرکت نفتی در دنیا به این سمت برای همه ما خوب باشد. من بارها گفته‌ام که چنین تغییری بدون همکاری صنعت نفت رخ نخواهد داد. این شرکت به بررسی و مطالعه زیاد قبل از ورود به یک پروژه معروف است و اگر به موفقیت کاری اطمینان داشته باشد، آن را با تمام قوا انجام خواهد داد. پس نمی‌فهمم که چرا باید ایجاد تغییر اساسی در خط حرکت شرکت در جهت منافع سیاره‌مان، چیز بدی باشد. نیوساینتیست، ۲۶ جولای-ترجمه: فریبا فرهادیان

روزنامه لوموند نوشت : معمای زباله های رادیواکتیو کشف شد

به گزارش واحد مرکزی خبر ، روزنامه لوموند افزود : زباله های رادیواکتیو در واقع مربوط به دستگاهی بوده که دانشگاه دهلی نو بطور غیرقانونی به خریداران فلز فروخته بود.

بخش شیمی دانشگاه دهلی نو این دستگاه متصاعد کننده اشعه گاما را در سال هزار و نهصد و شصت و هشت خریداری و در سال هزار و نهصد و هشتاد و پنج از رده خارج کرده بود.

دانشگاه دهلی بجای واگذاری این دستگاه به بخش مدیریت انرژی اتمی ، ان را به موسسات بازیافت تحویل داده بود.کارگاههای بازیافت با برداشتن پوشش سربی دستگاه موجب آزادشدن تشعشعات رادیواکتیو کوبالت شصت ، فلزی که در صنایع و تجهیزات فلزی مورد استفاده قرار می گیرد شدند.

حدود پانزده کارگاه محله مایاپوری آلوده شدند ، شش کارگر بر اثر این آلودگی در بیمارستان بستری شدند که حال آنها وخیم گزارش شده است.

یک نفر نیز جان خود را از دست داد.

به دنبال این حادثه آژانس بین المللی انرژی اتمی در تماسی با سازمان انرژی اتمی هند خواستار دریافت توضیحات بیشتر شد و به این کشور پیشنهاد همکاری داد.

این حادثه کوتاهی سازمان انرژی اتمی هند را برملا کرد.

یک استاد دانشگاه هند نیز برخی همکاران خود را به دفن بیش از بیست کیلو گرم زباله رادیواکتیو حاوی اورانیوم در بیست سال پیش متهم کرد.

در حالی که دانشگاه دهلی نو و سازمان انرژی اتمی هند با رد این اتهام اظهار داشتند نشانه ای از زباله های رادیواکتیو پیدا نکرده اند. به تازگی روزنامه دِ هیندو افشا کرد یک آزمایشگاه تحقیقاتی که مجهز به منابع رادیواکتیو بوده احتمالا به دنبال سیلِ ماه ژانویه جان سیصد هزار دانشجو را به مخاطره انداخته است.

موادی حاوی رادیوم-بریلیوم حتی در زمین انبار شده بودند.

برغم هشدار اساتید دانشگاه ، مسئولان دانشگاهی هیچگونه تدبیری برای ایمنی بیشتر محیط اتخاذ نکردند.

سازمان انرژی اتمی هند از دانشگاه دهلی نو خواسته است تا صدور دستورات جدید آزمایشگاههای خود را تعطیل کنند.

کمیته ای متشکل از سه کارشناس برای ارزیابی خطاهای صورت گرفته تشکیل شده است.

وزیر منابع طبیعی هند نیز گروهی را مامور بررسی و وضع قوانین جدی برای فراوری زباله های رادیواکتیو در دانشگاهها و آزمایشگاهها کرد.

رسوایی زباله های رادیواکتیو در دانشگاه دهلی بی سابقه نیست و حکایت از بی نظمی فزاینده در بخش های مختلف این کشور اعم از بیمارستان ها و آزمایشگاههای تحقیقاتی دارد.

نبود قوانین نظارتی باعث می شود برخی موسسات، سازمان انرژی اتمی هند را در جریان فعالیت های خود و داشتن مواد رادیواکتیو قرار ندهند.

هند که قصد دارد به پایتخت جهانی بازیافت زباله تبدیل شود در سال های گذشته میلیون ها تن زباله وارد کرده است.

اینگونه مواد از طریق کشتی از اقصی نقاط جهان در درون کانتینرهای زباله و بدون نظارت مرزی وارد این کشور می شوند.

هند به تازگی تصمیم گرفته است در دوازده بندر اصلی کشور تجهیزات ردیابی مواد رادیواکتیو نصب کند.

 

جزیره بزرگ زباله های شناور در کالیفرنیا؛ فاجعه زیست محیطی برای د

جامعه > محیط زیست  - 500 مایل دورتر از ساحل کالیفرنیا، منطقه ای هست که به نام "حلقه های پلاستیکی" شناخته شده است و هم اکنون بزرگترین توده زباله جهان را تشکیل داده که مقدار آنها تا یکصد میلیون تن تخمین زده می شود.

ایرنا نوشت:

 اقیانوس شناسان می گویند که حجم جزیره بزرگ شناور زباله ها در کالیفرنیای آمریکا در اقیانوس‌ آرام، طی دهه گذشته دوبرابر شده که ابعاد این جزیره هم اکنون شش برابر کشور انگلستان است.   

به گزارش روزنامه انگیسی دیلی تلگراف، مجموعه عظیمی که به "وصله زباله اقیانوس آرام " معروف است، بین کالیفرنیا و هاوایی واقع شده که در مدت زمان 60 سال رشد کرده و بزرگترین فاجعه زیست محیطی دنیا به شمار می رود.

براساس این گزارش، این جزیره زباله شامل همه اقلام از جمله کیسه های پلاستیکی، بطری های شامپو، اسباب بازی های کودکان، قوطی های نوشابه، لاستیک های اتومبیل، پلاستیک های استخرهای شنا و دیگر موارد است. همچنین آب این اقیانوس با مواد شیمیایی سمی و ذرات پلاستیکی شکسته سنگین شده که هم اکنون در ماهی های این منطقه نمود پیدا کرده است به طوری که دانشمندان تنها در بدن یک ماهی 26 تکه پلاستیکی یافته اند. این دانشمندان هشدار داده اند که مواد شیمیایی راه خود را در زنجیره غذایی انسانی پیدا میکند.

500 مایل دورتر از ساحل کالیفرنیا، منطقه ای هست که به نام "حلقه های پلاستیکی" شناخته شده است و هم اکنون بزرگترین توده زباله جهان را تشکیل داده که مقدار آنها تا یکصد میلیون تن تخمین زده می شود.

 

گیاهان تلفن میزنند

 


محققان دانشگاه نیویورک فناوری نوینی را طراحی کرده اند

که با استفاده از آن گیاه احساس نیاز خود به آب را از را تماس تلفنی

به صاحبش منتقل می کند.

ابداع کنندگان این فناوری نوین سعی کرده اند تا برای هر گیاه خاص

صدای نیاز خاص آن را طراحی کنند.

برای نمونه : آنها در تلاش بودند برای خزه های اسکاتلندی صدایی

با لهجه اسکاتلندی در نظر بگیرند.

.حسگرهای به کار گرفته شده در این فناوری جدید در درون خاک قرار می گیرند

در صورتی که گیاه به آب زیاد احتیاج داشته باشد سامانه از راه ریزه تراشه

جاسازی شده در گیاهان تصمیم میگیرد که به صاحب گیاه تلفن بزند.

انتقال بی سیم برق، رویایی در حال پیوستن به واقعیت

 


انتقال نیروی برق بدون استفاده از سیم، از رویاهای دیرینه نویسندگان علمی‌تخیلی به شمار می‌رود. اما با پیشرفت‌های مهندسی، ابزارهای همراه و خودروهای الکتریکی، این رویا به زودی به واقعیت می‌پیوندد. کابل‌های برق همواره گرد و غبار را به خود جلب می‌کنند. کامپیوترها، تلویزیون‌ها و پخش کننده‌های موسیقی هر ساله باریک‌تر می‌شوند، ولی سیم‌های جمع شده در گوشه هر اتاق، یک مانع زشت بر سر راه مینیمالیسم واقعی است. آیا راهی برای حل این مشکل وجود دارد؟

 

بعد از آن دردسر شارژ تلفن‌ها، ام‌پی‌تری پلیرها و پی‌دی‌ای‌ها قرار دارد. معمولا خیلی دردسر ساز نیست، ولی خیلی پیش می‌آید که شارژ باطری را فراموش کنید و خانه را با یک باطری خالی ترک کنید. آیا زندگی ساده‌تر نمی‌شد اگر هنگامی که وارد یک ساختمان می‌شدید، نیروی برق به طور نامرئی به دستگاه شما تابیده می‌شد؟ ارتباطات بی‌سیم در همه جا وجود دارد، پس چرا ما نمی‌توانیم برای همیشه دستگاه‌های الکترونیک خود را هم از کابل‌های برق جدا کنیم. نیوساینتیست در مقاله‌ای به پاسخی برای این پرسش پرداخته است.


تا کنون بهره‌وری پایین انتقال توان و مسائل ایمنی، تلاش‌ها برای انتقال بی‌سیم نیروی برق را بی‌اثر کرده بود، ولی چند شرکت نوآور جدید التاسیس و چند نام بزرگ، مانند سونی و اینتل، یک بار دیگر سعی دارند این امر را ممکن سازند. چند ساله اخیر شاهد ارائه سمینارهایی بوده است که وعده تامین نیروی الکتریکی مورد نیاز برای موبایل‌ها، لپتاپ‌ها و تلویزیون‌ها به صورت بی‌سیم می‌دهند. آیا ما به زودی شاهد وداع با سیم، یک بار و برای همیشه خواهیم بود؟


آرزویی به قدمت تولید برق


ایده انتقال بی‌سیم نیرو تقریبا به اندازه خود تولید برق قدمت دارد. در آغاز قرن بیستم، نیکلا تسلا پیشنهاد استفاده از کویل‌های بزرگ برای انتقال برق از طریق لایه تروپوسفر اتمسفر به خانه‌ها را داد. او حتی شروع به ساخت یک برج به نام واردن‌کلیف در لانگ‌آیلند نیویورک کرد، که یک برج مخابراتی خیلی بزرگ بود که می‌توانست با استفاده از آن ایده خود برای انتقال بی‌سیم نیروی برق را بیازماید. ولی داستان جایی قطع شد که حامیان مالی وی، هنگامی که دریافتند که هیچ راه عملی وجود ندارد که بشود مطمئن شد که مردم پول برقی را که از ان استفاده می‌کنند می‌پردازند، و در عوض شبکه برق سیمی گسترش یافت.


 


انتقال بی‌سیم دوباره در دهه 1960 بروز یافت، زمانی که یک هلیکوپتر مینیاتوری به نمایش درآمد که انرژی خود را از امواج مایکروویوی دریافت می‌کرد که از زمین به آن تابیده می‌شد. برخی ادعا کردند که یک روز ما قادر خواهیم بود که نیروی مورد نیاز فضاپیماهای خود را با تاباندن پرتوهای لیزر به آنها تامین کنیم. و به همین ترتیب، کارهای نظری زیادی بر روی احتمال تاباندن نیرو به زمین از فضاپیماهایی که انرژی خورشیدی را جذب می‌کنند، انجام شد.
با این وجود، انتقال نیروی بی‌سیم زمین به زمین در فاصله طولانی، نیاز به زیرساخت‌های گران قیمتی دارد، و با نگرانی‌ها در مورد امنیت انتقال نیرو از طریق امواج مایکروویو پرتوان، خیلی از این ایده استقبال نشد.


دردسری به نام کابل برق


به رغم اینکه ما در آینده نزدیک شاهد یک شبکه نیروی بی‌سیم نخواهیم بود، ایده تاباندن انرژی در یک مقیاس کوچک‌تر به سرعت در حال گسترش است. این تا حد زیادی به این دلیل است که با وجود ارتباطات بی‌سیم، مانند وای‌فای و بلوتوث، و مدارهای الکتریکی که هر روز کوچک‌تر می‌شوند، اکنون کابل‌های برق تنها مانع بر سر راه این هستند که کاملا قابل حمل شوند.


با این محرک جدید، مهندسین و شرکت‌های نواور به استقبال این چالش رفتند و به رغم اینکه تاباندن انرژی هنوز در مرحله طفولیت قرار دارد، به نظر می‌رسد که سه حالت برای آینده آن متصور باشد. استفاده از امواج رادیویی برای انتقال الکتریسیته شاید مشخص‌ترین راه حل باشد، چرا که در اصل از همان نوع از فرستنده‌ای و گیرنده‌ای استفاده می‌کنید که در مخابرات وای‌فای از آن استفاده می‌شود. شرکت پاورکست که در پیتزبورگ پنسیلوانیا مستقر است، به تازگی از این فناوری برای انتقال نیرویی در حد میکرووات و یا میلی‌وات در فواصل بیش از 15 متر برای حسگرهای صنعتی استفاده کرده است. آنها اعتقاد دارند که می‌توان یک روز از رویکرد مشابهی برای شارژ ابزارهای کوچکی مانند کنترل از راه دور، ساعت‌های زنگ‌دار و یا حتی موبایل استفاده کرد.


یک احتمال دوم برای ابزارهای پرمصرف‌تر، تاباندن یک پرتو لیزر فروسرخ تنظیم شده به یک سلول فتوولتائیک است که پرتو را به انرژی الکتریکی بازتبدیل می‌کند. این رویکردی است که شرکت
PowerBeam واقع در سن‌خوزه کالیفرنیا انتخاب کرده است، ولی تا کنون بازدهی آن تنها بین 15 و 30 درصد بوده است. درست است که می‌توان از این روش برای تامین نیروی دستگاه‌های پرمصرف‌تر استفاده کرد، ولی در عمل تلفات زیادی دارد.

 

این فناوری برای تامین نیروی لامپ‌های بی‌سیم، بلندگوها و ابزارهای الکترونیک با مصرف برق کمتر از 10 وات به کار رفته است. در طول زمان و با ارتقای فناوری لیزر و سلول‌های فتوولتائیک، شرکت امیدوار است که بازدهی بالاتر از 50 درصد هم امکان پذیر شود. گراهام می‌گوید: «هیچ دلیلی وجود ندارد که ما نتوانیم در نهایت یک لپتاپ را به این ترتیب شارژ کنیم». بر خلاف برخی از فناوری‌های امکان پذیر دیگر، یک لیزر متمرکز انرژی کمی را در فواصل طولانی از دست می‌دهد، و بازدهی خود را از دست نمی‌دهد: «صد متر فاصله طوانی محسوب نمی‌شود».


پرتوهای دردسرساز


دیگران نسبت به عملی بودن این روش برای ابزارهای واقعا قابل حمل خوشبین نیستند، ابزاری که دائما در و بین اتاق‌ها در حرکت هستند. منو ترفرز، رئیس کنسرسیوم نیروی بی‌سیم در هلند می‌گوید: «یک پرتو فروسرخ نمی‌تواند برای شارژ یک گوشی موبایل مناسب باشد، چرا که جای مشخصی ندارد». راه حل پاوربیم قرار دادن یک لامپ کوچک فلوئورسنت در دستگاه گیرنده است تا دوربینی که در فرستنده کار گذاشته شده است، بتواند آن را رهگیری کند و امواج لیزر را به همان سو بفرستد. مشکل دیگر این است که برای هر دستگاهی که می‌خواهید شارژ کنید باید یک پرتو مجزا فرستاده شود، مسئله‌ای که به گفته آریستیدیس کارالیس از ام‌آ‌ی‌تی برای مهندسین دردسرساز خواهد بود، وی در حال حاضر مشغول کار بر روی یک سیستم جایگزین انتقال بی‌سیم نیروی برق است.


سومین احتمال نیز القای مغناطیسی است، که جذاب‌ترین انتخاب برای کاربرد‌های بزرگ محلی است. یک میدان مغناطیسی متناوب که از یک کویل ناشی می‌شودکه می‌تواند در کویل دیگری که در نزدیکی آن باشد، جریان الکتریکی را القا کند، این همن روشی است که خیلی از ابزارها مانند مسواک‌های برقی و حتی برخی از موبایل‌ها باطری‌های خود را شارژ می‌کنند. ولی مشکل اینجا است که به رغم اینکه درست در مجاورت کویل، بازدهی دستگاه خیلی خوب است ولی وقتی که حتی تنها چند میلیمتر فاصله وجود داشته باشد، این بازدهی به صفر می‌رسد.


 


این اصل شناخته شده‌ای است که در صورتی که دو شیء در فرکانس مشابهی رزونانس داشته باشند، انرژی مکانیکی منتقل شده، خیلی بیشتر می‌شود، وقتی که یک خواننده اپرا با صدای خود یک لیوان را به لرزش در می‌آورد از همین اصل استفاده می‌کند.

 
کارالیس و همکارانش می‌خواستند تا ببینند که آیا می‌توان به همین ترتیب بازدهی میدان مغناطیسی را در فواصل طولانی‌تر بالا برد یا نه.


گروه از یک کویل القایی متصل به یک خازن استفاده کردند. انرژی در مدار به سرعت بین یک میدان الکتریکی در خازن و یک میدان مغناطیسی در کویل نوسان می‌کند.

 
فرکانس این لرزش توسط توانایی خازن برای ذخیره بار و قابلیت کویل برای تولید یک میدان مغناطیسی کنترل می‌شود. اگر فرکانس در مدار فرستنده انرژی با گیرنده متفاوت باشد، رزونانس اتفاق نمی‌افتذ. نتیجه این خواهد بود که انرژی ارسالی از سوی فرستنده هم فاز با انرژی که در گیرنده وجود دارد نخواهد بود و در نتیجه آن، این دو همدیگر را خنثی می‌کنند.

 
ولی گروه به این نکته توجه داشت که اگر فرستنده و گیرنده رزونانت باشند، میدان‌ها در دو کویل با هم سنکرون خواهند بود، که به این معنی است که تداخل آنها سازنده است و مقدار انرژی منتقل شده افزایش می‌یابد.

 


 

مسیحیان به روزه زیست‌محیطی دعوت شدند

 چندین اسقف انگلیکن بریتانیا از مسیحیانی که از امروز چهارشنبه 28 بهمن ماه به مدت چهل روز وارد ایام روزه‌داری و توبه شدند خواستند در راستای حفاظت از محیط زیست مصرف کربن خود را کنترل کنند.

مهر نوشت:

به گزارش آسوشیتدپرس، دوره چهل روزه توبه و نیایش پیش از عید پاک از سوی مسیحیان مورد توجه قرار می گیرد با توجه به تفاوتهایی در تقویم کلیساهای غربی و شرقی، کلیساهایی چون انگلیکن، کاتولیک و متودیست از امروز این دوره را آغاز کرده و چهل روز دیگر عید پاک را به عنوان عید رستاخیر مسیح برگزار خواهند کرد.

ابتکار عمل امسال اسقفهای بریتانیایی با هدف متقاعد کردن مؤمنان روزه دار مسیحی در این ایام عدم استفاده از آی پاد و تلفن همراه در تلاش برای کاهش استفاده از الکتریسته و ساماندهی میزان استفاده از کربنی است که وارد هوا می شود.

ریچارد کارتس اسقف لندن گفت: فقیرترین مردم در کشورهای درحال توسعه از بیشترین اثرات منفی تغییرات جوی رنج می برند که به دست انسان ایجاد شده است.

وی همچنین اظهار داشت که ابتکار روزه کربن فرصتی برای نشان دادن عشق به خداوند به شیوه عملی است.

 

روند رو به رشد بازیافت فولاد، شیشه، کاغذ و پلاستیک

روند رو به رشد بازیافت فولاد در دنیا کارگزاری بانک ملی ایران – سایت بورس کالا: به گزارش انجمن ورلدواچ در حال حاضر بیش از یک سوم از فولاد دنیا از مواد قراضه بازیافت می شود. بنا به تحلیل این موسسه در سال 2008 بیشتر از 4/1 بیلیون تن فلز(الومینیوم، آرسنیک، کادمیوم، کروم، مس، سرب، طلا، جیوه، نیکل و فولاد) در دنیا تولید شد که این مقدار 2 برابر فلز تولید شده در سال 1970 و هفت برابر بیشتر از تولید در سال 1950 بوده است. به نقل از میچل رنر محقق ارشد این موسسه، از اواخر سال 1990 رشد سریع اقتصاد چین منجر به افزایش تولید شد، آن هم تولید فولاد چین که با شتابی بی سابقه از 66 میلیون تن در سال 1990 به 500 میلیون تن در سال 2008 رسید و توانست 38 درصد از کل تولید فولاد جهان را به خود اختصاص دهد. پس از چین، کشور ژاپن با تولید 119 میلیون تن و ایالات متحده امریکا با 91 میلیون تن دومین و سومین تولید کننده بزرگ فولاد در دنیا هستند. در این تحلیل آمده است که شدت انرژی و نشر گازهای گلخانه ای حاصل ازتولید فولاد در کشورهای مختلف بسیار متفاوت بوده وبستگی به سهم آن کشور در تولید فولاد از مواد قراضه بازیافت شده دارد. در حال حاضر فولاد بازیافت شده 35 درصد از کل فولاد تولید شده را تشکیل داده که این مسئله موجب صرفه جویی در انرژی مورد نیاز برای تولید فولاد خام شده است. به علاوه فرایند بازیافت موجب کاهش نیاز به استخراج فلزات که اثر مخربی بر محیط زیست دارد شده است، چرا که فرایند تولید منجر به ایجاد مقدار بسیار زیادی از مواد زائد و آلوده شده و پوشش گیاهی را نابود می کند. دراین اثنا نرخ بازیافت در مناطق مختلف بسیار با هم فرق می کند: در سال 2008، اسپانیا و ترکیه تقریبا نزدیک به 90 درصد فولاد خود را از طریق بازیافت تامین کردند، پس از آنها ایتالیا با 77 درصد، ایالات متحده آمریکا با 64 درصد، کره جنوبی با 52 درصد، روسیه/اوکراین با 48 درصد و آلمان با 45 درصد در رتبه های بعدی قرار می گیرند. به نقل از آقای رنر، سهم فولاد تولید شده از طریق بازیافت در کشورهای چین، هندو برزیل به طور قابل ملاحظه ای پایین می باشد. همچنین تسهیلات کشور چین نیز برای این منظور فرسوده و ناکارا می باشند. بازیافت کاغذ شیشه و پلاستیک ها می توان فلزات را بدون آن که موادی تلف شود بازیافت کرد، اما در بازیافت کاغذ طول عمر آن محدود می باشد چرا که فیبر آن فرسوده می شود. طبق آمارهای صنعت کاغذ تولید خمیر کاغذ جهان در سال 2007 برابر 2/194 میلیون تن و تولید کاغذ 3/394 میلیون تن بوده است. بنا بر گزارش صنعت کاغذ اروپا به طور میانگین نیمی از مواد خام این صنعت از کاغذ و مقواهای بازیافت شده تامین می گردد. استفاده از شیشه بازیافت شده هم انرژی کمتری در فرایند ذوب مصرف می کند و مانع ایجاد مواد زائد می شود. با این که شیشه ماده است که می توان آن را 100 درصد بازیافت نمود، نرخ بازیافت آن در کشورهای اروپایی متفاوت بوده (در رومانی 9 درصد و در بلژیک 92 درصد) و به طور میانگین برابر 62 درصد می باشد. در خصوص بازیافت پلاستیک ها نیز مصرف سالانه جهانی مواد پلاستیکی از 5 میلیون تن درسال 1950 به بیش از 100 میلیون تن افزایش یافته است. با این حال نرخ بازیافت کل پلاستیک های مصرف شده در سال 2006 فقط 20 درصد بود.

تومبیلی با سوخت شکلاتی از جنس هویج، سیب زمینی و سویا تولید شد

شرکتی انگلیسی در اقدامی شگفت انگیز و مبتکرانه اتومبیل مسابقه ای برای رقابتهای فرمول 3 تولید کرده است که بدنه آن از سبزیجات ساخته شده و سوخت آن از شکلات تأمین می شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، شرکت eco F3 با همکاری محققان دانشگاه وارویک این اتومبیل جالب توجه را در راستای ارائه محصولی سازگار با محیط زیست ابداع کرده و در ساخت چرخهای آن از هویج، بدنه آن از سیب زمینی و صندلیهای آن از دانه های سویا استفاده شده است.

 

برای این اتومبیل گیاهی از روغنهای گیاهی به عنوان روان کننده تجهیزات موتور استفاده شده و موتور آن می تواند انرژی حرکتی خود را با استفاده از روغنهای گیاهی و عصاره شکلات تأمین کند.

بدنه این اتومبیل با استفاده از ترکیبی از فیبرهای گیاهی و رزینها تولید شده و نام اولین اتومبیل مسابقه با بدنه دوست دار محیط زیست را برای این اتومبیل گیاهی به ارمغان آورده است.

 

بر اساس گزارش تلگراف، امکان شرکت دادن این اتومبیل در دوره بعدی رقابتهای قهرمانی وجود ندارد زیرا ساختار غیرعادی و سوخت شکلاتی این اتومبیل با مقررات مسابقه همخوانی ندارد.

خبرگزاری مهر

 

محققان آمریکایی خواستار مبارزه با گرم شدن زمین شدند

 

انجمن آمریکایی "ترویج علم"، بزرگترین جامعه علمی جهان، از دولت این کشور خواسته سریعا در مورد تغییرات جوی اقدام کند.

هیئت مدیره "انجمن آمریکایی برای ترویج علم"، American Association for Advancement of Science، در اولین بیانیه خود در این زمینه گفته است که گرم شدن کره زمین به دست انسان، خطری رو به افزایش برای جامعه بشری است و از مقامات آمریکا خواسته برای مبارزه با این وضعیت رهبری سیاسی قوی تری را اتخاذ کند.

در این بیانیه همچنین آورده شده افزایش دمای زمین به میزانی خواهد رسید که در میلیون ها سال گذشته رخ نداده و دلیل آن بالا رفتن غلظت دی اکسید کربن جو زمین بوده است.

این انجمن در بیانیه خود هشدار می دهد: "تاخیر ما در مقابله با تغییرات نامطلوب جوی باعث خواهد شد که حل آن دشوارتر و پرهزینه تر شود."

در همین حال، وزیران محیط زیست اتحادیه اروپا هشدار داده اند در صورتی که کلیه کشورهای عضو این اتحادیه نمی خواهند تلاش های جهانی برای مهار تغییرات آب و هوا با مخاطره روبرو شود باید از طرح کاهش سی درصدی گازهای مضر تا سال 2020، حمایت کنند.

هشدار انجمن آمریکایی

در بیانیه "انجمن برای ترویج علم" آمریکا آمده شواهد فراوان و روشنی در دست است که نشان می دهد هم اکنون گرم شدن زمین به دست انسان در حال رخ دادن است.

این انجمن می گوید غلظت دی اکسید کربن هوا، یا همان گاز گلخانه ای، به بالاترین میزان خود در 650 هزار سال گذشته رسیده است. این میزان دی اکسید کربن باعث شده افزایش میانگین دمای کره زمین در میلیون ها سال گذشته بی سابقه باشد.

گاز دی اکسید کربن، که عمدتا از کاربرد سوخت های فسیلی، به خصوص مشتقات نفت ناشی می شود، مهمترین عامل افزایش دمای زمین معرفی شده است.

این انجمن در همایشی در شهر سانفرانسیسکو برای روشن تر کردن خطرات تغییرات جوی از جمله به وضعیت شهر "شیشمارف" آلاسکا پرداخت. آب شدن یخچال های این منطقه باعث بالا آمدن سطح آب شده و ساکنان این شهر با آینده ای نامعلوم روبرو شده اند.

یکی از ساکنان این شهر در این همایش گفت: "تغییرات جوی باعث شده که ما درصدد کوچ کردن به مناطق دیگر باشیم. هزینه جا به جا شدن ساکنان این شهر حدود 180 میلیون دلار است. پراکنده شدن مردم این شهر همچنین باعث می شود که فرهنگ و گویش محلی ما نیز از دست برود."

"انجمن آمریکایی برای ترویج علم" می گوید برای جلوگیری از تکرار سرنوشت شهر شیشمارف در دیگر نقاط جهان نیاز است رهبری سیاسی قوی در همه سطوح به اجرا درآید.

اخیرا نشستی دو روزه و غیر رسمی از قانونگذاران هشت کشور صنعتی و کشورهای در حال توسعه (برزیل، چین، هند، مکزیک و آفریقای جنوبی) درباره گرمایش زمین در واشنگتن آمریکا برگزار شد.

هیأت های شرکت کننده در این اجلاس در بیانیه پایانی خود ضمن اشاره به توافق شرکت کنندگان درباره مقابله با پدیده گرمایش زمین، بر لزوم کاهش تولید گازهای گلخانه ای در کشورهای در حال توسعه و کشورهای صنعتی تاکید کردند.

آمریکا مسئول تولید حدود 25 درصد از کل گاز دیوکسید کربن در جهان است و کشورهای عضو اتحادیه اروپا، چین، روسیه، ژاپن و هند در رده های بعدی قرار دارند.

آمریکا تاکنون از پیوستن به پیمان کیوتو، که به منظور مبارزه با گرم شدن زمین از سوی بیش از 140 کشور تصویب شده، خودداری کرده است.

دولت آمریکا گفته است که به جای پیوستن به این پیمان، تصمیم های دیگری را برای مقابله با گرمایش زمین در سطح ملی اتخاذ و اجرا می کند.

علاوه بر آمریکا، کشور استرالیا نیز به دلایل اقتصادی این پروتکل را امضا نکرده است و تعدادی از کشورهای در حال توسعه که تولید کننده مقادیر قابل توجهی از گازهای گلخانه ای هستند، از جمله هند و چین، خارج از شمول این سند قرار می گیرند.

وزیران اتحادیه اروپا

وزیر محیط زیست بریتانیا، اسپانیا و اسلوانی از بیست و هفت کشور عضو اتحادیه اروپا خواسته اند تا سال 2020 گازهای گلخانه ای خود را به میزان سی درصد کاهش دهند.

آنها می گویند اگر این اتحادیه موفق به این کار نشود، تلاش های بین المللی برای متقاعد کردن کشورهای بزرگ تولید کننده گازهای گلخانه ای، مانند چین و آمریکا، با خطر مواجه خواهد شد.

وزیران محیط زیست اتحادیه اروپا طرح کاهش گازهای گلخانه ای این منطقه را روز سه شنبه (20 فوریه) به بحث و بررسی می گذارند.

دیوید میلی بند، وزیر محیط زیست بریتانیا و همتایان اسپانیایی و اسلوانیایی وی روز دوشنبه (19 فوریه) در مقاله ای در سایت خبری بی بی سی آورده اند: "ما همه می دانیم که پیمان کیوتو ابعاد محدودی دارد. اگر ما می خواهیم مانع از عواقب شدید تغییرات جوی شویم، اتحادیه اروپا باید پیشگام شود و هدایت تلاش ها برای تعهدات و اقدامات بیشتر را به دست بگیرد."

در ادامه این مقاله آمده: "فرصت برای توافق در مورد کاهش گازهای گلخانه ای به سرعت از دست می رود. ضروری است که اتحادیه اروپا برای کاهش گازهای گلخانه ای به صدایی رسا و قوی و کاتالیزوری برای بررسی ها در سازمان ملل تبدیل شود."

طرح کاهش سی درصدی گازهای گلخانه ای در اتحادیه اروپا پیش از در نظر گرفته شدن در اجلاس انرژی در ماه مارس، روز سه شنبه توسط شورای محیط زیست اتحادیه اروپا در بروکسل بررسی می شود.