پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

سفیدچاله‌ها؛ پدیده اسرارآمیز دیگری از هستی

در حال حاضر سیاه‌چاله‌ها اسرار‌آمیزترین پدیده در جهان هستی هستند. تصور می‌شود این پدیده بر اثر فروپاشی هسته ستاره‌ها ایجاد می‌شود.
براساس گزارش «ساینس آلرت»، سیاه‌چاله‌ها بسیار متراکم هستند و هیچ چیزی حتی نور نیز نمی‌تواند از افق رویداد (بخش خارجی سیاه‌چاله) آن‌ها عبور کند؛، اما آیا سیاه‌چاله‌ها تنها چاله‌های فضایی هستند؟
متخصصان فیزیک نجومی از سال ۱۹۷۰ بر روی چاله دیگری از فضا به نام «سفیدچاله‌ها» تحقیق کردند. این چاله نقطه مقابل سیاه‌چاله‌ها است. همانطور که می‌دانید سیاه چاله‌ها به دلیل داشتن قدرت گرانشی بالا همه چیز را به درون خود می‌بلعند، اما سفید چاله پدیده‌ای است که هیچ چیزی نمی‌تواند وارد آن شود و تنها موادی با فشار از آن خارج می‌شود.
سفیدچاله‌ها؛ پدیده اسرارآمیز دیگری از هستی
گفتنی است؛ سفیدچاله‌ها به طور باورنکردنی روشن و فوق‌العاده پرانرژی هستند.
وجود سفیدچاله، راه‌حلی ممکن از نظر قانون نسبیت عام است. طبق این قانون، مادامی که یک سیاه‌چاله در نقطه‌ای از جهان وجود دارد، یک سفیدچاله نیز همواره باید در همان حوالی حضور داشته باشد. سفیدچاله‌ها از نظر زمانی برعکس سیاهچاله‌ها هستند.
طبق این گزارش، سفید چاله‌ها بسیاری را به ذوق آورده‌اند و محققان به تحقیق در مورد این پدیده ادامه خواهند داد. برای مثال وجود سیاه چاله‌ها در ابتدا تنها در حد یک نظریه بود که اثبات آن نیز بسیار سخت به نظر می‌رسید، اما ادامه‌ی تحقیقات در مورد آن‌ها به اثبات وجودشان منتهی شد. در حال حاضر هیچ مدرک محکمی برای وجود این چاله‌ها در فضا وجود ندارد، اما ممکن است در فضای وسیع اطراف ما جایی برای سفید چاله‌ها نیز باشد.

سیاه‌چاله‌ای که می‌تواند عالم را قورت دهد

این سیاه‌چاله ۳ میلیون بار بزرگ‌تر از زمین بوده و ۵۵ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد.

درواقع یک دیسک سیاه دیده می‌شود که توسط یک حلقه طلایی احاطه‌شده است که چیزی جز ذرات فوتون است که توسط جرم چرخشی از گاز پلاسما با گرمای فوق‌العاده منتشر می‌شود.

این حلقه افق رویداد یک سیاه‌چاله را محاصره کرده که فراتر از آن نور نیز خورده شده و بنابراین قابل تصویرسازی نیست.

درواقع آنچه دیده می‌شود یک پردازش رایانه‌ای از خروجی ۸ تلسکوپ است که طی دو سال گردآوری‌شده است. آنچه به دست آمده، عکس به صورت یک بار شات نبوده، بلکه بیش از ۵۰۰۰ تریلیون بایت دیتا گردآوری و توسط سوپرکامپیوتر پردازش شده تا این تصویر به دست بیاید.

به گفته کارشناسان عکس منتشرشده از سیاه‌چاله یک عکس Direct picture نیست، بلکه از حواشی سیاه‌چاله گرفته‌شده و بعد مغز سیاه‌چاله به‌صورت تاریک با پردازش رایانه‌ای به تصویر درآمده و «سایه نگاری» شده است.

به دلیل اینکه سیاه‌چاله حتی نور را نیز درون خود می‌بلعد، نمی‌توان به‌طور مستقیم از آن عکس و فیلم گرفت. کاری که ۲۰۰ محقق در طول ۲ سال انجام دادند این بوده که ۸ تلسکوپ را به‌صورت مجازی به‌عنوان یک ابر تلسکوپ تعریف کرده تا بتوانند تصویربرداری را انجام دهند. این ابر تلسکوپ از حواشی و زوایای مختلف عکس گرفته و سپس تصاویر مقایسه شده و یک تصویر خروجی و نهایی درست‌شده است که همان عکسی است که منتشرشده است.

{سیاه‌چاله ناحیه‌ای از فضا-زمان است که آثار گرانشی آن، چنان نیرومند است که هیچ‌چیز — حتی ذرات و تابش‌های الکترومغناطیسی مثل نور — نمی‌توانند از میدان گرانش آن بگریزد. نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین پیش‌بینی می‌کند که یک جرم به‌اندازه کافی فشرده‌شده، می‌تواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضا-زمان و تشکیل سیاه‌چاله شود. مرز این ناحیه از فضازمان که هیچ‌چیزی پس از عبور از آن نمی‌تواند به بیرون برگردد را افق رویداد می‌نامند. صفت «سیاه» در نام سیاه‌چاله برگرفته از این واقعیت است که همه نوری که از افق رویداد آن می‌گذرد را به دام می‌اندازد که از این دیدگاه سیاه‌چاله رفتاری شبیه به جسم سیاه در ترمودینامیک دارد. از سوی دیگر نیز، نظریه میدان‌های کوانتومی در فضازمان خمیده پیش‌بینی می‌کند که افق‌های رویداد نیز تابشی به نام تابش هاوکینگ گسیل می‌کنند که طیف آن همانند طیف جسم سیاهی است که دمای آن با جرمش نسبت وارونه دارد. میزان دما در مورد سیاه‌چاله‌های ستاره‌ای در حد چند میلیاردم کلوین است و ازاین‌رو ردیابی آن دشوار است.

اجسامی که به دلیل میدان گرانشی بسیار قوی اجازه گریز به نور نمی‌دهند برای اولین بار در سده ۱۸ (میلادی) توسط جان میچل و پیر سیمون لاپلاس موردتوجه قرار گرفتند. نخستین راه‌حل نوین نسبیت عام که درواقع ویژگی‌های یک سیاه‌چاله را توصیف می‌نمود در سال ۱۹۱۶ میلادی توسط کارل شوارتزشیلد کشف شد. هرچند که تعبیر آن به‌صورت ناحیه‌ای از فضا که هیچ‌چیز نمی‌تواند از آن بگریزد، تا چهار دهه بعد به‌خوبی درک نشد. برای دوره‌ای طولانی این چالش مورد کنجکاوی ریاضیدانان بود تا اینکه در میانه دهه ۱۹۶۰، پژوهش‌های نظری نشان داد که سیاه‌چاله‌ها به‌راستی یکی از پیش‌بینی‌های ژنریک نسبیت عام هستند. یافتن ستارگان نوترونی باعث شد تا وجود اجرام فشرده‌شده بر اثر رمبش گرانشی به‌عنوان یک واقعیت امکان‌پذیر فیزیکی موردعلاقه دانشمندان قرار گیرد. این‌گونه پنداشته می‌شود که سیاه‌چاله‌های ستاره‌ای در جریان فروپاشی ستاره‌های بزرگ در یک انفجار ابرنواختری در پایان چرخه زندگی‌شان به وجود می‌آیند. جرم یک سیاه‌چاله پس از شکل‌گیری می‌تواند با دریافت جرم از پیرامونش افزایش یابد. با جذب ستارگان پیرامون و به هم پیوستن سیاه‌چاله‌های گوناگون، سیاه‌چاله‌های کلان جرم با جرمی میلیون‌ها برابر خورشید تشکیل می‌شوند.

یک سیاه‌چاله به دلیل اینکه نوری از آن خارج نمی‌گردد نادیدنی است، اما می‌تواند بودن خود را از راه کنش و واکنش با ماده از پیرامون خود نشان دهد. از راه بررسی برهمکنش میان ستاره‌های دوتایی با همدم نامرئی‌شان، اخترشناسان نامزد‌های احتمالی بسیاری برای سیاه‌چاله بودن در این منظومه‌ها شناسایی کرده‌اند. این باور جمعی در میان دانشمندان رو به گسترش است که در مرکز بیشتر کهکشان‌ها یک سیاه‌چاله کلان‌جرم وجود دارد. برای نمونه، دستاورد‌های ارزشمندی بازگوی این واقعیت است که در مرکز کهکشان راه شیری ما نیز یک سیاه‌چاله کلان جرم با جرمی بیش از چهار میلیون برابر جرم خورشید وجود دارد. }

وقتی که ماه آفتاب سوخته می شود

مردم زمین تنها کسانی نیستند که می‌توانند آفتاب‌سوختگی را تجربه کنند. رنگ‌بندی ماه نیز شاید یک نسخه از این زخم‌ها بر روی کره ماه باشد. برخی از این آفتاب‌سوختگی‌ها از زمین قابل مشاهده هستند.
یک گزارش از اداره ملی هوانوردی و فضانوردی آمریکا می‌گوید که بر خلاف زمین، ماه حفاظت کاملی در برابر انتشار مستقیم ذرات و تشعشع خورشید موسوم به "باد خورشیدی" ندارد و این کمبود حفاظت موجب آسیب به سطح این قمر می‌شود.
 
وقتی ماه آفتاب‌سوخته می‌شود

باد خورشیدی
باد خورشیدی از تاج خورشید (کرونا) به جهات مختلف خارج و منتشر می‌شود. از آنجایی که دمای تاج خورشید بسیار بالاست، گرانش خورشید نمی‌تواند مانع از انتشار آن شود.
باد خورشیدی با سرعت حدود ۱ میلیون مایل در ساعت (بیش از ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار کیلومتر بر ساعت) حرکت می‌کند و بر قمرها، سیاره‌ها و دیگر مواد در فضای هلیوسفر تا فراتر از مدار پلوتو می‌وزد.
تفاوت بین زمین و ماه
در حالی که به نظر می‌رسد باد خورشیدی نیرویی بسیار آسیب‌زا است، ساکنان زمین نباید نگرانی به دل خود راه دهند. باد خورشیدی نیرویی مغناطیسی است و خوشبختانه زمین در احاطه یک میدان مغناطیسی طبیعی است و توانایی انحراف باد خورشیدی را دارد و تنها باقی‌مانده ناچیزی از باد خورشیدی قادر به رسیدن به جو زمین است.
اما وضعیت ماه در رابطه با باد‌های خورشیدی داستانی متفاوت است. مهم‌تر از همه این که ماه میدان مغناطیسی ندارد. این باعث می‌شود که باد خورشیدی برای رسیدن به سطح این قمر هیچ مانعی بر سر راه خود نبیند.
با این حال سنگ‌های مغناطیسی در نزدیکی سطح ماه وجود دارند. چنین سنگ‌هایی میدان‌های مغناطیسی کوچکی را ایجاد می‌کنند که دامنه آن‌ها از چند متر تا چند کیلومتر است.
 
وقتی ماه آفتاب‌سوخته می‌شود

از این منظر، حباب‌های کوچک مغناطیسی روی سطح ماه مانند کرم‌های ضد آفتاب عمل می‌کنند. دانشمندان بر این باورند که اگرچه این لکه‌ها برای حفاظت از انسان‌ها از تشعشعات خورشیدی کافی نیستند، اما مطالعه آن‌ها می‌تواند به جبران کمبود ایمنی فضانوردان در ماه کمک کند.
بررسی عمیق‌تر ساختار این حباب‌های مغناطیسی می‌تواند به کارشناسان کمک کند تا استراتژی‌هایی را برای محافظت از فضانوردان در آینده ارائه دهند.
"اندرو پاپه" دانشمند دانشگاه کالیفرنیا برکلی در حال حاضر این میدان‌های مغناطیسی موجود در سطح ماه را با کمک ناسا مطالعه می‌کند. وی همچنین به شبیه‌سازی شرایط مغناطیسی ماه می‌پردازد.
پوپ گفت: این میدان‌های مغناطیسی در برخی مناطق به صورت موضعی به عنوان کرم ضد آفتاب مغناطیسی عمل می‌کنند.
این میدان‌های مغناطیسی باعث تغییر مهمی در ظاهر سطح ماه می‌شوند. "رگولیث" (Regolith) بخشی از سطح ماه است که توسط همین میدان‌های مغناطیسی سطحی ماه از باد خورشیدی محافظت می‌شود، زیرا در زیر این حباب‌های مغناطیسی قرار دارد.
هنگامی که ذرات خورشیدی به سمت ماه حرکت می‌کنند، این حباب مغناطیسی آن‌ها را به مناطق اطراف می‌فرستد و موجب یک واکنش شیمیایی می‌شود که سطح ماه را تیره می‌کند. چنین فرآیندی منجر به الگو‌های بسیار متمایزی روی سطح ماه می‌شود که از دید ما مانند آفتاب‌سوختگی به نظر می‌آید.

حیرت دانشمندان از حیوانات جدیدی که در تاریکی می‌درخشند

دانشمندان با حیوانات جدیدی در استرالیا مواجه شده‌اند که در تاریکی و در زیر نور ماوراء بنفش می‌درخشند.
دانشمندان با حیوانات جدیدی در استرالیا مواجه شده‌اند که در تاریکی و در زیر نور ماوراء بنفش می‌درخشند.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) و به نقل از آی ای، قلمروی پادشاهی حیوانات و حشرات در استرالیا بر هیچکس پوشیده نیست. دانشمندان به تازگی کشف کرده‌اند که برخی از حیوانات خزدار استرالیا زیر نور ماوراء بنفش درخشان می‌شوند و در واقع، آنها در تاریکی می‌درخشند.
ماه گذشته دانشمندان آمریکایی به طور تصادفی کشف کردند که پلاتیپوس استرالیایی در تاریکی می‌درخشد و یافته‌های خود را در مجله Mammalia منتشر کردند.
​​اکنون دانشمندان استرالیایی موزه استرالیای غربی آزمایشات بیشتری را انجام داده‌اند و توانایی‌های درخشندگی در سایر پستانداران و پستانداران کیسه‌دار را بررسی کرده و درخشش را در آنها نیز کشف کرده‌اند.
"کنی تراوویلون" پستاندارشناس موزه استرالیای غربی گفت: ما چراغ‌های مجموعه را خاموش کردیم و به دنبال آنچه درخشان بود و آنچه نمی‌درخشید، بودیم.
"تراوویلون" مطالعه منتشر شده در مجله مذکور را خواند و به آن علاقه‌مند شد. وی به سرعت به بررسی با نور ماوراء بنفش پرداخت.
وی می گوید: اولین موردی که ما بررسی کردیم، مشخصاً "پلاتیپوس" یا "نوک اردکی" بود. ما نور را به آن تاباندیم و دیدیم که می‌درخشد.
وی افزود: پس از آنکه پلاتیپوس تحت نور ماوراء بنفش درخشان شد، نتوانستم در مقابل آزمایش بزرگ گوش‌ها مقاومت کنم و دریافتم که گوش و دم آنها نیز تحت نور ماوراء بنفش مانند الماس می‌درخشد.
محققان همچنین نمونه‌های دیگری مانند موش کور کیسه دار، بزرگ گوش و وامبت را بررسی و مشاهده کردند که همگی زیر نور ماوراء بنفش می‌درخشند.
محققان می‌گویند هنوز مطمئن نیستیم که چرا آنها بدین‌گونه می‌درخشند. برخی از کارشناسان فرضیه سازی کرده‌اند که این ویژگی می‌تواند به دلایل ارتباطی در شب باشد. "تراوویلون" توضیح داد: این مزیت احتمالاً به این دلیل است که آنها بتوانند هم نوع‌های خود را از دور ببینند و بتوانند به آنها نزدیک شوند، زیرا آنها می‌دانند که رفتن به سمت آن حیوان ایمن است.
با این حال، قبل از نتیجه‌گیری باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
حیوانات و حشرات برخی از ویژگی‌های عجیب و غریب را دارا هستند و جالب است بدانید که هنوز چیزهای زیادی برای کشف در این موجودات خارق العاده باقی مانده است.
منبع: آی ای

ساخت ماده فلورسنت از ضایعات میوه و سبزیجات

ک مهندس فیلیپینی اخیرا توانسته با استفاده از ضایعات میوه و سبزیجات یک ماده فلورسنت جدید بسازد.

یک مهندس فیلیپینی اخیرا توانسته با استفاده از ضایعات میوه و سبزیجات یک ماده فلورسنت جدید بسازد. این ماده نور را جمع‌آوری کرده و سپس آن را به برق تبدیل می‌کند. محقق این مطالعه بابت آن برنده "جایزه جیمز دایسون 2020 "(James Dyson award) شده است.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) و به نقل از دیلی میل، این نوآوری "Aureus" نام دارد و در آن این مهندس فیلیپینی از ضایعات زراعی بالا چرخ شده(up-cycled) که می‌توانند به کناره‌های ساختمان متصل شوند و از آنها برای استخراج اشعه فرابنفش(UV) نامرئی استفاده کرد، استفاده کرده است. "Aureus" توسط"کاروی ارن میگ"(Carvey Ehren Maigue) مهندس ۲۷ ساله از دانشگاه ماپوئا در مانیل، فیلیپین اختراع شد.
میگ که ۳۰ هزار پوند برای توسعه این فناوری برنده شده است، این مواد را با استخراج ترکیبات آلی فلورسنت از میوه‌ها و سبزیجاتی مانند هویج، تولید کرده است. این ترکیبات نور فرابنفش پرانرژی را به نور مرئی تبدیل می‌کنند و سپس پنل‌های خورشیدی متصل به ماده، این نور مرئی را به برق تبدیل می‌کنند. این مهندس جوان از این واقعیت که نور فرابنفش در روزهای تاریک که نور خورشید زیادی وجود ندارد نیز به طور بالقوه قابل برداشت است، الهام گرفته است.
Aureus می‌تواند کنار بلوک‌های برج‌ها قرار بگیرد و آنها را به مزارع انرژی خورشیدی عمودی تبدیل کند. جایزه جیمز دایسون یک جایزه بین‌المللی سالانه در زمینه طراحی است که به دانشجویان دانشگاه یا فارغ التحصیلان برای نوآوری‌های آنها اهدا می‌شود. این جایزه توسط موسسه جیمز دایسون مخترع و میلیاردر انگلیسی(که ثروتمندترین مرد انگلیس است) اهدا می‌شود.
میگ گفت: من می‌خواهم شکل بهتری از انرژی‌های تجدیدپذیر ایجاد کنم که در آن از منابع طبیعی جهان استفاده می‌شود. برنده شدن جایزه جیمز دیسون در انتهای سال جاری میلادی جالب است و آغازگر راه من برای مطالعه بیشتر درباره این فناوری است.
براساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ انجام شده است مواد نیمه شفاف، انعطاف پذیر و بادوام هستند و همچنین با مسئله پسماندهای میوه و سبزیجات مقابله می‌کنند.
انرژی خورشیدی نوعی نسبت به منابع انرژی سوخت‌های فسیلی که ناپایدار هستند و بزرگترین منبع انتشار گازهای گلخانه‌ای مانند دی اکسید کربن به شمار می‌روند بسیار کاربردی است. طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی، سوخت‌های فسیلی بیش از ۸۱ درصد از محصولات جهانی انرژی را تشکیل می‌دهند. اگر بشر با سرعت فعلی به سوزاندن سوخت‌های فسیلی ادامه دهد، تا سال ۲۰۶۰ منابع جهانی گاز و نفت از بین می‌روند و این به آن معنا است که که انرژی‌های تجدید پذیر باید اولویت دانمشندان باشند.
در حالی که مسیر توسعه فناوری‌های انرژی تجدید پذیر در حال رشد و پیشرفت است اما بسیاری از منابع انرژی تجدید پذیر فقط در زمانیکه شرایط محیطی مناسب باشد، می‌توانند برق تولید کنند. یک مسئله در مورد انرژی خورشیدی این است که به نور مرئی متکی است و این به آن معنا است که کارایی آن در روزهای ابری یا بارانی کاهش می‌یابد.
میگ به لطف عینک فتوکرومیکش که دارای لنزهای نوری است که در اثر قرار گرفتن در معرض اشعه فرابنفش تاریک می‌شوند موفق به ساخت این پنل‌های خورشیدی شد.
وی گفت: یک روز هوا ابری و بارانی بود و عینک من که به طور معمول به نور خورشید واکنش نشان می‌دهد، تاریک شد. من فهمیدم که حتی وقتی هوا ابری و بارانی است، نور فرابنفش هنوز به ما می‌رسد. پنل‌های خورشیدی معمولی نمی‌توانند نور فرابنفش را جذب کنند و این همان چیزی است که اختراع من برای آن راه حل ارائه می‌دهد. از آنجا که اختراع من از اشعه فرابنفش استفاده می‌کند، هوا می‌تواند آفتابی یا ابری باشد و مواد همچنان برق تولید کنند. مزارع خورشیدی فقط به صورت افقی ساخته می‌شوند و هرگز به صورت عمودی ساخته نمی‌شوند و اغلب در زمین‌های کشاورزی قابل کشت قرار می‌گیرند. Aureus می‌تواند کنار بلوک‌های برج‌ها قرار بگیرد و آنها را به مزارع انرژی خورشیدی عمودی تبدیل کند.
سر جیمز دایسون، بنیانگذار و مهندس شرکت دایسون گفت: من به عنوان یک کشاورز ، پتانسیل زیادی در فناوری "کاروی" برای تولید انرژی تجدید پذیر تمیز می‌بینم. جوانان می‌خواهند جهان را تغییر دهند و مهندسان، دانشمندان و طراحانی که جایزه جیمز دایسون را برنده می‌شوند نشان می‌دهند که این کار شدنی است.
"جودیت ژیرو بنت"(Judit Giro Benet) مخترع اسپانیایی ۲۳ ساله برنده دیگر این جایزه برای توسعه دستگاه غربالگری سرطان پستان در منزل که در عرض چند دقیقه نتایج قابل اعتمادی را ارائه میدهد، است.
نمونه ادرار افراد در این دستگاه موسوم به "Blue Box" قرار می‌گیرد و دستگاه با استفاده از هوش مصنوعی علائم اولیه سرطان پستان را فقط در ۴۰ دقیقه با دقت ۹۵ درصد تشخیص می‌دهد. "جودیت ژیرو بنت"(Judit Giro Benet) مخترع اسپانیایی ۲۳ ساله این دستگاه را هنگامی که مادرش به سرطان پستان مبتلا شد، طراحی کرد.
منبع:دیلی میل

گیاهان هم نسبت به نور آبی واکنش نشان می‌دهند

پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی نشان داده‌اند که گیاهان نیز مانند انسان‌ها، نور آبی را دریافت می‌کنند و نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند.

پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی نشان داده‌اند که گیاهان نیز مانند انسان‌ها، نور آبی را دریافت می‌کنند و نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند.

به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA) و به نقل از ساینس‌دیلی، گیاهان می‌توانند نور را در طیف وسیعی دریافت کنند و نسبت به آن واکنش نشان دهند. پژوهشی که در آزمایشگاه پروفسور "نیتزان شابک"(Nitzan Shabek) در بخش علوم زیستی "دانشگاه کالیفرنیا، دیویس" (UC Davis) انجام شده است، نشان می‌دهد که گیاهان چگونه می‌توانند به طور ویژه نسبت به نور آبی واکنش نشان دهند. شابک گفت: گیاهان می‌توانند بسیار بهتر از ما ببینند.
گیاهان از اندام‌های تشخیص نور مانند چشم برخوردار نیستند. آنها گیرنده‌های گوناگونی دارند که می‌توانند تقریبا تک تک موج‌ها را حس کنند. یکی از این موارد، گیرنده موسوم به "کریپتوکروم" (Cryptochromes) است که نور آبی را دریافت می‌کند. هنگامی که کریپتوکروم، یک فوتون ورودی را شناسایی می‌کند، طوری واکنش نشان می‌دهد که یک واکنش فیزیولوژیکی منحصر به فرد را راه‌اندازی کند.
کریپتوکروم‌ها احتمالا میلیاردها سال پیش، با نخستین باکتری زنده ظاهر شده‌اند و در باکتری‌ها، گیاهان و حیوانات به یکدیگر شبیه هستند.
کریپتوکروم‌هایی نیز در چشمان ما وجود دارند و به حفظ ساعت شبانه‌روزی بدن کمک می‌کنند. کریپتوکروم‌ها در گیاهان، فرآیندهای حیاتی از جمله جوانه‌زنی بذر، زمان گل دادن و تنظیم ساعت شبانه‌روزی را در بر می‌گیرند. با این حال، فوتوشیمی، تنظیم و تغییرات ساختاری ناشی از نور هنوز نامشخص است.
پژوهشگران در این پروژه، ساختار بلوری بخشی از گیرنده نور آبی موسوم به "کریپتوکروم-2" را در گیاهی موسوم به "رشادی گوش‌موشی" (Arabidopsis thaliana) تشخیص دادند. آنها دریافتند که بخش تشخیص نور مولکول هنگام تعامل با ذرات نور، ساختار خود را تغییر می‌دهد و از یک واحد مستقل، به ساختاری متشکل از چهار واحد متصل به یکدیگر تبدیل می‌شود.
بازآرایی به فعالیت ژن می‌انجامد
شابک گفت: این فرآیند بازآرایی موسوم به "الیگومریزاسیون حاصل از نور"(photo-induced oligomerization)، بسیار جالب است زیرا عناصر ویژه درون پروتئین، با قرار گرفتن در معرض نور آبی تغییر می‌کنند. ساختار مولکولی ما نشان می‌دهد که این تغییرات ناشی از نور، تنظیم‌کننده‌های رونویسی را آزاد می‌کنند که به کنترل بیان ژن‌های ویژه در گیاهان می‌پردازد.
پژوهشگران توانستند ساختار کریپتوکروم- ۲ را با کمک بخش انرژی موسوم به(ALS) در "آزمایشگاه ملی لارنس برکلی"(LBL) آمریکا مورد بررسی قرار دهند.
آزمایشگاه شابک، نحوه درک گیاهان از محیط زیست را به صورت گسترده از سطح مولکولی تا ارگانیسم بررسی می‌کند.
شابک ادامه داد: این پژوهش، بخشی از اهداف بلندمدت ما برای درک مکانیسم‌های سنجش در گیاهان است. ما علاقه داریم که هورمون‌ها و همچنین مسیرهای سیگنال‌دهی نور را درک کنیم.
این گروه پژوهشی، ساختار کریستالی گیرنده نور آبی را ابتدا دو سال پیش با استفاده از روش "بلورشناسی اشعه ایکس"(X-ray crystallography) و رویکردهای زیست‌شیمیایی کشف کردند. آنها با پیشرفت‌های اخیر در علوم گیاهی و زیست‌شناسی ساختاری، توانستند این مدل را به‌روزرسانی کنند و به قطعه گمشده این پازل دست یابند.
این پژوهش، در مجله "Nature Communications Biology" به چاپ رسید.

منبع:ایسنا

نقاشی بر روی کنده های درختان

نقاشی بر روی کنده های درختان

در این پست آثار بسیار زیبا و خلاقانه هنرمند اهل نیویورک Alison Moritsugu بر روی کنده درختان قطع شده را به نمایش گذاشته ایم.نقاشی Moritsugu در تقلید از سبک خوشبینانه قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی می باشد اما بنا به اظهار این هنرمند:”با مشاهده سطح نقاشی، سطح مقطع درخت، هر گونه حس نوستالژی یا جشن طبیعت با شواهدی از تخریب آن مواجه می شود.”

 

تولید آهک هیدراته یک سرمایه گذاری سودمند و پر رونق


تولید آهک هیدراته فرصت سرمایه‌گذاری مناسبی است زیرا یکی از پر مصرف‌ترین انواع آهک در صنایع مختلف است و فروش آن بسیار پر رونق است.

آهک هیدراته با قابلیت‌های فیزیکی و شیمیایی که دارد کاربردهای فراوانی پیدا  کرده است و روز به روز افزایش تقاضا برای صنایع دیگر از جمله صنایع ساختمانی، صنایع فولاد سازی، کاغذ، پلاستیک، صنایع شیمیایی ، صنایع معدنی ، محیط زیست و… بر اهمیت آن افزوده است .

 

آهک هیدراته
آهک هیدراته

معرفی محصول:

آهک هیدراته نتیجۀ ترکیب کنترل شدۀ آب با آهک زندۀ فعال در دستگاهی به نام هیدراتور می‌باشد. آهک هیدراته دارای کاربردهای وسیع و متنوعی در صنایع شیمیایی، دارویی، غذایی، بهداشتی و آرایشی، رنگ، کشاورزی و لبنیات می‌باشد. آهک هیدراته نسبت به آهک زنده، میل ترکیبی چندانی با رطوبت و آب و دی اکسید کربن ندارد و این مزیت سبب سهولت حمل و نقل و نگهداری آن می‌گردد.  به طور کلی آهک یک قلیای اقتصادی و قابل دسترس و دارای میل ترکیبی با بنیان‌های مزاحم اسیدی و سولفوری و به طور کلی عناصر مزاحم صنایع مختلف می‌باشد و میزان مصرف آن در هر کشوری می‌تواند یکی از نشانگرهای میزان صنعتی بودن آن کشور باشد.

بررسی بازار

با توجه به مصارف و کاربردهای فراوان آهک هیدراته در صنایع مختلف شیمیایی، بهداشتی، کشاورزی، غذایی و …  ، برتری ویژگی‌های شیمیایی آهک هیدراته نسبت به آهک زنده و همچنین عدم وجود واحد فعال تولید این محصول در استان اردبیل، بازار مناسبی برای آن در این استان پیش بینی می‌شود. همچنین با توجه به صادرات فعال کشور در این زمینه پیش بینی می‌شود که با رعایت استانداردهای مربوطه و تامین حداکثر خلوص و کیفیت،  بتوان این محصول را به کشورهای همسایه نیز صادر نمود.

 

نیازمندی‌های اجرای طرح

جدول هزینه‌های طرح

جدول هزینه‌های طرح
جدول هزینه‌های طرح

جدول هزینه‌های طرح

مزایای اجرای طرح

با توجه به مواردی چون تامین بخشی از تقاضای داخلی در صورت بهره‌برداری از این طرح و کاربرد گسترده و رو به رشد محصولات طرح و امکان‌ صادرات محصول در صورتی رعایت استانداردهای لازم از یک سو و نرخ بازده داخلی و بازگشت سرمایه مناسب طرح از سوی دیگر، طرح را به عنوان فرصت سرمایه‌گذاری ارزشمند می‌توان معرفی نمود.

دریک آنلاین

نبرد با آلودگی: ایده عجیب دژی از بطری‌های پلاستیکی


قلعه‌ای که از بطری‌های پلاستیکی، شبیه قلعه‌های سده‌های میانه ساخته شده. این قلعه در جزیره “بوکاس دل تورو” در شمال غربی پاناما قرار دارد. ۴۰ هزار بطری پلاستیکی برای ساخت این قلعه به کار رفته است. هدف این اقدام توجه بیشتر به محیط زیست بوده است.

 

آشغال‌های پلاستیکی عامل آلودگی دریاها

نمای بیرونی و درونی این دژ مصنوعی از بطری‌های پلاستیکی است و قصد دارد به ورود سرسام‌آور آلاینده‌های پلاستیکی به اقیانوس‌ها اعتراض کند. موسسه تحقیقاتی “آینده اقیانوس‌ها” اعلام کرده که در سال ۲۰۱۳ میلادی تولیدات پلاستیکی جهان ۳۰۰ میلیون تن بوده و تنها بخش کوچکی از آن بازیافت شده است. بخش اعظم آشغال‌های پلاستیکی به اقیانوس‌ها ریخته شده‌اند.

 

مبارزه با آلایش پلاستیکی محیط زیست

روبرت بزو، شهروند کانادایی می‌خواهد علیه آلایش پلاستیکی محیط زیست اعتراض کند. او ۹ سال پیش هنگامی که به جزیره “بوکاس دل تورو” در شمال غربی پاناما وارد شد، می‌خواست با آرامش دوران بازنشستگی خود را سپری کند، اما بعد تصمیم گرفت فعالیت‌های خود را در مبارزه با آلایش پلاستیکی اقیانوس‌ها آغاز کند. در سال ۲۰۱۰ میلادی حدود ۸/ ۴ تا ۷/ ۱۲ میلیون تن زباله پلاستیکی در اقیانوس‌ها موجود بود.

 

کوهی از بطری‌های پلاستیکی

تنها در جزیره کوچک “بوکاس دل تورو” پاناما با ۶۲ کیلومترمربع مساحت، سالانه یک‌و‌نیم میلیون بطری پلاستیکی به دور ریخته می‌شوند. روبرت بزو این شیشه‌ها را برای طرح ساختمانی خود جمع‌آوری می‌کند. او اما شیشه‌هایی را جمع می‌کند که درجه اشتعال‌‌شان پائین باشد.

بطری‌های پلاستیک در محبس

بطری‌های پلاستیک در قفس‌های آهنی جای داده می‌شوند و در نمای قلعه به کار می‌روند. در هر بخش نما حدود ۳۰۰ بطری نیم لیتری یا ۱۲۰ شیشه ۵/ ۱ لیتری استفاده شده است. دیوارهای بوجود آمده از شیشه‌های پلاستیکی سپس با لایه‌ای از بتون پوشیده می‌شوند.


افزایش تقاضای بازیافت آلاینده‌ها در سراسر جهان

هنوز ساختمان قلعه روبرت بزو، شهروند کانادایی در جزیره “بوکاس دل تورو” در شمال غربی پاناما به پایان نرسیده است. این ساختمان قرار است امسال (۲۰۱۷) به پایان برسد و مرکزی باشد برای گردشگران تا بیایند و درباره مشکل آلاینده‌های پلاستیکی گفت‌وگو کنند. روبرت بزو امیدوار است که بازیافت آلاینده‌ها در سراسر جهان مدام پیشرفت کند و طرح او نیز در این رابطه مورد توجه قرار گیرد.

منبع خبر: سایت ایده و خلاقیت

دفع زباله پروسه ای پیچیده و حساس است و دغدغه ای مهم برای مسئولان شهری و کشوری به حساب می آید و اگر روشی درست برای دفع آن در نظر گرفته نشود می تواند به فاجعه ای زیست محیطی تبدیل شود و جان انسانها، حیوانات و گیاهان را به خطر بیندازد، همچنین هزینه های جبران ناپذیری را وارد کند.

به همین دلیل در این مقاله و دو مقاله بعدی به بررسی انواع روشهای دفع زباله خواهیم پرداخت:

انواع روش های دفع زباله

زباله ها مشکلاتی برای محیط زیست و انسانها ایجاد می کنند، بنابراین نمی توانیم آنها را در طبیعت رها کنیم. متاسفانه تقریبا بیشتر از نیمی از زباله ها، بدون بازیافت در خارج از شهر و در محل دفن زباله ها از بین می روند. پدیده ای که باعث انتشار و تولید گاز متان و گازهای گلخانه ای می شود و در بخشهایی باعث از بین رفتن جنگلها و منابع طبیعی شده، و به واسطه وارد شدن شیرآبه آن داخل منابع آب و چشمه ها باعث آلوده کردن آنها شده اند.  بنابراین باید دید چگونه می شود آنها رو دفع کرد و یا با توجه به ویژگی شان مورد بازیافت قرار دهیم و دوباره از آن استفاده کنیم.

انبار کردن (Dumping)

حتما در اطراف شهرها، کوه ها و یا چاله های بزرگ مملو از زباله را دیده اید. این یکی از روش های ساده دفع زباله است. در این روش به دلیل اینکه زباله ها پوشانده نمی شود مشکلاتی به همراه دارد، به عنوان مثال بوی بد زباله و اینکه محلی برای تجمع حیواناتی مانند موش ها، مگس ها و موجودات دیگر می شوند؛ یا اینکه ممکن است باد به راحتی زباله ها رو پراکنده نماید. این روش یکی از غیربهداشتی ترین و بدترین روش برای دفع زباله است. البته عمدتا زباله های خشک که آلودگی و فساد کمتری دارند را به این صورت دفع می کنند اما این روش هم مشکلات زیادی دارد.

دفن بهداشتی زباله

در این روش زباله ها را در چاله ها و مکان های عمیق جمع آوری می کنند و در نهایت روی آن را با خاک می پوشانند و خاک را می کوبند. این روش نسبت به روش قبل بهداشتی تر است و خطرات کمتری به همراه دارد اما باز هم ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. در کل میشود گفت دفن بهداشتی زباله یکی از روش های مناسب برای دفع زباله هست.

دفع زباله

سوزاندن زباله

اگر در جایی محدودیت زمین وجود داشته باشد و یا زمین مناسبی موجود نباشد، سوزاندن زباله یکی از روش های خوب برای دفع زباله است. همچنین این روش برای دفع زباله های بیمارستانی که خطرهای ویژه ای دارند گزینه ی مناسب تری هستند.

البته باید توجه کنیم که زباله هایی که حامل مواد شیمیایی و یا رادیواکتیوی هستند را نمی توان سوزاند چرا که با سوزاندن، آنها تغییر شیمیایی ایجاد می کنند و به مواد سمی و خطرناک دیگری تبدیل می شوند که اثرات جبران ناپذیری را به همراه خواهند داشت.

دستگاه زباله سوز

کوره و دستگاه های زباله سوز یکی از ابزارهای مخصوص برای دفع زباله است. در این دستگاه ها ابزاری برای کنترل گازهای خروجی مضر وجود دارد که اثرات مخرب آن را بر طبیعت را کاهش می دهد. این کوره ها گزینه ی بسیار مناسبی برای بیمارستان ها و مکان هایی هستند که نیاز به دفع زباله دارند و از طرفی با کمبود زمین مناسب روبرو هستند. در بسیاری از کشور ها از این کوره ها برای تولید انرژی استفاده می شود.

تهیه کود

بهترین راه حل برای استفاده از زباله های تر، تبدیل آن به کود است. زباله ها طی فرآیند طبیعی به وسیله های باکتری ها تجزیه و به مواد آلی پوسیده ای تبدیل می گردند که به آن گیاه خاک (Humus) و یا کمپوست نیز گفته می شود. کمپوستها محصولات ارزشمندی برای خاک و تقویت خاک هستند و به همین دلیل در کشاورزی بیولوژیک کاربرد فراوانی دارند. در فرآیند تجزیه پسماتد تر به وسیله باکتری ها دما به ۶۰درجه سانتی گراد و یا حتی بیشتر می رسد و برای همین مدت زیادی زمان می برد که باعث تولید تخم لارو گردیده و عوامل بیماری زا را از بین می برد. نتیجه این فرایند تولید کمپوست سالم است که می توان آن را بدون نگرانی برای تقویت خاک استفاده کرد. تهیه کود از زباله به دو روش زیر انجام می شود:

  • روش بی هوازی یا فرآیند تخمیرداغ
  • کودسازی به روش مکانیکی

در مناطق روستایی و یا ییلاقها که جمع آوری زباله مرتب نیست، می توان به راحتی زباله ها رو به کود تبدیل کرد. فقط کافیست که چاله ای حفر کنید و زباله های ارگانیک که خوتان تولید کرده اید را درون این چاله بریزید. بعد از پر شدن، روی چاله رو با خاک بپوشانید و اجازه بدید ۵ الی ۶ ماه در این حالت بماند. سپس بعد از مدتی می توان از آن به عنوان کود استفاده کرد. در اروپا مخزنهایی درست شده که به ما اجازه می دهد این نوع کود را در درون آپارتمان و در آشپزخانه خودمان آن را تولید نماییم.


انواع دیگر روشهای دفع زباله

 زباله های الکترونیکی

بازیافت زباله های الکترونیکی

عمر کوتاه تجهیزات کامپیوتری و الکترونیکی، پیشرفت تکنولوژی و ورود فناوری به زندگی مردم به عنوان جزئی حیاتی اساسی، از طرف دیگر تنوع طلبی مردم به استفاده از تجهیزات الکترونیکی جدید سبب شده است که بحث زباله های الکترونیکی به مقوله ای مهم تبدیل شود؛ کشورهای پیشرفته و بزرگ تا حدودی توانسته اند با یافتن روشهای بازیافت، برای آن راه حلی بیابند و حتی با تصویب قوانینی خاص تولیدکنندگان را به بازیافت زباله های محصولات تولید شده خود ترغیب کنند. زباله های الکترونیکی سومین منبع بزرگ تولید سرب درزباله های جامد شهری است.

در حال حاضر امریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، کره جنوبی و استرالیا بزرگترین تولیدکنندگان زباله های الکترونیکی و کشورهایی مانند چین، هند، تایلند، برزیل، مکزیک، نیجریه، سنگاپور و پاکستان وارد کنندگان عمده این زباله ها هستند.

مسلماً دفن یا سوزاندن این مواد که به طور وسیعی انجام می شود راه حل مناسبی نیست و یا حداقل آخرین راه حلی است که باید بدان اندیشید. زیرا با دفن این زباله ها یا تلنبار کردنشان در محیط خرد و شکسته می شوند و بنابراین مواد سمی موجود در آنها راه خود را به سفره های آب زیرزمینی می یابد و سوزاندن آنها نیز تنها گازهای سمی خطرناک وارد محیط زیست می سازد.

زباله های الکترونیک

چه چیزهایی را زباله الکترونیک می نامیم؟

زباله الکترونیک شامل انواع یخچال ها، مانیتور، تلویزیون و صفحه های اکران، کامپیوتر و لپ تاپ، فکس، تلفن، موبایل و پرینتر، رادیو و ضبط صوت ها، ماشین های ظرف شویی، غذاسازها، قهوه ساز، چای ساز، سرخکن و ... می باشد.

طبق قراردادی از سوی سازمان ملل در سال ۱۹۸۹ برای کنترل زباله های خطرناک که از کشورهای ثروتمند به کشورهای فقیر وارد می شود، هر کشوری میتواند بصورت یک جانبه واردات این زباله ها را ممنوع کند، و صادر کنندگان نیز قبل از فرستادن زباله باید موافقت کشور مقصد را کسب کند. اما آمریکا که مهمترین تولید کننده عمده زباله الکترونیک و دیجیتال و سمی در دنیا محسوب می شود، هرگز این قرارداد را امضا نکرد و کشورهایی مانند چین نیز بخاطر پول، مقادیر زیادی از این ضایعات را وارد می کنند. هم اکنون ۷۰ درصد کامپیوترها و موبایل های جهان در چین بازیافت می‌شود.

یک مثال ساده می تواند به ما بفهماند که برای ساخت یک وسیله الکترونیکی چه مقدار انرژی مصرف می شود و پس از استعمال چه مقدار زباله تولید می کند: برای ساخت یک مانیتور ساده علاوه بر مواد اولیه ی مورد نیاز حدود ۲۴۰ کیلوگرم سوخت، ۲۲ کیلوگرم مواد شیمیایی، ۱۵۰۰ لیتر آب نیاز است و با توجه به این مساله به نظر می‌رسد استفاده مجدد از وسایل کامپیوتری می‌تواند تا حد زیادی در مصرف مواد طبیعی صرفه‌جویی به وجود آورد. تنها اجزای یک کامپیوتر شخصی شامل ۲۶ درصد شیشه، ۲۳ درصد پلاستیک، ۲۰ درصد فلزات، ۱۴ درصد آلومینیوم، ۱۷ درصد  اجزاء دیگر همچون مس، سرب، کادمیوم و روی است.

بسیاری از قطعات دستگاههای کامپیوتری «الکترومگنتیک» هستند اگر درست و کارشناسانه دفع نشوند با تشعشعاتی که از خود بروز می دهند سلامتی انسانها را با خطر جدی روبرو خواهند کرد. در قطعات «الکترومگنتیک» امواج به صورت عمود بر هم منتشر می شود که برای انسانها بسیار خطرناک است. درست مانند کاری که دستگاههای مایکروویو انجام می دهند و مواد غذایی را از درون می پزند این تشعشعات نیز می توانند تاثیرات خطرناک و مخرب ژنتیکی بر بدن انسانها گذاشته و علاوه بر آسیب رساندن به اندامهای داخلی بدن موجب متولد شدن کودکان ناقص الخلقه نیز شوند.

جالب است بدانید که در ایران بیش از ۴ میلیون کامپیوتر غیرقابل استفاده وجود دارد  و عمر مفید آنها در دنیا ۳ سال است.

خطرات زباله های الکترونیک

مواد سمی موجود در زباله های الکترونیکی

  • کادمیوم موجود در یک باطری گوشی موبایلمی تواند ۶۰۰ متر مکعب آب را آلوده کند.
  • استفاده از اسیدهای قوی جهت بازیافت فلزات گرانبها مانند طلا.
  • بیفنیل پلی‌کلر شده «PCBs» در خازن ها و تقویت کننده ها.
  • پلی ونیل کلراید (PVC) حاصل از پوشش های پلاستیکی و کابل ها.
  • دیواکسین ها و فوران های حاصل از سوزاندن کابلها و پوشش های عایق.
  • ، PD ،PB ،  BFRو Mercury در بردها و مدارهای الکتریکی.
  • اکسید سرب و کادمیوم در باطریهای کامپیوتر.
  • CU ، PVC،  BFRدر سیم ها.
  • سرب استفاده شده جهت اتصال و لحیم.

مانیتورها و تلویزیون های دورریخته شده

انواع دفع و بازیافت زباله های الکترونیکی

تولید کننده مسئول دفع زباله های خود باشد: بعضی شرکت های بزرگ خود موظف به بازیافت کالاهای تولیدی شان شده اند. مثلاً در ژاپن شرکت HP هنگام فروش کالا مبلغی را نیز به عنوان بازیافت می گیرد تا بعد از اسقاطی شدن کالای الکترونیکی، آن را بار دیگر وارد چرخه بهره وری کند.

جداسازی قطعات و استفاده آنها در وسایل دیگر: فرآیند جداسازی قطعات الکترونیکی برای بازیافت کار پیچیده ای می باشد به طوری که در اروپا ٢ مرکز در سوئد و انگلستان برای انجام این کار احداث شده است و بقیه کشورها کالاهای الکترونیکی خود را برای بازیافت به این ٢ کشور می فرستند.

کاهش فلزات سمی در ساخت وسایل: یکی از روشهای دفع زباله های الکترونیکی توسعه برنامه بازیابی رایانه ها و تلفن های شخصی است. مانند کاری که شرکت  Dellانجام داده است.  با کاهش استفاده از فلزات سمی در تولید قطعات مثل کاری که شرکت Apple انجام داده است. با این حال پولی که کشورهای فقیر از راه ذوب این فلزات بدست می آورند آنقدر زیاد هست که حاضر به ترک این روش نباشند، البته اگر هزینه های محیط زیست و بهداشت را در نظر نگیریم.

افزایش عمر محصولات از طریق قابلیت ارتقاء: با خرید تجهیزاتی که قابل ارتقاء هستند می توان عمر محصول را تا حد ممکن افزایش داد. یا مثلاً مانیتور کامپیوتر را برای استفاده نگه داشت و تنها بخش پردازنده مرکزی (CPU) را تعویض نمود. می توان با اضافه کردن حافظه به یک کامپیوتر یا ترفیع دادن نرم افزاری از آن همچنان استفاده کرد. این نه تنها مقرون به صرفه است بلکه به نفع محیط زیست نیز می باشد. کامپیوترهای کار کرده را همچنین می توان به خیریه ها یا مدارس اهدا نمود یا آنها را به افراد، سازمانها یا مؤسسات دیگر فروخت.

بازیافت قطعات به صورت تفکیک آنها: زباله های الکترونیکی و دیجیتالی، هر چند به خاطر داشتن بعضی فلزات گران بها مانند طلا و پلاتین باارزش است، ولی بازیافت آن به علت وجود فلزات سنگین و سمی مثل سرب و کادمیوم نیاز به فناوری پیشرفته ای دارد. متاسفانه، این فناوری در ایران وجود ندارد و فقط قطعات پلاستیکی و بعضی از فلزات آن مانند آلومینیوم و آهن توسط زباله جمع کن ها جداسازی و برای استفاده مجدد فروخته می شود ولی قطعات مداری پس از چندین بار استفاده دور انداخته و با بقیه زباله ها دفن می شود. ولی در کشورهای پیشرفته بازیافت فلزات گرانبها در لوازم الکترونیکی سودی معادل استخراج طلا از یک معدن طلا را دارد.

همچنین، کارخانه ها از کابل ها و جوهرهای سیاه که حاوی پلادیوم و نقره هستند و کارت های حافظه قدیمی انواع فلزها را استخراج می کند.

منبع خبر: پایگاه خبری زیست آنلاین

کد مطلب: 79692