مقامات شهر ونکوور در کانادا که قصد دارند این شهر را تا سال 2020 به سبزترین شهر جهان تبدیل کنند، در اقدام جالبی از پلاستیک‌های بازیافتی برای آسفالت خیابان‌های این شهر استفاده کردند.
بر اساس اعلام مقامات این شهر، چنین اقدامی گازهای گلخانه‌ای را کاهش داده و کیفیت هوای شهر را بهبود می‌بخشد.
جمعی از مقامات ونکوور فرایند جدید و ابتکاری ابداع کرده‌اند که 100 درصد زباله‌های پلاستیکی بازیافتی را به یک موم تبدیل میکند که می‌توان آن را با آسفالت گرم مخلوط کرد.
آسفالت مخلوط گرم، چیز کاملا جدیدی نیست، اما آنچه که در ابتکار کانادایی‌ها منحصر به فرد نشان می‌دهد، استفاده از یک مومی است که از پلاستیک‌های بازیافتی به دست می‌آید.
این مبتکران می‌گویند: از سال 2008 تاکنون آسفالت مخلوط گرم را با انواع مختلف مواد افزودنی طراحی شده برای کاهش چسبندگی امتحان کردیم تا بتوان آن را در دمای پایین‌تر به راحتی اجرا کرد.
به گفته آنها، اکنون با این موم جدید سه بخش از خیابان‌های ونکوور آسفالت شده است.
دمایی که باید اجرای آسفالت در آن صورت گیرد، 160 درجه سانتی‌گراد است اما با این شیوه به 121 درجه کاهش می‌یابد. این فرایند که تنها کاهش چشمگیر در تولید گرما را در پی دارد موجب کاهش محسوس دود در روند آسفالت کردن خیابان‌ها و همچنین در کارخانه‌های تولید آسفالت میشود.
از دیگر مزیت‌های این شیوه در محیط آزمایشگاه و آزمایش‌های خیابانی می‌توان به 20 درصد صرفه‌جویی در مصرف گاز برای گرم کردن مخلوط آسفالت اشاره کرد.
همچنین این شیوه مانع از کهنه شدن روغن آسفالت میشود.
محققان شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان از ضایعات شهری کامپوزیت مقاومی را عرضه کرده‌اند که علاوه بر دارا بودن عمر مفید بالا، در برابر رطوبت نیز بسیار مقاوم است و می‌توان از آن در ساخت مبلمان شهری استفاده کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، مهرو جهادی- مجری طرح با اشاره به تولید کامپوزیت مقاوم در این مرکز تحقیقاتی، گفت: "این کامپوزیت با استفاده از ضایعات شهری اعم از سلولزی و پلاستیک تهیه شد.
در این پروژه تحقیقاتی با جمع آوری ضایعات سلولزی و پلاستیکی، کامپوزیتی تولید کردیم که به ظاهر شبیه کامپوزیت‌های چوبی چون MDF و نئوپان است ولی دارای عمر بیشتری نسبت به این محصولات است.
کامپوزیت عرضه شده نسبت به محصولات فلزی و چوبی مقاومت بیشتری در برابر رطوبت، جلبک‌ها، قارچ‌ها و جوندگان دارد."
مجری طرح با بیان این که کامپوزیت عرضه شده قابلیت اره و پیچ و مهره شدن را دارد، یادآور شد: "از آنجایی که این کامپوزیت در برابر رطوبت و انواع شرایط آب و هوایی مقاوم است، میتواند برای محیط‌های بیرونی سازه‌ها استفاده شود. این کامپوزیت‌ها را می‌توان در مبلمان شهری، تولید صندلی و سایه‌بان‌های عمومی هم بکار برد."
هرساله میلیون‌ها تن پلاستیک به دامان طبیعت انداخته میشود که در طبیعت بازیافت نمی‌شوند و بسیاری از آنها در زمین و یا اقیانوس دفن می‌شوند.
به گزارش ایسنا، در این میان راه‌حل‌های امیدوارکننده‌ای ارائه شده که یکی از این روش‌ها بطری‌های خوردنی است. "اری جانسون" دانشجوی ایسلندی، بطری زیست‌تجدیدپذیری طراحی کرده که شبیه بطری‌های پلاستیکی بوده با این تفاوت که بعد از استفاده مشکلی برای محیط زیست ایجاد نمی‌کند.
جانسون اظهار کرد: بعد از این که فهمیدم 50 درصد مواد پلاستیکی در طبیعت رها می‌شوند در جستجوی روشی برای مقابله با این تهدید محیطی بودم. واقعا چرا از موادی که به راحتی در طبیعت شکسته می‌شوند و به محیط زیست آسیب نمی‌رسانند برای ساخت مواد استفاده نمی‌شود؟
به همین منظور وی از جلبک و پودر آگار برای ساخت استفاده کرد. زمانی که این پودر به آب افزوده شود شبیه ژله شده و در قالب ریخته میشود و تا زمانی که بطری حاوی آب باشد شکل خود را حفظ میکند.
شما می‌توانید این بطری را بعد از خالی شدن میل کنید، البته ممکن است به دلیل وجود جلبک قدری شور مزه باشد.
این بطری زیست‌تجدیدپذیر تنها قطعه‌ای مفهومی بوده و روشی برای ساخت بطری‌های جدید خواهد بود. این بطری نمایانگر فکر بیشتر برای طراحی‌های آینده خواهد بود.
جانسون افزود: من ادعا نمی‌کنم این روش بهترین روش برای این مشکل است، اما شروعی امیدوارکننده برای روش‌های جدید در این مشکل خواهد بود.
محققان دانشگاه کاسیلینگام و شورای پژوهش‌های علمی و صنعتی هند (CSIR) ادعا می‌کنند که مواد پلاستیکی جدید زیست تخریب‌پذیری را توسعه داده‌اند که در مرحله آزمایش نهایی قرار دارد.
به گزارش ایسنا، وارادهاراجولو، استاد ممتاز CSIR که با دانشگاه عثمانیه همکاری میکند، نسل جدید مواد پلاستیکی زیست تخریب‌پذیر را مورد بررسی قرار داده است.
این محققان که متشکل از مهندسان مکانیک، زیست‌فناوری و گروه شیمی هستند، بعد از 25 روز تحقیقات و پژوهش بی‌وقفه، توانستد با همکاری دانشمندان CSIR یک فیلم نازک با ضخامت یک میکرون از مواد زائد جامد را تولید کنند.
سه دسته از این فیلم‌ها، بعد از چند واکنش شیمیایی در زیرزمین نگه داشته شدند. این فیلم‌های نازک بسته به واکنش‌های شیمیایی به ترتیب در طول یک سال، یک ماه و یک ساعت تجزیه شدند.
به گفته محققان، معمولا پلاستیک حتی پس از گذشت میلیون‌ها سال نیز تجزیه نمی‌شود؛ اما مواد جدید پلاستیکی زیست تخریب‌پذیر هستند.
اکنون این ماده جدید برای آزمایش و تایید نهایی به "چنای" در هند فرستاده شده است. ماده مذکور میتواند به عنوان جایگزینی برای بسته‌بندی پلاستیکی مواد غذایی یا در زمینه پزشکی مورد استفاده قرار بگیرد.
کپنهاگ> دانمارکی‌ها اپلیکیشنی ساخته‌اند که به وسیله آن می‌توان غذای پسماند اما سالم و دست نخورده رستوران‌ها را سفارش داد.
درحالیکه ماهانه میلیون‌ها تن غذای سالم به وسیله رستوران‌ها دور ریخته میشود اپلیکیشنی که فردی به نام ویلسون آن را طراحی کرده به مصرف شدن این غذا‌ها کمک میکند. گفتنی است مطابق آخرین پژوهش در انگلستان در سال 2010فقط در انگلستان 600هزار تن غذای قابل مصرف دور ریخته شد.
به گزارش خبرنگار مهر، در مطالعه جدید، متدهای بازیابی فسفر از فاضلاب با استفاده از مدلسازی ریاضیاتی مورد بررسی واقع شده است. این مطالعه نشان می دهد که کارخانه معمولی تصفیه فاضلاب می تواند هر ساله در حدود ۴۹۰ تن فسفر را احیاء و بازیابی کند.
فسفر عنصر ضروری برای تغذیه انسان است. این عنصر چندین نقش در بدن انسان ایفاء می کند که از آن جمله می توان به رشد استخوان ها و دندان اشاره نمود. کود حاوی فسفر می تواند رشد سالمی برای گیاهان به همراه داشته باشد. بدون این عنصر، سلول های اصلی گیاهان و حیوانات، و خود حیات، وجود نخواهد داشت.
معمولاً فسفر در مواد معدنی حاوی فسفات که از معدن استخراج شده و منبعی محدود و تجدیدناپذیر است، یافت می شود. تقاضای سالانه این ماده به سرعت رو به افزایش است. با این حال بازیابی فسفر دشوار است.
در جانوران، و از جمله انسان، ادرار حاوی فسفر است. آب های سطحی حاوی مقادیر زیادی فسفر ناشی از مزارع و علفزارها هستند. نتیجه اینکه، فسفر موجود در آب از طریق کارخانه های تصفیه فاضلاب تخلیه می شود.
به گفته «رولف هالدن»، استاد دانشگاه ایالتی آریزونا، «میزان فسفر مصرفی توسط ما و تخلیه آن در رودخانه ها و اقیانوس ها، در محیط زیست از بین می رود.»
وانگهی تجمع فسفر می تواند منجر به مشکلاتی نظیر رشد جلبک در دریاچه ها و سایر موجودات اب های سطحی شود. در عوض رشد جلبک ها موجب کاهش اکسیژن آب شده و بر توازن حیات آبی تاثیر می گذارد.
شرکت آدیداس از نمونه ی اولیه ی یک کفش ورزشی تولید شده با فناوری پرینت سه بعدی رونمایی کرد که از بازیافت زباله های پلاستیکی اقیانوس ها ساخته شده بود. طراحی آن محصول همکاری این شرکت با Parley for the Oceans بود؛ سازمانی که به آگاهی رسانی پیرامون تخریب زیست محیطی اقیانوس ها می پردازد. حالا آدیداس و پارلی رقابتی به راه انداخته اند که طی آن 50 نفر از طرفداران محصولات آدیداس شانس برنده شدن یک جفت کفش تولید محدود این برند محبوب را پیدا می کنند.
به گفته ی آدیداس کفش های جدید شباهتی به کفش های پرینت شده ندارند و با اینکه نمونه های اولیه ی قبلی چندان برای استفاده نرم نبوده اند، این نسخه قرار است به اندازه ی دیگر کفش های کمپانی مذکور قابل استفاده باشد.
رویه ی کفش های یاد شده به طور کامل از پلاستیک بازیافتی زباله های اقیانوس ها ساخته شده است، از جمله بطری های پلاستیکی PET و نایلون بازیافت شده از تور های ماهیگیری قدیمی. کلی جورج از پارلی، در یک پست وبلاگی توضیح داده بود که چگونه نحوه ی قرارگیری عمودی نوع خاصی از تور در آب، مملو از زباله های دریایی می شوند. این زباله ها از تور جدا شده و سپس پیش از آنکه بتوان از آنها برای تهیه ی نخ نایلون استفاده کرد در یک کارگاه محلی شستشو می شوند.
تبدیل کردن پلاستیک از این طریق به یک ماده ی قابل استفاده، فرایند طاقت فرسایی دارد اما سایریل گوچ، مؤسس پارلی می گوید حالا که یک بار این فرایند را انجام داده ایم، تکرارش آسانتر خواهد بود. او در یک نشست مطبوعاتی اظهار داشت: «ما در حال خلق استاندارد ها، مواد و فناوری های تازه ای هستیم که با آنچه تا به حال در صنعت محصولات ورزشی مورد استفاده قرار گرفته کاملاً متفاوت اند. این چالش هنوز ادامه دارد، اما ما اولین گام آن را برداشته ایم. حالا می توانیم پلاستیک بازیافت شده از زباله های دریایی را جایگزین پلاستیک نو کنیم».
این پروژه در حال حاضر بیشتر جنبه ی آگاهی رسانی دارد و اثر زیست محیطی ملموسی ندارد. اما آدیداس برای افزایش میزان استفاده از پلاستیک های بازیافت شده از زباله های دریایی در محصولات خود برنامه هایی دارد. این شرکت می گوید در نیمه ی دوم سال 2016 یکی از بزرگ ترین تولید کننده های کفش هایش نیز از همین مواد بازیافتی دریایی در خط تولید تجاری خود بهره خواهد گرفت. آدیداس در این باره گفته است: «این مواد طی چند مرحله وارد چرخه ی تولید محصولات اصلی آدیداس خواهند شد تا تولید پلاستیک تازه و دست اول برای این منظور کاهش یابد».
در همین حال، اگر می خواهید یک جفت از نمونه ی اولیه ی این کفش ها را برنده شوید باید یک ویدیوی اینستاگرامی درست کنید و در آن نشان دهید چگونه استفاده از پلاستیک های یک بار مصرف را کنار می گذارید و به این ترتیب از برنامه ی پلاستیک های بازیافتی پارلی حمایت می کنید». نحوه ی دقیق ثبت نام در این مسابقه هنوز به درستی روشن نیست اما می توانید برای اطلاعات بیشتر به شبکه های اجتماعی آدیداس نگاهی بیاندازید.
محققان ابزار جدیدی برای بازیافت کاغذهای باطله در محیط کاری ارائه کرده‌اند که این کار را بدون نیاز به آب انجام می‌دهد.
با ابزار جدید شرکت Epson می‌توان کاغذهای بازیافتی را در اندازه، ضخامت و حتی رنگ و بوی مختلف دوباره تولید کرد.
این فناوری برای نخستین بار در ژاپن در سال 2016 اجرا خواهد شد و سازندگان آن امیدوارند که از این روش بدون آب در همه جا استفاده شود.
محققان اظهار کردند: در روش‌های مشابه نیازمند یک فنجان آب برای هر ورق تولیدی بودیم، اما این روش بازیافتی بی‌نیاز از آب است.
در این روش کاغذها ، نرم و تبدیل به الیاف شده و سپس با استفاده از فشار زیاد کاغذهای جدید تولید می‌شوند و در یک روز کاری (هشت ساعت) 6720 ورق تولید خواهد شد.
با این روش نه تنها کاغذها بازیافت شده بلکه جوهر روی آن نیز از بین می‌رود و دیگر نیازی به مواد خاص برای از بین بردن اسناد محرمانه نیست.
به کمک این ابزار هم در هزینه‌ها صرفه‌جویی میشود و هم محیط زیست پاک و تمیز می‌ماند.
حتماً خانه شما هم پر از کاغذ باطله است؛ بویژه اگر دانش آموز یا دانشجو در خانه داشته باشید. تحویل این کاغذها به غرفه بازیافت ایده خوبی است اما چرا خودتان با این همه کاغذ چیزی نمی‌سازید؟ می‌توانید با این کاغذهای باطله آجر کاغذی درست کنید؛ یک سوخت طبیعی که در سفر و کوهنوردی خیلی بدردتان میخورد.
این سوخت فوری بسیار سبک است و برای سفر و کوهنوری مناسب است
هرچه کاغذ باطله در خانه دارید، جمع کنید و با آنها این سوخت را درست کنید. برای ساخت این آجرهای کاغذی به حجم زیادی کاغذ نیاز داریم.
گام اول : وسایل مورد نیاز
کاغذ باطله
آب
کاغذ خردکن
سطل پلاستیکی
مخلوط کن
تشت پلاستیکی
صافی
یک تابه برای ساخت آجرها
یک تخته چندلا برای خشک کردن آجرها
گام دوم : کاغذها را آماده کنید
این اولین مرحله ساخت سوخت کاغذی است اما بیشتر از همه مراحل طول میکشد. ابتدا باید کاغذها را خرد کنید. قبل از آن مطمئن شوید که روی هیچکدام از کاغذها تکه‌های پلاستیک و فلز وجود ندارد. کاغذ خردکن در این مرحله کارتان را خیلی راحت تر میکند. کاغذها را خرد کنید و داخل سطل پلاستیکی بریزید. وقتی سطل پر از خرده‌های کاغذ شد، آن را پر از آب کنید.
اگر صبر کنید تا خرده‌های کاغذ چند ساعت داخل آب بمانند، کارتان در مرحله مخلوط کردن کاغذها راحت تر میشود.
گام سوم : کاغذها را مخلوط کنید
اگر یک مخلوط کن کهنه دارید بهتر است از آن استفاده کنید. نوع مخلوط کن هم فرقی نمی‌کند و می‌توانید از هر نوع مخلوط کنی استفاده کنید. با خیال راحت از مخلوط کن آشپزخانه تان استفاده کنید چون اگر خوب آن را تمیز کنید، هیچ مشکلی پیش نمی‌آید.
کمی‌آب و مخلوط کاغذ را داخل مخلوط کن بریزید و آن را روشن کنید. باید چندبار آزمایش کنید تا مناسب آب و کاغذ را پیدا کنید. این نسبت روی کیفیت سوخت کاغذی تاثیری نمی‌گذارد و فقط کار مخلوط کن را ساده تر میکند.
گام چهارم : آب اضافی کاغذها را بگیرید
با یک صافی آب اضافی مخلوط کاغذ را بگیرید. اینکار باعث کوتاه تر شدن زمان خشک شدن آجرهای کاغذی میشود.
گام پنجم : آجرهای کاغذی را بسازید
گرمترین قسمت خانه را برای خشک کردن آجرها انتخاب کنید
برای ساخت آجرها به یک ماهی تابه نیاز داریم که برای پخت و پز استفاده نشود. این تابه در واقع قالب آجرهای کاغذی است و شکل آنها را مشخص میکند. کمی‌خمیر کاغذ بردارید و داخل قالب بگذارید. با دست تان روی آن را صاف کنید و فشار بدهید تا آب اضافی اش گرفته بشود. تابه را برعکس روی یک تخته چندلا بگذارید و به پشت آن ضربه بزنید تا آجر بیرون بیاید.
همین مراحل را برای ساخت آجرهای کاغذی دیگر تکرار کنید. همه آجرها را روی تخته چندلا بچینید و تخته را در یک جای گرم بگذارید. گرمترین قسمت خانه تان را برای گذاشتن تخته انتخاب کنید.
زمان خشک شدن آجرهای کاغذی بستگی به اندازه و ضخامت شان دارد و بین ۲ تا ۳ هفته متغیر است.
از سوخت کاغذی استفاده کنید
صبر کنید تا آجرها کاملاً خشک بشوند. این آجرها خیلی سبک هستند و براحتی می‌توانید چندتا از آنها را داخل کوله تان بگذارید. از این سوخت می‌توانید در هر نوع اجاقی استفاده کنید. آجر کاغذی به اندازه چوب دوام نمی‌آورد و کمی‌هم خاکستر می‌سازد اما ارزش زحمتی که کشیده اید را دارد.
این سوخت فوری بسیار سبک است و برای سفر و کوهنوری مناسب است
هرچه کاغذ باطله در خانه دارید، جمع کنید و با آنها این سوخت را درست کنید. برای ساخت این آجرهای کاغذی به حجم زیادی کاغذ نیاز داریم.
گام اول : وسایل مورد نیاز
کاغذ باطله
آب
کاغذ خردکن
سطل پلاستیکی
مخلوط کن
تشت پلاستیکی
صافی
یک تابه برای ساخت آجرها
یک تخته چندلا برای خشک کردن آجرها
گام دوم : کاغذها را آماده کنید
این اولین مرحله ساخت سوخت کاغذی است اما بیشتر از همه مراحل طول میکشد. ابتدا باید کاغذها را خرد کنید. قبل از آن مطمئن شوید که روی هیچکدام از کاغذها تکه‌های پلاستیک و فلز وجود ندارد. کاغذ خردکن در این مرحله کارتان را خیلی راحت تر میکند. کاغذها را خرد کنید و داخل سطل پلاستیکی بریزید. وقتی سطل پر از خرده‌های کاغذ شد، آن را پر از آب کنید.
اگر صبر کنید تا خرده‌های کاغذ چند ساعت داخل آب بمانند، کارتان در مرحله مخلوط کردن کاغذها راحت تر میشود.
گام سوم : کاغذها را مخلوط کنید
اگر یک مخلوط کن کهنه دارید بهتر است از آن استفاده کنید. نوع مخلوط کن هم فرقی نمی‌کند و می‌توانید از هر نوع مخلوط کنی استفاده کنید. با خیال راحت از مخلوط کن آشپزخانه تان استفاده کنید چون اگر خوب آن را تمیز کنید، هیچ مشکلی پیش نمی‌آید.
کمی‌آب و مخلوط کاغذ را داخل مخلوط کن بریزید و آن را روشن کنید. باید چندبار آزمایش کنید تا مناسب آب و کاغذ را پیدا کنید. این نسبت روی کیفیت سوخت کاغذی تاثیری نمی‌گذارد و فقط کار مخلوط کن را ساده تر میکند.
گام چهارم : آب اضافی کاغذها را بگیرید
با یک صافی آب اضافی مخلوط کاغذ را بگیرید. اینکار باعث کوتاه تر شدن زمان خشک شدن آجرهای کاغذی میشود.
گام پنجم : آجرهای کاغذی را بسازید
گرمترین قسمت خانه را برای خشک کردن آجرها انتخاب کنید
برای ساخت آجرها به یک ماهی تابه نیاز داریم که برای پخت و پز استفاده نشود. این تابه در واقع قالب آجرهای کاغذی است و شکل آنها را مشخص میکند. کمی‌خمیر کاغذ بردارید و داخل قالب بگذارید. با دست تان روی آن را صاف کنید و فشار بدهید تا آب اضافی اش گرفته بشود. تابه را برعکس روی یک تخته چندلا بگذارید و به پشت آن ضربه بزنید تا آجر بیرون بیاید.
همین مراحل را برای ساخت آجرهای کاغذی دیگر تکرار کنید. همه آجرها را روی تخته چندلا بچینید و تخته را در یک جای گرم بگذارید. گرمترین قسمت خانه تان را برای گذاشتن تخته انتخاب کنید.
زمان خشک شدن آجرهای کاغذی بستگی به اندازه و ضخامت شان دارد و بین ۲ تا ۳ هفته متغیر است.
از سوخت کاغذی استفاده کنید
صبر کنید تا آجرها کاملاً خشک بشوند. این آجرها خیلی سبک هستند و براحتی می‌توانید چندتا از آنها را داخل کوله تان بگذارید. از این سوخت می‌توانید در هر نوع اجاقی استفاده کنید. آجر کاغذی به اندازه چوب دوام نمی‌آورد و کمی‌هم خاکستر می‌سازد اما ارزش زحمتی که کشیده اید را دارد.
شاید این روزها دیگر همه به فکر سفر به مریخ باشند، اما یک گروه از دانشمندان ناسا سیاره ناهید را ترجیح می‌دهند. این دانشمندان قصد دارند با یک ایده بسیار نو و بدیع در نهایت زندگی انسان در اتمسفر سیاره ناهید را امکان پذیر کنند. دانشمندن ناسا به فکر ایجاد شهر شناور ناسا بر فراز اتمسفر سیاره ناهید هستند!
شهر شناور ناسا که بر فراز اتمسفر سیاره ناهید ساخته خواهد شد، محلی برای مطالعه این سیاره و امکان سنجی زندگی روی آن خواهد بود
همه ما درباره زندگی روی مریخ کنجکاو و البته مشتاق هستیم و آن را به چشم گام بزرگ بعدی تمدن بشری می‌نگریم. دلیل اصلی این نگرش غالب خصوصیت‌های مشابه زمین و و مریخ است. در بین تمام سیاره‌های منظومه شمسی، ترکیبات شیمیایی اتمسفر مریخ بیشترین تشابه را به اتمسفر سیاره ما دارد و متوسط دمای این سیاره هم خیلی سرد نیست. علاوه براین، هم زمین و هم مریخ کلاهک‌های قطبی بزرگی دارند که تصور میشود هر دو عمدتاً از یخ آب تشکیل شده باشند.
اما آیا زمین هیچ وجه شباهتی با نزدیک ترین همسایه اش در منظومه شمسی یعنی ناهید ندارد؟ درواقع شباهت‌های ناهید و زمین بسیار قابل توجه است؛ به طوری که سیاره ناهید را به عنوان دوقلوی زمین هم می‌شناسند، البته یک دوقلوی آتشین . این دو سیاره منظومه شمسی از لحاظ جرم، چگالی، گرانش و ترکیبات بهم شبیه هستند. پس چرا بجای مریخ به زندگی در سیاره ناهید فکر نکنیم؟ جواب این پرسش به گرمای بیش از حد این سیاره مربوط میشود.
سیاره ناهید گرمترین سیاره در منظومه شمسی است و دمای سطح آن به ۴۶۵ oC میرسد؛ دمایی که برای ذوب کردن سرب کافی است. گذشته از این اتمسفر سیاره ناهید بسیار متراکم است و این سیاره با ابرهای سمی‌سولفوریک اسید احاطه شده است. به این مشکلات فشار سطحی سیاره ناهید را هم اضافه کنید که ۹۰ برابر فشار سطحی سیاره ماست.
همانطور که می‌بینید، سطح سیاره ناهید یک منطقه ممنوعه تمام عیار است. وقتی نمی‌شود روی سطح این سیاره زندگی کرد، چرا در اتمسفر این سیاره زندگی نکنیم؟ شاید بنظرتان عجیب و حتی غیرممکن بیاید اما این همان ایده ناسا برای زندگی در سیاره ناهید است. مرکز تحقیقات لانگلی ناسا برخی از ایده‌های جالبش برای این ماموریت احتمالی منتشر کرده است.
HAVOC نام اختصاری طرح مفهومی‌ناسا برای ساخت شهر ابری شناور بر فراز سیاره ناهید است. این برنامه تکاملی شامل مجموعه ای از اکتشافات عظیم روی ارسال یک ربات برای آزمایش آب اتمسفر سیاره و پس از آن یک ماموریت مداری سرنشین دار ۳۰ روزه در سیاره ناهید می‌باشد. اگر این ماموریت اول موفقیت آمیز بود، ماموریت بعدی یک ماموریت اکتشافی سرنشین دار ۳۰ روزه در اتمسفر ناهید خواهد بود. مجموعه این اکتشافات در نهایت منجر به یک سال زندگی انسان‌ها در اتمسفر سیاره ناهید و شاید اقامت دائمی‌انسان در شهر شناور ناسا خواهد شد.
چیزی که این ماموریت را از سایر ماموریت‌های فضایی متمایز میکند، فضاپیمایی است که ناسا خیال ساخت آن را دارد؛ یک کشتی فضایی پر شده از هلیوم که با انرژی خورشیدی کار میکند. نسخه رباتیک این شتی فضایی ۳۱ متر طول خواهد داشت درحالیکه وسیله نقلیه سرنشین دار تقریباً ۱۳۰ متر خواهد بود. بالای این کشتی فضایی با پتل‌های خورشیدی پوشانده میشود، یک گوندولا زیر کشتی قرار می‌گیرد تا ابزار را حمل کند. در کشتی سرنشین دار یک اقامتگاه هم برای انسان‌ها و رباتی که فضانوردان برای ورود به مدار سیاره ناهید و بازگشت به زمین از آن استفاده می‌کنند، تعبیه خواهد شد.
این کشتی در فاصله ۵۰ کیلومتری از سطح سیاره ناهید شناور خواهد بود. در این فاصله فقط اتمسفر میتواند مشکل ایجاد کند و درجه حرارت به میزان ۷۵ oC است که برای اکتشاف‌های فضایی مناسب است. در اتمسفر سیاره ناهید نور خورشید به اندازه کافی وجود دارد – بسیار بیشتر از مریخ – و انرژی موردنیاز فضاپیماها براحتی تامین میشود. میزان تشعشعات در این سیاره درست به اندازه میازن تشعشعات در کانادا است و نمی‌تواند به فضانوردان و یا کسانی که برای زندگی به سیاره ناهید می‌روند، آسیب بزند.
همه این ایده‌ها روی کاغذ و در مرحله تئوری بسیار عالی هستند اما برای به عمل درآوردن این ایده‌ها موانع جدی وجود دارد که ناسا باید بر آنها غلبه کند. قبل از هر چیز باید بدانند چگونه کشتی‌هایی را که باید باز شوند و خودشان را پر از گاز کنند، در اتمسفر سیاره ناهید مستقر کنند. همچنین باید یک راه عملی و ایمن برای سوار شدن انسان‌ها به فضاپیماها و بازگشتن آنها به خانه پیدا کنند. با وجود اینکه برای عملی شدن این ایده باید کارهای زیادی انجام داد اما ایده زندگی در شهر شناور ناسا و برفراز سیاره ناهید حتی در مرحله نظری هم بسیار جالب و هیجان انگیز است.
