روز جهانی توالت WORLD TOILET DAY

پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: ۲۸ آبان (۱۹ نوامبر) بعنوان روز جهانی توالت WORLD TOILET DAY نامگذاری شده است. موضوع روز جهانی توالت در سال ۲۰۱۸ «توالت و طبیعت» انتخاب شده است.  هدف از روز جهانی توالت، انجام اقدامات موثر برای مقابله با بحران بهداشت جهانی و آب است.

هدف شماره ۶ از اهداف بیست گانه سند توسعه پایدار ۲۰۳۰ سازمان ملل دستیابی به آب سالم و بهداشت است. برای اعمال مدیریتی صحیح به منظور دستیابی به بهداشت و‌ آب پایدار، دسترسی به توالت ضروری است.

چهار و نیم میلیارد نفر در سراسر جهان به توالت امن دسترسی ندارند و انسان ها در حال تبدیل محیط زیست به یک فاضلاب باز هستند !

ما باید برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار و اطمینان از دسترسی به مدیریت پایدار بهداشت و آب سالم، آنقدر توالت بسازیم که تا سال ۲۰۳۰ هر انسانی به یک توالت امن و بهداشتی دسترسی داشته و هیچ کس در فضای باز دفع نداشته باشد.

منبع: http://www.iew.ir/1397/08/28/60152

دوم فروردین برابر با ۲۲ مارس از سوی متحد به عنوان روز جهانی آب نام‌گذاری شده است.

در سال ۱۹۹۲ و در بیست و یکمین دستور جلسه کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل که در شهر ریودوژانیرو بزگزار شد، موضوع روز جهانی آب رسما مطرح شد.                                                       

              

در این کنفرانس از کلیه کشورها خواسته شد تا در راستای اجرای بیانیه ۲۱ سازمان ملل، این روز را به عنوان روز ترویج و آگاه‌سازی مردم در مورد آب اختصاص داده و از طریق پخش و اشاعه نشریات و برگزاری کنفرانس‌ها، سمینارها و نمایشگاه‌ها در گرامیداشت آن بکوشند.

از سال ۱۹۹۳ هر سال یک شعار (موضوع) جدید درباره مسائل حیاتی و حساس آن زمان برگزیده می‌شود تا فعالیت‌های جامعه بر پایه آن شعار شکل گیرد.

موضوع روز جهانی جهانی آب در سال ۲۰۱۹ اینگونه انتخاب شده است: Leaving no one behind یعنی: «هیچ کس را پشت سرنگذار»

این شعار وعده اصلی برنامه توسعه پایدار ۲۰۳۰ است، چراکه در دستیابی به پیشرفت های پایدار، منافع همه باید تامین شود.

آب بخش مهمی از حیات است. آب فراتر از ضرورتی است که صرفا تشنگی را بر طرف سازد یا از سلامت ما حفاظت کند. آب برای ایجاد شغل و حمایت از توسعه اقتصادی، اجتماعی و انسانی حیاتی است.

هدف ششم توسعه پایدار اطمینان از در دسترس بودن و مدیریت پایدار آب برای همه تا سال ۲۰۳۰ است.امروزه میلیاردها نفر در جهان هنوز بدون آب سالم زندگی می کنند. خانواده ها، مدارس، محل های کار، مزارع و کارخانه های زیادی در تلاش برای زنده ماندن و رشد هستند گروه های محروم از آب سالم، زنان، کودکان، پناهندگان، افراد بومی، افراد معلول و بسیاری دیگر اغلب نادیده گرفته می شوند و گاهی اوقات برای دسترسی به آب با تبعیض مواجه می شوند.

آب، یکی از حقوق اساسی بشر است. در سال ۲۰۱۰، سازمان ملل «حق دستیابی به آب آشامیدنی، تمیز و بهداشتی را که به عنوان یک حق انسانی برای لذت کامل از زندگی و تمام حقوق بشر ضروری است، به رسمیت شناخت».

حقوق بشر برای آب به معنای دسترسی به آب بدون هیچ گونه تبعیض، به اندازه کافی، کاملا ایمن و قابل قبول، برای استفاده شخصی و خانگی است، که شامل آب برای نوشیدن، بهداشت شخصی و خانگی، شستن لباس و تهیه غذا می باشد. به دلایل گوناگون بسیاری از انسان ها بدون آب سالم پشت سر گذاشته می شوند. در زیر مواردی از زمینه های تبعیض را که باعث می شود برخی افراد در هنگام دسترسی به آب در معرض خطر قرار بگیرند اشاره می شود:

- تبعیض جنسیتی

- قومیت، مذهب، محل تولد، زبان و ملیت، معلولیت، سن و وضعیت سلامتی

چارچوب های قانونی باید حق دسترسی به آب برای همه مردم را به رسمیت بشناسد و بودجه کافی برای افرادی که به آن بیشتر نیاز دارند، به طور عادلانه و موثر تخصیص یابد.

- اموال، مالکیت، محل اقامت، وضعیت اقتصادی و اجتماعی

- عوامل دیگر مانند تخریب محیط زیست، تغییرات آب و هوایی، رشد جمعیت، درگیری و مهاجرت های اجباری نیز می توانند بیش از حد بر روی گروه های حاشیه نشین تاثیر گذار باشند.

برای اینکه هیچ کس را پشت سر نگذاریم، باید تلاش هایمان را بر روی افرادی که به حاشیه رانده شده یا نادیده گرفته شده اند، متمرکز کنیم. خدمات آب باید نیازهای گروه های حاشیه ای را برآورده نماید و صدای آنها باید در فرایندهای تصمیم گیری شنیده شود.

منبع: http://www.iew.ir/1398/01/01/60566  

کشف 85 قطعه کوسه ماهی کمیاب و در حال انقراض صید شده آبهای خلیج فارس

سرهنگ علی اصغر جمالی روز سه شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: این آبزیان، از 2 لنج ماهیگیری کشف و پرونده مربوطه همراه متخلفان به مراجع قانونی و شیلات ارجاع شده است. 

این اولین بار است که این تعداد کوسه ماهی صید شده، در آبهای کیش توقیف می شود، بر اساس قانون، صید کوسه ماهی مجاز نیست و جریمه صید هر یک از این آبزیان 300 میلیون ریال تعیین شده است. طبق پژوهش های انجام شده تاکنون 19 گونه کوسه ماهی در خلیج فارس ودریای عمان شناسایی شده است. متاسفانه طی سالیان اخیر با راه اندازی کارخانه های عمل آوری پیشرفته در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و حتی در کشورمان و به لحاظ این که قیمت کوسه در مقابل دیگر ماهیان خلیج فارس گرانتر است ، صیادان ایرانی و در کنار آن صیادان دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس علاقه و گرایش عجیبی به صید کوسه پیدا کرده اند. گفته می شود با بالا رفتن و گران شدن هزینه های سوخت، هزینه تعمیر و نگهداری موتور و افت محصول در میان صیادان جنوب کشور، صید بی رویه کوسه ها مورد توجه قرار گرفته و نسل این آبزی در خلیج فارس همانند دیگر ماهیان با خطر انقراض روبه رو است. به گفته حمید عالی حسینی کارشناس شیلات، برخی محققان بر این باورند که دخایر گونه های مختلف کوسه ماهی نه تنها در خلیج فارس بلکه در تمامی دریاهای جهان مورد تهدید واقع شده است. وی می گوید: کوسه ها یکی از ذخایر پر ارزش آبزیان است که از گذشته نه چندان دور به علت سودجویی استفاده از گوشت، روغن سرشار از ویتامین، باله ها، پوست، دندانها و به دلیل ذهنیت، شناخت نادرست و وحشت بی موردی که از این حیوان وجود دارد، مورد هجوم بیرحمانه بشر قرار گرفته اند. عالی حسینی گفت: اکثر مردم تصور می کنند که همه کوسه ها مانند کوسه های سفید خطرناکند و همواره به دبنال شکار انسانها هستند این در حالی است که این تفکر و القائات غلط یکی دیگر از دلایل هجوم انسان ها به سوی ذخائر کوسه بوده است. وی می گوید: افزایش سریع صید اینگونه آبزی، در ابتدا به خاطر تقاضای زیاد باله های آن بوده ولی بعداً به خاطر گوشت و غضروفشان بشدت مورد بهره برداری قرار گرفته اند. همچنین از پوست کوسه ماهی ماهی در تهیه چرم و وسایل لوکس مانند کیف دستی، کفش، چکمه، کیف زنانه ومردانه، بندساعت، کمربند، جاکلیدی، جلدهفت تیر و دسته چاقو استفاده می شود، همچنین از کبد این آبزی علاوه بر استخراج ویتامین A برای تهیه روغن استفاده می شود، تعدادی ازکوسه ها نیز پوست باارزشی دارند، درحالیکه گوشت آنها بی ارزش است. در استانهای ساحلی از قدیم الایام جگر کوسه برای روغن کاری بدنه لنج ها کاربرد داشته و علاوه بر آن به عنوان یک داروی محلی، سنتی برای درمان انواع دردهای مفصلی، استخوانی و عضلانی و همچنین برای جلوگیری از ریزش مو استفاده می شده است. طبق برخی گزارشها، بیشرین صید کوسه های در خلیج فارس و دریای عمان از سه گونه دوسه مری، چانه سفید و لیمباتوس است. 

منبع :http://www.irna.ir/fa/News/83255865

پاکسازی ساحل کیش توسط دستگاه ابداعی در داخل کشور

                                                                                                      

منبع خبر:  

 گروه چند نفره‌ای از مخترعان دستگاه ساحل‌روب اختراع کردند و بهره‌برداری از آن بخشی از ساحل مازندران پاکسازی شد. 3 برادر به نام‌های امید، امین و ایمان نژادعلی به همراه دایی خود «امیرحسین قلبی» در سالی که قرار است تولید ملی مورد توجه قرار گیرد، این دستگاه را اختراع کردند. این مخترعان با دستگاه ساحل‌روب خودشان اواخر شهریور به بخشی از سواحل ساری آمدند تا ساحل را پاکسازی کنند؛ البته فقط همان چند پلاژی که قرارداد نظافت آن را بسته بودند

وقتی به ساحل رفتم، «امیرحسین قلبی» به همراه «امین نژادعلی» مشغول پاکسازی ساحل بودند. «امیرحسین قلبی» درباره این اختراع به همشهری گفت: ساحل‌روبی فقط یکی از کارهای این دستگاه است. اختراع ما سه کار دیگر هم انجام می‌دهد. نیوجرسی کنار خیابان، شانه‌های خاکی کنار آسفالت و حتی جوی‌های کنار شهر را هم جارو می‌کند. این دستگاه برگ‌هایی که الان در حال ریختن است را با یک حرکت جمع می‌کند، حتی در زمستان هم می‌تواند زیر باران برگ‌های خیس را جمع کند. نه برگی در دستگاه گیر می‌کند، نه روی زمین باقی می‌ماند.آغاز به کار رسمی ساحل‌روبوی اظهار کرد: در نخستین فعالیت رسمی و کاری دستگاه با سه پلاژ عدالت یک، وزارت کشور و بهزیستی قرارداد بستیم. مبلغ قرارداد ما بر اساس متر مربع است چنانچه همسایه‌های این پلاژها هم بخواهند می‌توانند قرارداد ببندند تا ما ساحل را تمیز کنیم. با توجه به این‌که دور زدن با تراکتور در محیط کوچک سخت است، اگر یک خط مستقیم را برای پاکسازی برویم و ساحل بیشتری در اختیار داشته باشیم، هم به سود ما است و هم به سود طرف قرارداد. به این شکل قیمت کمتری می‌گیریم و ساحل هم یک‌دست تمیز می‌شود.این جوان مازندرانی افزود: ساحل پلاژ وزارت کشور با این دستگاه تا 30 متر پاکسازی شد. تپه‌هایی را که دور از ساحل وجود داشت نیز همسطح دریا کردیم. زمانی حتی بچه‌ها برای بازی به آن قسمت‌ها نمی‌رفتند. اما الان خانواده‌ها می‌توانند در آنجا ساکن شوند. کاری را که ما در گسترش ساحل انجام دادیم لودر هم نمی‌تواند انجام دهد. لودر باید صاف کند، آن هم به شکل تلنبار، ولی ما تمیز و خط‌کشی و صاف می‌کنیم و حتی نیم متر داخل دریا هم می‌توانیم برویم.تولید داخلی با یک‌سوم هزینه خرید مشابه خارجیقلبی با بیان این‌که این دستگاه اختراع و تولید ملی است تصریح کرد: با یک‌سوم هزینه دستگاه مشابه خارجی، صفر تا صد این دستگاه را ساختیم. 3 کشور دیگر این دستگاه را دارند که به ما نمی‌فروشند و اگر هم بتوانیم بخریم، 3 برابر قیمت باید پول بپردازیم، در حالی که ما حدود 300 میلیون تومان هزینه کردیم و بدون دریافت تسهیلات، فقط با هزینه شخصی این دستگاه را ساختیم. این دستگاه نیاز مملکت بود. جوانان ما دنبال کارهای نو می‌گردند و فقط نیاز به حمایت دارند.عضو گروه مخترعان دستگاه ساحل‌روب خاطرنشان کرد: به جز این دستگاه، سه طرح دیگر هم طراحی کردیم که آماده به کار است و 7 دستگاه دیگر هم در دست تولید داریم. قرار است در مازندران با اجرای این طرح‌ها اشتغال‌زایی کنیم. اگر مسئولان حمایت کنند، حدود 35 شغل مستقیم و 40 شغل غیرمستقیم ایجاد می‌شود. نوار نقاله‌ای را که روی این دستگاه ساحل‌روب نصب است هیچ‌جا نمی‌توانند سوراخ کنند. ما با دستگاه لیزری آن را ساختیم و توانستیم این کار را انجام دهیم. برای تولید این دستگاه به شکل کامل خودکفا هستیم.وی با ابراز نگرانی برای وضعیت سواحل مازندران به خاطر بی‌توجهی مسافران گفت: گردشگران فکر کنند خانه خودشان است. آیا ما در خانه هر چیزی که مصرف کنیم زباله‌اش را در محیط خودمان می‌ریزیم یا سطل زباله داریم؟ در پاکسازی ساحل، هر زباله‌ای که فکر کنید جمع‌آوری کردیم. از پوشک بچه گرفته تا باقی مانده غذا، ظروف یک‌بار مصرف، سرنگ و هر آنچه شاید به ذهن کسی نیاید. در شأن مردم ما نیست که محیط خود را پاکیزه نگه ندارند.پاکسازی تا عمق 15 سانتی‌متری ساحل«امین نژادعلی» هم اپراتور دستگاه است و کار تنظیمات دستگاه برای ساحل را که در چه ارتفاع و سطحی تمیز کند انجام می‌دهد. وی درباره این دستگاه گفت: دستگاه در دور‌های نخست زباله‌های بزرگ‌تر را برمی‌دارد و هر سری که بیشتر کار کند عمق بیشتری را تمیز و زباله بیشتری را جمع می‌کند. اگر ساحل‌روب چند بار کار کند، به مرور زمان باعث می‌شود ساحل پاک و زیبا داشته باشیم. به اکوسیستم کمک می‌شود و مردم هم از حضور در ساحل لذت بیشتری می‌برند.اپراتور دستگاه ساحل‌روب اظهار کرد: این دستگاه برای نخستین بار در خاورمیانه ساخته شده است. برادرم از 10 سال پیش به این فکر بود که ساحل را تمیز کنیم. از مزایای دستگاه این است که تولید ملی و توان و تخصص خودمان است. دوست داریم با کمک توان و تخصص داخلی حفظ محیط زیست مورد توجه باشد.دستگاه کاربردی برای همه فضاهابرادر بزرگ‌تر، «امیدرضا نژادعلی»، یکی از مخترعان دستگاه ساحل‌روب، زمان تهیه گزارش در ساحل نبود و نتوانستیم با او گفت‌و‌گوی حضوری داشته باشیم؛ اما فضای مجازی امکان این گفت‌گو را داد. نژادعلی به همشهری گفت: از مزایاى خیلى خوب این ماشین می‌شود به دقت و قدرت بالا در جمع‌آورى همه زباله و پسماندهاى ساحل، از فیلتر سیگار و خرده‌شیشه مدفون در عمق ١٥ سانتی‌متری ماسه‌ها گرفته تا تکه‌هاى بزرگ تورهاى ماهیگیرى و حتى بلوک سیمانى اشاره کرد.وی اظهار کرد: همچنین غربال کردن ماسه به هنگام سرند موجب هوادهى لایه‌هاى زیرین ساحل می‌شود که بدین ترتیب همه میکروارگانیسم‌هاى غیرهوازى از بین می‌رود. به نظرم این دو ویژگی ماشین می‌تواند گام بلندى در پاکیزگى ساحل و سلامت مردم باشد. هـمچنین در جلو دستگاه تسطیح ساحل و در انتهاى ماشین کار خط‌کشى ساحل برای زیباسازى نوار ساحلى انجام مى‌شود. مهم‌ترین کار این ماشین که کمتر به آن پرداخته شده تخلیه سطل زباله ماشین توسط اهرم هیدرولیک در ماشین ثانویه حمل زباله است که می‌تواند کامیون یا وانت باشد. این حرکت تکمیلى دور شدن زباله از سواحل را تضمین مى‌کند.این مخترع جوان مازندران یادآور شد: این‌ها ویژگی‌های کار ماشین ساحل‌روب است. با در نظر گرفتن کاربردهاى دیگر این ماشین از قبیل جاروى زمین‌هاى چمن و فضاى سبز و جنگل‌ها و شانه‌خاکى جاده‌ها با اضافه شدن دو چرخ دیگر در جلو ماشین، جاروکشى زمین آسفالت و کنار نیوجرسى و گاردریل‌ها با اضافه شدن دو فرچه در جلو ماشین می‌توان آن را به عنوان یک ماشین کاربردی برای همه محیط‌ها معرفی کرد.نژادعلی افزود: این ماشین‌ در چند سایز مختلف برای کاربردهاى گوناگون ساخته شده است. ماشین کوچک مدل٣٠٠ برای کار در زمین‌هاى کشاورزى با کاربرد جدا کردن سنگ و کلوخ و ریشه گیاهان و پلاستیک طراحی شد. مدل متوسط٥٠٠ این ماشین هم در زمین‌هاى گلف، پیست اسبدوانى یا حتی پروژه‌های راه‌سازى برای جمع‌آورى سنگ‌ها از جاده کاربرد دارد.ضرورت حمایت از تولیداتشاید توجیه برخی مسئولان برای حمایت نشدن از بسیاری از طرح‌های ابداعی جوانان کاربردی نبودن آن طرح‌ها باشد. اما دست‌کم در مورد دستگاه‌ ساحل‌روب این موضوع صدق نمی‌کند. چند جوان مازندرانی دستگاهی ساخته‌اند که به‌شدت مورد نیاز برای همه مناطق ساحلی کشور و به ویژه ساحل شمال ایران در سه استان گیلان، گلستان و مازندران است. خلاقیت جوانان ایرانی نیازمند حمایت مسئولان است تا بتواند به بار بنشیند، حمایت از تولید ملی شعاری است که سر داده شده و اکنون زمان عمل است.

منبع خبر:   http://www.pictame.com/tag/%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D9%BE%D8%B4%D8%AA_%D9%85%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%86

رشد اولین گیاه در کره ماه / اولین گام برای سکونت در ماه

کاوشگر چانگ ۴ تصویری از رشد نخستین گیاه در ماه را ارسال کرد

به گزارش فارس، کاوشگر «چانگ ۴» چین با هدف رصد نیمه تاریک ماه در ساعت ۲:۲۳ بامداد روز ۸ دسامبر از پایگاه فضایی «Xichang» در استان سیچوانگ به فضا پرتاب شد و در ساعت ۱۰:۲۶ صبح روز ۳ ژانویه سال ۲۰۱۹، سمت پنهان ماه را لمس کرد و نخستین فضاپیمایی بود که در نیمه تاریک ماه فرود آمد. بر اساس گزارش «سی‌جی‌تی‌ان»، طبق آخرین تصویر ارسال شده کاوشگر «چانگ ۴» چین در روز سه‌شنبه، نخستین آزمایش‌های زیستی این کاوشگر نتیجه داد و دانه‌های پنبه رشد کردند.

چانگ، ۶ گونه زنده دیگر از جمله پنبه، کلزا، سیب‌زمینی، گیاه رشادی، میوه و مخمر را همراه خود دارد. خبرهایی قبلی حاکی از آن بود که: شرکتی که فعالیتهای خود را بر روی ایجاد مناطق قابل سکونت برای گیاهان و جانوران در شرایط خلا متمرکز کرده است اکنون امیدوار است بتواند اولین گیاه را تا چند سال آینده در سطح ماه پرورش دهد.

به گزارش خبرگزاری مهر، شرکت مهندسی فضایی پاراگون در تلاش برای ساختن گلخانه ای است که توانایی انتقال به سطح ماه را داشته باشد. این گلخانه به گونه ای ساخته خواهد شد که بر روی کاوشگر سیاره ماه نصب شده و به سطح قمر زمین سفر کند.

گلخانه به منظور پرورش دانه های گیاه خردل در سطح ماه مورد استفاده قرار خواهد گرفت با امید اینکه بتوان در آینده بر سطح این جرم کیهانی گیاهان با توانایی گل دهی پرورش داد. مشاهده تصویری از گلها بر سطح ماه می تواند انگیزه شگفت انگیزی برای انجام پروازهای فضایی باشد اما شرکت پاراگون علاوه بر این هدف قصد دارد اولین قدم را در مسیر ایجاد سطحی قابل سکونت در ماه با ایجاد چنین گلخانه ای بردارد.

ساخت گلخانه ای که توانایی رشد دادن گیاهان را در سطح ماه داشته باشد و در عین حال به اندازه ای شفاف باشد که بتوان تصاویر زیبایی را از گیاهان قمر زمین به ثبت رساند امری بسیار پیچیده خواهد بود و به تجهیزات فراوانی نیاز خواهد داشت.

نمونه آزمایشی این گلخانه از گنبدی شیشه ای که توسط مواد فلزی به یکدیگر متصل شده است با قطر 9 سانتی متر و ارتفاع 30 سانتی متر که برای رویش 6 گیاه کافی خواهد بود ساخته شده است. با این حال این سازه باید به گونه ای بهبود یابد تا گیاه از قرار گیری در معرض تشعشعات کیهانی و تغییرات بالای حرارتی در امان باشد.

به منظور محافظت از سرمای شدید شب در ماه که مدت آن برابر 14 روز زمینی است گروه تحقیقاتی تصمیم به ارسال دانه های خردل به قمر زمین گرفتند زیرا سرعت رشد در این دانه ها بسیار بالا بوده و طی یک روز ماه که با دو هفته زمین برابری می کند به رشد کامل خواهد رسید.

با این وجود جزئیاتی مانند زمینه رشد گیاه هنوز با علامت های سئوال مواجه است زیرا خاک معمولی به راحتی در محیط ماه از بین می رود و به همین دلیل باید از بستری مقاوم تر و پایدارتر استفاده کرد. زمانبندی رشد نیز در طی ارسال دانه ها و زمان قرار گیری دانه ها بر سطح ماه از اهمیت زیادی برخوردار است.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، زمان قطعی آغاز این ماموریت تا کنون آشکار نشده است و ابتدا باید کاوشگر روباتیکی در سال 2014 بر سطح ماه قرار گرفته و تصاویر و اطلاعات دقیقی را از این جرم کیهانی به زمین ارسال کند.

چند هفته پیش چینی ها خبر از فرود موفقیت آمیز نخستین کاوشگر زمینی روی نیمه تاریک ماه دادند. حالا اعلام شده که برای اولین بار یک گیاه در ماه جوانه زده است.

تصویری که از یک جوانه پنبه منتشر شده که خبر از کاشت موفق این گیاه در مأموریت ماه نشین Chang’e-4 می دهد. پیش از این گیاهانی در ایستگاه فضایی بین المللی و نیز ایستگاه فضدیی تیانگونگ 2 چینی ها رشد داده شده بود اما این اولین باری است که این اتفاق در خارج از زمین و مدارش اتفاق می افتد.

ماه جاذبه ای 6 برابر ضعیف تر از زمین دارد، تغییرات دمایی آن بسیار شدید است و میزان تشعشعاتی بسیار شدیدتر از زمین بر آن اعمال می شود. به این ترتیب شرایطی بسیار متفاوت تر از زمین دارد. همچنین باید اشاره کرد که نیمه تاریک ماه در واقع تاریک نیست اما از آنجایی که از زمین هیچ گاه نمی توانیم این قسمت را ببینیم به اصطلاح آن را نیمه تاریک می خوانیم.

Chang’e-4 که شامل یک ماه نشین و نیز یک کاوشگر برای گردش در سطح ماه است با خود تکنولوژی ها و آزمایشگاه هایی را به همراه دارد تا سطح تنها قمر زمین را مورد بررسی قرار دهد. ماه نشین دارای 3 کیلوگرم محموله شامل 6 گونه بیولوژی متفاوت است و قرار بوده این گونه ها جوانه زده و رشد داده شوند. از جمله این موارد دانه های پنبه، دانه های روغنی کلزا، سیب زمینی و رشادی (از خانواده شب بویان) هستند. علاوه بر اینها تخم های مگس سرکه و مخمرها با ماه نشین ارسال شده اند تا اکوسیستم کوچکی را تشکیل دهند.

مدت کوتاهی پس از اینکه Chang’e-4 در ماه فرود آمد آزمایشات بیولوژی و آب رسانی به گیاهان آغاز شد. حالا تصویری توسط چینی ها منتشر شده که مربوط به 7 ژانویه (18 دی ماه) است و نشان از جوانه زدن دانه های پنبه دارد. با این حال به نظر می رسد گونه های دیگری که ارسال شده اند رشد نکرده اند.

سازمان ملی فضایی چین گفته است بذرهایی که ماه‌نورد ساخته این کشور به کره ماه برده جوانه زده‌اند.

این نخستین مورد از رشد یک گونه زیستی در کره ماه است که گامی مهم در تحقیق بلندمدت در فضا ارزیابی می‌شود.کاوشگر "چانگ ۴" چین نخستین ماه‌نوردی است که نیمه تاریک کره ماه را که از زمین غیر قابل دید است کاوش می‌کند.

این ماه‌نورد که به تجهیزاتی برای تحقیق زمین‌شناسی در کره ماه مجهز است روز سوم ژانویه رویسطح ماه فرود آمد. پیش از این گیاهانی در ایستگاه بین‌المللی فضایی رشد کرده‌اند اما چنین پدیده‌ای در کره ماه بی‌سابقه است.

قابلیت رشد گیاهان در ماه به عنوان بخشی ضروروی از مأموریت‌های فضایی بلندمدت تلقی می‌شود؛ مانند سفر به مریخ که حدود دو سال و نیم طول خواهد کشید.

این بدان معنی است که فضانوردان به طور بالقوه می‌توانند غذای خودرا با کشت گیاهان در فضا به دست بیاورند؛ کاری که نیاز آنها برای بازگشت به زمین را برای مواد غذایی کاهش می‌دهد.

از جمله محموله‌های این کاوشگر محموله‌ای با خاک زمین است که حاوی بذر پنبه، سیب‌زمینی، مخمر و تخم مگس سرکه است.

این گیاهان در داخل ظرفی مهر و موم شده هستند که ماه‌نورد آن را حمل می‌کند.روز سه شنبه، ۱۵ ژانویه (۲۵ دی) رسانه‌های چینی گزارش دادند که بذرهای پنبه رشد کرده‌اند.

شین هوا خبرگزاری دولتی چین روز شنبه اعلام کرد که طی سفر ۲۰ روزه از زمین به ماه، بذر گیاهان با استفاده از "تکنولوژی بیولوژیک" در حالت خفته بودند. آنها تنها زمانی شروع به رشد کردند که مرکز کنترل از زمین، دستورآب دادن بذرها را فرستاد. این خبرگزاری گفته است ماه‌نورد "چانگ ۴" تا کنون تقریبا ۱۷۰ عکس به زمین فرستاده است.

منابع : http://www.bbc.com/persian/world-46876737  و خبرگزاری فارس کد خبر 853886 و ورج

درمان ریزگردهای خوزستان آب است و بس

یک فعال محیط زیست گفت: وقتی از اهواز به سمت جنوب خوزستان حرکت می‌کردیم، این مناطق همه آبگیر فصلی و علفزار بود که امروز دیگر وجود ندارند و این پاسخ معمای ریزگردهای داخلی خوزستان است.

یک فعال محیط زیست در تشریح وضعیت منابع آبی در خوزستان به خبرنگار مهر گفت: کارون زمانی سالانه بیش از ۳۰ میلیارد متر مکعب آورد آب به خوزستان داشت که این آب برای کارون و تمدن انسانی کارون و محیط طبیعی خوزستان و کارون شریان واقعی حیات بود و سبب شد در خوزستان بشر برای اولین بار کشاورزی کند و اکوسیستم‌های متنوعی از علفزار تا آبگیر سالانه و هور و تالاب ایجاد شود.

کرامت حافظی افزود: در مورد اهمیت هورها و تالاب‌ها در سالهای اخیر صحبت شده و همگان به اهمیت آنها مخصوصا برای کنترل ریزگردها پی برده اند. هر چند در عمل، اقدامات صورت گرفته همچنان در جهت نابودی هورها و تالاب‌های خوزستان است اما اهمیت آنها در کنترل ریزگرد بر کسی پوشیده نیست.

وی تاکید کرد: این در حالی است که در مورد اکوسیستم علفزار و آبگیرهای فصلی و دشت‌های سیلابی خوزستان کمتر صحبت می‌شود؛ جلگه خوزستان که میزبان طبیعی و خدادادی کارون و مارون و کرخه و زهره بوده همواره وابسته به آبگیرهای فصلی و سیلاب‌ها و سیراب شدن علفزار ها بوده است و تا زمانی که آب بود و علف بود خبری از ریزگرد در دشت ها و آبگیرهای فصلی نبود. آب سالی یک یا چند بار در دشت های وسیع خوزستان حتی با عمق چند سانتیمتر گسترده بود. به طوری که وقتی از شهر اهواز به سمت جنوب خوزستان حرکت می‌کردیم، کل سرزمین را پوشیده از آب می دیدیم. این مناطق، نه تالاب و هور، بلکه آبگیر فصلی و علفزار بود که امروز دیگر وجود ندارند و این پاسخ معمای ریزگردهای داخلی خوزستان است. دردی که درمان آن آب است و بس.

حافظی تصریح کرد: امروز به علت تغییرات اقلیم شدید بارش‌ها در زاگرس مرکزی در استان چهارمحال بختیاری بسیار کم شده است و این استان حالا جزو ده استان خشک کشور به حساب می‌آید. کارونی که زمانی ۳۰ تا ۴۰ میلیارد متر مکعب آورد آب به خوزستان داشت حالا سالانه حدود ۵ تا ۱۰ میلیارد متر مکعب آورد دارد که این به خودی خود فاجعه‌ای است. حالا در چنین شرایطی به جای صورت دادن اقداماتی عقلانی و منطقی، با انتقال آب کمر به تشدید این بحران بسته‌ایم. آن هم انتقال آب برای مصرف غیرشرب. ده ها و صدها کارخانه و کارگاه آب‌بر در سال‌های اخیر در فلات مرکزی تاسیس شده‌اند و فهرست بلندبالایی در صف افتتاح هستند. اقداماتی که بر برنامه انتقال آب از سرشاخه های کارون آن هم در اوج بی‌آبی منطقه استوار است.

این فعال محیط زیست افزود: بزرگترین کارخانه‌های آب‌بر خاورمیانه از فولاد تا پتروشیمی در اصفهان و یزد و کرمان با تکیه بر آب سرشاخه‌های کارون شکل گرفته و در حال گسترش هستند، به طوری که هفتمین مورد انتقال آب سرشاخه‌های کارون یعنی اجرای طرح  تونل سوم کوهرنگ با هزینه صنایع فولاد اصفهان هم‌اکنون در اوج بی‌آبی کارون در حال انجام است. آن هم در حالی که مسئولان فولاد اصفهان اعلام می‌کنند فولاد اصفهان تا کنون هرگز منفعت اقتصادی نداشته و قیمت فروش محصولات فولادی همواره کمتر از هزینه تولید بوده چرا که هزینه تولید با آب انتقالی بین حوضه‌ای  بسیار بالاست.

وی تاکید کرد: افزایش هزینه تولید در نتیجه انتقال آب بین حوضه‌ای را هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد. اما متاسفانه هم صنعت و هم کشاورزی با انتقال پرهزینه آب کارون به فلات مرکزی انجام می‌شود و این یک فاجعه اقتصادی است. اما موضوع دیگر این است که در سالهای اخیر زاگرس مرکزی کم‌آب‌تر از همیشه شده هر ساله تولید آب در آن کاهش می‌یابد. به طوری که نه سهم کارون را تامین می‌کند و نه از پروژه‌های انتقال آب دردی دوا می‌کند. همین سبب شده تونل‌های انتقال آب  بسیار کمتر از ظرفیت شان تولید آب داشته باشند و تجربه‌ای شکست‌خورده به حساب بیایند. حالا سوال اینجاست که آیا در چنین شرایطی باید تونل‌های انتقال آب را افزایش داد و با اجرای طرح  تونل سوم کوهرنگ آخرین جرعه‌ها را هم از لب خشکیده کارون برید؟

این فعال محیط زیست ادامه داد: کارون امروز با آوردی که به شدت کاهش یافته به جویی نحیف بدل شده که حتی توان راه یافتن به دریا را هم ندارد و حالا این آب دریا است که وارد مسیر کارون می‌شود. به طوری که مسیر کارون در خرمشهر و بهمنشیر که از انشعابات کارون است امروز از آب دریا پر است: آب شوری که نه قابل شرب است نه قابل استحمام و نه مناسب کشاورزی. متاسفانه امروز خیلی زودتر از آنچه پیش‌بینی شده بود شاهد مرگ کارون هستیم. حالا باید پرسید آیا هنوز هستند کسانی که به نظم طبیعت و آفرینش کارون بی‌اعتمادند و می‌گویند آب نباید به خلیج فارس برود؟ آیا اشخاصی مثل آقای عیسی کلانتری هنوز مدعی هستند کارون آب مازاد دارد؟

حافظی تاکید کرد: وضع کارون آنقدر بحرانی است که دولت دیگر آن را برای شرب مناسب نمی‌داند و برای اهواز و خرمشهر و آبادان به دنبال طرح انتقال آب نابودگر دیگری از دز و کرخه است که این معنایی به جز پذیرفتن مرگ کارون از سوی دولت ندارد. جالب آنکه با همه این مشکلات دولت هنوز در حال انتقال آب سرشاخه های کارون است. شش سرشاخه کارون هر ساله انتقال داده می شود. تونل اول کوهرنگ در سال ۳۲ و تونل دوم کوهرنگ در سال ۶۷ بخشی از آب ارتفاعات کوهرنگ و زردکوه را به اصفهان و یزد انتقال داده بودند، چشمه لنگان، خدنگستان، کمال‌صالح و کوچری به قمرود دیگر سرشاخه‌های کارون هستند که بطور کامل انتقال یافته‌اند و حالا با آبگیری سد تونل سوم که هفتمین انتقال ویرانگر آب سرشاخه‌های کارون است تمام آورد آب زردکوه و کوهرنگ در اوج بی‌آبی، تغییرات اقلیمی و گرمای روزافزون خوزستان و در نتیجه در اوج نیاز طبیعی مردم خوزستان به آب کارون از دست خواهد رفت.

وی اعلام کرد: دولت اجرای طرح تونل سوم کوهرنگ که هفتمین انتقال آب سرشاخه‌های کارون است را از نوروز امسال آغاز کرده است حتی پیش از آنکه سد آن ساخته شود. استاندار اصفهان هم اعلام کرده است با تمام تجهیزات و حدود ۵۰۰ نیرو برای آبگیری سد تونل سوم کوهرنگ تا ۱۸ ماه دیگر کارگاه سد کوهرنگ سوم را تجهیز کرده است و هزینه آن را صنایع فولاد اصفهان می‌پردازد.

حافظی هشدار داد: اگر سد کوهرنگ سوم آبگیری شود دیگر آب یخچال ها و برف چال‌ها و ارتفاعات کوهرنگ و زردکوه  بطور کامل و همیشگی از کارون دریغ خواهد شد و این بزرگترین فاجعه برای خوزستان است که مرگ ابدی کارون را رقم خواهد زد. سد کوهرنگ، شاهرگ اصلی کارون را  که هویت، حیات و آب را از کوهرنگ گرفته قطع خواهد کرد تا نسل‌های آینده ایران، کارون را به عنوان نمادی از کفران نعمت پیشینیانشان بدانند و ما امروز شاید آخرین نسلی باشیم که بتوانیم جلوی نابودی ابدی کارون را بگیریم که اگر نگیریم و در انتقال آب ها برای صنعت و کشاورزی تجدیدنظر نکنیم فاجعه آب شرب آبادان و خرمشهر روز به روز بزرگتر شده و بحران ریزگردهای داخلی خوزستان روز به روز بغرنج‌تر می‌شود چه آنکه هم اکنون خوزستان از نظر بیماری‌های مرتبط با آب و هوا یعنی بیماری های آمیبی و تنفسی در صدر استان‌های کشور است. از سوی دیگر، کاهش آورد آب کارون بحران شدید معیشتی برای کشاورزان خوزستان که زادگاه کشاورزی در دنیا است ایجاد کرده است. بحران‌هایی که حکایت از آن دارد که خوزستان در سایه سوء مدیریت‌ها و بی‌کفایتی‌ها علاوه بر نابودی محیط زیست طبیعی با نابودی جامعه انسانی روبه‌رو است.

منبع: mehrnews.com/news/4336288

«شیطان نیلگون»در پیاده‌روهاخریدوفروش می‌شود

    سنبل آبی» یا همان «شیطان نیلگون» تهدیدی جدی برای پهنه‌های آبی گیلان است که این روزها در میان غفلت مردم و مسئولان، خریدوفروش آن در سطح معابر وسیله‌ای برای سودجویی برخی افراد شده است. 

حسین شمس نصرتی: سنبل آبی یا همان «شیطان نیلگون» که چند سالی است پهنه‌های آبی گیلان را اشغال کرده، امروز در میان غفلت مردم و کم‌کاری مسئولان، در سطح معابر عمومی شهر رشت دادوستد می‌شود غافل از اینکه، جابجایی این گیاه مهاجم و سریع الرشد، کمک فراوانی به تکثیر سریع و غیرقابل‌تصور آن کرده و تهدیدی جدی برای پهنه‌های آبی استان محسوب می‌شود.
ناآگاهی مردم و کم‌کاری مسئولان، تیشه‌ای بر جان طبیعت گیلان

نخستین بار که گیاه مهاجم سنبل آبی با ظاهری فریبنده و گل‌هایی زیبا در پهنه‌های آبی گیلان مشاهده شد، تنها یک هکتار از این عرصه را اشغال کرده بود و کسی حتی فکرش را هم نمی‌کرد که باگذشت تنها پنج سال از نخستین رؤیت آن، عرصه درگیر با این گیاه به ۶۰۰ هکتار در پهنه‌های آبی استان برسد.

رشد سریع این گیاه بومی آمازون و ماندگاری ۲۰ تا ۳۰ ساله ریزوم آن در محیط باعث شده تا امروز تالاب عینک که یکی از بزرگ‌ترین تالاب‌های شهری دنیا محسوب می‌شود، در کنار تالاب بین‌المللی انزلی و بخش‌هایی از رودخانه سیاه درویشان و بهمبر در شهرستان صومعه‌سرا به‌طورجدی با این پدیده شوم دست‌وپنجه نرم کرده و ناآگاهی مردم و کم‌کاری مسئولان نیز آتش به دامان محیط‌زیست گیلان به‌ویژه پهنه‌های آبی این استان بزند.

سودجویی در پیاده‌روهای شهر

درحالی‌که سمن‌های محیط زیستی گیلان به‌طورجدی پیگیر راهکارهایی برای مبارزه با گیاه سنبل آبی در آب‌های شیرین استان هستند، برخی افراد سودجو از غفلت مسئولان و ناآگاهی مردم سوءاستفاده کرده و با خریدوفروش این گیاه سمی و خطرناک نه‌تنها سود کلانی به جیب می‌زنند که عرصه را برای تکثیر سریع‌تر این گیاه در پهنه‌های آبی استان فراهم می‌کنند. ‌

‌ یکی از فروشندگان این گیاه به خبرنگار مهر می‌گوید: این گیاه بسیار زیباست و طرفداران زیادی داری و تقریباً هرروز تعداد ۱۵ تا ۲۰ بوته آن را می‌فروشم.

نادر که اطلاعی از خطرناک بودن سنبل آبی ندارد می‌افزاید: بعید می‌دانم این گیاه خطر داشته باشد و این حرف‌ها را می‌گویند تا مانع نان خوردن افرادی مثل من شوند!

وقتی درباره خطرات این گیاه به او آگاهی می‌دهیم، می‌پرسد: اگر این گیاه این‌قدر خطرناک است پس چرا مسئولان هیچ کاری نمی‌کنند؟ من از ساکنان اطراف تالاب عینک هستم و چند سالی است که این گیاه در تالاب وجود دارد اما تا به امروز کسی به ما نگفته که چقدر خطرناک است و هیچ دستگاه یا نهادی هم اقدامی برای جمع‌آوری آن نکرده است.

سنبل آبی جدی‌ترین تهدید برای تالاب‌های گیلان

به گفته یکی از کار‌شناسان پژوهشکده آبزی‌پروری انزلی، گیاه سنبل آبی خطرناک‌ترین وجدی‌ترین تهدیدی است که تا امروز زندگی در تالاب‌های گیلان را تهدید کرده و توجه نکردن به حضور این‌گونه مهاجم به‌طور حتم عواقب جبران‌ناپذیری را به بار می‌آورد.

علیرضا میرزاجانی درباره حضور سنبل آبی در تالاب‌های گیلان و خطری که از جانب این گیاه جان تالاب‌ها را تهدید می‌کند بهخبرنگار مهر توضیح می‌دهد: متأسفانه سنبل آبی گل‌های زیبا و ظاهری فریبنده دارد که بسیاری از علاقه‌مندان به طبیعت و پرورش گیاه از آن به‌عنوان گیاهی تزئینی استفاده می‌کنند.

وی ادامه می‌دهد: متأسفانه ناآگاهی مردم از خطرات این گیاه باعث شده تا برخی افراد از آن به‌عنوان گیاه زینتی استفاده کنند به همین دلیل فروش آن در معابر شهری و حتی برخی گلخانه‌ها به چشم می‌خورد.

میرزاجانی تصریح می‌کند: متأسفانه حضور این گیاه مهاجم و خطرناک در کوچک‌ترین محیط آبی باعث می‌شود تا از حالت کنترل خارج‌شده و با گسترش سریع در اکوسیستم، حیات گونه‌های مختلف جانوری منطقه را از بین ببرد.

وی با اشاره به خطرات ناشی از حضور گیاه سنبل آبی در تالاب‌ها و مجاری آبی می‌گوید: مصرف بالای اکسیژن آب توسط سنبل آبی از یک‌سو و گسترش طولی و عرضی این گیاه از سوی دیگر باعث می‌شود تا علاوه بر اینکه هیچ‌کدام از گونه‌های جانوری موجود در تالاب قادر به ادامه زندگی نباشند، تردد در تالاب‌ها و دسترسی به آن‌ها نیز به دلیل گسترش ریشه‌های این گیاه در آب با مشکل مواجه شود.

سنبل آبی سرطان‌زا است

این کار‌شناس محیط‌زیست در ادامه با اشاره به قدرت بالای سنبل آبی در پالایش محیط اطراف خود می‌گوید: این گیاه به دلیل قدرت خود پالایی بالا و امکان سازگاری فوق‌العاده با محیط می‌تواند حتی فلزاتی سنگین مثل جیوه و سرب که از طریق فاضلاب کارخانه‌های صنعتی به آب‌ها وارد می‌شوند را به خود جذب کند ازاین‌رو تجمع سنبل آبی در محیط به‌شدت خطرناک بوده و می‌تواند عامل مهمی برای بروز بیماری‌هایی ازجمله انواع سرطان باشد.

میرزاجانی با هشدار نسبت به خطرناک بودن جابجایی این گیاه مهاجم تأکید می‌کند: متأسفانه دیده‌شده که در برخی از شهرهای استان مثل شهر رشت این گیاه به‌عنوان گیاهی زینتی فروخته‌شده و در بین مردم ردوبدل می‌شود درحالی‌که جابجایی این گیاه باعث رشد و تکثیر آن در تمام محیط‌های آبی استان شده و خطری هم‌ردیف استنشاق گاز خردل برای محیط‌زیست و به‌تبع آن ساکنان استان دارد.

بی‌توجهی به خطرات سنبل آبی

یکی از فعالان محیط‌زیست در گیلان و مدیر سازمان مردم‌نهاد «سرزمین ایده آل ما» نیز درباره ناآگاهی مردم و کم‌کاری مسئولان در مقابل سنبل آبی به خبرنگار مهر توضیح می‌دهد: متأسفانه هنوز عمق فاجعه‌ای که در تالاب عینک و سایر پهنه‌های آبی گیلان به‌وسیله سنبل آبی به وجود آمده، برای مردم و مسئولان درک نشده است.

پیمان بازدیدی می‌افزاید: به‌رغم تلاش‌های زیادی که طی دو سال اخیر برای مقابله با سنبل آبی توسط سازمان‌های مردم‌نهاد انجام‌شده، اما تاکنون هیچ اقدام مؤثری از سوی مدیران و مسئولان برای مبارزه با این گیاه صورت نگرفته و اگر هم اقداماتی انجام‌شده کاملاً سطحی و گذرا بوده است.

وی به شرایط رشد و تکثیر و ماندگاری این گیاه در محیط اشاره می‌کند و می‌گوید: متأسفانه آگاهی مردم و مسئولان درباره این گیاه مهاجم کافی نیست چراکه برخی افراد سودجو به‌راحتی این گیاه را در معابر عمومی و یا حتی گلخانه‌ها خریدوفروش می‌کنند و کسی هم جلوی آن‌ها را نمی‌گیرد.

بازدیدی لزوم اطلاع‌رسانی دراین‌باره را ضرورتی اجتناب‌ناپذیر عنوان کرده و تصریح می‌کند: باید درباره خطرات این گیاه و تأثیرات مخربی که بر محیط‌زیست دارد اطلاع‌رسانی شده و مسئولان نیز برای مقابله با این پدیده دغدغه مند برخورد کنند.

وی خاطرنشان می‌کند: اگر امروز آگاهی بخشی درباره خطرات سنبل آبی صورت نگیرد و مردم و مسئولان در کنار هم برای مقابله با این گیاه سمی، خطرناک و مهاجم اقدام نکنند، همان‌طور که در عرض پنج سال گذشته رشد ۶۰۰ برابری در پهنه‌های آبی استان داشته، تا  پنج سال آینده دیگر اثری از منابع آب شیرین گیلان باقی نخواهد ماند.

لزوم برخورد جدی با فروشندگان سنبل آبی

یکی از اعضای شورای شهر رشت در حاشیه بازدید از حرکت نمادین طرفداران محیط‌زیست در راستای جمع‌آوری سنبل آبی از سطح تالاب عینک به خبرنگار مهر می‌گوید: مقابله با سنبل آبی باید به یک مطالبه عمومی تبدیل شود.

رضا رسولی با اشاره به خطرات این گیاه تصریح می‌کند: متأسفانه به‌رغم تلاش‌هایی که برای مقابله با این گیاه شده ولی به دلیل نبود نظارت و راهکارهای مقابله‌ای با خریدوفروش آن، تکثیر سنبل آبی در پهنه‌های آبی استان غیرقابل‌کنترل شده است.

وی بر لزوم اجرای راهکارهای مقابله‌ای و برخوردهای جدی از طریق دستگاه‌های مربوطه مانند سازمان محیط‌زیست و دادگستری استان با پدیده خریدوفروش سنبل آبی در معابر عمومی تأکید کرده و می‌افزاید: به‌طور حتم آگاهی بخشی به مردم در کنار اقدامات سلبی، سریع و عمل‌گرایانه مسئولان می‌تواند مانع از نابودی منابع آب شیرین استان شود.

هجوم بی‌رویه زیبای خطرناک به تالاب انزلی

این سخنان در حالی مطرح می‌شود که پیش‌ازاین مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست گیلان با اشاره به اقداماتی که برای احیای تالاب انزلی صورت گرفته یادآور شده بود: آنچه به‌تازگی برای تالاب اتفاق افتاده هجوم بی‌رویه گیاه غیربومی سنبل آبی است.

قربانعلی محمد پور بابیان اینکه علاوه بر تالاب انزلی، نشانه‌هایی از این گیاه در شرق گیلان نیز گزارش‌شده است، اضافه می‌کند: دامنه گستردگی خطر سنبل آبی بسیار وسیع شده است و نیاز است که هر چه زودتر با تخصیص اعتبارات از فراگیری این گیاه در تالاب ممانعت شود.

به گفته وی باوجود ریشه‌کنی مکانیکی گیاه سنبل آبی، امکان رشد مجدد این گیاه تا ۱۵ سال در محیط آبی مورد هجوم باقی می‌ماند.

مدیرکل محیط‌زیست گیلان یادآور می‌شود: خطر فراگیری سنبل آبی به‌مراتب بسیار بیشتر از آزولا است و نباید بگذاریم این گیاه تمام وسعت تالاب انزلی و سایر تالاب‌های استان را در بربگیرد.

سنبل آبی رودخانه‌های صومعه‌سرا را غرق کرد

رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست صومعه‌سرا نیز در خصوص حضور سنبل آبی در این مناطق به خبرنگار مهر توضیح می‌دهد: در حال حاضر حضور سنبل آبی در دو منطقه مهم از شهرستان صومعه‌سرا که مدخل ورود رودخانه‌های بهمبر و چکوور به تالاب انزلی است مشاهده‌شده که به دلیل خطری که این مناطق را تهدید می‌کند، مبارزه مکانیکی با این گیاه مهاجم در این مناطق آغازشده است.

حمزه عشوری بابیان اینکه سنبل آبی موجب افزایش تعرق آب تا ۸۰ درصد می‌شود، می‌افزاید: به دلیل اهمیت موضوع مأموران اداره حفاظت محیط‌زیست شهرستان صومعه‌سرا تاکنون توانسته‌اند طی یک عملیات پاک‌سازی در مدت پنج روز رودخانه بهمبر را از وجود سنبل آبی پاک‌سازی کنند.

وی توانایی زنده‌بودن این گیاه را ۱۵ تا ۳۰ سال عنوان کرده و می‌گوید: سنبل آبی با کوچک‌ترین ذخیره آبی تکثیر می‌یابد ازاین‌رو لازم است تا با اجرای برنامه‌های پایشی برای جلوگیری از ورود مجدد این گیاه به سطح مناطق پاک‌سازی‌شده، از هجوم این گیاه به سایر نقاط جلوگیری شود.

تالاب «عینک» کور می‌شود؟

عشوری بیشترین حجم مشاهده‌شده از این گیاه را در روستای چکوور شهرستان صومعه‌سرا اعلام کرده و تصریح می‌کند: این گیاه در شهرستان صومعه‌سرا برای نخستین بار در تابستان امسال رؤیت شد ولی در حال حاضر تالاب عینک منبع اصلی این گیاه در استان گیلان است که متأسفانه به دلیل نا‌آگاهی مردم از خطر این گیاه و خریدوفروش آن به‌صورت گیاه تزئینی، به سایر نقاط استان نیز منتقل‌شده است.

وی می‌افزاید: خوشبختانه در مناطق درگیر در شهرستان صومعه‌سرا با استفاده از راهکار جمع‌آوری فیزیکی و با کمک جوامع بومی این مناطق توانسته‌ایم رودخانه بهمبر روستای سیادرویشان را به‌طور کامل و مناطق منتهی به تالاب در روستای چکوور را جمع‌آوری کنیم ولی متأسفانه هنوز بخش اعظمی از بخش روستای چکوور باقیمانده که محیط‌بانان و جوامع بومی در حال کار هستند ولی به دلیل هزینه‌بر بودن، اندکی با مشکل مواجه هستیم.

رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست صومعه‌سرا نبود شناخت کافی در مورد این‌گونه گیاهی را یکی از مشکلات بر سر راه برخورد با آن عنوان کرده و خاطرنشان می‌کند: بسیاری از کشورهای دنیا درگیر مقابله با این گیاه بوده و حتی در ایالت فلوریدای آمریکا نیز سالانه ۱۰۰ میلیون دلار برای مقابله با این گیاه هزینه می‌شود.

بخشنامه و دیگر هیچ

وی با اشاره به مخالفت سازمان محیط‌زیست برای برخورد با این گیاه از طریق سموم تصریح می‌کند: سازمان محیط‌زیست مخالف ورود هرگونه سم به داخل رودخانه‌ها و تالاب انزلی است و فعلاً بهترین روش برای نابودی این گیاه جمع‌آوری فیزیکی با کمک محیط‌بانان و سازمان‌های مردم‌نهاد و همچنین آگاهی و هشدار دادن به مردم برای پرهیز از هرگونه خریدوفروش و تکثیر این‌گونه گیاه است.

اگرچه طی ابلاغی که از سوی استانداری گیلان به فرمانداری‌های شهرستان‌ها به‌ویژه شهر رشت شده، فرمانداری‌ها موظف به مقابله با خریدوفروش گیاه سنبل آبی در معابر عمومی هستند اما به نظر می‌رسد که برخورد با سودجویان در این زمینه، نیاز به ورود و مداخله جدی‌تر دارد تا در کنار اقدامات مقابله‌ای با گیاه سنبل آبی و آگاهی بخشی به مردم درباره خطرات آن، پهنه‌های آبی استان از خطر نابودی در امان بماند  
نوشته شده توسط: حسن مرادپور   منبع: http://diyarmirza.ir 

استفاده از وایتکس و جوهرنمک با هم ممنوع

این روزها مردم خانه‌تکانی می‌کنند و متخصصان هم مکررا بر رعایت اصول ایمنی و بهداشتی هنگام خانه‌تکانی تأکید دارند.

دکتر عاطفه عابدینی، فوق تخصص ریه و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به همشهری گفت: استفاده از سفیدکننده‌ها، آسیب جدی به ریه و مجاری تنفسی وارد می‌کند. او گفت: وایتکس ماده‌ای شیمیایی به نام کلر دارد که وقتی در معرض هوا قرار می‌گیرد، مواد خطرناکی تولید می‌کند که به‌شدت آسیب‌رسان است. علاوه بر این، هرگاه وایتکس با جوهر نمک مخلوط شود این آسیب چندبرابر شده به‌طوری که تمام مخاط بینی، چشم و دهان در معرض خطر قرار می‌گیرد و فرد را مستعد ابتلا به بیماری‌های مزمن تنفسی می‌کند.

عابدینی افزود: گردوغبار ناشی از تمیز کردن وسایل منزل هنگام خانه‌تکانی علاوه بر اینکه آلرژی‌زاست می‌تواند باعث تحریک ریه‌ها و انواع بیماری‌های مزمن تنفسی شود؛ چراکه برخی از گرد وغبارها حاوی انواع قارچ‌ها و میکروب‌های خطرناک هستند.

او همچنین به افرادی که از بیماری‌های تنفسی مثل آلرژی و آسم رنج می‌برند، هشدار داد که در معرض گردوغبار هنگام خانه‌تکانی قرار نگیرند زیرا بیماری آنها تشدید می‌شود.

این فوق تخصص ریه از مردم خواست که به هیچ عنوان در محیط‌های دربسته خانه‌تکانی نکنند و هنگام استفاده از مواد شوینده از ماسک یا حتی ماسک‌های فیلتردار استفاده کنند. اگر فردی بیماری مزمن تنفسی مثل آسم دارد و مجبور است خانه‌تکانی کند، حتما ماسک و بزند و قبل از انجام کار هم از اسپری مخصوص آسم استفاده کند. از تماس طولانی‌مدت و مستقیم با انواع مواد شوینده مثل انواع مایع‌های ظرفشویی و پودر‌های لباسشویی بپرهیزد یا از دستکش استفاده کند؛ چراکه مواد مذکور می‌تواند التهاب‌های پوستی ایجاد کند.

یک پزشک طب کار هم معتقد است که هنگام خانه‌تکانی رعایت 4 اصل داشتن تهویه مناسب، استفاده از دستکش نخی زیر دستکش پلاستیکی، حمل و جابه‌جایی اصولی اثاثیه منزل و استفاده از زیرپایی مناسب ضروری است.دکتر علی علی ایی به ایرنا گفت: بسیاری از اوقات به‌دلیل حمل و جابه‌جایی اسباب‌های سنگین به‌صورت یکجا، صدمه‌های جبران‌ناپذیری به کمر و ستون فقرات وارد می‌شود بنابراین توصیه می‌شود وسایلی که قابلیت جدا شدن قطعات را دارند، پس از جدا‌سازی‌ حمل شوند.

به گفته او، افراد بایستی برای برداشتن وسایل از زمین با کمر خم نشوند و با خم کردن زانوها، وسایل را بردارند و البته حجم وسایل باید به‌گونه‌ای باشد که نزدیک بدن آنان قرار گیرد تا سنگینی آنها را کمتر احساس کنند.

حین انجام کار نباید از زیرپایی‌هایی که غیراستاندارد است و امکان افتادن از روی آنها وجود دارد، استفاده شود. هر اندازه تعداد پایه‌های یک زیرپایی بیشتر باشد، بهتر است و آسیب کمتری به سلامت می‌رساند. هنگام خانه‌تکانی و استفاده از شوینده‌های شیمیایی، حداقل 2نفر در خانه باشند تا درصورت بروز حساسیت یا اتفاقی ناگهانی به کمک یکدیگر بشتابند.

منبع: http://hamshahrionline.ir/details/250900/Science/medical

دانش > پزشکی - گروه دانش و سلامت: 

راهکارهایی برای کاهش مصرف آب در خانه‌تکانی

خانه‌تکانی از جمله سنت‌های ما ایرانیان است که با انجام آن به استقبال بهار می‌رویم، اما دغدغه فعالان محیط زیست در روزهای پایانی سال و شروع خانه‌تکانی‌ها، مدیریت مصرف آب است. پویش خانه تکانی و مدیریت مصرف آب کمپینی است که اخیرا با دغدغه مصرف آب در خانه تکانی‌ها شکل گرفته است. مجید رحمانی یکی از اعضای این کمپین راهکارهای ساده‌ای را برای کاهش مصرف آب در این ایام پیشنهاد داده است.

به گزارش ایسنا، مجید رحمانی درباره روش‌های کاهش اتلاف آب هنگام خانه‌تکانی توضیح داد: قبل از اقدام به شست وشوی هر چیزی از خود بپرسید که آیا شستن آن وسیله واقعا ضروری است یا از روی عادت این کار را انجام می‌دهید همچنین برای شست وشوهای ضروری برنامه داشته باشید و اقلام هم جنس را در کنار هم بشویید تا میزان آب مصرفی کمتر شود.

وی ادامه داد: شوینده‌های شیمیایی هر چند باعث پاکیزگی می‌شود اما استفاده نادرست از این مواد در کوتاه مدت آسیب جدی به سلامت انسان و محیط زیست وارد می‌کند. این مواد در چرخه استفاده از آب‌های خاکستری باقی می‌ماند و به محیط‌های مختلف مانند زمین‌های کشاورزی وارد می‌شود. وجود مواد شیمیایی در آب فرایند تصفیه فاضلاب را با مشکل مواجه می‌کند بنابر این تا جایی که امکان دارد از این شوینده‌های شیمیایی کمتر استفاده کنیم.

این عضو پویش خانه تکانی و مدیریت مصرف آب در ادامه گفت: آبی که حاوی مواد شوینده شیمیایی نیست را می‌توان به مصرف گل‌ها و گیاهان خانگی رساند و اینگونه از هدر دادن آن‌ها جلوگیری کرد.

رحمانی با بیان اینکه شستن پرده‌ها و فرش‌ها را به کاربلدها بسپارید، تصریح کرد: با این کار از استفاده از آب تصفیه شده برای شستشوی این وسایل جلوگیری می‌شود.

وی با بیان این که قبل از اقدام به شستن هر چیزی به راهکارها و ابزارهای مورد نیاز آن فکر کنید، اظهار کرد: استفاده از آب به عنوان جارو برای تمیز کردن بالکن یا حیاط، کار بسیار غلطی است که گاهی اوقات موقع خانه تکانی‌ها دیده می‌شود. در شرایطی که در کشور با کم آبی دست و پنجه نرم می‌کنیم هدر دادن آب به این شکل بسیار ناپسند است.

این عضو هیات مدیره خانه محیط زیست استان آذربایجان شرقی با تاکید بر این که سرویس و تعمیر شیرآلات خراب را در لیست کارهای خانه تکانی قرار دهید، گفت: با این کار مانع از هدررفت آب تصفیه شده و تبدیل آب سالم به فاضلاب می‌شویم.

رحمانی در ادامه بر تفکیک زباله‌ها هنگام خانه تکانی تاکید و اظهار کرد: با این اقدام میزان مصرف انرژی و آب نسبت به تولید اولیه به طرز چشمگیری کاهش پیدا می‌کند.

این عضو پویش خانه تکانی و مدیریت مصرف آب توصیه کرد که برنامه‌های فنی وسایل خانگی مختلف مانند لباسشویی را بیاموزید تا بتوانید مدت زمان شست و شو را بر اساس نیاز خود تنظیم کنید.

وی در پایان گفت: اگر فردی پول کافی دارد که می‌تواند هزینه آب، برق و گاز را پرداخت کند نباید این مسئله بهانه‌ای برای اسراف شود و به اندازه‌ای از این منابع استفاده کند که موجب سلب این نعمت از سایر همنوعان و موجودات زنده شود.

منبع: شهر > محیط زیست ایران - همشهری آنلاین:

برنامه کشورهای مختلف برای مقابله با بحران بطری آب

منع استفاده از بطری آب در سازمان حفاظت از محیط‌زیست ایران، اولین اقدامی نبود که برای کاهش پیامدهای بحران آب در دنیا انجام شده. چندین سال است که کشورهای مختلف در مقابله با شرکت‌های تولید کننده آب بسته‌بندی شده اقدامات مختلفی انجام داده‌اند و حتی در برخی مناطق موفق شده‌اند تا فروش آب بطری را ممنوع کنند.

*بوندانون؛ اولین منطقه بدون آب بطری در جهان

در سال ۲۰۰۹ پس از رای گیری که در روستای بوندانون در استرالیا انجام شد مردم این شهر به عدم استفاده از بطری‌های پلاستیکی در راستای حفط محیط‌زیست رای دادند.

این اتفاق باعث شد تا ۲۵۰۰ مغازه‌دار و فروشگاه در سطح این روستای کوچک  از این قانون جدید حمایت کرده و از فروختن بطری‌های پلاستیکی محتوی مایعاتی نظیر آب و یا دیگر نوشیدنی‌ها خودداری کرده‌اند، همچنین به عنوان جایگزین مسئولان این شهر تعداد آب سردکن‌های شهر را افزایش داده‌اند.

*ممنوعیت استفاده از بطری‌های آب در جلسات دولتی در هند

هند که یکی از بیشترین مصرف کننده‌های آب بطری است چند سالی است که استفاده از بطری آب را در جلسات دولتی در استان‌های سیکیم و بهار ممنوع کرده است.

*لابی شرکت‌های آب معدنی با دولت ترامپ

دو دولت پیشین ایالت متحده آمریکا و از سال ۲۰۱۱، پارک‌های ملی آمریکا تصمیم گرفتند تا فروش بطری‌های پلاستیکی را در پارک‌های ملی آمریکا ممنوع کنند تا در کشوری که بر اساس سرانه رتبه اول مصرف بطری پلاستیکی را دارد رکورد خود را کاهش دهد.

با این وجود با روی کار آمدن دولت ترامپ چند ماه پیش او تصمیم گرفت که ممنوعیت فروش بطری پلاستیکی آب در برخی از معروفترین پارک‌های ملی آمریکا لغو شود.

این تصمیم جدید دولت ترامپ  یعنی  پارک‌های ملی دیگر اجازه ندارند تا فروش بطری‌های پلاستیکی را ممنوع کنند. البته مرکز خدمات پارک‌های ملی ایالت متحده به این اتفاق واکنش مثبتی نشان داد، میشل رینولد در این رابطه عنوان کرد: « این باید بر عهده بازدید کننده ما باشد که به شکلی نیاز خود را در تابستان‌ها رفع کنند. پارک‌های ملی هنوز هم به بازدیدکنندگان پیشنهاد می‌دهند که از آب سردکن ها استفاده کنند.» این دقیقا همان استدلالی است که سال گذشته لابی گران شرکت نستله برای فروش بطری‌های آب در پارک ملی، از آن استفاده کردند.

این در حالی است که دقیقا 6 سال پیش مرکز خدمات پارک‌های ملی ایالت متحده، پارک‌ها را تشویق کرد که برای اینکه نمونه‌ای از توسعه باشند فروش بطری‌های پلاستیکی آب را ممنوع کنند. پارک‌ها هم بعد از نصب اّب سردکن‌ها اینکار را انجام دادند.

از آن سال تاکنون دیگر در 23 پارک ملی بزرگ آمریکا بطری‌های پلاستیکی فروخته نشد.

 منبع: https://shariyan.com/detail/116319#shahrekhabar