رای موافق پارلمان اروپا به حذف پلاستیک یکبارمصرف از بازارهای قاره سبز

اعضای پارلمان اروپا در یک رای گیری تاریخی به حذف استفاده از پلاستیک یکبارمصرف و به قانون منع استفاده از آن رای مثبت دادند.

در قانون جدید که از سال ۲۰۲۱ میلادی اجرایی می شود تمام محصولاتی که پلاستیک یکبار مصرف دارند و وارد چرخه بازیافت نمی شوند از بازارهای اروپایی حذف خواهند شد.

نمایندگان پارلمان اروپا به صنایع این کشور ۴ سال زمان داده اند (۲۰۲۱-۲۰۲۵) تا ۹۰ درصد از تولید پلاستیک های یکبار مصرف در قاره سبز بکاهند.

طبق قانون جدید ورود تمام محصولاتی که بیشتر از ۷۰ درصد پلاستیک یکبارمصرف در آنها استفاده شده است، به قاره اروپا ممنوع خواهد بود.

۵۷۱ نماینده پارلمان اروپا به این قانون رای موافق دادند و تنها ۵۰ نفر از نمایندگان پارلمان با این قانون مخالفت کردند.

سازمان های مردم نهاد می گویند بشر در هر ثانیه بیشتر از ۲۰ تن پلاستیک تولید و مصرف می کند و بیشتر از ۱۰ تن این پلاستیک ها وارد آب اقیانوس ها می شود.

پلاستیک ها به ذره های میکروسکوپی تبدیل شده و وارد بدن تمامی آبزیان و حتی آب شرب انسان می شوند.

در آخرین آزمایش های پژوهشگران معلوم شده است که شهروندان کره خاکی مقادیر قابل توجهی از ذرات پلاستیکی در بدن خود دارند. این ذرات پلاستیکی عامل اصلی بروز سرطان است.

منبع : https://fa.euronews.com/2018/10/24/meps-back-eu-ban-on-throwaway-plastics-by-2021

اتوبوس رایگان در فرانسه کمک به هوای پاک

شهر دانکرک در شمال فرانسه به بزرگترین شهر اروپایی تبدیل شده است که اتوبوس‌های شهری در آن کاملا رایگان است.

حمل و نقل رایگان پیش از این در برخی از شهرهای کوچک اروپا نیز وجود داشت اما این اولین بار است که این پروژه در شهری بزرگ و مناطق حومۀ آن اجرا می‌شود.اتوبوس‌های دانکرک از ابتدای سپتامبر (۱۰ شهریور) هم برای ساکنان و هم گردشگران رایگان هستند؛ کاری که تاثیر شگفت‌انگیزی بر جامعه داشته است.

ناوگان اتوبوسرانی این شهر شامل ۱۴۰ اتوبوس است که همه آنها نیز با انرژی‌ پاک کار می‌کنند و دارای خدماتی مانند شارژ رایگان تلفن همراه و وای فای رایگان هستند. با این ابتکار، این شهر ۲۰۰ هزار نفری به مرکزی برای برگزاری برنامه‌های گروهی و فعالیت‌های اجتماعی تبدیل شده و حتی چهره‌های مشهور را نیز به این شهر کشانده است.

مطالعات نشان داده است که با اجرای این پروژه، علاوه بر کاهش آلودگی‌های هوا به دلیل کاهش قابل توجه شمار خودروهای شخصی در سطح شهر، میزان تحرک ساکنان بویژه افراد مسن نیز بیشتر شده است و در مجموع ساکنان شهر و حومه احساس آزادی عمل بیشتری دارند. علاوه بر این بستگی به مسیرهای رفت و آمد، شمار مسافران اتوبوس‌ها بین ۵۰ تا ۸۵ درصد افزایش یافته است.

چرا اتوبوس رایگان؟

پروژه اتوبوس‌های رایگان با هدف افزایش استفادۀ مردم از حمل و نقل عمومی انجام شده است زیرا بنا بر آمارها دو سوم از ساکنان دانکرک از خودروهای شخصی استفاده می‌کردند.

دومین دلیل اینکه درآمدی که از این راه به دست می‌آمد چندان زیاد نبود. بنا بر اعلام مقامات محلی، حمل و نقل عمومی تنها ۴.۵ میلیون یورو برای شهر درآمد داشت که در مجموع ۱۰ درصد از کل درآمدهای عملیاتی شهر را شامل می‌شد. به همین دلیل مقامات شهر تصمیم گرفتند با حذف بلیط اتوبول و همزمان با حذف سیستم پرهزینۀ کنترل مسافران، این کمبود فروش را جبران کنند.

مجریان این طرح امیدوارند با موفق بودن اجرای آن در دانکرک، امکان اجرای آن در دیگر شهرهای فرانسه نیز فراهم شود.

منبع : یورو نیوز 

https://fa.euronews.com/2018/10/23/france-dunkirk-free-public-transport-environment-green-energy-urban-transit

یک یلدای ساده و خودمانی داشته باشیم

ایرانیان نزدیک به چند هزار سال است که شب یلدا آخرین شب پاییز را که درازترین و تاریکترین شب در طول سال است تا سپیده دم بیدار می مانند و در کنار یکدیگر خود را سرگرم می دارند تا اندوه غیبت خورشید و تاریکی و سردی روحیهٔ آنان را تضعیف نکند و با به روشنایی گراییدن آسمان به رخت خواب روند و لختی بیاسایند.

در آیین کهن، بنابر یک سنت دیرینه آیین مهر شاهان ایرانی در روز اول دی ماه تاج و تخت شاهی را بر زمین می گذاشتند و با جامه ای سپید به صحرا می رفتند و بر فرشی سپید می نشستند. دربان ها و نگهبانان کاخ شاهی و همهٔ برده ها و خدمت کاران در سطح شهر آزاد شده و به سان دیگران زندگی می کردند. رئیس و مرئوس، پادشاه و مردم عادی همگی یکسان بودند. البته درستی این امر تایید نشده و شاید افسانه ای بیش نباشد. ایرانیان در این شب باقی مانده میوه هایی را که انبار کرده بودند به همراه خشکبار و تنقلات می خوردند و دور هم گرد هیزم افروخته می نشستند تا سپیده دم بشارت روشنایی دهد زیرا به زعم آنان در این شب تاریکی و سیاهی در اوج خود است. جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شب نشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار می شود. متل گویی که نوعی شعرخوانی و داستان خوانی است در قدیم اجرا می شده است به این صورت که خانواده ها در این شب گرد می آمدند و پیرترها برای همه قصه تعریف می کردند. آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه جنبهٔ نمادی دارند و نشانهٔ برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند، این میوه ها که اغلب دانه های زیادی دارند، نوعی جادوی سرایتی محسوب می شوند که انسان ها با توسل به برکت خیزی و پردانه بودن آنها، خودشان را نیز مانند آنها برکت آور می کنند و نیروی باروی را در خویش افزایش می دهند و همچنین انار و هندوانه با رنگ سرخشان نمایندگانی از خورشید در شب به شمار می روند. در این شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پُری آن، آینده گویی می کنند.

اما امروزه این شب نشینی  ساده و  سنتی به یک  میهمانی تجملاتی و با هزار چشم و هم چشمی تبدیل شده و مردم به دلیل نداشتن استطاعت مالی زیاد و عدم تهیه کالاهای گرانقیمت و خوراک های اشرافی، دور این گردهم آیی زیبا را خط کشیده اند.

کمی با خودتان اندیشه کنید که آیا از یک میهمانی ساده که در آن چند نفر که با موسیقی اشنایی دارند و با نواختن یک ساز و خواندن چند خط آواز و همراهی میهمانان ، فضا را شاد و دلنشین میکنند و یا شخصی که با مطالعه و تمرین توانسته است برای دیگران فال حافط یا ... با تفسیر و بیان خوب بگیرد، برای شما لذت بخش تر است یا جشنی که میزبان مرتب نگران ظروف کریستال و غذاهای گرانقیمتی است که روزها وقت و فکر او را مشغول کرده است. در این صورت شما فقط پس از کلی پرخوری و  شنیدن غیبت و حرف های سطحی مربوط به سریال های تکراری ماهواره های غربی به منزل برگشته و خسته و سنگین فقط به خوابیدن فکر میکنید و  چرت زدن های کار فردا

به جای این تفکر، بهتر است به این بیندیشید که در قدیم، بدون وجود یخچال های امروزی، روستاییان با ورقه و خشک کردن بعضی محصولات خود، مانند میوه ها، گوجه فرنگی، بادمجان و ... آنها را برای زمستان های سرد که باغ ثمری نداشت نگه میداشتند و از میهمانان خود با آن پذیرایی میکردند. کاری که حتی امروزه در بعضی روستاهای توسعه نیافته ایران و جهان انجام می شود. 

سر تا سر سال، هسته های میوه هایی چون زردآلو و کاج که سرشار از  ویتامین ای و زینک هست ، تخمه هندوانه، خربزه ، طالبی، گرمک و آفتابگردان را جمع کنید. همیشه کمی ذرت خشک در منزل داشته باشید. میوه های اضافه  را با کارد باریک ببرید و خشک کنید .

هسته های هندوانه را درون قابلمه ای با آب کم بریزید و با کمی مواد طعم دهنده مانند نمک و گلپر و زردچوبه و فلفل برای یک ساعت بپزید تا آب آن تمام شده و در ته ظرف بو داده شود.

دو عدد نان ساندویچی که لازم نیست خیلی هم تازه باشد را  با کارد باریک به ضخامت دو سانت ببرید . در ظرفی یک تخم مرغ را با یک استکان شیر خوب مخلوط کنید. هر برش این نان ها را آغشته به مخلوط شیر و تخم مرغ کرده و در روغن سرخ کنید و روی آن خاکه قند بپاشید و با چای از میهمانان تان پذیرایی

 کنید.

غذاهای سنتی ساده مثل دمپختک، استامبولی پلو یا عدس پلو و تخم مرغ نیمرو، باقلاقاتق شمالی، میرزاقاسمی، آش رشته یا سوپ جو میتواند باب دل همه میهمانان شما باشد.

باور داشته باشید که نیاز به پذیرایی شاهانه و مجلل نیست و فقط با به میهمانان تان این اطمینان را بدهید که از حضور و وجود آنها خوشحال هستید و  برای پذیرایی از آنها، تعمدأ از چیزی کوتاهی و خودداری نکرده اید. 

سعی کنید بر محتوای تأثیر گذار و خاطره ای که از شب یلدای شما به جا میماند، بیشتر تکیه کنید. آدم هایی که شبیه هم هستند و از اطلاعات و هنر و دانش خاصی بهره مند هستند را دعوت و به هم معرفی کنید. مطمئن باشید سادگی و صداقت شما بالاترین ارزش این شب شنتی خواهد بود.

روشی نوینی برای حذف گاز دی ‌اکسید گوگرد ارائه شد

توسط محققان ایرانی صورت گرفت

سیناپرس: پژوهشگران دانشگاه های صنعتی امیرکبیر و تربیت مدرس روش نوینی برای حذف گاز دی ‌اکسید گوگرد، یک آلاینده‌ سمی خروجی از دودکش های صنایع بزرگ، مانند نیروگاه های سوخت سنگین ارائه کرده اند.

مسعود خانی کلهرودی از محققان این طرح انتشار دی‌اکسید گوگرد را یکی از مهمترین آلاینده‌های سمی حاصل از صنایع مختلف دانست که مشکلات بسیاری از جمله آلودگی شدید هوا، آثار زیانبار بر سلامت انسان‌ها و سایر جانداران، تخریب منابع آبی و غذایی انسان و سایر موجودات و کاهش حاصلخیزی خاک از طریق باران اسیدی را در پی دارد.

وی با تاکید بر اهمیت راهکارهای مناسب برای جلوگیری از انتشار این گاز به اتمسفر، ادامه داد: در صنایعی که مقدار انتشار دی‌اکسید گوگرد اندک است با نصب جاذب‌هایی بر سر راه خروجی دودکش، مشکل را رفع می‌کنند؛ اما در مواردی که حجم و مقدار این گاز فراتر از توان تأمین و دفع جاذب هاست، نیاز به استفاده از روش‌های تجدیدپذیر اجتناب ناپذیر است.
این دانشجوی مقطع دکتری دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه امیرکبیر مهمترین روش‌ها را تبدیل دی‌اکسید گوگرد به سولفوریک اسید و گوگرد خالص ذکر کرد و اظهار داشت: در ایران به دلیل وجود معادن استخراجی بسیار که عمدتاً خاک سولفیده دارند، همچنین با توجه به منابع فراوان نفت و گاز، تولید گاز خطرناک دی‌اکسید گوگرد مشکلی رایج است.
این محقق از انجام پژوهشی در این زمینه خبر داد و یادآور شد: این طرح با هدف حذف این آلاینده و حل کردن مشکلات ناشی از آن اجرایی شد.
وی عنوان این طرح را حذف آلاینده دی اکسید گوگرد از طریق تبدیل به آن به گوگرد طی واکنش کاتالیستی با گاز متان معرفی کرد و افزود: در این طرح هدف واکنش دی‌ اکسید گوگرد با گاز متان در حضور کاتالیست ‌های مخصوص و تولید گوگرد خالص است که پس از چند سال تحقیقات مداوم با موفقیت انجام شد.
مجری طرح با اشاره به توسعه فرآیندی مناسب و حذف آلاینده دی‌اکسید گوگرد در این تحقیق برای نخستین بار در کشور افزود: تاکنون از روش ‌های دیگری که عموماً استفاده از جاذب برای حذف این آلاینده است، استفاده می شد که مشکل عمده این روش‌ها تولید مقدار زیادی پسماند در انتهای فرآیند است. اما در پروژه یاد شده نه تنها آلاینده حذف شده و پسماندی نمی ماند، بلکه محصول خالص گوگرد و آب با خلوص بسیار بالا تولید می شود.
وی نوآوری این پروژه را مربوط به راندمان بالای حذف آلاینده دی ‌اکسید گوگرد و گزینش پذیری چشمگیر محصول مطلوب (بازده تولید گوگرد خالص) برای کاتالیست‌ های ساخته شده دانست که بالاترین رکورد را با مقدار بیش از 99.4 درصد ثبت کرده است. از این پروژه تاکنون دو پایان نامه کارشناسی ارشد و یک رساله دکتری استخراج شده و افزون بر کسب عنوان یکی از 15 پروژه برتر توسط ستاد فناوری نانو در نمایشگاه بین المللی نانوفناوری مهر 1396، مقالات متعددی در مجلات معتبر نمایه آی اس آی و کنفرانس های ملی و بین المللی چاپ شده است.
این محقق با اشاره به فرآیند اجرای این تحقیقات خاطرنشان کرد: پس از 7 سال کار مداوم، این طرح اکنون به مرحله‌ای رسیده است که کامل قابلیت حذف آلاینده دی‌اکسید گوگرد را به صورت صنعتی از صنایع مختلف دارد و اگر برای نمونه تنها یکی از واحدهای متوسط استخراج فلزات در کشور به این فرآیند تجهیز شود، افزون بر جلوگیری از آلودگی و تولید محصول گوگرد، می توان با یک واحد ساده پایین دستی تصفیه، آب مصرفی 1400 نفر را تأمین کرد.
وی دشوارترین قسمت پروژه را مرحله طراحی و ساخت راکتور، و کارکردن با گاز سمی دی‌اکسید گوگرد عنوان کرد و ادامه داد: از پیچیده ترین قسمت های این پژوهش می توان به ساخت و بهینه‌ سازی دقیق کاتالیست‌ ها برای ایجاد بهترین عملکرد اشاره کرد.
کلهرودی تاکید کرد: فناوری کسب شده در این مطالعه در تمام فرآیندهای خروجی دودکش با دی ‌اکسید گوگرد قابل استفاده خواهد بود؛ از جمله مهمترین صنایع کارخانجات استخراج فلزات معدنی مانند صنایع مس، روی، سرب، پالایشگاه‌های نفت و گاز، نیروگاه‌های سوخت فسیلی، کارخانجات سیمان و واحدهای تولید گاز سنتز است

منبع: سینا پرس https://sinapress.ir/news/82113

وداع با نی‌های پلاستیکی

استفاده از نی‌های پلاستیکی در جهان متوقف می‌شود

سیناپرس: نی‌های پلاستیکی در همه رستوران ها و کافه‌ها، حتی در دورترین نقاط جهان یافت می شوند؛ در حال حاضر نی‌های پلاستیکی حدود ۴ درصد از حجم زباله‌های پلاستیکی را تشکیل می‌دهند که تقریبا همه آن‌ها سالانه وارد آب‌ها می‌شوند.

این روزها در کشورهای مختلف جهان تاکید بسیار زیادی بر جایگزینی نی‌های یکبار مصرف پلاستیکی با انواع فلزی و شیشه‌ای آن وجود دارد. تنها در ایالات متحده آمریکا روزانه ۵۰۰ میلیون نی پلاستیکی راهی سطل های زباله می شوند.

بسیاری از مردم در شهرهای مختلف جهان نیز از گرفتن نی‌های پلاستیکی در رستوران ها امتناع می کنند. دولت اسکاتلند قصد دارد تا پایان سال ۲۰۱۹، استفاده از نی پلاستیکی را در غذاخوری‌ها و رستوران‌ها برای همیشه حذف کند. مک دونالد با حذف نی پلاستیکی در ۱۳۰۰ شعبه خود در انگلستان و جایگزین کردن آن با نی‌های کاغذی، از سپتامبر ۲۰۱۸ فعالیت خود را در راستای مبارزه با آلودگی محیط زیست آغاز کرده است. در نروژ و فرانسه نیز در راستای همین امر، رستوران‌ها از ارایه نی‌های پلاستیکی در صورت عدم درخواست مشتری امتناع می کنند. البته این جنبش به صورت آزمایشی آغاز شده است.

در ایالت کالفرنیا نیز در ابتدای سال جدید لایحه ای به قوانین و مقررات مربوط به غذاخوری ها اعمال شد که بر اساس آن رستوران ها و غذاخوری ها فقط در صورت درخواست مشتری، نی یکبار مصرف پلاستیکی ارایه می دهند. البته این قانون شامل فست فودها و رستوران های بیرون بر نمی شود. این قانون استفاده از نی پلاستیکی را منع نمی کند بلکه فقط تا حدودی استفاده از آن را محدود می کند.

ممنوعیت استفاده از نی پلاستیکی در "نوشاتل"

همچنین به دنبال روند جهانی برای کاهش پسماندهای پلاستیکی استفاده از نی‌های نوشیدنی پلاستیکی در کافه‌های شهر نوشاتل سوئیس از سال ۲۰۱۹ میلادی ممنوع خواهد شد.

با اجرای این طرح، نوشاتل به اولین شهری در سوئیس تبدیل می‌شود که استفاده از نی پلاستیکی در آن ممنوع است. اتحادیه هتل‌ها و غذاخوری‌های نوشاتل و بسیاری از صاحبان رستوران‌های محلی در بیانیه‌ای رسمی حمایت خود را از این اقدام اعلام کرده‌اند.

استفاده از نی در استارباکس ممنوع

استارباکس اولین شرکت بزرگی است که همزمان با گسترش درخواست ها برای کاهش زباله در سطح جهان، استفاده از نی پلاستیکی را متوقف کرد.

این شرکت بین المللی مشهور فروش قهوه اعلام کرد برای کاستن از خطر زباله های پلاستیکی، تا سال 2020، استفاده از نی پلاستیکی در 28 هزار شعبه ای که در جهان دارد، متوقف خواهد شد.

استارباکس اعلام کرد که ابتدا در فصل پاییز، این برنامه را از شهرهای سیاتل ایالت واشنگتن و شهر ونکوور کانادا آغاز کرده و سپس نیز از کل امریکا و اروپا آغاز کرده و در سطح جهانی، این برنامه را اجرا خواهد کرد و تا سال 2020، استفاده از یک میلیارد نی را کاهش خواهد داد. همچنین این شرکت در نظر دارد درب‌های پلاستیکی لیوان های نوشیدنی را با مواد قابل بازیافت مانند کاغذ جایگزین کنند.

دیزنی هم به یاری محیط زیست آمد

مقامات دیزنی نیز اعلام کردند بر مبنای سیاستی که تا اواسط ۲۰۱۹ به اجرا درمی‌آید این کمپانی تلاش می‌کند تا تعهد بلندمدت خود به حمایت از محیط زیست را عملی کند.

این کمپانی اعلام کرده استفاده از وسایل پلاستیکی شامل نی‌ها و قاشقک‌ها در این مجموعه ممنوع خواهد شد. برمبنای این طرح سالانه بیش از ۱۷۵ میلیون نی و ۱۳ میلیون قاشقک از این مجموعه حذف می‌شود.

دیزنی اعلام کرده این تغییرات ظرف چند سال آینده در هتل‌ها و کشتی‌های کروز و دیگر مکان‌های اقامتی این کمپانی نیز اعمال خواهد شد.

گزارش: فرزانه صدقی https://sinapress.ir/news/82254

مچ بندی که پشه ها را دفع می کند

تاکنون دستگاه‌های زیادی توسعه یافته‌اند که با استفاده از امواج فراصوت پشه‌ها را دفع می‌کنند اما همچنان افراد از عملکرد این دستگاه‌ها رضایت کامل ندارند.

به گزارش سیناپرس به نقل از ایسنا، اکنون یک مهندس سوئیسی یک مچ‌بند به نام "Nopixgo" توسعه داده که رویکرد دیگری را در دفع پشه‌ها به کار می‌گیرد.مچ‌بند مذکور را "کورت استول"(Kurt Stoll) مهندس الکترونیک سوئیسی توسعه داده است. مچ‌بند "Nopixgo" مانند دیگر دستگاه‌ها با استفاده از امواج فراصوت پشه‌ها را دفع نمی‌کند بلکه این مچ بند با انتشار امواج الکترومغناطیسی سبب دفع پشه‌ها می‌شود.

امواج ضعیف تولید شده توسط مچ‌بند، "تخلیه الکتریکی جوی"(atmospheric electrical discharges) را تقلید می‌کنند، بنابراین پس از تشخیص این امواج از طریق یک ارگان حسی مو مانند به نام "سینسیلا"(sensilla)، پشه‌ها فکر می‌کنند که طوفان می‌آید و این سبب می‌شود که آنها به جای نزدیک شدن به افراد، به طور غریزی از آنها دور شوند.

از آنجایی‌ که امواج الکترومغناطیسی برای انسان‌ها و حیوانات بی‌ضرر هستند، یک روش عالی برای دفع پشه‌ها به شمار می‌آیند. امواج الکترومغناطیسی پشه‌ها را تا شعاع دو متر از افراد دور نگه می‌دارند و میزان نیش زدن را تا ۵۰ درصد کاهش می‌دهند.

مچ‌بند مذکور از پلاستیک مناسب پوست ساخته شده است و مقاوم در برابر آب نیز است و با هر بار شارژ می‌توان تقریبا یک هفته از آن استفاده نمود. هنگامی که باتری این مچ‌بند کم می‌شود، صفحه نمایش ال.ای.دی آن شروع به چشمک زدن می‌کند. این مچ‌بند در ماه اکتبر و با قیمت ۷۰ دلار عرضه خواهد شد

منبع : https://sinapress.ir/news/83102

هدیه هشت میلیون یورویی اتحادیه اروپا به محیط زیست ایران؛

گشایش گره کور مشکلات زیست محیطی با تامین منابع مالی

سیناپرس: اتحادیه اروپا روز پنج‌شنبه برای کاهش تاثیرات تحریم‌های ضدایرانی آمریکا، مبلغ 18 میلیون یورو (20.7 میلیون دلار) به ایران کمک مالی کرد.

بنا بر گفته رویترز، اتحادیه اروپا با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده مبلغ ۱۸ میلیون یورو برای اجرای پروژه‌های توسعه‌ای در ایران اختصاص می‌دهد. اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای اعلام کرده این مبلغ بخشی از بسته‌ بزرگ‌تر ۵۰ میلیون یورویی محسوب می‌شود.

موگرینی، رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در این بیانیه‌ای اعلام کرده است: اتحادیه اروپا به همکاری با ایران پایبند است. این بسته روابط اقتصادی و بخشی که به طور مستقیم به نفع شهروندانمان است را بهبود می‌بخشد.

این اتحادیه مبلغ ۸ میلیون یورو را در بخش خصوصی جمهوری اسلامی ایران که شامل کمکی برای موسسات کوچک و متوسط و سازمان توسعه تجارت ایران است، صرف می‌کند. ۸ میلیون یورو دیگر نیز صرف پروژه‌های محیط زیستی و ۲ میلیون یورو نیز صرف مبارزه با مواد مخدر می‌شود.

هدیه اروپا به محیط زیست ایران صرف چه می‌شود؟

اختصاص بالغ بر ٤٠ درصد از این بسته به پروژه‌های محیط زیستی در کشور و تاکید اتحادیه اروپا بر ایجاد زمینه‌ای برای تحولی پایدار در ایران نشان از اهمیت نقش مشکلات زیست‌محیطی در شرایط فعلی کشور دارد. محیط زیست ایران علاوه بر چالش‌هایی که برای فعالان این حوزه پیش آمده است، چالش‌های بسیار جدی در شهر‌های مختلف دارد که به طور مستقیم با زندگی مردم در ارتباط است.

از خوزستان و معضل ریزگرد‌ها که مردم این مناطق را در ماه‌های مختلف سال به نوعی با آن درگیر می‌کند و بخشی از آن به وضعیت کانون‌های گرد و غبار داخلی برمی‌گردد، تا خشک شدن هامون در جنوب شرق و تاثیری که این اتفاق بر زندگی مردم شهر‌های اطراف داشته، مهاجرت‌های اجباری و خالی شدن شهر‌ها و روستا‌ها از سکنه تا بحران‌های مرتبط با کشاورزی و دامداری در این مناطق و خشکسالی گسترده‌ای که اهالی سیستان و بلوچستان به شکلی ملموس آن را درک می‌کنند.

وضعیت دریاچه ارومیه در شمال غرب کشور و نگرانی‌هایی که خشک شدن این دریاچه ایجاد کرده است و بحران‌هایی که در نتیجه تصمیمات اشتباه در این منطقه ایجاد خواهد کرد.

موضوع نشست زمین در مناطق مختلف کشور تبدیل به یک نگرانی جدی شده است که در نتیجه صدور مجوز‌های بی‌رویه برای حفر چاه و برداشت‌های بی‌برنامه و غیراصولی از آب‌های زیرسطحی ایجاد شده و هر بار به شکلی خود را به صدر خبر‌ها می‌رساند. در ماه‌های اخیر هم فروچاله‌های همدان در یکی از پر آب‌ترین دشت‌های ایران تبدیل به چالشی جدی در حوزه محیط زیست شده است.

از سویی نبود تجهیزات امدادرسانی در حوزه محیط‌زیست به خصوص در مواقعی که جنگل‌ها دچار آتش‌سوزی می‌شوند، از جمله مواردی است که شاید در نگاه اول چندان با اهمیت به نظر نرسد، اما نبود همین تجهیزات و امکانات مناسب در سال‌های اخیر موجب از بین رفتن بخش عمده‌ای از پوشش گیاهی و جنگلی ایران شده است.

حال باید دید کارشناسان و مسوولان حوزه محیط‌زیست کدام یک از موارد ذکر شده را به عنوان اولویت در پروژه‌های مشترک با اتحادیه اروپا در حوزه محیط زیست قرار خواهند داد و باید دید از منظر آنان کدام یک از چالش‌های موجود نقش پررنگ‌تری در ایجاد شرایط موجود دارد.

کمبود اعتبار و سیاست‌های اشتباه؛ عامل اصلی مشکلات زیست محیطی

عیسی کلانتری، معاون رییس جمهوری و رییس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در حوزه زیست محیطی به اندازه ۱۰ درصد دنیا سرمایه گذاری نکرده ایم و مردم در آینده باید مشکلات زیادی در این حوزه را تحمل کنند.

وی بیان کرد: امروز یکی از بزرگترین مسایل و دغدغه و اولین آلوده کننده محیط زیست مصرف انرژی است و ما ۸.۵ برابر کشوری مثل آلمان مصرف انرژی داریم.

وی با اشاره به اینکه در کشور هر بخشی برای خود تصمیم می گیرد و برنامه ریزی می کند و استراتژی ها جمع نمی شود ، تاکید کرد: سرانه مصرف آب‌های تجدید پذیر در کشور حدود ۱۲۰ درصد است و این در حالیست که سرانه جهانی ۴۰ درصد است که قطعا در آینده با مشکلات زیست محیطی مواجه می شویم.

وی تصریح کرد: پروژه‌های ما اگر پیوست مطالعات محیط زیستی داشت امروز شاهد این همه مشکلات در حوزه زیست محیطی کشور نبودیم.

وی با تاکید براینکه ما به اصول توسعه پایدار پایبند نبودیم و یکسری سیاست های اشتباه و غیر کارشناسی کردیم ، افزود : امروز شاخص فرسایش خاک در کشور بسیار بالا است و هر سال ۶ دهم میلی متر از خاک کشور از بین می رود و با همین روند ۴۰۰ سال دیگر خاکی در کشور باقی نخواهد ماند.

کلانتری اظهار داشت: امروز بزرگترین معضل در گرد و غبار، خشک شدن تالاب ها است و اغلب تالاب های کشور براثر قهر طبیعت و نیز عدم برنامه ریزی های اصولی خشک شده اند.

وی بیان کرد: بودجه سازمان محیط زیست کشور کمتر از سه در هزار بودجه کشور است و امکانات ما بسیار محدود است گفت: کار ما فقط سیاست‌گذاری می‌تواند باشد و وظیفه اجرایی نداریم

منبع: سینا پرس https://sinapress.ir/news/83107

سیناپرس: تغییر درجه حرارت کره زمین و افزایش سطح آزاد دریاها در نتیجه تغییرات وسیع شرایط آب و هوایی، تهدیدی برای اقتصاد جهانی به حساب می آید.

سیناپرس: به عنوان نمونه هزینه های ایجاد  زیر ساخت های جهانی، تامین عمومی مواد غذایی، بهداشت و افزایش تقاضا برای انرژی در میان جمعیت جهان می تواند تحت تاثیر تغییرات آب و هوا قرار گیرد. حتی اگر انسان ها قادر باشند با شرایط تغییر آب و هوا و همچنین افزایش سالیانه 2 درجه سانتی گرادی آن مبارزه کنند باز هم مطمئنا ملت ها و صنایع تاثیر زیادی از این تغییرات جوی می پذیرند.

در دهه گذشته بسیاری از فعالان عرصه آب و هوا تلاش کرده اند تا راه حلهایی برای کاهش درجه حرارت زمین بیابند . این اقدام از جمله کارهای پر خطر و پر هزینه است . بهتر است به جای تلاش برای کاهش درجه حرارت، برای حفظ این حالت و پیشگیری از بدتر شدن آن تلاش کرد.

صنایع خاص نیاز بسیار شدید به مدیریت ریسک در شرایط نامعلوم، حال حاضر وآینده، دارند. در اینجا به 5 صنعتی که بیشتر از همه در معرض خطر هستند اشاره خواهد شد:

صنعت بیمه: طوفان و در ادامه آن سیل در سال 2012، در حدود 70 میلیارد دلار به اقتصاد خسارت وارد کرده است. بخش اعظم این خسارت بر اثر سیل بوده که در حدود 26 میلیارد آن را شرکت های بیمه جبران کرده اند. بیمه سیل یکی از بیمه های خاص است که مشتریان آن محدود به صاحبان خانه هایی می شود که خانه هایشان از ارتفاع کمتری از سطح دریا قرار گرفته باشد و به دلیل گرانی، این بیمه ها عمدتا در لیست شرکت های بیمه قرار نمی گیرند. علاوه بر این طبق گزارش Ceres  در سال گذشته، در حدود یک سوم از 116 میلیارد دلار خسارت در کل جهان که مربوط به بلایای طبیعی بوده است را بیمه ها متحمل شده اند.

صنعت اسکی:تغییرات جوی توانسته اثر خوبی بر روی بعضی از مناطق مانند ورمونت بگذارد به این صورت که در این مناطق مقدار بارش برف در فصل سرما افزایش یافته است. ولی در دراز مدت با کوتاه تر شدن زمستان و گرم تر شدن زمین و تبدیل برف به باران دیگر خبری از ورزش های زمستانی نخواهد بود و مطابق با پیش بینی ها در سال 2100، دو سوم از پیست های اسکی اروپا بسته و اسکی بازان مجبور به ترک اروپا خواهند شد.  درحال حاضر ایالات متحده که بطور میانگین از صنعت اسکی و اسنوموبیل 12.2 میلیارد دلار سود می برد بر اثر تغییرات جوی 1 میلیارد دلار از سودش را از دست داده است.

صنعت ماهیگیری: هر اندازه که سطح آب دریا ها بالا می رود، صنعت ماهیگیری سقوط می کند. در صورت حفظ این روند مطابق با پیش بینی ها ماهی هایی که در آب سرد و آزاد رشد می کنند همانند سالمون و قزل آلا تا سال 2030، 17 درصد از زیستگاه  شان را از دست خواهند داد. که این می تواند ضرری مابین 1.5 تا 14 میلیارد دلار به صنعت شیلات وارد نماید.همچنین با اسیدی شدن آب اقیانوس ها پیدا کردن صدف دریایی بیش از پیش سخت تر خواهد شد.

صنعت آب آشامیدنی: به گفته گزارش جهانی IBIS  صنعت آب آشامیدنی و بطری های آب معدنی ارزشی بالغ بر 247 میلیارد دلار را در اختیار دارد که کمبود آب آشامیدنی تهدیدی برای این صنعت به حساب خواهد آمد.

یکی از شرکت های بزرگ تولید کننده انواع نوشیدنی ها در مورد تغییرات جوی این گونه بیان می کند که با افزایش تغییرات آب و هوایی، بدست آوردن مواد اولیه این شرکت با مشکل مواجه شده است.  این مواد اولیه عبارتند از نیشکر، چغندر قند و آب .این شرکت در ماه های گذشته شاهد بسته شدن یکی از کارخانه های بزرگش در کشور هند به جرم استخراج بیش از حد آب های زیر زمینی بوده است.

صنعت کشاورزی:با افزایش درجه حرارت کره زمین، مناطق با بهره بری بسیار بالا تحت تاثیر قرار خواهند گرفت .همچنین 30 درصد از جمعیت کره زمین که مشغول به کشاورزی هستند نیز تحت فشار قرار می گیرند. به عنوان مثال مرکز ایالت کالیفرنیا در خشکسالی امسال ضرر 1.7 میلیارد دلاری را تجربه کرده است.

اگر چه گرما باعث می شود تا تعدادی از محصولات مانند گندم زودتر رشد کنند واما چنین شرایطی برای بسیاری از محصولات اصلا مناسب نیست و در نتیجه بازدهی جهانی محصولات کشاورزی کاهش می یابد . پیش بینی سازمان ملل متحد که در قالب گزارشی در سال 2014 منتشر شده است تاکید بر این دارد که قیمت محصولات کشاورزی تا سال 2050 در حدود 84 درصد افزایش می یابد.

منبع

صنایعی که با تغییرات آب و هوایی تهدید می شوند

سیناپرس: تغییر درجه حرارت کره زمین و افزایش سطح آزاد دریاها در نتیجه تغییرات وسیع شرایط آب و هوایی، تهدیدی برای اقتصاد جهانی به حساب می آید.

سیناپرس: به عنوان نمونه هزینه های ایجاد  زیر ساخت های جهانی، تامین عمومی مواد غذایی، بهداشت و افزایش تقاضا برای انرژی در میان جمعیت جهان می تواند تحت تاثیر تغییرات آب و هوا قرار گیرد. حتی اگر انسان ها قادر باشند با شرایط تغییر آب و هوا و همچنین افزایش سالیانه 2 درجه سانتی گرادی آن مبارزه کنند باز هم مطمئنا ملت ها و صنایع تاثیر زیادی از این تغییرات جوی می پذیرند.

در دهه گذشته بسیاری از فعالان عرصه آب و هوا تلاش کرده اند تا راه حلهایی برای کاهش درجه حرارت زمین بیابند . این اقدام از جمله کارهای پر خطر و پر هزینه است . بهتر است به جای تلاش برای کاهش درجه حرارت، برای حفظ این حالت و پیشگیری از بدتر شدن آن تلاش کرد.

صنایع خاص نیاز بسیار شدید به مدیریت ریسک در شرایط نامعلوم، حال حاضر وآینده، دارند. در اینجا به 5 صنعتی که بیشتر از همه در معرض خطر هستند اشاره خواهد شد:

صنعت بیمه: طوفان و در ادامه آن سیل در سال 2012، در حدود 70 میلیارد دلار به اقتصاد خسارت وارد کرده است. بخش اعظم این خسارت بر اثر سیل بوده که در حدود 26 میلیارد آن را شرکت های بیمه جبران کرده اند. بیمه سیل یکی از بیمه های خاص است که مشتریان آن محدود به صاحبان خانه هایی می شود که خانه هایشان از ارتفاع کمتری از سطح دریا قرار گرفته باشد و به دلیل گرانی، این بیمه ها عمدتا در لیست شرکت های بیمه قرار نمی گیرند. علاوه بر این طبق گزارش Ceres  در سال گذشته، در حدود یک سوم از 116 میلیارد دلار خسارت در کل جهان که مربوط به بلایای طبیعی بوده است را بیمه ها متحمل شده اند.

صنعت اسکی:تغییرات جوی توانسته اثر خوبی بر روی بعضی از مناطق مانند ورمونت بگذارد به این صورت که در این مناطق مقدار بارش برف در فصل سرما افزایش یافته است. ولی در دراز مدت با کوتاه تر شدن زمستان و گرم تر شدن زمین و تبدیل برف به باران دیگر خبری از ورزش های زمستانی نخواهد بود و مطابق با پیش بینی ها در سال 2100، دو سوم از پیست های اسکی اروپا بسته و اسکی بازان مجبور به ترک اروپا خواهند شد.  درحال حاضر ایالات متحده که بطور میانگین از صنعت اسکی و اسنوموبیل 12.2 میلیارد دلار سود می برد بر اثر تغییرات جوی 1 میلیارد دلار از سودش را از دست داده است.

صنعت ماهیگیری: هر اندازه که سطح آب دریا ها بالا می رود، صنعت ماهیگیری سقوط می کند. در صورت حفظ این روند مطابق با پیش بینی ها ماهی هایی که در آب سرد و آزاد رشد می کنند همانند سالمون و قزل آلا تا سال 2030، 17 درصد از زیستگاه  شان را از دست خواهند داد. که این می تواند ضرری مابین 1.5 تا 14 میلیارد دلار به صنعت شیلات وارد نماید.همچنین با اسیدی شدن آب اقیانوس ها پیدا کردن صدف دریایی بیش از پیش سخت تر خواهد شد.

صنعت آب آشامیدنی: به گفته گزارش جهانی IBIS  صنعت آب آشامیدنی و بطری های آب معدنی ارزشی بالغ بر 247 میلیارد دلار را در اختیار دارد که کمبود آب آشامیدنی تهدیدی برای این صنعت به حساب خواهد آمد.

یکی از شرکت های بزرگ تولید کننده انواع نوشیدنی ها در مورد تغییرات جوی این گونه بیان می کند که با افزایش تغییرات آب و هوایی، بدست آوردن مواد اولیه این شرکت با مشکل مواجه شده است.  این مواد اولیه عبارتند از نیشکر، چغندر قند و آب .این شرکت در ماه های گذشته شاهد بسته شدن یکی از کارخانه های بزرگش در کشور هند به جرم استخراج بیش از حد آب های زیر زمینی بوده است.

صنعت کشاورزی:با افزایش درجه حرارت کره زمین، مناطق با بهره بری بسیار بالا تحت تاثیر قرار خواهند گرفت .همچنین 30 درصد از جمعیت کره زمین که مشغول به کشاورزی هستند نیز تحت فشار قرار می گیرند. به عنوان مثال مرکز ایالت کالیفرنیا در خشکسالی امسال ضرر 1.7 میلیارد دلاری را تجربه کرده است.

اگر چه گرما باعث می شود تا تعدادی از محصولات مانند گندم زودتر رشد کنند واما چنین شرایطی برای بسیاری از محصولات اصلا مناسب نیست و در نتیجه بازدهی جهانی محصولات کشاورزی کاهش می یابد . پیش بینی سازمان ملل متحد که در قالب گزارشی در سال 2014 منتشر شده است تاکید بر این دارد که قیمت محصولات کشاورزی تا سال 2050 در حدود 84 درصد افزایش می یابد.

منبع:https://sinapress.ir/news/626

سامانه اطلاع رسانی برای جمع آوری کنندگان زباله

سیناپرس: یک شرکت دانش بنیان موفق به طراحی سامانه ای برای هماهنگی بین افرادی که می خواهند از شر زباله های خود خلاص شوند و جمع آوری کنندگان آن طراحی کرده است.

جمع آوری انواع پسماندها یکی از حوزه های بسیار پول ساز به شمار می رود و بسیاری از کشورهای دنیا به همین دلیل، توجه ویژه ای به پسماندهای خود می کنند. هند یکی از کشورهایی است که به خاطر توسعه نامتوازن، جمعیت بسیار زیاد و نبود مدیریت متمرکز برای پسماندها، همیشه با مشکلات زیادی در زمینه زباله های شهری خود روبرو بوده است.

در این میان یک شرکت دناش بنیان راه حلی برای مدیریت بهتر این وضعیت پیشنهاد کرده است. در هندوستان، حدود یک و نیم میلیون نفر به جمع آوری انواع زباله ها از زمین های انباشت پسماند مشغولند. این کار بسیار دشوار است و این افراد با فروش پسماندهای قابل بازیافت به مراکز بازیافت، درآمد کسب می کنند.

در این سامانه جدید آنلاین که «من زباله دارم» (I Got Garbage) نام دارد، افرادی که زباله جمع می کنند به افرادی که زباله ای دارند متصل می شوند. افرادی که می خواهند کسی زباله های آنها را ببرد، در این سامانه نام نویسی کرده و اطلاعات تماس خود را ثبت می کنند. این اطلاعات سپس به جمع آوری کنندگان زباله و یا سازمان های غیرانتفاعی که با آنها همکاری می کنند منتقل می شود. همچنین نقشه ای از مراکز جمع آوری و نوع پسماندی که هر کدام می پذیرند نیز در اختیار جمع آوری کنندگان قرار می گیرد.

هدف این شرکت دانش بنیان از طراحی این سامانه، کاهش وضعیت بغرنج زباله و نیز ارتقای معیشت جمع آوری کنندگان آن بوده است.

منبع: https://sinapress.ir/news/4691

پیش‌نیازهای بازیافت زباله در شهرک‌های صنعتی

 

صفیه رضایی: ایده ایجاد واحد صنعتی بازیافت زباله در شهرک‌های صنعتی بزرگ و وسیع میسر است و می‌تواند هزینه‌های حمل‌ونقل، جابه‌جایی و دفن و امحای زباله را کاهش دهد. به علاوه اینکه صنعت بازیافت سودآور است و می‌تواند چالش نبود محل دفن زباله که بین سازمان‌های محیط‌زیست، شهرداری و شرکت شهرک‌های صنعتی به وجود می‌آید را از بین ببرد. پیش‌نیاز تحقق این ایده در تمامی شهرک‌های صنعتی فرهنگ‌سازی برای تفکیک زباله است تا صنعت بازیافت بیش از پیش در کشور ما رشد کند.

براساس ماده ۱۱ قانون مدیریت پسماندها مصوب سال ۸۳ مجلس شورای اسلامی، مدیریت اجرایی پسماندها همگام با ضوابط سازمان محیط‌زیست مورد تاکید قرار گرفته است. حال اگر در شهرک‌های صنعتی واحدهای بازیافت زباله ایجاد شود میزان هزینه‌های جاری در سازمان‌ها کم خواهد شد. 
امروزه نگرش‌ها به زباله به عنوان ماده‌ای دورریختنی نیست بلکه به عنوان طلای کثیفی است که به مدیریت نیاز دارد و مدیریت پسماند یا مدیریت زباله شناخته می‌شود. در شهرک‌های صنعتی نیز مانند شهرک‌های مسکونی حجمی از زباله وجود دارد که نیاز است مدیریت، جانمایی و امحا شود و چه بسا نیاز باشد بر اثر فرآیند تبدیل، بازیافت شود. صنعتی که چندان در کشور ما قوی نیست. این در حالی است که کشورهای دیگر از صنعت بازیافت زباله درآمد زیادی دارند. با این حال ایده ایجاد واحد صنعتی بازیافت زباله اندکی باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد چراکه ممکن است سوال شود در کشوری که چندان در صنعت بازیافت سرمایه‌گذاری جدی نمی‌شود آیا احداث یک کارخانه بازیافت آن هم در شهرک‌های صنعتی امکان‌پذیر است؟ 
جمع‌آوری زباله‌ها
مرتضی دارایی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان ایلام در این زمینه به گسترش صنعت گفت: زباله‌های موجود در شهرک‌های صنعتی را مامور خدماتی شهرداری جمع‌آوری می‌کند و در یک محل تعیین‌شده دپو، سپس امحا می‌شود. 
دارایی معتقد است که ایجاد واحد صنعتی بازیافت زباله در شهرک‌های صنعتی ممنوع است چراکه برای واحدهای صنعتی غذایی که در آن محدوده فعالیت می‌کنند معضلات زیست‌محیطی ایجاد می‌کند. 
بازیافت؛ اقتصادی و به‌صرفه
بختیار رازانی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی لرستان نیز به گسترش صنعت گفت: میزان زباله‌ها در شهرک‌های صنعتی کم‌وسعت است از این رو در این شهرک‌ها به احداث کارخانه بازیافت زباله نیازی نیست اما در شهرک‌های صنعتی پروسعت احداث کارخانه بازیافت نه‌تنها صرفه اقتصادی دارد بلکه باعث مدیریت صحیح پسماندها خواهد شد. 
آن‌طور که رازانی بیان کرد، در استان لرستان کارخانه بازیافت برای شهرک‌های صنعتی تعریف نشده است؛ موضوعی که دارایی نیز برای استان متبوع خود بر آن صحه گذاشت. 
پیش‌نیاز بازیافت زباله
جهانگیر شاهمرادی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی البرز از وجود کارخانه بازیافت در شهرک صنعتی اشتهارد خبر داده است. این کارخانه بازیافت زباله‌های نایلونی و پلاستیکی را بازیافت می‌کند. 
وی در توضیحات بیشتری به گسترش صنعت گفت: نوع زباله‌های واحدهای صنعتی با هم فرق دارد. از این رو روش یکسان بازیافت برای تمامی زباله‌ها وجود ندارد. مگر اینکه یک شهرک تخصصی وجود داشته باشد که در تمامی زون‌بندی‌های آن واحدهای همگن باشند و تمامی زباله‌های آن یکسان جمع‌آوری شود. 
شاهمرادی گفت: متاسفانه مشکلی که در تمامی استان‌های کشور وجود دارد مربوط به امحا و بازیافت زباله‌ها است چراکه برای زباله‌های صنعتی و ویژه، زیرساخت‌های لازم امحا وجود ندارد و محل‌هایی را که سازمان محیط‌زیست برای امحای زباله درنظر می‌گیرد مربوط به پسماندهای خانگی است و به طور معمول برای زباله‌های صنعتی و بیمارستانی کمتر برنامه‌ریزی می‌شود. وی گفت: برای بازیافت زباله‌های خشک مانند کاغذ در داخل شهرک‌های صنعتی امکان احداث واحد صنعتی بازیافت وجود دارد اما پسماندهای حجیم و بزرگ به تعیین محل امحا نیاز دارد. مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی البرز در بررسی مشکلات بازیافت زباله‌های صنعتی گفت: واقعیت این است که شهرک‌های بزرگ در کلانشهرهایی مانند البرز و تهران به تفکیک ویژه زباله و محل بازیافت نیاز دارد به ویژه برای شهرک‌های بزرگ صنعتی نیز باید این رویکرد در پیش گرفته شود. البته هم‌اکنون برای بازیافت زباله‌های پلیمری مشکلی وجود ندارد اما نیاز است برای امحای بخشی از زباله‌ها که امکان بازیافت آن در شهرک‌های صنعتی وجود ندارد محل ویژه امحا از طرف سازمان محیط‌زیست معرفی شود. در بررسی نکاتی که مدیران عامل شرکت‌های استانی ایلام، لرستان و البرز مطرح کردند به چند نکته می‌توانیم اشاره کنیم؛ نخست اینکه زباله‌ها در شهرک‌های صنعتی به دو دسته تقسیم می‌شوند: زباله‌های عادی که شرکت‌های خدماتی وابسته به شهرداری آنها را از سطح شهرک‌های صنعتی جمع‌آوری می‌کنند. دوم پسماندهای ویژه و صنعتی که مدیریت آنها بر عهده واحد صنعتی است و زیرنظر سازمان محیط‌زیست باید امحا شود. گام نخست در بازیافت زباله تفکیک آن است و تا زمانی که این تفکیک انجام نشود، نمی‌توان به موضوع بازیافت ترکیبات زباله خوش‌بین بود به ویژه اینکه این رویکرد احداث واحدهای صنعتی بازیافت زباله ایده‌ای است که در تمامی شهرک‌های صنعتی قابل اجرا نیست چراکه تفکیک زباله‌های تمامی واحدهای صنعتی در رشته- صنعت‌های مختلف سخت است. نکته دیگر اینکه متولی جمع‌آوری زباله‌های معمولی شهرداری است اما زباله‌های صنعتی را باید واحدهای صنعتی هماهنگی برای امحا و جابه‌جایی آن را انجام دهند. به عبارتی، مدیریت پسماندها بر عهده صاحبان صنایع است چراکه باید محل جمع‌آوری و دفن پسماندها در ابتدا معلوم و بعد از آن کار انتقال انجام شود. از این رو امحا و دفن پسماندهای صنعتی در شهرک‌ها و نواحی صنعتی برعهده صاحبان صنعت بوده و فقط شناسایی محل مناسب انباشت پسماندها و هماهنگی با دستگاه‌های مربوط برعهده شرکت شهرک‌های صنعتی استانی است. حمل‌ونقل زباله و پسماندهای تولیدشده در واحدهای مستقر در شهرک‌های صنعتی با ایجاد تفاهم بین شرکت شهرک‌های صنعتی و شرکت جداسازی و دفن زباله و پسماند بررسی شده است. 
 نکته دیگر مربوط به کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل و سودآوری بابت وجود کارخانه بازیافت زباله است. به هر میزان سعی شود که در شهرک‌های صنعتی یا در کنار آنها احداث کارخانه‌های بازیافت زباله پیگیری شود، از چالش امحای زباله‌ها نیز کاسته خواهد شد. 
بدیهی است در صورتی که الزامات مدیریت پسماند نهادینه شود، همه مردم و صنعتگران رعایت می‌کنند. همچنین درباره جلوگیری از آلایندگی‌های صنعتی و دفع و تفکیک زباله‌ها به صورت اصولی، همکاری تمام دستگاه‌های دولتی و خصوصی مورد نیاز است. ممکن است وضعیت مدیریت پسماند به‌دلیل آگاهی ناکافی واحدهای صنعتی از قانون و نحوه برخورد با پسماند تولیدی، به‌کار نگرفتن افراد دانش‌آموخته متخصص مسئول پسماند در واحدهای صنعتی، قانون‌گریزی برخی واحدهای دارای پسماند صنعتی و خاص، نبود زیرساخت‌های لازم و در دسترس در زمینه مدیریت پسماند و اجرا نشدن موثر برخی از مفاد قانون مدیریت پسماند از سوی متولیان مشخص شده دچار اخلال شود که در این زمینه توجه بیشتر و برنامه‌ریزی صحیح و اصولی بیشتر احساس می‌شود. همچنین در سایر گروه‌های پسماند مانند پسماندهای خاص باید ضوابط نگهداری، دفن و بازیافت زباله به خوبی برای واحدهای تولیدکننده از سوی تمامی بخش‌های تخصصی و علمی و نظارتی برای واحدهای صنعتی تبیین شود تا کمترین مشکلات زیست‌محیطی ناشی از این گروه از پسماندها ایجاد شود. حتی می‌توان در حالتی آرمانی شرایطی را تصور کرد که یک شهرک صنعتی بازیافت زباله ایجاد شود و زباله‌ها درحالت تفکیک شده به چرخ بازیافت و مصرف درآیند.