کاهش زباله‌های پلاستیکیِ اقیانوس‌ها در اولویت نشست گروه ۲۰

انتشار تصاویری تکان‌دهنده از پسماندهای پلاستیکی رها شده در سواحل و لاشه حیواناتی که به دلیل بلع مواد پلاستیکی تلف شده‌اند اعتراضات قابل توجهی را در سراسر دنیا به دنبال داشته است.

به منظور مقابله به این معضل جدی در بسیاری از کشورها از جمله تعدادی از کشورهای آفریقایی استفاده از کیسه‌های پلاستیکی ممنوع شده‌ است.همچنین اتحادیه اروپا به طرح ممنوعیت استفاده از ۱۰ کالای پلاستیکیِ یکبار مصرف تا سال ۲۰۲۱ میلادی رای مثبت داده است. علاوه بر این، قرار است اقداماتی در نظر گرفته شود تا تمامی بسته‌بندی‌های پلاستیکی که منبع اصلی پسماندهای پلاستیکی است تا سال ۲۰۳۰ قابل بازیافت شوند.«شینزو آبه» نخست وزیر ژاپن که کشورش، میزبانی نشست گروه ۲۰ را در روزهای ۲۸ و ۲۹ ماه جاری به عهده دارد در این باره اظهار کرده‌ است: ژاپن به دنبال آن است تا در مسیر کاهش پسماندهای پلاستیکی دریایی در جهان پیشگام باشد.به گزارش ژاپن تودی، مقابله با آلودگی پلاستیکی در آسیا که بزرگترین تولید کننده محصولات و زباله‌های پلاستیکی است کمتر در اولویت‌ قرار دارد.

منبع: سایت خبری حامیان محیط زیست پاک

استفاده از چوب شفاف برای جایگزینی شیشه در پنجره‌ها

محققان پنجره‌های از چوب شفاف ساخته اند که می‌تواند نور طبیعی‌تری را نسبت به پنجره‌های شیشه‌ای ارائه کند و محیط را نیز خنک‌تر می‌کنند

چوب شفاف جدید از این شبکه‌های طبیعی برای هدایت نور خورشید در داخل چوب بهره می‌برد. این چوب شفاف از همه ساختارهای سلولی یک چوب واقعی برخوردار است. در این فناوری، چوب برخلاف بافت آن برش داده می‌شود تا شبکه‌های آن که آب و مواد مغذی را از ریشه بالا می‌کشند، در کنار این پنجره قرار بگیرند. زمانی که خورشید از روی خانه دارای پنجره‌های شیشه‌ای عبور می‌کند، زاویه‌ای که نور به میان شیشه می‌تابد با حرکت خورشید تغییر می‌کند. اما در پنجره‌های چوبی، نور خورشید همیشه به یک جهت داخل خانه بازتاب می‌شود

این آزمایشات نشان داد که نور از یک سقف چوبی شفاف در مقایسه با نوع شیشه‌ای آن، به صورت یکسان‌تری توزیع می‌شد. شبکه‌های درون چوب به هدایت نور مرئی از میان ماده می‌پردازند اما ساختار سلولی باقیمانده باعث می‌شود نور به میزان کمی منعکس شود. این بدان معنی است که نور به طور مستقیم درون چشم نتابیده و نگاه کردن به آن آزاردهنده نیست

لینک این خبر:

http://newatlas.com/transparent-wooden-widows-cooler/44943/

رای موافق پارلمان اروپا به حذف پلاستیک یکبارمصرف از بازارهای قاره سبز

اعضای پارلمان اروپا در یک رای گیری تاریخی به حذف استفاده از پلاستیک یکبارمصرف و به قانون منع استفاده از آن رای مثبت دادند.

در قانون جدید که از سال ۲۰۲۱ میلادی اجرایی می شود تمام محصولاتی که پلاستیک یکبار مصرف دارند و وارد چرخه بازیافت نمی شوند از بازارهای اروپایی حذف خواهند شد.

نمایندگان پارلمان اروپا به صنایع این کشور ۴ سال زمان داده اند (۲۰۲۱-۲۰۲۵) تا ۹۰ درصد از تولید پلاستیک های یکبار مصرف در قاره سبز بکاهند.

طبق قانون جدید ورود تمام محصولاتی که بیشتر از ۷۰ درصد پلاستیک یکبارمصرف در آنها استفاده شده است، به قاره اروپا ممنوع خواهد بود.

۵۷۱ نماینده پارلمان اروپا به این قانون رای موافق دادند و تنها ۵۰ نفر از نمایندگان پارلمان با این قانون مخالفت کردند.

سازمان های مردم نهاد می گویند بشر در هر ثانیه بیشتر از ۲۰ تن پلاستیک تولید و مصرف می کند و بیشتر از ۱۰ تن این پلاستیک ها وارد آب اقیانوس ها می شود.

پلاستیک ها به ذره های میکروسکوپی تبدیل شده و وارد بدن تمامی آبزیان و حتی آب شرب انسان می شوند.

در آخرین آزمایش های پژوهشگران معلوم شده است که شهروندان کره خاکی مقادیر قابل توجهی از ذرات پلاستیکی در بدن خود دارند. این ذرات پلاستیکی عامل اصلی بروز سرطان است.

منبع : https://fa.euronews.com/2018/10/24/meps-back-eu-ban-on-throwaway-plastics-by-2021

وداع با نی‌های پلاستیکی

استفاده از نی‌های پلاستیکی در جهان متوقف می‌شود

سیناپرس: نی‌های پلاستیکی در همه رستوران ها و کافه‌ها، حتی در دورترین نقاط جهان یافت می شوند؛ در حال حاضر نی‌های پلاستیکی حدود ۴ درصد از حجم زباله‌های پلاستیکی را تشکیل می‌دهند که تقریبا همه آن‌ها سالانه وارد آب‌ها می‌شوند.

این روزها در کشورهای مختلف جهان تاکید بسیار زیادی بر جایگزینی نی‌های یکبار مصرف پلاستیکی با انواع فلزی و شیشه‌ای آن وجود دارد. تنها در ایالات متحده آمریکا روزانه ۵۰۰ میلیون نی پلاستیکی راهی سطل های زباله می شوند.

بسیاری از مردم در شهرهای مختلف جهان نیز از گرفتن نی‌های پلاستیکی در رستوران ها امتناع می کنند. دولت اسکاتلند قصد دارد تا پایان سال ۲۰۱۹، استفاده از نی پلاستیکی را در غذاخوری‌ها و رستوران‌ها برای همیشه حذف کند. مک دونالد با حذف نی پلاستیکی در ۱۳۰۰ شعبه خود در انگلستان و جایگزین کردن آن با نی‌های کاغذی، از سپتامبر ۲۰۱۸ فعالیت خود را در راستای مبارزه با آلودگی محیط زیست آغاز کرده است. در نروژ و فرانسه نیز در راستای همین امر، رستوران‌ها از ارایه نی‌های پلاستیکی در صورت عدم درخواست مشتری امتناع می کنند. البته این جنبش به صورت آزمایشی آغاز شده است.

در ایالت کالفرنیا نیز در ابتدای سال جدید لایحه ای به قوانین و مقررات مربوط به غذاخوری ها اعمال شد که بر اساس آن رستوران ها و غذاخوری ها فقط در صورت درخواست مشتری، نی یکبار مصرف پلاستیکی ارایه می دهند. البته این قانون شامل فست فودها و رستوران های بیرون بر نمی شود. این قانون استفاده از نی پلاستیکی را منع نمی کند بلکه فقط تا حدودی استفاده از آن را محدود می کند.

ممنوعیت استفاده از نی پلاستیکی در "نوشاتل"

همچنین به دنبال روند جهانی برای کاهش پسماندهای پلاستیکی استفاده از نی‌های نوشیدنی پلاستیکی در کافه‌های شهر نوشاتل سوئیس از سال ۲۰۱۹ میلادی ممنوع خواهد شد.

با اجرای این طرح، نوشاتل به اولین شهری در سوئیس تبدیل می‌شود که استفاده از نی پلاستیکی در آن ممنوع است. اتحادیه هتل‌ها و غذاخوری‌های نوشاتل و بسیاری از صاحبان رستوران‌های محلی در بیانیه‌ای رسمی حمایت خود را از این اقدام اعلام کرده‌اند.

استفاده از نی در استارباکس ممنوع

استارباکس اولین شرکت بزرگی است که همزمان با گسترش درخواست ها برای کاهش زباله در سطح جهان، استفاده از نی پلاستیکی را متوقف کرد.

این شرکت بین المللی مشهور فروش قهوه اعلام کرد برای کاستن از خطر زباله های پلاستیکی، تا سال 2020، استفاده از نی پلاستیکی در 28 هزار شعبه ای که در جهان دارد، متوقف خواهد شد.

استارباکس اعلام کرد که ابتدا در فصل پاییز، این برنامه را از شهرهای سیاتل ایالت واشنگتن و شهر ونکوور کانادا آغاز کرده و سپس نیز از کل امریکا و اروپا آغاز کرده و در سطح جهانی، این برنامه را اجرا خواهد کرد و تا سال 2020، استفاده از یک میلیارد نی را کاهش خواهد داد. همچنین این شرکت در نظر دارد درب‌های پلاستیکی لیوان های نوشیدنی را با مواد قابل بازیافت مانند کاغذ جایگزین کنند.

دیزنی هم به یاری محیط زیست آمد

مقامات دیزنی نیز اعلام کردند بر مبنای سیاستی که تا اواسط ۲۰۱۹ به اجرا درمی‌آید این کمپانی تلاش می‌کند تا تعهد بلندمدت خود به حمایت از محیط زیست را عملی کند.

این کمپانی اعلام کرده استفاده از وسایل پلاستیکی شامل نی‌ها و قاشقک‌ها در این مجموعه ممنوع خواهد شد. برمبنای این طرح سالانه بیش از ۱۷۵ میلیون نی و ۱۳ میلیون قاشقک از این مجموعه حذف می‌شود.

دیزنی اعلام کرده این تغییرات ظرف چند سال آینده در هتل‌ها و کشتی‌های کروز و دیگر مکان‌های اقامتی این کمپانی نیز اعمال خواهد شد.

گزارش: فرزانه صدقی https://sinapress.ir/news/82254

کشت نایلونی معضلی بزرگ برای محیط زیست

رها سازی پلاستیک در زمین های کشاورزی مربوط به کشت های نایلونی که طی سال های اخیر رواج پیدا کرده با مخاطرات جدی برای محیط زیست، آب، خاک و هوا همراه است.

عمل آورده شود

به گزارش سیناپرس به نقل از ایرنا، هرچند بهره گیری از پلاستیک در کشت محصولات جالیزی و سبزی و صیفی جات مزایای کوتاه مدتی چون بهبود عملکرد و تولید بیشتر و حتی صرفه جویی در آب را بدنبال دارد اما به نظر می رسد اگر به شکل درستی از آن استفاده نشود مخاطرات آن از مزایایش بیشتر است.

افزایش تولید و صرفه جویی در مصرف آب را می توان با روش های دیگری نیز همچون استفاده از سیستم های نوین آبیاری و ایجاد گلخانه دنبال و پیگیری کرد اما باید توجه داشت رهاسازی پلاستیک در کشت نایلونی صدمات جبران ناپذیری به آب و خاک وارد می سازد.
اجاره ای بودن زمین های کشاورزی، زمان بر و هزینه بر بودن جمع آوری پلاستیک موجب شده تا در کشت های نایلونی معمولا پلاستیک های استفاده شده در دل خاک باقی بمانند و اقدامی برای جمع آوری آنها صورت نگیرد.
با توجه به مخاطرات زیست محیطی این نوع کشت، کارگروه پسماند قزوین سال گذشته ممنوعیت این کشت را به تصویب رساند اما با این وجود هنوز شاهد استفاده از پلاستیک در کشت بعضی محصولات کشاورزی استان هستیم.

استفاده از پلاستیک در 4800 هکتار از اراضی کشاورزی قزوین
مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی قزوین در گفت و گو با ایرنا گفت: در سال زراعی جاری حدود 11 هزار و 600 هکتار از اراضی استان به کشت سبزیجات شامل هشت هزار و 170 هکتار سبزی و صیفی جات و سه هزار و 526 هکتار محصولات جالیزی اختصاص پیدا کرد که از این رقم برای کشت در سطح چهار هزار و 800 هکتار زمین از پلاستیک استفاده شده است.
فرزاد خوش اخلاق به مزایای استفاده از پلاستیک در کشت سبزی و صیفی جات و محصولات جالیزی اشاره کرد و افزود: پلاستیک مانع تبخیر آب شده و در واقع به صرفه جویی در مصرف آب منجر می شود و محیط ریشه را گرم تر می کند در نتیجه در سطح خاک جوانه سازی بیشتری صورت می گیرد که موجب تولید بیشتر محصول و عملکرد بالای آن خواهد شد.
وی با بیان اینکه استفاده از پلاستیک حین کشت موجب زودتر رسیدن محصول و برداشت آن می شود، اظهار داشت: همین موضوع موجب شده تا کشاورزان در چینش اول محصول خود را زودتر روانه بازار و با قیمت خوبی عرضه کرده و درآمد قابل توجهی را نصیب خود کنند.
مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی قزوین همچنین گفت: کارکرد دیگر پلاستیک در کشت سبزی و صیفی جات و محصولات جالیزی کمک به حذف علف های زاید و هرز است.
وی اظهار داشت: این پلاستیک ها همچنین نقش عایق را بازی می کنند و اگر هوا سرد باشد در مقابل آن از گیاه محافظت می کنند.
خوش اخلاق همچنین به استفاده از پلاستیک در کشت سبزی و صیفی جات و محصولات جالیزی اشاره کرد و گفت: اگر نسبت به جمع آوری پلاستیک پس از پایان برداشت اقدام نشود شاهد آلودگی زیست محیطی در سطح اراضی خواهیم بود.
مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی قزوین با بیان اینکه تجزیه پلاستیک در خاک به صدها سال زمان نیازمند است ، افزود: باقی ماندن پلاستیک در خاک همچنین برخی اوقات مانع فعالیت ادوات و ماشین آلات کشاورزی می شود.
وی اظهار داشت: رهاسازی پلاستیک در زمین های کشاورزی مانع شخم زنی مناسب در کشت دوره بعد شده و اگر روش کشت بعد غرقابی باشد مشکلات زیادی را نیز به وجود می آورد.

 معضل رهاسازی پلاستیک در اراضی اجاره ای
مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی قزوین با بیان اینکه معضل رهاسازی پلاستیک بیشتر در اراضی اجاره ای به چشم می خورد، اظهار داشت: جمع آوری پلاستیک هایی که برای کشت محصول از آنها استفاده شده مستلزم وقت و هزینه است به همین خاطر معمولا در زمین های کشاورزی که اجاره شده اند شاهد رها سازی پلاستیک و عدم جمع آوری آنها هستیم.
وی اظهار داشت: می توان با انعقاد قرارداد، بهره بردارانی که به عنوان مستاجر زمین کشاورزی را از موجر دریافت می کنند را ملزم ساخت تا در صورت استفاده از پلاستیک در کشت محصول، در پایان برداشت و هنگام تحویل زمین آنها را جمع آوری کنند.
خوش اخلاق در ادامه با اشاره به خرید یک دستگاه پلاستیک جمع کن توسط سازمان جهاد کشاورزی، اظهار داشت: این دستگاه را حدود 3 سال قبل خریداری کرده و در اختیار بهره برداران بخش کشاورزی در شهرستان بویین زهرا قرار دادیم.
وی اظهار داشت: طریقه استفاده از این دستگاه را نیز که روزانه قادر به برداشت و جمع آوری پلاستیک از سطح 10 هکتار زمین است را به کشاورزان بویین زهرایی آموزش داده ایم.
این مسئول گفت: با این وجود با توجه به قیمت بالای این دستگاه و اینکه مشابه داخلی ندارد موجب شده تا این دستگاه و فناوری مربوط به آن که برای جمع آوری پلاستیک در اراضی کشاورزی استفاده می شود در اختیار همه کشاورزان استان قرار نگیرد.

 کشت نامناسب نایلونی از مخاطرات جدید محیط زیست
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قزوین نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: کشت نامناسب نایلونی را باید از مخاطرات جدید زیست محیطی دانست چرا که در این روش پلاستیک های به کار رفته در حین کشت جمع آوری نشده و در خاک مدفون باقی می مانند.
حسن پسندیده با بیان اینکه در دهه های اخیر استفاده از پلاستیک به طرز چشم گیری در دنیا افزایش پیدا کرده است و این موضوع به حوزه کشت محصولات کشاورزی نیز ورود پیدا کرده است، افزود: مصرف بیش از اندازه پلاستیک و رهاسازی آن در محیط از چالش های مهم زیست محیطی در دنیا به شمار می رود.
این مسئول گفت: بهره گیری از پلاستیک برای کشت محصولات کشاورزی در نواحی گرم وخشک هرچند در صرفه جویی آب کمک می کند اما در اصل قاتل خاموش محیط زیست محسوب می شود زیرا پلاستیک در خاک باقی می ماند، به شکل عایق عمل می کند و مانع تنفس طبیعی خاک خواهد شد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست قزوین گفت: برای تجزیه پلاستیک های باقی مانده در خاک بین 300 تا 500 سال زمان نیاز است و به دلیل شیمیایی بودن این مواد اثرات نامطلوبی را بر گیاهان و جانوران در پی دارد و حتی گاهی اوقات منجر به سمی شدن خاک می شود.
پسندیده گفت: علاوه بر آلودگی های آب و خاک و تاثیر منفی که رهاسازی پلاستیک بر کیفیت این 2 باقی می گذارد باید به آلودگی هوا نیز اشاره کنیم چرا که مشتقات نفتی پلاستیک جذب خاک شده و در هنگام وزش باد آنها را تبدیل به ریزگرد می کند.

7300 هکتار از زمین های کشاورزی قزوین گرفتار معضل پلاستیک
مدیرکل حفاظت محیط زیست قزوین همچنین گفت: براساس بررسی های به عمل آمده در هفت هزار و 300 هکتار از اراضی کشاورزی استان از کشت نایلونی استفاده می شود که در بسیاری اوقات شاهد برداشت و جمع آوری پلاستیک های به کارگیری شده در آنها نیستیم.
پسندیده اظهار داشت: با پیگیری های اداره کل محیط زیست قزوین تلاش های زیادی برای جلوگیری از مخاطرات زیست محیطی ناشی از استفاده نامناسب از پلاستیک داشته ایم که یکی از آنها در زمینه کشت های نایلونی بوده است.
وی همچنین گفت: بر اساس بررسی های به عمل آمده دستگاه فعلی جمع آوری پلاستیک از اراضی کشاورزی از راندمان مناسبی برخوردار نیست و عملا کارایی لازم را ندارد.

ممنوعیت کشت نایلونی در اراضی کشاورزی استان قزوین
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: در سال گذشته ممنوعیت استفاده از کشت نایلونی در استان در کارگروه پسماند مورد بحث و رسیدگی قرار گرفت و این موضع مصوب شد تا این مساله با همکاری سازمان جهاد کشاورزی و از طریق اعتبارات این سازمان در قالب بسته های تشویقی مورد اجرا قرار بگیرد.
این مسئول گفت: همچنین مقرر شد با توجه به اهمیت این موضوع از طریق فرمانداری ها اطلاع رسانی لازم در این خصوص انجام شود.
پسندیده در ادامه گفت: با توجه به معضلات استفاده از پلاستیک در کشت محصولات کشاورزی ضرروی است با همکاری دستگاه های ذیربط با استفاده کنندگان از این نوع کشت برخورد قانونی لازم صورت بگیرد و در کنار آن الگوی کشت جدید متناسب با شرایط اقلیمی اجرا شده و از توسعه کشت گلخانه ای نیز حمایت های لازم به عمل آورد.

منبع: https://sinapress.ir/news/82730

دریافت و تفکیک پسماند خشک به صورت خودکار

ثبت دستاوردی دیگر از محققان کشور؛

سیناپرس: پژوهشگران یکی از شرکت های دانش بنیان اصفهان موفق به ساخت دستگاه خود دریافت پسماند خشک شدند؛ این دستگاه پسماند خشک را به طور خودکار دریافت و تفکیک می کند.

محمد جعفر یاری، یکی از اعضای شرکت مهندسی کویر خودروی سپاهان و یکی از مجریان این طرح در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری سینا گفت: این دستگاه در راستای ترویج تفکیک زباله از مبدا و بازیافت تمیز و مکانیزه قابلیت زیادی دارد و می تواند در تمامی ایستگاه های ثابت بازیافت، رستوران‌ها، فروشگاه های بزرگ و حتی در مجاورت باجه‌های فروش بلیط اتوبوس نصب شود.

وی به قابلیت های مهم این دستگاه اشاره کرد و افزود: شناسایی بطری های پت و فلزی و تفکیک این دو، شناسایی بطری های پر و سنگین، گرفتن و پس دادن بطری های فلزی و پلاستکیی از یک دریچه، سیستم صوتی هوشمند ارتباط با کاربر، سیستم ارایه رسید کاغذی به کاربر، سیستم پرس بطری، دریافت و جمع آوری 2500 عدد قوطی فلزی و 500 باطری پرس شده در هر مرحله و بیست هزار بطری در شبانه روز، از قابلیت های مهم این دستگاه است.

وی هدف اصلی از بهره برداری از این دستگاه، کمک و تسریع در امر تفکیک و جداسازی پسماندهای خشک توسط شهروندان در مبدا دانست و درباره اهمیت اجرای این طرح گفت: زباله های خشک شامل انواع پلاستیک ها، فلزها، کاغذ، شیشه و انواع بسته بندی ها است که فاسد شدنی نیستند و می توان با بازیافت آنها، محصولات مصرفی جدید تولید کرد.همچنین بازیافت نکردن مواد ارزشمند، استخراج، فرایند تصفیه کردن و حمل و نقل منابع طبیعی مثل الوار، مواد پتروشیمی خام و منابع معدنی افزایش یافته ومنجر به ویرانی جنگل ها، تالاب ها، رودخانه ها می شود.

وی بیان کرد: از طرفی سوزاندن مواد زاید سبب فوران کردن انواع مختلف آلوده کننده‌ها به هوا و همچنین تولید خاکستر خطرناک و نشت آن به درون زمین و آلوده کردن آب های زیر زمینی می شود که منجر به تهدید سلامت جامعه می شود. عوامل فوق و بسیاری عوامل دیگر باعث طراحی و ساخت دستگاه های مختلف جهت بازیافت مواد به ویژه قوطی ها از جنس مختلف شده است.

وی تصریح کرد: این دستگاه در واقع یک ماشین دوستدار محیط زیست بوده که به صورت خودکار مدیریت مواد بازیافتی ارزشمند(قوطی های خالی، بطری های پت و ظروف پلاستیکی) که شامل فرایندهای فشرده سازی و جداسازی و بازیابی است را به اجرا در می آورد.

یاری کاهش حمل و نقل  را یکی از مزایای استفاده از این دستگاه گفت: با توجه به هزینه بالای جمع آوری بطری های پت و قوطی های فلزی، این امکان فراهم می شود که در یک مرکز و توسط خود شهروندان این بطری‌ها جمع آوری شود و از هزینه بالای گشت‌های نظافت شهری کاسته خواهد شد. این مورد مستقیما روی آلودگی هوا تاثیر مثبت خواهد داشت. در ضمن از حضور ماشین‌های جمع آوری پسماند که چهره شهر را نیز تا حدودی نا زیبا جلوه خواهند داد، کاسته خواهد شد.

وی کاهش حجم زباله را مزیت دیگر اجرای این طرح برشمرد و افزود: هم اکنون با توجه به اینکه حجم بطری‌های پت و فلزی بسیار بالا بوده و در مبدا امکان کاهش حجم برای آن میسر نیست؛ دستگاه خود دریافت حجم این محصولات را به یک سوم حجم اولیه در بطری‌های پت و یک دهم حجم اولیه در بطری‌های آلومینیوم تبدیل کرده که این مورد بسیار قابل توجه است؛ به طور کلی با استفاده از این دستگاه، دریافت پسماند خشک از ورود مواد قابل بازیافت به درون زباله جلوگیری خواهد شد.

وی کاهش نیروی انسانی را از دیگر مزایای اجرای این طرح برشمرد و تصریح کرد: ما با استفاده از این دستگاه، پسماند تفکیک شده را در مبدا خواهیم داشت و قابلیت دستیابی به یک سیستم مدیریت پسماند هدفمند و مدیریت منابع انسانی جامع فراهم خواهد شد.

یاری اظهار کرد: همچنین استفاده از این دستگاه در سطح شهر باعث می شود که پسماند تمیز در اختیار متصدیان امر بازیافت قرار گیرد و از آلوده شدن مواد بازیافتی و آغشته شدن به زباله های دیگر خودداری شود که این مورد به نوبه خود باعث کاهش یک مرحله از مرحله بازیافت پت و قوطی های فلزی می شود.

وی گفت: با توجه به اینکه بطری های پت و آلومینیوم دارای ارزش اقتصادی است این دستگاه با دریافت این محصولات برای اپراتور مربوطه، ایجاد ارزش اقتصادی از مناسبی را فراهم می کند. این دستگاه با دریافت 2500 قوطی و بطری در هر نوبت درآمد قابل ملاحظه ای را خواهد داشت که نه تنها هزینه خرید دستی محل آن تامین می شود که برای مدت طولانی با توجه به کم هزینه بودن دستگاه سود خالص بسیار مناسبی را ایجاد می کند.

منبع: https://sinapress.ir/news/8083

تولید مصالح از بازیافت نخاله‌ها و ضایعات ساختمانی

با تلاش محققان کشور انجام شد؛

سیناپرس: محققان یک شرکت دانش بنیان در استان اردبیل موفق شدند با بازیافت نخاله‌ها و ضایعات ساختمانی، مواد اولیه مصالح را تولید و از تخریب محیط زیست جلوگیری کنند.

قادر علی پور، مدیر عامل شرکت دانش بنیان آسیا تکین، عضو فدراسیون مخترعان بین المللی جهان در ایران و مخترع این طرح در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری سینا گفت: روزانه چند کامیون نخاله از پروژه‌های ساختمانی در حومه شهر تخلیه می شود؛ این نوع نخاله های مخلوط قابل بازیافت و استفاده مجدد نیستند. از طرفی تولید مصالح جدید منجر به تخریب منابع طبیعی، استخراج هدر رفتن انرژی و در نهایت نابودی طبیعت در چند سال آینده می شود بنابراین بازیافت نخاله ساختمانی می تواند از تخریب این منابع جلوگیری کند.

عضو انجمن تخصصی مالکیت فکری ایران به تفاوت این شیوه نسبت به روش های متداول امروزی اشاره کرد و افزود:هم اکنون برای تولید مصالح جدید، از دل کوه و طبیعت مواد اولیه را استخراج می کنند اما ما در این طرح از بازیافت نخاله‌های ساختمانی همان مواد اولیه مصالح را تولید کرده ایم. اجرای این طرح ضمن کمک به از بین نرفتن اکوسیستم طبیعت، از تلنبار شدن نخاله در طبیعت هم جلوگیری می کند؛ اثر تخریبی مواد و نخاله های ساختمانی چند برابر زباله‌های شهری بوده و برای محیط زیست بسیار خطرناک است. از طرفی چون تولید مصالح جدید نیازمند تخریب منابع طبیعی، استخراج، هدر رفتن انرژی و در نهایت نابودی طبیعت در چند سال آینده است، این طرح می تواند کمک شایانی به حفظ سرمایه های ملی کند.

عضو علمی نخبگان جوان ایران، کمک به حفظ محیط زیست (به علت دفن نکردن نخاله‌ها)، بهبود اکوسیستم‌های طبیعت، برداشتن گامی موثر در معماری سبز و پایدار، کاهش 30 درصدی قیمت تمام شده تولید به خصوص در بخش قطعات پیش ساخته و پودر، سرعت دادن به تولید به خصوص بخش قطعات پیش ساخته( برای تهیه مواد اولیه مورد نیاز شهرهای صنعتی)، جلوگیری از هدر رفتن انرژی‌ها برای استخراج مصالح طبیعت و کاهش قیمت تمام شده آنها، جلوگیری از هدر رفتن سرمایه های ملی و ارز ناشی از دفن نخاله ها و تخریب طبیعت، زیبایی و تنوع دانه بندی، رنگ و جنس محصولات، فروش بیشتر و در آمد بالا به دلیل قیمت پایین و مواد اولیه رایگان را از جمله فواید اجرای این طرح برشمرد و درباره کاربرد این محصول گفت: این طرح برای تهیه مواد اولیه کارخانه‌های سیمان، سنگدانه آسفالت، انواع موزاییک، جداول رنگی، واش بتن، سنگ فرش و تمامی فراوده بتنی و استفاده روی سطوح نما در نماسازی سیمانکاری شسته رنگی در ساختمان و همچنین استفاده نخاله‌های سبک مانند نخاله آجر رسی، سفال، فوم بتن، بلوک های سبک و... (به عنوان پوکه در سیب بندی بام) کاربرد دارد.

عضو مرکز رشد واحدهای فناوری دانشگاه محقق اردبیلی اظهار کرد: همچنین از این طرح می توان برای انجام هرکاری که نیاز به پودر سنگ یا لاشه سنگ و شن دارد یا مواد خمیری با دانه بندی ریز و متوسط برای نماهای بیرونی و داخلی، مواد پودری( بتن دکوراتیو) برای کف پیاده رو، کف حیاط، نماهای بیرونی با طرح های متنوع استفاده کرد.

وی تصریح کرد: هم اکنون این طرح تاییده اش را از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، معاونت علمی ریاست جمهوری و سازمان حفاظت از محیط زیست دریافت کرده است و در مرحله نیمه صنعتی به سر می برد. به امید خدا خط تولید این طرح دهه فجر امسال با مساعدت سازمان حفاظت از محیط زست، پسماند شهرداری و سرمایه گذاران با تولید روزانه 400 تن بازیافت نخاله در شهر اردبیل آغاز خواهد شد.

عضو نظام فنی و مهندسی بنیاد مسکن استان اردبیل بیان کرد: همچنین برای اجرای این طرح مذاکراتی با مسوولان استان های تبریز، مشهد، اصفهان و کرج و همچنین شهر استانبول شده است.

وی گفت: اجرای این طرح نتیجه 9 سال تلاش من است. من زمانی که قصد اجرای اولیه این طرح را داشتم با بسیاری از متخصصان رشته های عمران و زمین شناسی مشورت کردم. همه آنها به نوعی مرا از انجام این کار دلسرد کردند و این کار را شدنی نمی دانستند اما من با تلاش و پشتکار زیاد اثبات کردم که این امر شدنی است.

علی پور به مشکلات اجرای طرح های مخترعان اشاره کردو افزود: هم اکنون پروسه اداری تسهیلات شرکت های دانش بنیان بسیار طولانی و زمان بر است و صندوق های حمایتی نیز در این زمینه همکاری زیادی نمی کنند؛ حداقل یک ماه زمان پروسه ادرای این کارها طول می کشد.

وی گفت: توقع من از دولت و مسوولان حمایت مالی و معنوی بیشتر از مخترعان است تا این افراد برای عملیاتی کردن طرح‌هایشان مجبور به عزیمت به کشورهای بیگانه نشوند.

 منبع: https://sinapress.ir/news/7648

بازیافت زباله های آهنی

فلزات کهنه و قابل بازیافت به دو دسته ی بزرگ تقسیم می شوند :

      ۱- فلزات باترکیب آهن (آهنی)
      ۲-فلزات بدون ترکیب آهن
گروه اول : این گروه شامل فلزاتی می شوند که در ترکیب اصلی آن ها ، آهن به کار رفته باشد .مانند آهن و فولاد این گروه در جاهایی مانند : بدنه ماشین های کهنه ، ابزار های خانگی ، فلزاتی که در ساختار و اسکلت ساختمان به کار می روند ، ریل های راه آهن و . . . به کار می روند .
در کشور ما ، این دسته از فلزات نیز مورد توجه قرار گرفته و در صنعت ایران نقش مهمی دارد .
گروه دوم فلزاتی را شامل می شود که در ترکیب اصلی آن ها آهن وجود ندارد . برای مثال می توان آلمینیوم را نام برد که از آن فویل ها و قوطی های کنسرو می سازند . فلزات بدون آهن دیگری هم وجود دارند مانند : مس ، سرب ، روی ، نیکل ، تیتانیوم ، کروم ، کبالت و . . . که نحوه ی بازیافت آن ها در ادامه مورد برسی قرار می گیرد .
  تعداد این نوع فلزات از فلزات دارای آهن کمتر است . در هر سال در سراسر جهان ، میلیون ها تن از این فلزات کهنه در کوره ها ذوب می شوند و ناخالصی های آن ها جدا می شود و توسط افراد متخصص قالب گیری و ریخته گری می شود و به اشکال مختلفی در می آید
  آلومینیوم (Aluminum)
 آلومینیوم فراوان ترین فلز و سومین عنصر ِفلزّی است که به مقدار زیاد ، در پوسته ی زمین یافت می شود . آلومینیوم در طبیعت به صورت «آلومینیوم سیلیکات» پایدارAl(SiO3)3 و آلمینیوم هیدرواکسید Al(OH)3 وجود دارد . در دوران باستان یونانی ها زاج که یکی از فراوان ترین کانی های آلومینیوم است را می شناختند و از آن به عنوان داروی قابض در پزشکی و به عنوان ثابت کننده ی رنگ در رنگرزی استفاده می کردند . با این همه از شناخت آلومینیوم ، یکصد و هفتاد سال (۱۸۲۷)نمی گذرد .
  آلومینیوم هیدرواکسید (Bauxite) یک نوع خاک اوره است که در آن عنصر های آلومینیوم بسیار غنی ای وجود دارد . (حدود ۵۰درصد این فلز تشکیل شده است .) البته در این خاک ناخالصی هایی مانند : سیلیس (SiO2) ، اکسید های آهن و اکسید تیتانیوم(TiO2) وجود دارد .
 آلومینیوم کشف شده «آلومین» نامیده می شود . آلومین یک ماده ی سخت ، شامل آلومینیوم و اکسیژن است . چون دمای ذوب آلومین زیاد است ، (در حدود ۲۰۵۰ درجه سلسیوس) الکترولیز آن در حالت مذاب بسیار دشوار است ؛ به این دلیل آن را در کریولیت (Na3AlF6) نمکِ مذاب حل می کنند و به این ترتیب مخلوطی به دست می آید که دمای ذوب (بین ۹۶۰ تا ۹۸۰ ) پایین تری دارد . سپس آن را از یک جریان الکتریکی قوی عبور می دهند تا اکسیژن آن کاملاً جدا شود . البته لازم به ذکر است که کریولیت در الکترولیز شرکت نمی کند و فقط دمای ذوب را پایین می آورد .
همچنین در این مرحله انرژی زیادی صرف می شود .
 برای تولید  Kg1 آلومینیوم ،  Kg6 بوکسیت (Bauxite) ، Kg ۴ محصولات شیمیایی و KW ۱۴ برق نیاز است . در حالی که برای بازیافت آن ۵% انرژی لازم است و فقط ۵% دی اکسید کربن تولید می کند . جالب است اگر بدانید که مقدار انرژی که از بازیافت یک قوطی کنسرو ذخیره سازی می شود ، می تواند یک تلویزیون را به مدت سه ساعت روشن نگه دارد .
محصولات ابتدایی آلومینیوم در دنیا سالانه برا بر با ۲۴۰۰۰۰۰۰ تن می باشد . کشوری که در جهان بیشترین مقدار آلومینیوم را تولید می کند ، استرالیا است . البته کشور هایی مانند : جامایکا ، برزیل ، گینه ، چین و قسمت هایی از اروپا در تولید این محصول نقش مهمی را ایفا می کنند .
شرکت های بازیافتی اغلب آلومینیوم را از شرکت های صنعتی ، مسقیم خریداری می کنند . بسیاری از کارخانه ها این فلزّات را ذوب می کنند و نا خالصی های آن را جدا کرده و در قالب های مختلف ریخته گری می کنند .
حجم بیشتری از این قطعات ریخته گری شده توسط کارخانه های خودرو سازی و هواپیما سازی مصرف می شود وبرای ساخت سر سیلند و مواردی از این قبیل کاربرد دارد .
در ایالات متحده ی آمریکا بازیافت آلومینیوم از قطعات خریداری شده در مقایسه سال ۲۰۰۱ با۲۰۰۰ تا ۱۴% کاهش پیدا کرده است . ۹۸/۲ تن از فلزات بازیافتی را ، ۶۰% از قطعات کارخانه ای و ۴۰% از محصولات آلومینیومی کم ارزش تشکیل می دهد . این موضوع نشان دهنده این است که در سال های اخیر به بازیافت زباله های خانگی توجه بیشتری شده است .
بسیاری دیگر از شرکت ها ، بازیافت قوطی ها را انجام می دهند . بسیاری از این قوطی ها به صورت ورقه های آلومینیومی بازیافت می شوند و دوباره به صورت قوطی های نوشابه در می آیند . گزارشات نشان می دهد که آمریکا حدود ۵۵۶۰۰۰۰۰ تن ، قوطی آلومینیومی را بازیابی کرده است و این مقدار باعث صرفه جویی های بسیاری در هزینه ها شده است .
آلومینیوم دارای خواصّی است که موجب شده ، بیش از اندازه مورد توجه قرار گیرد . این خواصّ عبارت اند از:
– کاهندگی آلومینیوم
  ۲- چگالی کم
  ۳- رسانش گرمایی بالا و مقاومت حرارتی بالا
  ۴- سازش پذیری با مواد غذایی
 برلیوم (Beryllium)
  برلیوم در مواد بسیاری به کار می رود و خصوصیت های آن مانند :وزن کم و سختی زیاد باعث شده که مورد توجه قرار گیرد . در سال ۲۰۰۱ آمریکا یکی از سه کشور دارنده کانی های برلیم بود . این فلز در صنایع نظامی و دفاعی ، هوافضا و مدارهای الکتریکی متراکم کاربرد بسیاری دارد . هزینه های زیاد این فلز منجر به این شد تا فقط برای کار های دقیق مورد استفاده قرار گیرد .
 ترکیباتی مانند : گرافیت (سرب سیاه) ، برنز ( آلیاژ قلع و مس ) ، فسفر ، فولاد و تیتانیوم می توانند جانشینی برای برلیوم باشند ؛ اما فقدان اساسی در عملکرد آن ها وجود دارد .
  در سال ۲۰۰۱ مصرف آشکار برلیم در ایالات متحده حدود ۲۳۰ تن بوده است .
  کاربرد فراوان این فلز بود که موجب شد بازیافت آن مورد توجه بسیاری از کشور ها قرار گیرد . البته استفاده پراکنده این فلز باعث شده است تا مقدار زیادی از آن به هدر رود .
 (بسیاری از فلزات از جمله برلیوم به دلیل اینکه در کشور ما به طور محدود به کار می روند ، همچنین مقدار آن کم است و منابع چشمگیری از این فلز در ایران وجود ندارد بازیافت نمی شوند و به همین دلیل اطلاعات محدودی از بازیافت این فلزات  برای ما دانش آموزان وجود دارد .)
  کادمیوم (Cadmium)
  تخمین میزان کادمیوم بازیابی شده یا ثانویه برای دلایل متعددی  کار دشواری است امّا میزان کلی کادمیوم بازیابی شده در سال ۲۰۰۱ تخمین زده شده است در حدود ۱۰% تولید اولیّه دنیا بوده است . بازیافت کادمیوم ، صنعت جوان و در حال رشدی است که از هدر رفتن کادمیوم موجود جلوگیری می کند ؛ چراکه حدود ۲۵% کادمیوم موجود در باطری های نیکل- کادمیوم به کار رفته است و این باطری ها به سهولت قابل بازیافت هستند . در نتیجه بیشتر کادمیوم های ثانویه در اثر مصرف این باطری ها وبازیافت آن به دست می آید . شکل دیگری از کادمیوم که به سهولت قابل بازیافت است ، خاکِ دودکش به وجود آمده در طول گالوانیزه کردن ( روی اندود کردن) قطعات فولاد در کوره های چرخان الکتریکی است . سایر کاربرد های کادمیوم در موادی است که محتوای کادمیوم  آن هابسیار کم است ؛ در نتیجه مقداری از کادمیوم موجود از بین می رود .
  در سال ۲۰۰۱ میزان تولید کادمیوم ثانویه در ایالات متحده حدود ۲۰۰ تن بوده است .
  شرکت به ثبت رسیده احیاء فلزّات بین المللی در شهر اِل وُود ، پنسیلوا نیا ، تنها شرکت بازیافت کادمیوم در ایالات متحده بوده است . هر چند کارخانه در سال ۱۹۷۸ راه اندازی شد اما تا سال ۱۹۹۶ شروع به کار نکرد .
   برای بازیافت کادمیوم ، باطری های بزرگ معمولی با وزن بیش از Kg ۲ که شامل ۱۵% کادمیوم می شود ، را خالی می کنند و کادمیوم آنها را که به شکل صفحاتی و به طور مستقل هستند را به کوره ها می برند و طی فرآیند “HTMR” بادرجه حرارت بالا ذوب می کنند . باطری های مهر شده ی کوچکتر را با حرارت کمتر و فرآیند “HTMR” ذوب کرده و در قالب هایی می ریزند و به این صورت بازیافت می شود . در نتیجه کادمیوم ثانویه دارای خلوص ۹۶/۹۹% می باشد که به کارخانه ی باطری سازی باز گردانده می شود .
کروم (Chromium)
  عمده ترین استفاده کروم در فولاد ضد زنگ است . برای تولید کروم ؛ کانی فلزی کرومیت را درون کوره های ذوب فلزّات قرارمی دهند تا فروکروم ساخته شود . آلیاژ آهن- کروم را که از حذف اکسیژن کرومیت به دست می آورند ، آلیاژ آهن ضد زنگ است . قطعه ای از فولاد ضد زنگ می تواند به عنوان منبعی از کروم ، جایگزین فرو کروم شود . فولاد ضد زنگ مرکّب از دو طبقه بندی بزرگ است : آستِنیتِک و فریتِک . اسامی مذکور مربوط به ساختار مولکولی فولاد است است و مشخص می کند که کدام – در چه مقدار – نیازمند نیکل است (آستنیتک) و کدام به نیکل نیازی ندارد (فریتک) . فولاد ضد زنگ مهمترین منبع بازیافت کروم است و کارخانه بازیافت از این نوع فولاد به عنوان منبعی از کروم و نیکل استفاده می کند . بنا براین واحد های کروم زمانی که فولاد ضد زنگ دوباره استفاده می شود ، بازیابی می شوند . مطالعه ی فولاد ضد زنگ نشان می دهد که ۱۷% از محتوای آن را کروم تشکیل می دهد .
  کبالت (Cobalt)
  کبالت کهنه در طول ساخته شدن و یا در اثر کاربرد های زیر به دست می آید:
۱-                وقتی که به عنوان کاتالیزگر  در صنایع شیمیایی یا تولید نفت کاربرد دارد .
۲-       وقتی که به عنوان کربیدهای سیمان پوشیده در برش استفاده می شود یا به عنوان ضد سایش به کار می رود .
۳-                وقتی که به عنوان آلیاژ مغناطیسی و ضد سایش کاربرد دارد .
۴-                وقتی که به عنوان ابزار های فولادی استفاده می کنند .
منابعی که کبالت از آن بازیافت می شود عبارت است از : آلیاژ ها ، کبالتخالص ، پودر فلزی کبالت و مواد شیمیایی . در سال ۲۰۰۱ در ایالات متحده ، در حدود ۲۷۴۰ تن کبالت مصرف شده و مقدار قابل توجهی از آن بازیافت شده
 مس (Cooper)
  مس از اولین فلزاتی است که مورد استفاده بشر قرار گرفته است و هنوز هم از پر مصرف ترین فلزات درون کشور ماست . تحقیقات نشان می دهد که ایران بر روی کمربند مس جهانی قرار دارد که از جنوب شرقی ایران آغاز شده وتا شمال غربی و نواحی آذربایجان ادامه می یابد . همین امر موجب شده است تا استخراج این فلز نسبت به بازیافت آن بیشتر مورد توجه قرار گیرد .
  گروه مطالعه مس بین المللی در سال ۲۰۰۲ برآورد کرد که میزان تولید جهانی مس تصفیه شده ی ثانویه ۱۵% کاهش داشته است . طبق مطالعات وتحقیقات ۰۷/۳ میلیون تن مس مستقیمأ از دوباره ذوب کردن قطعات مس بازیابی می شود .
گالیوم (Gallium)
  به دلیل بازده کم در مراحل تولید گالیم به وسایل الکترونیکی مطلوب ، قطعه جدید در طول تولید به وجود می آید . این قطعات با محتوی و ناخالصی متفاوت ، دارای مقداری گالیوم هستند . گالیوم- آرسنید به شکل قطعه ی پایه ،حجمی را از فلزّات بازیافتی تشکیل می دهد .در طول تولید گالیوم ضایعاتی طبق مراحل مختلف خلق می شود . در هنگام تبدیل گالیوم به شمش ، اگر ساختار بلوری خود را از دست دهد یا از حد استاندارد های تعین شده کمتر باشد ، آن ها را دوباره ذوب می کنند تا شمش مورد نظر ، به دست آید . پس از تولید این شمش ها آن ها را بریده و به صورت صفحاتی ( ویفر ) در می آورند . جنس این ویفر ها نیز گالوم- آرسنید است وجون این ماده بسیار شکننده است ؛ ممکن است که این ویفر ها در هنگام جابه جایی وحمل بشکنند . این قطعات شکسته نیز دوباره یازیافت می شود . محتوای گالیوم این ویفر ها ممکن است از ۱ تا ۹۹ درصد متغیر باشد ، زیرا در آن ناخالصی هایی مانند : سلیکن ، روغن ها ، موم ها ، پلاستیک و شیشه در آن وجود داشته باشد .
  در هنگام تولید قطعات گالیوم- آرسنید ممکن است بر اثر تراشکاری یا پرداخت کردن ، مقداری از این مواد خُرد شود یا به صورت پودر در آید . برای بازیافت این مقدار ماده تلف شده ، آن ها را در اسید حل می کنند . سپس با اضافه کردن محلول سوز آور آن را خنثی می کنند تا رسوب شیمیایی گالیوم را به عنوان هیدرواکسید گالیوم صاف کنند . بعد از این مرحله دوباره آن را به صورت محلول در می آورند و الکترولیز می کنند  تا بتوا نند ۹۹/۹۹% را بازیافت کنند .
  در سال ۲۰۰۱ یک شرکت ژاپنی به نام فُرورُوکاوای اعلام کرد که تکنولوژی بازیابی گالیوم- آرسنید را به نیم رسانای گالیوم- آرسنید پیشرفت داده . یکی از کاربردهای نیم رسانای گالیوم- آرسنید در دیود های پرتو افشان است .
  طلا (Gold)
  قطعات محتوی طلا پس از استفاده به صورت شمش هایی در می آیند وعمومأ حدود ۱۳ تا ۲۵ درصد از طلایِ ایالات متحده را تشکیل می دهد . در بسیاری از نواحی دنیا ، به ویژه در مناطقی که مردم را به رسومی مانند داشتن طلا تشویق می کنند ؛ مقدار قابل توجهی طلای ثانویه از جواهرات و زیورآلات به دست می آید .
  در ایالات متحده ، در حدود ۳۵% از طلای ثانویه از عملکرد کارخانه ها به دست می آید و باقیمانده آن از قطعات کهنه ای مانند جواهرات ، مواد دندان پزشکی ، استفاده در محلول های کارخانه ای و تجهیزات الکترونیکی ، به صورت خرده فلز به دست می آید .
  ایندیم (Indium)
  بازیافت ایندیم از سال ۱۹۹۶ به مدت ۵ سال کاهش یافت . علت این کاهش را ، بالارفتن قیمت غیر معمول ایندیم بازیافتی بیان کرده اند . در سال ۲۰۰۱  بازیافت جهانی ایندیم تا ۲۰۲ تن نسبت به ۱۸۲ تن در سال ۲۰۰۰ افزایش داشت . حدود ۷۵ % ایندیم در جهان توسط ژاپن بازیافت می شود که حدود ۴۵% آن از زباله های خانگی بازیابی شد .
  آهن و استیل (Iron and Steel)
  از جمله محصول تصفیه شده آهن که بیشترین و گسترده ترین استفاده را در میان فلزات دارد ، فولاد می باشد و بازیافت آهن و فولاد فعالیت مهمی در سراسر دنیا است .
محصولات آهن وفولاد در بسیاری از ساختار ها و کاربردهای صنعتی مانند : دستگاه ها ، پل ها ، ساختمان ها ، مخزن ها ، اتوبان ها ، خودروسازی ها و ا بزارها به کار می رود است .
  هم اکنون ذوب آهن های ایران به دو روش کاهش سنگ معدن آهن (که بیشتر آن هماتیتFe2O3 است.) به وسیله ذغال کک در اصفهان و کاهش مستقیم توسط گاز طبیعی در اهواز و مبارکه در حال فعالیت است .
  کاهش سنگ آهن در کوره بلند : تهیه آهن از سنگ معدن آن شامل واکنش های اکسایش- کاهش است که در کوره ای به خاطر ارتفاع زیادش کوره بلند نامیده می شود ، انجام می گیرد . بلندی این کوره بین ۲۴ تا ۳۰ متر و قطر پهن ترین بخش آن ۸ متراست . مجموعه واکنش های انجام یافته درون کوره بلند را می توان به طور خلاصه کاهیده شدن اکسید آهن به وسیله گاز منواکسید کربن در نظر گرفت که این فرایند به تولید فلز ناخالص می انجامد . واکنش به صورت زیر انجام می گیرد :                                گرماFe2O3(s)                   ۲CO(g)+
  در کوره های بلند آهن حاصل به صورت چدن مذاب به پایین کوره سرازیر می شود . سپس از طریق دریچه های کناری خارج می شود . چدن حاصل از کوره ی بلند ، به علت ناخالصی های زیادی ( از جمله این ناخالصی ها می توان کربن در حدود ۵ درصد ، سیلیسیم در حدود ۱درصد ، منگنز در حدود ۲درصد ، فسفر در حدود ۳/۰ درصد و گوگرد در حدود ۴/۰ درصد را نام برد .)  که در آن وجود دارد شکننده و نا مرغوب است و به همین دلیل بخش اعظم آن برای ساختن فولاد به کار می رود . در این کوره ها بیشتر ناخالصی ها را از طریق اکسایش حذف می کنند . یک روش امروزی برای تبدیل چدن به فولاد استفاده از کوره بازی اکسیژن است . در این روش گاز اکسیژن را از طریق یک لوله مقاوم در برابر گرما به سطح آهن گداخته می دمند . بخش اعظم کربن تا مرحله تولید CO می سوزد و این گاز در دهانه خروجی کوره آتش می گیرد و به CO2 مبدل می شود . مقدار کربن در فولاد های معمولی به ۳۵/۱ درصد می رسد .
  با توجه به اهمییت بازیابی آهن از آهن قراضه ، بخش مهمی از فولادی که تهیه می شود ، از دمیدن اکسیژن در کوره ای که حاوی چدن و آهن قراضه است تهیه می کنند . بنابراین در این نوع کوره ها جهت تولید فولاد باید مقدار زیادی از آهن قراضه در کوره وجود داشته باشد .
  برای آشکار نمودن اهمیت آهن کهنه در تولید فولاد آماری را از مقدار سنگ آهن ورودی و مقدار آهن قراضه را که در کوره ها استفاده می کنند ، مطرح می کنیم :
– ز مورد نیاز سالانه در حدود ۵ ملیون تن ( که بیشتر آن منگنیت Fe3O4 ) که بخش اعظم آن از معادن گل ِ گهر سیرجان و چادر ملوی کرمان تأمین می شود که از طریق راه آهن به مجتمع منتقل می شود و پس از آسیاب کردن و مخلوط کردن با آب آهک ، گرما دادن و گُندله سازی ( تبدیل ذره های ریز به ذره های گلوله مانند ، درشت تر و تا حدودی متخلخل ) به کوره های کاهش مستقیم منتقل می شود .
–  سالانه در حدود ۷۰۰ هزار تن آهن قراضه ورودی کوره های فولاد سازی مجتمع است .
 بازیافت آهن و استیل  به روش ذوب کردن و دوباره قالب گیری کردن و در آوردن به فرم نیم تمام (که این فرم در تولید محصولات جدید استیلی به کار می رود ) انجام می شود ؛ زیرا از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است . قطعات بازیافتی آهن از دو دسته بزرگ به وجود می آید .
–  دسته اول شامل قطعات بازیافتی خانگی است که در زباله ها وجود دارد
–   دسته دوم شامل قطعاتی می شودکه حاصل عملیات کارخانه ای ، برای ساخت فولاد است . اینگروه را توسط ماشین هایی به کارخانه ذوب آهن می برند و آن ها را دوباره بازیافت می کنند . البته بدون وجود کارخانه ای که فولاد بسازد ، قطعات بازیافتی به وجود نمی آید . این قطعات می توانند حاصل تراشکاری هم باشند و چون ترکیبات این مواد شناخته شده است ، بازیافت آن ها نیز آسان است .
  یکی دیگر از منابعی که درصد زیادی از فلزات بازیافتی را تشکیل می دهد ، بدنه خودرو های فرسوده است که ساختار فولاد آنها ویران شده و از بین رفته است . در کشور ما نیز این منبع ، مورد توجه زیادی قرار گرفته است .
  تنوع و گستردگی محصولاتی که از آهن به وجود می آید نسبت به سایر فلزات بیشتر است و به همین دلیل ، ساختار شیمیایی و عملکرد فیزیکی این محصولات نیز متفاوت است . این امر موجب می شود که بازیافت این مواد نیازمند آماده سازی بیشر مانند : طبقه بندی ، گالوانیزه کردن و قله اندود کردن باشد .
  در سال ۲۰۰۱  در حدود ۴۵% از مقدار آهنی که برای ساختن خودروها به کار رفته ، از قطعات آهن بازیافتی بوده است . این مقدار در حدود ۱۳۹۰۰۰۰۰ تن بوده است که طبق آمارهای داده شده می توان با این  میزان ، در حدود ۱۴۰۰۰۰۰۰ اتوموبیل را تولید کرد .
  تولیدات فولاد کارخانه ای در اثر فعالیّت های شیمیایی و فیزیکی است و اغلب محتوای این فولاد را عناصری مانند : کربن ، کرومیوم ، کبالت و منیزیم ، مولیبدن ، نیکل ، سلیکن ، تنگستن و وانادیم تشکیل می دهد . برخی از تولیدات فولاد را با موادی ، برای جلوگیری از زنگ زدن ، دوام بیشتر ، زیبایی و … می پوشانند . این مواد عبارت اند از : آلمینیوم ، کرومیوم ، آلیاژ قلع و سرب ، روی و قلع .
  کارخانه های ذوب فولاد ، این قطعات را بر اسا س مقدار اکسیژن ، در کوره های دارای قوس الکتریکی(BOF)  و تا حد کمی در کوره های انفجاری(EAF) ، قرار می دهند .
  بازیافت آهن واستیل مزایای زایادی را به همراه دارد که می توان حفظ منابع طبیعی ، صرفه جویی در مصرف انرژی و تمیزی محیط زیست را نام برد .
  بازیافت ۱ تن فولاد ، حفظ Kg ۱۰۳۰ از کانی های فلزی آهن ، Kg ۵۸۰ ذغال سنگ و Kg ۵ سنگ آهک را به دنبال دارد . همچنین تخمین زده شده است که سالانه ، بازیافت فولاد باعث ذخیره انرژی الکتریکی ۱۸۰۰۰۰۰۰ خانه (در ایالات متحده) می شود .
  سرب (Lead)
  در حدود ۷۹% از سرب موجود در ایلات متحده ، از بازیافت ۱۳۹۰۰۰۰ تن سرب کهنه در سال ۲۰۰۱ به دست آمد که یکی از منابع اصلی آن ، باطری های اسید– سرب است . به این باطری ها ، باطری های حرارتی- نوری نیز گفته می شود که در موارد زیادی از جمله : تجهیزاتی که انرژی را به صورت مداوم ذخیره می کنند ، وسایل نقلیه عمومی ، ماشین های های صنعتی ، وسایل نقلیه معدن و دوچرخه ها به کار می رود .
  بسیاری از سربهای بازیافت شده به صورت سرب نرم یا الیاژ های سرب در می آیند تا دوباره در باطری های اسید- سرب استفاده شوند . در حدود ۸۷% از سرب بازیافتی در باطری های ذخیره ای به کار می رود .
 منیزیم (Magnesium)
 منیزیم از موادی از جمله : قطعات خودرو ، اجزای هلیکوپتر ، دستگاه های چمن زنی و… بازیافت می شود . منیزیم همچنین در ساختن آلیاژ هایی از آلمینیوم نیز( درصد کمی) کاربرد دارد و به همین دلیل در بعضی از نقاط دنیا این فلز همراه با آلمینیوم بازیابی می شود . در حدود نیمی از کاربرد منیزیم در ساخت قوطی ها آلمینیومی است . چون این دو فلز مشابهت های زیادی با یکدیگر دارند ، در بیشتر مواد ، باهم به کار می روند . یکی از راه های آسان جدا کردن این دو فلز از هم ، خراشیدن به وسیله کارد است . در هنگام این کار ، منیزیم به شکل ورقه های صافی جدا می شود امّا آلمینیوم به دلیل نرمی به صورت حلقه ای کنده می شود .
  برای بازیافت منیزیم آن را در کوره هایی می اندازند که دمای آن در حدود ۶۷۵ درجه سانتیگراد است . به دلیل اینکه منیزیم از پایین شروع به ذوب شدن می کند ، باید مقدار قطعات زیادی در کوره ریخت . در انتها منیزیم مایع به صورت بی ثبات و همراه با گازهای بازدارنده – برای کنترل سوختن آن – همراه است . برای ساختن آلیاژ های مورد نیاز در کوره ، به منیزیم ، روی و آلمینیوم – به مقدار معیّن – اضافه می شود و در این هنگام عمل ذوب کامل می شود .
  منیزیم را پس از دوب به صورت شمش در می آورند یا به صورت پودر در آورده و برای ساختن آلیاژ های آهن وفولاد به آن اضافه می کنند .( البته در این روش از شمش های خالص استفاده می کنند ، زیرا استفاده از قطعات ناخالص باعث می شود که محصول نهایی دارای ناخالصی هایی باشد .) لازم به ذکر است که در روش خرد کردن امکان سوختن منیزیم نیز می باشد .
  منیزیمی که بازیافت می شود ، شکننده است و بسته به مقدار سختی آن در محصولاتی با ویژگی متفاوت به کار می رود .
 منگنز (Manganese)
  مهم ترین منابع بازیافت منگنز فولاد و آلمیمیوم است . در حدود ۱۲% فولاد ، منگنز است . بازیافت فولاد و آهن در در مباحث قبلی توضیح داده شد . در هنگام ساختن فولاد مقدار زیادی منگنز از بین می رود زیرا در یکی از مراحل به نام کربورزدایی آن را حذف می کنند و دوباره در مراحل بعدی اضافه می شود .
  در کارخانه های بازیافت آلمینیوم طی فرآیند های ذوب کردن و اکسیژن زدایی از آلمینیوم ، مقدار زیادی از منگنز به هدر می رود و فقط مقدار کمی از آن برای بازیافت باقی می ماند . در آینده میزان کمی از منگنز می تواند از طریق بازیافت باطری های سلولی خشک صورت گیرد .
 جیوه (Mercury)
  جیوه ثانویه از منابع مختلفی به دست می آید . دیودها ، سؤیچ ها ، ترموستات ها ، تقویت کننده ها ، آلیاژ های جیوه در دندان پزشکی و باطری ها از جمله منابع مهم ، برای بازیافت جیوه است . از دیگر کاربردهای مهم جیوه ، کاتالیزور های به کار رفته در کلرین و جوش شیرین سوزآور است .
  مولیبدنوم (Molybdenum)
  مولیبدینوم به عنوان اجزای آلیاژ فولاد ، فولاد ضدزنگ و کاتالیزور در بازار یافت می شود . در مورد بازیافت فولاد و آهن توضیح داده شد .
  گروهی از قطعات قدیمی فولاد  دارنده مولیبدین ، کربن و فولاد ضد زنگ است و براساس مقدار وجود این عناصر به فولاد درجات متفاوتی داده اند . مقدار مولیبدینوم ثانویه دقیق محاسبه نشده اما در سال ۲۰۰۱ طبق آمار ۲۶۷۰۰ تن مولیبدینوم در آمریکا بازیافت شده است .
 نیکل (Nickel)
  قطعه فولاد ضدزنگ آستنیک ، بزرگ ترین منبع نیکل ثانویه در ایالات متحده ی آمریکا است که در حدود ۸۷% از ۱۰۱۰۰۰ تن در سال۲۰۰۱ را شامل می شود و ۲% دیگر هم از بازیافت آلیاژ نیکل است . نیکل در مواردی مانند : محلول های کارخانه ای ، کاتالیزور ها و باطری ها کاربرد دارد .
  از آلیاژ های نیکل می توان نمونه هایی مانند :
 آلیاژ نیکل- مس رانام برد کهدر حدود ۸% از منابع بازیافتی آلیاژ ها را تشکیل می دهد .
۱-                 مونل ها : گروهی هستند که شامل ۶۵ درصد Ni و۳۲ درصد Cu هستند .
۲-       نیکل- نقره : یک نام غلط برای بعضی از آلیاژ های نیکل مانند : نیکل- مس ، نیکل- روی و نیکل- آلمینیوم  است .
   نیکل- مس آلیاژی قوی و پایدارتر از مس است که آن را مطلوب تر برای لوله کشی آب شور و گرمادادن می دانند .
        ۳-آلیاژ نیکل- برنج هم برای ساخت میخ ها ، پرچ ها ، پیچ گوشتی ها ، اجزای دوربین و تجهیزات چشم پزشکی کاربرد دارد .
  تایوان بزرگ ترین ملت وارد کننده نیکل است که ۱۱۶۰۰ تن نیکل رادر سال ۲۰۰۱ خریداری کرد . جمهوری کره نیز در مقام دوم قرار می گیرد و همچنین کانادا و چین در مقام سوم .
  در سال های اخیر بازیافت باطری های قابل شارژِ نیکل- کادمیومِ مُهر شده مورد توجه قرار گرفت . برای شروع کار در حدود ۷۵۰۰۰۰۰۰ باطری جمع آوری و بازیافت شد .
  در مارس ۲۰۰۱ ، کمیسیون اروپایی قانونی وضع کرد ودر آن ساخت این باطری ها را منع کرد . به جای این باطری ها ، باطری های جدید لیتیومی ساخته می شود که هزینه بیشتری نسبت به باطری های نیکل- کادمیومی دارد .
  گروه های فلز پلاتین (Platinum-Group Metals)
  گروه های فلز پلاتین بیشتر در خودرو ها و کارخانه های شیمیایی به عنوان کاتالیزور مورد استفاده قرار می گیرند . همچنین در کارخانه های الکتریکی ، دندان پزشکی ها و جواهر سازی نیز کاربرد دارد
  بازیافت این گروه نقش موثری در اقتصاد دارد و می توان گفت که بیشتر پلاتین موجود ، پس از استفاده بازیافت می شود .
  سلنیوم (Selenium)
  زمانی دیود های سلنیومی ، از منابع مهم بازیافت سلنیوم بودند . یکی از کاربرد های این فلز در صفحات جذب نور در دستگاه های کپی است که به عنوان منبع امروزی سلنیوم به شمار می رود .
نقره (Silver)
  در سال ۲۰۰۱ در ایالات متحده آمریکا  ۱۰۶۰ تن نقره به ارزش ۱۵۰۰۰۰۰۰۰ دلار بازیافت شد . نقره در صنایع و جوهرات کاربرد زیادی دار .
 یکی از عواملی که باعث شده نقره در صنایع کاربرد زیادی پیدا کند ، رسانش گرمایی بالای آن است.
  از منابع مهم بازیفت نقره ، می توان جواهرات کهنه ، قطعات الکترونیکی و گرافیت نوری را نام برد .
  تانتال (Tantalum)
  تانتال فلزی است که راحت فرم می گیرد و در بعضی از اسکلت های ساختمان ها به کار می رود . این فلز دارای مقاومت بالا در برابر اسید ها ، یک هادی خوب برای گرما و الکتریسیته و دارای نقطه ذوب بالا است .
  مصرف عمده ی تانتال – در حدود ۶۰% – به صورت پودر فلزی و در صنایع الکترونیک ( به عنوان مثال برای ساختن خازن ِتانتال ) است . خازن تانتال در تلفن ها قابل حمل ، پِیجِر ها ، کامپیوتر های شخصی و خودرو های الکترونیکی است . این فلز ، با فلزات دیگر ترکیب شده و به صورت آلیاژ در صنایع کاربرد دارد . از تانتال برای ساخت سوپر آلیاژ ها – که یکی از کاربرد آن در موتور جت است – استفاده می کنند  . در صنعت ، فلزاتی مانند : آلمینیوم ، رنیوم ، تیتانیوم و تنگستن و زیرکونیوم می توانند جایگزینی برای تانتال باشند ، امّا کیفیت آن ها در حد ای فلز نیست .
  در سال ۲۰۰۱ مصرف چشمگسر تانتال در مجموع در حدود ۵۵۰ تن بوده است . این فلز اغلب از قطعات جدید بازیافت می شود که در کارخانه ها از ضایعات قطعات الکترونیکی و سوپر آلیاژ ها به دست می آید . در کل بازیافت تانتال از این منابع بسیار کم بوده ودلیل اصلی آن ، این است که منابع آن هنوز  بهبود نیافته است .
  قلع (Tin)
  در سال ۲۰۰۱ در حدود ۲۱% از قلع موجود در ایلات متحده آمریکا از بازیافت به دست آمده بود .
 از کاربرد های قلع می توان کارخانه های قلع اندودی و ساخت قوطی ها ، برنج ، برنز و ساخت فلز  لحیم کاری نام برد . مهم ترین منابع بازیافت قلع ، قطعاتی هستند که قلع اندود شده اند .
تیتانیوم (Titanium)
  قطعات قدیمی تیتانیوم که برای بازیافت استفاده می شود ، اغلب از بدنه هواپیما ها ، قطعه های زیردریایی ها و مبادله کننده های گرما به دست می آید . تیتانیوم بازیافتی را در کوره ها ریخته و ذوب می کنند تا به وسیله گرما، قوس خلأ آن از بین برود . سپس آن ها را به صورت شمش در می آورند .
  در کشور های زیادی از جمله : فرانسه ، آلمان ، ژاپن ، روسیه ، انگلستان و ایالات متحده ، این فلز بازیافت می شود . در ایالات متحده ، بازیافت تیتانیوم در سال ۲۰۰۱ ، ۱۳% رشد داشته است . علاوه بر تولید شمش ، این فلز را در ساختن آلیاژ های غیر آهنی و فولاد به کار می برند . مصرف عمده این فلز در شرکت های فولاد سازی اغلب برای ساخت “فولاد ضد زنگ” است . در ساخت فولاد ، برای اکسید کردن در اندازه های کوچک ، تیتانیم کنترل می شود . همچنین کربن، نیتروژن و پایدارسازی که صورت می گیرد نیز کنترل می شود . تیتانیم در هنگام ساخت فولاد اغلب به صورت فروتیتانیم در می آید ، زیرا نقطه ذوب پایین و فشردگی بالایی را در مقایسه باتیتانیم دارا است .
  مصرف آینده از قطعه ی تیتانیم بستگی به تقاضای تولیدات این فلز دارد که توسط صنایع هوا و فضا صورت می گیرد .
تنگستن (Tungsten)
  در سال ۲۰۰۱ ، تخمین زده شد که در حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از زخایر تنگستن دنیا از فلزات بازیافتی بوده است . از تنگستن برای ساختن فیلامِنت ها و الکترود ها برای لامپ و سوپر آلیاژ ها استفاده می شود . مهم ترین منابعی را که تنگستن از آن بازیافت می شود را می توان آلیاژ ها و سوپر آلیاژ هایی نام برد که در آن ها تنگستن به کار رفته است .
  کاربیدهای سیمانی هم از تنگستن و کبالت ساخته شده اند که برای بازیافت تنگستن نیز این منبع مورد استفاده قرارمی گیرد . در این موارد کبالت به صورت جداگانه بازیافت می شود و تنگستن به پاراتنگستن تبدیل می شود و آن هم جداگانه بازیابی می شود .
  ایالات متحده در حدود ۱۰۸۰ تن تنگستن ، به ارزش ۵/۷ ملیون دلار بازیابی کرده است .
  نزدیک به ۷۵% از منابع تنگستن در کشورهای چین (۳۷%) ، آلمان (۱۴%) ، ژاپن (۱۰%) ، آفریقای جنوبی (۸%) ، روسیه (۵%)  قرار دارد .
  وانادیم (Vanadium)
  بیشتر وانادیم موجود به صورت آلیاژ با فلزات دیگر وجود دارد . وانادیم در حدود ۱% بافلزات دیگر ترکیب می شود و آلیاژ ها را به وجود می آورد . به همین دلیل است که نمی توان همه ی آلیاژ ها را منبعی مناسب برای بازیافت فلز وانادیوم شمرد . همچنین وانادیم به عنوان یک ماده سرعت دهنده
به کار می رود . بر اساس آمار های گرفته شده در حدود ۱% از کل مقدار وانادیم به عنوان کاتالیزور به کار می رود ؛ هر چند این استفاده تنها منبع بازیافت وانادیوم به شمار می رود .
  روی (Zinc)
  در سال ۲۰۰۱ در حدود ۳۰% از کل مقدار روی جهان از طریق بازیافت آن به دست آمده بود . از منابع مهم بازیافت روی می توان برنج ، خاک اوره ، ورقه های روی و ضایعات ورقه های گالوانیزه را نام برد . در حدود ۸۵ % از روی بازیافتی از قطعات جدید و از منابع مذکور می باشد . و ۱۵% دیگر قطعات کهنه و قدیمی را شامل می شود .
  برای بازیافت روی کوره مذاب و کوره های معمولی ، در اندازه های مختلفی وجود دارد . کوره های ذوب اغلب موادشیمیایی و اکیسد روی را از روی خالص جدا می کنند تا بتوانند روی خالص را به کارخانه ها دهند .
 بیشتر روی بازیافتی از خاک EAF به دست می آید . که با ذوب کردن آن روی را جدا می کنند .
  به دلیل تفاوت های گسترده در عملکرد و محتوای قطعاتی که در آن ها روی وجود دارد ، فرآیند بازیافت قطعه ی روی بسیار گسترده می باشد .
  اغلب برنج ، ضایعات ِرول های روی و گچ های مرده باید دوباره ذوب شوند . در مورد قطعه ی فلزی ِغیر آهنیِ مخلوط ، از روش های جداسازی با دست و جداسازی آهنربایی استفاده می کنند .
  زیرکونیوم (Zirconium)
  یکی از منابع برای بازیافت زیرکونیوم ، تبدیل کننده های گرمایی هستند . ۲% از شمش های زیرکونیوم از قطعات بازیافتی به دست می آید . این قطعات باید ذوب شوند و ناخالصی های آن گرفته شود و بعد به صورت شمش در آیند 

منبع: http://cofelink.com

پیش‌نیازهای بازیافت زباله در شهرک‌های صنعتی

 

صفیه رضایی: ایده ایجاد واحد صنعتی بازیافت زباله در شهرک‌های صنعتی بزرگ و وسیع میسر است و می‌تواند هزینه‌های حمل‌ونقل، جابه‌جایی و دفن و امحای زباله را کاهش دهد. به علاوه اینکه صنعت بازیافت سودآور است و می‌تواند چالش نبود محل دفن زباله که بین سازمان‌های محیط‌زیست، شهرداری و شرکت شهرک‌های صنعتی به وجود می‌آید را از بین ببرد. پیش‌نیاز تحقق این ایده در تمامی شهرک‌های صنعتی فرهنگ‌سازی برای تفکیک زباله است تا صنعت بازیافت بیش از پیش در کشور ما رشد کند.

براساس ماده ۱۱ قانون مدیریت پسماندها مصوب سال ۸۳ مجلس شورای اسلامی، مدیریت اجرایی پسماندها همگام با ضوابط سازمان محیط‌زیست مورد تاکید قرار گرفته است. حال اگر در شهرک‌های صنعتی واحدهای بازیافت زباله ایجاد شود میزان هزینه‌های جاری در سازمان‌ها کم خواهد شد. 
امروزه نگرش‌ها به زباله به عنوان ماده‌ای دورریختنی نیست بلکه به عنوان طلای کثیفی است که به مدیریت نیاز دارد و مدیریت پسماند یا مدیریت زباله شناخته می‌شود. در شهرک‌های صنعتی نیز مانند شهرک‌های مسکونی حجمی از زباله وجود دارد که نیاز است مدیریت، جانمایی و امحا شود و چه بسا نیاز باشد بر اثر فرآیند تبدیل، بازیافت شود. صنعتی که چندان در کشور ما قوی نیست. این در حالی است که کشورهای دیگر از صنعت بازیافت زباله درآمد زیادی دارند. با این حال ایده ایجاد واحد صنعتی بازیافت زباله اندکی باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد چراکه ممکن است سوال شود در کشوری که چندان در صنعت بازیافت سرمایه‌گذاری جدی نمی‌شود آیا احداث یک کارخانه بازیافت آن هم در شهرک‌های صنعتی امکان‌پذیر است؟ 
جمع‌آوری زباله‌ها
مرتضی دارایی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان ایلام در این زمینه به گسترش صنعت گفت: زباله‌های موجود در شهرک‌های صنعتی را مامور خدماتی شهرداری جمع‌آوری می‌کند و در یک محل تعیین‌شده دپو، سپس امحا می‌شود. 
دارایی معتقد است که ایجاد واحد صنعتی بازیافت زباله در شهرک‌های صنعتی ممنوع است چراکه برای واحدهای صنعتی غذایی که در آن محدوده فعالیت می‌کنند معضلات زیست‌محیطی ایجاد می‌کند. 
بازیافت؛ اقتصادی و به‌صرفه
بختیار رازانی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی لرستان نیز به گسترش صنعت گفت: میزان زباله‌ها در شهرک‌های صنعتی کم‌وسعت است از این رو در این شهرک‌ها به احداث کارخانه بازیافت زباله نیازی نیست اما در شهرک‌های صنعتی پروسعت احداث کارخانه بازیافت نه‌تنها صرفه اقتصادی دارد بلکه باعث مدیریت صحیح پسماندها خواهد شد. 
آن‌طور که رازانی بیان کرد، در استان لرستان کارخانه بازیافت برای شهرک‌های صنعتی تعریف نشده است؛ موضوعی که دارایی نیز برای استان متبوع خود بر آن صحه گذاشت. 
پیش‌نیاز بازیافت زباله
جهانگیر شاهمرادی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی البرز از وجود کارخانه بازیافت در شهرک صنعتی اشتهارد خبر داده است. این کارخانه بازیافت زباله‌های نایلونی و پلاستیکی را بازیافت می‌کند. 
وی در توضیحات بیشتری به گسترش صنعت گفت: نوع زباله‌های واحدهای صنعتی با هم فرق دارد. از این رو روش یکسان بازیافت برای تمامی زباله‌ها وجود ندارد. مگر اینکه یک شهرک تخصصی وجود داشته باشد که در تمامی زون‌بندی‌های آن واحدهای همگن باشند و تمامی زباله‌های آن یکسان جمع‌آوری شود. 
شاهمرادی گفت: متاسفانه مشکلی که در تمامی استان‌های کشور وجود دارد مربوط به امحا و بازیافت زباله‌ها است چراکه برای زباله‌های صنعتی و ویژه، زیرساخت‌های لازم امحا وجود ندارد و محل‌هایی را که سازمان محیط‌زیست برای امحای زباله درنظر می‌گیرد مربوط به پسماندهای خانگی است و به طور معمول برای زباله‌های صنعتی و بیمارستانی کمتر برنامه‌ریزی می‌شود. وی گفت: برای بازیافت زباله‌های خشک مانند کاغذ در داخل شهرک‌های صنعتی امکان احداث واحد صنعتی بازیافت وجود دارد اما پسماندهای حجیم و بزرگ به تعیین محل امحا نیاز دارد. مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی البرز در بررسی مشکلات بازیافت زباله‌های صنعتی گفت: واقعیت این است که شهرک‌های بزرگ در کلانشهرهایی مانند البرز و تهران به تفکیک ویژه زباله و محل بازیافت نیاز دارد به ویژه برای شهرک‌های بزرگ صنعتی نیز باید این رویکرد در پیش گرفته شود. البته هم‌اکنون برای بازیافت زباله‌های پلیمری مشکلی وجود ندارد اما نیاز است برای امحای بخشی از زباله‌ها که امکان بازیافت آن در شهرک‌های صنعتی وجود ندارد محل ویژه امحا از طرف سازمان محیط‌زیست معرفی شود. در بررسی نکاتی که مدیران عامل شرکت‌های استانی ایلام، لرستان و البرز مطرح کردند به چند نکته می‌توانیم اشاره کنیم؛ نخست اینکه زباله‌ها در شهرک‌های صنعتی به دو دسته تقسیم می‌شوند: زباله‌های عادی که شرکت‌های خدماتی وابسته به شهرداری آنها را از سطح شهرک‌های صنعتی جمع‌آوری می‌کنند. دوم پسماندهای ویژه و صنعتی که مدیریت آنها بر عهده واحد صنعتی است و زیرنظر سازمان محیط‌زیست باید امحا شود. گام نخست در بازیافت زباله تفکیک آن است و تا زمانی که این تفکیک انجام نشود، نمی‌توان به موضوع بازیافت ترکیبات زباله خوش‌بین بود به ویژه اینکه این رویکرد احداث واحدهای صنعتی بازیافت زباله ایده‌ای است که در تمامی شهرک‌های صنعتی قابل اجرا نیست چراکه تفکیک زباله‌های تمامی واحدهای صنعتی در رشته- صنعت‌های مختلف سخت است. نکته دیگر اینکه متولی جمع‌آوری زباله‌های معمولی شهرداری است اما زباله‌های صنعتی را باید واحدهای صنعتی هماهنگی برای امحا و جابه‌جایی آن را انجام دهند. به عبارتی، مدیریت پسماندها بر عهده صاحبان صنایع است چراکه باید محل جمع‌آوری و دفن پسماندها در ابتدا معلوم و بعد از آن کار انتقال انجام شود. از این رو امحا و دفن پسماندهای صنعتی در شهرک‌ها و نواحی صنعتی برعهده صاحبان صنعت بوده و فقط شناسایی محل مناسب انباشت پسماندها و هماهنگی با دستگاه‌های مربوط برعهده شرکت شهرک‌های صنعتی استانی است. حمل‌ونقل زباله و پسماندهای تولیدشده در واحدهای مستقر در شهرک‌های صنعتی با ایجاد تفاهم بین شرکت شهرک‌های صنعتی و شرکت جداسازی و دفن زباله و پسماند بررسی شده است. 
 نکته دیگر مربوط به کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل و سودآوری بابت وجود کارخانه بازیافت زباله است. به هر میزان سعی شود که در شهرک‌های صنعتی یا در کنار آنها احداث کارخانه‌های بازیافت زباله پیگیری شود، از چالش امحای زباله‌ها نیز کاسته خواهد شد. 
بدیهی است در صورتی که الزامات مدیریت پسماند نهادینه شود، همه مردم و صنعتگران رعایت می‌کنند. همچنین درباره جلوگیری از آلایندگی‌های صنعتی و دفع و تفکیک زباله‌ها به صورت اصولی، همکاری تمام دستگاه‌های دولتی و خصوصی مورد نیاز است. ممکن است وضعیت مدیریت پسماند به‌دلیل آگاهی ناکافی واحدهای صنعتی از قانون و نحوه برخورد با پسماند تولیدی، به‌کار نگرفتن افراد دانش‌آموخته متخصص مسئول پسماند در واحدهای صنعتی، قانون‌گریزی برخی واحدهای دارای پسماند صنعتی و خاص، نبود زیرساخت‌های لازم و در دسترس در زمینه مدیریت پسماند و اجرا نشدن موثر برخی از مفاد قانون مدیریت پسماند از سوی متولیان مشخص شده دچار اخلال شود که در این زمینه توجه بیشتر و برنامه‌ریزی صحیح و اصولی بیشتر احساس می‌شود. همچنین در سایر گروه‌های پسماند مانند پسماندهای خاص باید ضوابط نگهداری، دفن و بازیافت زباله به خوبی برای واحدهای تولیدکننده از سوی تمامی بخش‌های تخصصی و علمی و نظارتی برای واحدهای صنعتی تبیین شود تا کمترین مشکلات زیست‌محیطی ناشی از این گروه از پسماندها ایجاد شود. حتی می‌توان در حالتی آرمانی شرایطی را تصور کرد که یک شهرک صنعتی بازیافت زباله ایجاد شود و زباله‌ها درحالت تفکیک شده به چرخ بازیافت و مصرف درآیند.

حفظ محیط زیست با مدیریت زباله در منزل

زباله اصطلاحا به فضولات جامد، نیمه جامد یا مایعی گفته می شود که ظاهرا به درد نخور بوده و دور ریخته می شود. زباله خانگی شاید مهمترین بخش زباله محسوب شوند که در صورت تفکیک و مدیرت صحیح بتوانند بخشی از سرمایه های ملی را باز گرداند.

زباله اصطلاحا به فضولات جامد، نیمه جامد یا مایعی گفته می شود که ظاهرا به درد نخور بوده و دور ریخته می شود. زباله خانگی شاید مهمترین بخش زباله محسوب شوند که در صورت تفکیک و مدیرت صحیح بتوانند بخشی از سرمایه های ملی را باز گرداند.

امروزه به دلیل افزایش جمعیت، زباله های شهرها نیز افزایش یافته است. از آن گذشته رواج فرهنگ مصرف سبب شده است در شهرهای بزرگی چون تهران هر فرد روزانه 900 گرم زباله تولید کند. زباله های خانگی عبارتند از: پس مانده های مواد خوراکی، کاغذ، شیشه، فلزات، پلاستیک، پارچه و غیره.

بخش بزرگی از زباله های خانگی را پس مانده های گیاهی و حیوانی مثل پس مانده سبزی ها، پوست و ضایعات میوه و استخوان و ضایعات گوشت و مرغ و ماهی تشکیل می دهند که زباله تر به حساب می آید. کاغذ و مقوا اعم از روزنامه، کتاب، دفتر و کاغذ بسته بندی نیز بخش بزرگ دیگری از زباله را تشکیل می دهد.

انواع پلاستیک، ظروف یک بار مصرف، اسباب بازی و قوطی های فلزی و شیشه ای نیز بخشی از زباله های منازل است.

باید توجه داشت تمام موادی که از نظر ما به درد بخور نیستند، دور ریختنی نیست. اگر به هزینه های جمع آوری و دفن زباله نگاهی بیندازیم، متوجه می شویم که با کمی دقت می توان از استهلاک چه سرمایه قابل توجهی جلوگیری کرد.

هزینه جمع آوری و دفن هر تن زباله 35 هزار ریال است. برای تولید هر تن کاغذ باید 15 اصله درخت تنومند قطع شود و برای تولید هر تن آلومینیوم 4 تن سنگ معدن و 7 تن زغال سنگ و قیر لازم است. برای تولید شیشه باید مقدار زیادی شن و ماسه از زمین استخراج شود. عمل حفاری و استحراج منظره زشتی به محل معدن می دهد و علاوه بر آن مقدار زیادی سوخت و آب نیز مصرف می شود.

هر تن زباله حدود 400 متر مکعب گاز گلخانه ای دی اکسید کربن متصاعد می کند و از هر تن زباله 400 تا 600 لیتر شیرابه خارج می شود که می تواند تاثیر خطرناکی روی آب و خاک داشته باشد و محل های دفن زباله هر روز گسترش بیشتری پیدا می کنند. اگر تولید زباله به همین ترتیب ادامه داشته باشد، مدت زیادی طول نخواهد کشید که تمام اراضی اطراف شهرها پر از زباله شده و محلی برای دفن زباله باقی نخواهد ماند.

بازگشت به طبیعت در مورد بسیاری از مواد موجود در زباله به طول می انجامد و این مواد سالها باعث آلودگی و آسیب به محیط زیست می شوند. شیشه و قوطی های فلزی و بویژه آلومینیومی صدها سال روی زمین باقی می مانند. کیسه ها و ظروف پلاستیکی که یک روز به دلیل سبکی و دوام آنها ساخته شدند، امروزه عامل بزرگترین مشکلات زیست محیطی هستند. پلاستیک غیر قابل تجزیه است و کیسه های نایلونی به طور متوسط 500 سال در محیط باقی می مانند. کیسه های پلاستیکی همراه باد همه جا پخش می شوند و بیشتر آنها سر از دریا در آورده با بلعیده شده به وسیله جانداران سبب مرگ آنها می شوند. چنانچه پلاستیک و نایلون موجود در زباله سوزانده شود، اسید کلریدریک ایجاد می کند که باعث آلودگی هوا و آسیب رساندن به انسان و دیگر موجودات می شود.

از سوی دیگر، انباشته شدن زباله در محل و شهرها مکان خوبی برای رشد میکروبها و تولید و تکثیر حشرات و جانوران موذی نظیر موش است؛ زیرا زباله 3 عامل رشد و تکثیر این جانداران یعنی مواد غذایی، رطوبت و پناهگاه را با خود دارد. طبق برآوردهای علمی در هر گرم خاکروبه بین 50 هزار تا 10 میلیون باکتری مختلف وجود دارد. مگس که ناقل انواع اسهال، حصبه، وبا، سل و … است و موش که تکثیر آن بستگی به میزان زباله دارد و تیفوس و طاعون را اشاعه می دهد، در اثر انباشتگی زباله سلامت محیط انسانی را تهدید می کنند.

بعضی از زباله های خانگی مثل انواع باکتری، لامپهای مهتابی و جیوه ای و لوازم الکترونیکی به علت داشتن سرب، جیوه و کادمیوم در ترکیب خود خطرناک هستند.

همچنین تعویض خانگی روغن موتور ماشین و جاری کردن آن در فاضلاب شهری به دلیل وجود مواد سمی باعث آلودگی آبها می شود. یک لیتر روغن موتور می تواند تا یک میلیون لیتر آب سالم را آلوده کند.

در حالی که این روغن موتور قابل بازیافت و استفاده مجدد است و می توان آن را به تعویض روغنی ها تحویل داد تا آن را برای تصفیه مجدد تحویل پالایشگاه دهند.

چگونه مدیریت زباله های خانه را به عهده بگیریم؟

مصرف درست می تواند تا حد زیادی هزینه های خانواده و مصرف آب و انرژی را پایین بیاورد و از تولید بیش از اندازه زباله جلوگیری کند.

برای مدیریت زباله های منزل در درجه اول مواد قابل تجزیه مثل پس مانده های آشپزخانه و مواد غذایی را از سایر مواد جدا کنید. این مواد بسرعت تجزیه شده به طبیعت باز می گردد.

پس مانده های گیاهی نیز به کود کمپوست تبدیل می شود که برای اصلاح خواص خاک و جبران مواد غذایی از دست رفته آن مفید است و با اجرای دقیق این طرح می توان روزانه 530 هکتار خاک کشور را احیا کرد.

روزنامه ها و کاغذهای باطله و دفترچه های تمام شده مشق نیز قابل بازیافت است که باید جداسازی شود. همچنین شیشه های به درد نخور منزل علاوه بر قابلیت مجدد تبدیل به شیشه در صورت بازیافت، فضای دفن زباله را نیز اشغال نمی کند. بنابراین شیشه ها را نیز در محل دیگری نگهداری کنید و وقتی انباشته شد آن را به ماموران بازیافت یا خریداران دوره گرد بفروشید.

ظروف و قوطی های فلزی آلومینیوم را دور نیندازید. بازیافت آلومینیوم می تواند 90 درصد انرژی لازم برای ساخت آن را به صرفه جویی کند. آلودگی مرحله تولید آن نیز 95 درصد کمتر است. این قوطی ها را نیز جدا نگهدارید و به فروشنده های دوره گرد بفروشید تا به قوطی، ظرف جدید، فویل و ظروف یکبار مصرف آلومینیومی تبدیل شود.

برای کاهش خطرات میکروبها و حشرات، در سطل زباله از کیسه های پلاستیکی سالم جای میوه یا خریدهای دیگر استفاده کنید و هر شب در زمان مناسب زباله را به رفتگر تحویل دهید. کیسه های پلاستیکی، ضایعات پلاستیکی و لوازم پلاستیکی شکسته را جمع آوری کنید و به خریداران دوره گرد تحویل دهید. تا جایی که ممکن است از لباسها و پارچه ها استفاده کنید. از پارچه های پنبه ای برای گردگیری و استفاده در آشپزخانه می توان بهره گرفت.

لوازم برقی از انواع باتری بهتر است تا حد ممکن از اسباب بازیها و لوازم باتری دار استفاده نکنید. باتری ها حاوی مواد سمی هستند و قرار گرفتن آن در دسترس بچه ها کار درستی نیست.

از قرار دادن لامپهای سوخته در محلی که قابل شکستن است، خودداری کنید. مواد موجود در آنها بشدت آلاینده است.

ظروف غذا را ابتدا کاملا تخلیه کنید و سپس بشویید. این کار باعث می شود رطوبت کمتری وارد زباله ها شود. خرده نان و پس مانده سفره را نیز می توانید برای پرنده ها بریزید. سعی کنید فقط مواد قابل تجزیه را در کیسه ریخته و تحویل رفته گر بدهید.

هنگام خرید از بسته بندیهای زیاد از سوی فروشنده جلوگیری کنید. خرید را به طور کلی انجام دهید. مثلا برنج را برای مصرف سالانه خریداری کنید.

با این روش کیسه های کمتری برای بسته بندی استفاده می شود. برای خرید نیز می توانید از ساکهای پارچه ای که پارچه های موجود در خانه ساخته اید، استفاده کنید در صورت امکان شیرینی و آجیل را در پاکتهای کاغذی بخرید. از ظروف یک بار مصرف نیز کمتر استفاده کنید.

اگر در حیاط خانه تان باغچه دارید، می توانید مقداری از زباله ها و پس مانده های آشپزخانه مثل پوست تخم مرغ، استخوان، ضایعات سبزی و میوه و ضایعات گوشتی و دیگر مواد قابل تجزیه را در گوشه باغچه تان به کمپوست تبدیل کنید.

منبع: بنیاد اندیشه اسلامی