پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

ساخت کاغذ از سنگ!


تابه‌حال شده از خودمان سؤال کنیم که میزان کاغذی که روزانه مصرف می‌کنیم از کجا تأمین می‌شوند و چقدر وقت و انرژی برایشان صرف می‌شود؟ تابه‌حال شده به میزان درختی که برای تولید و چاپ کاغذ استفاده می‌شوند و ضربه‌ای که به اکوسیستم می‌زنند فکر کنیم؟ تابه‌حال از خودتان سؤال کرده‌اید که چگونه می‌توانید جهان بهتری برای آیندگان بسازید؟ آیا تابه‌حال حفاظت از محیط‌زیست و نجات درختان برای شما به دغدغه تبدیل شده است؟

جالب است بدانید که در کشور ما سالانه بیش از یک میلیون و 500 هزار تن کاغذ به مصرف می رسد و جالب تر است که بدانید برای هر تن کاغذ 15 اصله درخت مورد نیاز است و این یعنی برای مصرف سالانه باید 23 میلیون درخت به صورت سالانه قطع شوند. جالب است بدانید که در کشور ما سالانه بیش از یک میلیون و 500 هزار تن کاغذ به مصرف می رسد و جالب تر است که بدانید برای هر تن کاغذ 15 اصله درخت مورد نیاز است و این یعنی برای مصرف سالانه باید 23 میلیون درخت به صورت سالانه قطع شوند.


کاغذ سنگ

به لطف کاغذ سنگ، عصر جدیدی در صنعت کاغذ آغاز شده است. کاغذ جدید وارد بازار شده است که هم مقاوم در برابر آب و هم سازگار با محیط‌زیست است و به‌راحتی قابل‌تجزیه است. نظر شما چیست؟ ما با فراتر رفتن از مفهوم کاغذی که به آن عادت دارید، کاغذ جدیدی را به شما معرفی خواهیم کرد. نوت‌بوک‌ها و دفتر‌های تولید شده از کاغذ سنگ به دلیل علاقه شدید مصرف‌کنندگان به‌سرعت در سراسر جهان در حال گسترش هستند. دفترچه‌هایی که ماده اولیه آن کاغذ سنگ است نه خمیر چوب، به‌راحتی در طبیعت حل می‌شوند. کاغذ سنگ یعنی نه به قطع درختان. کاغذهای سنگی از ترکیب کربنات کلسیم که ماده اصلی تشکیل‌دهنده سنگ است تولید می‌شود. کاغذ سنگ از نظر بهداشتی و محیطی هیچ ضرری ندارد و کیفیت آن نیز بسیار بالاست. تولید کاغذ از خمیر چوب باعث آلودگی آب و قطع شدید درختان می‌شود. اما به لطف کاغذ سنگ، بسیاری از درختان از قطع‌شدن نجات پیدا می‌کنند.


کاغذ سنگ چیست؟

برای تولید کاغذ از نوعی الیاف استفاده می‌شود که از چوب درختان به دست می‌آید. این موضوع هم باعث می‌شود که شرایط لازم برای رشد درختان در منطقه فراهم باشد و هم باید تعداد زیادی از درختان برای این مصارف قطع شوند. به همین دلیل باید به دنبال راهی بود که از قطع‌شدن درختان جلوگیری کرد. یک شرکت کانادایی برای اولین‌بار اقدام به تولید کاغذ با استفاده از پودر نوعی سنگ خاص کرد و باعث به‌وجودآمدن تحولی شگرف در صنعت چاپ شد. این کار باعث شد تا هم از آب برای تولید کاغذ استفاده نشود و هم به دلیل این که از سفیدکننده‌ها برای تولید کاغذ استفاده نمی‌شد، آلاینده‌ها به محیط وارد نمی‌شوند.

به لطف کاغذ سنگ می‌توانیم بگوییم درخت‌ها در امان هستند. کاغذهای سنگ باکیفیت و سازگار با محیط‌زیست در آب خیس نمی‌شوند. با کربنات کلسیم، ترکیب اصلی سنگ تولید می‌شود. کاغذ سنگ در طبیعت بسیار سریع‌تر از کاغذ ساخته شده از خمیر چوب تبدیل می‌شود. درحالی‌که برای یک تن کاغذ معمولی تقریباً 30 تن آب و 17-18 درخت هدر می‌رود، در تولید کاغذ سنگی چنین چیزی مطرح نیست. این کاغذ کمی سنگین تر از کاغذ معمولی است اما در عین حال دارای کیفیت بسیار بالاتر است و کاملا سازگار با محیط زیست است.

کاغذ سنگ

ویژگی های کاغذ سنگ

  • عدم نیاز به قطع حتی یک درخت
  • ضد آب بودن
  • عدم نیاز به مواد سفید کننده
  • نوشتن روی آن حتی در زمان خیس بودن
  • عدم وجود مواد سمی در تولید آن
  • تجزیه پذیر و قابل برگشت به طبیعت
  • وارد نکردن هیچ گونه مواد سمی به محیط زیست
  • مقاومت در برابر پاره شدن
  • مقاومت در برابر آتش
  • استفاده از مواد اولیه طبیعی

کاغذ سنگ

کاغذی غیرمعمول و ضد آب


کاغذی را که روی آن نوشته‌اید در آب می‌گذارید و بیرون می‌آورید، اما چیزی تغییر نمی‌کند و آنچه نوشته‌اید همان می‌ماند و پاک نمی‌شود. این مثل یک شوخی است، این‌طور نیست؟ درحالی‌که چنین چیزی با کاغذ معمولی امکان‌پذیر نیست، اما کاغذ سنگ این امکان را به شما می‌دهد. کاغذ سنگ به دلیل ریختن تصادفی یک لیوان آب‌روی دفترتان خراب نمی‌شود و نوشته شما نیز پاک نمی‌شود.


درختان در امان هستند

به‌ازای هر تن کاغذ حدود 17 درخت قطع می‌شود. وقتی به جنگل‌هایی فکر می‌کنیم که هر سال ناپدید می‌شوند، می‌بینیم که واقعاً چند درخت قربانی کاغذهایی می‌شوند که به نظر ما بسیار بی‌گناه می‌آیند. به همین دلیل ما درختان خود را تحت حفاظت گرفتیم و کاغذ سنگی کاملا سازگار با محیط زیست تولید کردیم. ما باید از محیط‌زیست محافظت کنیم و دنیایی قابل‌زندگی برای نسل‌های آینده بگذاریم. ما باید درختانی را که برای تولید کاغذ معمولی نابود شده‌اند دوباره به دست آوریم. استفاده از سنگ کاغذ به این امر بسیار کمک می‌کند.

 

بازیافت و تجزیه زیستی سنگ کاغذ


کاغذ سنگ که ماده اولیه آن سنگ است، هم به‌راحتی قابل‌بازیافت هستند و هم به‌سرعت در طبیعت حل می‌شوند. ما کاغذهای سنگی را که سریع‌تر از کاغذهای معمولی در طبیعت حل می‌شوند به مشتریان خود پیشنهاد می‌کنیم. درحالی‌که کاغذ معمولی معایب زیادی دارد، کاغذهای سنگی مزایای زیادی دارند. ما باید محیطی پاک‌تر و دنیایی قابل‌زندگی را به‌عنوان میراثی برای نسل‌های آینده بگذاریم.

کاربرد کاغذ سنگ

  • کاغذ سنگ به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فردی که دارد، می‌تواند کاربردهای زیادی داشته باشد که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.
  • در تولید برچسب‌ها، پوسترها، کتاب‌ها، دفترها، مجلات، کتب نفیس و ماندگار می‌توان از آن استفاده کرد.
  • به دلیل خاصیت تا شدن و ضد آب بودن آن در صنعت تبلیغات می‌توان از آن برای تولید بروشورهای تبلیغاتی، ساک‌های دستی تبلیغاتی، بسته‌بندی لوازم از آن استفاده کرد.
  • برای تولید انواع جعبه‌ها مثل جعبه‌های کادویی هم می‌توان از آن استفاده کرد.
  • در تولید ظروف یک‌بارمصرف هم کارایی دارد، چون که نه مواد سمی در آن استفاده شده و هم اینکه قابل‌تجزیه پذیری و برگشتن به محیط‌زیست است و هم حشرات نمی‌توانند آن را بجوند و به داخل آن راه پیدا کنند.

رنگ کاغذ سنگ

رنگی که در این کاغذ استفاده می‌شود رنگ سنگ است؛ یعنی رنگی که پودر سنگ بتواند آن را به خود بگیرد. پس از رزین فنلی و رندانه استفاده می‌شود و اینها مواد طبیعی و تجزیه‌پذیر هستند. در پایان برای جمع‌بندی به برتری کاغذ سنگ نسبت به کاغذهای تولید شده از چوب درخت می‌پردازیم:

  • نرم‌تر بودن نسبت به کاغذ معمولی
  • مقاوم‌بودن در برابر پاره شدن
  • ضد آب و ضد روغن بودن
  • قطع‌نشدن درختان و مفید برای محیط‌زیست
  • خراب‌نشدن جوهر در اثر برخورد با آب
  • مقاومت در برابر آتش‌گرفتن
  • مقاومت در مقابل جویده شدن توسط حیوانات
  • عدم استفاده از مواد سفیدکننده
  • به‌صرفه‌بودن در هزینه‌های نهایی

منبع: https://www.toorangco.com/blog/274/%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%DA%A9%D8%A7%D8%BA%D8%B0-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%86%DA%AF

برای اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه شود

https://etojihi.com/produce-of-paper-from-stones-plan/

دانلود رایگان طرح توجیهی تولید بلوک سیمانی

برای ساخت بلوک سیمانی یا بلوک بتنی از مصالح مختلفی میتوان استفاده نمود که در همه آنها سیمان جزو مصالح ثابت می باشد و دیگر مصالح میتوانند ماسه، پوکه معدنی، پرلیت و لیکا استفاده نمود که هرکدام ویژگیهای خود را دارا میباشند اما اخیرا در تهیه بلوک سیمانی از پوکه معدنی بیشتر استفاده میشود الخصوص شهرهای غربی کشور، آنهم بعلت دارا بودن شهر تبریز از معادن متعدد پوکه با کیفیت بالا که استفاده از پوکه معدنی باعث سبکی بلوک می شود که گاها در بازار به بلوک سبک نیز معروف میباشند.

با ممنوعیت استفاده از بلوکهای سفالی در برخی از شهرها توسط سازمان نظام مهندسی، استفاده از بلوکهای سیمانی رایج شده که در دیوارها، تیغه بندی و سقف استفاده می شوند. 

 استانداردهای بلوک سیمانی

از لحاظ ظاهری بلوکهای سیمانی میبایست صاف و بدون شکستگی باشند و همچنین بگونه ای باشند که اندود و ملات براحتی به آن بچسبند.

در استاندار ملی شماره 70، بلوکهای توخالی دیواری را به چند دسته تقسیم کرده اند که اندازه های استاندارد بدین ترتیب میباشند 20*40*10 و 20*40*15 و 20*40*20 که ضخامت بلوکها میبایست در بلوکهای کوچک 3 سانتیمتر و در بلوکهای متوسط و بزرگ 4 سانتیمتر باشند.

جهت کم کردن بار مرده و کاهش تبادل حرارتی و صوتی ساختمان از بلوکهای سبک دیواری و سقفی استفاده می شود. منظور از بلوکهای سبک همچنان که در بالا اشاره شد همان بلوک های پوکه ای یا گازی(AAC) و یا سلولی(CLC) میباشند.

وزن مخصوص بلوک سبک بین 1200 تا 1450 کیلوگرم بر متر مکعب و مفاومت فشاری متوسط سه نمونه آنها باید حداقل 70 کیلوگزم بر سانتیمتر مربع و حداقل مقاومت فشاری یک نمونه 55 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع باشند. بلوک ساخته شده از ماسه و شن نیز وزنی در حدود 2000 کیلوگرم بر متر مکعب میباشد .

 طرح اختلاط بلوک ماسه ای

بتن مصرفی برای تولید بلوک میبایست از ملات خشک تهیه شود.

طرح اختلاط بتن مصرفی در تولید بلوک باید:

یک پیمانه سیمان

3/5 پیمانه شن 

2/5 پیمانه ماسه

150-130 لیتر آب برای بتن لرزیده یا 180-160 لیتر برای بتن نلرزیده باشد. 

 عمل آوری بلوکهای سیمانی

-  عمل آوری با هیتر یا بخاری

در کارگاهای کوچک بلوک زنی با ظرفیت تولید پایین از این روش استفاده میشود بدلیل اینکه نیاز به امکانات زیادی ندارد بدین صورت که بلوکها در مقابل هیتر یا بخاری که دارای بادبزن میباشد قرار میگیرد که هوای گرم از بین بلوکها عبور مینماید در این روش میبایست روی بلوکها را جهت حفظ گرما پوشانید.

 -  عمل آوری با آب

در روش عمل آوری با آب نیز مانند روش بالا امکانات خاصی نیاز نیست و این روش بیشتر در جاهایی که بلوک در مکان سرباز قرار میگیرد و در معرض تابش مستقیم آفتاب باشد انجام میگیرد بدین صورت که با یک آبپاش بلوکها را آبپاشی نموده تا از پایین آمدن رطوبت در بلوکها جلوگیری نمود که معمولا در این روش عمل آوری یک هفته زمان میبرد. 

-  عمل آوری با بخار

در  جاهایی با ظرفیت تولید بالا برای اینکه زمان خشک کردن و عمل آوری بلوک پایین بیاید از این روش استفاده میکنند که با طراحی و ساخت اطاق بخار امکان پذیر میباشد. این اطاقها میبایست دارای حرارت 80 درجه سانتیگراد باشند در این روش عمل آوری بلوکها به یک روز کاهش می یابد.

 

* نکته مهم در آماده سازی بلوکها با صرف نظر از روشهای بالا، حتما باید پس از زمانهای ذکر شده در بالا محل نگهداری بلوکها طوری باشد که در معرض مستقیم نور آفتاب نباشند و همچنین وزش باد و بهتر است تا سه هفته در این شرایط بمانند تا بطور یکنواخت خشک شوند به نحوی که رطوبت بلوکها برای بلوکهای (با وزن مخصوص 1400 کیلوگرم بر متر مکعب 2 درصد)  (با وزن مخصوص کمتر از 1400 کیلوگرم بر متر مکعب 5 درصد) بیشتر نباشد زیرا رطوبت زیاد باعث ایجاد ترک و جمع شدگی در کار می شود.

 دانلود طرح توجیهی کارگاه بلوک زنی

 منبع :https://tarahan-machinery.com/

مقالات مرتبط:

اصول تولید جداول بتنی

راهنمایی خرید دستگاه بلوک زن

تولید بلوک سیمانی در کشور گرجستان

روشهای کارآمد تولید کفپوش و جدول بتنی ضد خورنده

تولید الماس از خاکستر مردگان


تولید الماس از خاکستر مردگان توسط شرکت سوئیسی

یک شرکت سوئیسی سرویسی را ارائه می‌کند که طی آن بازماندگان فرد متوفی قادر خواهند بود خاکستر عزیزانشان را به الماس تبدیل کرده و همراه خود داشته باشند.

شرکت الگوردانزا که مقر آن در سوئیس قرار دارد، از سال ۲۰۱۶ شروع به کار کرده است و تا به حال حدود ۱۰۰۰ الماس تولید کرده و فروخته است. با توجه به استقبال از ایده این شرکت، شعبات متعددی از آن در کشورهای مختلف جهان دائر شده است.

کریستینا مارتویا، سخنگوی شرکت الگوردانزا می‌گوید: «این کار به افراد اجازه می‌دهد عزیزانشان را برای همیشه همراه خود داشته باشند. ما در حقیقت از آنچه برای بسیاری نشانه رنج است، ارمغانی از رضایت به همراه می آوریم.»

فرآیند تولید الماس از بقایای فرد متوفی بر کربن به جا مانده از سوزاندن جسد فرد متمرکز است.

در صورت سوزاندن جسد فرد پس از فوت، حدود ۴ کیلو و نیم خاکستر برجا می‌ماند که بخش کوچکی از آن کربن است. مقداری که می‌تواند با تنظیم حرارت کوره متفاوت باشد؛ اگر حرارت پایین باشد مقدار بیشتری کربن برجا می‌ماند و اگر زیاد باشد کربن کمتری
ر صورتیکه کربن زمان کمتری تحت فشار بماند الماسهایی به رنگهای زرد، سبز یا قرمز از آن تولید خواهد شد

مهندسان شرکت الگوردانزا برای ساخت الماس دست‌کم حدود نیم کیلو کربن تقریبا خالص نیاز دارند. به همین سبب خاکستر به دست آمده از سوختن جسد را با مواد شیمیایی از ناخالصی‌هایی همچون نمک تصفیه می‌کنند تا کربنی با غلظت دستکم ۹۹ درصد برجا بماند. سپس این کربن را دو تا چهار ماه در محفظه‌ای با فشار بالا و در دمایی معادل ۵ هزار درجه سانتی گراد قرار می‌دهند تا الماس آبی رنگ تولید شود.

خاکستر به جا مانده از هر فرد دارای حدود ۱ درصد عنصر بور است؛ عنصری ضروری برای حیات و همینطور عاملی که باعث می‌شود الماس‌های یادگاری رنگ آبی بگیرند. در واقع هرچقدر میزان این عنصر بیشتر باشد رنگ الماس آبی تر خواهد بود.

کل پروسه تولید الماس حدود ۶ تا ۱۰ ماه طول می‌کشد و بسته به قیراط آن از ۷۰۰ تا ۲۰ هزار دلار قیمت دارد.

این شرکت سوئیسی الماس ساخته شده را در قالب گردنبند، گوشواره یا انگشتر به مشتریان خود ارائه می‌کند.

منبع خبر: euronews

ساحلی با سنگ های شیشه ای ; کالیفرنیا

زمانی که در کنار ساحل دریا قدم می زنید , اگر کمی با دقت به اطراف نگاه کنید حتما چیزهایی پیدا می کنید که  از دل دریا  به ساحل آمده اند. از گوش ماهی های ریز و درشت و سنگ های دریا گرفته تا زباله های انسانی و طبیعی در گوشه و کنار ساحل به چشم می خورند.

ماسه های دریا همیشه حرفی برای گفتن دارند .

گاهی شاید بتوانند حرف هایشان را بدون این که کلامی به زبان بیاورند به شما بگویند . شما می توانید تمام حرف دلشان را با نگاه به ظاهر ساده و زلالشان ببینید و به اعماقشان نفوذ کنید . مثل اینجا ...

ساحل شیشه ای که هر چه دارد و ندارد عیان است .

نمی تواند چیزی را در دلش نگه دارد .

رنگ رخساره خبر می دهد از سر درون ...

ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir5
ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir4
ساحل-شیشه-ای-www.karnaval.ir-5550
ساحلی از جنس شیشه

در سواحل (مندوسینو) Mendocino در فورت براگ کالیفرنیا، 120 مایلی شمال سان فرانسیسکو و در پارک ملی مک کریچر ساحلی وجود دارد که به دلیل ظاهر خاصی که دارد به آن ساحل شیشه ای می گویند .

برخی معتقدند بیشترین  غلظت  شیشه در دنیا در این ساحل وجود دارد .

همین امر سبب شده تا این ساحل به یکی از منحصر به قرد ترین سواحل در دنیا بدل شود  , جایی که نه تنها به دلیل زیبایی اش خاص و زیباست , بلکه نتیجه ی اشتباه انسان ها را در گذر زمان نشان می دهد . نتیجه ای که این بار شاید خیلی هم بد نبوده است و توانسته یک ساحل زیبا به وجود بیاورد , ساحل با شن های شیشه ای ...

ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 5251
ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 5253
داستان از کجا شروع شد؟

شروع داستان بر می گردد به قرن 19 و سال 1943 . زمانی که مردمان محلی فروت براگ بهترین مکان را برای دفن زباله هایشان، ساحل نزدیک به شهر خود دیدند . هر زباله ای که داشتند از قوطی های نوشیدنی گرفته تا ماشین های قدیمی شان را از بالای تپه ی مشرف به ساحل , به دل اقیانوس ریختند . اما این را نمی دانستند که این زباله ها روزی محلی را به وجود می آورند که بشود یکی از بهترین مناطق توریستی دنیا .

مردمان فورت پراگ از سال 1943 شروع به دفن زباله هایشان در ساحل کردند . آن ها به این کار ادامه دادند تا این که تمام ساحل پر شد از زباله, در اوایل سال 1960 محدودیتی روی منطقه اعمال شد که ریختن زباله و  مواد سمی به ساحل ممنوع است تا به این طریق کمی از حجم زباله ها کم کنند .

در نهایت در سال 1967 دیگر تمام ساحل  پر شده بود از زباله . مسئولان مربوطه متوجه شدند که این بهترین راه برای دفن زباله نیست پس تصمیم گرفتند که ساحل را پاکسازی کنند , در طی این تصمیم این ساحل در همان سال بسته و ورود هر انسانی به آن ممنوع شد .

زباله ها و امواج اقیانوس با هم تنها شدند و در کنار هم شروع به زندگی کردند . در طی چیزی در حدود یک دهه زندگی , امواج این زباله ها را از سطح ساحل ناپدید کردند . شیشه هایی که در این زباله ها بودند به قطعات کوچک تبدیل شدند و با امواج دریا و برخورد با ساحل صیقل داده شدند تا این که کم کم چیزی در ساحل پدید آمد با عنوان ساحل شیشه ای . ساحلی با ماسه ها و سنگ های کامل صیقلی و شفاف که از زباله ها به وجود آمده بودند .

البته اولین نشانه ها از این ساحل شیشه ای در سال 1949 توسط محلی ها دیده شد و آن قدر عجیب بود که به آن پدیده ی " افسردگی دریا " لقب دادند . دریایی که افسرده شده و این ها اشک چشمانش است ...

این ساحل از سه قسمت مجزا تشکیل شده است که همه ی آن ها در فاصله ی کوتاهی از هم قرار گرفتند. یکی از این قسمت ها مالک شخصی داشت که در سال 1998 بعد از یک پاکسازی به دولت واگذار کرد . بعد از آن دولت کالیفرنیا این قسمت از ساحل شیشه ای را خریداری کرد آن را زیر نظر پارک ملی MacKerricher قرار داد و به طور رسمی قسمتی از این ساحل شیشه ای در سال 2002 به پارک ملی MacKerricher  پیوست تا از آن به بعد روزهای امن تری را بگذراند .

ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 5252
ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 7
ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir17

افسانه های این ساحل  ...

دو افسانه در لابه لای ماسه های شیشه ای این ساحل آرامیده است . یکی این که  کسانی که از این ساحل بازدید می کنند معتقدند که  یک کشتی در اینجا غرق شده که پر از شیشه بوده و یا این که در این مکان یک کارخانه شیشه  وجود داشته که باعث جمع شدن این همه شیشه در این مکان شده است .

دوم این که مردم محلی می گفتند که این شیشه ها اشک پری های دریایی هستند که برای ملوانی هایی که در دریا غرق می شوند می ریزند.

این باورها و افسانه ها در میان مردم رواج داشت تا این که علت اصلی این پدیده مشخص شد .

ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir16
چطور خرده شیشه های دریا به ماسه های شیشه ای تبدیل می شوند؟

خرده شیشه هایی که در گذر زمان به اقیانوس ریخته شده بودند , به دلیل بالا بودن ph آب شور اقیانوس , نرم شده و بر اثر جریان آب شکلی ریگ مانند به خود گرفته است . به همین دلیل این گونه ساحل را نمی توان در کنار جریان های آب شیرین دید .

هیچ گاه نمی توانید ساحل شیشه ای را در اطراف آب های شیرین ببینید, آب شور اقیانوس خرده شیشه ها را نرم کرده  و ظاهری ریگ مانند از آن ها می سازد.  

ساحل شیشه ای  1 www.karnaval.ir 0
ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 5
رنگ ها از کجا می آیند؟

به طور مثال ممکن است ماسه های شیشه ای کبالت آبی، "یاقوت کبود" از موارد مانند شیشه های داروی آبی رنگ و بطری آبی شیشه های عطر ساخته شده باشند.
تکه های قرمز ممکن است از بطری های عطر، چراغ خطر اتومبیل های قدیمی، فانوس و برچسب های شیشه ای قرمز ترافیکی و یا حتی برخی از انواع بطری های نوشیدنی  قدیمی آمده باشد.

سایر رنگ ها صورتی و بنفش نیز ممکن است در اثر واکنش با مواد معدنی آب مانند منیزیم و سلنیوم  و یا نور خورشید اکساید شده و طیف های متنوعی از ماسه های رنگی را تولید کنند.
سبز و قهوه ای، از بطری های نوشیدنی و نوشابه و هر چیز دیگری که ممکن است به وجود بیایند .

ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 5256
ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir18
ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 9
آیا برداشتن این ماسه های شیشه ای آزاد است؟

در آن قسمتی از ساحل که جزو پارک ملی مک کریچر است شما اجازه ی برداشتن این سنگ های شیشه ای را ندارید اما بیرون پارک مک کریچر می توانید شیشه جمع آوری کنید.

مردم محلی در مورد حفاظت از سواحل با شکوه خود جدی هستند و کسانی که مقررات وضع شده در پارک ملی را  نادیده بگیرند ابتدا تحت اسکورت پلیس  مجبور به ترک محل می کنند و حتی ممکن است شامل جریمه های سنگین نیز بشوند.

ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir6
ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir14
ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir2
ویدئویی زیبا از این ساحل و مردمانی که در پی جمع کردن شیشه ها هستند
آیا  هنوز شیشه برای پس دادن وجود دارد؟

بله، مقدار زیادی. اقیانوس هنوز به طور  مداوم شیشه به ساحل شیشه ای می ریزد . این عمل این منطقه را به یک مکان سرگرم کننده برای کاشفی و  لذت بردن تبدیل کرده است.

ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 11
ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir20

 مکانی هست که در آن بتوان نمونه هایی از انواع بسیاری از شیشه ها که در طول سال ها در سواحل شیشه ای امتداد ساحل فورت براگ یافته شده است را ببینیم؟

موزه شیشه های دریا......

پذیرش  آن نیز رایگان است و نمایشگاهی زیبا از هر رنگ و اندازه از شیشه هایی است که تا کنون در ساحل شیشه ای یافت شده است.

این موزه در کنار بزرگراه جنوب شهر فورت براگ قرار دارد.

510107426
ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir12
جواهرالات شیشه های دریایی و هنر به کارگیری آنها

هنر به کارگیری شیشه های دریایی بسیار محبوب و مورد توجه بسیاری از افراد است. چند نمونه زیبا از این هنر را می توانید درعکس های زیر مشاهده کنید.

ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 5250
ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 5254
ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 91
ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 90
ساحل شیشه ای www.karnaval.ir 95
ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir10
ساحل شیشه ای-آمریکای شمالی-karnaval.ir15

بازدید از ساحل شیشه ای

در روزهای تابستان ساحل شیشه ای بین 1000 تا  1,200 بازدید کننده را میزبانی می کند .

البته هستند کسانی که هر روز مقدار زیادی از این سنگ های زیبای ساحل را با خود می برند و کم کم زنگ خطر را برای نابودی ساحل شیشه ای به صدا در می آورند . به همین دلیل مسئولان شهر فورت براگ در سال  2012، تصمیم داشتند تا ساحل را تخلیه کنند اما هزینه و سختی کار این اقدام را فعلا به عقب انداخته و می توانید از این ساحل زیبا بازدید کنید .

برای رسیدن به این جا باید به این آدرس بروید :

Elm Street and Glass Beach Drive, Santa Maria Ca, Fort Bragg, CA

در میان فصل ها هم برای بازدید تابستان را انتخاب کنید , چرا که منطقه در فصل تابستان آب و هوای مناسبی دارد .

یک توصیه ...

سعی کنید کمتر از سنگ های شیشه ای ساحل با خود بیاورید . آن ها را از محل زندگی شان دور نکنید .

نمونه های دیگر ساحل شیشه ای

در ضمن می توانید با رفتن به هاوایی یا نقطه ی دیگری از کالیفرنیا ساحل های مشابه با این جا را ببینید , مثل:

ساحل بنیسیا ، کالیفرنیا

ساحل  Hanapepe ، هاوایی 

ساحل شیشه ای-آمریکا-karnaval.ir0
در پایان هم ویدئویی ببینیم از این ساحل زیبا
سحن آخر

باید کمی به خودمان بیاییم و ببینیم داریم چه بلایی سر محیط زیست اطرافمان میاوریم در این یک مورد شانس آوردیم که اقیانوس برنامه پاکسازی خود را به بهترین وجه ممکن انجام داد ولی کوچکترین اشتباه ما ممکن است عواقب بسیار بد و جبران ناپذیری برای خودمان داشته باشد.

منبع: سایت کارناوال www.karnaval.ir

نقاشی بر روی کنده های درختان

نقاشی بر روی کنده های درختان

در این پست آثار بسیار زیبا و خلاقانه هنرمند اهل نیویورک Alison Moritsugu بر روی کنده درختان قطع شده را به نمایش گذاشته ایم.نقاشی Moritsugu در تقلید از سبک خوشبینانه قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی می باشد اما بنا به اظهار این هنرمند:”با مشاهده سطح نقاشی، سطح مقطع درخت، هر گونه حس نوستالژی یا جشن طبیعت با شواهدی از تخریب آن مواجه می شود.”

 

نبرد با آلودگی: ایده عجیب دژی از بطری‌های پلاستیکی


قلعه‌ای که از بطری‌های پلاستیکی، شبیه قلعه‌های سده‌های میانه ساخته شده. این قلعه در جزیره “بوکاس دل تورو” در شمال غربی پاناما قرار دارد. ۴۰ هزار بطری پلاستیکی برای ساخت این قلعه به کار رفته است. هدف این اقدام توجه بیشتر به محیط زیست بوده است.

 

آشغال‌های پلاستیکی عامل آلودگی دریاها

نمای بیرونی و درونی این دژ مصنوعی از بطری‌های پلاستیکی است و قصد دارد به ورود سرسام‌آور آلاینده‌های پلاستیکی به اقیانوس‌ها اعتراض کند. موسسه تحقیقاتی “آینده اقیانوس‌ها” اعلام کرده که در سال ۲۰۱۳ میلادی تولیدات پلاستیکی جهان ۳۰۰ میلیون تن بوده و تنها بخش کوچکی از آن بازیافت شده است. بخش اعظم آشغال‌های پلاستیکی به اقیانوس‌ها ریخته شده‌اند.

 

مبارزه با آلایش پلاستیکی محیط زیست

روبرت بزو، شهروند کانادایی می‌خواهد علیه آلایش پلاستیکی محیط زیست اعتراض کند. او ۹ سال پیش هنگامی که به جزیره “بوکاس دل تورو” در شمال غربی پاناما وارد شد، می‌خواست با آرامش دوران بازنشستگی خود را سپری کند، اما بعد تصمیم گرفت فعالیت‌های خود را در مبارزه با آلایش پلاستیکی اقیانوس‌ها آغاز کند. در سال ۲۰۱۰ میلادی حدود ۸/ ۴ تا ۷/ ۱۲ میلیون تن زباله پلاستیکی در اقیانوس‌ها موجود بود.

 

کوهی از بطری‌های پلاستیکی

تنها در جزیره کوچک “بوکاس دل تورو” پاناما با ۶۲ کیلومترمربع مساحت، سالانه یک‌و‌نیم میلیون بطری پلاستیکی به دور ریخته می‌شوند. روبرت بزو این شیشه‌ها را برای طرح ساختمانی خود جمع‌آوری می‌کند. او اما شیشه‌هایی را جمع می‌کند که درجه اشتعال‌‌شان پائین باشد.

بطری‌های پلاستیک در محبس

بطری‌های پلاستیک در قفس‌های آهنی جای داده می‌شوند و در نمای قلعه به کار می‌روند. در هر بخش نما حدود ۳۰۰ بطری نیم لیتری یا ۱۲۰ شیشه ۵/ ۱ لیتری استفاده شده است. دیوارهای بوجود آمده از شیشه‌های پلاستیکی سپس با لایه‌ای از بتون پوشیده می‌شوند.


افزایش تقاضای بازیافت آلاینده‌ها در سراسر جهان

هنوز ساختمان قلعه روبرت بزو، شهروند کانادایی در جزیره “بوکاس دل تورو” در شمال غربی پاناما به پایان نرسیده است. این ساختمان قرار است امسال (۲۰۱۷) به پایان برسد و مرکزی باشد برای گردشگران تا بیایند و درباره مشکل آلاینده‌های پلاستیکی گفت‌وگو کنند. روبرت بزو امیدوار است که بازیافت آلاینده‌ها در سراسر جهان مدام پیشرفت کند و طرح او نیز در این رابطه مورد توجه قرار گیرد.

منبع خبر: سایت ایده و خلاقیت

دفع زباله پروسه ای پیچیده و حساس است و دغدغه ای مهم برای مسئولان شهری و کشوری به حساب می آید و اگر روشی درست برای دفع آن در نظر گرفته نشود می تواند به فاجعه ای زیست محیطی تبدیل شود و جان انسانها، حیوانات و گیاهان را به خطر بیندازد، همچنین هزینه های جبران ناپذیری را وارد کند.

به همین دلیل در این مقاله و دو مقاله بعدی به بررسی انواع روشهای دفع زباله خواهیم پرداخت:

انواع روش های دفع زباله

زباله ها مشکلاتی برای محیط زیست و انسانها ایجاد می کنند، بنابراین نمی توانیم آنها را در طبیعت رها کنیم. متاسفانه تقریبا بیشتر از نیمی از زباله ها، بدون بازیافت در خارج از شهر و در محل دفن زباله ها از بین می روند. پدیده ای که باعث انتشار و تولید گاز متان و گازهای گلخانه ای می شود و در بخشهایی باعث از بین رفتن جنگلها و منابع طبیعی شده، و به واسطه وارد شدن شیرآبه آن داخل منابع آب و چشمه ها باعث آلوده کردن آنها شده اند.  بنابراین باید دید چگونه می شود آنها رو دفع کرد و یا با توجه به ویژگی شان مورد بازیافت قرار دهیم و دوباره از آن استفاده کنیم.

انبار کردن (Dumping)

حتما در اطراف شهرها، کوه ها و یا چاله های بزرگ مملو از زباله را دیده اید. این یکی از روش های ساده دفع زباله است. در این روش به دلیل اینکه زباله ها پوشانده نمی شود مشکلاتی به همراه دارد، به عنوان مثال بوی بد زباله و اینکه محلی برای تجمع حیواناتی مانند موش ها، مگس ها و موجودات دیگر می شوند؛ یا اینکه ممکن است باد به راحتی زباله ها رو پراکنده نماید. این روش یکی از غیربهداشتی ترین و بدترین روش برای دفع زباله است. البته عمدتا زباله های خشک که آلودگی و فساد کمتری دارند را به این صورت دفع می کنند اما این روش هم مشکلات زیادی دارد.

دفن بهداشتی زباله

در این روش زباله ها را در چاله ها و مکان های عمیق جمع آوری می کنند و در نهایت روی آن را با خاک می پوشانند و خاک را می کوبند. این روش نسبت به روش قبل بهداشتی تر است و خطرات کمتری به همراه دارد اما باز هم ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. در کل میشود گفت دفن بهداشتی زباله یکی از روش های مناسب برای دفع زباله هست.

دفع زباله

سوزاندن زباله

اگر در جایی محدودیت زمین وجود داشته باشد و یا زمین مناسبی موجود نباشد، سوزاندن زباله یکی از روش های خوب برای دفع زباله است. همچنین این روش برای دفع زباله های بیمارستانی که خطرهای ویژه ای دارند گزینه ی مناسب تری هستند.

البته باید توجه کنیم که زباله هایی که حامل مواد شیمیایی و یا رادیواکتیوی هستند را نمی توان سوزاند چرا که با سوزاندن، آنها تغییر شیمیایی ایجاد می کنند و به مواد سمی و خطرناک دیگری تبدیل می شوند که اثرات جبران ناپذیری را به همراه خواهند داشت.

دستگاه زباله سوز

کوره و دستگاه های زباله سوز یکی از ابزارهای مخصوص برای دفع زباله است. در این دستگاه ها ابزاری برای کنترل گازهای خروجی مضر وجود دارد که اثرات مخرب آن را بر طبیعت را کاهش می دهد. این کوره ها گزینه ی بسیار مناسبی برای بیمارستان ها و مکان هایی هستند که نیاز به دفع زباله دارند و از طرفی با کمبود زمین مناسب روبرو هستند. در بسیاری از کشور ها از این کوره ها برای تولید انرژی استفاده می شود.

تهیه کود

بهترین راه حل برای استفاده از زباله های تر، تبدیل آن به کود است. زباله ها طی فرآیند طبیعی به وسیله های باکتری ها تجزیه و به مواد آلی پوسیده ای تبدیل می گردند که به آن گیاه خاک (Humus) و یا کمپوست نیز گفته می شود. کمپوستها محصولات ارزشمندی برای خاک و تقویت خاک هستند و به همین دلیل در کشاورزی بیولوژیک کاربرد فراوانی دارند. در فرآیند تجزیه پسماتد تر به وسیله باکتری ها دما به ۶۰درجه سانتی گراد و یا حتی بیشتر می رسد و برای همین مدت زیادی زمان می برد که باعث تولید تخم لارو گردیده و عوامل بیماری زا را از بین می برد. نتیجه این فرایند تولید کمپوست سالم است که می توان آن را بدون نگرانی برای تقویت خاک استفاده کرد. تهیه کود از زباله به دو روش زیر انجام می شود:

  • روش بی هوازی یا فرآیند تخمیرداغ
  • کودسازی به روش مکانیکی

در مناطق روستایی و یا ییلاقها که جمع آوری زباله مرتب نیست، می توان به راحتی زباله ها رو به کود تبدیل کرد. فقط کافیست که چاله ای حفر کنید و زباله های ارگانیک که خوتان تولید کرده اید را درون این چاله بریزید. بعد از پر شدن، روی چاله رو با خاک بپوشانید و اجازه بدید ۵ الی ۶ ماه در این حالت بماند. سپس بعد از مدتی می توان از آن به عنوان کود استفاده کرد. در اروپا مخزنهایی درست شده که به ما اجازه می دهد این نوع کود را در درون آپارتمان و در آشپزخانه خودمان آن را تولید نماییم.


انواع دیگر روشهای دفع زباله

 زباله های الکترونیکی

بازیافت زباله های الکترونیکی

عمر کوتاه تجهیزات کامپیوتری و الکترونیکی، پیشرفت تکنولوژی و ورود فناوری به زندگی مردم به عنوان جزئی حیاتی اساسی، از طرف دیگر تنوع طلبی مردم به استفاده از تجهیزات الکترونیکی جدید سبب شده است که بحث زباله های الکترونیکی به مقوله ای مهم تبدیل شود؛ کشورهای پیشرفته و بزرگ تا حدودی توانسته اند با یافتن روشهای بازیافت، برای آن راه حلی بیابند و حتی با تصویب قوانینی خاص تولیدکنندگان را به بازیافت زباله های محصولات تولید شده خود ترغیب کنند. زباله های الکترونیکی سومین منبع بزرگ تولید سرب درزباله های جامد شهری است.

در حال حاضر امریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، کره جنوبی و استرالیا بزرگترین تولیدکنندگان زباله های الکترونیکی و کشورهایی مانند چین، هند، تایلند، برزیل، مکزیک، نیجریه، سنگاپور و پاکستان وارد کنندگان عمده این زباله ها هستند.

مسلماً دفن یا سوزاندن این مواد که به طور وسیعی انجام می شود راه حل مناسبی نیست و یا حداقل آخرین راه حلی است که باید بدان اندیشید. زیرا با دفن این زباله ها یا تلنبار کردنشان در محیط خرد و شکسته می شوند و بنابراین مواد سمی موجود در آنها راه خود را به سفره های آب زیرزمینی می یابد و سوزاندن آنها نیز تنها گازهای سمی خطرناک وارد محیط زیست می سازد.

زباله های الکترونیک

چه چیزهایی را زباله الکترونیک می نامیم؟

زباله الکترونیک شامل انواع یخچال ها، مانیتور، تلویزیون و صفحه های اکران، کامپیوتر و لپ تاپ، فکس، تلفن، موبایل و پرینتر، رادیو و ضبط صوت ها، ماشین های ظرف شویی، غذاسازها، قهوه ساز، چای ساز، سرخکن و ... می باشد.

طبق قراردادی از سوی سازمان ملل در سال ۱۹۸۹ برای کنترل زباله های خطرناک که از کشورهای ثروتمند به کشورهای فقیر وارد می شود، هر کشوری میتواند بصورت یک جانبه واردات این زباله ها را ممنوع کند، و صادر کنندگان نیز قبل از فرستادن زباله باید موافقت کشور مقصد را کسب کند. اما آمریکا که مهمترین تولید کننده عمده زباله الکترونیک و دیجیتال و سمی در دنیا محسوب می شود، هرگز این قرارداد را امضا نکرد و کشورهایی مانند چین نیز بخاطر پول، مقادیر زیادی از این ضایعات را وارد می کنند. هم اکنون ۷۰ درصد کامپیوترها و موبایل های جهان در چین بازیافت می‌شود.

یک مثال ساده می تواند به ما بفهماند که برای ساخت یک وسیله الکترونیکی چه مقدار انرژی مصرف می شود و پس از استعمال چه مقدار زباله تولید می کند: برای ساخت یک مانیتور ساده علاوه بر مواد اولیه ی مورد نیاز حدود ۲۴۰ کیلوگرم سوخت، ۲۲ کیلوگرم مواد شیمیایی، ۱۵۰۰ لیتر آب نیاز است و با توجه به این مساله به نظر می‌رسد استفاده مجدد از وسایل کامپیوتری می‌تواند تا حد زیادی در مصرف مواد طبیعی صرفه‌جویی به وجود آورد. تنها اجزای یک کامپیوتر شخصی شامل ۲۶ درصد شیشه، ۲۳ درصد پلاستیک، ۲۰ درصد فلزات، ۱۴ درصد آلومینیوم، ۱۷ درصد  اجزاء دیگر همچون مس، سرب، کادمیوم و روی است.

بسیاری از قطعات دستگاههای کامپیوتری «الکترومگنتیک» هستند اگر درست و کارشناسانه دفع نشوند با تشعشعاتی که از خود بروز می دهند سلامتی انسانها را با خطر جدی روبرو خواهند کرد. در قطعات «الکترومگنتیک» امواج به صورت عمود بر هم منتشر می شود که برای انسانها بسیار خطرناک است. درست مانند کاری که دستگاههای مایکروویو انجام می دهند و مواد غذایی را از درون می پزند این تشعشعات نیز می توانند تاثیرات خطرناک و مخرب ژنتیکی بر بدن انسانها گذاشته و علاوه بر آسیب رساندن به اندامهای داخلی بدن موجب متولد شدن کودکان ناقص الخلقه نیز شوند.

جالب است بدانید که در ایران بیش از ۴ میلیون کامپیوتر غیرقابل استفاده وجود دارد  و عمر مفید آنها در دنیا ۳ سال است.

خطرات زباله های الکترونیک

مواد سمی موجود در زباله های الکترونیکی

  • کادمیوم موجود در یک باطری گوشی موبایلمی تواند ۶۰۰ متر مکعب آب را آلوده کند.
  • استفاده از اسیدهای قوی جهت بازیافت فلزات گرانبها مانند طلا.
  • بیفنیل پلی‌کلر شده «PCBs» در خازن ها و تقویت کننده ها.
  • پلی ونیل کلراید (PVC) حاصل از پوشش های پلاستیکی و کابل ها.
  • دیواکسین ها و فوران های حاصل از سوزاندن کابلها و پوشش های عایق.
  • ، PD ،PB ،  BFRو Mercury در بردها و مدارهای الکتریکی.
  • اکسید سرب و کادمیوم در باطریهای کامپیوتر.
  • CU ، PVC،  BFRدر سیم ها.
  • سرب استفاده شده جهت اتصال و لحیم.

مانیتورها و تلویزیون های دورریخته شده

انواع دفع و بازیافت زباله های الکترونیکی

تولید کننده مسئول دفع زباله های خود باشد: بعضی شرکت های بزرگ خود موظف به بازیافت کالاهای تولیدی شان شده اند. مثلاً در ژاپن شرکت HP هنگام فروش کالا مبلغی را نیز به عنوان بازیافت می گیرد تا بعد از اسقاطی شدن کالای الکترونیکی، آن را بار دیگر وارد چرخه بهره وری کند.

جداسازی قطعات و استفاده آنها در وسایل دیگر: فرآیند جداسازی قطعات الکترونیکی برای بازیافت کار پیچیده ای می باشد به طوری که در اروپا ٢ مرکز در سوئد و انگلستان برای انجام این کار احداث شده است و بقیه کشورها کالاهای الکترونیکی خود را برای بازیافت به این ٢ کشور می فرستند.

کاهش فلزات سمی در ساخت وسایل: یکی از روشهای دفع زباله های الکترونیکی توسعه برنامه بازیابی رایانه ها و تلفن های شخصی است. مانند کاری که شرکت  Dellانجام داده است.  با کاهش استفاده از فلزات سمی در تولید قطعات مثل کاری که شرکت Apple انجام داده است. با این حال پولی که کشورهای فقیر از راه ذوب این فلزات بدست می آورند آنقدر زیاد هست که حاضر به ترک این روش نباشند، البته اگر هزینه های محیط زیست و بهداشت را در نظر نگیریم.

افزایش عمر محصولات از طریق قابلیت ارتقاء: با خرید تجهیزاتی که قابل ارتقاء هستند می توان عمر محصول را تا حد ممکن افزایش داد. یا مثلاً مانیتور کامپیوتر را برای استفاده نگه داشت و تنها بخش پردازنده مرکزی (CPU) را تعویض نمود. می توان با اضافه کردن حافظه به یک کامپیوتر یا ترفیع دادن نرم افزاری از آن همچنان استفاده کرد. این نه تنها مقرون به صرفه است بلکه به نفع محیط زیست نیز می باشد. کامپیوترهای کار کرده را همچنین می توان به خیریه ها یا مدارس اهدا نمود یا آنها را به افراد، سازمانها یا مؤسسات دیگر فروخت.

بازیافت قطعات به صورت تفکیک آنها: زباله های الکترونیکی و دیجیتالی، هر چند به خاطر داشتن بعضی فلزات گران بها مانند طلا و پلاتین باارزش است، ولی بازیافت آن به علت وجود فلزات سنگین و سمی مثل سرب و کادمیوم نیاز به فناوری پیشرفته ای دارد. متاسفانه، این فناوری در ایران وجود ندارد و فقط قطعات پلاستیکی و بعضی از فلزات آن مانند آلومینیوم و آهن توسط زباله جمع کن ها جداسازی و برای استفاده مجدد فروخته می شود ولی قطعات مداری پس از چندین بار استفاده دور انداخته و با بقیه زباله ها دفن می شود. ولی در کشورهای پیشرفته بازیافت فلزات گرانبها در لوازم الکترونیکی سودی معادل استخراج طلا از یک معدن طلا را دارد.

همچنین، کارخانه ها از کابل ها و جوهرهای سیاه که حاوی پلادیوم و نقره هستند و کارت های حافظه قدیمی انواع فلزها را استخراج می کند.

منبع خبر: پایگاه خبری زیست آنلاین

کد مطلب: 79692

با این ۶ راهکار می توانید زباله های سفرتان را به صفر برسانید

برای اینکه زباله‌های سفرتان را به صفر برسانید، ساده‌ترین راه این است که استفاده از وسایل یک‌بار مصرف به‌خصوص پلاستیک‌ها را کنار بگذارید و از وسایلی با دوام و ماندگاری بالا استفاده کنید.

حتمالا جنبش «زباله صفر» به گوش‌تان خورده است. در این جنبش، افراد با تغییر سبک زندگی خود، تولید زباله را به صفر می‌رسانند،‌ به عبارتی استفاده از وسایل یک‌بار مصرف به‌خصوص پلاستیک‌ها را کنار می‌گذارند. این موضوع در طول مسافرت نیز رخ می‌دهد و از غذاهای هواپیما که در ظروف یک‌بار مصرف سرو می‌شود تا بسته‌بندی خمیر دندان و شامپو و... به زباله تبدیل می‌شوند. زندگی عاری از زباله مخصوصا در طول سفر می‌تواند دشوار و چالش‌برانگیز باشد. ساده‌ترین راه این است که حواستان به آنچه که استفاده می‌کنید باشد. این روش خیلی زود به یک عادت تبدیل می‌شود و می‌توانید با کاهش زباله‌های سفرتان، کمک زیادی به محیط زیست کنید.

۱-همیشه بطری چند بار مصرف داشته باشید

مسافرت بدون زباله

در ایالات متحده فقط در طول یک سال، ۲۹ میلیون بطری‌ چندبار مصرف خریداری می‌شود. برای تهیه این تعداد بطری، از ۱۷ میلیون بشکه نفت خام استفاده می‌کنند و از آنجا که فقط ۲۳ درصد از این بطری‌ها بازیافت می‌شوند، مابقی بطری‌ها به محل دفن زباله‌ها می‌روند که تجزیه شدن آن‌ها صدها سال طول می‌کشد یا وارد اقیانوس‌ها می‌شوند و حیوانات دریایی را به کشتن می‌دهند یا به واسطه‌ی سوزانده شدن، مواد شیمیایی سمی وارد محیط زیست می‌کنند.

حالا وقت آن رسیده است که یک بطری‌ آب چندبار مصرف محکم بخرید تا بتوانید به‌طور دائم از آن استفاده کنید. به این ترتیب کافی است بطری را زیر شیر آب بگیرید و آن را پر کنید. اگر هم به جایی سفر کرده‌اید که آب شیر آشامیدنی نیست می‌توانید از نی تصفیه آب لایف استراو (Lifestraw) برای بطری خود استفاده کرده یا یک ظرف آب لایف استراو خریداری کنید. این فیلتر یک نی دارد که باکتری‌ها را از آب جدا کرده و آن را قابل آشامیدن می‌کند. با توجه به مقصدتان و اینکه شاید این فیلتر نتواند همه ویروس‌ها را از آب جدا کند، قرص‌های ضدعفونی‌کننده آب بخرید و آن را در بطری خود قرار دهید.

مسافرت بدون زباله

یکی دیگر از مواردی که باید در طول مسافرت همراهتان باشد، ظرف نگهداری غذا و نوشیدنی گرم است. من عاشق غذاهای خیابانی هستم،‌ اما از اینکه همین غذا را در یک ظرف پلاستیکی یا بسته‌بندی‌های یک بار مصرف بخورم،‌ بیزارم؛ به همین دلیل همیشه ظرف غذایم را به همراه دارم. به همین دلیل یک ظرف عایق یو کنسرو (U.Konserve) خریداری کرده‌ام که مناسب نگهداری غذا و نوشیدنی داغ است و هر وقت گرسنه نباشم، در ظرف را می‌بندم و آن را در کوله‌پشتی‌ام می‌گذارم بدون اینکه هیچ نشتی از آن بیرون بیاید.

این گزینه‌های پایدار نه تنها برای زمانی که به مقصدتان رسیده‌اید مفید هستند، بلکه می‌توانید در مسیر برگشت به کشورتان، غذا و آب را به داخل هواپیما ببرید. شخصا اصلا غذاهای هواپیما را دوست ندارم و به همین دلیل خودم غذا درست می‌کنم یا گاهی اوقات از فرودگاه غذا می‌خرم و در ظرف یو کنسرو نگهداری می‌کنم.

۲-لباس مناسب انتخاب کنید

مسافرت بدون زباله

خرید لباس ساری در سفر به هند، ‌شلوار فیل در سفر به تایلند و... می‌تواند جالب باشد، اما قبل از خرید خوب به انتخاب لباس مناسب فکر کنید. این لبا‌س‌ها ارزان و زیبا هستند، اما وزن زیادی دارند و وقتی به کشورتان برگردید در کمد لباس‌تان خاک می‌خورد زیرا اصلا از آن‌ها را استفاده نخواهید کرد. مد سریع و ارزان باعث ایجاد بحران زیست محیطی شده است. شهروندان آمریکا هر سال ۲۰ میلیون لباس جدید می‌خرند و ۱۰ میلیون تن لباس را به زباله‌دان می‌فرستند که هیچ‌کدام از آنها، حتی لباس‌های تهیه شده از الیاف طیعی هم تجزیه نمی‌شوند. علاوه‌براین، اتلاف منابع به کار رفته در تولید پارچه به شدت فاجعه‌بار است.

۳-کیف لوازم بهداشتی خود را مختصر کنید

مسافرت بدون زبالها ساده‌تر کردن کیف لوازم بهداشتی نه تنها می‌توانید به سبک سفر با زباله صفر نزدیک شوید، بلکه این روش باعث صرفه‌جویی در وقت و پول‌تان می‌شود. به جای بطری‌های شامپو و ژل حمام، از قالب‌های شامپو و صابون استفاده کنید. این قالب‌ها دوام خیلی بیشتری دارند و می‌توان آن‌ها را از هر فروشگاه مواد غذایی سالم تهیه کرد. اگر قالب صابون کاستیل دکتر برونر را خریداری کنید، می‌توانید از آن برای بدن و مو استفاده کنید و در طول سفر آن را بین دستکش حمام قرار دهید تا پس از استفاده به سرعت خشک شود و سایر وسایل کیف‌تان را کثیف نکند.

خمیر دندان خود را بسازید. در واقع با کمک سه ماده اولیه (روغن نارگیل، جوش شیرین، اسانس‌ روغنی) و قرار دادن آن در یک شیشه یا یک ظرف کوچک درپوش‌دار می‌توانید این خمیر دندان را برای چندین ماه استفاده کنید و دندان‌های تمیزی داشته باشید.

مسافرت بدون زباله

به جای عطر و ادکلن، از دئودورانت سنگ معدنی استفاده کنید که یک تکه‌ی آن ۵ سال دوام دارد و می‌توان آن را در هر فروشگاه مواد غذایی سالم پیدا کرد.ز گوش پاک کن استفاده نکنید زیرا هم برای خودتان و هم برای محیط زیست مضر است. گوش‌تان را با صابون بشویید و بعد از حمام با حوله خشک کنید.

از تیغ خودتراش استفاده کنید چراکه تیزتر از مدل‌های یک‌بار مصرف هستند و تیغ آن‌ها دوام خیلی بیشتری دارد و باعث صرفه‌جویی اقتصادی نیز می‌شود. این تیغ‌ها به خاطر فلزی بودن، قابل بازیافت هستند و در نتیجه هیچکدام به محل دفن زباله نمی‌روند. در ضمن می‌توان به جای فوم اصلاح از کف صابون معمولی استفاده کرد.

عادت نرم‌کنندگی پوست خود را تغییر دهید. به جای خرید چندین مدل مرطوب‌کننده مختلف در ظروف مختلف (کرم صورت، کرم شب، کرم بعد از اصلاح، لوسیون بدن و...)، به فروشگاه مواد غذایی سالم بروید و مقداری روغن نارگیل خریداری کنید. این روغن بهترین مرطوب‌کننده پوست است و مقدار کمی از آن برای مدت زمان طولانی روی پوست می‌ماند. پس با پر کردن یک شیشه یا ظرف پلاستیکی کوچک می‌توانید برای چندین هفته از آن استفاده کنید.

کیسه‌های زیپ‌دار را کنار بگذارید. این کیسه‌ها خیلی کاربردی هستند و وقتی مایعات و ژل‌هایی را در کوله‌پشتی‌تان دارید مانع از نشتی این مایعات به سایر وسایل‌تان می‌شود، اما این کیسه‌ها دوام زیادی ندارند و قابل بازیافت هم نیستند. پس با صرف کمی هزینه‌ی بیشتر یک کیسه ضد آب وسایل بهداشتی تهیه کنید که تا چندین سال دوام می‌آورد.

۴-به جای سوپرمارکت، ‌به بازار بروید

مسافرت بدون زباله

مسافران در سفر به یک کشور خارجی بهتر است به جای سوپرمارکت‌ها، به سراغ بازارها بروند. با این کار می‌توانند درباره‌ی محصولات محلی، و رژیم غذایی مردم مطلع شوند و در ضمن این بازارها بهترین مکان برای تمرین مهارت‌های زبانی با فروشندگان، ملاقات با مردم محلی و امتحان کردن غذاهای جدید است. در این بازارها می‌توانید مواد غذایی تازه و سالم و غرفه‌های غذاهای خیابانی را نیز ببینید.

۵-از برداشتن وسایل غیر ضروری بپرهیزید

مسافرت بدون زباله

نه گفتن، بهترین راه برای شروع یک سبک سفر با زباله صفر است که باید از درون هواپیما آغاز ‌شود. با اینکه شما نمی‌توانید به‌عنوان مثال از برچسب چمدان در فرودگاه بپرهیزید، اما به راحتی می‌توان از خیلی از وسایل چمدان‌تان صرفنظر کنید.

پتو جزو اقلامی است که در مسافرت‌ها اصلا از آن‌ها استفاده نمی‌کنم و به همین دلیل یک روسری پشمی بزرگ و نازک را جایگزین آن کرده‌ام.

هدفون‌های هواپیما در بسته‌های کوچک پلاستیکی هستند و بعد از استفاده، بخش فومی که وارد گوش شده، دور انداخته می‌شود؛ به همین دلیل من در هواپیما با هدفون خودم کار می‌کنم.

همانطور که قبلا هم گفتم از غذا یا نوشیدنی هواپیما استفاده نمی‌کنم زیرا همه مواد غذایی در فویل یا پلاستیک بسته‌بندی شده‌اند و نوشیدنی‌ها در فنجان‌های پلاستیکی یا یونولیت یک‌بار مصرف ارائه می‌شوند؛ در نتیجه از ظرف همیشگی خودم استفاده می‌کنم.

جالب است بدانید که من اصلا به بسته‌های مراقبتی دست نمی‌زنم چون هیچ نیازی به یک جفت جوراب نو یا مسواک جدید یا حتی ماسک چشم ندارم به‌خصوص ک همه آن‌ها در بسته‌بندی پلاستیکی هستند.

به دستمال کاغذی نه بگویید. من همیشه یک دستمال پارچه‌ای با خود دارم و در نتیجه هیچ نیازی به دستمال کاغذی یک‌بار مصرف ندارم.

مسافرت بدون زباله

هر سال ۴۰ میلیون کارد و چنگال پلاستیکی د‌ر ایالات متحده استفاده می‌شود و تقریبا هیچ‌کدام از آن‌ها وارد فرایند بازیافت نمی‌شوند. من یک کارد و چنگال چندبار مصرف از جنس بامبو دارم که از یک مغازه خریدم. به کسانی که می‌خواهند میزان زباله سفرشان را به صفر برسانند، توصیه می‌کنم که کارد و چنگال استیل نخرند زیرا نمی‌توانند آن را با خود به داخل هواپیما ببرند. چاپستیک نیز می‌تواند یک گزینه‌ی مناسب باشد.

آیا می‌دانستید که هر نی پلاستیکی که تاکنون ساخته شده است، همچنان روی کره زمین وجود دارد و از بین نرفته است؟ در ضمن هر روز ۵۰۰ میلیون نی در ایالات متحده مصرف می‌شود، پس به پیش‌خدمت بگویید که همراه با نوشیدنی برایتان نی نیارود!

۶-هیچ هدیه ای نخرید

مسافرت بدون زباله

من در گذشته از سفرهایم، هدایا و سوغاتی‌هایی به‌خصوص اقلام دست‌ساز و سنتی را برای خانواده‌ام می‌آوردم، اما به سرعت فهمیدم که خریدن هدیه، ایده خوبی نیست. همانطور که باید از شر خرید لباس‌های فانتزی خلاص شوید، خرید هدیه نیز هزینه‌بردار است و همینطور بخشی از فضای چمدان‌تان را اشغال می‌کند و در نهایت هم سر از خیریه درمی‌آورد.

در عوض می‌توانید کارت‌پستال‌هایی برای عزیزان خود تهیه کنید. همه عاشق این هستند که یک نامه دریافت کنند و ببینند که یک نفر آنقدر به فکر او بوده که برایش کارت‌پستال ارسال کرده است. در ضمن این کارت‌ها قابل بازیافت هستند و در نتیجه تاثیرشان بر محیط زیست کمتر از یک روسری فانتزی یا یک قطعه جواهر است.

من خودم خیلی دوست دارم که مواد غذایی کشورهای دیگر را با خود به کشورم ببرم. در روسیه که بودم یک قوطی چای سیاه خریدم که والدینم هنوز هم از قوطی آن استفاده می‌کنند یا در کانادا،‌ کره افرا در یک ظرف شیشه‌ای کوچک خریداری کردم که الان از ظرف آن برای نگهداری خمیر دندان خانگی‌ام استفاده می‌کنم.

منبع خبر:

https://www.kojaro.com/2018/12/23/167091/zero-waste-traveler/

 اختراعاتی که از محیط‌ زیست حفاظت می‌کنند

برخی استارتاپ‌های جهان با عنوان «استارتاپ‌های سبز»با توجه به مسائل مهمی چون گرمایش زمین، نابودی محیط زیست و کمبود منابع انرژی، اختراعاتی را برای محافظت از محیط زیست، کاهش زباله‌ها و کاهش گرمایش زمین ارائه می‌دهند.

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از usgreentechnology، کسب‌وکارها به همان میزانی که باید ثبات خود را در بازار به دست آورند، باید به محیط زیست نیز پایبند باشند. در همین راستا نیز کسب‌وکارهایی هم‌اکنون در حال شکل‌گیری و رشد هستند که سعی در حفاظت از محیط زیست دارند.     این کسب‌وکارهای نوپا یا استارتاپ‌ها پنج شاخص مهم دارند؛ زباله‌ها را کاهش می‌دهند، به بهینه‌سازی مصرف انرژی کمک می‌کنند، از مواد ارگانیک به جای مواد مضر برای تولید محصولات‌شان استفاده می‌کنند، مصرف کاغذ را به حداقل می‌رسانند و محصولات سبز (دوستدار محیط زیست) ارائه می‌دهند. در ادامه به معرفی برخی از ایده‌های جالب این استارتاپ‌های سبز می‌پردازیم:


بازیکنان فوتبال برق تولید می‌کنند

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از usgreentechnology، کسب‌وکارها به همان میزانی که باید ثبات خود را در بازار به دست آورند، باید به محیط زیست نیز پایبند باشند. در همین راستا نیز کسب‌وکارهایی هم‌اکنون در حال شکل‌گیری و رشد هستند که سعی در حفاظت از محیط زیست دارند.

این کسب‌وکارهای نوپا یا استارتاپ‌ها پنج شاخص مهم دارند؛ زباله‌ها را کاهش می‌دهند، به بهینه‌سازی مصرف انرژی کمک می‌کنند، از مواد ارگانیک به جای مواد مضر برای تولید محصولات‌شان استفاده می‌کنند، مصرف کاغذ را به حداقل می‌رسانند و محصولات سبز (دوستدار محیط زیست) ارائه می‌دهند.

در ادامه به معرفی برخی از ایده‌های جالب این استارتاپ‌های سبز می‌پردازیم:


لباس‌هایی که با شیر درست می‌شوند



معمولا شما شیر را در پخچال پیدا می‌کنید ولی در آلمان می‌توانید در کمد لباس هم آن را پیدا کنید. یک شرکت در آلمان از الیاف شیر لباس تهیه می‌کند. برای تهیه یک کیلوگرم الیاف از شیر به دو لیتر آب نیاز است در حالی که برای تهیه هر تی‌شرت پنبه‌ای ۲۷۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود.

 

صفحه‌های خورشیدی به نازکی یک کاغذ

تصور کنید که هر ساختمان بتواند انرژی سبز مورد نیاز خود را تامین کند. یک استارتاپ آلمانی امیدوار است بتواند با استفاده از صفحه‌های خورشیدی به این دیدگاه جامه عمل بپوشاند.

تولید برق از موج‌های دریا

در اکثر سواحل ژاپن موج‌شکن‌های بتنی از ساحل در برابر موج‌ها حفاظت می‌کنند. یک مهندس ژاپنی می‌خواهد این توربین‌های آبی را جایگزین موج‌شکن‌ها کند تا علاوه بر محافظت از ساحل، برق نیز تولید کند

.

تولید بطری‌ از شکر

روزانه صدها میلیون تکه‌ پلاستیکی در جهان رها می‌شود. یک شیمیدان هلندی بطری‌های سازگار با محیط ‌زیست تولید کرده که از شکر ساخته شده‌اند. این بطری‌ها کاملا قابل بازیافت هستند

.


ساخت آسفالت خیابان‌ها از پلاستیک


در آسفالت برخی خیابان‌ها در بریتانیا پلاستیک وجود دارد. بطری‌های پلاستیکی پس از خرد شدن در آسفالت قرارداده می‌شوند. در نتیجه جاده‌ها کمتر آسیب می‌بینند

جابه‌جایی کانتینرها در دریا با انرژی باد

​​

یک شرکت فرانسوی برای حمل و نقل سازگار با محیط ‌زیست در اقیانوس‌ها، دانش جدید استفاده از انرژی باد را با کشتی‌رانی سنتی تلفیق کرده است. چنین کشتی‌هایی دو سوم کمتر از کشتی‌هایی که سوخت مصرف می‌کنند گازکربنیک تولید می‌کنند.

کیوسک‌های خورشیدی

حدود دو سوم جمعیت مناطق جنوب صحرای بزرگ آفریقا به برق دسترسی ندارند. یک استارتاپ آلمانی کیوسک‌هایی را تولید کرده که برق خود را از طریق انرژی خورشیدی تولید می‌کنند. در این کیوسک‌ها مردم می‌توانند مواد غذایی خریداری کنند، موبایل‌های خود را شارژ کنند یا وارد اینترنت شوند

منبع خبر : 

http://ana.ir/i/242973

تجزیه پلاستیک در ۱۰۰ ثانیه

عطیه اکبری-خبرنگار: شاید اگر «الکساندر پارکس» می‌دانست با اختراع کیسه نایلون در سال ۱۸۵۶ چه بر سر زمین و محیط‌زیست می‌آورد، عطای این اختراع را به لقایش می‌بخشید و آن را برای همیشه به گنجینه خاطرات علمی‌اش می‌سپرد.

اختراع

در این وانفسا که حتی مدیران شهری هم از آمار سر به فلک کشیده تولید کیسه‌های نایلونی توسط پایتخت‌نشینان به ستوه آمده‌اند، نخبه‌ای در محله چیتگر شمالی کیسه نایلونی اختراع کرده که نه به 100 سال بلکه به 100 ثانیه زمان برای تجزیه شدن نیاز دارد و در چشم بر هم زدنی اثری از آن باقی نمی‌ماند. اگر متولیان پایتخت، حامی این جوان نخبه باشند، اختراع دکتر «سیاوش اسماعیلی» می‌تواند ناجی این روزهای پایتخت و محیط‌زیست به گل نشسته‌اش باشد.

تصمیم گرفتیم همراه سیاوش اسماعیلی به منطقه‌ای برویم که بر اساس آمارهای سازمان پسماند سهم بالایی در تولید کیسه نایلون در میان مناطق مختلف پایتخت دارد. در یکی از روزهای گرم تیرماه، ایستگاه جمع‌آوری پسماند شماره 12 در خیابان شوش، محل آزمایش این اختراع نخبه جوان شد، اختراعی که شاید روزی گره از مشکل کیسه‌های پلاستیکی پایتخت باز کند.

انبوه کیسه‌های نایلونی انباشته شده روی هم نخستین تصویری است که در بدو ورود به مرکز جمع‌آوری پسماند منطقه 12، کام ما و مخترع جوان را تلخ می‌کند و این تلخ‌کامی وقتی بیشتر می‌شود که مدیر مرکز پسماند هم به جمع‌مان اضافه می‌شود و از آمار جمع‌آوری روزانه کیسه‌های نایلونی می‌گوید.

آمارها بهت‌آور و هشداردهنده هستند. مدیر مرکز پسماند می‌گوید: «روزانه 3 هزار و 600‌کیلوگرم کیسه نایلونی از منطقه 12 جمع‌آوری می‌شود.» حتی ذهن هم از پس تصور کردن این حجم از کیسه نایلون در یک مکان بر نمی‌آید. «رسول زارعی» ادامه می‌دهد: «منطقه 12 یکی از مراکز مهم تجاری تهران است و به همین دلیل هم سهم زیادی در تولید کیسه نایلونی دارد.»

  • جادوی پروفسور بالتازار جوان

مخترع جوان پیشنهاد می‌دهد برای آزمایش اختراع به محل دپوی کیسه‌های نایلونی برویم. نخبه جوان می‌گوید کیسه نایلونی که اختراع کرده در عرض 40 تا 100 ثانیه در آب حل می‌شود و هیچ اثری از آن باقی نمی‌ماند. اما موضوع به همین‌جا ختم نمی‌شود. سیاوش اسماعیلی می‌گوید: «آبی که کیسه پلاستیک در آن حل شده قابل خوردن است چون این کیسه از مواد ارگانیک ساخته شده و حتی می‌توان از آن برای آبیاری و رشد گیاهان استفاده کرد.»

آقای نخبه از نتیجه آزمایش‌هایش اطمینان دارد. دست به کار می‌شود و تکه‌ای از کیسه پلاستیک را داخل پارچ آب می‌اندازد. خبر حضور این مخترع به گوش کارگران مرکز پسماند هم رسیده است و آنها هم به جمع ما پیوسته‌اند تا نظاره‌گر این آزمایش جالب باشند. زمان‌سنج را روشن می‌کنیم. ادعای مخترع جوان واقعیت دارد. هنوز 100 ثانیه نگذشته که اثری از کیسه پلاستیک در آب دیده نمی‌شود. مدیر مرکز جمع‌آوری پسماند نمی‌تواند تعجب خود را از این اتفاق پنهان کند و خطاب به اسماعیلی می‌گوید: «این اختراع می‌تواند انقلاب بزرگی را در پایتخت رقم بزند.

آمار تولید کیسه‌های پلاستیک در تهران شبیه به فاجعه است. روزانه 7 هزار و 500 تن زباله در تهران تولید می‌شود که 500 تن آن زباله پلاستیکی است. بر اساس آمار، هر خانواده تهرانی در روز به‌طور میانگین 3 کیسه پلاستیکی مصرف می‌کند. کیسه‌های پلاستیکی‌ای که بسیاری از آنها غیرقابل بازیافت هستند.»

«رسول زارعی» می‌گوید: «کیسه‌های پلاستیکی‌ موجود در بازار علاوه بر غیر‌قابل بازیافت بودن مشکلات دیگری هم در پایتخت به وجود می‌آورند. بسیاری از کیسه‌ها توسط شهروندان در جوی‌ها رها شده و موجب گرفتگی آبراهه‌ها و فاضلاب‌ها می‌شود و سیلاب‌های خیابانی را در زمان بارندگی به وجود می‌آورند.»

  • تجزیه بطری در 30 روز

متولیان بازیافت در سال‌های گذشته سعی کردند با روش‌های مختلف، فرهنگ استفاده از کیسه‌های نایلونی را در میان شهرنشینان اصلاح کنند تا شاید آمار مصرف کاهش پیدا کند. این تلاش‌ها تا جایی ادامه پیدا کرد که یک روز تیر ماه را به نام روز بدون کیسه نایلون در تقویم نامگذاری کردند. اما با همه این تلاش‌ها، به گفته مسئولان، همچنان آمار تولید کیسه‌های پلاستیک بالاست. زارعی می‌گوید:

«مناطق 4، 1، 3، 8، 7 و 12 به‌ترتیب آمار بیشترین حجم تولید زباله را در میان مناطق مختلف به خود اختصاص می‌دهند اما منطقه 12 در تولید کیسه‌های نایلونی نسبت به مناطق دیگر پیشتاز است.» توضیحات مدیر مرکز پسماند که به اینجا می‌رسد، اسماعیلی برگ دیگری از اختراعاتش را رو می‌کند و از اختراع بطری پلاستیک تجزیه‌پذیری می‌گوید که آن هم مثل کیسه نایلون تجزیه‌پذیر، شگفت‌آور است: «بطری پلاستیکی با فرمولی خاص اختراع کردم که در اثر مجاورت با خاک و آب در مدت 28 تا 30 روز تجزیه می‌شوند و اثری از آن باقی نمی‌ماند. در حالی که بطری‌های معمولی برای تجزیه شدن به سال‌ها زمان نیاز دارند.»

  • تولید کیسه با مواد ارگانیک

علاقه نخبه جوان تهرانی به رشته شیمی بود اما شرایط او را مجبور کرد در رشته کامپیوتر درس بخواند. تا مقطع دکترای کامپیوتر پیش رفت و چند اختراع قابل توجه در این حوزه از او ثبت شد که مهم‌ترین آن دست هوشمند مصنوعی است. اختراعی که ایران را به سومین کشور تولید‌کننده دست مصنوعی در دنیا تبدیل کرد. اما چند سال قبل به دلیل علاقه قلبی‌اش تصمیم گرفت مطالعاتش را در رشته شیمی آغاز کند. اسماعیلی می‌گوید:

«5 سال وقتم را صرف مطالعه کتاب‌های شیمی و تفکر در فرمول‌های مختلف کردم. همیشه انبوه کیسه‌های پلاستیکی رها شده در کوچه‌ها و خیابان‌ها مرا آزار می‌داد تا اینکه تصمیم گرفتم از علم شیمی استفاده و کیسه پلاستیکی‌ای اختراع کنم که در کمترین زمان تجزیه شود. در طی یک سال، روند تولید و مصرف کیسه‌های پلاستیکی در کشورهای مختلف دنیا را هم بررسی کردم.

در دنیا 3 مخترع، کیسه پلاستیک‌تجزیه‌پذیر اختراع کرده‌اند اما در فرمول هریک از آنها موادی به کار رفته که تقریباً خاص همان کشور است و در همه کشورها وجود ندارد. مثلاً در کشور آفریقای جنوبی یک محقق، کیسه نایلون تجزیه‌پذیری را اختراع کرده که پایه اصلی تشکیل‌دهنده آن، نــوع خاصی از ســیب‌زمینی است که فقط در کشورهای آفریقای جنوبی کشت می‌شود. دانشمندی از کشــور اسـکاندیناوی کیسـه پلاستیک تجزیه‌پذیری اختراع کرده که از نوعی جلبک قرمز که خاص همان کشور است تولید می‌شود اما فرمول ابداعی من در ساخت کیسه نایلون از مواد ارگانیکی تشکیل می‌شود که در همه کشورها موجود است.»

  • فقط کافی است مسئولان اراده کنند

مخترع جوان تهرانی فرمول ساخت کیسه پلاستیک تجزیه‌پذیرش را بر اساس فصل تغییر می‌دهد. دکتر اسماعیلی می‌گوید: «چون کیسه پلاستیکی اختراعی من در آب تجزیه می‌شود، فرمول ساخت را بر اساس فصلی که در آن هستیم تغییر می‌دهم. در فصل سرما فرمول ساخت را طوری تغییر می‌دهم که کیسه در آب گرم تجزیه شود و نسبت به آب سرد واکنش نشان ندهد.

یا برعکس در فصل تابستان فرمول ساخت کیسه را طوری تغییر می‌دهم که نسبت به آب سرد واکنش نشان دهد و تجزیه شود. نکته مهم‌تر آنکه، کیسه پلاستیکی اختراعی من با دستگاه‌های موجود تولید کیسه نایلون در ایران سازگاری دارد. یعنی اینکه فقط کافی است مسئولان اراده کنند و تصمیم بگیرند که فرمول من را در ساخت کیسه پلاستیک به کار ببرند و تولید‌کننده‌ها با دستگاه‌های موجود کارخانه‌ها می‌توانند این کیسه را به تولید انبوه برسانند.»

  • اگر مافیای زباله بگذارد!

هزینه تولید انبوه کیسه‌های نایلونی چقدر است؟ قیمت این کیسه‌ها برای مصرف‌کننده در صورت تولید انبوه آنقدر مناسب است که آنها را ترغیب به خرید کند؟ دکتراسماعیلی در این‌باره می‌گوید: «هزینه تولید یک تن کیسه پلاستیک با فرمول من، فقط یک میلیون تومان گران‌تر از هزینه تولید همین مقدار کیسه پلاستیک معمولی است.

اما این هزینه با هزینه‌هایی که به شهرداری برای جمع‌آوری و انتقال آنها به مراکز پسماند و در مرحله بعد سوزاندن یا بازیافت تحمیل می‌شود قابل مقایسه نیست.» امیدواریم مسئولان شهری قدر این نخبه جوان و اختراع منحصربه‌فردش را بدانند و شرایط را برای تولید انبوه کیسه پلاستیک تجزیه‌پذیر فراهم کنند. البته کیسه پلاستیک تجزیه‌پذیر آقای دکتر به مذاق خیلی‌ها خوش نمی‌آید؛ افرادی که مافیای زباله را در پایتخت راه انداخته‌اند و از این رهگذر سود هنگفتی را به جیب می‌زنند.جالب است بدانید اسماعیلی با اختراع شیشه هوشمند پلمیری در نخستین فستیوال بین المللی جایزه بزرگ اختراعات ایران از میان بیش از 6 هزار شرکت کننده برتر شده است.»

  • اختراعم را ثبت نکردم چون...

سیاوش اسماعیلی کیسه پلاستیک تجزیه‌پذیر را در سازمان اختراعات ثبت نکرده است. دلیلش را که جویا می‌شویم می‌گوید: «من تا به حال 6 اختراع داشته‌ام و همه آنها را ثبت کرده‌ام. ترجیح دادم فعلاً این اختراع را ثبت نکنم. چون برای دریافت تأییدیه، مخترع باید فرمول را به‌طور کامل توضیح دهد. پس از تأیید و طی مراحل ثبت، قوه قضاییه اظهارنامه‌ای صادر می‌کند که بر اساس آن انحصار تولید اختراع را به مدت 20 سال به فردی که آن را ثبت کرده است می‌دهد. اما گاهی برخی سودجویان با اعمال تغییری جزئی در فرمول، آن محصول را به تولید انبوه می‌رسانند. مخترع متوجه می‌شود و شکایت می‌کند اما روند پیشبرد این پرونده‌ها در قوه قضاییه به قدری کند است که تا زمان به نتیجه رسیدن، کار از کار گذشته است.»

  • حسن خلیل‌آبادی، عضو شورای شهر: حمایت می‌کنیم

«اعضای شورای‌شهر از هر نوآوری، اختراع و کارآفرینی‌ای که به بهبود وضعیت محیط‌زیست شهر تهران کمک کند، حمایت می‌کنند.» این جمله را عضو شورای‌شهر تهران وقتی موضوع اختراع کیسه پلاستیک تجزیه‌پذیر توسط یک جوان نخبه تهرانی را می‌شنود می‌گوید و ادامه می‌دهد: «محیط‌زیست پایتخت به دلیل استفاده بی‌اندازه تهرانی‌ها از کیسه‌های نایلون با مخاطرات جدی مواجه است و این اختراع می‌تواند اتفاقات خوبی را رقم بزند.» «حسن خلیل‌آبادی» از این جوان نخبه می‌خواهد به کمیسیون محیط‌زیست شورای‌شهر مراجعه کند و ادامه می‌دهد: «ما از این مخترع تهرانی حمایت می‌کنیم. کیسه پلاستیک تجزیه‌پذیر را می‌توان در بازارهای میوه و تره‌بار جایگزین کیسه‌های فعلی کرد.»

  • محمود دلاور؛ فعال محیط‌زیست: قدر این اختراع را بدانید

«استفاده از کیسه‌های پلاستیک تجزیه‌پذیر در بسیاری از کشورهای دنیا مرسوم است. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته از اختراعات حوزه فناوری‌های نوین حمایت می‌شود.» این جملات را محقق حوزه فناوری‌های نوین و فعال محیط‌زیست می‌گوید و ادامه می‌دهد: «از نخستین روزی که آقای اسماعیلی پروژه ساخت کیسه نایلون تجزیه‌پذیر را آغاز کرد با او همراه بوده‌ام و در جریان جزئیات این اختراع هستم. آبی که کیسه در آن تجزیه می‌شود قابل استفاده است و هیچ ضرری ندارد. امیدوارم مسئولان قدر این اختراع را بدانند.»

منبع : همشهری آنلاین کد خبر 411377