طرح تفکیک زباله در آلمان

در آلمان طرح تفکیک زباله به طور جدی دنبال می‌شود. تقریبا تمامی خانه‌ها، مجتمع‌های مسکونی و اداری زباله‌هایشان را به صورت تفکیک شده و در سطل‌های زباله‌ای با رنگهای متفاوت جمع آوری می‌کنند. طرحی که هر روز گسترده‌تر می‌شود. مثلا از سال گذشته، کاغذ هم سطل زباله مخصوص خودش را دارد. سطل آبی که به تازگی به خانواده آشغالی‌ها اضافه شده است.



اشتفان هارمنیگ (Stephan Harmening) مدیر انجمن بازیافت زباله در آلمان می‌گوید: « گاری آشغالی تبدیل به تجارتخانه پیشرفته‌اى شده. صنعت بازیافت زباله در آلمان یکى از زمینه‌های است که از نظر اقتصادی آینده روشنی دارد‌. بازیافت زباله در آلمان از نظر کیفیت و سوددهی اقتصادی در دنیا حرف اول را می‌زند. »
آلمانی‌ها نه تنها با دقت آشغال‌هایشان را جدا از هم در سطل می‌ریزند بلکه ماهانه هزینه مشخصی را هم به عنوان مالیات برای جمع آوری زباله‌ می‌پردازند. در حال حاضر هفت‌صد و پنجاه شرکت کوچک و بزرگ در انجمن بازیافت زباله آلمان عضو هستند. البته در نمایشگاهی که در کلن در سطح جهانی برگزار شد، نهصد غرفه از بیست‌وهشت کشور دنیا در نمایشگاه حضور داشتند.
هارمنیگ اشاره می‌کند:« صنعت زباله در سطح بین‌المللى در حال رشد است. این عرصه، اینطور که تخمین زده می‌شود، سالانه تا هشتادوپنج میلیارد یورو برای سرمایه‌گذاری بیشتر جا دارد. موضوع بازیافت زباله موضوعی لوکسی نیست که فقط به کشورهای مدرن و پیشرفته دنیا خلاصه شود. حفاظت از محیط زیست بحثی است که به تمامی کشورها ربط پیدا می‌کند.»
رقابت در این عرصه، خلاقیت شرکتهاى و سرمایه‌گذارن را بیشتر کرده است. هر روز دستگاه‌ها و روش‌های تازه‌تری برای بازیافت زباله وارد بازار می‌شوند. هارمینگ در مورد اینکه چرا آلمان یک گام جلوتر از سایر کشورهاست اضافه می‌کند:« یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار اینجاست که در آلمان جای برای نگهداری زباله‌هاى غیر طبیعی وجود ندارد. این ممنوعیت باعث شده به جای اینکه زباله را دفن کنیم که ساده‌ترین راه است، فکری برای بازیافت آن کنیم. با گذشت زمان هم، از نظر اقتصادى مقرون به صرفه‌ترین راه‌ها جای خود را باز کرده‌اند.»
قانون ممنوعیت دفن زباله‌های غیر طبیعی نه تنها از یک سو با بالا بردن ظرفیت سرمایه‌گذاری در صنعت بازیافت، رشد اقتصادی چشمگیری به دنبال داشته بلکه باعث شده است که تولید کنندگان هم برای بسته بندی تولیداتشان دقت بیشتری به خرج دهند و کمتر از فرآورده‌های پیچیده شیمیایی استفاده کند.
باله‌ها تنها سوزاندنى‌های ارزان قیمت نیستند. در کشورهای صنعتی و پیشرفته زباله منابع با ارزشى است که تولید کننده مواد خام است. مواد خام درجه دوم. در تعریف اقتصادی، به مواد خام مثل نفت که منبع طبیعی دارد مواد خام اولیه و موادی که از بازیافت زباله حاصل می‌شوند مواد خام ثانویه یا درجه دوم گفته می‌شود.
هارمینگ در انتها یاد آور می‌شود:« اینجا نباید یادمان برود که زمان زیادى طول کشید تا شکاف میان مزیت استفاده از مواد خام اولیه و مواد بازیافتی یا مواد خام ثانویه کمتر شد. ما پیش بینی می‌کنیم به مرور زمان، هر چقدر کیفیت بازیافت بهتر شود این شکاف هم کمتر مىشود. مثال روشنی که می‌توانم در این مورد بیاورم، شیشه‌های نوشیدنی‌ها است. در حال حاضر قیمت هر تن ماده خامی که از این شیشه‌ها بازیافت می‌شود هزار یورو است. در مقایسه با این ماده خام ثانویه، قیمت مواد خام اولیه‌ای که از صنایع نفتى بدست می‌آید هزارودویست یوروست. یعنی فقط بیست درصد گرانتر است. اگر از بعد دیگر نگاه کنیم باید بگوییم به استفاده از مواد بازیافت شونده در بسته بندى استفاده از ماده‌ خام ثانویه یا بازیافتی برای مصرف کننده، بیست درصد سود دارد. »