اعضای پارلمان اروپا در یک رای گیری تاریخی به حذف استفاده از پلاستیک یکبارمصرف و به قانون منع استفاده از آن رای مثبت دادند.
اعضای پارلمان اروپا در یک رای گیری تاریخی به حذف استفاده از پلاستیک یکبارمصرف و به قانون منع استفاده از آن رای مثبت دادند.
در قانون جدید که از سال ۲۰۲۱ میلادی اجرایی می شود تمام محصولاتی که پلاستیک یکبار مصرف دارند و وارد چرخه بازیافت نمی شوند از بازارهای اروپایی حذف خواهند شد.
نمایندگان پارلمان اروپا به صنایع این کشور ۴ سال زمان داده اند (۲۰۲۱-۲۰۲۵) تا ۹۰ درصد از تولید پلاستیک های یکبار مصرف در قاره سبز بکاهند.
طبق قانون جدید ورود تمام محصولاتی که بیشتر از ۷۰ درصد پلاستیک یکبارمصرف در آنها استفاده شده است، به قاره اروپا ممنوع خواهد بود.
۵۷۱ نماینده پارلمان اروپا به این قانون رای موافق دادند و تنها ۵۰ نفر از نمایندگان پارلمان با این قانون مخالفت کردند.
سازمان های مردم نهاد می گویند بشر در هر ثانیه بیشتر از ۲۰ تن پلاستیک تولید و مصرف می کند و بیشتر از ۱۰ تن این پلاستیک ها وارد آب اقیانوس ها می شود.
پلاستیک ها به ذره های میکروسکوپی تبدیل شده و وارد بدن تمامی آبزیان و حتی آب شرب انسان می شوند.
در آخرین آزمایش های پژوهشگران معلوم شده است که شهروندان کره خاکی مقادیر قابل توجهی از ذرات پلاستیکی در بدن خود دارند. این ذرات پلاستیکی عامل اصلی بروز سرطان است.
منبع : https://fa.euronews.com/2018/10/24/meps-back-eu-ban-on-throwaway-plastics-by-2021
این روزها در کشورهای مختلف جهان تاکید بسیار زیادی بر جایگزینی نیهای یکبار مصرف پلاستیکی با انواع فلزی و شیشهای آن وجود دارد. تنها در ایالات متحده آمریکا روزانه ۵۰۰ میلیون نی پلاستیکی راهی سطل های زباله می شوند. بسیاری از مردم در شهرهای مختلف جهان نیز از گرفتن نیهای پلاستیکی در رستوران ها امتناع می کنند. دولت اسکاتلند قصد دارد تا پایان سال ۲۰۱۹، استفاده از نی پلاستیکی را در غذاخوریها و رستورانها برای همیشه حذف کند. مک دونالد با حذف نی پلاستیکی در ۱۳۰۰ شعبه خود در انگلستان و جایگزین کردن آن با نیهای کاغذی، از سپتامبر ۲۰۱۸ فعالیت خود را در راستای مبارزه با آلودگی محیط زیست آغاز کرده است. در نروژ و فرانسه نیز در راستای همین امر، رستورانها از ارایه نیهای پلاستیکی در صورت عدم درخواست مشتری امتناع می کنند. البته این جنبش به صورت آزمایشی آغاز شده است. در ایالت کالفرنیا نیز در ابتدای سال جدید لایحه ای به قوانین و مقررات مربوط به غذاخوری ها اعمال شد که بر اساس آن رستوران ها و غذاخوری ها فقط در صورت درخواست مشتری، نی یکبار مصرف پلاستیکی ارایه می دهند. البته این قانون شامل فست فودها و رستوران های بیرون بر نمی شود. این قانون استفاده از نی پلاستیکی را منع نمی کند بلکه فقط تا حدودی استفاده از آن را محدود می کند. ممنوعیت استفاده از نی پلاستیکی در "نوشاتل" همچنین به دنبال روند جهانی برای کاهش پسماندهای پلاستیکی استفاده از نیهای نوشیدنی پلاستیکی در کافههای شهر نوشاتل سوئیس از سال ۲۰۱۹ میلادی ممنوع خواهد شد. با اجرای این طرح، نوشاتل به اولین شهری در سوئیس تبدیل میشود که استفاده از نی پلاستیکی در آن ممنوع است. اتحادیه هتلها و غذاخوریهای نوشاتل و بسیاری از صاحبان رستورانهای محلی در بیانیهای رسمی حمایت خود را از این اقدام اعلام کردهاند. استفاده از نی در استارباکس ممنوع استارباکس اولین شرکت بزرگی است که همزمان با گسترش درخواست ها برای کاهش زباله در سطح جهان، استفاده از نی پلاستیکی را متوقف کرد. این شرکت بین المللی مشهور فروش قهوه اعلام کرد برای کاستن از خطر زباله های پلاستیکی، تا سال 2020، استفاده از نی پلاستیکی در 28 هزار شعبه ای که در جهان دارد، متوقف خواهد شد. استارباکس اعلام کرد که ابتدا در فصل پاییز، این برنامه را از شهرهای سیاتل ایالت واشنگتن و شهر ونکوور کانادا آغاز کرده و سپس نیز از کل امریکا و اروپا آغاز کرده و در سطح جهانی، این برنامه را اجرا خواهد کرد و تا سال 2020، استفاده از یک میلیارد نی را کاهش خواهد داد. همچنین این شرکت در نظر دارد دربهای پلاستیکی لیوان های نوشیدنی را با مواد قابل بازیافت مانند کاغذ جایگزین کنند. دیزنی هم به یاری محیط زیست آمد مقامات دیزنی نیز اعلام کردند بر مبنای سیاستی که تا اواسط ۲۰۱۹ به اجرا درمیآید این کمپانی تلاش میکند تا تعهد بلندمدت خود به حمایت از محیط زیست را عملی کند. این کمپانی اعلام کرده استفاده از وسایل پلاستیکی شامل نیها و قاشقکها در این مجموعه ممنوع خواهد شد. برمبنای این طرح سالانه بیش از ۱۷۵ میلیون نی و ۱۳ میلیون قاشقک از این مجموعه حذف میشود. دیزنی اعلام کرده این تغییرات ظرف چند سال آینده در هتلها و کشتیهای کروز و دیگر مکانهای اقامتی این کمپانی نیز اعمال خواهد شد. گزارش: فرزانه صدقی https://sinapress.ir/news/82254
ارزش ۲.۲ میلیارد تومانی زبالههای تهران
این روزها در بسیاری از کشورهای جهان نه تنها زباله تهدیدی برای انسان ها محسوب نمی شود بلکه با مدیریت موثر به آن «طلای کثیف» نیز اطلاق می شود و علاوه بر بازیافت و استفاده منطقی از آن، در بخش های مختلف، حتی از این زباله ها برق نیز تولید می شود. مثلا نیروگاه زبالهسوز کپنهاگ، هزاران تن زباله های غیربازیافتی را به حرارت و برق تبدیل میکند. همچنین کشور سوئد یکی از موفقترین کشورهای جهان در زمینه بازیافت زباله است. در سال 1975 تنها 38درصد زبالههای خانگی این کشور بازیافت میشدند اما اکنون این میزان به 99درصد افزایش یافته است؛ درحقیقت شاهد یک انقلاب بزرگ در چرخه بازیافت پسماند در سوئد هستیم.
دکتر محمد علی عبدلی، استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران نیز در این خصوص گفت: ما اگر مدیریت درستی نسبت به هر یک از این پسماندهای ناخواسته و خطرناک محیط زیست و سلامت داشته باشیم، می توانیم این تهدیدها را تبدیل به فرصت کنیم. اهمیت این بحث و چگونگی مدیریت پسماند باعث شد سیستم های مدیریت پسماند در اواخر دهه 1940 و پس از آن بازیافت مواد و انرژی از دهه 1970 در کشورهای صنعتی شروع شود و در دهه 1990 نیز مساله کاهش از مبدا در راس برنامه های این کشورها قرار بگیرد و به مرور زمان نیز این موضوع پیشرفت کند.
معاون پژوهشی پیشین دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران افزود: امروز پسماندها به عنوان یک فرصت( نه تهدید) دیده شده و دفن بهداشتی پسماندها به صورت پیشرفته در کشورها اعمال می شود. هم اکنون برخی از کشورها مانند سوئد، سوئیس مشکل پسماندهای خودشان را حل کرده و تقریبا به مرحله بدون زباله «Waste Zero» رسیده اند حتی از کشورهایی مانند اتریش نیز وارد کننده پسماند هستند.
زباله الکترونیکی؛ معدن طلای جدید
همچنین بازیافت بسیاری از زباله ها مانند زباله های الکترونیکی توجیه مالی بسیاری دارد. اکثر موادی که از زبالههای الکترونیکی به دست میآیند، فلزهایی مانند آهن، مس و آلومینیوم و نیز پلاستیک هستند و ممکن است در موارد کمیابتری موادی مثل طلا، نقره، پالادیوم و ایریدیوم نیز به دست بیاید. حتی مواد خاصتری که در صنعت وسایل الکترونیک به کار میروند - مانند لیتیوم و کبالت- نیز ممکن است از طریق بازیافت زبالههای الکترونیک به دست بیایند. البته باید در نظر گرفت در یک مورد گوشی تلفن میزان قابل توجهی از طلا یافت نخواهد شد اما در یک تن گوشی موبایل میتوان حدود 350 گرم طلا استخراج کرد. همچنین این صنعت میتواند فرصتهای شغلی زیادی تولید کند و در عین حال به محافظت از محیط زیست و نیز عدم نابودی منابع کمک میکند.
محمدمصطفی خیرپرست، فعال حوزه بازیافت پسماند قطعات الکتریکی در این زمینه گفت: متاسفانه تفکیک پسماندهای قطعات الکتریکی و الکترونیک در داخل کشور هیچ گاه از مبدا انجام نمیشود. روند تفکیک پسماندهای مختلف از مبدا باید از طریق آموزشهای گوناگون در بطن زندگی خانوادههای ایرانی نهادینه شود. همچنین متاسفانه آموزشگرهای شهرداری در حوزه تفکیک پسماندهای خانگی اطلاع دقیقی از روند تفکیک قطعات الکتریکی و الکترونیکی ندارند.
این فعال در بازیافت پسماند قطعات الکتریکی با اشاره به اینکه شهرداریها موضوع پسماندهای قطعات الکتریکی و الکترونیک آن طور که باید مورد توجه قرار نمیدهند، اظهار کرد: هم اکنون مهمترین و بزرگترین مشکل صنعت بازیافت کشور به تفکیک پسماندهای قطعات الکتریکی و الکترونیک مربوط میشود البته موضوع پسماند و اقدام ها در این حوزه بخشی از وظایف شهرداریها است. مدیریت کلی پسماندهای کشور در حوزههای مختلف زیر نظر شهرداری بر عهده سازمان مدیریت پسماند است، بر همین اساس توجه به موضوع تفکیک پسماندهای قطعات الکتریکی و الکترونیک از مبدا بخشی از وظایف این سازمان شهری به شمار میآید.
وی با اشاره به لزوم وجود آموزشهای دقیق در خصوص موضوع پسماند به شهروندان خاطرنشان کرد: موضوع پسماند در کشور فقط به پسماندهای تر و خشک مربوط نمیشود.
درآمد زایی میلیاردی با زبالههای تهران
به گفته محققان و بر اساس اطلاعات موجود، در کشور ایران روزانه در حدود ۵۰ هزار تن زباله تولید میشود که سهم شهری همچون تهران در تولید زباله، نزدیک به هفت هزار و ۵۰۰ تن در روزهای معمول سال و ۱۱ هزار تن در روزهای پایانی سال است. زباله ها و ضایعات قابل فروشی که منبع درآمد زباله گردان شده و درآمد میلیاردی حاصل از سود آن عاید بخش خصوصی می شود.
در کشور ما و خصوصا تهران، به دلیل وجود ثروت نفت و عوارض شهری که اکنون با کمترین تلاش، بیشترین منابع سرمایهای را در اختیار مدیریت شهری قرار میگیرد، دولت و شهرداری چندان انگیزهای برای استفاده از ثروت روزانه میلیاردی شهر تهران ندارند؛ ازاینرو است که در تهران نه آموزش مدونی برای تفکیک زباله به شهروندان داده میشود، نه سطلهای تفکیکی و بهداشتی زباله را میتوان شاهد بود. در مقابل سرمایه ارزشمندی همچون زباله، مفت و مسلم به بخش غیررسمی سپرده میشود.
دکتر حسن افراخته، استاد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه خوارزمی وهمکارانش طی انجام فعالیتی علمی پژوهشی اظهار کردهاند:«بنا بر آمار موجود، در هر شبانهروز بهطور متوسط ۲۸۰۰ تن زباله خشک شامل مقوا، پلاستیک، شیشه، فلزات، نان خشک و غیره در تهران جمع آوری میشود که قابل بازیافت است و هر تن آن هم اکنون به مبلغ ۸۰۰ هزار تومان توسط پیمانکاران بازیافت پسماند فروخته میشود (درحالیکه حداکثر ۶۰۰ هزار تومان هزینه کردهاند). روزانه از درون زبالههای شهر تهران ضایعاتی به ارزش تقریبی دو میلیارد و ۲۴۰ میلیون تومان استخراج میشود. به عبارتی میتوان گفت، ارزش اولیه سرمایه در گردش درون اقتصاد زبالهای در پیراشهر تهران حدود یک میلیارد و ۸۰ میلیون تومان در روز است».
این محققان میافزایند: «در خصوص سرمایه در گردش اقتصاد زبالهای این نکته را نیز میتوان افزود که بُرد مکانی این سرمایه و اثرات آن، محدود به منطقه تهران نیست، بلکه سایر استانهای کشور نیز از این جریان سرمایه در گردش، بهنوعی منتفع میشوند بهطوریکه مثلا ضایعات آهنی به کارخانههای ذوب آهن نواحی مختلف کشور اعم از اصفهان، یزد، نیشابور، تبریز، بناب، اردبیل و مشهد ارسال میشود. همچنین این سرمایه، زمینه ساز تقویت پیوندهای اقتصادی با سایر کشورهای جهان (نظیر آلمان، هند و چین) شده است».
دکتر افراخته و همکارش ادامه میدهند: «در خصوص پدیده اقتصاد زبالهای میتوان به دو ویژگی مهم این اقتصاد غیررسمی اشاره داشت که تاکنون ضامن پویایی آن بوده است؛ اول آنکه به لحاظ نیروی کار موردنیاز برای فعالیت در این بخش، هیچ محدودیت سنی، جنسی، نژادی و تحصیلاتی برای علاقمندان به فعالیت در این حوزه وجود ندارد. دیگر آنکه، با اندک فعالیت انجام دادهشده که نیازمند کمترین تخصص است (نظیر آتش زدن زبالهها یا خُرد کردن شیشهها) سودی نصیب افراد و فعالان میشود».
چه باید کرد؟
این عضو هیاتعلمی دانشگاه خوارزمی و همکارش، دو اقدام اساسی را در این خصوص بدین گونه شرح میدهند: «اول آنکه فرآوری زبالهها بهطور کامل در چارچوب بخش رسمی باشد تا با پیادهسازی ضوابط و قوانین، نیروی کار فعال در این حوزه به حداقلهای حقوقی دست یابند و جریان استثماری حاکم، برچیده شود و تولید ثروت ناشی از این بخش، کمک رسان منابع درآمدی دولت باشد؛ درنهایت نیز بتوان بهسوی صنایع سبز و تولیداتی نظیر انرژی سازگار با محیط زیست (مانند برق زبالهای) گام برداشت. دوم اینکه، کشورهایی نظیر کشورهای اروپایی، پیشگام در بحث فرآوری از زبالهها برای رشد بخشیدن به بخش صنایع سبز هستند. در سالهای اخیر نیز شاهد علاقمندی آنان به استفاده از منابع زبالهای کشور ما بودهایم. ازاینرو چنانچه زباله در بخش رسمی مدیریت شود، میتواند ابزاری برای گسترش مناسبات اقتصادی ایران با سایر کشورها باشد. به عبارتی، با مدیریت صحیح زبالهها میتوان به تقویت قدرت دیپلماسی اقتصادی کشور در حوزهکشورهای پیشرفته نائل آمد»
منبع: https://sinapress.ir/news/82240
حمیدرضا لشگری در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به نشستی با معاونت پزشکی دانشگاه علوم پزشکی البرز که در راستای پیگیری مصوبات کارگروه مدیریت پسماند برگزار شده است، اظهار کرد: ۱۷ بیمارستان در استان البرز وجود دارد که دارای دستگاه های بی خطر کننده پسماندهای بیمارستانی هستند و پسماند حاصل از بیمارستان ها پس از بی خطرسازی، دفن می شود.کرج - رئیس اداره حفاظت محیط زیست کرج گفت: روزانه ۴ تن پسماند پزشکی غیر بیمارستانی در استان البرز تولید می شود.
وی در ادامه یکی از مهمترین موارد آلوده کننده و مخاطره آمیز برای محیط زیست را پسماند های پزشکی غیر بیمارستانی اعلام کرد و افزود: پسماند های پزشکی غیر بیمارستانی مربوط به پسماندهای کلینیک ها، آزمایشگاه ها و غیره است. این مراکز به دلیل مقدار کم پسماند امکان نصب دستگاه های بی خطر ساز پسماند ندارند چراکه این دستگاه ها با ظرفیت بالا ساخته شده اند اما این مراکز ممکن است روزانه کمتر از نیم کیلو پسماند داشته باشند.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست کرج با اشاره به اعلام دانشگاه علوم پزشکی مبنی بر اینکه ۵ شرکت خصوصی مجوز ایجاد واحد بی خطر سازی پسماند را از دانشگاه علوم پزشکی استان اخذ کرده اند، تصریح کرد: روزانه حدود ۴ تن پسماند پزشکی غیر بیمارستانی در سطح استان تولید می شود که متاسفانه با ریختن آهک روی آنها دفن می شود که این مهم غیر بهداشتی نیست و مخاطراتی برای محیط زیست به همراه دارد.
وی با بیان اینکه اداره محیط زیست پس از پیگیری های انجام شده توسط شرکت های بی خطر کننده پسماند های پزشکی نسبت به اعطای مجوز به آنها اقدام می کند، خاطرنشان کرد: این شرکت ها می توانند با دریافت پسماند پزشکی غیر بیمارستانی نسبت به بی خطرسازی و تحویل آنها به مراکز دفن پسماند اقدام کنند.
منبع: مهر نیوز mehrnews.com/news/4343088
منع استفاده از بطری آب در سازمان حفاظت از محیطزیست ایران، اولین اقدامی نبود که برای کاهش پیامدهای بحران آب در دنیا انجام شده. چندین سال است که کشورهای مختلف در مقابله با شرکتهای تولید کننده آب بستهبندی شده اقدامات مختلفی انجام دادهاند و حتی در برخی مناطق موفق شدهاند تا فروش آب بطری را ممنوع کنند.
*بوندانون؛ اولین منطقه بدون آب بطری در جهان
در سال ۲۰۰۹ پس از رای گیری که در روستای بوندانون در استرالیا انجام شد مردم این شهر به عدم استفاده از بطریهای پلاستیکی در راستای حفط محیطزیست رای دادند.
این اتفاق باعث شد تا ۲۵۰۰ مغازهدار و فروشگاه در سطح این روستای کوچک از این قانون جدید حمایت کرده و از فروختن بطریهای پلاستیکی محتوی مایعاتی نظیر آب و یا دیگر نوشیدنیها خودداری کردهاند، همچنین به عنوان جایگزین مسئولان این شهر تعداد آب سردکنهای شهر را افزایش دادهاند.
*ممنوعیت استفاده از بطریهای آب در جلسات دولتی در هند
هند که یکی از بیشترین مصرف کنندههای آب بطری است چند سالی است که استفاده از بطری آب را در جلسات دولتی در استانهای سیکیم و بهار ممنوع کرده است.
*لابی شرکتهای آب معدنی با دولت ترامپ
دو دولت پیشین ایالت متحده آمریکا و از سال ۲۰۱۱، پارکهای ملی آمریکا تصمیم گرفتند تا فروش بطریهای پلاستیکی را در پارکهای ملی آمریکا ممنوع کنند تا در کشوری که بر اساس سرانه رتبه اول مصرف بطری پلاستیکی را دارد رکورد خود را کاهش دهد.
با این وجود با روی کار آمدن دولت ترامپ چند ماه پیش او تصمیم گرفت که ممنوعیت فروش بطری پلاستیکی آب در برخی از معروفترین پارکهای ملی آمریکا لغو شود.
این تصمیم جدید دولت ترامپ یعنی پارکهای ملی دیگر اجازه ندارند تا فروش بطریهای پلاستیکی را ممنوع کنند. البته مرکز خدمات پارکهای ملی ایالت متحده به این اتفاق واکنش مثبتی نشان داد، میشل رینولد در این رابطه عنوان کرد: « این باید بر عهده بازدید کننده ما باشد که به شکلی نیاز خود را در تابستانها رفع کنند. پارکهای ملی هنوز هم به بازدیدکنندگان پیشنهاد میدهند که از آب سردکن ها استفاده کنند.» این دقیقا همان استدلالی است که سال گذشته لابی گران شرکت نستله برای فروش بطریهای آب در پارک ملی، از آن استفاده کردند.
این در حالی است که دقیقا 6 سال پیش مرکز خدمات پارکهای ملی ایالت متحده، پارکها را تشویق کرد که برای اینکه نمونهای از توسعه باشند فروش بطریهای پلاستیکی آب را ممنوع کنند. پارکها هم بعد از نصب اّب سردکنها اینکار را انجام دادند.
از آن سال تاکنون دیگر در 23 پارک ملی بزرگ آمریکا بطریهای پلاستیکی فروخته نشد.
منبع: https://shariyan.com/detail/116319#shahrekhabar
مقامات شهر ونکوور در کانادا که قصد دارند این شهر را تا سال 2020 به سبزترین شهر جهان تبدیل کنند، در اقدام جالبی از پلاستیکهای بازیافتی برای آسفالت خیابانهای این شهر استفاده کردند.
بر اساس اعلام مقامات این شهر، چنین اقدامی گازهای گلخانهای را کاهش داده و کیفیت هوای شهر را بهبود میبخشد.
جمعی از مقامات ونکوور فرایند جدید و ابتکاری ابداع کردهاند که 100 درصد زبالههای پلاستیکی بازیافتی را به یک موم تبدیل میکند که میتوان آن را با آسفالت گرم مخلوط کرد.
آسفالت مخلوط گرم، چیز کاملا جدیدی نیست، اما آنچه که در ابتکار کاناداییها منحصر به فرد نشان میدهد، استفاده از یک مومی است که از پلاستیکهای بازیافتی به دست میآید.
این مبتکران میگویند: از سال 2008 تاکنون آسفالت مخلوط گرم را با انواع مختلف مواد افزودنی طراحی شده برای کاهش چسبندگی امتحان کردیم تا بتوان آن را در دمای پایینتر به راحتی اجرا کرد.
به گفته آنها، اکنون با این موم جدید سه بخش از خیابانهای ونکوور آسفالت شده است.
دمایی که باید اجرای آسفالت در آن صورت گیرد، 160 درجه سانتیگراد است اما با این شیوه به 121 درجه کاهش مییابد. این فرایند که تنها کاهش چشمگیر در تولید گرما را در پی دارد موجب کاهش محسوس دود در روند آسفالت کردن خیابانها و همچنین در کارخانههای تولید آسفالت میشود.
از دیگر مزیتهای این شیوه در محیط آزمایشگاه و آزمایشهای خیابانی میتوان به 20 درصد صرفهجویی در مصرف گاز برای گرم کردن مخلوط آسفالت اشاره کرد.
همچنین این شیوه مانع از کهنه شدن روغن آسفالت میشود.
منبع: http://hamshahrionline.ir
هرساله میلیونها تن پلاستیک به دامان طبیعت انداخته میشود که در طبیعت بازیافت نمیشوند و بسیاری از آنها در زمین و یا اقیانوس دفن میشوند.
به گزارش ایسنا، در این میان راهحلهای امیدوارکنندهای ارائه شده که یکی از این روشها بطریهای خوردنی است. "اری جانسون" دانشجوی ایسلندی، بطری زیستتجدیدپذیری طراحی کرده که شبیه بطریهای پلاستیکی بوده با این تفاوت که بعد از استفاده مشکلی برای محیط زیست ایجاد نمیکند.
جانسون اظهار کرد: بعد از این که فهمیدم 50 درصد مواد پلاستیکی در طبیعت رها میشوند در جستجوی روشی برای مقابله با این تهدید محیطی بودم. واقعا چرا از موادی که به راحتی در طبیعت شکسته میشوند و به محیط زیست آسیب نمیرسانند برای ساخت مواد استفاده نمیشود؟
به همین منظور وی از جلبک و پودر آگار برای ساخت استفاده کرد. زمانی که این پودر به آب افزوده شود شبیه ژله شده و در قالب ریخته میشود و تا زمانی که بطری حاوی آب باشد شکل خود را حفظ میکند.
شما میتوانید این بطری را بعد از خالی شدن میل کنید، البته ممکن است به دلیل وجود جلبک قدری شور مزه باشد.
این بطری زیستتجدیدپذیر تنها قطعهای مفهومی بوده و روشی برای ساخت بطریهای جدید خواهد بود. این بطری نمایانگر فکر بیشتر برای طراحیهای آینده خواهد بود.
جانسون افزود: من ادعا نمیکنم این روش بهترین روش برای این مشکل است، اما شروعی امیدوارکننده برای روشهای جدید در این مشکل خواهد بود.
ایده دانشجوی ایسلندی برای نجات زمین
منبع: همشهری آنلاین
محققان دانشگاه کاسیلینگام و شورای پژوهشهای علمی و صنعتی هند (CSIR) ادعا میکنند که مواد پلاستیکی جدید زیست تخریبپذیری را توسعه دادهاند که در مرحله آزمایش نهایی قرار دارد.
به گزارش ایسنا، وارادهاراجولو، استاد ممتاز CSIR که با دانشگاه عثمانیه همکاری میکند، نسل جدید مواد پلاستیکی زیست تخریبپذیر را مورد بررسی قرار داده است.
این محققان که متشکل از مهندسان مکانیک، زیستفناوری و گروه شیمی هستند، بعد از 25 روز تحقیقات و پژوهش بیوقفه، توانستد با همکاری دانشمندان CSIR یک فیلم نازک با ضخامت یک میکرون از مواد زائد جامد را تولید کنند.
سه دسته از این فیلمها، بعد از چند واکنش شیمیایی در زیرزمین نگه داشته شدند. این فیلمهای نازک بسته به واکنشهای شیمیایی به ترتیب در طول یک سال، یک ماه و یک ساعت تجزیه شدند.
به گفته محققان، معمولا پلاستیک حتی پس از گذشت میلیونها سال نیز تجزیه نمیشود؛ اما مواد جدید پلاستیکی زیست تخریبپذیر هستند.
اکنون این ماده جدید برای آزمایش و تایید نهایی به "چنای" در هند فرستاده شده است. ماده مذکور میتواند به عنوان جایگزینی برای بستهبندی پلاستیکی مواد غذایی یا در زمینه پزشکی مورد استفاده قرار بگیرد.