دانشمندان تکنیک منحصر به فردی برای تبدیل گازهای گلخانه ای به ترکیبات شیمیایی موثری نظیر کربنات های چرخشی ارائه کردند. به گزارش مهر، در این تکنیک نوین که در دانشگاه نیوکاسل انگلیس ابداع شده است، گازهای گلخانه ای نظیر دی اکسیدکربن به ترکیباتی شیمیایی موثر موسوم به کربنات های چرخه ای تبدیل می شوند. این تکنیک جدید از سوی مایکل نورت استاد برجسته شیمی آلی از دانشگاه نیوکاسل انگلیس ابداع شده و گفته می شود تحولی بنیادین در دانش مقابله با گازهای گلخانه ای ایجاد می کند. تیم تحقیقاتی این پروژه معتقد است، با استفاده از این فناوری مدرن می توان سالانه تا 48 میلیون تن دی اکسید کربن تلف شده را دوباره مورد استفاده قرار داد. بر اساس محاسبات صورت گرفته با استفاده از این تکنیک جدید آلایندگی هوا در انگلیس تا چهار درصد کاهش می یابد. کربنات های چرخه ای به طور گسترده ای در فرآیند تولید محصولاتی نظیر حلال ها و از جمله حلال رنگها، بسته بندی های تجدیدپذیر و سایر فرآیندهای شیمیایی به کار برده می شوند. بر اساس گزارش ساینس دیلی، این تکنیک جدید مبتنی بر استفاده از کاتالیزور برای ایجاد واکنشی شیمیایی میان دی اکسیدکربن و یک اپوکسید است که نتیجه آن تبدیل دی اکسید کربن تلف شده به کربنات های چرخه ای است. این تکنیک در حالی ابداع شده است که هم اکنون تقاضای جهانی برای کربنات های چرخه ای در حال افزایش است.
در زراعت و کشاورزی رایج، باغ های میوه و گیاهان گلدانی می توان به راحتی از «ورمی کمپوست» استفاده کرد و از مزایای بی شمار آن بهره مند شد. با توجه به فواید بی شمار «کمپوست کرمی» که به اجمال به آنها اشاره شد لزوم گسترش سیستم های تولیدکننده این محصول و حمایت از تولیدکنندگان آن یکی از نیازهای مهم جهان امروز است که کمک شایانی در تقلیل هزینه ها کرده و سبب حفظ محیط زیستی می شود که آدمی همواره برای ادامه حیات خویش بدان وابسته است.
نویسنده: بهناز صالحی سیاوشانی
آسیا
در هند صنعت انرژی بادی با سرعت بسیاری در حال رشد است. این کشور در استفاده از صنعت انرژی بادی از بازدهی‌ای در حدود 2500 مگاوات برخوردار است و به همین دلیل در میان سایر کشورهای جهان در جایگاه پنجم قرار دارد. در مقایسه با چین، هند از برتری آشکاری بهره می‌برد. از آغاز دهه‌ی هشتاد انرژی‌های تجدیدپذیر در لیست اولویت‌های دهلی نو قرار گرفته‌اند.
بزرگترین خوراک‌پز خورشیدی جهان در ایالت راجستان هند قرار دارد. این خوراک‌پز روزانه غذای حدود 20.000 نفر از یک مجمع مذهبی را در آشپزخانه‌ای بسیار بزرگ تأمین می‌کند و انرژی مورد نیاز آنها را تأمین می‌کند. 84 آینه‌ی محدب، هر کدام به قطر چهار متر، روزانه حجم بالایی از نور خورشید را دریافت و با جوش آوردن آب حدود 3600 کیلوگرم بخار تولید می‌کنند.
فیلیپین با توان ثابت 1930 مگاوات در سال ۲۰۰۵، از نظر بکارگیری انرژی حرارتی زمین، در جهان جایگاه دوم را دارد. تبت نیز ۳۰ درصد مصرف انرژی خود را از منابع انرژی حاصل از حرارت زمین تأمین می‌کند.
سد سه دهانه، که در سال 2006 بر رود یانگ سته کیانگ در چین افتتاح شد، با ۱۸2۰۰ مگاوات، توان نامی بزرگترین نیروگاه آبی جهان است. اما در سال‌های اخیر هیچ پروژه‌ی عظیمی مانند مسدود کردن این دره‌ای که این سد روی آن ساخته شده، بحث‌انگیر نبوده است. برای اجرای این پروژه حدود دو میلیون نفر از اهالی این ناحیه مجبور به ترک محل زندگی خود شدند. بخش عمده‌ی این جمعیت را کشاورزان تشکیل می‌‌دادند که می‌بایست از منطقه‌ی آبرفتی و حاصلخیز ساحل یانگ تسه کیانگ صرف نظر و به مناطق مرتفع‌تر مهاجرت می‌کردند.
چین
در حال برنامهریزی برای ساخت بزرگترین تأسیسات انرژی خورشیدی جهان است.
این نیروگاه با توان 100 مگاوات باید تا پنج سال دیگر در شهر دون هوانگ،
در نزدیکی جاده‌ی قدیمی ابریشم در شمال شرقی چین، ساخته
شود.
کشور نپال نیز در حال آغاز برنامه‌ی ساخت تأسیسات بهره برداری از گاز طبیعی است. تاکنون ساخت 100.000 عدد از این نوع تأسیسات به انجام رسیده است. پیش‌بینی میشود که تا سال 2009 شمار آنها سه برابر شود. کشاورزان دامدار نیز از این نوع انرژی سود می‌برند. این تأسیسات، گاز مورد نیاز برای اجاق‌ها و چراغ‌های آنها را تأمین می‌کند.
ژاپن و اندونزی قصد دارند توان خود را برای استفاده از انرژی توده‌های زیستی (بیو) هماهنگ کنند. آنها در حال طراحی برای تولید بیودیزل یا سوخت‌های طبیعی و تجدیدپذیر هستند. ژاپن از نظر تأمین تکنولوژی و اندونزی از نظر تأمین منابع انرژی در این زمینه مشارکت می‌کنند. تقریباً 23.3 میلیون هکتار زمین برای این پروژه به کار گرفته میشود. برونئی، جاوه و سوماترا نیز شامل این طرح می‌شوند. کره‌ی جنوبی نیز برای تولید اتانول طبیعی با همکاری اندونزی علاقه نشان می‌دهد.
آمریکا و کانادا
میزان تولید و تقاضا برای اتانول در ایالات متحده دائماً در حال افزایش است. امروزه اکثر ماشین‌ها می توانند با ترکیب اتانول به میزان ۱۰ درصد سوختگیری کنند. اما تولیدکنندگان اتومبیل از مدت‌ها پیش خودروهای سنگینی را عرضه می‌کنند که تا قابلیت سوختگیری با اتانول (E85) را تا میزان ۸۵ درصد دارا هستند. در خیابان‌های آمریکا بیش از ۶ میلیون خودرو در حال حرکت هستند که می‌توانند اتانول ۸۵ را به عنوان سوخت مصرف کنند. در حال حاضر سالانه ۱۸۰۰۰ لیتر اتانول در آمریکا تولید میشود. در این کشور هدف آن است که تا سال ۲۰۱۵ تولید سالانه‌ای به میزان ۲۸ میلیارد لیتر حاصل شود.
آمریکا در سراسر جهان در زمینه‌ی استفاده از ژئوترمی یا انرژی حرارتی زمین نقشی راهبردی دارد. این کشور با مجموع توان ثابت ۲۵۶۴ مگاوات در سال ۲۰۰۵، از فیلیپین با ۱۹۳۰ مگاوات در همین سال پیشی گرفته است. استفاده از انرژی بادی در ایالات متحده به شکلی غیرقابل توقف در حال افزایش است. توان ثابت آن نیز به بیش از 11600 مگاوات می‌رسد که برای تأمین انرژی مورد نیاز سه میلیون خانوار کافی است. در آمریکا، ایالت تگزاس بیشترین ظرفیت تولید انرژی بادی را داراست و پس از آن بلافاصله ایالت کالیفرنیا قرار می‌گیرد.
ایالات متحده در زمینه‌ی انرژی خورشیدی نیز جایگاهی راهبردی دارد. اخیراً در نزدیکی لاس وگاس نیروگاه انرژی خورشیدی نوادای یک آماده شد که قادرست با توان 64 مگاوات، انرژی مورد نیاز 40000 خانوار را تأمین کند. علاوه بر این نوادای یک نیروگاهی برای انرژی خورشیدی است: در این نیروگاه با استفاده از آینه‌های محدب نوعی روغن ویژه تا 400 درجه‌ی سلسیوس گرم میشود که توسط مبدل حرارتی، بخار لازم را برای حرکت توربینی 75 مگاواتی برای ایجاد جریان برق تولید می‌کند.
در چارچوب برنامه‌ی مربوطه به انرژی خورشیدی در کالیفرنیا، این ایالت هدف خود را نصب یک میلیون صفحه‌ی خورشیدی جدید با توان کلی 3000 مگاوات تا سال 2017 اعلام کرده است. برای این کار دولت آمریکا مشوق‌های مالی‌ای در نظر گرفته است که تا حدود 50 درصد هزینه‌های صفحات جذب انرژی خورشیدی را پوشش می‌دهند.
نقطه‌ی اوج استفاده از انرژی آبی در آمریکا سد گرند کولی در حد فاصل دو ایالت واشینگتن و آریجن است. این سد به طول 1.5 کیلومتر یکی از بزرگترین بناهای بتونی موجود در ایالات متحده است.
در میان انرژی‌های تجدیدپذیر، در حال حاضر انرژی بادی بیشترین رشد را در کانادا داشته است. سهم انرژی بادی در تولید جریان برق طی سال‌های 2005 تا 2007 به بیش از دو برابر رسیده است. برخی از ایالت‌ها اهداف جاه‌طلبانه‌ای را دنبال می‌کنند. به عنوان مثال ایالات کَبک سعی دارد تا سال 2015، حتا به 4000 مگاوات ظرفیت تثبیت شده‌ی تولید انرژی برسد.
در تورنتوی کانادا سیستم انتقال سرما از اعماق دریا که سرما را از عمق 83 متری دریای اونتاریو منتقل می‌کند. این سیستم توانی معادل 207 مگاوات دارد و می‌تواند فضایی به مساحت ۲ / ۳ میلیون مترمربع را خنک کند. این آب سرد پس از از گرفته شدن سرما به دریا بازنمی‌گردد؛ بلکه برای تهیه‌ی آب آشامیدنی استفاده میشود.
آمریکای لاتین و منطقه‌ی کارائیب
در حال حاضر چشم‌اندازهای خوبی برای تغییر نوع استفاده از انرژی در آمریکای لاتین به چشم می‌خورد. آمریکای لاتین منطقه‌ای است که بیشترین مصرف سوخت‌های فسیلی را دارد؛ زیرا بخش عمده‌ی نیاز خود به انرژی را با نفت تأمین می‌کند. در آن دسته از کشورهای آمریکای لاتین که به واردات نفت وابسته‌اند، نوعی تغییر روند فکری حاصل شده است. دولت در جستجوی سوخت‌های جایگزین برای نفت هستند و ظرفیت انرژی بادی، گرمای زمین و انرژی‌های حاصل از توده‌های زیستی بسیار وسیع است.
برزیل در سال تقریباً 15 میلیارد لیتر اتانول تولید می‌کند و تا سال ۲۰۰۵ بزرگترین تولیدکننده و مصرف‌کننده‌ی سوخت اتانول است، که البته در این فاصله آمریکا از آن پیشی گرفته است. در برزیل بنزین باید دست کم حدود 20 تا 25 درصد الکل داشته باشد. 18 درصد مصرف سوخت در این کشور با اتانول رفع میشود. در کلمبیا تولید در حدود ۲.۵ میلیون لیتر در روز است تا میزان10 درصد اتانول در بنزین حاصل شود.
السالوادور، نیکاراگوئه و کاستریکا به ترتیب 14، ۲ / ۱۱ و ۴ / ۸ درصد مصرف برق خود را با انرژی حاصل از حرارت زمین تأمین می‌کنند. منطقه به واسطه‌ی رشته کوه‌های گسترده‌ی خود ظرفیت فراوانی برای استفاده از انرژی حرارتی زمین دارد. اما در مجموع آمریکای لاتین هنوز تا استفاده‌ی بهینه از این تکنولوژی هنوز فاصله‌ی زیادی دارد.
خلیج تهوانتپک (Istmo de Tehuantepec) در مکزیک یکی از بادخیزترین قسمت‌های قاره‌ی آمریکا محسوب میشود که سرعت متوسط باد در این قسمت به چهارده متر در ثانیه می‌رسد. پروژه‌های انرژی بادی قاعدتاً از ۵ / ۶ متر در ثانیه سودآور محسوب می‌شوند. در لاونتا یک نیروگاه انرژی بادی وجود دارد و به دنبال آن در کوزومل و شبه جزیره‌ی باجا کالیفرنیا نیز نیروگاه‌های دیگری به چشم می‌خورند. پتانسیل انرژی بادی در مکزیک را می‌توان در حدود 6000 مگاوات ارزیابی کرد که با چهارده درصد ظرفیت انرژی مورد نیاز مکزیک را در حال حاضر پوشش می‌دهد.
در مقایسه‌ای بین المللی آمریکای لاتین هنوز از نظر کاربرد انرژی بادی چندان پیشرفته نیست. کمتر از دو درصد کل نیروگاه‌های بادی جهان در آمریکای لاتین نصب شده‌اند. اما درست در همین منطقه، به عنوان مثال در پاتاگونی واقع در آمریکای جنوبی و آرژانتین، بهترین ظرفیت‌های موجود برای استفاده از انرژی بادی وجود دارند. با وجود این در آرژانتین کمتر از 30 مگاوات جریان برق از طریق انرژی بادی به دست می‌آید.
آفریقا
بزرگترین نیروگاه انرژی خورشیدی آفریقا (با توان 250 کیلو وات) در کیگالی، پایتخت کشور رواندا، قرار دارد. درآمدهای حاصل از فروش برق به تأمین کنندگان دولتی انرژی، صرف آموزش متخصصان محلی انرژی خورشیدی، نگهداری و تعمیر نیروگاه میشود. مبالغ باقی مانده نیز مستقیماً برای تأمین مالی پروژه‌های جدید در رواندا استفاده میشود.
نیروگاه آبی برای بسیاری از کشورها مهم‌ترین منبع انرژی محسوب میشود. در حال حاضر ۵۳۵ میلیون نفر از مردم آفریقا امکان استفاده از برق را ندارند، اما به هر حال نیروگاه‌های کوچک و نامتمرکز در این قاره از آینده‌ی خوبی برخوردارند.
اولکاریای ۲ بزرگترین نیروگاه حرارتی آفریقا در ریفت والی، واقع در کنیاست. از حدود 20 حفاری به طول 2000 متر، بخار آب جوش با حرارت حدود 300 درجه استخراج و با خطوط لوله به نیروگاه منتقل میشود و دو توربین با توان 70 مگاوات را به حرکت درمی‌آورد.
در مراکش وزش باد برای تولید انرژی مناسب است: با نیروگاه بادی شهر تانگر (TANGER) این کشور نیز یکی از تأسیسات لازم را به شبکه‌ی تولید انرژی خود افزوده است. نیروگاه بادی اسائویرا (ESSAOUIRA) برق مورد نیاز 50.000 خانوار را تأمین می‌کند. سهم این نیروگاه در حفاظت اقلیمی کاهش تولید دی اکسید کربن به میزان 143.000 تن است.
فقط یک هزارم مساحت کویرهای شمال آفریقا لازم است تا بتوان مجموع برق مورد نیاز تمامی کشورهای جهان را تأمین کرد. در گام نخست باید نیروگاه‌های انرژی خورشیدی تأسیس شوند. در چنین نیروگاه‌هایی آینه‌های محدب برزگی، اشعه‌ی خورشید را متمرکز می‌کنند و گرما را از به یک لوله هدایت می کنند که در آن بخاری به حرارت ۴۰۰ درجه و فشار 50 تا 100 بار تولید میشود. این بخار به نیروگاه تعبیه شده‌ی بخار تزریق میشود که گرما را به جریان برق تبدیل می‌کنند. کنسرسیوم‌های انرژی همواره علاقه‌ی بیشتری به انی روش تولید جریان برق نشان می‌دهند.
آفریقا، چشم‌اندازهای بسیار خوبی نیز برای تولید سوخت‌های طبیعی و تجدیدپذیر دارد. یک چهارم تولید این نوع سوخت‌ها را می‌توان از کشورهای آفریقایی تأمین کرد. تانزانیا به تنهایی می تواند با استفاده از مناطق زیر کشت نیشکر، حدود 20 میلیون لیتر بیواتانول تولید کند. در زامبیا حدود ۱۳ میلیون لیتر بیواتانول تولید میشود. در کوتاه مدت نیز افزایش این میزان تا حد ۲ / ۲۶ میلیون لیتر امکان پذیر است.
اروپا
بزرگترین نیروگاه انرژی خورشیدی جهان، در استان الیکانته اسپانیا قرار دارد. حدود 100.000 واحد انرژی در این نیروگاه، حدود سی میلیون کیلووات جریان برق تولید می‌کنند. این رقم نیاز حدود 12000 خانوار متوسط را تأمین می‌کند. آلمان در زمینه‌ی انرژی خورشیدی از کشورهای پیشروی جهان است. در سراسر جهان ۵۵ درصد جریان برق تولیدی از راه انرژی خورشیدی، در آلمان تولید میشود.
بزرگترین پالایشگاه اروپایی تولید اتانول در تسایتس (واقع در ایالت زاکسن-آنهلت) قرار دارد. در این منطقه در ازای هر ۱۰۰ متر مربع زمین، از گندم، جو، غله و ذرت ۲۶۰.000متر مکعب بیواتانول تولید میشود.
روسیه نیز به زودی یکی از تولیدکنندگان بیواتانول خواهد بود. در منطقه‌ی ولگاگراد به زودی یک پالایشگاه تولید بیواتانول ساخته میشود. این پروژه ۴۰۰ میلیون یورو ارزش دارد و در سال ۲۰۰۸ آماده میشود. با این پروژه سالانه می‌توان دست‌کم ۱۵۰۰۰۰ تن اتانول تولید کرد.
ایسلند با ۴۲۲ مگاوات توان کل در سال ۲۰۰۶، در جایگاه نخست استفاده از انرژی حرارتی زمین در ازای هر نفر از جمعیت خود قرار دارد. این نوع انرژی به منظور گرمایش در سیستم شوفاژ و تولید آب گرم برای 90 درصد تمامی خانوارهای ساکن ایسلند استفاده میشود. ایسلند با استفاده از حرارت زمین و انرژی آبی، ۹۹.9 درصد از نیاز خود به جریان برق را از منابع تجدیدپذیر تأمین می‌کند. بزرگترین نیروگاه انرژی بادی ساحلی در قسمتی جنوبی لولاند در دانمارک قرار دارد که حداکثر توان آن ۱۶۵.6 مگاوات است. در هشت ردیف 9 تایی مجموعاً 72 برج تولید انرژی بادی نصب شده‌اند. هر یک از این برج‌ها 69 متر ارتفاع و سه پروانه به طول 41 متر دارد. بزرگترین نیروگاه توده‌های زیستی جهان در آلمان قرار دارد. نیروگاه کلارزه در ایالت مکلن بورگ-فورپومرن از 40 واحد استاندارد تولید انرژی به مساحت ۲۰ هکتار تشکیل شده و توان کلی‌ای بالغ بر ۲۰ مگاوات داراست. پرتغال در سراسر جهان نخستین نیروگاه موجی تجارتی را ساخته است. نیروگاه موجی آگوچادورا، در نزدیکی پووا دو وارزیم صرفاً با نیروی امواج ۲.۲5 مگاوات انرژی تولید می‌کند. ساخت این نیروگاه حدود ۸.۵ میلیون یورو هزینه برداشته است. تا سال ۲۰۰۹ نیز باید برای تولید 525 مگاوات انرژی سرمایه‌گذاری‌هایی بالغ بر ۷۰ میلیون یورو برنامهریزی شود.
استرالیا و نیوزلند
استرالیا قصد دارد تا سال ۲۰۱۰ با استفاده از منابع تجدیدپذیر سالانه ۹۵۰۰ مگاوات ساعت برق تولید کند. این میزان انرژی قابلیت پوشش مصارف شخصی چهار میلیون نفر را دارد. ۱۲ درصد نیاز انرژی استرالیا از منابع جایگزین مانند نیروی آبی تولید میشود. استرالیا قصد دارد از کشورهای پیشرو در زمینه‌ی انرژی‌های جایگزین باشد. نخستین گام در این راه ساخت بزرگترین نیروگاه انرژی خورشیدی جهان است. این نیروگاه تقریباً از ۲۰.۰۰۰ واحد تبدیل انرژی خورشیدی به برق در سطحی به مساحت ۲۶ متر مربع تشکیل خواهد شد. ساخت این مجموعه در سال ۲۰۰۸ آغاز خواهد شد. این نیروگاه پس از آماده‌سازی در سال ۲۰۱۳ قادر به تولید ۱۵۴ مگاوات برق خواهد بود که قادرست نیاز ۴۵۰۰۰ خانوار را تأمین کند. این پروژه نیز ۴۲۰ میلیون دلار هزینه خواهد داشت.
بزرگترین نیروگاه‌های انرژی بادی جهان نیز در استرالیا ساخته خواهد شد. در ایالت نیوساوث ولز باید ۵۰۰ توربین به ظرفیت ۱۰۰۰ مگاوات برق برای ۴۰۰۰ خانوار تولید شود.
نیوزلاند قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ دست کم ۹۰ درصد برق مورد نیاز خود را با انرژی‌های تجدیدپذیر تأمین کند. ۶۹ درصد این برق در گذشته از طریق انرژی آبی، بادی، خورشیدی و یا با استفاده از گاز طبیعی تأمین می‌شد.جام جم : آیا تا به حال به این
مساله توجه کرده اید که سنگینی سطل زباله هایی که هر شب بیرون از خانه می
گذاریم ، بیشتر ناشی از بسته بندی و پوشش مواد غذایی است که مصرف می کنیم؟
حتی سطل های بزرگ تعبیه شده از سوی شهرداری در معابر عمومی نیز موید
این واقعیت است که قسمت عمده ضایعات تولیدی روزانه شهروندان را پلاستیک
های بسته بندی مصنوعی تشکیل می دهند.
متاسفانه این ضایعات غالبا در
طبیعت قابل تجزیه نیستند و از این روی یکی از آلوده کنندگان زیست محیطی
محسوب می شوند.در واقع این مساله، اندیشه محققان را نیز به تولید پوشش های
تخریب پذیر جلب کرده است.
تا جایی که پژوهشگران تصمیم گرفتند مواد
غذایی را با پوشش های خوراکی تولید کنند. دکتر عبدالرسول ارومیه ای ، عضو
هیات علمی و مدیر گروه پلاستیک پژوهشگاه پلیمر پتروشیمی ایران نیز برای
نخستین بار در کشور طرح تولید پوشش های بسته بندی خوراکی را ارائه کرده
است.
بحث تهیه و اصلاح خواص فیلمهای بسته بندی خوراکی زیست تخریب پذیر از کجا و چگونه آغاز شد؟
در
این بحث 2هدف اساسی مدنظر است: اولا، پیشگیری از آلودگی های زیست محیطی
ناشی از ضایعات پلاستیک های بسته بندی مصنوعی ، ثانیا، افزایش ارزش تغذیه
ای مواد غذایی بسته بندی شده با توجه به رشد روزافزون مصرف مواد بسته بندی
و در نتیجه گسترش صنعت بسته بندی بخصوص پلاستیک های بسته بندی که همه جا و
در بسیاری از مواد غذایی ، آشامیدنی ، دارویی و بهداشتی مورد استفاده قرار
گرفته است ، ضایعات دور ریختنی آنها موجب افزایش آلودگی های زیست محیطی در
کشورهای جهان ازجمله ایران شده است به طوری که در برخی کشورهای صنعتی
مانند امریکا حدود نیمی از زباله های شهروندان را زباله های مواد بسته
بندی پلاستیکی تشکیل می دهد.
برای جلوگیری از ضرر و زیان های ناشی از
ضایعات پلاستیکی چند راهکار پیش بینی شده است ازجمله روشهای بازیافت
ضایعات پلاستیک دور ریختنی و تبدیل آنها به محصولات جدید و قابل استفاده
برای کاربردهای مختلف و یا این که به گونه ای ساخته شوند که قابلیت تخریب
با نور را داشته باشد و یا این محصولات را زیست تخریب پذیر می سازند تا از
لحاظ زیست محیطی (تولید پلاستیک ها با طول عمر کنترل شده ، رنگ پذیر،
غیرسمی و صددرصد تخریب پذیر باشد).
استفاده از پلاستیک های تخریب پذیر چه مزیت هایی دارد؟
استفاده
از پلاستیک های تخریب پذیر در صنعت بسته بندی ، ضمن حفظ خصوصیات پلاستیک
های معمولی در طول عمر مفید خود، پس از مدت زمان مشخص به وسیله
میکروارگانیسم ها در فرآیند کمپوست به محصولات طبیعی مانند co2، آب ، اتان
و بیومس تبدیل می شوند و هیچ گونه اثر منفی زیست محیطی ازجمله عناصر سنگین
و مواد سمی بر جای نمی گذارد.
این کار برای اولین بار در اوایل قرن
بیستم با تولید فیلم ژلاتینی برای بسته بندی گوشت شروع شد ولی از دهه 80به
بعد تحقیق و تولید آنها در امریکا و بعضی کشورهای صنعتی شکل جدی تری به
خود گرفت.
متاسفانه در کشور ما ایران کار جدی درباره این نوع فیلمها انجام نشده و یا تحقیقات سطح پایینی داشته است.
پوشش های خوراکی تخریب پذیر به چند دسته تقسیم می شوند و چه خواصی دارند؟
پلیمرهای طبیعی از مواد طبیعی ساخته و یا استخراج می شوند و شامل: نشاسته ، سلولز (چوب)، پروتئین، مو، ابریشم، DNA، RNA.
پلاستیک
های خوراکی معمولا از پلیمرهای طبیعی و جزئ پلیمرهای زیست تخریب پذیر
هستند که بیشتر بیوپلیمرهای پروتئینی هستند و به خوبی می توانند برای بسته
بندی مواد غذایی استفاده شوند.
پوششهای (فیلمهای) بیوپلیمری به 4 دسته کلی یعنی پروتئین ها، پلی ساکاریدها، لیپیدها و پلی استرها تقسیم می شوند.
این
پوشش ها بی رنگ ، بی طعم و قابل خوردن هستند، همچنین از نفوذ گازها مانند
اکسیژن به درون موادخوراکی جلوگیری می کنند. همچنین آنها مانع از بین رفتن
مواد فرار، رطوبت ، مواد روغنی از مواد غذایی می شوند.
بنابراین یک
پوشش دهنده و محافظ خوبی برای بسته بندی مواد غذایی و دارویی هستند.
فیلمهای خوراکی می توانند حاوی مواد مغذی (مانند ویتامین ها)، مواد
نگهدارنده و آنتی بیوتیک ها باشند و به این طریق خواص نگهداری و
نگهدارندگی آنها را افزایش می دهند.
این پوشش از چه ترکیبات پروتئینی و گیاهی دیگری ساخته می شوند؟
همانگونه
که گفته شد این پوششهای پلاستیکی از بیوپلیمرهای پروتئینی ، کربوهیدراتی ،
لیپیدی و پلی استری هستند و اغلب از مواد طبیعی مانند: ذرت ، گندم ، سیب
زمینی ، سویا و... تهیه و استخراج می شوند.
ارزش غذایی فیلمهای
پروتئینی از فیلمهای دیگر بالاتر بوده و خواص تغذیه ای آنها مانند دیگر
پروتئین های طبیعی است. این فیلمها می توانند باعث افزایش اسیدهای آمینه
ضروری مواد غذایی بسته بندی شده شود.
آیا خوردن آنها عوارض گوارشی به همراه ندارد؟
خیر.
هیچ گونه اثر نامطلوب از خوردن آنها به جای نمی ماند البته به شرطی که به
صورت بهداشتی تهیه شوند. از نظر ظاهری سفید یا بی رنگ هستند، طعم و بوی
خاصی ندارند البته در برخی موارد باید رنگبری انجام شود.
از پروتئین زئین ذرت با چه مکانیسمی استفاده می شود؟
12-6
درصد ترکیب ذرت را پروتئین تشکیل می دهد. زئین یکی از پروتئین های ذرت است
و در حدود 70 درصد گلوتن ذرت (پرولامین + گلوتلین) را تشکیل می دهد.آن
تنها پروتئین ذرت است که به صورت تجاری استخراج می شود.
زئین یکی از
پلاستیکهای طبیعی است که در بسته بندی مواد غذایی و دارویی مورد استفاده
قرار می گیرد.با این حال روشهایی مختلف برای تولید زئین وجود دارد و اکثر
این روشها آزمایشگاهی بوده و و به طور کامل تجاری نشده اند.در سطح
آزمایشگاهی معمولا از ذرت آسیاب شده خشک استفاده می شود که در آن زئین فقط
در حدود 4درصد وزن خشک را تشکیل می دهد.
بنابراین راندمان و غلظت زئین
در عصاره استخراج شده پایین بوده و بنابراین هزینه های بازیافت و تغلیظ آن
در سطح صنعتی گران خواهد بود. در سطح تجاری معمولا آرد گلوتن ذرت (CGM)که
یک محصول فرعی در فرآیند تهیه نشاسته از ذرت است به دست می آید. گلوتن ذرت
حاوی 70درصد پروتئین است که 60درصد آن زئین است.
گلوتن ذرت یک محصول کم
بها بوده و به عنوان خوراک دام استفاده می شود. زئین استخراج شده طی
فرآیند فیلم سازی مختلف به فیلمهای ویژه بسته بندی تبدیل می شود. این
روشها شامل روش مرطوب و خشک است و البته روش جدید نیمه مرطوب نیز وجود
دارد که توسط گروه پژوهشی ما برای اولین بار به کار گرفته می شود.
پوششهای زئینی نسبت به سایر پوشش پروتئینی چه مزیتهایی دارند؟
پوششهای زئینی کاربردهای گوناگون در صنایع مختلف غذایی و دارویی دارد که به مزایای کاربردی آنها اشاره می شود:
1-جلوگیری
از کاهش کیفیت بافتی: در این باره می توان به مثالهای زیر اشاره کرد:در
نانها و شیرینی های مغزدار انتقال رطوبت از مغز به پوسته خشک باعث نرم و
مرطوب شدن پوسته و سفت شدن مغز می گردد.
در سوپهای آماده ، انتقال
رطوبت از اجزای مرطوب به اجزای خشک باعث کلوخه ای شدن و عدم هیدراسیون
مناسب در آب می شود.جذب رطوبت در محصولات غله ای تفننی مثل پفک باعث کاهش
تردی و پلاستیکی شدن آنها می شود.
2- جلوگیری از فساد مواد غذایی
3-حفظ ارزش اقتصادی فرآورده
4-به تاخیر انداختن جذب و مهاجرت چربیها
5-جلوگیری از انتقال مواد طعمی و رنگی ماده غذایی به محیط و بین اجزای مواد غذایی هتروژن
6-جلوگیری از نفوذ میکروارگانیسم ها به مواد غذایی
7-افزایش ارزش غذایی محصول
8-استفاده برای میکروان کپسولاسیون افزودنی های غذایی
9-حفاظت محصول در برابر صدمات مکانیکی
10-کاهش مقدار ماده بسته بندی و پیچیدگی بسته بندی
روش ابداعی در طرح شما چه برتری هایی نسبت به طرحهای مشابه دارد؟
در
تهیه فیلمهای خوراکی زئینی ، از پلاستی سایزرهای مختلف برای استحکام و
بهبود خواص فیلمهای زئینی استفاده می شود. کارهایی که قبلا انجام شده
معمولا از اسیدهای چرب مایع استفاده شده است.
در این کار پژوهشی از
قندهای طبیعی و پلی ال هایی مانند سوربیتول به عنوان پلاستی سایزر واز روش
غلتک زنی و پرس داغ برای تولید فیلمها استفاده شد که روشی ساده و کم هزینه
نسبت به روشهای دیگر مانند روشهای کاستینگ و یا اکستروژن است.
این طرح در حال حاضر در چه مرحله ای است؟
این طرح در مراحل پایانی است و تاکنون نتایج قابل قبولی حاصل شده است.
امیداواریم
که بتوان از نتایج آن برای آینده برنامه ریزی و برای صنعتی کردن آن اقدام
کرد. این نوع پوششها در صنایع مختلف مواد غذایی مانند: شکلات و بیسکویت
سازی ، بسته بندی انواع میوه ، گوشت و... با توجه به خواص آنها که قبلا
اشاره شد استفاده می شود.
پونه شیرازی
بنابراین گزارش، دکتر سیدمحمد فاطمی عقدا، معاون وزیر
مسکن و رییس مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، در گفت وگو با دنیای اقتصاد
پیرامون لزوم تهیه این طرح گفت: در تهران روزانه بیش از 40هزار تن آوار
ساختمانی در محل های دفن آوارها تولید می شود که نیازمند مدیریت است.
وی
گفت: این آوارها ممکن است از تخریب جزیی یا کلی بنا و فعالیت های عمرانی
دیگر مانند کانال کشی، گودبرداری و... تولید شوند، اما آوارهای فعالیت های
عمرانی هم دارای حجم بیشتری است و هم بازیافت آنها راحت تر است.
وی
تصریح کرد: با توجه به ضرورت حفظ محیط زیست می توان با فرآوری آوارهای
ساختمانی و با رعایت معیارهای فنی مرتبط به عنوان سنگدانه یا جایگزین
قسمتی از آن در ساخت بتن، فرآورده های بتنی، بتن آسفالتی و عملیاتی مانند
تسطیح، محوطه سازی و... بهره برد.
وی یادآور شد: مرکز تحقیقات
ساختمان و مسکن با اجرای چندین پروژه تحقیقاتی در سالیان گذشته، طرح
مدیریت کاهش آوارهای ساختمانی را تهیه کرده است که هم به مقوله ساخت و
تخریب و هم بازیافت توجه کرده است.
دکتر حمزه شکیب، رییس کمیسیون
توسعه و عمران شورای شهر تهران نیز در این باره به دنیای اقتصاد گفت: با
توجه به اینکه تعداد زیادی از ساختمان ها در شهر تهران در حال تخریب و
نوسازی است، با تهیه و ابلاغ طرح جامع نخاله های ساختمانی می توان از این
مصالح بخشی را به طور مستقیم و بخشی را به صورت بازیافت شده، مورد استفاده
قرار داد.
همچنین آن بخشی از آوارهای ساختمانی هم که قابل استفاده
نیست باید در مناطقی دفن شود که مشکلات زیست محیطی برای ساکنان آن مناطق
نداشته باشد.
وی با اشاره به ارائه طرحی در این رابطه از سوی مرکز
تحقیقات ساختمان و مسکن به کمیسیون توسعه و عمران شورای شهر گفت: این طرح
با همکاری کارشناسان مرکز تحقیقات و اعضای کمیسیون عمران در حال بررسی است
تا پس از تکمیل و اتفاق نظر بر روی محورهای آن این طرح با قید یک فوریت در
صحن علنی شورا مطرح شود.
وی با بیان اینکه تاکنون چنین طرحی در سطح
کشور تهیه نشده، اظهار کرد: تهیه و اجرای این طرح در شرایطی که هم اکنون
حدود 70 الی 80درصد نخاله های ساختمانی قابل استفاده مجدد است، ضروری است.
وی ادامه داد: هم اکنون بخش اعظم آوارهای ناشی از تخریب و نوسازی
واحدهای مسکونی موجود، مصالح بنایی است حتی نخاله های ناشی از تخریب
ساختمان های بتنی نیز قابل استفاده است؛ چرا که قاعدتا از میلگردها، شن و
ماسه ها و... موجود در ستون ها و تیرهای تخریب شده، می توان استفاده کرد.
به
اعتقاد وی، با اجرای این طرح کمک قابل توجهی به اقتصاد ساخت و ساز کشور می
شود و می تواند در راستای کمک به محیط زیست موثر واقع شود.
به گزارش
دنیای اقتصاد با توجه به حجم انبوه ساخت و سازها در کشور و در نتیجه حجم
قابل توجه تولید نخاله های ساختمانی به نظر می رسد چنانچه پیشنهاد مرکز
تحقیقات ساختمان در شورای شهر مورد تایید قرار بگیرد،ظرفیت جدیدی برای
تولید مصالح ساختمانی در کشور به وجود خواهد آمد.
شرکت فراسو یکی از تولیدکنندگان قطعات کامپیوتری خط تولید صفحه کلید با طرح «فراسی» خود را افتتاح کرد.
در
کنفرانس مطبوعاتی که پس از بازدید در محل کارخانه برگزار شد، احمد علیپور،
رییس هیات مدیره گروه فراسو با معرفی کیبورد جدید این شرکت و ویژگی های آن
به سوالات خبرنگاران نیز پاسخ داد.
علیپور در رابطه با طرح جدید
«فراسی» ابراز امیدواری کرد که این طرح بتواند با توجه به نیاز شرکت های
دولتی و خصوصی و همه کاربرانی که با نرم افزارهای کاربردی فارسی کار می
کند،در حفظ و اشاعه بیشتر خط و زبان فارسی موثر باشد.
علیپور در
ادامه افزود: به منظور اشاعه هر چه بیشتر استفاده از صفحه کلید طرح
«فراسی» و کمک به متقاضیانی که صفحه کلیدهای قدیمی دارند، طرح خرید صفحه
کلید خریداران قبلی فراسو و تعویض آن با مدل های موجود «فراسو» اجرا می گردد.
با توجه به ساخت کامل چندین مدل از صفحه
کلیدهای فراسو بدین ترتیب به تمام کاربرانی که مایلند صفحه کلید قدیمی و
حتی معیوب خود را که طی 12 سال اخیر تهیه کرده اند تا صفحه کلیدهای طرح
«فراسی» جدید تعویض کنند مبلغ 5هزار تومان بابت کمک به اشاعه خط و زبان
فارسی به عنوان تخفیف اعطا می شود.برای سایر صفحه کلیدهای با برندهای
متفرقه نیز در صورت تقاضای تعویض با کیبورد «فراسی» مبلغ 1500 تومان در
نظر گرفته شده است.
علیپور امتیاز دیگر طرح تعویض صفحه کلیدهای
غیرفارسی را بازیافت و استفاده از هزاران صفحه کلید قدیمی بدون استفاده یا
کم استفاده در ادارات سازمان ها و منازل دانست و با توجه به وجود بیش از
5میلیون صفحه کلید فراسو نزد کاربران ایرانی پتانسیل یارانه ارائه شده
توسط این شرکت در رابطه با طرح تعویض را میلیاردها تومان اعلام کرد.
گفتنی است کیبورد جدید شرکت فراسو با مدل FCR-8X0 (طرح فراسی) است که نوشتار کلیدهای آن با خط نستعلیق فارسی است.
کرج - خبرنگار رسالت:
مدیرعامل سازمان بازیافت و تبدیل
مواد شهرداری کرج از آغاز به کار ایستگاه های تفکیک زباله از مبدا خبر
داد. سیدمجید مساعد با اشاره به تولید روزانه 1200 تن زباله در شهرستان کرج بر
گسترش فرهنگ بازیافت در جامعه تاکید کرد و افزود: هم اکنون از مجموعه زباله های
تولیدی روزانه فقط 250 تن تبدیل به کود آلی می شود. وی خاطرنشان کرد: بخشی از
اطلاع رسانی و فرهنگ سازی بین شهروندان از طریق فعالیت ایستگاه های تفکیک زباله که
در مناطق مختلف شهری مستقر هستند انجام می شود.
مساعد گفت: شهروندان می توانند
علاوه بر تحویل پسماندهای خشک به ایستگاه ها اطلاعات مورد نیاز خود را نیز کسب
کنند. مدیرعامل سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهرداری کرج با بیان اینکه این پایگاه
ها از هم اکنون در مناطق 2، 3، 6، 9 و 10 فعالیت خود را آغاز کرده اند یادآور شد:
براساس برنامه ریزی های صورت گرفته و به کارگیری امکانات جدید و خودروهای ویژه نسبت
به جمع آوری پسماندهای خشک از درب منازل به صورت هفتگی و در ساعات مشخص اقدام می
شود.
منصور باقرصاد معاون خدمات شهری شهرداری اصفهان در یک
نشست خبری با بیان اینکه روزانه 40 تن پسماند از مطب ها و بیمارستان های
اصفهان جمع آوری می شود گفت: بدلیل اینکه صاحبان مطب ها و همچنین
بیمارستان ها از پرداخت هزینه جمع آوری ودفن این پسماندها به معاونت خدمات
شهرداری خودداری می کنند این پسماندها معضلی برای شهراصفهان شده است.
وی
افزود: براساس قانون پسماندها هرتولیدکننده زباله های خطرناک باید آن را
به پسماندها تبدیل کند و سپس برای جمع آوری در اختیار شهرداری قرار دهد.
معاون خدمات شهری شهرداری اصفهان با اشاره به اینکه سازمان پسماند مسئول
جمع آوری دفع و دفن پسماند های خشک می باشد تصریح کرد: درکارخانه کمپوست
روزانه 80 تن پسماند به کود آلی کمپوست تبدیل می شود.باقرصاد مواد
بازیافتی را سرمایه ملی تلقی کرد و اظهار داشت: هم اکنون مواد جامد زائد
کوچک جمع آوری می شود و قرار است درهفته پایانی هرماه مواد جامد حجیم
نیزاز درب منازل تحویل گرفته شود و از مواد قابل بازیافت آنها استفاده شود.
روزنامه دنیای اقتصاد: دومین طرح آمایش صنعتی نیز در گیلان با حضور وزیر
صنایع و معادن در سیاهکل به بهره برداری رسید. رییس سازمان صنایع و معادن
گیلان در این خصوص گفت: واحد صنعتی بازیافت بطری های پت (ضایعاتی)، با هدف
بازیافت و استفاده بهینه از مواد ضایعاتی و سودآوری اقتصادی راه اندازی
شده است. محمدحسین اصغریان افزود: برای راه اندازی این واحد صنعتی که در
زمینی به مساحت پنج هزار متر مربع در شهرک صنعتی سیاهکل ساخته شده،
70میلیارد ریال سرمایه گذاری شده است.
وی گفت: با راه اندازی این واحد، برای 100 نفر فرصت اشتغال ایجاد می شود.