محققانی که بر روی مشکل زبالههای پلاستیکی موجود در دریا مطالعه میکنند پیشبینی میکنند که تا سال ۲۰۵۰ تقریبا هر پرنده ساحلی تکه ای پلاستیک در دستگاه گوارش خود خواهد داشت. این پیش بینی ترسناک بر اساس تحقیق جدیدی است که نشان میدهد
در حال حاضر ۹۰ درصد پرندگان دریایی پلاستیک درون بدن خود دارند !!
در دهههای اخیر مقدار پلاستیکی که در سیستم گوارشی پرندگان میماند به شدت افزایش پیدا کرده است. در سال ۱۹۸۰ حدود ۱۰ درصد این پرندگان، پلاستیک درون شکم خود داشتند. افزایش تعداد این پرندگان به دلیل مقدار بسیار زیاد زبالههای پلاستیکی است که امروزه در آبهای دریاها انباشته شده است ،حدود ۳۶۰ هزار قطعه پلاستیک در هر مایل مربع اقیانوسها !
بوریس ورم (Boris Worm)، زیست شناسی از دانشگاه دالهاوس که تفسیری بر این تحقیق نوشته است میگوید: این مشکل به تمام انسانها مربوط میشود و فعالیتهای روزانه ما را تحت تاثیر قرار میدهد.
کریس ویلکاکس (Chris Wilcox) و همکارانش، اریک فن سبیل (Erik van Sebill) و بریتا دنیسهاردستی (Britta Denise Hardesty) از CSIRO (سازمان تحقیات علمیوابسته به دولت فدرال استرالیا) این تحقیق را هدایت کردند. آنها دادهها را با ترکیب اطلاعاتی دیگر بر روی ۱۸۶ گونه پرنده دریایی بررسی کردند. اطلاعاتی از قبیل آلودگی پلاستیکی در زیستگاههای پرندگان، روشهای غذایابی، اندازه بدن و… .
سپس محققان اطلاعات حقیقی بلعیدن زبالههای پلاستیکی توسط پرندگان را با استفاده از گزارشهای سالهای ۱۹۶۲ تا ۲۰۱۲ گردآوری کردند. طبق نوشته ویلکاکس و همکارانش، مدل آماری و دیگر دادهها نشان میدهد که اگر این مطالعات امروز انجام میشد نرخ بلعیدن پلاستیک پرندگان ۹۰ درصد به دست میآمد. یافتههای آنان در مجله پیشرفتهای آکادمیملی علوم (Proceedings of the National Academy of Sciences) منتشر شده است. نویسندگان مقاله میگویند:
ما پیشبینی میکنیم که بلعیدن پلاستیک در پرندگان رو به افزایش است و تا سال ۲۰۵۰ به نرخ ۹۹ درصد خواهد رسید.
مدلی که آنها استفاده کردند باعث شد محققان عقیده پیدا کنند که پرندگان دریایی در اطراف دریای تاسمان، بین استرالیا و نیوزیلند، در معرض بیشترین خطر قرار دارند. تمرکز زیاد زبالههای پلاستیکی در این منطقه همراه با جمعیت زیاد پرندگان خطری که منطقه را تهدید میکند، توضیح میدهد. قرنها است که تمام گونهها برای تولید مثل، غذایابی و دیگر اعمال بر منابع این منطقه تکیه دارند.
ورم میگوید:
پرندگان به دنبال پیدا کردن قطعات قابل رویت بر آب، زبالههای پلاستیکی را با غذا اشتباه میگیرند. پرندگان قطعات بسیار مختلفی را میبلعند، شامل فندکهای یک بار مصرف، مسواک، میلههای نوری ( که در ماهی گیریهای طولانی استفاده میشود) و خرده ریزهای پسماندها و زبالههای پلاستیکی بزرگ تر.
ورم اضافه میکند که مقدار زیادی از زبالههای پلاستیکی اقیانوسها از طریق رودخانهها به آن راه یافته است، پس منبع آلودگی خیلی عقب تر از اقیانوسها و در خشکی قرار دارد.
این آلودگی حتی اگر بلعیده نشود برای پرندگان و دیگر گونههای حیات وحش مضر است زیرا منجر به مسمومیت، انسداد روده و دیگر مشکلات میشود. برای مثال نگه دارنده پلاستیکی بستههای نوشابه دور گردن پرندگان و لاک لاکپشتها و دیگر حیوانات پیدا شده و نتایج وحشت آوردی به بار آورده است.
با توجه به آن چه دانشمندان میگویند با کم کردن اتکای خود به پلاستیک و مدیریت بهتر زبالهها میتوان آلودگی اقیانوسها و خطرات سلامت پرندگان دریایی و دیگر گونهها را کاهش داد. ورم میگوید:
بزرگ ترین مشکل رشد سریع اقتصادی در حالی است که مدیریت استفاده ( مانند ذخیره امن و بازیابی) به همان نرخ رشد نکرده است. به همین دلیل زبالهها هر جایی رها میشوند و درست انباشته نمیشود.
منبع: http://saakhtani.ir/archive/1394/06/17561http://saakhtani.ir/archive/1394/06/17561