پسماندها و بازیافت
اخبار مربوط به زباله و بازیافتپسماندها و بازیافت
اخبار مربوط به زباله و بازیافتتبدیل زباله به انرژی در نروژ
تبدیل زباله به انرژی در نروژ
تبدیل زباله به انرژی در نروژ
برای کشوری همانند نروژ که دارای منابع سرشاری از انرژی های فسیلی است استفاده از منابع دیگر انرژی، قدری نامتجانس به نظر می رسد. با این وجود امروزه نروژ کشوری است که از راه سوزاندن زباله، انرژی تولید می کند. در ابتدا اینگونه به نظر می رسید که تجارت زباله ها چندان تجارت پرسودی نباشد، ولی با گذشت زمان عکس این موضوع ثابت شد. تنها در بازه زمانی بین اکتبر تا آوریل سال 2012 کشور انگلستان درحدود 45هزار تن زباله های خانگی شهرهای بریستول و لیدز را برای سوزاندن به نروژ ارسال کرد که بطور حتم برای سوزاندن آنها مبلغ قابل توجهی را نیز به نروژ پرداخت کرده است. بدین طریق سوزاندن زباله های خانگی منبع درآمد جدیدی است که نصیب نروژی ها می شود. مسئولین دست اندرکار از بازگو کردن میزان درآمد خود سرباز می زنند ولی آنچه که از شواهد پیداست این بازار در حال رشد می باشد. 50درصد درآمد حاصله ناشی از واردات و دریافت زباله ها از دیگر کشورها بدست می آید و 50 درصد درآمدهای دیگر از فروش انرژی تولید شده از سوزاندن زباله ها می باشد. لازم به ذکر است که تنها کشور نروژ نیست که از زباله ها انرژی تهیه می کند بلکه این روش جدید درآمدزایی در سایر کشورهای اروپایی نیز رو به افزایش است و اکنون در حدود 420 کارخانه برای سوزاندن زباله و تولید انرژی و گرما وجود دارد. آمار منتشر شده در اروپا نشان از آن دارد که آلمان بیشترین حجم واردات زباله را بعد از سوئد، بلژیک و هلند داراست. با این وجود این نروژ است که بیشترین انرژی را از راه سوزاندن زباله ها بدست می آورد. کوره های مخصوص زباله سوزی در اسلو بزرگتر از حد مورد نیاز ساخته شده اند تا در صورتی که در آینده با رشد فزاینده تولید زباله مواجه شدند، از این بابت دچار محدودیت نشوند. اکنون نروژی ها معتقدند که با افزایش تعداد کشورهایی که دیگر حاضر به دفن زباله در اروپا نیستند، می توانند روز به روز انرژی بیشتری تولید کنند. آنها سالیانه در حدود 410 هزار تن زباله را در کوره های زباله سوزی اسلو می سوزانند که تنها 45 هزار تن آنها از انگلستان و ایرلند وارد می شود. در حال حاضر در اروپا سالیانه در حدود 150 میلیون تن زباله تولید می شود که می تواند منبع بسیار خوبی برای تولید انرژی باشد. حتی برای انگلیسی ها هم به مقرون به صرفه است زیرا هزینه و تبعات دفن زباله بیشتر از هزینه ای است که آنها برای سوزاندن زباله به نروژ پرداخت می کنند. لازم به ذکر است که این کوره ها تنها زباله های پاک را می پذیرند و شهردار اسلو بسیار مراقب است که از ورود زباله های خطرناک جلوگیری بعمل آورد. شهروندان نروژ در زمینه زباله ها بسیار حساس و دقیق هستند و آنها را در سه کیسه جداگانه دسته بندی کرده و قرار می دهند. کیسه های آبی برای زباله های پلاستیکی قابل بازیافت، کیسه های سبز برای پسماندهای غذایی به جهت تولید بیوگازها و کیسه های سفید برای برای سایر مواردی که باید به کارخانه های دفع زباله برده شوند. با این وجود آنها نمی توانند زباله هایی را که از انگلستان و ایرلند به نروژ وارد می شوند بطور دقیق بررسی کنند. تشخیص این کار بسیار دشوار است. برخی از طرفداران محیط زیست و دوستاران طبیعت معتقد هستند که سوزاندن زباله ها و تبدیل آنها به انرژی نمی تواند به اندازه کافی سبز باشد. آنها تخمین می زنند که تقریبا 80 درصد از تمامی آنچه که سوزانده می شود قابل بازیافت است. همچنین از نظر ظاهری برخی از این کارخانه های تبدیل زباله به انرژی می توانند چهره شهرها را زشت کنند. با این وجود اکثر افراد ساکن در این شهرها با این روش تولید انرژی موافق هستند و تقریبا 70% از افراد خواهان استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر می باشند. آنها معتقدند که استفاده از این نوع کارخانه ها می تواند منبع تولید برق و گرمای مناسبی برای شهرها باشند. بطور حتم استفاده از زباله ها بعنوان منبعی برای تولید انرژی می تواند یک فکر و ایده بسیار خوب و درخشانی به حساب آید.
منبع : http://www.khoshkhabar.net/p
تبدیل قوطی‌های پلاستیکی به پارچه درست در منزل شما
ا توجه به حجم روزافزون زباله‌ای که هر ساله توسط انسان‌ها به چرخه‌ی محیط زیست اضافه می‌شود، به کارگیری روش‌هایی برای بازیافت و استفاده‌ی مفید از این مواد اهمیت بیشتری خواهد یافت. امروزه در برخی از کشورها شاهد تبدیل بخش قابل توجهی از این مواد بازیافتی به لوازم قابل استفاده هستیم به طوری که تعدادی از این کشورها اقدام به خرید ضایعات کشورهای دیگر می‌کنند. در این مطلب به سراغ دستگاهی جدید می‌رویم که در همین راستا به کار گرفته خواهد شد.
اگر از دست بطریهای خالی آب معدنی یا نوشابه که در منزل انباشته شده‌اند، خسته شده‌اید، شاید این دستگاه پاسخ مشکل شما باشد. طراحی مجارستانی به نام"Kovaces Apor"، دست به کار شده و طرحی ارائه کرده که با ساخت دستگاهی مخصوص این بطریهای خالی را در منزل و خیلی راحت به پارچه تبدیل نمود. این دستگاه به نام "Pete"، یکی از شش فینالیست نهایی رقابت سالانه‌ی "Electrolux Design Lab" بود، دستگاهی قابل نصب روی دیوار که راه حل مفیدی برای استفاده‌ی مجدد از پلاستیک ارائه می‌دهد.
ایده‌ی اصلی کار از یک روز بارانی و گردش در ناحیه‌ی دلتای دانوب در رومانی شکل گرفت، جایی که آب تعداد قابل توجهی بطریهای خالی نوشیدنی را با خود حمل و در مسیر خود زیر و رو می‌کرد.این مخترع در این باره می‌گوید:
این منظره‌ای ناخوشایند بود، جای بسی تأسف است که رود دانلوب از این زباله‌ها پر شده، در واقع باید گفت زمین در آستانه‌ی اشباع شدن از پلاستیک است. اما من باور دارم در آینده می‌توان این ضایعات پلاستیکی را در منزل خود به مواد مفیدتری تبدیل کرد، کاری که مهمترین فایده و اثرش، حفظ و بقای محیط زیست و این کره خاکی است.
در هنگام استفاده از این دستگاه تنها کافی است نوع لباسی که تمایل دارید را به علاوه رنگ و اندازه‌ی برش آن انتخاب کنید، سپس تعداد مورد نیاز بطری پلاستیکی را وارد دستگاه نمایید. دستگاه در ابتدا پلاستیک را به پلی استر تبدیل کرده و سپس لباس مورد نظر را روی آن چاپ می‌کند. با این کار هم مصرف کننده با انجام بازیافت به شکلی طبیعی و راحت، از فواید اقتصادی کار بهره می‌برد و هم محیط زیست آلودگی کمتری به خود دیده و بقای ما روی زمین مدتی بیشتر به طول خواهد انجامید.
کاغذ مدرن بدون نیاز به جوهر
ساخت نخستین کاغذ ساطع‌کننده نور در جهان
دانشمندان دانشگاه سیچوان چین نخستین کاغذ انعطاف‌پذیر، شفاف و ساطع‌کننده نور در جهان را با استفاده از مواد دوستدار محیط زیست تولید کردند.
جزئیات این فناوری در مجله ACS Applied Materials & Interfaces ارائه شده است.
تولید کاغذ ضدآب از بطریهای پلاستیکی!
یک گروه از کارآفرینان مکزیکی موفق به ابداع روشی شده اند که بطری های پلاستیکی را به کاغذ ضدآب تبدیل می کند.
به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران، محققان ادعا کرده‌اند که این روش در تولید همین مقدار کاغذ به روش‌های سنتی، باعث حفظ 20 درخت می‌شود و حدود 56 هزار لیتر آب در هر تن تولید کاغذ صرفه‌جویی می‌شود. کاغذ ضدآب در چاپ کتاب، انواع لوازم‌التحریر و جعبه کاربرد دارد.مدیر این پروژه هزینه تمام شده تولید کاغذ به این روش را 15 درصد ارزان‌تر از مکانیسم‌های فعلی برآورد کرده است؛ البته اسپانیا و تایوان نیز از روشی مشابه برای تولید کاغذ استفاده می‌کنند ولی قیمت تمام شده روش محققان مکزیکی، یک چهارم روش استفاده شده در دو کشور دیگر است.
سالانه حدود 700 هزار تن کاغذ برای تولید کتاب، دفتر، جعبه و دستمال توالت در مکزیک تولید می‌شود که هزینه‌های تولید و جنگل‌زدایی آن بسیار بالاست.
بطریهای پلاستیکی استفاده شده در این فرآیند از جنس پلی‌اتیلن ترفتالات یا به اختصار PET هستند.
منبع : http://papna.ir/
کاغذ دیجیتال را بهتر بشناسید
کاغذ دیجیتال نوعی کاغذ است که به همراه قلم دیجیتال برای ایجاد اسناد دیجیتال دست نوشته به کار می رود.
به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران، الگوی نقطه ای چاپ شده مختصات نقاط را بر روی کاغذ دیجیتال مشخص می سازد.قلم دیجیتال از این الگو برای نگهداری دست نوشته و انتقال آن به رایانه استفاده می کند.کاغذ دیجتال نباید با کاغذ الکترونیک اشتباه گرفته شود.
کاغذ دیجیتال
مختصات نقطه ای نوعی بارکد دو بعدی است.معمول ترین الگوی مورد استفاده در این کاغذ الگوی نقطه ای آنوتو (Anoto)است.در الگوی نقطه ای آنوتو کاغذ به جدولی با فواصل ۳/۰ میلی متر تقسیم می شود.
دوربینی که بر روی قلم دیجیتال نصب شده معمولا یک گروه ۶×۶ نقطه ها را ثبت می کند.تمام فضای الگو به حوزه (domain)های متعددی تقسیم می شود.می توان الگوی نقطه ای آنوتو را با استفاده از یک فرآیند استاندارد چاپ با تفکیک حداقل ۶۰۰ dpi و جوهر سیاه کربن پایه تقریباً بر روی هر کاغذی چاپ کرد.
جوهر نور مادون قرمز ساطع شده از قلم دیجیتال را جذب می کند و با استفاده از گیرنده ای که دارد الگوی نوری بازتاب شده از کاغذ را اندازه گیری می کند. می توان از جوهرهایی به رنگ های دیگر و نیز جوهر سیاه غیر کربن پایه برای چاپ اطلاعاتی که برای کاربر قابل رؤیت و برای قلم دیجیتال نامرئی باشند استفاده کرد.
منبع : http://papna.ir/
چاپگری با قابلیت استفاده از کاغذهای استفاده شده
برای بسیاری از کاربران چاپگر، تامین کاغذ مورد استفاده چاپگر یک مشکل است.
این مشکل برای شرکت و اداراتی با حجم چاپ روزانه زیاد بیشتر به چشم می‌آید. به همین دلیل در بعضی از موارد مشاهده می‌شود که راهکارهای عجیبی برای کم کردن هزینه‌های تامین کاغذ از طرف بعضی ارایه می‌شود.
یکی از این راه حل ها استفاده از کاغذهایی است که یک بار مورد استفاده قرار گرفته و به بیان ساده‌تر یک روی آنها چاپ شده و روی دیگر سفید است. استفاده از این کاغذها اگرچه تا حدودی موجب صرفه‌جویی در هزینه تامین کاغذ می‌شود، اما پس از مدتی موجب بروز ایراداتی برای چاپگر شده و هزینه‌های جانبی را دو برابر می‌کند.
این موضوع موجب شد تا برخی از تولیدکنندگان در این زمینه دست به ابتکاراتی بزنند.
تولید و ورود چاپگرهایی با قابلیت بازیافت کاغذ یا تبدیل کاغذهای چاپی و استفاده شده به کاغذهای سفید یکی از این ابتکارات است.
بر اساس خبرهای رسیده، این اواخر دستگاه‌های چاپگر جدیدی به بازار معرفی شده‌اند که نه تنها کاغذهای استفاده شده (کاغذهایی که یکبار مورد استفاده چاپگر قرار گرفته‌اند) مشکلی برایشان ایجاد نمی‌کند.بلکه اصلا این دستگاه برای کاغذهای پرینت شده طراحی و تولید
شده است.
کافی است کاغذهای پرینت شده را در این دستگاه دیجیتالی قرار دهید و از طرف دیگر کاغذ سفید تحویل بگیرید!
این دستگاه توسط مهندسان دانشگاه کمبریج طراحی و تولید شده است. آنها از لیزر سبز برای این کار استفاده می‌کنند؛ چرا که بیشترین توانایی را برای این کار دارد.
این دستگاه که Unprint نام دارد، همچنین از پالس‌های کوتاه لیزر برای پاک کردن کلمات و تصاویر از روی کاغذ استفاده می‌کند. لیزر در واقع جوهر روی کاغذ را بخار می‌کند. اما به طوری که آسیبی به خود کاغذ وارد نمی‌شود. این دستگاه کمک بزرگی به صرفه‌جویی در مصرف کاغذ می‌کند و جان هزاران درخت را نیز نجات می‌دهد.
منبع: خبرگزاری فارس
احتمال تکرار فاجعه 1952 لندن در تهران
احتمال تکرار فاجعه 1952 لندن در تهران
کارشناسان می گویند که ادامه آلودگی هوا در تهران احتمال تکرار فاجعه 1952 لندن را در پی دارد. در این حادثه 4 هزار نفر در عرض 3 روز جان باختند. از دیدگاه برخی کارشناسان شهری احتمال بروز فاجعه ۱۹۵۲ لندن در تهران وجود دارد. در این حادثه به علت ساکن شدن هوا در شهر لندن، بیش از چهار هزار شهروند در عرض سه روز جان خود را از دست دادند.
به گزارش عصر فردا، با توجه به تعدد آلاینده و موقعیت جغرافیای تهران از نظر قدرت پالایندگی، کارشناسان پیش بینی می کنند پایتخت نیز دچار فاجعه ای مشابه شود.
کمال شعار، عضو اسبق هیات مدیره شرکت کنترل کیفیت هوای تهران بروز چنین فاجعه ای در تهران را دور از ذهن نمی داند و می گوید: «در دهه ۵۰ دود ناشی از احتراق زغال سنگ، آلودگی هوا در لندن و بسیاری از شهرهای اروپایی را تشدید کرده و ساکن شدن هوای لندن معلول افزایش میزان این آلاینده بود که درصد قابل توجهی از شهروندان را به کام مرگ کشاند و امروزه نمی توان نگران تکرار این فاجعه نشد چرا که آلاینده هایی که در تهران تولید می شود خطر بیشتری از زغال سنگ در لندن دهه ۵۰ دارد.»
محمد فاطمی، کارشناس محیط زیست نیز می گوید: «قدرت پالایندگی پایین تهران و تراکم ساختمان ها یکی از موضوعاتی است که احتمالات در خصوص تکرار فاجعه ۵۲ لندن را تقویت می کند؛ چرا که در چنین شرایطی ما با افزایش میزان آلاینده نیز مواجه هستیم و چه بسا مجموع این شرایط وضعیتی مشابه لندن را ایجاد کند.»
احتمال تکرار فاجعه 1952 لندن در تهران
کارشناسان می گویند که ادامه آلودگی هوا در تهران احتمال تکرار فاجعه 1952 لندن را در پی دارد. در این حادثه 4 هزار نفر در عرض 3 روز جان باختند. از دیدگاه برخی کارشناسان شهری احتمال بروز فاجعه ۱۹۵۲ لندن در تهران وجود دارد. در این حادثه به علت ساکن شدن هوا در شهر لندن، بیش از چهار هزار شهروند در عرض سه روز جان خود را از دست دادند.
به گزارش عصر فردا، با توجه به تعدد آلاینده و موقعیت جغرافیای تهران از نظر قدرت پالایندگی، کارشناسان پیش بینی می کنند پایتخت نیز دچار فاجعه ای مشابه شود.
کمال شعار، عضو اسبق هیات مدیره شرکت کنترل کیفیت هوای تهران بروز چنین فاجعه ای در تهران را دور از ذهن نمی داند و می گوید: «در دهه ۵۰ دود ناشی از احتراق زغال سنگ، آلودگی هوا در لندن و بسیاری از شهرهای اروپایی را تشدید کرده و ساکن شدن هوای لندن معلول افزایش میزان این آلاینده بود که درصد قابل توجهی از شهروندان را به کام مرگ کشاند و امروزه نمی توان نگران تکرار این فاجعه نشد چرا که آلاینده هایی که در تهران تولید می شود خطر بیشتری از زغال سنگ در لندن دهه ۵۰ دارد.»
محمد فاطمی، کارشناس محیط زیست نیز می گوید: «قدرت پالایندگی پایین تهران و تراکم ساختمان ها یکی از موضوعاتی است که احتمالات در خصوص تکرار فاجعه ۵۲ لندن را تقویت می کند؛ چرا که در چنین شرایطی ما با افزایش میزان آلاینده نیز مواجه هستیم و چه بسا مجموع این شرایط وضعیتی مشابه لندن را ایجاد کند.»
با زمین چه کردیم؟
با زمین چه کردیم؟
در روزهای گرم تابستان که برای کارهای مختلف شخصی و روزانه به خیابان می رویم، خیلی ساده برای رفع تشنگی به اولین بقالی یا سوپر رفته و یک بطری پلاستیکی آب معدنی می خریم و بعد از تمام شدن آب، بطری را داخل سطل زباله می اندازیم. اما شاید خودمان هم به درستی ندانیم که با هر بطری، ناخواسته تیشه به ریشه زمینی می زنیم که میلیون ها سال است با نجابت میزبانمان بوده!
درخت هایش زا بریده ام و تنش را برای ساختن جاده ها زخمی کرده ایم، روی رودهایش سد زده ایم و دریاچه ها را خشکانده ایم، زباله های اتمی را زیر خاکش دفن کرده ایم و تا توانسته ایم آب و هوایش را آلوده کرده ایم...
اما شاید یکی از مهمترین جنایاتی که تا کنون در حق زمین شده، ترویج استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی باشد. ظروفی که گرچه یک بار مصرف می شوند اما تا سالیان دراز بدون تجزیه شدن، روی زمین باقی مانده و آن را آلوده می کنند.
به گزارش همشهری آنلاین:
یک خانواده به طور میانگین 827 بطری پلاستیکی در سال، مصرف می کند. سایر ظروف یک بار مصرف، کیسههای زباله و صدها وسیله دیگر را هم به آن اضافه کنیم، می بینیم که سهم هر یک از ما در آلوده کردن محیط زیست اطرافمان بسیار زیاد است. ماده اصلی پلاستیک مواد نفتی است و بیش از هزاران نوع پلاستیک با کاربردهای متفاوت وجود دارد. هزینه ساخت وسایل پلاستیکی چون در بسیاری موارد ارزان تر از مواد دیگر است مورد توجه تولیدکنندگان قرار می گیرد.
جالب اینجاست که دانشمندان از سال ها پیش به فکر ساختن مواد پلاستیکی بی خطر برای محیط زیست افتاده اند اما هنوز قادر به ساختن ماده ای که بتواند با پلاستیک رقابت کند و به طور کامل جایگزین آن شود، نشده اند.
تا کنون انواع بسیاری از ظروف یکبار مصرف با استفاده از مواد اولیه آلی ساخته شده اما بالا بودن هزینه تمام شده این محصولات، مشکل استفاده از ظروف پلاستیکی را حل نکرده است.
هر ظرف پلاستیکی برای تجزیه شدن، به 300 تا 500 سال زمان نیاز دارد. با این توصیف، خودمان قضاوت کنیم که سهم هر یک از ما در آلودگی این کره خاکی چه قدر است...
با زمین چه کردیم؟
در روزهای گرم تابستان که برای کارهای مختلف شخصی و روزانه به خیابان می رویم، خیلی ساده برای رفع تشنگی به اولین بقالی یا سوپر رفته و یک بطری پلاستیکی آب معدنی می خریم و بعد از تمام شدن آب، بطری را داخل سطل زباله می اندازیم. اما شاید خودمان هم به درستی ندانیم که با هر بطری، ناخواسته تیشه به ریشه زمینی می زنیم که میلیون ها سال است با نجابت میزبانمان بوده!
درخت هایش زا بریده ام و تنش را برای ساختن جاده ها زخمی کرده ایم، روی رودهایش سد زده ایم و دریاچه ها را خشکانده ایم، زباله های اتمی را زیر خاکش دفن کرده ایم و تا توانسته ایم آب و هوایش را آلوده کرده ایم...
اما شاید یکی از مهمترین جنایاتی که تا کنون در حق زمین شده، ترویج استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی باشد. ظروفی که گرچه یک بار مصرف می شوند اما تا سالیان دراز بدون تجزیه شدن، روی زمین باقی مانده و آن را آلوده می کنند.
به گزارش همشهری آنلاین:
یک خانواده به طور میانگین 827 بطری پلاستیکی در سال، مصرف می کند. سایر ظروف یک بار مصرف، کیسههای زباله و صدها وسیله دیگر را هم به آن اضافه کنیم، می بینیم که سهم هر یک از ما در آلوده کردن محیط زیست اطرافمان بسیار زیاد است. ماده اصلی پلاستیک مواد نفتی است و بیش از هزاران نوع پلاستیک با کاربردهای متفاوت وجود دارد. هزینه ساخت وسایل پلاستیکی چون در بسیاری موارد ارزان تر از مواد دیگر است مورد توجه تولیدکنندگان قرار می گیرد.
جالب اینجاست که دانشمندان از سال ها پیش به فکر ساختن مواد پلاستیکی بی خطر برای محیط زیست افتاده اند اما هنوز قادر به ساختن ماده ای که بتواند با پلاستیک رقابت کند و به طور کامل جایگزین آن شود، نشده اند.
تا کنون انواع بسیاری از ظروف یکبار مصرف با استفاده از مواد اولیه آلی ساخته شده اما بالا بودن هزینه تمام شده این محصولات، مشکل استفاده از ظروف پلاستیکی را حل نکرده است.
هر ظرف پلاستیکی برای تجزیه شدن، به 300 تا 500 سال زمان نیاز دارد. با این توصیف، خودمان قضاوت کنیم که سهم هر یک از ما در آلودگی این کره خاکی چه قدر است...
گیاهی که 9 ریشتر زلزله را هم تحمل می کند
گیاهی که 9 ریشتر زلزله را هم تحمل می کند
حتی اگر دنیای بدون درخت هم برای آدم های ماشینی قابل تصور باشد، اما یک دنیای بدون چوب را نمی توان متصور بود، چوب ماده ای که در بسیاری از وسایلی که روزمره در از آنها استفاده می کنیم به کار می رود. گیاه بامبو در بسیاری از نقاط دنیا یافت می شود اما این گیاه در ژاپن تنها یک گیاه نیست بلکه جزوی از فرهنگ و تاریخ مردم این کشور است و می توان رد آن را در هر جای این کشور مشاهده کرد.
از بامبو برای ساخت خانه و سر پناه، ساخت لوازم منزل و دکوراسیون همچنین سازهای موسیقی و خیلی چیز های دیگر استفاده می شود این گیاه داری خواص جالی است که در هیچ گیاه دیگری در دنیا یافت نمی شود.
یک شاخه بامبو از بسیاری آلیاژهای فولادی مقاومت بالاتری دارد همچنین می تواند بیشتر از بسیاری از انواع بتن ها مقاومت داشته باشد و موریانه هم بر آن اثری ندارد و مانند چوب دارای رگه و گره نیست و کاملا یک پارچه است، از این رو از بامبو یک منبع خوب برای ساخت و ساز است که از گذشته تا به امروز هم از آن استفاده می شود ولی دانستن این که خانه های ساخته شده از بامبو تا 9 ریشتر زلزله را تحمل می کنند شاید توجیه بیشتری برای استفاده هر چه بیشتر بامبو در ساخت و ساز باشد.
این گیاه که دارای رکورد رشد سرعت است می تواند تا یک متر و بیست سانتی متر در روز رشد کند و می توان شاخه های آن را هر سه سال یک بار به صورت کامل برداشت کرد بدون آن که اثری بر محیط زیست یا سلامت خود گیاه داشته باشد.
هر گیاه بامبو تا 150 بار قابل برش و استفاده است و هر 6 ماه یک بار به اندازه طبیعی خود باز می گردد یعنی زمانی که برای یک درخت بین 30 تا 50 سال طول می کشد. البته در مورد بامبو جالب اینجاست که این گیاه وقتی کاشته شود تا 5 سال هیچ رشدی ندارد و پس از 5 سال و ریشه دواندن در زمین، آماده رشد پرسرعت و شگفت انگیز خود می شود.
با این اوصاف و با توجه به نیاز بیشتر ما به چوب که منجر به از بین رفتن هر روزه جنگل ها می شود شاید بامبو راه حلی برای آینده بشر باشد تا بتواند جنگلها را حفظ کرد تا دنیایی که روز به روز نفس کشیدن در آن سخت تر می شود را نجات پیدا کند.
گیاهی که 9 ریشتر زلزله را هم تحمل می کند
حتی اگر دنیای بدون درخت هم برای آدم های ماشینی قابل تصور باشد، اما یک دنیای بدون چوب را نمی توان متصور بود، چوب ماده ای که در بسیاری از وسایلی که روزمره در از آنها استفاده می کنیم به کار می رود. گیاه بامبو در بسیاری از نقاط دنیا یافت می شود اما این گیاه در ژاپن تنها یک گیاه نیست بلکه جزوی از فرهنگ و تاریخ مردم این کشور است و می توان رد آن را در هر جای این کشور مشاهده کرد.
از بامبو برای ساخت خانه و سر پناه، ساخت لوازم منزل و دکوراسیون همچنین سازهای موسیقی و خیلی چیز های دیگر استفاده می شود این گیاه داری خواص جالی است که در هیچ گیاه دیگری در دنیا یافت نمی شود.
یک شاخه بامبو از بسیاری آلیاژهای فولادی مقاومت بالاتری دارد همچنین می تواند بیشتر از بسیاری از انواع بتن ها مقاومت داشته باشد و موریانه هم بر آن اثری ندارد و مانند چوب دارای رگه و گره نیست و کاملا یک پارچه است، از این رو از بامبو یک منبع خوب برای ساخت و ساز است که از گذشته تا به امروز هم از آن استفاده می شود ولی دانستن این که خانه های ساخته شده از بامبو تا 9 ریشتر زلزله را تحمل می کنند شاید توجیه بیشتری برای استفاده هر چه بیشتر بامبو در ساخت و ساز باشد.
این گیاه که دارای رکورد رشد سرعت است می تواند تا یک متر و بیست سانتی متر در روز رشد کند و می توان شاخه های آن را هر سه سال یک بار به صورت کامل برداشت کرد بدون آن که اثری بر محیط زیست یا سلامت خود گیاه داشته باشد.
هر گیاه بامبو تا 150 بار قابل برش و استفاده است و هر 6 ماه یک بار به اندازه طبیعی خود باز می گردد یعنی زمانی که برای یک درخت بین 30 تا 50 سال طول می کشد. البته در مورد بامبو جالب اینجاست که این گیاه وقتی کاشته شود تا 5 سال هیچ رشدی ندارد و پس از 5 سال و ریشه دواندن در زمین، آماده رشد پرسرعت و شگفت انگیز خود می شود.
با این اوصاف و با توجه به نیاز بیشتر ما به چوب که منجر به از بین رفتن هر روزه جنگل ها می شود شاید بامبو راه حلی برای آینده بشر باشد تا بتواند جنگلها را حفظ کرد تا دنیایی که روز به روز نفس کشیدن در آن سخت تر می شود را نجات پیدا کند.