پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

صنایعی که با تغییرات آب و هوایی تهدید می شوند

صنایعی-که-با-تغییرات-آب-و-هوایی-تهدید-می-شوند


سیناپرس: تغییر درجه حرارت کره زمین و افزایش سطح آزاد دریاها در نتیجه تغییرات وسیع شرایط آب و هوایی، تهدیدی برای اقتصاد جهانی به حساب می آید.

سیناپرس: به عنوان نمونه هزینه های ایجاد  زیر ساخت های جهانی، تامین عمومی مواد غذایی، بهداشت و افزایش تقاضا برای انرژی در میان جمعیت جهان می تواند تحت تاثیر تغییرات آب و هوا قرار گیرد. حتی اگر انسان ها قادر باشند با شرایط تغییر آب و هوا و همچنین افزایش سالیانه 2 درجه سانتی گرادی آن مبارزه کنند باز هم مطمئنا ملت ها و صنایع تاثیر زیادی از این تغییرات جوی می پذیرند.

در دهه گذشته بسیاری از فعالان عرصه آب و هوا تلاش کرده اند تا راه حلهایی برای کاهش درجه حرارت زمین بیابند . این اقدام از جمله کارهای پر خطر و پر هزینه است . بهتر است به جای تلاش برای کاهش درجه حرارت، برای حفظ این حالت و پیشگیری از بدتر شدن آن تلاش کرد.

صنایع خاص نیاز بسیار شدید به مدیریت ریسک در شرایط نامعلوم، حال حاضر وآینده، دارند. در اینجا به 5 صنعتی که بیشتر از همه در معرض خطر هستند اشاره خواهد شد:

صنعت بیمه: طوفان و در ادامه آن سیل در سال 2012، در حدود 70 میلیارد دلار به اقتصاد خسارت وارد کرده است. بخش اعظم این خسارت بر اثر سیل بوده که در حدود 26 میلیارد آن را شرکت های بیمه جبران کرده اند. بیمه سیل یکی از بیمه های خاص است که مشتریان آن محدود به صاحبان خانه هایی می شود که خانه هایشان از ارتفاع کمتری از سطح دریا قرار گرفته باشد و به دلیل گرانی، این بیمه ها عمدتا در لیست شرکت های بیمه قرار نمی گیرند. علاوه بر این طبق گزارش Ceres  در سال گذشته، در حدود یک سوم از 116 میلیارد دلار خسارت در کل جهان که مربوط به بلایای طبیعی بوده است را بیمه ها متحمل شده اند.

صنعت اسکی:تغییرات جوی توانسته اثر خوبی بر روی بعضی از مناطق مانند ورمونت بگذارد به این صورت که در این مناطق مقدار بارش برف در فصل سرما افزایش یافته است. ولی در دراز مدت با کوتاه تر شدن زمستان و گرم تر شدن زمین و تبدیل برف به باران دیگر خبری از ورزش های زمستانی نخواهد بود و مطابق با پیش بینی ها در سال 2100، دو سوم از پیست های اسکی اروپا بسته و اسکی بازان مجبور به ترک اروپا خواهند شد.  درحال حاضر ایالات متحده که بطور میانگین از صنعت اسکی و اسنوموبیل 12.2 میلیارد دلار سود می برد بر اثر تغییرات جوی 1 میلیارد دلار از سودش را از دست داده است.

صنعت ماهیگیری: هر اندازه که سطح آب دریا ها بالا می رود، صنعت ماهیگیری سقوط می کند. در صورت حفظ این روند مطابق با پیش بینی ها ماهی هایی که در آب سرد و آزاد رشد می کنند همانند سالمون و قزل آلا تا سال 2030، 17 درصد از زیستگاه  شان را از دست خواهند داد. که این می تواند ضرری مابین 1.5 تا 14 میلیارد دلار به صنعت شیلات وارد نماید.همچنین با اسیدی شدن آب اقیانوس ها پیدا کردن صدف دریایی بیش از پیش سخت تر خواهد شد.

صنعت آب آشامیدنی: به گفته گزارش جهانی IBIS  صنعت آب آشامیدنی و بطری های آب معدنی ارزشی بالغ بر 247 میلیارد دلار را در اختیار دارد که کمبود آب آشامیدنی تهدیدی برای این صنعت به حساب خواهد آمد.

یکی از شرکت های بزرگ تولید کننده انواع نوشیدنی ها در مورد تغییرات جوی این گونه بیان می کند که با افزایش تغییرات آب و هوایی، بدست آوردن مواد اولیه این شرکت با مشکل مواجه شده است.  این مواد اولیه عبارتند از نیشکر، چغندر قند و آب .این شرکت در ماه های گذشته شاهد بسته شدن یکی از کارخانه های بزرگش در کشور هند به جرم استخراج بیش از حد آب های زیر زمینی بوده است.

صنعت کشاورزی:با افزایش درجه حرارت کره زمین، مناطق با بهره بری بسیار بالا تحت تاثیر قرار خواهند گرفت .همچنین 30 درصد از جمعیت کره زمین که مشغول به کشاورزی هستند نیز تحت فشار قرار می گیرند. به عنوان مثال مرکز ایالت کالیفرنیا در خشکسالی امسال ضرر 1.7 میلیارد دلاری را تجربه کرده است.

اگر چه گرما باعث می شود تا تعدادی از محصولات مانند گندم زودتر رشد کنند واما چنین شرایطی برای بسیاری از محصولات اصلا مناسب نیست و در نتیجه بازدهی جهانی محصولات کشاورزی کاهش می یابد . پیش بینی سازمان ملل متحد که در قالب گزارشی در سال 2014 منتشر شده است تاکید بر این دارد که قیمت محصولات کشاورزی تا سال 2050 در حدود 84 درصد افزایش می یابد.

منبع

صنایعی که با تغییرات آب و هوایی تهدید می شوند

سیناپرس: تغییر درجه حرارت کره زمین و افزایش سطح آزاد دریاها در نتیجه تغییرات وسیع شرایط آب و هوایی، تهدیدی برای اقتصاد جهانی به حساب می آید.

سیناپرس: به عنوان نمونه هزینه های ایجاد  زیر ساخت های جهانی، تامین عمومی مواد غذایی، بهداشت و افزایش تقاضا برای انرژی در میان جمعیت جهان می تواند تحت تاثیر تغییرات آب و هوا قرار گیرد. حتی اگر انسان ها قادر باشند با شرایط تغییر آب و هوا و همچنین افزایش سالیانه 2 درجه سانتی گرادی آن مبارزه کنند باز هم مطمئنا ملت ها و صنایع تاثیر زیادی از این تغییرات جوی می پذیرند.

در دهه گذشته بسیاری از فعالان عرصه آب و هوا تلاش کرده اند تا راه حلهایی برای کاهش درجه حرارت زمین بیابند . این اقدام از جمله کارهای پر خطر و پر هزینه است . بهتر است به جای تلاش برای کاهش درجه حرارت، برای حفظ این حالت و پیشگیری از بدتر شدن آن تلاش کرد.

صنایع خاص نیاز بسیار شدید به مدیریت ریسک در شرایط نامعلوم، حال حاضر وآینده، دارند. در اینجا به 5 صنعتی که بیشتر از همه در معرض خطر هستند اشاره خواهد شد:

صنعت بیمه: طوفان و در ادامه آن سیل در سال 2012، در حدود 70 میلیارد دلار به اقتصاد خسارت وارد کرده است. بخش اعظم این خسارت بر اثر سیل بوده که در حدود 26 میلیارد آن را شرکت های بیمه جبران کرده اند. بیمه سیل یکی از بیمه های خاص است که مشتریان آن محدود به صاحبان خانه هایی می شود که خانه هایشان از ارتفاع کمتری از سطح دریا قرار گرفته باشد و به دلیل گرانی، این بیمه ها عمدتا در لیست شرکت های بیمه قرار نمی گیرند. علاوه بر این طبق گزارش Ceres  در سال گذشته، در حدود یک سوم از 116 میلیارد دلار خسارت در کل جهان که مربوط به بلایای طبیعی بوده است را بیمه ها متحمل شده اند.

صنعت اسکی:تغییرات جوی توانسته اثر خوبی بر روی بعضی از مناطق مانند ورمونت بگذارد به این صورت که در این مناطق مقدار بارش برف در فصل سرما افزایش یافته است. ولی در دراز مدت با کوتاه تر شدن زمستان و گرم تر شدن زمین و تبدیل برف به باران دیگر خبری از ورزش های زمستانی نخواهد بود و مطابق با پیش بینی ها در سال 2100، دو سوم از پیست های اسکی اروپا بسته و اسکی بازان مجبور به ترک اروپا خواهند شد.  درحال حاضر ایالات متحده که بطور میانگین از صنعت اسکی و اسنوموبیل 12.2 میلیارد دلار سود می برد بر اثر تغییرات جوی 1 میلیارد دلار از سودش را از دست داده است.

صنعت ماهیگیری: هر اندازه که سطح آب دریا ها بالا می رود، صنعت ماهیگیری سقوط می کند. در صورت حفظ این روند مطابق با پیش بینی ها ماهی هایی که در آب سرد و آزاد رشد می کنند همانند سالمون و قزل آلا تا سال 2030، 17 درصد از زیستگاه  شان را از دست خواهند داد. که این می تواند ضرری مابین 1.5 تا 14 میلیارد دلار به صنعت شیلات وارد نماید.همچنین با اسیدی شدن آب اقیانوس ها پیدا کردن صدف دریایی بیش از پیش سخت تر خواهد شد.

صنعت آب آشامیدنی: به گفته گزارش جهانی IBIS  صنعت آب آشامیدنی و بطری های آب معدنی ارزشی بالغ بر 247 میلیارد دلار را در اختیار دارد که کمبود آب آشامیدنی تهدیدی برای این صنعت به حساب خواهد آمد.

یکی از شرکت های بزرگ تولید کننده انواع نوشیدنی ها در مورد تغییرات جوی این گونه بیان می کند که با افزایش تغییرات آب و هوایی، بدست آوردن مواد اولیه این شرکت با مشکل مواجه شده است.  این مواد اولیه عبارتند از نیشکر، چغندر قند و آب .این شرکت در ماه های گذشته شاهد بسته شدن یکی از کارخانه های بزرگش در کشور هند به جرم استخراج بیش از حد آب های زیر زمینی بوده است.

صنعت کشاورزی:با افزایش درجه حرارت کره زمین، مناطق با بهره بری بسیار بالا تحت تاثیر قرار خواهند گرفت .همچنین 30 درصد از جمعیت کره زمین که مشغول به کشاورزی هستند نیز تحت فشار قرار می گیرند. به عنوان مثال مرکز ایالت کالیفرنیا در خشکسالی امسال ضرر 1.7 میلیارد دلاری را تجربه کرده است.

اگر چه گرما باعث می شود تا تعدادی از محصولات مانند گندم زودتر رشد کنند واما چنین شرایطی برای بسیاری از محصولات اصلا مناسب نیست و در نتیجه بازدهی جهانی محصولات کشاورزی کاهش می یابد . پیش بینی سازمان ملل متحد که در قالب گزارشی در سال 2014 منتشر شده است تاکید بر این دارد که قیمت محصولات کشاورزی تا سال 2050 در حدود 84 درصد افزایش می یابد.

منبع:https://sinapress.ir/news/626

کشت نایلونی معضلی بزرگ برای محیط زیست

کشت-نایلونی-معضلی-بزرگ-برای-محیط-زیست

رها سازی پلاستیک در زمین های کشاورزی مربوط به کشت های نایلونی که طی سال های اخیر رواج پیدا کرده با مخاطرات جدی برای محیط زیست، آب، خاک و هوا همراه است.
عمل آورده شود

به گزارش سیناپرس به نقل از ایرنا، هرچند بهره گیری از پلاستیک در کشت محصولات جالیزی و سبزی و صیفی جات مزایای کوتاه مدتی چون بهبود عملکرد و تولید بیشتر و حتی صرفه جویی در آب را بدنبال دارد اما به نظر می رسد اگر به شکل درستی از آن استفاده نشود مخاطرات آن از مزایایش بیشتر است.

افزایش تولید و صرفه جویی در مصرف آب را می توان با روش های دیگری نیز همچون استفاده از سیستم های نوین آبیاری و ایجاد گلخانه دنبال و پیگیری کرد اما باید توجه داشت رهاسازی پلاستیک در کشت نایلونی صدمات جبران ناپذیری به آب و خاک وارد می سازد.
اجاره ای بودن زمین های کشاورزی، زمان بر و هزینه بر بودن جمع آوری پلاستیک موجب شده تا در کشت های نایلونی معمولا پلاستیک های استفاده شده در دل خاک باقی بمانند و اقدامی برای جمع آوری آنها صورت نگیرد.
با توجه به مخاطرات زیست محیطی این نوع کشت، کارگروه پسماند قزوین سال گذشته ممنوعیت این کشت را به تصویب رساند اما با این وجود هنوز شاهد استفاده از پلاستیک در کشت بعضی محصولات کشاورزی استان هستیم.

استفاده از پلاستیک در 4800 هکتار از اراضی کشاورزی قزوین
مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی قزوین در گفت و گو با ایرنا گفت: در سال زراعی جاری حدود 11 هزار و 600 هکتار از اراضی استان به کشت سبزیجات شامل هشت هزار و 170 هکتار سبزی و صیفی جات و سه هزار و 526 هکتار محصولات جالیزی اختصاص پیدا کرد که از این رقم برای کشت در سطح چهار هزار و 800 هکتار زمین از پلاستیک استفاده شده است.
فرزاد خوش اخلاق به مزایای استفاده از پلاستیک در کشت سبزی و صیفی جات و محصولات جالیزی اشاره کرد و افزود: پلاستیک مانع تبخیر آب شده و در واقع به صرفه جویی در مصرف آب منجر می شود و محیط ریشه را گرم تر می کند در نتیجه در سطح خاک جوانه سازی بیشتری صورت می گیرد که موجب تولید بیشتر محصول و عملکرد بالای آن خواهد شد.
وی با بیان اینکه استفاده از پلاستیک حین کشت موجب زودتر رسیدن محصول و برداشت آن می شود، اظهار داشت: همین موضوع موجب شده تا کشاورزان در چینش اول محصول خود را زودتر روانه بازار و با قیمت خوبی عرضه کرده و درآمد قابل توجهی را نصیب خود کنند.
مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی قزوین همچنین گفت: کارکرد دیگر پلاستیک در کشت سبزی و صیفی جات و محصولات جالیزی کمک به حذف علف های زاید و هرز است.
وی اظهار داشت: این پلاستیک ها همچنین نقش عایق را بازی می کنند و اگر هوا سرد باشد در مقابل آن از گیاه محافظت می کنند.
خوش اخلاق همچنین به استفاده از پلاستیک در کشت سبزی و صیفی جات و محصولات جالیزی اشاره کرد و گفت: اگر نسبت به جمع آوری پلاستیک پس از پایان برداشت اقدام نشود شاهد آلودگی زیست محیطی در سطح اراضی خواهیم بود.
مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی قزوین با بیان اینکه تجزیه پلاستیک در خاک به صدها سال زمان نیازمند است ، افزود: باقی ماندن پلاستیک در خاک همچنین برخی اوقات مانع فعالیت ادوات و ماشین آلات کشاورزی می شود.
وی اظهار داشت: رهاسازی پلاستیک در زمین های کشاورزی مانع شخم زنی مناسب در کشت دوره بعد شده و اگر روش کشت بعد غرقابی باشد مشکلات زیادی را نیز به وجود می آورد.

 معضل رهاسازی پلاستیک در اراضی اجاره ای
مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی قزوین با بیان اینکه معضل رهاسازی پلاستیک بیشتر در اراضی اجاره ای به چشم می خورد، اظهار داشت: جمع آوری پلاستیک هایی که برای کشت محصول از آنها استفاده شده مستلزم وقت و هزینه است به همین خاطر معمولا در زمین های کشاورزی که اجاره شده اند شاهد رها سازی پلاستیک و عدم جمع آوری آنها هستیم.
وی اظهار داشت: می توان با انعقاد قرارداد، بهره بردارانی که به عنوان مستاجر زمین کشاورزی را از موجر دریافت می کنند را ملزم ساخت تا در صورت استفاده از پلاستیک در کشت محصول، در پایان برداشت و هنگام تحویل زمین آنها را جمع آوری کنند.
خوش اخلاق در ادامه با اشاره به خرید یک دستگاه پلاستیک جمع کن توسط سازمان جهاد کشاورزی، اظهار داشت: این دستگاه را حدود 3 سال قبل خریداری کرده و در اختیار بهره برداران بخش کشاورزی در شهرستان بویین زهرا قرار دادیم.
وی اظهار داشت: طریقه استفاده از این دستگاه را نیز که روزانه قادر به برداشت و جمع آوری پلاستیک از سطح 10 هکتار زمین است را به کشاورزان بویین زهرایی آموزش داده ایم.
این مسئول گفت: با این وجود با توجه به قیمت بالای این دستگاه و اینکه مشابه داخلی ندارد موجب شده تا این دستگاه و فناوری مربوط به آن که برای جمع آوری پلاستیک در اراضی کشاورزی استفاده می شود در اختیار همه کشاورزان استان قرار نگیرد.

 کشت نامناسب نایلونی از مخاطرات جدید محیط زیست
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قزوین نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: کشت نامناسب نایلونی را باید از مخاطرات جدید زیست محیطی دانست چرا که در این روش پلاستیک های به کار رفته در حین کشت جمع آوری نشده و در خاک مدفون باقی می مانند.
حسن پسندیده با بیان اینکه در دهه های اخیر استفاده از پلاستیک به طرز چشم گیری در دنیا افزایش پیدا کرده است و این موضوع به حوزه کشت محصولات کشاورزی نیز ورود پیدا کرده است، افزود: مصرف بیش از اندازه پلاستیک و رهاسازی آن در محیط از چالش های مهم زیست محیطی در دنیا به شمار می رود.
این مسئول گفت: بهره گیری از پلاستیک برای کشت محصولات کشاورزی در نواحی گرم وخشک هرچند در صرفه جویی آب کمک می کند اما در اصل قاتل خاموش محیط زیست محسوب می شود زیرا پلاستیک در خاک باقی می ماند، به شکل عایق عمل می کند و مانع تنفس طبیعی خاک خواهد شد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست قزوین گفت: برای تجزیه پلاستیک های باقی مانده در خاک بین 300 تا 500 سال زمان نیاز است و به دلیل شیمیایی بودن این مواد اثرات نامطلوبی را بر گیاهان و جانوران در پی دارد و حتی گاهی اوقات منجر به سمی شدن خاک می شود.
پسندیده گفت: علاوه بر آلودگی های آب و خاک و تاثیر منفی که رهاسازی پلاستیک بر کیفیت این 2 باقی می گذارد باید به آلودگی هوا نیز اشاره کنیم چرا که مشتقات نفتی پلاستیک جذب خاک شده و در هنگام وزش باد آنها را تبدیل به ریزگرد می کند.

7300 هکتار از زمین های کشاورزی قزوین گرفتار معضل پلاستیک
مدیرکل حفاظت محیط زیست قزوین همچنین گفت: براساس بررسی های به عمل آمده در هفت هزار و 300 هکتار از اراضی کشاورزی استان از کشت نایلونی استفاده می شود که در بسیاری اوقات شاهد برداشت و جمع آوری پلاستیک های به کارگیری شده در آنها نیستیم.
پسندیده اظهار داشت: با پیگیری های اداره کل محیط زیست قزوین تلاش های زیادی برای جلوگیری از مخاطرات زیست محیطی ناشی از استفاده نامناسب از پلاستیک داشته ایم که یکی از آنها در زمینه کشت های نایلونی بوده است.
وی همچنین گفت: بر اساس بررسی های به عمل آمده دستگاه فعلی جمع آوری پلاستیک از اراضی کشاورزی از راندمان مناسبی برخوردار نیست و عملا کارایی لازم را ندارد.

ممنوعیت کشت نایلونی در اراضی کشاورزی استان قزوین
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: در سال گذشته ممنوعیت استفاده از کشت نایلونی در استان در کارگروه پسماند مورد بحث و رسیدگی قرار گرفت و این موضع مصوب شد تا این مساله با همکاری سازمان جهاد کشاورزی و از طریق اعتبارات این سازمان در قالب بسته های تشویقی مورد اجرا قرار بگیرد.
این مسئول گفت: همچنین مقرر شد با توجه به اهمیت این موضوع از طریق فرمانداری ها اطلاع رسانی لازم در این خصوص انجام شود.
پسندیده در ادامه گفت: با توجه به معضلات استفاده از پلاستیک در کشت محصولات کشاورزی ضرروی است با همکاری دستگاه های ذیربط با استفاده کنندگان از این نوع کشت برخورد قانونی لازم صورت بگیرد و در کنار آن الگوی کشت جدید متناسب با شرایط اقلیمی اجرا شده و از توسعه کشت گلخانه ای نیز حمایت های لازم به عمل آورد.

منبع: https://sinapress.ir/news/82730


سامانه اطلاع رسانی برای جمع آوری کنندگان زباله


سامانه-اطلاع-رسانی-برای-جمع-آوری-کنندگان-زباله

سیناپرس: یک شرکت دانش بنیان موفق به طراحی سامانه ای برای هماهنگی بین افرادی که می خواهند از شر زباله های خود خلاص شوند و جمع آوری کنندگان آن طراحی کرده است.

جمع آوری انواع پسماندها یکی از حوزه های بسیار پول ساز به شمار می رود و بسیاری از کشورهای دنیا به همین دلیل، توجه ویژه ای به پسماندهای خود می کنند. هند یکی از کشورهایی است که به خاطر توسعه نامتوازن، جمعیت بسیار زیاد و نبود مدیریت متمرکز برای پسماندها، همیشه با مشکلات زیادی در زمینه زباله های شهری خود روبرو بوده است.

در این میان یک شرکت دناش بنیان راه حلی برای مدیریت بهتر این وضعیت پیشنهاد کرده است. در هندوستان، حدود یک و نیم میلیون نفر به جمع آوری انواع زباله ها از زمین های انباشت پسماند مشغولند. این کار بسیار دشوار است و این افراد با فروش پسماندهای قابل بازیافت به مراکز بازیافت، درآمد کسب می کنند.

در این سامانه جدید آنلاین که «من زباله دارم» (I Got Garbage) نام دارد، افرادی که زباله جمع می کنند به افرادی که زباله ای دارند متصل می شوند. افرادی که می خواهند کسی زباله های آنها را ببرد، در این سامانه نام نویسی کرده و اطلاعات تماس خود را ثبت می کنند. این اطلاعات سپس به جمع آوری کنندگان زباله و یا سازمان های غیرانتفاعی که با آنها همکاری می کنند منتقل می شود. همچنین نقشه ای از مراکز جمع آوری و نوع پسماندی که هر کدام می پذیرند نیز در اختیار جمع آوری کنندگان قرار می گیرد.

هدف این شرکت دانش بنیان از طراحی این سامانه، کاهش وضعیت بغرنج زباله و نیز ارتقای معیشت جمع آوری کنندگان آن بوده است.

منبع: https://sinapress.ir/news/4691


پیش‌نیازهای بازیافت زباله در شهرک‌های صنعتی


صفیه رضایی: ایده ایجاد واحد صنعتی بازیافت زباله در شهرک‌های صنعتی بزرگ و وسیع میسر است و می‌تواند هزینه‌های حمل‌ونقل، جابه‌جایی و دفن و امحای زباله را کاهش دهد. به علاوه اینکه صنعت بازیافت سودآور است و می‌تواند چالش نبود محل دفن زباله که بین سازمان‌های محیط‌زیست، شهرداری و شرکت شهرک‌های صنعتی به وجود می‌آید را از بین ببرد. پیش‌نیاز تحقق این ایده در تمامی شهرک‌های صنعتی فرهنگ‌سازی برای تفکیک زباله است تا صنعت بازیافت بیش از پیش در کشور ما رشد کند.


براساس ماده ۱۱ قانون مدیریت پسماندها مصوب سال ۸۳ مجلس شورای اسلامی، مدیریت اجرایی پسماندها همگام با ضوابط سازمان محیط‌زیست مورد تاکید قرار گرفته است. حال اگر در شهرک‌های صنعتی واحدهای بازیافت زباله ایجاد شود میزان هزینه‌های جاری در سازمان‌ها کم خواهد شد. 
امروزه نگرش‌ها به زباله به عنوان ماده‌ای دورریختنی نیست بلکه به عنوان طلای کثیفی است که به مدیریت نیاز دارد و مدیریت پسماند یا مدیریت زباله شناخته می‌شود. در شهرک‌های صنعتی نیز مانند شهرک‌های مسکونی حجمی از زباله وجود دارد که نیاز است مدیریت، جانمایی و امحا شود و چه بسا نیاز باشد بر اثر فرآیند تبدیل، بازیافت شود. صنعتی که چندان در کشور ما قوی نیست. این در حالی است که کشورهای دیگر از صنعت بازیافت زباله درآمد زیادی دارند. با این حال ایده ایجاد واحد صنعتی بازیافت زباله اندکی باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد چراکه ممکن است سوال شود در کشوری که چندان در صنعت بازیافت سرمایه‌گذاری جدی نمی‌شود آیا احداث یک کارخانه بازیافت آن هم در شهرک‌های صنعتی امکان‌پذیر است؟ 
جمع‌آوری زباله‌ها
مرتضی دارایی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان ایلام در این زمینه به گسترش صنعت گفت: زباله‌های موجود در شهرک‌های صنعتی را مامور خدماتی شهرداری جمع‌آوری می‌کند و در یک محل تعیین‌شده دپو، سپس امحا می‌شود. 
دارایی معتقد است که ایجاد واحد صنعتی بازیافت زباله در شهرک‌های صنعتی ممنوع است چراکه برای واحدهای صنعتی غذایی که در آن محدوده فعالیت می‌کنند معضلات زیست‌محیطی ایجاد می‌کند. 
بازیافت؛ اقتصادی و به‌صرفه
بختیار رازانی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی لرستان نیز به گسترش صنعت گفت: میزان زباله‌ها در شهرک‌های صنعتی کم‌وسعت است از این رو در این شهرک‌ها به احداث کارخانه بازیافت زباله نیازی نیست اما در شهرک‌های صنعتی پروسعت احداث کارخانه بازیافت نه‌تنها صرفه اقتصادی دارد بلکه باعث مدیریت صحیح پسماندها خواهد شد. 
آن‌طور که رازانی بیان کرد، در استان لرستان کارخانه بازیافت برای شهرک‌های صنعتی تعریف نشده است؛ موضوعی که دارایی نیز برای استان متبوع خود بر آن صحه گذاشت. 
پیش‌نیاز بازیافت زباله
جهانگیر شاهمرادی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی البرز از وجود کارخانه بازیافت در شهرک صنعتی اشتهارد خبر داده است. این کارخانه بازیافت زباله‌های نایلونی و پلاستیکی را بازیافت می‌کند. 
وی در توضیحات بیشتری به گسترش صنعت گفت: نوع زباله‌های واحدهای صنعتی با هم فرق دارد. از این رو روش یکسان بازیافت برای تمامی زباله‌ها وجود ندارد. مگر اینکه یک شهرک تخصصی وجود داشته باشد که در تمامی زون‌بندی‌های آن واحدهای همگن باشند و تمامی زباله‌های آن یکسان جمع‌آوری شود. 
شاهمرادی گفت: متاسفانه مشکلی که در تمامی استان‌های کشور وجود دارد مربوط به امحا و بازیافت زباله‌ها است چراکه برای زباله‌های صنعتی و ویژه، زیرساخت‌های لازم امحا وجود ندارد و محل‌هایی را که سازمان محیط‌زیست برای امحای زباله درنظر می‌گیرد مربوط به پسماندهای خانگی است و به طور معمول برای زباله‌های صنعتی و بیمارستانی کمتر برنامه‌ریزی می‌شود. وی گفت: برای بازیافت زباله‌های خشک مانند کاغذ در داخل شهرک‌های صنعتی امکان احداث واحد صنعتی بازیافت وجود دارد اما پسماندهای حجیم و بزرگ به تعیین محل امحا نیاز دارد. مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی البرز در بررسی مشکلات بازیافت زباله‌های صنعتی گفت: واقعیت این است که شهرک‌های بزرگ در کلانشهرهایی مانند البرز و تهران به تفکیک ویژه زباله و محل بازیافت نیاز دارد به ویژه برای شهرک‌های بزرگ صنعتی نیز باید این رویکرد در پیش گرفته شود. البته هم‌اکنون برای بازیافت زباله‌های پلیمری مشکلی وجود ندارد اما نیاز است برای امحای بخشی از زباله‌ها که امکان بازیافت آن در شهرک‌های صنعتی وجود ندارد محل ویژه امحا از طرف سازمان محیط‌زیست معرفی شود. در بررسی نکاتی که مدیران عامل شرکت‌های استانی ایلام، لرستان و البرز مطرح کردند به چند نکته می‌توانیم اشاره کنیم؛ نخست اینکه زباله‌ها در شهرک‌های صنعتی به دو دسته تقسیم می‌شوند: زباله‌های عادی که شرکت‌های خدماتی وابسته به شهرداری آنها را از سطح شهرک‌های صنعتی جمع‌آوری می‌کنند. دوم پسماندهای ویژه و صنعتی که مدیریت آنها بر عهده واحد صنعتی است و زیرنظر سازمان محیط‌زیست باید امحا شود. گام نخست در بازیافت زباله تفکیک آن است و تا زمانی که این تفکیک انجام نشود، نمی‌توان به موضوع بازیافت ترکیبات زباله خوش‌بین بود به ویژه اینکه این رویکرد احداث واحدهای صنعتی بازیافت زباله ایده‌ای است که در تمامی شهرک‌های صنعتی قابل اجرا نیست چراکه تفکیک زباله‌های تمامی واحدهای صنعتی در رشته- صنعت‌های مختلف سخت است. نکته دیگر اینکه متولی جمع‌آوری زباله‌های معمولی شهرداری است اما زباله‌های صنعتی را باید واحدهای صنعتی هماهنگی برای امحا و جابه‌جایی آن را انجام دهند. به عبارتی، مدیریت پسماندها بر عهده صاحبان صنایع است چراکه باید محل جمع‌آوری و دفن پسماندها در ابتدا معلوم و بعد از آن کار انتقال انجام شود. از این رو امحا و دفن پسماندهای صنعتی در شهرک‌ها و نواحی صنعتی برعهده صاحبان صنعت بوده و فقط شناسایی محل مناسب انباشت پسماندها و هماهنگی با دستگاه‌های مربوط برعهده شرکت شهرک‌های صنعتی استانی است. حمل‌ونقل زباله و پسماندهای تولیدشده در واحدهای مستقر در شهرک‌های صنعتی با ایجاد تفاهم بین شرکت شهرک‌های صنعتی و شرکت جداسازی و دفن زباله و پسماند بررسی شده است. 
 نکته دیگر مربوط به کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل و سودآوری بابت وجود کارخانه بازیافت زباله است. به هر میزان سعی شود که در شهرک‌های صنعتی یا در کنار آنها احداث کارخانه‌های بازیافت زباله پیگیری شود، از چالش امحای زباله‌ها نیز کاسته خواهد شد. 
بدیهی است در صورتی که الزامات مدیریت پسماند نهادینه شود، همه مردم و صنعتگران رعایت می‌کنند. همچنین درباره جلوگیری از آلایندگی‌های صنعتی و دفع و تفکیک زباله‌ها به صورت اصولی، همکاری تمام دستگاه‌های دولتی و خصوصی مورد نیاز است. ممکن است وضعیت مدیریت پسماند به‌دلیل آگاهی ناکافی واحدهای صنعتی از قانون و نحوه برخورد با پسماند تولیدی، به‌کار نگرفتن افراد دانش‌آموخته متخصص مسئول پسماند در واحدهای صنعتی، قانون‌گریزی برخی واحدهای دارای پسماند صنعتی و خاص، نبود زیرساخت‌های لازم و در دسترس در زمینه مدیریت پسماند و اجرا نشدن موثر برخی از مفاد قانون مدیریت پسماند از سوی متولیان مشخص شده دچار اخلال شود که در این زمینه توجه بیشتر و برنامه‌ریزی صحیح و اصولی بیشتر احساس می‌شود. همچنین در سایر گروه‌های پسماند مانند پسماندهای خاص باید ضوابط نگهداری، دفن و بازیافت زباله به خوبی برای واحدهای تولیدکننده از سوی تمامی بخش‌های تخصصی و علمی و نظارتی برای واحدهای صنعتی تبیین شود تا کمترین مشکلات زیست‌محیطی ناشی از این گروه از پسماندها ایجاد شود. حتی می‌توان در حالتی آرمانی شرایطی را تصور کرد که یک شهرک صنعتی بازیافت زباله ایجاد شود و زباله‌ها درحالت تفکیک شده به چرخ بازیافت و مصرف درآیند.

چند حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

وبسایت روزیاتو - حامد آل محمد: جامعه ای که ما امروزه در آن زندگی می کنیم، به صنعت اهمیت بسیار زیادی می دهد و آن را به صورت جدی دنبال می کند. به همین دلیل، آلودگی ناشی از این مسئله روز به روز در حال افزایش بوده و جهان پیرامون ما را تحت تاثیر قرار داده است. بسیاری از شهرهای دنیا با معضل آلودگی محیط زیست مواجه هستند و سعی می کنند راه حلی مناسب برای آن بیابند. در این زمینه می توان از کشور چین به عنوان یکی از آلوده ترین سرزمین های جهان نام برد.

مسئله آلودگی محیط زیست تا کنون بسیار مورد بحث قرار گرفته است. اخیرا کشورهای جهان به توافقی دست یافته اند که بر اساس آن، حجم استفاده از سوخت های فسیلی کاهش خواهد یافت و انرژی های پاک مانند باد و خورشید جایگزین آن ها می شوند. با این حال، حقایقی درباره آلودگی وجود دارد که کمتر کسی از آن ها آگاه است. ما در این مطلب قصد داریم ۱۶ مورد از آن ها را برای شما بازگو کنیم. تا پایان همراه باشید.

۱- تاثیر چین بر آمریکا

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

آلودگی کشور چین می تواند الگوهای هوا در کشور آمریکا را تغییر دهد. کمتر از ۵ روز طول می کشد که جریان آلودگی از چین به ایالات متحده برسد. این امر از تولید باران و برف توسط ابر ها جلوگیری می کند

.۲- مرگ های زود رس

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، بیش از ۷ میلیون مورد مرگ زود رس بر اثر آلودگی هوا رخ داده است

.۳- آواز پرندگان

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

بسیاری از پرندگان به خاطر وجود نور مصنوعی زیاد، در زمانی اشتباه آواز می خوانند

.۴- قاره زباله ها

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

قاره ای به نام «زباله دان بزرگ اقیانوس آرام» در این مکان وجود دارد که از زباله های دریایی شناور درست شده است. وسعت این سرزمین بیش از ۲ برابر کشور آمریکا برآورد می شو

د.۵- حمل و نقل نفت

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

از هر ۱ میلیون تن نفتی که حمل می شود، ۱ تن آن به درون اقیانوس ها می ریزد

.۶- چین

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

چین آلوده ترین کشور جهان به شمار می رود. نفس کشیدن در پکن پایتخت این کشور، معادل با کشیدن ۲۱ نخ سیگار در روز است.

۷- آلودگی آب ها

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

هند از این نظر آلوده ترین کشور جهان است. بیشتر زباله های این سرزمین درون رودخانه گنگ ریخته می شوند. این رود مکانی مقدس برای مردم هند به شمار می رود.

۸- نوشیدن آب های آلوده

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

هر ۸ ثانیه، یک کودک به خاطر نوشیدن آب های آلوده جان خود را از دست می دهد

.۹- رودخانه روسیه

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

دریاچه کاراچای که در کشور روسیه قرار دارد، آلوده ترین دریاچه جهان (مواد رادیو اکتیو) شناخته می شود.۱۰- آلودگی شدید و محدود شدن فضای شنا
16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

۴۰ درصد دریاچه های ایالات متحده به قدری آلوده هستند که نمی توان در آن ها به شنا، ماهیگیری و یا دیگر فعالیت های آبی پرداخت

۱۱- حشره کش ها

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

بیش از ۱۰۰ نوع آفت کش در هوا، آب و یا خاک وجود دارند که می توانند نوزاد های ناقص، تغییرات ژنتیکی و یا سرطان را به وجود بیاورند

۱۲- ماشین ها

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

بیش از ۵۰۰ میلیون دستگاه خودرو در جاده های جهان تردد می کنند. این رقم می تواند طی سال های آینده به ۱ میلیارد عدد نیز برسد

.۱۳- دیوار بزرگ آلودگی

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

دیوار بزرگ چین در تصاویر ماهواره ای نمایان نیست، در حالی که آلودگی این کشور به خوبی مشاهده می شود

۱۴- ماهی ها

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

ماهی هایی که در آب های آلوده زندگی می کنند، احتمالا حس بویایی خود را از دست خواهند داد

۱۵- افزایش بارش برف

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

مطلاعات نشان می دهند که بین افزایش آلودگی در کشور چین و بیشتر شدن بارش برف در شهر کالیفرنیای آمریکا، رابطه وجود دارد

۱۶- ماشین ها زمانی به عنوان راه حل رفع آلودگی شناخته می شدند

16حقیقت درباره آلودگی محیط زیست که احتمالا نمی دانستید

در اویل قرن بیستم میلادی، اسب ها آلودگی زیادی (مدفوع) ایجاد می کردند. در آن زمان، خودرو ها به عنوان جانشینی مناسب و سبز شناخته می شدند.

وقتی به صدای طبیعت گوش میکنی، میفهمی که سکوت چقدر ارزش داره

قطعه سکوت

مرد روی صحنه میرود.آرام چهار پایه پیانو را عقب میکشد.روی آن مینشیند.و در پیانو را باز میکند.

چهار دقیقه و سی و سه ثانیه بعد از گشودن در پیانو آرام در را میبندد و بلند میشود.در این دقایق هیچ نتی نواخته نمیشود.تنها چیزی که تماشاگران میشنوند سکوت است. و این میشود معروفترین قطعه موسیقی "جان کیج" هنرمند داداییسم دهه ۵٠ آمریکا!

مردم منتظر شنیدند وقتی به طور عادی به یک کنسرت میروند.آنها سکوت میکنند تا صدای آلات موسیقی را بشنوند اما در قطعه سکوت جان کیج هیچ چیزی نواخته نمیشود.بلکه نوازندگان خود همان تماشاچیان هستند.

او معتقد بود ما آدمها از صداهای اطرافمان غافل شده ایم.بدن ما مثل یک کارخانه تولید اصوات عمل میکند اما گوشهای ما ناتوان از شنیدنش هستند.محیط اطراف ما پر از  انواع صداهاست که هریک میتواند مثل یک قطعه موسیقی جاری باشد.هنر چیزی جدای از خود زندگی نیست.این اشتباه ما آدمهاست که هنر را فراتر از زندگی قرار میدهیم.درواقع هنر در لحظه جاری است.

در قطعه سکوت نوازنده چیزی نمینوازد.آنچه شنیده میشود صداهای محیط است. صداهایی مثل سرفه کردن-حرکت دست و پای فرد تماشاچی-تکان دادن سر-برخورد بالهای مگس-صداهای چوب صندلیها وقتی تماشاچی روی آنها جابجا میشود.... در تمام این ۴:٣٣ دقیقه ما صداهای طبیعت را میشنویم.

وقتی دورتادور ما را سکوت احاطه کند گوشهایمان خود به خود تیز تر میشوند تا کوچکترین جابجایی هوا را ردیابی کنند و این میشود درک همان هنری که جان کیج به دنبالش بود.

ما آدمها باید بپذیریم که در دنیای ماشینی امروز داریم از محیط دور و دورتر میشویم و این یعنی از دست دادن قدرت تبادلمان با طبیعت....

***

جان کیج هنرمند آوانگاردی بود که رشته تحصیلیش به موسیقی مربوط میشد اما بیشتر از موسیقی او به هنر پرفورمنس میپرداخت.قطعه سکوت ۴ دقیقه و سی و سه ثانیه به طول انجامید یعنی ٢٧٣ ثانیه.اما چون ٢٧٣ ثانیه عملا سکوت محض حکمفرماست یعنی  منفی ٢٧٣ ثانیه موسیقی!

٢٧٣- !این عدد ما را به یاد صفر کلوین میندازد که درجه انجماد تمام اجسام است . جان کیج این استعاره را بدین جهت بکار میبرد تا به ما بگوید در ٢٧٣ ثانیه سکوت فضا منجمد میشود تا ما به درونمان برگردیم و به صداهای طبیعت گوش فرا دهیم و یک بار دیگر به خودمان برسیم.زیرا هنر چیزی از ما جدا نیست و هریک از ما خود یک هنرمند است.

منبع؟ پرشین بلاگ

https://biyataberavim.persianblog.ir/NM541JE0vysNwL1p6RRq-%D9%82%D8%B7%D8%B9%D9%87-%D8%B3%DA%A9%D9%88%D8%AA

بانک اطلاعاتی پژوهش های زیست محیطی ایران

بانک اطلاعاتی پژوهش های زیست محیطی ایران توسط مرکز تحقیقات محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران راه اندازی شده است تا امکان دست رسی آسان و رایگان سیاست گزاران، مدیران و برنامه ریزان، پژوهش‌گران و سایر فعالان در زمینه‌ی محیط زیست در ایران را به مستندات این حوزه که در کشور تولید می گردد فراهم آورد. این بانک شامل مقالات منتشر شده در مجلات علمی کشور، مقالاتی که از ایران در زمینه‌های مرتبط در مجلات علمی خارج کشور منتشر می‌گردد، مطالب ارایه شده در سمینارها و کنفرانس‌‌های داخلی، پایان نامه های دوره‌ی کارشناسی ارشد و دکترا و طرح های تحقیقاتی می شود. این مرکز از کلیه همکاران و صاحب نظران دعوت می نماید ضمن ارسال نظرات ارزشمندشان در خصوص این بانک اطلاعاتی، چنانچه هر مطلبی در این زمینه دارند که آن را برای ورود در این بانک مناسب میدانند آدرس اینترنتی یا فایل word آن را به آدرس همکارانی که مطالبی در این زمینه دارند که برای ورود به سایت مناسب است، می توانند آدرس اینترنتی یا فایل Word مطلب را به آدرس info@iranianresearchers.com ارسال نمایند. 

منبع:  http://iranenvex.ir/

«شیطان نیلگون»در پیاده‌روهاخریدوفروش می‌شود

    سنبل آبی» یا همان «شیطان نیلگون» تهدیدی جدی برای پهنه‌های آبی گیلان است که این روزها در میان غفلت مردم و مسئولان، خریدوفروش آن در سطح معابر وسیله‌ای برای سودجویی برخی افراد شده است. 

حسین شمس نصرتی: سنبل آبی یا همان «شیطان نیلگون» که چند سالی است پهنه‌های آبی گیلان را اشغال کرده، امروز در میان غفلت مردم و کم‌کاری مسئولان، در سطح معابر عمومی شهر رشت دادوستد می‌شود غافل از اینکه، جابجایی این گیاه مهاجم و سریع الرشد، کمک فراوانی به تکثیر سریع و غیرقابل‌تصور آن کرده و تهدیدی جدی برای پهنه‌های آبی استان محسوب می‌شود.
ناآگاهی مردم و کم‌کاری مسئولان، تیشه‌ای بر جان طبیعت گیلان

نخستین بار که گیاه مهاجم سنبل آبی با ظاهری فریبنده و گل‌هایی زیبا در پهنه‌های آبی گیلان مشاهده شد، تنها یک هکتار از این عرصه را اشغال کرده بود و کسی حتی فکرش را هم نمی‌کرد که باگذشت تنها پنج سال از نخستین رؤیت آن، عرصه درگیر با این گیاه به ۶۰۰ هکتار در پهنه‌های آبی استان برسد.

رشد سریع این گیاه بومی آمازون و ماندگاری ۲۰ تا ۳۰ ساله ریزوم آن در محیط باعث شده تا امروز تالاب عینک که یکی از بزرگ‌ترین تالاب‌های شهری دنیا محسوب می‌شود، در کنار تالاب بین‌المللی انزلی و بخش‌هایی از رودخانه سیاه درویشان و بهمبر در شهرستان صومعه‌سرا به‌طورجدی با این پدیده شوم دست‌وپنجه نرم کرده و ناآگاهی مردم و کم‌کاری مسئولان نیز آتش به دامان محیط‌زیست گیلان به‌ویژه پهنه‌های آبی این استان بزند.

سودجویی در پیاده‌روهای شهر

درحالی‌که سمن‌های محیط زیستی گیلان به‌طورجدی پیگیر راهکارهایی برای مبارزه با گیاه سنبل آبی در آب‌های شیرین استان هستند، برخی افراد سودجو از غفلت مسئولان و ناآگاهی مردم سوءاستفاده کرده و با خریدوفروش این گیاه سمی و خطرناک نه‌تنها سود کلانی به جیب می‌زنند که عرصه را برای تکثیر سریع‌تر این گیاه در پهنه‌های آبی استان فراهم می‌کنند. ‌

‌ یکی از فروشندگان این گیاه به خبرنگار مهر می‌گوید: این گیاه بسیار زیباست و طرفداران زیادی داری و تقریباً هرروز تعداد ۱۵ تا ۲۰ بوته آن را می‌فروشم.

نادر که اطلاعی از خطرناک بودن سنبل آبی ندارد می‌افزاید: بعید می‌دانم این گیاه خطر داشته باشد و این حرف‌ها را می‌گویند تا مانع نان خوردن افرادی مثل من شوند!

وقتی درباره خطرات این گیاه به او آگاهی می‌دهیم، می‌پرسد: اگر این گیاه این‌قدر خطرناک است پس چرا مسئولان هیچ کاری نمی‌کنند؟ من از ساکنان اطراف تالاب عینک هستم و چند سالی است که این گیاه در تالاب وجود دارد اما تا به امروز کسی به ما نگفته که چقدر خطرناک است و هیچ دستگاه یا نهادی هم اقدامی برای جمع‌آوری آن نکرده است.

سنبل آبی جدی‌ترین تهدید برای تالاب‌های گیلان

به گفته یکی از کار‌شناسان پژوهشکده آبزی‌پروری انزلی، گیاه سنبل آبی خطرناک‌ترین وجدی‌ترین تهدیدی است که تا امروز زندگی در تالاب‌های گیلان را تهدید کرده و توجه نکردن به حضور این‌گونه مهاجم به‌طور حتم عواقب جبران‌ناپذیری را به بار می‌آورد.

علیرضا میرزاجانی درباره حضور سنبل آبی در تالاب‌های گیلان و خطری که از جانب این گیاه جان تالاب‌ها را تهدید می‌کند بهخبرنگار مهر توضیح می‌دهد: متأسفانه سنبل آبی گل‌های زیبا و ظاهری فریبنده دارد که بسیاری از علاقه‌مندان به طبیعت و پرورش گیاه از آن به‌عنوان گیاهی تزئینی استفاده می‌کنند.

وی ادامه می‌دهد: متأسفانه ناآگاهی مردم از خطرات این گیاه باعث شده تا برخی افراد از آن به‌عنوان گیاه زینتی استفاده کنند به همین دلیل فروش آن در معابر شهری و حتی برخی گلخانه‌ها به چشم می‌خورد.

میرزاجانی تصریح می‌کند: متأسفانه حضور این گیاه مهاجم و خطرناک در کوچک‌ترین محیط آبی باعث می‌شود تا از حالت کنترل خارج‌شده و با گسترش سریع در اکوسیستم، حیات گونه‌های مختلف جانوری منطقه را از بین ببرد.

وی با اشاره به خطرات ناشی از حضور گیاه سنبل آبی در تالاب‌ها و مجاری آبی می‌گوید: مصرف بالای اکسیژن آب توسط سنبل آبی از یک‌سو و گسترش طولی و عرضی این گیاه از سوی دیگر باعث می‌شود تا علاوه بر اینکه هیچ‌کدام از گونه‌های جانوری موجود در تالاب قادر به ادامه زندگی نباشند، تردد در تالاب‌ها و دسترسی به آن‌ها نیز به دلیل گسترش ریشه‌های این گیاه در آب با مشکل مواجه شود.

سنبل آبی سرطان‌زا است

این کار‌شناس محیط‌زیست در ادامه با اشاره به قدرت بالای سنبل آبی در پالایش محیط اطراف خود می‌گوید: این گیاه به دلیل قدرت خود پالایی بالا و امکان سازگاری فوق‌العاده با محیط می‌تواند حتی فلزاتی سنگین مثل جیوه و سرب که از طریق فاضلاب کارخانه‌های صنعتی به آب‌ها وارد می‌شوند را به خود جذب کند ازاین‌رو تجمع سنبل آبی در محیط به‌شدت خطرناک بوده و می‌تواند عامل مهمی برای بروز بیماری‌هایی ازجمله انواع سرطان باشد.

میرزاجانی با هشدار نسبت به خطرناک بودن جابجایی این گیاه مهاجم تأکید می‌کند: متأسفانه دیده‌شده که در برخی از شهرهای استان مثل شهر رشت این گیاه به‌عنوان گیاهی زینتی فروخته‌شده و در بین مردم ردوبدل می‌شود درحالی‌که جابجایی این گیاه باعث رشد و تکثیر آن در تمام محیط‌های آبی استان شده و خطری هم‌ردیف استنشاق گاز خردل برای محیط‌زیست و به‌تبع آن ساکنان استان دارد.

بی‌توجهی به خطرات سنبل آبی

یکی از فعالان محیط‌زیست در گیلان و مدیر سازمان مردم‌نهاد «سرزمین ایده آل ما» نیز درباره ناآگاهی مردم و کم‌کاری مسئولان در مقابل سنبل آبی به خبرنگار مهر توضیح می‌دهد: متأسفانه هنوز عمق فاجعه‌ای که در تالاب عینک و سایر پهنه‌های آبی گیلان به‌وسیله سنبل آبی به وجود آمده، برای مردم و مسئولان درک نشده است.

پیمان بازدیدی می‌افزاید: به‌رغم تلاش‌های زیادی که طی دو سال اخیر برای مقابله با سنبل آبی توسط سازمان‌های مردم‌نهاد انجام‌شده، اما تاکنون هیچ اقدام مؤثری از سوی مدیران و مسئولان برای مبارزه با این گیاه صورت نگرفته و اگر هم اقداماتی انجام‌شده کاملاً سطحی و گذرا بوده است.

وی به شرایط رشد و تکثیر و ماندگاری این گیاه در محیط اشاره می‌کند و می‌گوید: متأسفانه آگاهی مردم و مسئولان درباره این گیاه مهاجم کافی نیست چراکه برخی افراد سودجو به‌راحتی این گیاه را در معابر عمومی و یا حتی گلخانه‌ها خریدوفروش می‌کنند و کسی هم جلوی آن‌ها را نمی‌گیرد.

بازدیدی لزوم اطلاع‌رسانی دراین‌باره را ضرورتی اجتناب‌ناپذیر عنوان کرده و تصریح می‌کند: باید درباره خطرات این گیاه و تأثیرات مخربی که بر محیط‌زیست دارد اطلاع‌رسانی شده و مسئولان نیز برای مقابله با این پدیده دغدغه مند برخورد کنند.

وی خاطرنشان می‌کند: اگر امروز آگاهی بخشی درباره خطرات سنبل آبی صورت نگیرد و مردم و مسئولان در کنار هم برای مقابله با این گیاه سمی، خطرناک و مهاجم اقدام نکنند، همان‌طور که در عرض پنج سال گذشته رشد ۶۰۰ برابری در پهنه‌های آبی استان داشته، تا  پنج سال آینده دیگر اثری از منابع آب شیرین گیلان باقی نخواهد ماند.

لزوم برخورد جدی با فروشندگان سنبل آبی

یکی از اعضای شورای شهر رشت در حاشیه بازدید از حرکت نمادین طرفداران محیط‌زیست در راستای جمع‌آوری سنبل آبی از سطح تالاب عینک به خبرنگار مهر می‌گوید: مقابله با سنبل آبی باید به یک مطالبه عمومی تبدیل شود.

رضا رسولی با اشاره به خطرات این گیاه تصریح می‌کند: متأسفانه به‌رغم تلاش‌هایی که برای مقابله با این گیاه شده ولی به دلیل نبود نظارت و راهکارهای مقابله‌ای با خریدوفروش آن، تکثیر سنبل آبی در پهنه‌های آبی استان غیرقابل‌کنترل شده است.

وی بر لزوم اجرای راهکارهای مقابله‌ای و برخوردهای جدی از طریق دستگاه‌های مربوطه مانند سازمان محیط‌زیست و دادگستری استان با پدیده خریدوفروش سنبل آبی در معابر عمومی تأکید کرده و می‌افزاید: به‌طور حتم آگاهی بخشی به مردم در کنار اقدامات سلبی، سریع و عمل‌گرایانه مسئولان می‌تواند مانع از نابودی منابع آب شیرین استان شود.

هجوم بی‌رویه زیبای خطرناک به تالاب انزلی

این سخنان در حالی مطرح می‌شود که پیش‌ازاین مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست گیلان با اشاره به اقداماتی که برای احیای تالاب انزلی صورت گرفته یادآور شده بود: آنچه به‌تازگی برای تالاب اتفاق افتاده هجوم بی‌رویه گیاه غیربومی سنبل آبی است.

قربانعلی محمد پور بابیان اینکه علاوه بر تالاب انزلی، نشانه‌هایی از این گیاه در شرق گیلان نیز گزارش‌شده است، اضافه می‌کند: دامنه گستردگی خطر سنبل آبی بسیار وسیع شده است و نیاز است که هر چه زودتر با تخصیص اعتبارات از فراگیری این گیاه در تالاب ممانعت شود.

به گفته وی باوجود ریشه‌کنی مکانیکی گیاه سنبل آبی، امکان رشد مجدد این گیاه تا ۱۵ سال در محیط آبی مورد هجوم باقی می‌ماند.

مدیرکل محیط‌زیست گیلان یادآور می‌شود: خطر فراگیری سنبل آبی به‌مراتب بسیار بیشتر از آزولا است و نباید بگذاریم این گیاه تمام وسعت تالاب انزلی و سایر تالاب‌های استان را در بربگیرد.

سنبل آبی رودخانه‌های صومعه‌سرا را غرق کرد

رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست صومعه‌سرا نیز در خصوص حضور سنبل آبی در این مناطق به خبرنگار مهر توضیح می‌دهد: در حال حاضر حضور سنبل آبی در دو منطقه مهم از شهرستان صومعه‌سرا که مدخل ورود رودخانه‌های بهمبر و چکوور به تالاب انزلی است مشاهده‌شده که به دلیل خطری که این مناطق را تهدید می‌کند، مبارزه مکانیکی با این گیاه مهاجم در این مناطق آغازشده است.

حمزه عشوری بابیان اینکه سنبل آبی موجب افزایش تعرق آب تا ۸۰ درصد می‌شود، می‌افزاید: به دلیل اهمیت موضوع مأموران اداره حفاظت محیط‌زیست شهرستان صومعه‌سرا تاکنون توانسته‌اند طی یک عملیات پاک‌سازی در مدت پنج روز رودخانه بهمبر را از وجود سنبل آبی پاک‌سازی کنند.

وی توانایی زنده‌بودن این گیاه را ۱۵ تا ۳۰ سال عنوان کرده و می‌گوید: سنبل آبی با کوچک‌ترین ذخیره آبی تکثیر می‌یابد ازاین‌رو لازم است تا با اجرای برنامه‌های پایشی برای جلوگیری از ورود مجدد این گیاه به سطح مناطق پاک‌سازی‌شده، از هجوم این گیاه به سایر نقاط جلوگیری شود.

تالاب «عینک» کور می‌شود؟

عشوری بیشترین حجم مشاهده‌شده از این گیاه را در روستای چکوور شهرستان صومعه‌سرا اعلام کرده و تصریح می‌کند: این گیاه در شهرستان صومعه‌سرا برای نخستین بار در تابستان امسال رؤیت شد ولی در حال حاضر تالاب عینک منبع اصلی این گیاه در استان گیلان است که متأسفانه به دلیل نا‌آگاهی مردم از خطر این گیاه و خریدوفروش آن به‌صورت گیاه تزئینی، به سایر نقاط استان نیز منتقل‌شده است.

وی می‌افزاید: خوشبختانه در مناطق درگیر در شهرستان صومعه‌سرا با استفاده از راهکار جمع‌آوری فیزیکی و با کمک جوامع بومی این مناطق توانسته‌ایم رودخانه بهمبر روستای سیادرویشان را به‌طور کامل و مناطق منتهی به تالاب در روستای چکوور را جمع‌آوری کنیم ولی متأسفانه هنوز بخش اعظمی از بخش روستای چکوور باقیمانده که محیط‌بانان و جوامع بومی در حال کار هستند ولی به دلیل هزینه‌بر بودن، اندکی با مشکل مواجه هستیم.

رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست صومعه‌سرا نبود شناخت کافی در مورد این‌گونه گیاهی را یکی از مشکلات بر سر راه برخورد با آن عنوان کرده و خاطرنشان می‌کند: بسیاری از کشورهای دنیا درگیر مقابله با این گیاه بوده و حتی در ایالت فلوریدای آمریکا نیز سالانه ۱۰۰ میلیون دلار برای مقابله با این گیاه هزینه می‌شود.

بخشنامه و دیگر هیچ

وی با اشاره به مخالفت سازمان محیط‌زیست برای برخورد با این گیاه از طریق سموم تصریح می‌کند: سازمان محیط‌زیست مخالف ورود هرگونه سم به داخل رودخانه‌ها و تالاب انزلی است و فعلاً بهترین روش برای نابودی این گیاه جمع‌آوری فیزیکی با کمک محیط‌بانان و سازمان‌های مردم‌نهاد و همچنین آگاهی و هشدار دادن به مردم برای پرهیز از هرگونه خریدوفروش و تکثیر این‌گونه گیاه است.

اگرچه طی ابلاغی که از سوی استانداری گیلان به فرمانداری‌های شهرستان‌ها به‌ویژه شهر رشت شده، فرمانداری‌ها موظف به مقابله با خریدوفروش گیاه سنبل آبی در معابر عمومی هستند اما به نظر می‌رسد که برخورد با سودجویان در این زمینه، نیاز به ورود و مداخله جدی‌تر دارد تا در کنار اقدامات مقابله‌ای با گیاه سنبل آبی و آگاهی بخشی به مردم درباره خطرات آن، پهنه‌های آبی استان از خطر نابودی در امان بماند  
نوشته شده توسط: حسن مرادپور   منبع: http://diyarmirza.ir 

 

افزایش گرمای هوای جهانی از ژوئن سال 1880 تا کنون

دانشمندان سازمان اقیانوس‌شناسی و جوی آمریکا اعلام کردند حرارت میانگین جهانی روی زمین و سطح اقیانوس‌ها در ماه ژوئن از سال ۱۸۸۰ تا کنون بی‌نظیر بوده و بالاترین رکورد را به ثبت رسانده‌ است.

  به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا؛ همشهری به نقل از ساینس دیلی، دانشمندان همچنین اعلام کردند این سی‌و‌هشتمین ماه ژوئن متوالی و سیصد و پنجاه و دومین ماه متوالی است که در آن حرارت جهانی بالاتر از میانگین قرن بیستم بوده‌ است. آخرین درجه حرارت جهانی در ماه ژوئن که پایین‌تر از این میانگین بوده به ژوئن سال 1976 اختصاص داشته و آخرین درجه پایین‌تر از میانگین جهانی ماهیانه، به فوریه سال 1985 تعلق داشته‌است.

  بیشتر نقاط جهان درجه حرارتی بالاتر از حد میانگین را تجربه می‌کنند درحالی که گرما در بخش‌هایی از زمین از قبیل بخش‌هایی از جنوب شرق گرینلند، شمال آمریکای جنوبی، بخش‌هایی از شرق و مرکز آفریقا، و بخش‌ هایی از جنوب و جنوب غرب آسیا رکورد حرارتی جدیدی را به‌ثبت رسانده‌اند. به‌ویژه بخشهای وسیعی از غرب استوا، شمال شرق اقیانوس آرام و بیشترین بخشهای اقیانوس هند رکورد گرمایی جدیدی در ماه به ثبت رسانده‌اند. بخشهای کوچکی از آمریکای شمالی، شرق دور روسیه، و بخشهای کوچکی از مرکز و شمال شرق اروپا نیز در مقابل سردتر از همیشه و یا سردتر از میانگین جهانی بوده‌اند.
 
  براساس این گزارش، درجه حرارت کلی زمین و اقیانوس در نیمه اول امسال 1.21 درجه فارنهایت، یا 0.67 درجه سلسیوس بالاتر از میانگین قرن بیستم بوده‌ است. تنها سال‌هایی که رکوردی بالاتر از این به ثبت رسانده‌اند سال‌های 2010 و 1998 بوده‌اند. درجه حرارت سطحی زمین در این مدت زمان 1.87 درجه فارنهایت بالاتر از میانگین قرن بیستم بوده و درجه حرارت سطح اقیانوس در همین مدت زمان 0.95 درجه فارنهایت بالاتر بوده‌ است. 

حفظ محیط زیست با مدیریت زباله در منزل

زباله اصطلاحا به فضولات جامد، نیمه جامد یا مایعی گفته می شود که ظاهرا به درد نخور بوده و دور ریخته می شود. زباله خانگی شاید مهمترین بخش زباله محسوب شوند که در صورت تفکیک و مدیرت صحیح بتوانند بخشی از سرمایه های ملی را باز گرداند.

زباله اصطلاحا به فضولات جامد، نیمه جامد یا مایعی گفته می شود که ظاهرا به درد نخور بوده و دور ریخته می شود. زباله خانگی شاید مهمترین بخش زباله محسوب شوند که در صورت تفکیک و مدیرت صحیح بتوانند بخشی از سرمایه های ملی را باز گرداند.

امروزه به دلیل افزایش جمعیت، زباله های شهرها نیز افزایش یافته است. از آن گذشته رواج فرهنگ مصرف سبب شده است در شهرهای بزرگی چون تهران هر فرد روزانه 900 گرم زباله تولید کند. زباله های خانگی عبارتند از: پس مانده های مواد خوراکی، کاغذ، شیشه، فلزات، پلاستیک، پارچه و غیره.

بخش بزرگی از زباله های خانگی را پس مانده های گیاهی و حیوانی مثل پس مانده سبزی ها، پوست و ضایعات میوه و استخوان و ضایعات گوشت و مرغ و ماهی تشکیل می دهند که زباله تر به حساب می آید. کاغذ و مقوا اعم از روزنامه، کتاب، دفتر و کاغذ بسته بندی نیز بخش بزرگ دیگری از زباله را تشکیل می دهد.

انواع پلاستیک، ظروف یک بار مصرف، اسباب بازی و قوطی های فلزی و شیشه ای نیز بخشی از زباله های منازل است.

باید توجه داشت تمام موادی که از نظر ما به درد بخور نیستند، دور ریختنی نیست. اگر به هزینه های جمع آوری و دفن زباله نگاهی بیندازیم، متوجه می شویم که با کمی دقت می توان از استهلاک چه سرمایه قابل توجهی جلوگیری کرد.

هزینه جمع آوری و دفن هر تن زباله 35 هزار ریال است. برای تولید هر تن کاغذ باید 15 اصله درخت تنومند قطع شود و برای تولید هر تن آلومینیوم 4 تن سنگ معدن و 7 تن زغال سنگ و قیر لازم است. برای تولید شیشه باید مقدار زیادی شن و ماسه از زمین استخراج شود. عمل حفاری و استحراج منظره زشتی به محل معدن می دهد و علاوه بر آن مقدار زیادی سوخت و آب نیز مصرف می شود.

هر تن زباله حدود 400 متر مکعب گاز گلخانه ای دی اکسید کربن متصاعد می کند و از هر تن زباله 400 تا 600 لیتر شیرابه خارج می شود که می تواند تاثیر خطرناکی روی آب و خاک داشته باشد و محل های دفن زباله هر روز گسترش بیشتری پیدا می کنند. اگر تولید زباله به همین ترتیب ادامه داشته باشد، مدت زیادی طول نخواهد کشید که تمام اراضی اطراف شهرها پر از زباله شده و محلی برای دفن زباله باقی نخواهد ماند.

بازگشت به طبیعت در مورد بسیاری از مواد موجود در زباله به طول می انجامد و این مواد سالها باعث آلودگی و آسیب به محیط زیست می شوند. شیشه و قوطی های فلزی و بویژه آلومینیومی صدها سال روی زمین باقی می مانند. کیسه ها و ظروف پلاستیکی که یک روز به دلیل سبکی و دوام آنها ساخته شدند، امروزه عامل بزرگترین مشکلات زیست محیطی هستند. پلاستیک غیر قابل تجزیه است و کیسه های نایلونی به طور متوسط 500 سال در محیط باقی می مانند. کیسه های پلاستیکی همراه باد همه جا پخش می شوند و بیشتر آنها سر از دریا در آورده با بلعیده شده به وسیله جانداران سبب مرگ آنها می شوند. چنانچه پلاستیک و نایلون موجود در زباله سوزانده شود، اسید کلریدریک ایجاد می کند که باعث آلودگی هوا و آسیب رساندن به انسان و دیگر موجودات می شود.

از سوی دیگر، انباشته شدن زباله در محل و شهرها مکان خوبی برای رشد میکروبها و تولید و تکثیر حشرات و جانوران موذی نظیر موش است؛ زیرا زباله 3 عامل رشد و تکثیر این جانداران یعنی مواد غذایی، رطوبت و پناهگاه را با خود دارد. طبق برآوردهای علمی در هر گرم خاکروبه بین 50 هزار تا 10 میلیون باکتری مختلف وجود دارد. مگس که ناقل انواع اسهال، حصبه، وبا، سل و است و موش که تکثیر آن بستگی به میزان زباله دارد و تیفوس و طاعون را اشاعه می دهد، در اثر انباشتگی زباله سلامت محیط انسانی را تهدید می کنند.

بعضی از زباله های خانگی مثل انواع باکتری، لامپهای مهتابی و جیوه ای و لوازم الکترونیکی به علت داشتن سرب، جیوه و کادمیوم در ترکیب خود خطرناک هستند.

همچنین تعویض خانگی روغن موتور ماشین و جاری کردن آن در فاضلاب شهری به دلیل وجود مواد سمی باعث آلودگی آبها می شود. یک لیتر روغن موتور می تواند تا یک میلیون لیتر آب سالم را آلوده کند.

در حالی که این روغن موتور قابل بازیافت و استفاده مجدد است و می توان آن را به تعویض روغنی ها تحویل داد تا آن را برای تصفیه مجدد تحویل پالایشگاه دهند.

چگونه مدیریت زباله های خانه را به عهده بگیریم؟

مصرف درست می تواند تا حد زیادی هزینه های خانواده و مصرف آب و انرژی را پایین بیاورد و از تولید بیش از اندازه زباله جلوگیری کند.

برای مدیریت زباله های منزل در درجه اول مواد قابل تجزیه مثل پس مانده های آشپزخانه و مواد غذایی را از سایر مواد جدا کنید. این مواد بسرعت تجزیه شده به طبیعت باز می گردد.

پس مانده های گیاهی نیز به کود کمپوست تبدیل می شود که برای اصلاح خواص خاک و جبران مواد غذایی از دست رفته آن مفید است و با اجرای دقیق این طرح می توان روزانه 530 هکتار خاک کشور را احیا کرد.

روزنامه ها و کاغذهای باطله و دفترچه های تمام شده مشق نیز قابل بازیافت است که باید جداسازی شود. همچنین شیشه های به درد نخور منزل علاوه بر قابلیت مجدد تبدیل به شیشه در صورت بازیافت، فضای دفن زباله را نیز اشغال نمی کند. بنابراین شیشه ها را نیز در محل دیگری نگهداری کنید و وقتی انباشته شد آن را به ماموران بازیافت یا خریداران دوره گرد بفروشید.

ظروف و قوطی های فلزی آلومینیوم را دور نیندازید. بازیافت آلومینیوم می تواند 90 درصد انرژی لازم برای ساخت آن را به صرفه جویی کند. آلودگی مرحله تولید آن نیز 95 درصد کمتر است. این قوطی ها را نیز جدا نگهدارید و به فروشنده های دوره گرد بفروشید تا به قوطی، ظرف جدید، فویل و ظروف یکبار مصرف آلومینیومی تبدیل شود.

برای کاهش خطرات میکروبها و حشرات، در سطل زباله از کیسه های پلاستیکی سالم جای میوه یا خریدهای دیگر استفاده کنید و هر شب در زمان مناسب زباله را به رفتگر تحویل دهید. کیسه های پلاستیکی، ضایعات پلاستیکی و لوازم پلاستیکی شکسته را جمع آوری کنید و به خریداران دوره گرد تحویل دهید. تا جایی که ممکن است از لباسها و پارچه ها استفاده کنید. از پارچه های پنبه ای برای گردگیری و استفاده در آشپزخانه می توان بهره گرفت.

لوازم برقی از انواع باتری بهتر است تا حد ممکن از اسباب بازیها و لوازم باتری دار استفاده نکنید. باتری ها حاوی مواد سمی هستند و قرار گرفتن آن در دسترس بچه ها کار درستی نیست.

از قرار دادن لامپهای سوخته در محلی که قابل شکستن است، خودداری کنید. مواد موجود در آنها بشدت آلاینده است.

ظروف غذا را ابتدا کاملا تخلیه کنید و سپس بشویید. این کار باعث می شود رطوبت کمتری وارد زباله ها شود. خرده نان و پس مانده سفره را نیز می توانید برای پرنده ها بریزید. سعی کنید فقط مواد قابل تجزیه را در کیسه ریخته و تحویل رفته گر بدهید.

هنگام خرید از بسته بندیهای زیاد از سوی فروشنده جلوگیری کنید. خرید را به طور کلی انجام دهید. مثلا برنج را برای مصرف سالانه خریداری کنید.

با این روش کیسه های کمتری برای بسته بندی استفاده می شود. برای خرید نیز می توانید از ساکهای پارچه ای که پارچه های موجود در خانه ساخته اید، استفاده کنید در صورت امکان شیرینی و آجیل را در پاکتهای کاغذی بخرید. از ظروف یک بار مصرف نیز کمتر استفاده کنید.

اگر در حیاط خانه تان باغچه دارید، می توانید مقداری از زباله ها و پس مانده های آشپزخانه مثل پوست تخم مرغ، استخوان، ضایعات سبزی و میوه و ضایعات گوشتی و دیگر مواد قابل تجزیه را در گوشه باغچه تان به کمپوست تبدیل کنید.

منبع: بنیاد اندیشه اسلامی