پلاستیک جدیدی که در عرض ۳ ساعت تجزیه میشود

پلاستیک یکی از مهمترین محصولات در سطح جهانی است و همه کاره بودن آن باعث شده تقریباً در تمام محصولات مورد استفاده قرار بگیرد؛ از قطعات الکترونیکی و مبلمان گرفته تا خودروها و اندام‌های مصنوعی. هیچ شکی نیست که پلاستیک نقض بسیار مهم و بزرگی را در صنعت ایفا می‌کند. اما از طرفی هم یک فاجعه زیست محیطی بسیار بزرگ است. بخاطر کند بودن فرایند تجزیه پلاستیک، محصولات پلاستیکی برای صدها سال در محل دفن زباله‌ها باقی می‌مانند و بدتر اینکه به تدریج مواد شیمیایی مضری تولید می‌کنند که می‌تواند وارد آب‌های زیرزمینی شود. این پلاستیک‌ها وارد دریا هم می‌شوند و می‌توانند به موجودات دریایی آسیب بزنند. سوزاندن و ذوب کردن آنها هم منجر به تولید گازهای گلخانه ای سمی‌می‌شود.

با این اوصاف تنها راه حل موجود، ساخت پلاستیکی است که در طبیعت باقی نماند. این همان چیزی است که محققان دانشگاه ایالتی داکوتای شمالی روی آن کار کرده اند. این محققان موفق به ساخت نوعی پلاستیک شده اند که با قرار گرفتن در معرض نور خورشید تجزیه می‌شود و کل فرایند تجزیه این پلاستیک فقط ۳ ساعت طول می‌کشد.

این تیم تحقیقاتی برای ساخت ماده جدید، از ترکیب مولکول‌های مشتق شده از فروکتوز – یک قند ساده که در مواد غذایی مثل میوه یافت می‌شود – و مولکول‌های جاذب نور بنام phototrigger استفاده کرده اند. محققان می‌توانند با گرم کردن این ترکیب، زنجیره‌های تکراری و طولانی از مولکول‌هایی را بسازند که بعد از سردشدن تبدیل به پلاستیک جامد می‌شوند.

محققان برای بررسی روند تجزیه پلاستیک جدید، آن را در معرض نور ماوراء بنفش با طول موج ۳۵۰ نانومتر که همان محدوده طول موجی ساطع شده از خورشید است، قرار دادند. این عمل باعث شد مولکول‌های جاذب نور زنجیره مولکولی را بشکنند و از آن جدا شوند و همین امر باعث شروع روند تجزیه پلاستیک شد. این روند در آزمایش اثبات کارایی این محققان بسیار کارآمد بود و فقط بعد از سه ساعت تاباندن نور ماوراء بنفش، پلاستیک تبدیل به یک محلول شفاف شد. ذوب شدن پلاستیک نشان می‌دهد که پلاستیک به مولکول‌های تشکیل دهنده اش تقلیل یافته است.

براساس مقاله این تیم تحقیقاتی در نشریه Angewandte Chemie، می‌توان این محلول ناشی از تجزیه پلاستیک را بازیافت کرد و برای ساخت محسولات پلاستیکی جدید مورد استفاده قرار داد. این ویژگی این پلاستیک جدید هم به محیط زیست کمک می‌کند زیرا به میزان زیادی تقاضا برای مواد خام را کاهش می‌دهد.

چون بسیاری از محصولات پلاستیکی باید مدام در معرض نور خورشید باشند، این پلاستیک جدید برای بسیاری از کاربردها مناسب نیست. اما این پلاستیک جدید برای تولید ابزارهای الکترونیکی بسیار مفید هستند زیرا بازیافت این محصولات معمولاً بسیار دشوار است و به همین خاطر برای مدت طولانی در طبیعت می‌مانند.

محققان امیدوارند بتوانند با توسعه بیشتر این نوع پلاستیک ، بتوانند آن را به یک محصول تجاری تبدیل کنند. اما رسیدن به این هدف باید قبل از هر چیز تاثیرگذاری مولکول‌های جاذب نور روی برخی از خواص پلاستیک مثل ماندگاری آن، کار کنند.

منبع: ساختنی ها

زباله های پلاستیکی در بدن ۹۰ درصد پرندگان دریایی

محققانی که بر روی مشکل زباله‌های پلاستیکی موجود در دریا مطالعه می‌کنند پیشبینی می‌کنند که تا سال ۲۰۵۰ تقریبا هر پرنده ساحلی تکه ای پلاستیک در دستگاه گوارش خود خواهد داشت. این پیش بینی ترسناک بر اساس تحقیق جدیدی است که نشان می‌دهد

در حال حاضر ۹۰ درصد پرندگان دریایی پلاستیک درون بدن خود دارند !!

در دهه‌های اخیر مقدار پلاستیکی که در سیستم گوارشی پرندگان می‌ماند به شدت افزایش پیدا کرده است. در سال ۱۹۸۰ حدود ۱۰ درصد این پرندگان، پلاستیک درون شکم خود داشتند. افزایش تعداد این پرندگان به دلیل مقدار بسیار زیاد زباله‌های پلاستیکی است که امروزه در آب‌های دریاها انباشته شده است ،حدود ۳۶۰ هزار قطعه پلاستیک در هر مایل مربع اقیانوس‌ها !

بوریس ورم (Boris Worm)، زیست شناسی از دانشگاه دالهاوس که تفسیری بر این تحقیق نوشته است می‌گوید: این مشکل به تمام انسان‌ها مربوط می‌شود و فعالیت‌های روزانه ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

کریس ویلکاکس (Chris Wilcox) و همکارانش، اریک فن سبیل (Erik van Sebill) و بریتا دنیس‌هاردستی (Britta Denise Hardesty)  از CSIRO  (سازمان تحقیات علمی‌وابسته به دولت فدرال استرالیا) این تحقیق را هدایت کردند. آن‌ها داده‌ها را با ترکیب اطلاعاتی دیگر بر روی ۱۸۶ گونه پرنده دریایی بررسی کردند. اطلاعاتی از قبیل آلودگی پلاستیکی در زیستگاه‌های پرندگان، روش‌های غذایابی، اندازه بدن و… .

سپس محققان اطلاعات حقیقی بلعیدن زباله‌های پلاستیکی توسط پرندگان را با استفاده از گزارش‌های سال‌های ۱۹۶۲ تا ۲۰۱۲ گردآوری کردند. طبق نوشته ویلکاکس و همکارانش، مدل آماری و دیگر داده‌ها نشان می‌دهد که اگر این مطالعات امروز انجام می‌شد نرخ بلعیدن پلاستیک پرندگان ۹۰ درصد به دست می‌آمد. یافته‌های آنان در مجله پیشرفت‌های آکادمی‌ملی علوم (Proceedings of the National Academy of Sciences) منتشر شده است. نویسندگان مقاله می‌گویند:

ما پیشبینی می‌کنیم که بلعیدن پلاستیک در پرندگان رو به افزایش است و تا سال ۲۰۵۰ به نرخ ۹۹ درصد خواهد رسید.

مدلی که آن‌ها استفاده کردند باعث شد محققان عقیده پیدا کنند که پرندگان دریایی در اطراف دریای تاسمان، بین استرالیا و نیوزیلند، در معرض بیشترین خطر قرار دارند. تمرکز زیاد زباله‌های پلاستیکی در این منطقه همراه با جمعیت زیاد پرندگان خطری که منطقه را تهدید می‌کند، توضیح می‌دهد. قرن‌ها است که تمام گونه‌ها برای تولید مثل، غذایابی و دیگر اعمال بر منابع این منطقه تکیه دارند.

لاک پشتی که با یک زباله پلاستیکی اطراف لاک خود بزرگ شده است.

ورم می‌گوید:

پرندگان به دنبال پیدا کردن قطعات قابل رویت بر آب، زباله‌های پلاستیکی را با غذا اشتباه می‌گیرند. پرندگان قطعات بسیار مختلفی را می‌بلعند، شامل فندک‌های یک بار مصرف، مسواک، میله‌های نوری ( که در ماهی گیری‌های طولانی استفاده می‌شود) و خرده ریز‌های پسماند‌ها و زباله‌های پلاستیکی بزرگ تر.

ورم اضافه می‌کند که مقدار زیادی از زباله‌های پلاستیکی اقیانوس‌ها از طریق رودخانه‌ها به آن راه یافته است، پس منبع آلودگی خیلی عقب تر از اقیانوس‌ها و در خشکی قرار دارد.

این آلودگی حتی اگر بلعیده نشود برای پرندگان و دیگر گونه‌های حیات وحش مضر است زیرا منجر به مسمومیت، انسداد روده و دیگر مشکلات می‌شود. برای مثال نگه دارنده پلاستیکی بسته‌های نوشابه دور گردن پرندگان و لاک لاکپشت‌ها و دیگر حیوانات پیدا شده و نتایج وحشت آوردی به بار آورده است.

با توجه به آن چه دانشمندان می‌گویند با کم کردن اتکای خود به پلاستیک و مدیریت بهتر زباله‌ها می‌توان آلودگی اقیانوس‌ها و خطرات سلامت پرندگان دریایی و دیگر گونه‌ها را کاهش داد. ورم می‌گوید:

بزرگ ترین مشکل رشد سریع اقتصادی در حالی است که مدیریت استفاده ( مانند ذخیره امن و بازیابی) به همان نرخ رشد نکرده است. به همین دلیل زباله‌ها هر جایی رها می‌شوند و درست انباشته نمی‌شود.

منبع: http://saakhtani.ir/archive/1394/06/17561http://saakhtani.ir/archive/1394/06/17561

سرنوشت پسماندهای الکترونیکی

زباله‌های الکترونیکی خیلی بیشتر از آنچه فکر می‌کنید به سلامت ما و محیط زیست مان آسیب می‌زنند

برای برخی از افراد جابجا کردن لوازم الکترونیکی بزرگ و دورریختنی در خیابان‌های شهر خیلی سخت نیست اما عده ای هم هستند که دوست دارند از میزان زباله‌های الکترونیکی که در طبیعت وجود دارند، کم کنند. اگر جزو دسته دوم هستید، شاید برایتان جالب باشد بدانید که این وسایل الکترونیکی چگونه بازیافت می‌شوند و بعد از بازیافت چه استفاده‌هایی از آنها می‌شود؟ در این پست ساختنی جواب این سوال را می‌خوانید.

وقتی یک پرینتر قدیمی‌– یا هر وسیله الکترونیکی دیگر – را دور می‌اندازید، ابتدا بررسی می‌شود تا مشخص شود که قابل تعمیر هست یا خیر. شاید فکر کنید تعداد وسایل الکترونیکی که قابل بازگشت هستند خیلی ناچیز است اما حتی نمی‌توانید تصور کنید در بین زباله‌های الکترونیکی چه چیزهایی می‌توان یافت.

وسایلی که نمی‌توان آنها را برای استفاده مجدد تعمیر کرد، در کنار سایر وسایل قابل بازیافت بسته بندی می‌شوند و با تریلر به کارخانه‌های مخصوص بازیافت منتقل می‌شوند. بعد از اینکه تکنسین‌ها تمام وسایل و قطعات الکترونیکی را بررسی کردند، آنها را داخل یک خرد کننده بزرگ می‌ریزند تا تمام قطعات و سایل تبدیل به تکه‌های کوچک شوند. کارخانه‌های مختلف این تکه‌ها را براساس معیارهای مختلفی مرتب می‌کنند اما بیشتر آنها از سیستم مرتب سازی نوری استفاده می‌کنند. این نوع سیستم از یک پرتوی لیزر برای تشخیص ویژگی‌ها و خواص تکه‌هایی که روی نوار تسمه حرکت می‌کنند، استفاده می‌کند و قطعات را به پلاستیک، فلز و تراشه‌های کامپیوتری طبقه بندی می‌کند. سپس این کالاها در بازارهای جهانی به فروش می‌رسند.

وقتی این مواد فروخته شدند، بازیافت واقعی شروع می‌شود. از این مواد میتوان در کارخانه‌های مختلف و برای تولید قطعات مختلف استفاده کرد. برای مثال، تمام قطعات پلاستیکی که در کامپیوترها بکار می‌روند، مواد کند کننده آتش در خود دارند که می‌توان از آنها برای تولید مواد تکنولوژی بیشتر استفاده کرد. پلاستیک‌ها معمولاً به کارخانه‌های چینی فروخته می‌شوند تا در ساخت سایر وسایل و قطعات الکترونیکی مورد استفاده قرار بگیرند. فلزاتی که از زباله‌های الکترونیکی بازیافت شده، استخراج می‌شود معمولاً در کشورهایی که خودشان تاسیسات تولید فلز دارند، می‌مانند. در ساخت بسیاری از قطعات و وسایل الترونیکی از فلزات خاکی کمیاب استفاده می‌شود؛ استخراج این فلزات از زباله‌های الکترونیکی بسیار راحت تر از استخراج این مواد از زمین است.

اگرچه بسیاری از وسایل الکترونیکی با این روش بازیافت می‌شوند اما برخی از وسایل را نمی‌توان داخل دستگاه‌های خرد کننده ریخت. تلفن‌های همراه معمولاً دست آخر از همین کارخانه‌های بازیافت سر در می‌آورند، اما در برخی از شهرها روند بازیافت آنها متفاوت است. مثلاً در نیویورک از سال ۲۰۰۶ یک برنامه بازیافت اجباری در حال اجرا است که کمپانی‌های فروشنده موبایل را ملزم می‌کند در برنامه بازیافت هم داشته باشند. فرایند بازیافت موبال کمی‌بیشتر طول می‌کشد؛ شاید دلیلش این باشد که مردم کمتر موبایل‌هایشان را دور می‌اندازند.

وقتی وسایل الکترونیکی وارد کارخانه‌های بازیافت می‌شوند، تکنسین‌ها قطعاتی مثل کارتریج پرینت یا باتری‌های قابل شارژ که ممکن است در دستگاه خردکننده آتش بگیرند را جدا می‌کنند. مانیتورهای CRT – صفحه‌های مانیتور و تلویزیون که قبل از رواج صفحه‌های مسطح استفاده می‌شدند – باید با دست تخریب شوند زیرا پشت شیشه آنها یک لایه سرب قرار دارد که بیننده را دربرابر پرتوهای الکترونی محافظت می‌کند و تصاویر را به نمایش در می‌آورد. از هر کدام از این مانیتورها بیش از ۳ کیلوگرم سرب استخراج می‌شود که به کارخانه‌های ذوب فلز فرستاده می‌شود.

هدف از اجرای برنامه‌های اجباری بازیافت زباله‌های الکترونیکی در نیوروک – و ۴ ایالت دیگر – کاستن از حجم ۵۰ میلیون تن زباله ای است که هر سال در سرتاسر جهان در طبیعت رها می‌شوند. بیشتر زباله‌های تولید شده به تدریج تجزیه می‌شوند و در حین تجزیه گازهایی مثل دی اکسید کربن منتشر می‌کنند اما محیط اطراف شان را به کلی از بین نمی‌برند. باوجود اینکه زباله‌های الکترونیکی تنها بیش از ۲ درصد از زباله‌های رها شده در طبیعت را تشکیل می‌دهند اما ۷۰ درصد از آلودگی‌های زیستی از همین ۲ درصد ناشی می‌شوند. وقتی قطعات و وسایل الکترونیکی شروع به تجزیه شدن می‌کنند، فلزات و مواد شیمیایی داخل شان – مثل سرب – آزاد می‌شود که بشدت با مشکلات زیستی و سلامتی مرتبط است. با گذشت زمان، این مواد شیمیایی سمی‌به آب‌های زیرزمینی نفوذ می‌کنند و آنها را آلوده می‌کنند. وسایل و قطعات الکترونیکی آنقدر مواد سمی‌دارند که رها کردن آنها در طبیعت آسیب‌های جبران ناپذیری به سلامتی خودمان و محیط زندگی مان بزند.

اما اعمال این ممنوعیت‌ها چقدر کارایی دارد: در شهر نیویورک بیشتر مردم در آپارتمان‌های اجاره ای زندگی می‌کنند و به همین خاطر جریمه ۱۰۰ دلاری به دوش صاحبخانه‌هایی می‌افتد که مستاجرها را مجبور به پذیرش ممنوعیت‌ها نکرده اند. این مسئله یکی از مهمترین مشکلات پیش روی اجرای این محدودیت‌هاست؛ چون مانع از این می‌شود که جریمه متوجه مصرف کننده ای شود که به ممنوعیت‌ها اهمیت نداده است. مشکل بعدی کمبود زیرساخت‌های لازم در شهر نیویورک است؛ تصور کنید چند شهروند در روز وسایل الکترونیکی بزرگ را برای بازیافت به مراکز بازیافت خواهند آورد. البته برای رفع این مشکل مجتمع‌های مسکونی بزرگ می‌توانند درخواست نصب سطل‌های بازیافت مخصوص در محل مجتمع را بدهند که بصورت دوره ای توسط ماموران بازیافت تخلیه خواهد شد. همچنین می‌توانند به برنامه‌های بازیافت بپیوندند تا کامیون‌های بازیافت مرتباً به محل زندگی آنها سر بزند.

منبع: saakhtani.ir

آیا میدانید رنگ مخازن شهر تهران برا ی پسماندهای خشک و تر چیست؟

ممکن است در خبرها ببینید که مثلاً در فلان کشور یا شهر، از رنگ مخزن سبز برای پسماند تر استفاده می کنند یا ... اما در تهران مخازن تیره رنگ یا خاکستری برای پسماندهای تر، در نظر گرفته شده است و از مخزن آبی برای ذخیره و جمع آوری پسماندهای خشک استفاده می کنند. باید توجه کنید که هر شهر و کشوری باید با توجه به آموزش های منطقه خود تفکیک از مبدأ را انجام دهد. 

آیا شما برای تفکیک از مبدأ در منطقه خود مشکلی دارید؟

خیلی از مردم و خانواده ها، بعد از آنکه پسماندهای خشک و تر را جدا می کنند، واقعاً تمیدانند آنرا به کجا تحویل بدهند. کافی است شما بدانید که در کدام منطقه شهرداری زندگی می کنید تا یکی از شماره ها و آدرس ها به داد شما برسد و با راهنمایی به نزدیک ترین غرفه پسماند، شما را به آنجا هدایت کند.

مشخصات ادارات بازیافت مناطق

منطقه	نام ونام خانوادگی	تلفن دفتر	نشانی
1	مهدی جمشیدیان	22747507	خ شریعتی، نرسیده به میدان قدس، کوچه مهنام، ساختمان معاونت شهری و فضای سبز
2	مژده صابری	66522373	خیابان ستارخان، زنجان شمالی، جنب ایستگاه خدمات شهری، بوستان بازیافت
3	علی خوش برش	88618092	خیابان ملاصدرا، خیابان شیخ بهایی شمالی، انتهای خیابان عرفی  شیرازی
4	حمیدرضا پازوکی	77113102	حکیمه، فاز یک میدان فجر، بلوار فجر
5	سید شهاب الدین محمدی	44047707	خیابان آیت‌ا... کاشانی، بعد از خ ابوذر، شهرداری منطقه 5
6	شهریار بستانی	88543125	میدان آرژانتین، جنب پارک سوار بیهقی، ایستگاه خدمات شهری بیهقی، اداره بازیافت.
7	محمد رضا مناجاتی	88755217	خیابان خرمشهر، نبش چلوکبابی نوید، ساختمان شماره 2 شهرداری منطقه 7
8	غلامرضا سروری راد	77957900	میدان نبوت، خ گلبرگ غربی، خ ارجمند جنوبی، ساختمان شماره 2 شهرداری منطقه 8.
9	علی نوروزی	660715223	خیابان آزادی، ابتدای خیابان استاد معین، ساختمان شهرداری منطقه 9 ، طبقه اول اداره بازیافت
10	محسن مظفری	66389696	بزرگراه نواب، روی پل نوسازی سابق، ساختمان معاونت امور شهری و فضای سبز منطقه 10.
11	محمد صادق ملارضا	55426201	خیابان کارگر جنوبی-بالاتر از میدان رازی، ضلع جنوب شرقی مجموعه فرهنگی تفریحی رازی
12	مرتضی مرادی	55156136	میدان شوش، ابتدای خ ری، ساختمان معاونت امور شهری
13	محمد رضا تک فلاح	33220697	اتوبان شهید دوران، بعد از پمپ گاز، روبروی ساختمان امور شهری
14	حسین ابراهیمی	33033437	خیابان آهنگ، چهار راه میثم، جنب پارک سوار
15	رضا دقیقی بخشنده	33803659	سه راه افسریه، ابتدای خ خاوران، شهرداری منطقه 15
16	نعمت الله عاشوریان	55185229	میدان بهمن، جنب فرهنگسرای بهمن، ساختمان معاونت امور شهری وفضای سبز شهرداری منطقه 16
17	صادقی	66226989	میدان بهاران-خ فرد محمدی-خیابان مسجد-روبروی بوستان سبزه
18	عباس پور راستگو	66785255-6	یافت آباد، خیابان 17 شهریور، بعد از خ مختاری،کوچه پرچین
19	مرتضی بناء	55862402	بزرگراه شهید کاظمی، بلوار مادر، خ برادران شکری، ساختمان معاونت امور شهری
20	کریم گرامی	33372727	اتوبان شهید کریمی، کوچه حیدری جنوبی(بعد از ابن بابویه)
21	کامران تبریزی	44986741	کیلومتر 15  جاده مخصوص کرج، مابین خیابان 72 و 74 بعد از کفش بلا
22	محسن غلامعلی مجد آبادی	44987385	میدان المپیک، میدان امیرکبیر، ضلع شرقی میدان، اداره بازیافت منطقه 22

اگر نمیدانید پسماندهایتان را به کجا تحویل بدهید، بخوانید

آدرس غرفه های بازیافت مستقر در مناطق شهرداری

کد (شماره- ناحیه- منطقه)			آدرس غرفه های مستقر در منطقه یک
1	1	1	پاسداران، ضلع جنوبی فرهنگسرای نیاوران، میدان شکوفه
1	2	1	ولنجک، بلوار دانشجو، جنب میدان تره بار
2	2	1	ولنجک، ضلع جنوب غربی میدان دانشگاه
3	2	1	محمودیه، مقدس اردبیلی میدان الف جنب تره بار
4	2	1	درکه، خیابان 13 چنار جنب تره بار درکه
1	3	1	خیابان نخجوان، سه راه امامزاده قاسم نبش خیابان میری
2	3	1	گلابدره، خ. دهکده، جنب سرای محله گلابدره
1	4	1	خیابان نیاوران، جنب تره بار جماران
2	4	1	دزاشیب، خیابان عمار، جنب پارک مهر
3	4	1	میدان جمال آباد، پشت کاخ. نیاوران، کانکس جهان شاهی
1	5	1	خ. پورابتهاج تقاطع خ. سباری، پایین تر از موزه دارآباد، تره بار دارآباد
2	5	1	پورابتهاج، مقابل پارک پردیس جنب شهرداری ناحیه 5
1	6	1	شهرک نفت، خ. ابادان خ. خادم علی زاده، جنب تره بار
2	6	1	بلوار آبادان، ابتدای شهرک صدف
3	6	1	دارآباد انتهای خ. پور ابتهاج، نبش خ. اسکندری
1	7	1	تجریش خیابان دربندی، کوچه موزه نبش خیابان هاله
1	7	1	قیطریه خیابان مهر ششم، روبروی تره بار قیطریه
2	8	1	قیطریه، خیابان بوعلی، بالاتر از 4راه اسدی
1	9	1	اتوبات ارتش، ازگل، تره بار ازگل
3	9	1	سوهانک، بالاتر از کمیته امداد
2	9	1	ارتش، شهرک ابوذر، پارک ابوذر
1	10	1	شهرک شهید محلاتی، خ. ایثار، جنب تره بار
2	10	1	شهرک قائم خ. گلها، جنب تره بار قائم

 تهران

علائم بازیافت پلاستیک ها

علائم بازیافت پلاستیک ها

آیا تا بحال کنجکاو شده اید این اعداد و ارقامی که ته ظرف های پلاستیکی حک شده چه هستند؟ اگر دقت کرده باشید وسط آرم بازیافت معمولا حروف یا اعداد و گاهی هر دو نوشته شده. اگر هم ندیده اید نگران نباشید، متاسفانه هر لحظه ای که اراده کنید دور و برتان آنقدر ظرف پلاستیکی زیاد است که کافی است دستتان را دراز کنید تا یکیشان را بردارید. اما داستان این اعداد: پلاستیک ها با توجه به نوعشان به ۷ گروه تقسیم بندی می شوند. با این شناخت پلاستیک های قابل بازیافت، خطرناک ، کم خطر و … قابل شناسایی خواهند بود.

شماره ۱: PETE یا PET که همان بطری های آب معدنی است که نسبتا بی خطرند اما بدلیل متخلخل بودن آن امکان نفوذ باکتری ها به درون بطری وجود دارد پس متاسفم که بگویم بهتر است آنها را استفاده مجدد نکنید.به زباله های خشک بسپاریدشان

شماره۲: HDPE یا پلی اتیلن متراکم. پلاستیک بی خطری است. کدر رنگ است . ظروف مایع ظرفشویی و سایر مواد شستشو از این قبیل پلاستیک ها هستند و برای بازیافت ظروف مناسبی هستند.

شماره۳: PVC که معمولا لوله ها از این جنس اند و همچنین مواد اولیه پلاستیک هایی که روی ظروف غذا می کشند و بطری های روغن مایع. این گونه از پلاستیک به هیچ وجه نباید نزدیک حرارت در هنگام پخت غذا شوند چراکه گرما باعث آزاد شدن مواد شیمیایی درون PVC شده و به درون مواد غذایی در حال پخت نفوذ می کند که باعث اختلالات هورمونی می شوند پس تا جایی که می توانید از استفاده ی ظروف با این جنس خودداری کنید . هرگز مواد را با پلاستیک رویش در مایکروویو نگذارید . راستی این PVC ها بد قلقند و به راحتی بازیافت نمی شوند.

شماره ۴: LDPE یا پلی اتیلن با تراکم کم. همان کیسه های نایلونی خرید . این کیسه ها بی خطرند اما متاسفانه و متاسفانه معمولا غیر قابل بازیافت.

شماره ۵: PP یا پلی پروپیلن . ظرف ماست و ظروف مشابه که دهانه گشادی دارند. همچنین نی نوشیدنی ها . بی خطرند و به راحتی بازیافت می شوند.

شماره ۶: PS یا پلی استیرن ها. همان ظروف یکبار مصرف . در این ظروف مواد سمی بالقوه وجود دارد بویژه هنگام گرم شدن . تا جایی که می شود از این ظروف استفاده نکنید. بیشتر مواقع غیر قابل بازیافتند.

شماره ۷: همان گزینه معروف سایر موارد. از کیس کامپیوتر و iPod گرفته تا ظروف غذا. استفاده از این جنس پلاستیک بویژه برای غذا همیشه آخرین گزینه تان باشد و این شماره ۷ هم معمولا غیر قابل بازیافت است.

نمی دانم توجه کردید یا نه اما بدترین ها همان کیسه نایلونی خرید و ظروف یکبارمصرف بودند که هم سمی اند و هم بازیافتشان سخت است. اما این بدترین ها بدبختانه در شمار بیشترین ها هم هستند.

منبع کلوب

تفکیک زباله، پلاستیک و کاغذ از مبداء یک ضرورت است، زندگی بدون پلاستیک

تفکیک زباله از مبدا یک ضرورت است و به خصوص مواد پلاستیکی، ظروف نوشابه و آب معدنی و شیر و …. را باید جدا کنیم و در کنار سطل های زباله بگذاریم تا کودکان ما در آینده چهره تخریب شده و نازیبایی از طبیعت را مملو از ظروف و پلاستیک های مختلف تحویل نگیرند.

خبراقتصادی- محسن شمشیری: تفکیک زباله از مبدا یک ضرورت است و به خصوص مواد پلاستیکی، ظروف نوشابه و آب معدنی و شیر و …. را باید جدا کنیم و در کنار سطل های زباله بگذاریم تا کودکان ما در آینده چهره تخریب شده و نازیبایی از طبیعت را مملو از ظروف و پلاستیک های مختلف تحویل نگیرند.

راه حل اصلی، همکاری شهروندان است تاظروف پلاستیکی جمع آوری شود و ماموران جمع آوری پلاستیک و کاغذ و فلزات وچوب و… آنها را به راحتی جدا کنند و آنها را به شکل مناسب دیگری به صنعت برگردانند یا به عنوان سوخت کوره های بزرگ کارخانه ها استفاده نمایند.
 زباله های تر نیز در تولید کود استفاده می گردد وبه طبیعت برمی گردد.
تمام شهرها، جنگل ها، حاشیه  جاده ها، ساحل دریاها و رودخانه ها و هر جایی که آب و سبزه و درختی هست، و حتی آثار باستانی کشور ما مملو از پلاستیک شده است. کیسه های نایلونی, ظروف نوشابه و  آب و… به مدت طولانی و سال ها در زمین های مختلف رها شده اند و زیبایی شهر و روستا و طبیعت را به چهره نازیبایی تبدیل کرده اند.
همه افسوس می خوریم و سر خود را به علامت نارضایتی و افسردگی از چنین وضعیتی تکان می دهیم.

در حالی که این موضوع راه حل ساده ای دارد. زباله ها و پلاستیک را از طبیعت برگردانید و در کنار ظروف زباله شهرداری قرار دهید.
مسوولان عوارضی و رستوران ها و مکان های عمومی و تفریحی، باید ظروف بزرگ و جداگانه ای را برای جمع آوری پلاستیک در نظربگیرند و مردم تا جایی که ممکن است در جمع آوری پلاستیک همکاری کنند و آنها را به نزدیک ترین مکان هایی که شهرداری ها در نظر گرفته اند ببرند.

روزهایی که هیچ خودرویی در کوچه و خیابان پارک نیست و کوچه و خیابان و جنگ خالی از ماشین است در نظر بگیرید. همه جا زیباست. آسمان قابل ملاحظه است و سروصدا کم است و خبری از دود و شلوغی نیست.
در کنار این تصویر، روزی را در نظر بگیرید که دریا و جنگل وکوه وکوچه ها خالی از ظروف پلاستیکی است و مغازه ها نیز مثل قدیم، اجناس را فله ای می فروشند و به جای پلاستیک از پاکت استفاده می گردد و ماست و لبنیات را در ظروف شیشه ای و  فلزی تحویل می گیریم مثل شیر در بطری شیشه ای…. این تصویر آرامش بخش است و زیبایی طبیعت چند برابر می گردد و آب و جوی و پیاده رو آلوده نیست و پر از زباله  و پلاستیک نیست.
آیا می گردد شعاری را روی شیشه مغازه ها دید که نوشته شده بدون پلاستیک! یا  NO PELASTIC

منبع: khabareghtesadi.com

مردم دنیا چظور پسماندها را تفکیک میکنند؟

خدمات جمع آوری زباله، برای همه ساکنین جزیره فراهم شده است و مسئولیت پرداخت هزینه های آن به عهده مالکین املاک است. در خانه های اجاره ای نیز صاحبخانه مسئول پرداخت این هزینه است. تمام استفاده کنندگان محلهای مسکونی و تجاری، موظفند برای کاهش هزینه های بازیافت، زباله های خود را طبق برنامه مشخص شده تفکیک کنند.

تمام خانه ها باید یک سطل چرخدارسبز رنگ برای جمع آوری مواد قابل تبدیل به کود (کمپوست) و یک سطل چرخدار مشکی رنگ برای جمع آوری ضایعات غیر قابل بازیافت و تعدادی کیسه آبی رنگ شفاف برای جمع آوری و تفکیک زباله های قابل بازیافت داشته باشند. همچنین داشتن مقداری طناببرای دسته بندی مقوا ها و کارتن ها می تواند مفید باشد. 

نام کمپانی ارائه دهنده خدمات جمع آوری زباله در PEI، شرکت مدیریت ضایعات جزیره (IWMC) است.

چگونه زباله ها را جدا سازی کنیم؟

ما می توانیم با جدا سازی زباله ها به روش زیر، به محیط زیست خود کمک کنیم:

مواد قابل بازیافت	کمپوست	ضایعات غیر قابل بازیافت
زباله های قابل بازیافت اقلامی هستند که کارخانه ها می توانند آنها را به مواد قابل مصرف تبدیل کنند. این اقلام باید به شرح زیر جداسازی و در کیسه های آبی رنگ شفاف جمع آوری شوند: کیسه آبی شماره 1 - کاغذ و محصولات کاغذی کیسه آبی شماره 2 - شیشه، پلاستیک ( انواع 1تا5 ) ، جعبه های شیر و آب میوه، مواد فلزی جعبه های مقوایی - کارتن ها و جعبه های مقوایی را تا کرده و دسته بندی کنید و در کنار کیسه های آبی قرار دهید. توجه : تمام اقلام قابل بازیافت باید تمیز و خشک باشند. توصیه می کنیم قبل از قرار دادن مواد کاغذی در کیسه، مدارک و برگه های دارای اطلاعات شخصی (مانند نام، آدرس، شماره حساب و غیره) را ریز ریز کنید.	کمپوست، مخلوطی از گیاهان، ضایعات سبزیجات، پس مانده های غذا و سایر مواد قابل تبدیل به کود گیاهی است که برای مصارف کشاورزی و کمک به رشد گیاهان استفاده می شود. زباله های مواد طبیعی (به شرح زیر) باید در سطل سبز رنگ ریخته شوند: پس مانده های غذا چای کیسه ای استفاده شده و قهوه و فیلترهای کاغذی پوست تخم مرغ کاغذهای غیر قابل بازیافت جعبه های کاغذی مانند جعبه دستمال کاغذی زباله های حیاط و باغچه توجه : هرگز مواد کمپوست را با کیسه های پلاستیکی، داخل سطل کمپوست قرار ندهید. می توانید مواد کمپوست را بدون کیسه، مستقیما داخل سطل چرخدار بریزید یا از کیسه های کمپوست شونده و کاغذی برای جمع آوری این مواد استفاده کنید. این کیسه ها از فروشگاه های مواد غذایی قابل تهیه است.	این ضایعات، شامل تمام اقلامی است که قابل بازیافت نیستند و قابلیت کمپوست شدن هم ندارند. در اینجا عناوین بعضی از موارد معمولی این ضایعات ذکر می شود: شیشه های شکسته و ظروف شکسته ظروف یکبار مصرف اسفنجی آدامس پلاستیک های غیر قابل بازیافت (نوع 6 و 7) لباس و کفش دستمال های گردگیری کف خانه و کیسه جاروبرقی ظروف خالی روغن موتور کامپیوتر های شکسته ، قطعات کامپیوتر و سایر لوازم الکترونیکی توجه : لباس ها و کفش های قابل استفاده را در سطل زباله نیاندازید، بلکه آنها را به ارگانهای خیریه اهدا کنید.

بعضی از زباله های خاص (مانند خاکستر و باتری و زباله های خطرساز) باید با روش های مخصوص، جمع آوری و دفع شوند. برای اطلاع از روش های دور ریختن این اقلام، می توانید به سایت IWMC مراجعه کنید.

اگر در مورد نحوه دسته بندی یک مورد خاص مطمئن نیستید، می توانید از راهنمای فعال سایت اینترنتی IWMC کمک بگیرید. [نگاه کنید به منابع مرتبط]

تخلیه سطل ها و حمل زباله ها

زباله های سطل های چرخدار مشکی و سبز، هر دو هفته یک بار تخلیه و حمل می شوند (یک هفته سطل های سبز و هفته دیگر سطل های مشکی). مواد قابل بازیافت نیز یک تا دو بار در ماه جمع آوری می شوند.

ساکنان خانه ها باید در روزهای تعیین شده، سطل های سبز و مشکی و کیسه های مواد قابل بازیافت را در مقابل منزل خود و در فاصله دو متری خیابان قرار دهند. برای اطلاع از زمان جمع آوری هر کدام از زباله ها می توانید به تقویم وب سایت IWMC مراجعه کنید. همچنین در این تقویم روزهای پاکسازی خاص (مثل پاکسازی در بهار و پاییز )و روزهای جایگزین دوران تعطیلات نیز مشخص شده است. برای اطلاع از اینکه در محل سکونت شما، چه روزی در هفته زباله ها را جمع می کنند، می توانید از روشهای زیر استفاده کنید:

• از صاحبخانه یا همسایگان خود سوال کنید؛
• از موتور جستجوگر وب سایت دولت PEI استفاده کنید؛
• با شرکت مدیریت ضایعات جزیره (IWMC) تماس بگیرید.

[نگاه کنید به منابع مرتبط]

برگشت ودیعه ظروف نوشابه

در صورت خریدن هر نوشیدنی بسته بندی شده (به جز محصولات لبنیاتی)، مبلغی به عنوان ودیعه برای قوطی یا بطری آن از شما دریافت خواهد شد. در صورت برگرداندن ظرف به نزدیکترین مرکز جمع آوری، می توانید مبلغ ودیعه را پس بگیرید.

منبع: http://www.peianc.com/

اولین دستگاه صنعتی بازیافت زباله وارد بازار می‌شود

محققان موفق به ساخت یک دستگاه بازیافت زباله شده‌اند که زباله‌های غیربازیافتی را نیز به سوخت‌های زیستی و مود شیمیایی سودمند تبدیل می‌کند.

به گزارش ایرنا، به کمک سیستم‌های پیشرفته بازیافت زباله، حدود 60 درصد از زباله‌های برخی از کشورها از جمله کانادا، به مواد سودمند تبدیل می‌شود ولی 40 درصد باقیمانده زباله‌ها، به هیچ عنوان قابل استفاده نیستند.

محققان با بهینه کردن سیستم‌های موجود، موفق به تولید یک دستگاه صنعتی شده‌اند که آمار 60 درصدی زباله‌های بازیافتی را به 90 درصد افزایش داده است.

این سیستم بازیابی زباله Waste-to-Biofuels and Chemicals Facility نام دارد. در این روش حتی زباله‌هایی که قابلیت بازیافت یا تبدیل به کمپوست را ندارند نیز به متانول یا اتانول تبدیل می‌شوند.

در این سیستم زباله‌ها به صورت دستی یا مکانیکی طبقه‌بندی می‌شوند.

در حال حاضر ساکنین بسیاری از کشورها زباله‌های خود را تفکیک می‌کنند و در کیسه‌هایی با رنگ متفاوت قرار می‌دهند تا هزینه طبقه‌بندی زباله بر عهده دولت نباشد.

معمولا زباله‌هایی مانند چوب، پارچه و پلاستیک حاوی بیشترین مقدار کربن هستند و قابلیت بیشتری برای تبدیل به سوخت زیستی و مواد آلی دارند.

پس از طبقه‌بندی، این مواد در یک محفظه کم اکسیژن حرارت می‌بینند تا پیوندهای شیمیایی آنان گسسته شود. پس از این فرآیند، کربن و هیدروژن زباله‌ها، به ماده‌ای به نام گاز سنتز تبدیل می‌شود. مرحله آخر تبدیل این ماده به سوخت زیستی و متانول و اتانول است.

فروش این دستگاه صنعتی در اوایل هفته آینده بصورت آنلاین شروع می‌شود و انتظار می‌رود که هر دستگاه قابلیت تبدیل 100 هزار تن زباله جامد به 38 میلیون لیتر (معادل 10 میلیون گالن) سوخت زیستی و مواد شیمیایی را داشته باشد.

منبع: محیط زیست ایران - همشهری آنلاین: