میلیون‌ها نفر از ساکنان کره‌زمین قربانی تغییرات جوی

بر اساس یک تحقیق انجام شده در لندن مشخص شد که تغییرات جوی بر زندگی صدها میلیون نفر از ساکنان کره زمین تاثیرخواهد گذاشت.

به گزارش سرویس «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از خبرگزاری فرانسه، بر اساس یک بررسی و پژوهش انجام شده توسط موسسه تحقیقاتی «اوکسفام» در لندن بروز تغییرات جوی، افزایش دمای هوای کره زمین و وقوع بلایای طبیعی که طی شش سال اخیر افزایش یافته، زندگی صدها میلیون نفر در این کره خاکی را تحت تاثیر خود قرار داده است و دولت‌ها به این دلیل باید راه حلی مناسب برای مقابله با این تغییرات جوی رو به رشد اتخاذ کنند.

بر این اساس، تعداد افرادی که تحت تاثیر تغییرات جوی قرار گرفته‌اند، 375 میلیون نفر در هر سال بوده است که این میزان باید تا سال 2015 میلادی به حداقل رسیده و برای آن باید چاره‌ای اندیشید.

«باربارا استاکینگ» ـ رییس موسسه تحقیقاتی «اوکسفام» ـ گفت: مسئله مهم این است که تغییرات جوی بر زندگی مردم تاثیرات نامطلوبی می‌گذارد. این تاثیرات زندگی مردم را مختل می‌کند.

این در حالیست که نزدیک به 40 درصد بر میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای از سال‌های 1990 میلادی افزایش یافته و به احتمال بسیار زیاد این میزان تا سال 2020 میلادی افزایش چشمگیری خواهد یافت.

رییس موسسه پژوهشی «اوکسفام» افزود: اگر سوخت‌های پاک را جایگزین سوخت‌های فسیلی نکنیم و برنامه‌ای را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تدوین نکنیم، میلیون‌ها نفر قربانی تغییرات جوی ناشی از افزایش گرمای کره زمین خواهند شد؛ به طوری‌ که بیش از شش هزار و 500 واقعه و حادثه طبیعی از سال 1980 میلادی به دلیل بروز تغییرات جوی در اکثر نقاط دنیا به وقوع پیوسته و بر زندگی مردم تاثیر گذاشته است.

به گزارش ایسنا، بروز تغییرات جوی علاوه بر بی‌خانمان شدن مردم و یا مرگ آن‌ها، سبب بروز بیماری‌های لاعلاج و مصدومیت‌ها می‌شود که این عوامل نیز به روان انسان‌ها اثرگذار است.

تهدیدات مرگبار بازارهای آزاد بر جریان گرم شدن کره زمین

خبرگزاری فارس: برخلاف دیدگاه کنونی که معتقد است، باید مصرف‌کنندگان و گروه‌های حامی محیط زیست روند گرم شدن کره زمین را متوقف نمایند، نویسنده این مقاله معتقد است که وظیفه اصلی در این بخش برعهده دولت‌هاست.

برخلاف دیدگاه کنونی که معتقد است، باید مصرف‌کنندگان و گروه‌های حامی محیط زیست روند گرم شدن کره زمین را متوقف نمایند، نویسنده این مقاله معتقد است که وظیفه اصلی در این بخش برعهده دولت‌هاست. چرا که دولت‌ها با انداختن مسؤولیت این کاربر دوش وزارتخانه‌های دیوان سالار محیط زیست، عملاً در برخورد با این قضیه ناتوان بوده‌اند. در این میان، دولت آمریکا که بیشترین حجم گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌نماید و بزرگ‌ترین آلوده ‌کننده محیط زیست است ، اصولاً منکر وجود این معضل است. بی‌تردید، آثار فزاینده این جریان، بزرگ‌ترین شکست برای حامیان اندیشه بازارهای آزاد خواهد بود و مردم و طبیعت بازندگان اصلی این جریان می‌باشند.
چه کسی باید روند تغییر آب و هوای کره زمین را متوقف کند؟ برای مدتی طولانی، بسیاری از ما فکر می‌کردیم که با تغییر رفتارهای فردی خویش می‌توان از بروز این وضعیت جلوگیری کرد. در برخی برنامه‌های شبکه بی‌بی‌سی هم از کارهایی نظیر خاموش کردن وسایل برقی اضافی و استفاده از وسایل اثربخش‌تر حمایت می‌شود. اما در این میان، باید هوشیار بود؛ چراکه تغییر آب و هوای زمین، مسأله بزرگی است که تنها با استفاده ما از اتوبوس‌های شهری به جای خودروهای شخصی، حل نخواهد شد. هرچند همین اقدامات کوچک هم در جای خود مؤثر است. در این میان، مسئولیت اصلی نه بر دوش فعالان اجتماعی و مصرف‌کنندگان، که برعهده دولت‌های جهان است. امروزه، دولت‌ها باید بیش از گذشته در رفتارهای خویش تجدیدنظر کنند. چرا که اکثر دولت‌ها مسئولیت این وضعیت را برعهده وزیران محیط زیست خویش قرار داده و خود را تبرئه می‌کنند. بی‌تردید این رویکرد پایدار نخواهد بود. چرا که این مسأله، همه شئون زندگی ما را تحت تأثیر قرار داده است، اگر نگوییم بقای همه ما در معرض تهدید جدی قرار دارد. لذا پنهان کردن این مسأله در فراسوی بوروکراسی یک وزارتخانه، چندان عقلایی نخواهد بود.
امروزه مسأله گرم شدن تدریجی زمین و تغییر در آب و هوا، از یک مشکل زیست‌محیطی فراتر رفته است؛ چراکه در حوزه‌های نظامی، اقتصادی، کشاورزی، مالی، مسکن، حمل و نقل، تجارت و درمان نیز باید عواقب فعالیت‌های انسانی به دقت مورد توجه قرار گیرد. با روشن شدن ابعاد مختلف این مسأله، شکست بزرگ دیگری برای اندیشه حامی بازارهای آزاد رقم خواهد خورد. من معتقدم که تأثیرات شگرف این پدیده، حتی بیش از دو جنگ جهانی اول و دوم و رکود بزرگ دهه سی میلادی خواهد بود. به علاوه، برای مقابله با اثرات مخرب آن، نیاز به سرمایه‌گذاری هنگفتی است. آقای بکت از کارشناسان مسائل حوزه محیط زیست می‌گوید: «اگر گفته می‌شد که جنگ‌های پیشین بر سر تملک منابع محدود خاک و آب قابل شرب و سوخت بوده است، باید این مسائل را به تاریخ سپرد. چرا که در سایه تغییرات شگرف در آب و هوای زیست بوم کره زمین، همه این عناصر مادی به عناصری ناپایدار و کمیاب تبدیل شده‌اند که در این میان، وضعیت قاره آفریقا و منطقه خاورمیانه، بسیار بحرانی‌تر از سایر نقاط دنیا است.»
اگر ما همچنان اتکای خود را بر سوخت‌های فسیلی تداوم دهیم، اقتصاد خود را به کشورهایی وابسته نموده‌ایم که تولیدکننده این مواد هستند. به بیان دیگر، باید برای دریافت گاز به روسیه و برای تهیه نفت به کشورهای حاشیه خلیج[فارس] اتکا نماییم. حتی اگر مسأله گرم شدن تدریجی کره زمین هم وجود نداشت، این وابستگی ما را مجاب می‌کرد که هرچه زودتر اتکا به سوخت‌های فسیلی را پایان دهیم.
نکته مهم دیگری نیز که باید به آن توجه شود این است که اگر مسأله تغییر آب و هوا، مشکلی در حوزه سیاست‌های خارجی است، سیاست خارجی نیز مطمئناً به بخشی از راه‌حل‌ها تبدیل خواهد شد. چراکه دی‌اکسید کربن موجود در جو زمین، محدود به هیچ مرز جغرافیایی خاصی نیست و به همین دلیل نیز همه تلاش‌های انجام شده در جهت حل این مسأله باید فرامرزی و بین‌المللی باشد. به بیان دیگر، با توجه به این‌که معاهده‌های بین‌المللی مورد پذیرش همه کشورها قرار می‌گیرد، برای حل و فصل این مسأله نیز همه دولت‌ها باید پیش قدم گردند. هرچند دولتی نظیر ایالات متحده اصولاً منکر وجود چنین مشکل بزرگی شده است، اگرچه خود به عنوان بزرگ ‌ترین دولت آلوده‌کننده کره زمین، بیشترین حجم گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌کند.
البته توجه به همکاری‌های منطقه‌ای نیز می‌تواند به عنوان یکی از راه‌حل‌های فرا روی ما مطرح شود، هرچند نگاهی به گذشته ما را مجبور می‌کند که به نتایج عملی این همکاری‌ها از هم‌اکنون بدبین باشیم، اما هنوز هم تأثیرات ناشی از فعالیت‌های گروهی نباید به فراموشی سپرده شود. مثلاً بودجه 120 میلیارد پوندی اتحادیه اروپا می‌تواند تا حد زیادی نیازهای مالی بخش‌های مختلف را به ویژه در بخش مطالعات و اجرای طرح‌های مربوط به سوخت‌های جایگزین و یا پروژه‌های نوآورانه تأمین نماید.
البته در این میان، تعدادی از دیپلمات‌ها معتقدند که همکاری‌های گسترده‌تر با دولت چین باید با سرعت بیشتری پی گیری شود؛ چرا که این کشور همچنان به گسترش نیروگاه‌ها و کارخانجات استفاده کننده از زغال سنگ ادامه می‌دهد و این سوخت، آسیب‌های غیرقابل جبرانی به محیط زیست وارد می‌کند. مثلاً یکی از بررسی‌های انجام شده بین‌المللی نشان می‌دهد که در هر چهار یا پنج روز، دولت چین یک کارخانه جدید استفاده کننده از سوخت زغال سنگ را افتتاح می‌کند.
همه ما کم و بیش دریافته‌ایم که در سایه این معضل بزرگ، همه جنبه‌های زندگی ما در معرض تهدیدی جدی قرار گرفته است. در سراسر دنیا، تعدادی از مدیران آینده‌نگر معتقدند که دولت‌ها باید با اعمال مالیات‌های مضاعف، تصویب مقررات جدید و استفاده از مشوق‌های مختلف، به هر طریق ممکن از تولید بیش از پیش گازهای گلخانه‌ای بکاهند. گفتنی است که ازهم اینک تا سال 2030 میلادی، در مجموع، 17 تریلیون دلار در دنیا در بخش انرژی مصرف می‌گردد که با توجه به اینکه بخش اعظم این بودجه از سوی بخش خصوصی هزینه می‌شود، این محدودیت‌ها بسیار اثربخش خواهد بود. در پایان به یاد داشته باشیم که بسیاری معتقدند، نقش دولت‌ها در اقتصاد جهانی روز به روز در حال کاهش است و نقش‌آفرینی ساز و کار بازار و جادوی آن، یکی از دلایل تشدید وضعیت کنونی است. یکی از کارشناسان محیط زیست گفته است: «پایان زندگی را نه ما، که طبیعت تعیین می‌کند.» درست است که دیگر هیچ گاه دولت‌ها قدرت گذشته خویش را به دست نخواهند آورد، اما به یاد بیاوریم که کارخانه‌های دولتی و خصوصی، در آلودگی هوا تفاوتی چندان با هم نداشته‌اند. و سرانجام این‌که باید گفت، اگر زمانی باشد که در آن حکمرانی بازار، تهدیدی مرگبار برای بشریت به ارمغان آورده باشد، آن زمان هم اینک فرا رسیده است.

دانشمندان امریکایی هشدار دادند؛ افزایش دمای هوای کره زمین، گونه

محققان دانشکده علوم زیستی «کالیفرنیا» در امریکا اعلام کردند که در صورت افزایش تغییرات جوی در جهان، گونه‌های جانوری و گیاهی رو به نابودی خواهد رفت.

به گزارش سرویس «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از خبرگزاری شینهوا، پژوهشگران دانشگاه‌های «تگزاس» و «کالیفرنیا» در تحقیقات خود به این نتیجه دست یافتند که افزایش دمای هوا باعث می‌شود تا حیات‌وحش در اکثر مناطق جهان رو به نابودی رود.

«ماکس مورتیز»، معاون بخش پژوهشی دانشکده علوم زیستی کالیفرنیا گفت: افزایش دمای هوا در اکثر نقاط جهان باعث شده تا دمای هوا به ویژه در مناطق جنگلی بالا رود.

این درحالیست که افزایش دمای کره زمین، علاوه بر ایجاد آتش‌سوزی و وقوع حریق در مناطق جنگلی، خطر نابودی اکثر زیستگاه‌ها را در پی خواهد داشت.

به گزارش ایسنا، وی افزود: محققان دو دانشگاه «برکلی» در کالیفرنیا و تگزاس در پژوهش‌های خود به این نتیجه دست یافتند که طی ماه‌های آخر سال گذشته میلادی و اوایل سال 2009 میلادی بسیاری از مراتع و جنگل‌های واقع در نیمکره شمالی و نیمکره جنوبی دچار حریق شد که این آتش‌سوزی‌ها تا کنون علاوه بر آنکه بسیاری از زیستگاه‌های جانوران را از میان برده، سبب شده تا جانداران وابسته به این زیستگاه‌ها نیز تا حدی از محل زندگی خود دور شوند؛ همچنین نسل برخی دیگر نیز در معرض خطر انقراض قرار گیرد.

در گزارش اخیر موسسه پژوهشی مراتع و جنگل‌های امریکا آمده است که افزایش دمای هوا و آتش‌سوزی‌های اخیر اکثرا در مناطقی از فلات تبت، غرب امریکا، شمال‌شرقی چین، آفریقای مرکزی و استرالیا روی داده است.

همچنین مشخص شده که طی سال‌های 2010 میلادی تا 2039 میلادی، 20 درجه بر میزان دمای هوا در اکثر نقاط جهان افزایش خواهد یافت.

محققان آمریکایی خواستار مبارزه با گرم شدن زمین شدند

انجمن آمریکایی "ترویج علم"، بزرگترین جامعه علمی جهان، از دولت این کشور خواسته سریعا در مورد تغییرات جوی اقدام کند.

هیئت مدیره "انجمن آمریکایی برای ترویج علم"، American Association for Advancement of Science، در اولین بیانیه خود در این زمینه گفته است که گرم شدن کره زمین به دست انسان، خطری رو به افزایش برای جامعه بشری است و از مقامات آمریکا خواسته برای مبارزه با این وضعیت رهبری سیاسی قوی تری را اتخاذ کند.

در این بیانیه همچنین آورده شده افزایش دمای زمین به میزانی خواهد رسید که در میلیون ها سال گذشته رخ نداده و دلیل آن بالا رفتن غلظت دی اکسید کربن جو زمین بوده است.

این انجمن در بیانیه خود هشدار می دهد: "تاخیر ما در مقابله با تغییرات نامطلوب جوی باعث خواهد شد که حل آن دشوارتر و پرهزینه تر شود."

در همین حال، وزیران محیط زیست اتحادیه اروپا هشدار داده اند در صورتی که کلیه کشورهای عضو این اتحادیه نمی خواهند تلاش های جهانی برای مهار تغییرات آب و هوا با مخاطره روبرو شود باید از طرح کاهش سی درصدی گازهای مضر تا سال 2020، حمایت کنند.

هشدار انجمن آمریکایی

در بیانیه "انجمن برای ترویج علم" آمریکا آمده شواهد فراوان و روشنی در دست است که نشان می دهد هم اکنون گرم شدن زمین به دست انسان در حال رخ دادن است.

این انجمن می گوید غلظت دی اکسید کربن هوا، یا همان گاز گلخانه ای، به بالاترین میزان خود در 650 هزار سال گذشته رسیده است. این میزان دی اکسید کربن باعث شده افزایش میانگین دمای کره زمین در میلیون ها سال گذشته بی سابقه باشد.

گاز دی اکسید کربن، که عمدتا از کاربرد سوخت های فسیلی، به خصوص مشتقات نفت ناشی می شود، مهمترین عامل افزایش دمای زمین معرفی شده است.

این انجمن در همایشی در شهر سانفرانسیسکو برای روشن تر کردن خطرات تغییرات جوی از جمله به وضعیت شهر "شیشمارف" آلاسکا پرداخت. آب شدن یخچال های این منطقه باعث بالا آمدن سطح آب شده و ساکنان این شهر با آینده ای نامعلوم روبرو شده اند.

یکی از ساکنان این شهر در این همایش گفت: "تغییرات جوی باعث شده که ما درصدد کوچ کردن به مناطق دیگر باشیم. هزینه جا به جا شدن ساکنان این شهر حدود 180 میلیون دلار است. پراکنده شدن مردم این شهر همچنین باعث می شود که فرهنگ و گویش محلی ما نیز از دست برود."

"انجمن آمریکایی برای ترویج علم" می گوید برای جلوگیری از تکرار سرنوشت شهر شیشمارف در دیگر نقاط جهان نیاز است رهبری سیاسی قوی در همه سطوح به اجرا درآید.

اخیرا نشستی دو روزه و غیر رسمی از قانونگذاران هشت کشور صنعتی و کشورهای در حال توسعه (برزیل، چین، هند، مکزیک و آفریقای جنوبی) درباره گرمایش زمین در واشنگتن آمریکا برگزار شد.

هیأت های شرکت کننده در این اجلاس در بیانیه پایانی خود ضمن اشاره به توافق شرکت کنندگان درباره مقابله با پدیده گرمایش زمین، بر لزوم کاهش تولید گازهای گلخانه ای در کشورهای در حال توسعه و کشورهای صنعتی تاکید کردند.

آمریکا مسئول تولید حدود 25 درصد از کل گاز دیوکسید کربن در جهان است و کشورهای عضو اتحادیه اروپا، چین، روسیه، ژاپن و هند در رده های بعدی قرار دارند.

آمریکا تاکنون از پیوستن به پیمان کیوتو، که به منظور مبارزه با گرم شدن زمین از سوی بیش از 140 کشور تصویب شده، خودداری کرده است.

دولت آمریکا گفته است که به جای پیوستن به این پیمان، تصمیم های دیگری را برای مقابله با گرمایش زمین در سطح ملی اتخاذ و اجرا می کند.

علاوه بر آمریکا، کشور استرالیا نیز به دلایل اقتصادی این پروتکل را امضا نکرده است و تعدادی از کشورهای در حال توسعه که تولید کننده مقادیر قابل توجهی از گازهای گلخانه ای هستند، از جمله هند و چین، خارج از شمول این سند قرار می گیرند.

وزیران اتحادیه اروپا

وزیر محیط زیست بریتانیا، اسپانیا و اسلوانی از بیست و هفت کشور عضو اتحادیه اروپا خواسته اند تا سال 2020 گازهای گلخانه ای خود را به میزان سی درصد کاهش دهند.

آنها می گویند اگر این اتحادیه موفق به این کار نشود، تلاش های بین المللی برای متقاعد کردن کشورهای بزرگ تولید کننده گازهای گلخانه ای، مانند چین و آمریکا، با خطر مواجه خواهد شد.

وزیران محیط زیست اتحادیه اروپا طرح کاهش گازهای گلخانه ای این منطقه را روز سه شنبه (20 فوریه) به بحث و بررسی می گذارند.

دیوید میلی بند، وزیر محیط زیست بریتانیا و همتایان اسپانیایی و اسلوانیایی وی روز دوشنبه (19 فوریه) در مقاله ای در سایت خبری بی بی سی آورده اند: "ما همه می دانیم که پیمان کیوتو ابعاد محدودی دارد. اگر ما می خواهیم مانع از عواقب شدید تغییرات جوی شویم، اتحادیه اروپا باید پیشگام شود و هدایت تلاش ها برای تعهدات و اقدامات بیشتر را به دست بگیرد."

در ادامه این مقاله آمده: "فرصت برای توافق در مورد کاهش گازهای گلخانه ای به سرعت از دست می رود. ضروری است که اتحادیه اروپا برای کاهش گازهای گلخانه ای به صدایی رسا و قوی و کاتالیزوری برای بررسی ها در سازمان ملل تبدیل شود."

طرح کاهش سی درصدی گازهای گلخانه ای در اتحادیه اروپا پیش از در نظر گرفته شدن در اجلاس انرژی در ماه مارس، روز سه شنبه توسط شورای محیط زیست اتحادیه اروپا در بروکسل بررسی می شود.

پیامدهای گرم شدن زمین: اطلاع رسانی در ایران

گرمای متوسط کره زمین به طور مداوم رو به افزایش است و این به دلیل تولید بی‌سابقه گازهای ناشی از مصرف صنعتی سوخت های فسیلی است.

گسترش فعالیت‌های صنعتی و وسایل حمل و نقل آلوده کننده، منجر به افزایش گازهای گلخانه ای می شود. انباشته شدن این گازها در اطراف کره‌ زمین مانع از آن می‌شود که گرمای زیادی، دور شده و در نتیجه گرمای زمین افزایش پیدا می‌کند.

با این که امروزنگرانی از پیامدهای گرم شدن زمین گریبانگیر همه کشورهای جهان شده است، اما به گفته کارشناسان، کشورهای توسعه یافته عامل اصلی آغاز کننده آن بوده اند.

از آنجایی که مسئله تغییرات جوی از هر کجا که ناشی شود، در واقع سراسر جهان را تحت تاثیر قرار خواهد داد، کشورهای در حال توسعه در حال حاضرمی توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند چرا که در روند صنعتی شدن، می توانند با استفاده از انرژی های پاک جلوی ایجاد آلودگی های بیشتر را بگیرند.

دو گروه مختلف از محققان آمریکایی و اروپایی با انتشار گزارشی می گویند میزان گرمایش زمین در آینده خیلی بیشتر از آنچیزی خواهد بود که مطالعات قبلی بر آن دلالت دارد.

هر دو گروه با استفاده از آمارهای موجود به ارزیابی میزان احتمالی افزایش متوسط دمای زمین با توجه به افزایش تولید گاز دی اکسید کربن پرداخته اند.

این محققان متوسط افزایش گرمای زمین در آینده را تا ۷۵ درصد بیشتر از پیش بینی های قبلی برآورد کرده اند.

نتیجه تحقیقات مستقل دولت استرالیا درباره گرمایش زمین نیز این گزارش ها را تایید می کند.

بر اساس تحقیقات پیشین اگر تولید دی اکسید کربن در جوامع انسانی به میزان دو برابر افزایش یابد، متوسط دمای زمین ۵/۱ تا ۵/۴ درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت.

پیش از این محققان برای بررسی گرمایش زمین دو عامل را بررسی می کردند:

• تاثیر مستقیم افزایش تولید دی اکسید کربن
• نقش سازوکارهای بازخوردی که نرخ گرمایش را تشدید می کند: مانند تغییر به وجود آمده در انعکاس نور خورشید توسط زمین به خاطر ذوب یخ های قطبی

اما محققان دو گروه ذکر شده میزان دی اکسید کربن آزاد شده به وسیله اکوسیستم ها را هم در محاسبات خود در نظر گرفته اند.

چرخه خاک

دانشمندان با اشاره به دوره های مختلف زمین شناختی می گویند در دوره های گرمایش، میزان گاز دی اکسید کربن اتمسفر افزایش می یابد و هر گاه دمای زمین رو به کاهش می رود، میزان این گاز نیز کاهش می یابد.

بر اساس این نظریه، در دوره های گرمایش اکوسیستم هایی مانند خاک زمین، جنگل ها و اقیانوس ها دی اکسید کربن کمتری را در خود نگه می دارند.

محققان پیش بینی می کنند با افزایش تدریجی دمای زمین، دی اکسید کربن آزاد شده از اکوسیستم ها به دی اکسیدکربن آزاد تولید شده توسط فعالیت های انسانی افزوده می شود و به گرم تر شدن زمین بیانجامد.

گروه محققان آمریکایی برای مطالعه رابطه میان گرم شدن زمین و افزایش رهاسازی دی اکسید کربن اکوسیستم ها، آمار مربوط به تغییرات جوی ۴۰۰ هزار سال گذشته منطقه ووستوک در قطب جنوب را بررسی کرده اند.

در این حال محققان اروپایی برای مطالعه خود به بررسی دوران کوتاه تری پرداخته اند و از آمار مربوط به نیمه هزاره پیشین که در آن نیمکره شمالی شاهد کاهش نسبتا شدید دما بوده است، استفاده کرده اند.

جان هارته از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی می گوید به رغم استناد دو گروه به دوره های زمانی متفاوت و به کارگیری روش های تحلیلی متفاوت، نتیجه تحقیقات آنها تفاوت چندانی با یکدیگر نداشته است.

بر این اساس، به پیش بینی اروپایی ها میزان گرمایش زمین بین ۱۵ تا ۷۸ درصد بیشتر از پیش بینی های قبلی است و آمریکایی ها هم این افزایش دما را به میزان ۶/۱ تا ۶ درجه سانتیگراد پیش بینی کرده اند.

محققان استرالیایی نیز می گویند در حالی که در شرایط جوی خاص جنگل ها به مراکز جذب دی اکسید کربن تبدیل می شوند، در دوره های گرمایش به تولید کننده آن تبدیل می شوند.

در این حال محققان می گویند به تحقیقات بیشتری برای درک بهتر تاثیرات بوم شناختی بر گرمای زمین نیاز است.

به گفته آنها در حالی که جنگل ها به شدت تخریب شده اند و کودهای شیمیایی نیز به طور گسترده مصرف می شوند، باید دید که آیا اکوسیستم ها همچنان مانند دوره های گذشته در تراکم دی اکسید کربن اتمسفر زمین نقش خواهند داشت یا خیر؟

جنگلهای قدیمی مخزن اصلی ذخیره کربن

جنگلهای قدیمی بسیار بیشتر از آنچه که پیشتر تصور می‌شد کربن ذخیره می‌کنند. از این رو حفظ آنها در تجارت کربن و سایر تلاشهایی که برای مقابله با گرم شدن زمین انجام می‌شود از اولویت بالایی برخوردار است.

به گزارش پایگاه اینترنتی  ، scidev.net جنگلهایی که دستکم ‪ ۱۰۰سال از عمر آنها می‌گذارد و در کشورهای در حال توسعه گرمسیری و نیمه گرمسیری فراوان یافت می‌شوند، تاکنون گمان نمی‌رفت این میزان عظیم گازهای گلخانه‌ای را از جو زمین جذب نموده و ذخیره کنند.

دانشمندان در تحقیقی که به تازگی در مجله "ساینس" منتشر شده است ثابت کردند یک جنگل ‪ ۴۰۰ساله در جنوب چین با سرعتی بیشتر از حد انتظار، کربن از جو زمین جذب می‌کند.

گیویی ژو سرپرست این تحقیق می‌گوید کشورهای در حال توسعه با جنگلهای فراوان و قدیمی خود می‌توانند از طریق تجارت جهانی کربن از کشورهای ثروتمند درخواست خسارت کنند.

ژو از ایستگاه جنگلی دینگهوشان (فرهنگستان علوم چین) در استان گوانگ دونگ می‌گوید این یافته‌ها می‌تواند به کاهش جنگل زدایی در کشورهای در حال توسعه کمک کند.

تاکنون حفاظت از جنگل‌ها در برابر جنگل زدایی در تجارت جهانی کربن به حساب نیامده بود.

در این مطالعه ژو و همکارانش دریافتند ‪ ۲۰سانتی متر قسمت بالای خاک در جنگل‌های قدیمی می‌تواند بسیار بیشتر از حد انتظار کربن در خود ذخیره کند.

تاکنون دانشمندان گمان می‌کردند بین مقدار کربنی که جنگل‌های قدیمی از جو زمین جذب می‌کنند با مقدار کربنی که آزاد می‌کنند تعادل برقرار است که تا حدودی به علت تجزیه مقادیر زیاد مواد آلی در خاک آنها است که میزان قابل توجهی کربن را آزاد می‌کند.

محققان کربن موجود در خاک را طی سالهای ‪ ۱۹۷۹تا ‪ ۲۰۰۳اندازه‌گیری کردند و دریافتند غلظت کربن آلی در ‪ ۲۰سانتی متر قسمت بالای خاک طی این دوره از ‪ ۱/۴درصد به ‪ ۲/۳۵درصد افزایش یافته است.

علت این امر هنوز روشن نیست. این مطالعه بیانگر لزوم انجام تحقیقات بیشتر در مورد واکنش‌های پیچیده جنگل‌های قدیمی در برابر تغییرات زیست‌محیطی جهانی است.

محققان گمان می‌کنند افزایش خواص اسیدی ناشی از آلودگی صنعتی، فعالیتهای میکرواورگانیسم‌ها را مهار کرده و سرعت فساد خاک را کاهش داده است

تزریق آب و گاز

زیرکچیان گفت:با تزریق آب و گاز، میزان بازیافت از 23 درصد به 33 درصد و تولید نفت از این میدان حدود 800 میلیون بشکه افزایش می‌یابد که با احتساب نفت بشکه‌ای 40 دلار، 32 میلیارد دلار درآمد نصیب کشور می‌شود.

ایلنا: قرارداد سرویس‌های فنی طرح درود بین شرکت نفت فلات قاره ایران و شرکت توتال فرانسه به امضا رسید.
به گزارش ایلنا، بر اساس این قرارداد که به امضای محمود زیرکچیان‌زاده، مدیرعامل شرکت نفت فلات قاره ایران و جرارد رابیه (Gerard Rabier) مدیرعامل شرکت توتال ایران رسید، سرویس‌ها و خدمات فنی طرح درود جزیره خارگ توسط شرکت توتال توسعه می‌یابد.
زیرکچیان‌زاده در این خصوص گفت: هدف از انعقاد این قرارداد راهبری سرویس‌های فنی مورد نیاز طرح درود در جزیره خارگ است.
وی در ادامه گفت: با انعقاد این قرارداد و اجرایی کردن آن از توانمندی‌های شرکت توتال فرانسه در جهت بهینه‌سازی راهبری تاسیسات جدید طرح درود استفاده خواهد شد.
وی با اشاره به خصوصیات منحصربفرد میدان درود گفت: در این میدان با تزریق همزمان آب و گاز، میزان بازیافت از 23 درصد به 33 درصد افزایش خواهد یافت و تولید نفت از این میدان حدود 800 میلیون بشکه افزایش می‌یابد که با احتساب نفت بشکه‌ای 40 دلار، 32 میلیارد دلار درآمد نصیب کشور می‌شود.
وی افزود: برای نخستین بار در سطح کشور تزریق همرزمان آب و گاز در میدان درود انجام گرفته و بر این اساس روزانه 120 میلیون فوت مکعب گاز برای افزایش ضریب بازیافت به این میدان تزریق شده است. این گاز قبلا سوزانده می‌شد که با اجرای این طرح علاوه بر جلوگیری از سوزانده شدن آن و افزایش بازیافت، از آلودگی محیط زیست نیز جلوگیری به عمل می‌آید. همچنین برای اولین بار در صنایع بالادستی کشور (نمک‌زدایی، تزریق و ...) در یک مجتمع به طور واحد در میدان درود انجام گرفته که این امر صرفه‌جویی قابل ملاحظه‌ای در پی داشته است.
گفتنی است ارزش قرارداد امضاء شده بین شرکت نفت فلات قاره ایران و شرکت توتال فرانسه بیش از 32 میلیون دلار برآورد شده است.

آهنربای 13 تنی

پژوهشگران آمریکایی در ایالت فلوریدا موفق به خلق یکی از بزرگترین آهنربا های جهان به وزن بیش از 15 تن شدند. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، میدان مغناطیسی بسیار نیرومند این آهنربای غول پیکر،
420 هزار برابر قوی تر از میدان مغناطیسی زمین است.
به گفته دانشمندان آمریکایی، این آهنربای جدید به اندازه ای نیرومند است که می تواند یک شیء فلزی را از دستتان بیرون بیاورد و اگر بتوانید مقاومت کنید و شیء فلزی را در دستتان نگهدارید، آنگاه آهنربا شما و فلز را با هم در آسمان به پرواز در خواهد آورد. بر اساس این گزارش، آزمایشگاه سازنده این آهنربا که یکی از 9 آزمایشگاه میدان های فوق مغناطیسی جهان به شمار می رود، به مدت 13 سال درگیر پروژه ساخت این آهنربای غول آسا بوده است. هزینه ساخت این آهنربا، 16 میلیون دلار اعلام شده است.

از ظروف پلاستیکی با احتیاط استفاده کنید

مسئولان و کارشناسان، بارها نسبت به استفاده درست از ظروف یک‌بار مصرف هشدار داده‌اند؛ با وجود این، استفاده از این نوع ظروف روز به روز افزایش یافته و طبیعتا با افزایش تولید و مصرف آن، احتمال خطا، چه از سوی تولیدکنندگان و چه مصرف‌کنندگان افزایش می یابد.

نکته‌ای که کارشناسان به تازگی نسبت به آن هشدار می‌دهند این است که در ایران پلی‌اتیلن‌‌ها یا پی‌وی‌سی‌های استاندارد (food grade) برای بسته‌بندی مواد غذایی و بهداشتی تولید نمی‌شود و از نوع صنعتی این مواد، بدون توجه به مضراتشان، در صنایع غذایی و بهداشتی استفاده می‌شود.
در شرایطی که در تمام دنیا استفاده از پی‌وی‌سی‌ صنعتی برای مصارف غذایی و بسته‌بندی به طور کامل منسوخ شده است و حتی اخیرا برای لوازم منزل و اسباب‌بازی نیز این محدودیت در جهان به وجود آمده، به گفته کارشناسان، در ایران به ‌رغم نظارت وزارت بهداشت، همچنان به دلیل صرفه‌های اقتصادی، گروهی از تولیدکنندگان همچنان از موادی استفاده می‌کنند که تاثیر آنها بر سلامت مردم در درازمدت آشکار می‌شود.
اکبر رحمانی،‌ کارشناس بهداشت محیط ضمن اشاره به این که تنها دلیل تولید این مواد، حمایت از تولید‌کنندگان داخلی است، به همشهری می‌گوید: صاحبان صنایع بهداشتی و غذایی کشور به هزینه کمتر ظروف تولیدی با این نوع پی‌وی‌سی توجه دارند، در حالی‌که به تاکید کشورهای پیشرفته بر مصرف مواد food grade و رنگ‌های مورد مصرف در ظروف پی‌وی‌سی توجهی نمی‌کنند.
ناظری وجود ندارد!
ظروف یک‌بار مصرف در ایران حاوی پلیمرهایی هستند که وقتی گرما می‌خورند، رادیکال آزاد تولید می‌کنند. رحمانی در این مورد می‌گوید: علاوه این که تولید این ظروف در کشور استاندارد نیست و هیچ نظارتی روی تولید آن‌ها نمی‌شود، مواد افزودنی موجود در آن‌ها هم به هیچ وجه کنترل نمی‌شود و متخصصان شیمی به هیچ عنوان روی تولید این ظروف نظارت ندارند.
غیر‌واگیر‌ها با اهمیت‌ترند
اما با وجود این که به عقیده‌ عده‌ای از متخصصان، استفاده از ظروف یک‌بار مصرف از بروز و شیوع بیماری‌های عفونی جلوگیری می‌کنند، کارشناسان شیمی و بهداشت محیط ، نظر کاملا مخالفی دارند. رحمانی در این باره می‌گوید: شاید این ظروف از بروز بیماری‌های عفونی جلوگیری ‌کنند، چون با یک بار مصرف دور انداخته می‌شوند، ولی باید توجه داشت که پی‌وی‌سی‌ هم منجر به بروز انواع اختلالات گوارشی و ریوی، علاوه بر سرطان و سایر بیماری‌های غیر‌واگیر می‌شود. اهمیت این موضوع هم زمانی روشن‌تر می‌شود که بدانیم ما برای بیماران سرطانی و گوارشی هزینه‌های بالایی صرف می‌کنیم، ولی برای بیماری‌های واگیر‌داری که قابل کنترل است، مثل تب روده و حصبه، احتیاج به صرف هزینه‌های بالایی نداریم.
به عقیده وی معمولا بیماری‌های ناشی از این ظروف دیر تشخیص داده می‌شوند و حتی در صورت تشخیص به راحتی درمان‌پذیر نیستند، چون مواد شیمیایی روی بدن، انواع و اقسام تاثیرات را دارند. علاوه بر این به عقیده کارشناسان بهداشت محیط در ساخت ظروف یک‌بار مصرف، به منظور جلوگیری از شکنندگی ظروف، از مواد پلاستیکی لایزر استفاده می‌شود. بنابراین اگر درون این ظروف آب جوش یا غذای داغ مانند آش ریخته شود، این مواد حل شده، وارد بدن می‌شوند و به دلیل داشتن ترکیبات خاص، منجر به بروز سرطان‌های مختلف می‌شوند. البته کارشناسان اذعان می‌کنند که این خاصیت به خصوص در مورد ظروف یک‌بار مصرف شفاف که درصد بالاتری از مواد سرطان‌زا را دارا هستند و در جامعه کاربرد بیشتری هم دارند، بسیار حائز اهمیت است.
در عین حال علاوه بر انواع پلاستیک‌هایی که به عنوان ظروف یک‌بار مصرف در سرو چای یا غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند، دسته‌ای دیگر از این مواد به عنوان ظروف آشپزخانه، ظروف نگهداری غذا در یخچال، ظروف بسته‌بندی مواد غذایی به خصوص لبنیات مانند ماست و پنیر و همچنین بطری‌های آب معدنی استفاده می‌شوند که استفاده از این ظروف نیز مستلزم رعایت نکات ایمنی خاصی است.
دکتر کشاورز، متخصص تغذیه، در این زمینه می‌گوید: به طور کلی پلاستیک‌ها، پلیمرهایی هستند که از سنتز مواد اولیه‌ای به نام مونومر تهیه می‌شوند. مونومرها موادی سمی و برای سلامت انسان مضر هستند؛ در حالی که پلیمرها خنثی هستند و مشکلی ندارند. اما اشکال کار اینجاست که معمولاً در فرایند تهیه پلیمرها، مقداری مونومر باقی می‌ماند.
کشاورز می‌گوید: اگر این فرآیند، اصولی و مطابق استانداردهای لازم صورت گرفته باشد، مشکلی برای سلامت افراد به وجود نمی‌آورد. برای همین در استفاده از پلاستیک‌ها به عنوان ظروف غذا باید بسیار محتاط بود و در ضمن به هر نوع پلاستیکی نباید مجوز بسته‌بندی مواد غذایی داده شود.
در میان تمام انواع ظروف یک‌بار مصرف، شاید بتوانیم از بطری‌های آب آشامیدنی به عنوان پرمصرف‌ترین انواع این ظروف نام ببریم. بطری‌هایی که حتی اگر حاوی آب معدنی نباشند، به طور مرتب از آب شهری پر می‌شوند و درون یخچال قرار می‌گیرند تا آب خنک مصرفی خانواده را تامین کنند. دکتر کشاورز در زمینه استفاده از این بطری‌ها می‌گوید: معمولا جنس این بطری‌ها از ‌پی‌وی‌سی است که مشکلی هم برای سلامت انسان به وجود نمی‌آورد، اما اگر آب بیش از 6 ماه در این ظروف نگهداری شود، آلوده می‌شود. بنابراین خانواده‌ها باید از استفاده مکرر این ظروف برای نگهداری آب در یخچال خودداری کنند.
چرخه ناسالم بازیافت
با این حال عوارض ظروف یک‌بار مصرف تنها به سلامت انسان ختم نمی‌شوند، چون به عقیده کارشناسان برگشت‌پذیری این ظروف به محیط بین 100تا 200 سال است و از همه مهم تر، این مواد دوباره بازیافت می‌شوند. رحمانی با اشاره به این که چرخه بازیافت نیز در کشور ما چرخه سالمی نیست، خاطرنشان می‌کند: علاوه بر این، همین مواد بازیافت شده باعث بروز انواع بیماری‌های دیگر می‌شوند،در حالی‌که خیلی از مردم در هنگام استفاده از این مواد بازیافتی از عوارض آن‌ها کاملا بی‌خبرند.
وی با بیان این که البته پی‌وی‌سی‌های استاندارد در ظروف یک‌بار مصرفی که داخل هواپیما در دسترس مردم قرار می‌گیرند، بی‌ضرر هستند، توضیح می‌دهد: این ظروف به صورت فوم هستند، ولی آنقدر هزینه‌هایشان بالا ست که باز هم تولید همان ظروف غیر استاندارد ترجیح داده می‌شود، در حالی‌که در ساخت همین ظروف غیر استاندارد هم حتی یک متخصص تغذیه و یا یک کارشناس شیمی وجود ندارد. این کارشناس بهداشت محیط با تاکید بر این که بسته‌بندی مواد غذایی سرد با این ظروف چون حرارتی نمی‌بینند، مشکلی ایجاد نمی‌کنند، می‌گوید: اما این ظروف گاهی آنقدر داغ می‌شوند که ماده غذایی در آن‌ها حالت ظرف را به خود می‌گیرد، بخصوص در مراسم و عزاداری‌ها.
وی خاطرنشان می‌کند: یکی از دلایلی که سرطان در گذشته اینقدر سر زبان‌ها نبود و حالا اینقدر شایع است، به خاطر همین مواد شیمیایی است.
متاسفانه مسئولان توجه ندارند که هزینه‌های سلامت مردم، مقدم برهزینه‌های تولید ظروف استاندارد است، چون حاضرند سالانه میلیاردها دلار دارو وارد کنند، ولی برای استاندارد کردن تولیداتشان هزینه اضافی تقبل نمی‌کنند.
سمیه شرافتی