خلق موسیقی با زباله در پاراگوئه

نوشته تس رایلی در آینده سبز

کتوارا شهری است که بر فراز یک سایت دفن زباله وسیع ، خارج از آسویون (پایتخت پاراگوئه)، بنا شده. جایی که روزانه ١٥٠٠ تن زباله جامد به آن سرازیر می شود. بالغ بر ٢٥٠٠ خانوار در اینجا زندگی می کنند و بسیاری از آنان با بازیافت زباله و فروش آنها امرار معاش می کنند.

بعضی از آنها به خلق موسیقی مشغولند، با ویولن ها، ویولنسل ها، ساکسیفون ها و طبل هایی که به ظرافت از این مواد زائد ساخته می شوند و ممکن است فرایند ساخت آن ها تا چند هفته به طول بیانجامد. در ساخت این سازهای ابتکاری از قوطی های حلبی روغن براى بدنه ویولنسل یا عکس های رادیولوژی برای پوسته ی طبل ها و درام ها استفاده می شوند.

این پروژه موزیکال زمانى شروع شد که یک مدد کار اجتماعی با نام فاویو چاوز در صدد آن برآمد تا برای کودکان محله کتورا یک فعالیت و سرگرمی مناسب فراهم کند تا این کودکان مشغول باشند و هم چنین از زباله ها دور بمانند.او اصلاً فکرش را نمی کرد که این موزیسین های نوپا روزی تبدیل به “لوس رسیکلادوس” ؛ یک ارکستر شامل ٢٥ کودک شود که در کنسرت هایشان در آمریکای جنوبی و مرکزی، هر چیزی از بتهوون گرفته تا آهنگ های گروه بیتلز را اجرا می کنند.

داستان “لوس رسیکلادوس” بنا است که توسط مستندی بلند به نام “دفن زباله هارمونیک” که به پیشرفت و ترقی ارکستر از زمان پیدایش آن می پردازد؛ در سرتاسر دنیا پخش شود. الخاندرو آماریلا نش، تهیه کننده مستند در این باره می گوید:” این فیلم به دو موضوع مهم عصر حاضر می پردازد: فقر و زباله، ولی نهایتاً هدف اصلى از آن تجلیل قدرت موسیقی در ایجاد تحول است.

این فیلم بخشی از یک برنامه ی گسترده ی اطلاع رسانی است؛ برنامه ای که قصد ترویج این پروژه را در نقاط دیگر جهان دارد و بودجه ی آن از بنیاد “دیدگاه های خلاق” (یک بنیاد غیر انتفاعی که حامی پروژه هایی است که از هنر براى ایجاد تحول و تغییر در جامعه استفاده می کنند) بنیاد مک آرتور و جنبش “کیک استارتر” تآمین می شود. برای دیمین شورت مدیر کنسرسیوم حقوق بشر در دانشگاه لندن این مستند “گواهی بر نبوغ و روحیه و استعداد ساکنین کتورا در برابر افراط و نابرابری کپیتالیسم جهانی است و داستانی است که بایستى مورد تجلیل واقع شود”.

شاید بتوان موسیقی را مانند غذایی برای عشق دانست، اما مسئولان مکزیکوسیتی شهروندان را به مبادله ی مواد زائد قابل بازیافت با مواد غذایى تازه در “مارکو د تروئک”، فروشگاهی تازه تاسیس توسط وزارت محیط زیست ومنابع طبیعی ترغیب می کنند. این فروشگاه شیشه ،کاغذ، مقوا، قوطی های آلومینیومی و بطری های پلاستیکی را در قبال “امتیازهای سبز” می پذیرد. با جمع آورى این امتیاز ها می توان محصولات کشاورزی مثل کاهو، اسفناج و گلابی را که در محدوده مکزیکوسیتی کشت می شوند را بازخرید کرد.

در اینجا مى توانید به بخشى از فیلم دفن زباله هارمونیک نگاهى بیاندازید

چاپگر نسوج بدن!!!

محققان موفق به ابداع سیستم چاپگر زیستی شده اند که می تواند پس از طراحی نمونه سه بعدی نسوج مورد نظر، آنها را به صورت سلول به سلول چاپ کرده و در اختیار پزشکان و جراحان قرار دهد.

Organovo موفق به ارائه ابزاری شده است که اولین چاپگر زیستی مدل سه بعدی در جهان خوانده می شود از این ابزار برای مشارکت در ترمیم نسوج بدن انسان و تولید اندامهای جایگزین استفاده خواهد شد.

به گفته محققان این شرکت، این ابزار ابداعی بزرگ به شمار می رود زیرا برای اولین بار توانسته است ابزاری قابل انعطاف را برای استفاده در تولید انواع مختلف نسوج انسانی و جایگزینی اندامهای بدن به وجود آورد محققان و دانشمندان می توانند با استفاده از این چاپگر زیستی سه
بعدی در تولید قالبها و الگوهای مختلف زیستی استفاده کنند.

محققان می توانند سلولهای کبد یا کلیه یا هر اندام یا عضو دیگری را در چارچوبی ویژه قرار داده و آن را چاپ کرده و مورد استفاده قرار دهند. این ایده می تواند برای جراحانی که نیاز زیادی به نسوج بدن انسان پیدا می کنند، بسیار سودمند باشد.

این چاپگر دارای نرم افزاری است که به مهندسان اجازه می دهد مدلی سه بعدی از نسوج مورد نظر را قبل از ساخته شدن سلول به سلول مدل فیزیکی آن توسط سرهای لیزری چاپگر ایجاد کنند.

بر اساس گزارش لایوساینس، به گفته محققان ساختن نسوج بدن انسان به صورت سلول به سلول زمانی پدیده ای غیرممکن و خیالی تصور می شد، اما اکنون این رویا با ترکیبی زیرکانه از تکنولوژی و علم به واقعیت تبدیل شده است و می تواند به بهبود و نجات بسیاری از انسانها کمک کند.

نانوآسفالت خود ترمیم

تین نیوز | ویژگی‌های شگفت‌انگیز قیر و آسفالت قرن‌هاست کشف شده است، اما همین اواخر بود که ترکیب قیر با شن و ماسه ماده ترکیبی خارق‌العاده‌ای را در اختیار بشر گذاشت که با آن می‌توانست راه‌ها را با پوششی یکنواخت و نرم بپوشاند.
نرم برای حرکت خودروها و سخت برای آسیب‌دیدن از گزند ابر و باد و مه و خورشید و فلک. اما وقتی همه این عوامل کنار هم جمع شوند اندک‌اندک غرور آسفالت را می‌شکنند و در قلب آن ترک‌هایی ایجاد می‌کنند که هیچ راهداری با آنها سر دوستی ندارد.
ریزترین ترک در پوشش آسفالت زمینه‌ساز ترک‌هایی بزرگ‌تر و بزرگ‌تر است و در نهایت کار به جایی می‌رسد که بخشی از آسفالت کنده شده و ما با صحنه آشنای جاده‌های پر چاله روبه‌رو می‌شویم.
‌توجه به معضل ترک خوردگی آسفالت، سال‌هاست ذهن پژوهشگران زیادی را به خود مشغول کرده است. از جمله آنها کامران رحمتی شادباد، دانشجوی دکتری رشته سازه‌های هیدرولیکی دانشگاه تبریز بود که طرح «نانو آسفالت خود ترمیم‌گر ضدترک» او توانسته روزنه امیدی در دل راهدارها ایجاد کند.
رحمتی که جوایز متعددی به دلیل اختراعات متعدد خود از جشنواره‌های سراسر دنیا کسب کرده، در این گفت‌وگو درباره اهمیت و فناوری به کار رفته در طرح اخیر خود که جایزه اختراع برتر جشنواره ITEX2012 مالزی را نیز از آن خود کرده، صحبت کرده است که توجه شما را به آن جلب می‌کنیم.

نانو آسفالت خود ترمیم‌گر ضدترک! نام طولانی و عجیبی است. موضوع چیست؟
ترک‌خوردگی آسفالت‌ یکی از بزرگ‌ترین مشکلات راهسازی در جهان است. سالانه مبالغ فراوانی صرف بازسازی چنین ترک‌هایی می‌شود. تغییرات دمایی آب و هوا یکی از مهم‌ترین عوامل تولید ترک در آسفالت است. فرآیند تولید ترک و بزرگ‌شدن اندازه آن یک پروسه طولانی است. در اینجا مشکل بسیار حادی که مطرح می‌شود زیاد بودن عوامل ایجاد‌کننده ترک است. این عوامل در بخش‌های مختلف از طریق مکانیسم‌های گوناگون قادرند در سطح آسفالت تولید ترک کنند.‌آسفالت خود‌ترمیم‌گر باعث ترمیم شکاف و ترک‌های مویی در سطح آسفالت می‌شود؛ قبل از این‌که ترک پیش رفته و بزرگ شود، آسفالت به صورت خودکار شروع به ترمیم قسمت ترک‌خورده می‌کند که این امر باعث ایجاد سطح صاف می‌شود.

‌چه رازی در این آسفالت جدید وجود دارد که به آن، این قابلیت شگفت‌انگیز را می‌دهد؟
در آسفالت خود‌ترمیم‌گر، عاملی اضافی به نام کپسول که در آن عامل اصلاح‌کننده، به همراه آغاز‌‌کننده کاتالیستی وجود دارد آسفالت را در مقابل ضربه حساس کرده و با ایجاد ضربه به آن کپسول می‌شکند؛ در این حالت ترکیب عامل اصلاح‌کننده و آغاز‌کننده کاتالیستی، ترمیم آسفالت را سبب می‌شود. در واقع این نانوکپسول‌ها اگر در معرض ترکی قرار گیرند، می‌شکنند و مواد درون آنها ترکیب شده و ماده سخت چسب مانندی تولید می‌کنند که مشابه عمل بخیه‌زدن در پزشکی، لبه‌های ترک آسفالت را به هم می‌چسباند و از گسترش ترک جلوگیری می‌کند.

و این موضوع مانع گسترش ترک‌های ریز و تبدیل آنها به شکاف‌های عمیق یا چاله در سطح خیابان می‌شود. درست است؟
بله دقیقا همین‌طور است. البته لازم به ذکر است داشتن آسفالت مطلوب علاوه بر مشخصات مهندسی قیر به مشخصات فنی زیرسازی راه و شرایط بهره‌برداری از آن نیز بستگی دارد، اما در نهایت استفاده از این نوع آسفالت عمر روکش جاده‌ها را چند‌ برابر افزایش می‌دهد و آن هم به دلیل فرآیند استفاده شده در این اختراع است که کاتالیستی بوده و بسیار سریع عمل می‌کند.

غیر از افزایش طول عمر روکش جاده‌ها دیگر چه مزیت‌هایی را می‌توانید برای این محصول نوآورانه خودتان برشمارید؟
مقاوم شدن آسفالت در مقابل تغییرات شدید دمایی، مقاومت در مقابل نیروهای وارد شده توسط اتومبیل‌های سنگین، محدود کردن انتشار گاز گلخانه‌ای برای تولید مجدد آسفالت جدید، مصرف کمتر انرژی، کاهش سروصدای ترافیک که در اثر حرکت اتومبیل روی آسفالت قدیمی و ترک خورده ایجاد می‌شود و سلامت در رانندگی به این دلیل که خیلی از تصادفات به دلیل تصمیم به فرار راننده از یک ترک یا چاله بزرگ حادث می‌شود، از مهم‌ترین ویژگی‌های مثبت این نوع آسفالت به‌شمار می‌رود.

شما عضو خانه نخبگان تبریز هم هستید. نقش این بنیاد را در شکوفایی استعدادهای خود چگونه ارزیابی می‌کنید؟
رحیمی شادباد: در آسفالت خود‌ترمیم‌گر، عاملی اضافی به نام کپسول وجود دارد که آسفالت را در مقابل ضربه حساس کرده و با ایجاد ضربه به آن کپسول می‌شکند؛ در این حالت ترکیب عامل اصلاح‌کننده و آغاز‌کننده کاتالیستی، آسفالت را ترمیم ‌می‌کند
با دایر شدن بنیاد ملی نخبگان حمایت‌های خوبی در جهت هدایت و راهنمایی جوانان مبتکر صورت گرفته است. این دفتر نقش مهمی در شناسایی ظرفیت‌های جوانان، هدف دهی به طرح‌های تحقیقاتی و از همه مهم‌تر اجرایی‌شدن و به مرحله تولید رساندن اختراعات و ابداعات آنها دارد. ولی واقعیت این است که این سطح حمایت‌ها برای مخترعان و نخبگان کشور ما کافی نیست.

کافی نیست؟ چه انتظاری دارید که برآورده نشده باشد؟
باید گفت حمایت از نخبگان و مبتکران باید به یک فرهنگ عمومی تبدیل شود، زیرا نخبه‌پروری یک وظیفه همگانی و ملی است. نخبه‌پروری صرفا با اتکا به اقدامات یک بنیاد یا نهاد دولتی ممکن نیست و نخبه‌پروری باید در متن زندگی مردم و در فرهنگ و اقتصاد جامعه قرار گیرد. مردم باید نخبگان را درک کنند و به آنها ارزش و بها دهند و به نظرم این وظیفه اصلی بنیاد نخبگان است. سایر حمایت‌ها در درجه بعدی قرار دارد.
به نظر من عدم امکان اجرایی شدن طرح‌ها، اختراعات و ابداعات نخبگان ایرانی مهم‌ترین معضل این قشر در جامعه است. بسیاری از مخترعان کشور به دلیل نبود حامیان مالی برای صنعتی‌کردن اختراعاتشان، پیشنهادهای وسوسه‌انگیز کشورهای خارجی را با وجود میل باطنی خود پذیرفته و از کشور خارج شده‌اند. شاید اصلی‌ترین انتظار مخترعان امکان صنعتی‌کردن اختراعاتشان است.
همچنین باید امکانی فراهم شود تا نخبگان کشور فارغ از دغدغه‌های اداری اختراعات و خلاقیت‌های خود را به مرحله عمل برسانند. البته منظور من از حمایت بیشتر، حمایت معنوی است تا حمایت مادی. چون به نظر من ارزش‌دادن به یک استعداد شکوفا شده یا در حال شکوفایی بالاترین چیزی است که یک استعداد یا یک نخبه هم از مردم و هم از مسئولان دارد. بخصوص نخبگان نوجوان و در حال رشد.

غیر از نانو آسفالت خود ترمیم‌گر چه پژوهش‌های دیگری انجام داده اید؟
بیشتر کارهای پژوهشی بنده در خصوص کاربرد نانوتکنولوژی در مهندسی عمران و با محوریت تکنولوژی بتن و مهندسی تصفیه آلاینده‌هاست. بنده اولین کار تحقیقاتی‌ام را ‌تابستان 1386 با مطالعه روی طرح تحقیقاتی با عنوان تولید بتن شیشه‌ای شروع کردم. کار روی فرآیند تولید بتن شیشه‌ای، نانو بتن فتوکاتالیست تصفیه‌گر فاضلاب شیمیایی، نانو بتن تصفیه‌گر سموم کشاورزی، اگزوز پالایشگر گازهای آلوده با استفاده از فناوری نانو و طراحی و ساخت نانو رآکتور تصفیه‌گر فاضلاب شهری بدون تولید لجن بر پایه فناوری فتوکاتالیست از مهم‌ترین کارهای من بوده‌اند.

در پایان اگر حرفی برای نسل خودتان دارید...
دوران جوانی دوره نشاط، شادابی، پویایی، شکوفایی و سرزندگی است. پیشنهاد من به جوانان این است که اولا در همه کارها توکل به خدا را از یاد نبرند ثانیا به خودشان باور داشته باشند. خیلی وقت‌ها شده که خود من در انجام برخی کارهای خیلی بزرگ که برایم بیشتر در حد یک رویا به نظر می‌رسیده و شبیه داستان‌های علمی ـ تخیلی بوده، چون خودم را باور داشتم موفق شدم. مشورت با استادان و مطالعه دقیق علمی هم از جمله موضوعاتی است که بدون آنها کار تحقیقی و پژوهشی درست جلو نخواهد رفت و از مسیر خود منحرف خواهد شد.

ساخت آجر فوق سبک از کاغذ باطله

محققان شیمی یکی از واحدهای فن‌اور رشد پارک‌ علم و فن‌آوری آذربایجان شرقی موفق به تولید آجر فوق سبک سلولزی از الیاف کاغذهای بازیافتی شدند.
مهندس محمد علی مجری طرح با اعلام این مطلب به ایسنا گفت: در تولید آجر فوق سبک از الیاف کاغذهای بازیافتی سلولوزی که نوعی پلیمر طبیعی است، استفاده کردیم به طوری که پس از مخلوط کردن این دو مواد و قالبگیری، این آجرها می‌توانند بدون استفاده از هیچ گونه مصالح و ملاتی مورد استفاده قرار گیرند.

وی در خصوص چگونگی تولید این نوع آجرها خاطر نشان کرد: کاغذهایی که از زباله‌های خشک سلولوزی هستند و یا کاغذهای روزنامه‌ ، کارتن‌ها و ... را وارد خط بازیافت می‌کنیم و پس از بازیافت که به خمیر کاغذ تبدیل شدند آن را با موادی مانند پلیمرها، رزین‌ها و مواد دیگنین دار مخلوط می‌کنیم، سپس آن را در قالب‌های انقباضی قرار می‌دهیم. در این مرحله به دلیل وجود رطوبت در خمیر کاغذ این قالب‌ها را در جریان حرارت هوا و یا خشک کننده‌ها قرار می‌دهیم تا به صورت بلوک‌های طراحی شده و به یک آجر تبدیل شوند.

علی در رابطه با چگونگی به کارگیری این آجرها افزود: از آنجایی که این آجرها نیاز به هیچ گونه ملات و یا مصالحی ندارند، آن را به صورت پازل به یکدیگر وصل می‌کنیم و سپس میله هایی را از داخل آنها عبور می‌دهیم و آن را به سازه اصلی ساختمان وصل می‌کنیم

وی با اشاره به این که این آجرها می‌توانند در دیوارهای غیر باربر، تیغه ها و بخش‌های درون ساختمان مانند یونولیت‌ها مورد استفاده قرار بگیرند در خصوص ویژگی این محصول اضافه کرد: این آجرها جزو ترکیبات فوق سبک هستند و وزن چگالی آن ها نیم گرم در سانتیمتر مکعب و همچنین 500 کیلوگرم در متر مکعب است که این میزان در مقابل سازه های سبک سیمانی و مشابه آن بین 900 تا 1700 کیلو گرم در متر مکعب است و از آنجایی که در سبک سازی ساختمان و سازه های ساختمانی هر قدر مصالح سبک‌تر باشد، بهتر و کم خطرتر است این امر جزو مهمترین ویژگی‌های این محصول است.

علی در خصوص دیگر ویژگی‌های آجر ابداعی تصریح کرد: در صورت به کارگیری این آجرها در ساختمان و دیوارها دیگر نیازی به رنگ آمیزی این دیوار نیست، چرا که ما می‌توانیم این آجرها را در طول مرحله تولید به هر رنگی که بخواهیم تولید کنیم و همچنین آتش گیر نبودن این آجرها ویژگی دیگر این سازه در مقابل یونولیت‌هایی است که مقاومت کمی در برابر آتش دارند ، اما آجرهای فوق سبک تا حدود 500 درجه سانتیگراد می‌توانند در مقابل آتش مقاومت کنند.

وی در پایان به ایسنا گفت: پس از تولید این آجر در سطح آزمایشگاهی و پایلوت نمونه آن را در اختیار گروه عمران دانشگاه‌های تبریز قرار دادیم که خوشبختانه نتایج آزمایش‌های انجام شده مثبت اعلام شده و تنها منتظر تایید سازمان پژوهش‌های علمی صنعتی و مرکز تحقیقات ساختمان وزارت مسکن هستیم و امیدواریم بتوانیم با حمایت‌های مالی بخش دولتی آن را وارد مرحله تولید انبوه کنیم.

تبدیل کاغذ های باطله به آجرهای آتش زا

برجسب شده در: آتش, آتش بازی, آجر, بیرون شهر, تراشه چوب, روزنامه باطله, منقل, هیزم, چهارشنبه سوری

انتشار یافته در دی ۰۱, ۱۳۹۱ با بدون دیدگاه

این دستگاه کوچک امّا پر کاربرد می تواند تمامی کاغذ های باطله شما اعم از مقوا ، روزنامه ، مجلات و هر نوع ماده آتش گیرنده همانند تراشه های چوب و …. را به یک روش بسیار ساده به آجر هایی فشرده تبدیل کند که به راحتی می توانید آنها را برای استفاده به جای هیزم در مواقع نیاز استفاده کنید.

با این کار روش نیازی نیست وقتی به بیرون شهر می روید و می خواهید تفریح کنید ، شاخ و برگ درختان سالم را بشکنید و یا هیزم بخرید و یا از زغال استفاده کنید.

قیمت این دستگاه پرس کاغذ ۲۵ دلار ناقابل است ، شاید با تبدیل آن به ریال کمی زیاد به نظر برسد اما

خیابان خود تمیز کن در سئول

خیابان خود تمیز کن در سئول - کره جنوبی

تولید آجرهای پلاستیکی بازیافتی دوستدار محیط زیست ویژه ساختمان سا

شرکت Ecomat Research Ltd آجرهای ساخته شده از بازیافت مواد پلاستیکی را برای ساختمان سازی تولید و عرضه کرد. به گزارش سایت خبری پپنا به نقل از کورییره دلا سرا، Ecomat Research Ltd صاحب امتیاز جهانی این آجرها است که شبیه به مهره های پلاستیکی اسباب بازی "لگو" هستند. این آجرها که کاملا از بازیافت مواد پلاستیکی تولید شده اند Mat Tek نام دارند و می تواند با تیر آهن های معمولی به راحتی متصل شوند. دیوارهای ساخته شده از این آجرهای پلاستیکی مزایای بسیاری دارند که از مهمترین آنها می توان به خاصیت فوق ضد زلزله ای، سبکی وزن، مقاومت بالا در برابر آتش و پایین ترین ضریب انتقال صدا اشاره کرد. Ecomat Research Ltd اولین تولیدکننده و ارائه دهنده جهانی ساختمانهای دوستدار محیط زیست ساخته شده با پلاستیکهای بازیافتی است.  مشتریان این آجرهای پلاستیکی، شرکت های خصوصی و تولیدکنندگان نسل جدید ساختمان های زیستی هستند. این شرکت در سال 2008 در لندن تاسیس شد. کارخانه این شرکت در "برگامو" ایتالیا توان تولید سالانه 45 هزار مترمکعب آجر پلاستیکی را دارد. منبع: سایت ایران پلاست

اختراع مصالح بازیافتی جایگزین سیمان با استفاده از نخاله های ساخت

زباله های زیست محیطی تجزیه ناپذیر ازجمله ظروف یکبار مصرف پلاستیکی و نخاله های ساختمانی یکی از مهمترین دغدغه های دوستداران محیط زیست است که دراین طرح توانسته ایم مصالحی تولید کنیم که علاوه بر مزیت های مصالح سیمانی، بعد از پایان یافتن عمر مفید قابلیت بازیافت را دارا باشد. عضو بنیان حمایت از نخبگان کشور به تغییر مواد تشکیل دهنده این مصالح با هدف تبدیل آن به مواد مفید و قابل استفاده اشاره و خاطرنشان کرد: این طرح براساس تغییر پیوند صورت گرفته و تمام مراحل حرارت براساس بازه ای از دما بوده که در آن تغییر پیوند انجام می گیرد. فروغی با تأکید بر اینکه این طرح نمونه مشابه نداشته تصریح کرد: سبک بودن، مقاومت بالا به علت عدم تخریب پیوند، عدم سولفاته شدن و خوردگی و استفاده به عنوان نمای ساختمان از دیگر مزایای این طرح می باشد. مسئول کمیته تحقیق و توسعه حوزه مشاوران جوان بهزیستی استان کرمان افزود: کلیه وسایل مورد نیاز فضای سبز ازجمله میز صندلی نیمکت مجسمه سنگ فرش و... که با سیمان ساخته شده را می توان از این مصالح ساخت. عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بردسیر از استقبال چندین شرکت ایرانی و خارجی ازجمله کانادا، عراق و... از این طرح خبر داد.گفتنی است این طرح موفق به دریافت گواهی نامه ثبت اختراع به شماره 56910 از اداره کل ثبت
شرکت ها و مالکیت های صنعتی گردیده است.

خودکارقابل بازیافت

شرکت DBA قصد دارد جایگزینی قابل قبول برای توده خودکارهای دور ریختنی و سمی که روزانه مورد استفاده افراد مختلف قرار می گیرد تولید کند. ابزاری که نه تنها خوب می نویسد و ظاهری خوشایند دارد بلکه تنها خودکار جهان خواهد بود که 98 درصد قابل تجزیه زیستی است. خودکارها، امروزه از ترکیبی از مواد مختلف ساخته می شوند. مواد پلاستیکی مانند نایلون، پلی استر و پلی پروپیلن، فلز و دیگر مواد شیمیایی که برای بازیافت و یا تجزیه به هیچ وجه مناسب نبوده و برای چندین هزار سال به بقای خود ادامه می دهند. در عین حال جوهرهای به کار گرفته شده در این خودکارها معمولاپایه ای روغنی داشته و حاوی مواد سمی هستند که برای محیط زیست و انسان ها زیان بارند. خودکارهای جدیدی که گفته می شود 98 درصد قابل تجزیه هستند از پلاستیک های زیستی به دست آمده از سیب زمینی ساخته شده اند و جوهر این خودکارها نیز از فیبرهای تجزیه پذیر زیستی تولید شده است. بدنه این خودکار 100 درصد قابل بازیافت بوده و با ساختاری ویژه به منظور افزایش گنجایش بسته بندی از میزان هزینه های مالی و زیست محیطی حمل و نقل خواهد کاست. نکته جالب دیگر درباره این خودکار، کارخانه تولید کننده آن است، زیرا این کارخانه یکی از مستقل ترین کارخانه ها در زمینه انرژی است و با وجود اینکه از استاندارد زیست محیطی 14001 ISO فراتر نیز رفته است به سرعت در حال حرکت کردن در مسیر قطع کامل انتشار کربن در محیط زیست است. انرژی این کارخانه به واسطه توربین های بادی تامین شده و دیگر تجهیزات کارخانه نیز تا بیشترین حد ممکن از منابع طبیعی انرژی بهره برده اند. تنها بخش غیر قابل بازیافت این محصول نوک تیز خودکار است که باید به صورت جداگانه از بدنه آن جدا شده و معدوم شوند. در عین حال بازیافت 98 درصد باقی مانده این محصول نیز باید در ساختمان های مجهز و نه در فضای باز و طبیعی انجام گیرد .

برگ گیاهان آپارتمانی را نوازش کنید تا صدای تلویزیون بیشتر شود!

ممکن است به زودی،‌ گیاهان آپارتمانی جای کنترل‌های پلاستیکی و صفحه کلیدهای اضافی را بگیرند.


کافی است گیاه خود را به شکل خاصی نوازش کنید تا صدای تلویزیون بلندتر شود یا دمای خانه خنک‌تر. حتی می‌توانید آن را وارد بازی خود کنید!

بسیاری از مردم در خانه‌های خود از انواع و اقسام گیاهان نگهداری می‌کنند. برخی، به غیر از رسیدگی به گیاهان خود،‌ دوست دارند با آن‌ها صحبت هم بکنند.

اما اگر به شما بگویند که می‌توانید با لمس گیاه خود، ‌ابزار‌های الکترونیکی خانه را روشن یا خاموش کنید، چه فکر می‌کنید؟ در واقع شاید این امکان چندان هم دور نباشد.

به گزارش دیسکاوری، یکی از پروژه‌هایی که همین هفته در کنفرانس سیگ‌گراف در لس‌آنجلس معرفی شده، به کاربران این امکان را می‌دهد که با لمس گیاهان خود به شیوه‌های مختلف، ابزارهای الکترونیکی خانه خود را کنترل کنند. شاید از این راه بتوانیم گیاهان آپارتمانی خود را بهتر هم بشناسیم!

این سیستم که بوتانیکس اینتراکتیکس نامیده شده،‌ در واقع زاییده فکر گروهی از متخصصین رسانه دیجیتال است که توسط ایوان پوپیرف، از محققین تحقیقات دیزنی در پیتزبورگ، سرپرستی می‌شود.

پوپیرف و همکارانش در پی یافتن راهی برای تعامل با گیاهان بودند و حتی در پروژه خود به آن‌ها صدا هم داده بودند. شما هیچ‌وقت دوست نداشته‌اید صدای گیاهاتان را بشنوید و وقتی با آن صحبت می‌کنید، ‌جوابی بشنوید؟ هیجان‌انگیز است، نه؟

بوتانیکس اینتراکتیکس یک صفحه لمسی تعاملی معمولی نیست. در این سیستم، ‌یک الکترود که به سیم خاصی متصل است، در خاک قرار داده می‌شود و در طول گیاه امتداد می‌یابد.

این سیستم باعث می‌شود که حالت‌های بدنی خاص کاربران به وسیله گیاه تشخیص داده شوند و نقشه‌ای روی رایانه از آن‌ها تهیه شود. متخصصین می‌گویند که این سیستم به هیچ‌عنوان به گیاه صدمه‌ای نمی‌زند.

این مجموعه در واقع از فناوری‌ای می‌آید که در مرکز تحقیقات دیزنی ساخته شده و به گفته جیسون هینتز لیوپیز، تهیه‌کننده این مطالعه، امکان تشخیص لمس و حالت بدنی را از طریق هر ماده رسانایی فراهم می‌کند.

سیمی که در طول گیاه امتداد دارد، از تکنیکی به نام لامسه خازنی با بسامد متغیر (Swept Frequency Capacitive Sensing) استفاده می‌کند و از این طریق،‌ گیاه می‌تواند اغلب حالت‌های پیچیده مانند مالیدن دست‌ها به هم و میزان‌های متنوعی از فشار را تشخیص بدهد.

با این سیستم،‌ گیاهان به طور ناگهانی از گیاه بودن صرف خارج می‌شوند و دیگر فقط یک گیاه نیستند. از آن‌ها می‌توان به عنوان کنترل از راه دور برای تغییر کانال تلویزیون یا افزایش صدای تلویزیون استفاده کرد.

همچنین می‌توانید تنها با تکان دادن دست خود روی گیاه، میزان دمای اتاق را تنظیم کنید. لذتی که می‌توان از برقراری ارتباط با گیاه بدین طریق برد، پایانی ندارد و گزینه‌های فراوانی می‌توان بدان افزود. حتی می‌توانید گیاهتان را وارد یک بازی کنید.

وقتی بتوانید همه گیاهان آپارتمانی‌تان را به این سیستم مجهز کنید،‌ شاید برای همیشه از شر کنترل‌های پلاستیکی و انواع صفحه‌کلیدها راحت شوید و فقط با لمس گیاه‌های سبزتان، ابزار الکترونیکی خانه را هر طور می‌خواهید کنترل کنید. فقط مراقب باشید این سیستم را با کاکتوس‌ها امتحان نکنید!