پسماندها و بازیافت
اخبار مربوط به زباله و بازیافتپسماندها و بازیافت
اخبار مربوط به زباله و بازیافتبا زمین چه کردیم؟
با زمین چه کردیم؟
در روزهای گرم تابستان که برای کارهای مختلف شخصی و روزانه به خیابان می رویم، خیلی ساده برای رفع تشنگی به اولین بقالی یا سوپر رفته و یک بطری پلاستیکی آب معدنی می خریم و بعد از تمام شدن آب، بطری را داخل سطل زباله می اندازیم. اما شاید خودمان هم به درستی ندانیم که با هر بطری، ناخواسته تیشه به ریشه زمینی می زنیم که میلیون ها سال است با نجابت میزبانمان بوده!
درخت هایش زا بریده ام و تنش را برای ساختن جاده ها زخمی کرده ایم، روی رودهایش سد زده ایم و دریاچه ها را خشکانده ایم، زباله های اتمی را زیر خاکش دفن کرده ایم و تا توانسته ایم آب و هوایش را آلوده کرده ایم...
اما شاید یکی از مهمترین جنایاتی که تا کنون در حق زمین شده، ترویج استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی باشد. ظروفی که گرچه یک بار مصرف می شوند اما تا سالیان دراز بدون تجزیه شدن، روی زمین باقی مانده و آن را آلوده می کنند.
به گزارش همشهری آنلاین:
یک خانواده به طور میانگین 827 بطری پلاستیکی در سال، مصرف می کند. سایر ظروف یک بار مصرف، کیسههای زباله و صدها وسیله دیگر را هم به آن اضافه کنیم، می بینیم که سهم هر یک از ما در آلوده کردن محیط زیست اطرافمان بسیار زیاد است. ماده اصلی پلاستیک مواد نفتی است و بیش از هزاران نوع پلاستیک با کاربردهای متفاوت وجود دارد. هزینه ساخت وسایل پلاستیکی چون در بسیاری موارد ارزان تر از مواد دیگر است مورد توجه تولیدکنندگان قرار می گیرد.
جالب اینجاست که دانشمندان از سال ها پیش به فکر ساختن مواد پلاستیکی بی خطر برای محیط زیست افتاده اند اما هنوز قادر به ساختن ماده ای که بتواند با پلاستیک رقابت کند و به طور کامل جایگزین آن شود، نشده اند.
تا کنون انواع بسیاری از ظروف یکبار مصرف با استفاده از مواد اولیه آلی ساخته شده اما بالا بودن هزینه تمام شده این محصولات، مشکل استفاده از ظروف پلاستیکی را حل نکرده است.
هر ظرف پلاستیکی برای تجزیه شدن، به 300 تا 500 سال زمان نیاز دارد. با این توصیف، خودمان قضاوت کنیم که سهم هر یک از ما در آلودگی این کره خاکی چه قدر است...
با زمین چه کردیم؟
در روزهای گرم تابستان که برای کارهای مختلف شخصی و روزانه به خیابان می رویم، خیلی ساده برای رفع تشنگی به اولین بقالی یا سوپر رفته و یک بطری پلاستیکی آب معدنی می خریم و بعد از تمام شدن آب، بطری را داخل سطل زباله می اندازیم. اما شاید خودمان هم به درستی ندانیم که با هر بطری، ناخواسته تیشه به ریشه زمینی می زنیم که میلیون ها سال است با نجابت میزبانمان بوده!
درخت هایش زا بریده ام و تنش را برای ساختن جاده ها زخمی کرده ایم، روی رودهایش سد زده ایم و دریاچه ها را خشکانده ایم، زباله های اتمی را زیر خاکش دفن کرده ایم و تا توانسته ایم آب و هوایش را آلوده کرده ایم...
اما شاید یکی از مهمترین جنایاتی که تا کنون در حق زمین شده، ترویج استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی باشد. ظروفی که گرچه یک بار مصرف می شوند اما تا سالیان دراز بدون تجزیه شدن، روی زمین باقی مانده و آن را آلوده می کنند.
به گزارش همشهری آنلاین:
یک خانواده به طور میانگین 827 بطری پلاستیکی در سال، مصرف می کند. سایر ظروف یک بار مصرف، کیسههای زباله و صدها وسیله دیگر را هم به آن اضافه کنیم، می بینیم که سهم هر یک از ما در آلوده کردن محیط زیست اطرافمان بسیار زیاد است. ماده اصلی پلاستیک مواد نفتی است و بیش از هزاران نوع پلاستیک با کاربردهای متفاوت وجود دارد. هزینه ساخت وسایل پلاستیکی چون در بسیاری موارد ارزان تر از مواد دیگر است مورد توجه تولیدکنندگان قرار می گیرد.
جالب اینجاست که دانشمندان از سال ها پیش به فکر ساختن مواد پلاستیکی بی خطر برای محیط زیست افتاده اند اما هنوز قادر به ساختن ماده ای که بتواند با پلاستیک رقابت کند و به طور کامل جایگزین آن شود، نشده اند.
تا کنون انواع بسیاری از ظروف یکبار مصرف با استفاده از مواد اولیه آلی ساخته شده اما بالا بودن هزینه تمام شده این محصولات، مشکل استفاده از ظروف پلاستیکی را حل نکرده است.
هر ظرف پلاستیکی برای تجزیه شدن، به 300 تا 500 سال زمان نیاز دارد. با این توصیف، خودمان قضاوت کنیم که سهم هر یک از ما در آلودگی این کره خاکی چه قدر است...
گیاهی که 9 ریشتر زلزله را هم تحمل می کند
گیاهی که 9 ریشتر زلزله را هم تحمل می کند
حتی اگر دنیای بدون درخت هم برای آدم های ماشینی قابل تصور باشد، اما یک دنیای بدون چوب را نمی توان متصور بود، چوب ماده ای که در بسیاری از وسایلی که روزمره در از آنها استفاده می کنیم به کار می رود. گیاه بامبو در بسیاری از نقاط دنیا یافت می شود اما این گیاه در ژاپن تنها یک گیاه نیست بلکه جزوی از فرهنگ و تاریخ مردم این کشور است و می توان رد آن را در هر جای این کشور مشاهده کرد.
از بامبو برای ساخت خانه و سر پناه، ساخت لوازم منزل و دکوراسیون همچنین سازهای موسیقی و خیلی چیز های دیگر استفاده می شود این گیاه داری خواص جالی است که در هیچ گیاه دیگری در دنیا یافت نمی شود.
یک شاخه بامبو از بسیاری آلیاژهای فولادی مقاومت بالاتری دارد همچنین می تواند بیشتر از بسیاری از انواع بتن ها مقاومت داشته باشد و موریانه هم بر آن اثری ندارد و مانند چوب دارای رگه و گره نیست و کاملا یک پارچه است، از این رو از بامبو یک منبع خوب برای ساخت و ساز است که از گذشته تا به امروز هم از آن استفاده می شود ولی دانستن این که خانه های ساخته شده از بامبو تا 9 ریشتر زلزله را تحمل می کنند شاید توجیه بیشتری برای استفاده هر چه بیشتر بامبو در ساخت و ساز باشد.
این گیاه که دارای رکورد رشد سرعت است می تواند تا یک متر و بیست سانتی متر در روز رشد کند و می توان شاخه های آن را هر سه سال یک بار به صورت کامل برداشت کرد بدون آن که اثری بر محیط زیست یا سلامت خود گیاه داشته باشد.
هر گیاه بامبو تا 150 بار قابل برش و استفاده است و هر 6 ماه یک بار به اندازه طبیعی خود باز می گردد یعنی زمانی که برای یک درخت بین 30 تا 50 سال طول می کشد. البته در مورد بامبو جالب اینجاست که این گیاه وقتی کاشته شود تا 5 سال هیچ رشدی ندارد و پس از 5 سال و ریشه دواندن در زمین، آماده رشد پرسرعت و شگفت انگیز خود می شود.
با این اوصاف و با توجه به نیاز بیشتر ما به چوب که منجر به از بین رفتن هر روزه جنگل ها می شود شاید بامبو راه حلی برای آینده بشر باشد تا بتواند جنگلها را حفظ کرد تا دنیایی که روز به روز نفس کشیدن در آن سخت تر می شود را نجات پیدا کند.
گیاهی که 9 ریشتر زلزله را هم تحمل می کند
حتی اگر دنیای بدون درخت هم برای آدم های ماشینی قابل تصور باشد، اما یک دنیای بدون چوب را نمی توان متصور بود، چوب ماده ای که در بسیاری از وسایلی که روزمره در از آنها استفاده می کنیم به کار می رود. گیاه بامبو در بسیاری از نقاط دنیا یافت می شود اما این گیاه در ژاپن تنها یک گیاه نیست بلکه جزوی از فرهنگ و تاریخ مردم این کشور است و می توان رد آن را در هر جای این کشور مشاهده کرد.
از بامبو برای ساخت خانه و سر پناه، ساخت لوازم منزل و دکوراسیون همچنین سازهای موسیقی و خیلی چیز های دیگر استفاده می شود این گیاه داری خواص جالی است که در هیچ گیاه دیگری در دنیا یافت نمی شود.
یک شاخه بامبو از بسیاری آلیاژهای فولادی مقاومت بالاتری دارد همچنین می تواند بیشتر از بسیاری از انواع بتن ها مقاومت داشته باشد و موریانه هم بر آن اثری ندارد و مانند چوب دارای رگه و گره نیست و کاملا یک پارچه است، از این رو از بامبو یک منبع خوب برای ساخت و ساز است که از گذشته تا به امروز هم از آن استفاده می شود ولی دانستن این که خانه های ساخته شده از بامبو تا 9 ریشتر زلزله را تحمل می کنند شاید توجیه بیشتری برای استفاده هر چه بیشتر بامبو در ساخت و ساز باشد.
این گیاه که دارای رکورد رشد سرعت است می تواند تا یک متر و بیست سانتی متر در روز رشد کند و می توان شاخه های آن را هر سه سال یک بار به صورت کامل برداشت کرد بدون آن که اثری بر محیط زیست یا سلامت خود گیاه داشته باشد.
هر گیاه بامبو تا 150 بار قابل برش و استفاده است و هر 6 ماه یک بار به اندازه طبیعی خود باز می گردد یعنی زمانی که برای یک درخت بین 30 تا 50 سال طول می کشد. البته در مورد بامبو جالب اینجاست که این گیاه وقتی کاشته شود تا 5 سال هیچ رشدی ندارد و پس از 5 سال و ریشه دواندن در زمین، آماده رشد پرسرعت و شگفت انگیز خود می شود.
با این اوصاف و با توجه به نیاز بیشتر ما به چوب که منجر به از بین رفتن هر روزه جنگل ها می شود شاید بامبو راه حلی برای آینده بشر باشد تا بتواند جنگلها را حفظ کرد تا دنیایی که روز به روز نفس کشیدن در آن سخت تر می شود را نجات پیدا کند.
مرگ تالاب انزلی نزدیک است
مرگ تالاب انزلی نزدیک است
همزمان با شدت گرفتن جریان ورود آلاینده ها به تالاب انزلی، کارشناسان زیست محیطی در مورد خطرات ناشی از نابودی این تالاب، هشدار دادند. در حالی که تالاب انزلی به عنوان یکی از نادرترین اکوسیستمهای طبیعی در دنیا مطرح است، هم اکنون به دلیل ورود فاضلاب شهری و کارخانه ها، اجساد حیوانات و تکثیر گیاه آزولا، دستخوش تغییرات جدی شده و به گفته کارشناسان، بحران زیست محیطی جدی را برای منطقه ایجاد کرده است، به طوری که در صورت بی توجهی به معضلات این تالاب و عدم رسیدگی سریع برای ساماندهی آن، میراث طبیعی و ارزشمند تالاب انزلی به طور کامل نابود می شود.
دکتر «طاهره افتخاری» مسئول مرکز نگهداری گیاهان نادر خشک موزه تاریخ طبیعی ایران، در این مورد با اسفناک خواندن وضعیت کنونی تالاب انزلی گفت: «آنچه که برای این منطقه یک تهدید و بحران جدی محسوب می شود، موضوع دخالتهای انسانی است. هم اکنون در اطراف تالاب انزلی، بدون رعایت حریم آن، روستاهای متعددی ایجاد شده و پیشروی شالیزارها در اطراف آن نیز به حجم مشکلات منطقه افزوده است به شکلی که ورود مستقیم فاضلاب شهری و روستایی و نیز آلاینده های کارخانه های اطراف به این تالاب، اکوسیستم این منطقه را در معرض خطر نابودی قرار داده است»
وی افزود: «ورود فاضلاب و آلاینده ها به این تالاب از یک سو و رها کردن اجساد حیوانات تلف شده در آن از سوی دیگر، محوطه وسیعی از این تالاب را آلوده کرده و پوشش گیاهی و جانوری منطقه را به طور حاد دچار مشکل کرده است.»
به گفته وی، در حال حاضر بخش شرقی تالاب انزلی به دلیل میزان بالای آلاینده های کارخانه در شرایط بسیار اسفناکی قرار گرفته است و بخش غربی آن نیز هر چند به دلیل عمق بیشتر آب، وضعیت بهتری دارد اما در بخش های مرکزی این تالاب به دلیل تردد قایقها، دچار خطرات زیست محیطی جدی شده است.
وی همچنین با اشاره به آلودگی روگاه، یعنی بخشی از تالاب که به دریای خزر می ریزد، گفت: «این بخش به دلیل حضور بازارچه های متعدد میوه، ماهی و تره بار و ورود مواد غذایی فاسد، انواع زباله و اجساد حیوانات آلوده شده و هر چند آب در این منطقه مثل تالاب راکد نیست، اما با این وجود کناره های این مسیر دچار آلودگی شده است. از سوی دیگر، احداث رستورانها در اطراف آن و ورود زباله و فاضلاب به این مسیر، محیط زیست را بیش از پیش دچار آلودگی کرده است.»
مهمترین تاثیر تالاب انزلی در اکوسیستم منطقه، تعدیل جریان هوا و تعادل آبی است، از سوی دیگر به لحاظ اقتصادی و معیشتی نیز این میراث کهن طبیعی، مزیت مهمی برای ساکنان منطقه محسوب می شود زیرا این منطقه محل تخم ریزی ماهی سفید و زیستگاه پرندگان مهاجر است و دارای گونه های گیاهی با ارزشی است که در حیات سایر جانوران این منطقه تاثیر بسزایی دارد. اما این در حالی است که به گفته افتخاری، آلودگی شدید در این منطقه متاسفانه در حال حاضر، حیات گیاهی و جانوری را از بین برده است.
وی همچنین با اشاره به رشد و تکثیر بی رویه گیاه آزولا در این منطقه گفت: «آزولا، سرخسی است که حدود دهه 60 برای تکثیر در شالیزارهای اطراف جهت افزایش بازدهی عملکرد برنج وارد ایران شد اما اکنون از طریق شالیزارها، وارد تالاب انزلی شده و به سرعت تکثیر می شود.»
وی با بیان این که گیاه آزولا به راحتی رشد می کند و طی دو تا پنج روز به میزان دو برابر اولیه، تکثیر می شود، گفت: «از آنجا که میزان بار غذایی در تالاب انزلی بالاست، آزولا در این محیط به راحتی رشد می یابد به طوری که اکنون تمام سطح تالاب را پوشانده و پوشش گیاهی این منطقه را کاملا تغییر داده است.»
وی افزود: «در همین حال گیاهانی که در این تالاب غوطه ور هستند، تولید کننده اکسیژن برای محیط آبی اند و محل مناسبی برای تخم گذاری جانوران ریزی هستند که ماهیها از آن تغذیه می کنند، اما تکثیر گیاه آزولا، با ایجاد یک محیط بی هوازی، حالت ماندگی و تعفن را در این منطقه ایجاد کرده و موجب مرگ ماهیان و آبزیان منطقه شده است.»
وی همچنین با اشاره به عدم هماهنگی دستگاه های مختلف با سازمان حفاظت محیط زیست در بهره برداری از این تالاب گفت: «وزارت جهاد کشاورزی در حال حاضر با برداشتن رسوبات کف تالاب، زمین های کوچکی برای کاشت برنج ایجاد کرده که این امر نیز به عنوان عامل موثری در روند تخریب این اکوسیستم نادر طبیعی محسوب می شود.»
مرگ تالاب انزلی نزدیک است
همزمان با شدت گرفتن جریان ورود آلاینده ها به تالاب انزلی، کارشناسان زیست محیطی در مورد خطرات ناشی از نابودی این تالاب، هشدار دادند. در حالی که تالاب انزلی به عنوان یکی از نادرترین اکوسیستمهای طبیعی در دنیا مطرح است، هم اکنون به دلیل ورود فاضلاب شهری و کارخانه ها، اجساد حیوانات و تکثیر گیاه آزولا، دستخوش تغییرات جدی شده و به گفته کارشناسان، بحران زیست محیطی جدی را برای منطقه ایجاد کرده است، به طوری که در صورت بی توجهی به معضلات این تالاب و عدم رسیدگی سریع برای ساماندهی آن، میراث طبیعی و ارزشمند تالاب انزلی به طور کامل نابود می شود.
دکتر «طاهره افتخاری» مسئول مرکز نگهداری گیاهان نادر خشک موزه تاریخ طبیعی ایران، در این مورد با اسفناک خواندن وضعیت کنونی تالاب انزلی گفت: «آنچه که برای این منطقه یک تهدید و بحران جدی محسوب می شود، موضوع دخالتهای انسانی است. هم اکنون در اطراف تالاب انزلی، بدون رعایت حریم آن، روستاهای متعددی ایجاد شده و پیشروی شالیزارها در اطراف آن نیز به حجم مشکلات منطقه افزوده است به شکلی که ورود مستقیم فاضلاب شهری و روستایی و نیز آلاینده های کارخانه های اطراف به این تالاب، اکوسیستم این منطقه را در معرض خطر نابودی قرار داده است»
وی افزود: «ورود فاضلاب و آلاینده ها به این تالاب از یک سو و رها کردن اجساد حیوانات تلف شده در آن از سوی دیگر، محوطه وسیعی از این تالاب را آلوده کرده و پوشش گیاهی و جانوری منطقه را به طور حاد دچار مشکل کرده است.»
به گفته وی، در حال حاضر بخش شرقی تالاب انزلی به دلیل میزان بالای آلاینده های کارخانه در شرایط بسیار اسفناکی قرار گرفته است و بخش غربی آن نیز هر چند به دلیل عمق بیشتر آب، وضعیت بهتری دارد اما در بخش های مرکزی این تالاب به دلیل تردد قایقها، دچار خطرات زیست محیطی جدی شده است.
وی همچنین با اشاره به آلودگی روگاه، یعنی بخشی از تالاب که به دریای خزر می ریزد، گفت: «این بخش به دلیل حضور بازارچه های متعدد میوه، ماهی و تره بار و ورود مواد غذایی فاسد، انواع زباله و اجساد حیوانات آلوده شده و هر چند آب در این منطقه مثل تالاب راکد نیست، اما با این وجود کناره های این مسیر دچار آلودگی شده است. از سوی دیگر، احداث رستورانها در اطراف آن و ورود زباله و فاضلاب به این مسیر، محیط زیست را بیش از پیش دچار آلودگی کرده است.»
مهمترین تاثیر تالاب انزلی در اکوسیستم منطقه، تعدیل جریان هوا و تعادل آبی است، از سوی دیگر به لحاظ اقتصادی و معیشتی نیز این میراث کهن طبیعی، مزیت مهمی برای ساکنان منطقه محسوب می شود زیرا این منطقه محل تخم ریزی ماهی سفید و زیستگاه پرندگان مهاجر است و دارای گونه های گیاهی با ارزشی است که در حیات سایر جانوران این منطقه تاثیر بسزایی دارد. اما این در حالی است که به گفته افتخاری، آلودگی شدید در این منطقه متاسفانه در حال حاضر، حیات گیاهی و جانوری را از بین برده است.
وی همچنین با اشاره به رشد و تکثیر بی رویه گیاه آزولا در این منطقه گفت: «آزولا، سرخسی است که حدود دهه 60 برای تکثیر در شالیزارهای اطراف جهت افزایش بازدهی عملکرد برنج وارد ایران شد اما اکنون از طریق شالیزارها، وارد تالاب انزلی شده و به سرعت تکثیر می شود.»
وی با بیان این که گیاه آزولا به راحتی رشد می کند و طی دو تا پنج روز به میزان دو برابر اولیه، تکثیر می شود، گفت: «از آنجا که میزان بار غذایی در تالاب انزلی بالاست، آزولا در این محیط به راحتی رشد می یابد به طوری که اکنون تمام سطح تالاب را پوشانده و پوشش گیاهی این منطقه را کاملا تغییر داده است.»
وی افزود: «در همین حال گیاهانی که در این تالاب غوطه ور هستند، تولید کننده اکسیژن برای محیط آبی اند و محل مناسبی برای تخم گذاری جانوران ریزی هستند که ماهیها از آن تغذیه می کنند، اما تکثیر گیاه آزولا، با ایجاد یک محیط بی هوازی، حالت ماندگی و تعفن را در این منطقه ایجاد کرده و موجب مرگ ماهیان و آبزیان منطقه شده است.»
وی همچنین با اشاره به عدم هماهنگی دستگاه های مختلف با سازمان حفاظت محیط زیست در بهره برداری از این تالاب گفت: «وزارت جهاد کشاورزی در حال حاضر با برداشتن رسوبات کف تالاب، زمین های کوچکی برای کاشت برنج ایجاد کرده که این امر نیز به عنوان عامل موثری در روند تخریب این اکوسیستم نادر طبیعی محسوب می شود.»
روستائی بدون زباله در شمال ایران!
روستائی بدون زباله در شمال ایران!
جایزه دو هزار تومانی به گردشگران، سقالکسار را به روستایی پاکیزه، نمونه و بدون زباله در سطح استان گیلان تبدیل کرده است. 
روستای سقالکسار یکی از روستاهای زیبای استان گیلان است که در دهستان لاکان در بخش مرکزی شهرستان رشت قرار گرفته است.
این روستا 15 کیلومتر با شهر رشت فاصله دارد، واژه سقالکسار به معنی محل آب خوردن پرندگان است. از سالهای گذشته پرندگانی مانند لک و سار به این روستا می آمدند و از چشمه موجود در آن آب می خوردند به این دلیل این روستا سقالکسار نامیده شده است. از گذشته تا به امروز شغل مردم روستا زراعت برنج و پرورش ماهی گوشتی و قرمز بوده است.
رجب.م. یکی از ساکنان روستای سقالکسار، زندگی در این روستا را افتخاری برای خود می داند و می گوید: لطف خداوند در خلق زیبائی فراوان در این روستا موجب شده است که مردم زیادی برای دیدن طبیعت زیبای سقالکسار به گیلان سفر کنند.
رضا.ب. یکی از گردشگران این روستا با اشاره به طبیعت پاکیزه سقالکسار می گوید: پاکیزگی این روستا یکی از ویژگیهای مهم آن است و یکی از دلائل مهم این پاکیزگی، اجرای طرحی توسط شورای اسلامی این روستاست مبنی بر اینکه هنگام ورود 3000 تومان از گردشگران ورودی دریافت می کنند و یک کیسه زباله به آنها می دهند تا زباله های خود را در طبیعت رها نکنند و در کیسه بریزند. در صورتی که کیسه های زباله از سوی گردشگران به متصدی تحویل داده شود 2000تومان به آنها پس داده خواهد شد. این جایزه و مشوق موثر موجب شده است تا وجود زباله در این روستا صفر باشد.
مهدوی مدیرکل امور روستائی استانداری گیلان نیز در این باره می گوید: دو روستای دستک و سقالکسار از روستاهای نمونه گردشگری در سطح کشوری است. برای به روز شدن و نمونه تر شدن این روستاها در گیلان برنامه های ویژه ای داریم که هم اکنون برخی از آنها در حال اجراست.
عزت الله حسین پور، رئیس شورای اسلامی روستای سقالکسار نیز با اشاره به اینکه 90درصد اهالی روستای سقالکسار باسواد هستند می گوید: طبیعت پاکیزه این روستا با وجود گردشگران بسیار به دلیل طرح خوبی است که توسط شورای روستا انجام می شود. این امر در ابتدا فقط توسط 80 درصد گردشگران رعایت می شد و هم اکنون به بیش از 90درصد رسیده است. وی می افزاید، روزانه به طور متوسط350کیسه زباله در ورودی روستای سقالکسار به مسافران و گردشگران ارائه می شود.
روستائی بدون زباله در شمال ایران!
جایزه دو هزار تومانی به گردشگران، سقالکسار را به روستایی پاکیزه، نمونه و بدون زباله در سطح استان گیلان تبدیل کرده است.
روستای سقالکسار یکی از روستاهای زیبای استان گیلان است که در دهستان لاکان در بخش مرکزی شهرستان رشت قرار گرفته است.
این روستا 15 کیلومتر با شهر رشت فاصله دارد، واژه سقالکسار به معنی محل آب خوردن پرندگان است. از سالهای گذشته پرندگانی مانند لک و سار به این روستا می آمدند و از چشمه موجود در آن آب می خوردند به این دلیل این روستا سقالکسار نامیده شده است. از گذشته تا به امروز شغل مردم روستا زراعت برنج و پرورش ماهی گوشتی و قرمز بوده است.
رجب.م. یکی از ساکنان روستای سقالکسار، زندگی در این روستا را افتخاری برای خود می داند و می گوید: لطف خداوند در خلق زیبائی فراوان در این روستا موجب شده است که مردم زیادی برای دیدن طبیعت زیبای سقالکسار به گیلان سفر کنند.
رضا.ب. یکی از گردشگران این روستا با اشاره به طبیعت پاکیزه سقالکسار می گوید: پاکیزگی این روستا یکی از ویژگیهای مهم آن است و یکی از دلائل مهم این پاکیزگی، اجرای طرحی توسط شورای اسلامی این روستاست مبنی بر اینکه هنگام ورود 3000 تومان از گردشگران ورودی دریافت می کنند و یک کیسه زباله به آنها می دهند تا زباله های خود را در طبیعت رها نکنند و در کیسه بریزند. در صورتی که کیسه های زباله از سوی گردشگران به متصدی تحویل داده شود 2000تومان به آنها پس داده خواهد شد. این جایزه و مشوق موثر موجب شده است تا وجود زباله در این روستا صفر باشد.
مهدوی مدیرکل امور روستائی استانداری گیلان نیز در این باره می گوید: دو روستای دستک و سقالکسار از روستاهای نمونه گردشگری در سطح کشوری است. برای به روز شدن و نمونه تر شدن این روستاها در گیلان برنامه های ویژه ای داریم که هم اکنون برخی از آنها در حال اجراست.
عزت الله حسین پور، رئیس شورای اسلامی روستای سقالکسار نیز با اشاره به اینکه 90درصد اهالی روستای سقالکسار باسواد هستند می گوید: طبیعت پاکیزه این روستا با وجود گردشگران بسیار به دلیل طرح خوبی است که توسط شورای روستا انجام می شود. این امر در ابتدا فقط توسط 80 درصد گردشگران رعایت می شد و هم اکنون به بیش از 90درصد رسیده است. وی می افزاید، روزانه به طور متوسط350کیسه زباله در ورودی روستای سقالکسار به مسافران و گردشگران ارائه می شود.
تالاب بین المللی شادگان
تالاب بین المللی شادگان یکی از تالب های بزرگ ایران است. این تالاب در جنوب غربی ایران در جنوب شهر شادگان در استان خوزستان واقع شده است. در همایش تالابهای جهان که در رامسر برگزار شد تصمیم گرفته شد که سه تالاب شادگان، خورموسی و خور الامیه با عنوان تالاب شادگان شناخته شود.
مشخصات
- پهناوری: حدود 400 هزار هکتار
- پناهگاه حیات وحش: 327765 هکتار
- محل: واقع در جنوب غربی ایران و جنوب جلگه خوزستان حد فاصل شهرستان های شادگان، آبادان، ماهشهر از 48 درجه و 17 دقیقه تا 48 درجه و 50 دقیقه و 30 درجه و17 دقیقه تا 30 درجه و 58 دقیقه
- را ه های دسترسی: اتوبان اهواز به آبادان در ضلع غربی تالاب و پناهگاه حیات وحش شادگان از محل سه راه دارخوین تا ابتدای ورودی شهر شادگان و از سه راه دارخوین تا ابتدای ورودی شهر آبادان- جاده آسفالته آبادان ماهشهر که از وسط تالاب و پناهگاه عبور می کند
- آب وارده از رودخانه جراحی به این تالاب: سالانه حدود 900 میلیون متر مکعب
- مختصات: 48 درجه و 45 دقیقه شرقی (E) و 30 درجه و 30 دقیقه شمالی (N)
- شماره ثبت در فهرست تالاب های بین المللی کنوانسیون رامسر (تاریخ 23/6/1975) به شماره ثبت 21R006.
- گونه های زیستی: تاکنون 152 گونه پرنده و40 گونه پستاندار بوده که مهمترین آنها دلفین بینی بطری با نام علمی tursiops truncatus است که با حرکات نمایشی زیبا، بسیار دیدنی است. این حیوان در دهانه خلیج فارس و خور موسی به راحتی قابل مشاهده است.
- مهم ترین پستانداران تالاب بین المللی شادگان عبارت اند از :
هور الدورق یا هور الفلاحیه یا تالاب شادگان یکی از معدود تالابهایی است که در سازمان بین المللی یونسکو ثبت جهانی شده است. این تالاب یکی از مهمترین سرمایه های طبیعی منطقه و جهان به شمار می آید.
اما قبل از احداث این جاده، هور تا چند کیلومتر بعد از این جاده امتداد داشته، همچنین این هور از جنوب به آبهای آزاد متصل است.
وسعت هور الدورق بیش از450 هزار هکتار بوده اما متاسفانه به دلیل« عدم توجه به توابع زیست محیطی در انجام پروژه های توسعه صنعتی وراه سازی و..، خشکسالی، کم شدن آب ورودی به آن بدلیل سد سازی و.. و همچنین کم شدن آب ورودی به کارون و ذخیره و انتقال آب این رودخانه به مناطق دیگر، آبراهی که در جنوب اهواز و در فصل زمستان، با افزایش آب رودخانه، آب شیرین هور را تامین و در اصل تعویض می کرده، خشک گردیده و هور الدورق از آبراه حیاتی نیز محروم گشت» و دلایل دیگر باعث کم شدن بیش از حد وسعت این هور گردید.
در هور الدورق بیش از200 نوع و گونه پستاندار، خزنده و پرنده و... زندگی می کنند. که بیشتر این گونه ها را پرندگان مهاجر از مناطق سردسیر تشکیل می دهند.
از مهمترین اثرات هور الدورق بر محیط زیست منطقه می توان به جذب ذرات خاک معلق و کنترل سیلاب های بالا دست هور اشار کرد.
ورود پسابهای طرح نیشکر به هور توسط یک کانال بزرگ، عبور لوله های نفت از داخل هور، ورود فاضلاب شهری وصنعتی به هور، دفن زباله های شهر در وسط هور و ساخت کارخانه فولاد در کنار هور می توانند از مهم ترین مخاطر تهدید کننده هور الدورق باشند.
ورق(فلاحیه، شادگان) یکی از مهم ترین و تاریخی ترین شهرهای منطقه می باشد که قدمت آن به زمان عیلامیان می رسد. که در مورد نامگذاری آن نظرات متعددی وجود دارد:
1- دورق یک شهر عیلامی است. کلمه«دور» در «دورق» یک کلمه عیلامی بوده و به معنای مکان و محدوده می باشد. و با کلمه «دور» در «دورانتاش» تشابه دارد. کلمه«دار» به معنی اطاق وخانه و «دور» به معنی اطاق ها و خانه ها در زبان عربی نیز برگرفته از این کلمه عیلامی می باشند و منشاء عیلامی دارند. همچنین بعضی ها بر این باورند که نامگذاری شهر«دور خوین» که در کنار هور الدورق قرار دارد، نیز منشاء عیلامی دارد.
2- نامگذاری دورق برگرفته از نام قبیله الدورقیه(دورقی ) می باشد. قبیله الدورقیه(دورقی) از قبایل منتسب به قبیله بنی تمیم از قدیمی ترین ساکنان منطقه و هور می باشند و هم اکنون نیز آنجا ساکنند و به همین نام نیز خوانده می شوند.
3- وجه نامگذاری دورق بخاطر شکل هندسی این منطقه است. دورق در زبان عربی به شی یا مکان یا محدوده مخروطی شکل گفته می شود و در اصلاحی به معنای« قاروره » در عربی وهمچنین گاهی اوقات به معنای بلوره یا اکواریوم نیز می آید. معادل انگلیسی دورق کلمه diacritic و به معنای تفکیک کننده، تشخیص دهنده، جدا کننده و نشان تشخیص و تفریق می باشد.
فاجعه زیست محیطی
در آبان ماه 1383 شهرداری آبادان 35 هزار مترمکعب از زباله های نفتی منطقه گیسی را از زیر خاک خارج و در تالاب شادگان ریخت. این کار طی عملیات احداث بلوار در منطقه ای از آبادان انجام گرفت. در حدود 100 هزار نفر از مردم محلی آن منطقه به درجات مختلف برای تامین معاش به منابع تالاب وابسته اند. در گذشته، جریانات ورودی به تالاب به خاطر توسعه آبیاری در مناطق بالادست به طور مداوم کاهش یافته و حجم فزاینده جریانات زهکشی به طور مستمر به تالاب آسیب وارد می آورد. این مشکلات، که بر اثر خشکسالی ها طولانی تشدید شده در حال حاضر اثرات زیانباری بر تنوع زیستی با اهمیت جهانی و مزایای بی شماری که تالاب برای جوامع محلی فراهم می کند، گذاشته است.
طرح حفاظت از تالابهای ایران با همکاری سازمان محیط زیست، برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) و تسهیلات محیط زیست جهانی (GEF) به منظور رسیدگی به بحران تالاب ها از سال 2005 تا 2012 به اجرا در می آید. این طرح در تالابهای پریشان و ارومیه آغاز شد و تالاب شادگان ابتدا در سال 87 به عنوان سایت تکرار در این طرح پذیرفته شد که در نهایت در سال 89 به عنوان سایت اصلی در نظر گرفته شد.
همچنین طرح زندان جدید آبادان در حریم تالاب بین المللی شادگان مصوب شد که با مخالفت محیط زیست مواجه شد. تالاب بین المللی شادگان به دلیل محاصره توسط صنایع فولاد و پتروشیمی در خطر تخریب محیط زیستی نیز هست. تالاب شادگان جزو 18 تالاب بین المللی ثبت شده است، این تالاب در آبان ماه 1383، به خاطر اقدام شهرداری آبادان که 38هزار مترمکعب از زباله های نفتی منطقه گیسی را از زیر خاک خارج و در تالاب شادگان ریخت، با یک فاجعه زیست محیطی رو به رو شد.
تالاب بین المللی شادگان
تالاب بین المللی شادگان یکی از تالب های بزرگ ایران است. این تالاب در جنوب غربی ایران در جنوب شهر شادگان در استان خوزستان واقع شده است. در همایش تالابهای جهان که در رامسر برگزار شد تصمیم گرفته شد که سه تالاب شادگان، خورموسی و خور الامیه با عنوان تالاب شادگان شناخته شود.
مشخصات
- پهناوری: حدود 400 هزار هکتار
- پناهگاه حیات وحش: 327765 هکتار
- محل: واقع در جنوب غربی ایران و جنوب جلگه خوزستان حد فاصل شهرستان های شادگان، آبادان، ماهشهر از 48 درجه و 17 دقیقه تا 48 درجه و 50 دقیقه و 30 درجه و17 دقیقه تا 30 درجه و 58 دقیقه
- را ه های دسترسی: اتوبان اهواز به آبادان در ضلع غربی تالاب و پناهگاه حیات وحش شادگان از محل سه راه دارخوین تا ابتدای ورودی شهر شادگان و از سه راه دارخوین تا ابتدای ورودی شهر آبادان- جاده آسفالته آبادان ماهشهر که از وسط تالاب و پناهگاه عبور می کند
- آب وارده از رودخانه جراحی به این تالاب: سالانه حدود 900 میلیون متر مکعب
- مختصات: 48 درجه و 45 دقیقه شرقی (E) و 30 درجه و 30 دقیقه شمالی (N)
- شماره ثبت در فهرست تالاب های بین المللی کنوانسیون رامسر (تاریخ 23/6/1975) به شماره ثبت 21R006.
- گونه های زیستی: تاکنون 152 گونه پرنده و40 گونه پستاندار بوده که مهمترین آنها دلفین بینی بطری با نام علمی tursiops truncatus است که با حرکات نمایشی زیبا، بسیار دیدنی است. این حیوان در دهانه خلیج فارس و خور موسی به راحتی قابل مشاهده است.
- مهم ترین پستانداران تالاب بین المللی شادگان عبارت اند از :
هور الدورق یا هور الفلاحیه یا تالاب شادگان یکی از معدود تالابهایی است که در سازمان بین المللی یونسکو ثبت جهانی شده است. این تالاب یکی از مهمترین سرمایه های طبیعی منطقه و جهان به شمار می آید.
اما قبل از احداث این جاده، هور تا چند کیلومتر بعد از این جاده امتداد داشته، همچنین این هور از جنوب به آبهای آزاد متصل است.
وسعت هور الدورق بیش از450 هزار هکتار بوده اما متاسفانه به دلیل« عدم توجه به توابع زیست محیطی در انجام پروژه های توسعه صنعتی وراه سازی و..، خشکسالی، کم شدن آب ورودی به آن بدلیل سد سازی و.. و همچنین کم شدن آب ورودی به کارون و ذخیره و انتقال آب این رودخانه به مناطق دیگر، آبراهی که در جنوب اهواز و در فصل زمستان، با افزایش آب رودخانه، آب شیرین هور را تامین و در اصل تعویض می کرده، خشک گردیده و هور الدورق از آبراه حیاتی نیز محروم گشت» و دلایل دیگر باعث کم شدن بیش از حد وسعت این هور گردید.
در هور الدورق بیش از200 نوع و گونه پستاندار، خزنده و پرنده و... زندگی می کنند. که بیشتر این گونه ها را پرندگان مهاجر از مناطق سردسیر تشکیل می دهند.
از مهمترین اثرات هور الدورق بر محیط زیست منطقه می توان به جذب ذرات خاک معلق و کنترل سیلاب های بالا دست هور اشار کرد.
ورود پسابهای طرح نیشکر به هور توسط یک کانال بزرگ، عبور لوله های نفت از داخل هور، ورود فاضلاب شهری وصنعتی به هور، دفن زباله های شهر در وسط هور و ساخت کارخانه فولاد در کنار هور می توانند از مهم ترین مخاطر تهدید کننده هور الدورق باشند.
ورق(فلاحیه، شادگان) یکی از مهم ترین و تاریخی ترین شهرهای منطقه می باشد که قدمت آن به زمان عیلامیان می رسد. که در مورد نامگذاری آن نظرات متعددی وجود دارد:
1- دورق یک شهر عیلامی است. کلمه«دور» در «دورق» یک کلمه عیلامی بوده و به معنای مکان و محدوده می باشد. و با کلمه «دور» در «دورانتاش» تشابه دارد. کلمه«دار» به معنی اطاق وخانه و «دور» به معنی اطاق ها و خانه ها در زبان عربی نیز برگرفته از این کلمه عیلامی می باشند و منشاء عیلامی دارند. همچنین بعضی ها بر این باورند که نامگذاری شهر«دور خوین» که در کنار هور الدورق قرار دارد، نیز منشاء عیلامی دارد.
2- نامگذاری دورق برگرفته از نام قبیله الدورقیه(دورقی ) می باشد. قبیله الدورقیه(دورقی) از قبایل منتسب به قبیله بنی تمیم از قدیمی ترین ساکنان منطقه و هور می باشند و هم اکنون نیز آنجا ساکنند و به همین نام نیز خوانده می شوند.
3- وجه نامگذاری دورق بخاطر شکل هندسی این منطقه است. دورق در زبان عربی به شی یا مکان یا محدوده مخروطی شکل گفته می شود و در اصلاحی به معنای« قاروره » در عربی وهمچنین گاهی اوقات به معنای بلوره یا اکواریوم نیز می آید. معادل انگلیسی دورق کلمه diacritic و به معنای تفکیک کننده، تشخیص دهنده، جدا کننده و نشان تشخیص و تفریق می باشد.
فاجعه زیست محیطی
در آبان ماه 1383 شهرداری آبادان 35 هزار مترمکعب از زباله های نفتی منطقه گیسی را از زیر خاک خارج و در تالاب شادگان ریخت. این کار طی عملیات احداث بلوار در منطقه ای از آبادان انجام گرفت. در حدود 100 هزار نفر از مردم محلی آن منطقه به درجات مختلف برای تامین معاش به منابع تالاب وابسته اند. در گذشته، جریانات ورودی به تالاب به خاطر توسعه آبیاری در مناطق بالادست به طور مداوم کاهش یافته و حجم فزاینده جریانات زهکشی به طور مستمر به تالاب آسیب وارد می آورد. این مشکلات، که بر اثر خشکسالی ها طولانی تشدید شده در حال حاضر اثرات زیانباری بر تنوع زیستی با اهمیت جهانی و مزایای بی شماری که تالاب برای جوامع محلی فراهم می کند، گذاشته است.
طرح حفاظت از تالابهای ایران با همکاری سازمان محیط زیست، برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) و تسهیلات محیط زیست جهانی (GEF) به منظور رسیدگی به بحران تالاب ها از سال 2005 تا 2012 به اجرا در می آید. این طرح در تالابهای پریشان و ارومیه آغاز شد و تالاب شادگان ابتدا در سال 87 به عنوان سایت تکرار در این طرح پذیرفته شد که در نهایت در سال 89 به عنوان سایت اصلی در نظر گرفته شد.
همچنین طرح زندان جدید آبادان در حریم تالاب بین المللی شادگان مصوب شد که با مخالفت محیط زیست مواجه شد. تالاب بین المللی شادگان به دلیل محاصره توسط صنایع فولاد و پتروشیمی در خطر تخریب محیط زیستی نیز هست. تالاب شادگان جزو 18 تالاب بین المللی ثبت شده است، این تالاب در آبان ماه 1383، به خاطر اقدام شهرداری آبادان که 38هزار مترمکعب از زباله های نفتی منطقه گیسی را از زیر خاک خارج و در تالاب شادگان ریخت، با یک فاجعه زیست محیطی رو به رو شد.
دانستنی هایی درباره درختان
دانستنی هایی درباره درختان
درختان بزرگترین موجودات زنده روی سیاره خاکی هستند و یکی از با ارزشترین منابع طبیعی هم هستند. آنها هوای پاکیزه برای ما تولید می کنند، به کاهش سر و صدای محیط زندگی ما کمک می کنند، کیفیت آب را بهبود می بخشند، می توانند در جلوگیری از فساد کمک کنند، برای ما مواد خوراکی و همینطور مواد اولیه برای صنایع مختلف تهیه می کنند، یک سایه بان طبیعی هستند و به کمک آنها طبیعتی داریم که زیباتر دیده می شود. در ادامه درباره حقایقی جالب توجهی از یکی از این قدیمی ترین ساکنان زنده این کره خاکی صحبت می کنیم.
• تقویت باد و سایه ای که توسط درختان ایجاد می شود سبب می شود در هزینه سیستم های برودتی خانگی و صنعتی سالیانه 2.1 میلیون دلار صرفه جویی شود.
• هر درخت با اندازه متوسط در حدود 7 دلار در سال از هزینه های محیطی را کاهش می دهد ار آن جمله می توان به ذخیره انرژی و کاهش آلودگی هوا اشاره کرد.
• هر درخت معمولی در سال در حدود 120 کیلوگرم اکسیژن تولید می کند. این بدان معناست که دو درخت بالغ به راحتی اکسیژن یکسال یک خانواده چهار نفره را تامین می کند.
• جنگل های طبیعی آب آشامیدنی افرادی در حدود 60 میلیون نفر را تامین می کند.
• یک درخت می تواند کربنی را که یک خودرو با طی مسافت چهل هزار کیلومتر تولید می کند، جذب کند. یک درخت معمولی در طول عمر خود یک تن دی اکسید کربن جذب می کند.
• به طور متوسط یک آمریکایی در سال 340 کیلو گرم کاغذ مصرف می کند و 95 درصد از خانه های آنها از چوب است. این بدان معناست که هر فردی در امریکا معادل یک درخت 30 متری به قطر 40 سانتیمتر برای مصرف کاغذ و چوب خود مصرف می کند.
• در نواحی شهری درختان به طور متوسط فقط 8 سال عمر می کنند.
• بلندترین درخت در ایالات متحده 112 متر طول و 2000 سال عمر دارد این درخت در ساحل رد وود در کالیفرنیای شمالی واقع است.
دانستنی هایی درباره درختان
درختان بزرگترین موجودات زنده روی سیاره خاکی هستند و یکی از با ارزشترین منابع طبیعی هم هستند. آنها هوای پاکیزه برای ما تولید می کنند، به کاهش سر و صدای محیط زندگی ما کمک می کنند، کیفیت آب را بهبود می بخشند، می توانند در جلوگیری از فساد کمک کنند، برای ما مواد خوراکی و همینطور مواد اولیه برای صنایع مختلف تهیه می کنند، یک سایه بان طبیعی هستند و به کمک آنها طبیعتی داریم که زیباتر دیده می شود. در ادامه درباره حقایقی جالب توجهی از یکی از این قدیمی ترین ساکنان زنده این کره خاکی صحبت می کنیم.
• تقویت باد و سایه ای که توسط درختان ایجاد می شود سبب می شود در هزینه سیستم های برودتی خانگی و صنعتی سالیانه 2.1 میلیون دلار صرفه جویی شود.
• هر درخت با اندازه متوسط در حدود 7 دلار در سال از هزینه های محیطی را کاهش می دهد ار آن جمله می توان به ذخیره انرژی و کاهش آلودگی هوا اشاره کرد.
• هر درخت معمولی در سال در حدود 120 کیلوگرم اکسیژن تولید می کند. این بدان معناست که دو درخت بالغ به راحتی اکسیژن یکسال یک خانواده چهار نفره را تامین می کند.
• جنگل های طبیعی آب آشامیدنی افرادی در حدود 60 میلیون نفر را تامین می کند.
• یک درخت می تواند کربنی را که یک خودرو با طی مسافت چهل هزار کیلومتر تولید می کند، جذب کند. یک درخت معمولی در طول عمر خود یک تن دی اکسید کربن جذب می کند.
• به طور متوسط یک آمریکایی در سال 340 کیلو گرم کاغذ مصرف می کند و 95 درصد از خانه های آنها از چوب است. این بدان معناست که هر فردی در امریکا معادل یک درخت 30 متری به قطر 40 سانتیمتر برای مصرف کاغذ و چوب خود مصرف می کند.
• در نواحی شهری درختان به طور متوسط فقط 8 سال عمر می کنند.
• بلندترین درخت در ایالات متحده 112 متر طول و 2000 سال عمر دارد این درخت در ساحل رد وود در کالیفرنیای شمالی واقع است.
معمای 300 ساله چرخش مرکز زمین بالأخره حل شد
معمای 300 ساله چرخش مرکز زمین بالأخره حل شد
دانشمندان دانشگاه لیدز موفق به حل یک مسأله 300 ساله با موضوع جهت چرخش مرکز زمین شدند. هسته درونی زمین از آهن جامد ساخته شده و در یک جهت رو به شرق می چرخد. این بدین معناست که این هسته سریع تر از مابقی سیاره می چرخد، در حالی که هسته بیرونی تر که عمدتا از آهن ذوب شده ساخته شده، با سرعت کندتری به سمت غرب می چرخد.
گرچه «ادمون هالی» حرکت رو به غرب میدان ژئومغناطیسی زمین را در سال 1692 نشان داد، این نخستین باری است که دانشمندان توانسته اند شیوه چرخیدن هسته درونی را به رفتار هسته بیرونی تر مرتبط کنند. سیاره خاکی به دلیل واکنش به میدان ژئومغناطیسی بدین شیوه رفتار می کند.
این یافته به دانشمندان در تفسیر دینامیک کره خاکی که منبع میدان مغناطیسی زمین است، کمک می کند.
در چند دهه اخیر، زلزله نگارهایی که در حال اندازه گیری زمین لرزه های سراسر هسته زمین بوده اند، یک ابرچرخش هسته درونی تر جامد را در مقایسه با سطح زمین شناسایی کرده اند.
به گفته دکتر فیلیپ لیورمور از مدرسه زمین و محیط زیست دانشگاه لیدز، این ارتباط به سادگی از طریق عمل مساوی و مخالف توضیح داده می شود.
میدان مغناطیسی موجود هسته درونی تر را به سمت شرق تحریک می کند و موجب می شود که این هسته سریع تر از زمین بچرخد و همچنین در هسته بیرونی تر مایع موجب چرخش به سمت مخالف می شود.
اندازه هسته درونی تر آهن جامد به اندازه ماه است و توسط هسته بیرونی تر مایع (آلیاژ آهن) احاطه شده و حرکت میدان ژئومغناطیسی را ایجاد می کند.
این حقیقت که میدان مغناطیسی داخلی زمین طی بازه زمانه چند دهه ای به کندی تغییر می کند، به مفهوم آن است که نیروی الکترومغناطیسی مسئول تحریک هسته های درونی تر و بیرونی تر، خود طی زمان تغییر خواهد کرد.
این موضوع می تواند توضیح دهنده نوساناتی در چرخش عمدتا به سمت شرق هسته درونی تر باشد.
یک تحقیق پیشین که مبتنی بر صخره های با عمر صدها هزار سال بود، نشان می دهد این جهت همواره رو به غرب نبوده است و در تعدادی از بازه های زمانی حرکت به سمت شرق ممکن است در سه هزار سال اخیر رخ داده باشد.
چنانچه از دیدگاه مدل جدید به این موضوغ نگریسته شود، این امر نشان می دهد که هسته درونی ممکن است چرخش رو به غرب را در چنین بازه ای تجربه کرده باشد.
محققان در مطالعه جدید از مدلی از زمین که در ابررایانه Monte Rosa بود، استفاده کردند. این ابررایانه عظیم بخشی از «مرکز ابرمحاسباتی ملی سوئیس» است.
با استفاده از مدل جدید، دانشمندان توانستند هسته زمین را با دقت 100 برابر بهتر از دیگر مدل ها شبیه سازی کنند.
جزئیات این یافته مهم در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد.
سرنوشت زباله های شهر ما
سرنوشت زباله های شهر ما
از حدود صد سال پیش تا کنون که مسئولیت جمع آوری زباله های شهری به شهرداری ها سپرده شد، شهرداری ها برای جمع آوری و حمل زباله ها از کوچه و خیابان های شهرمان به هر روشی که فکرش را بکنید متوسل شدند. از آن سال ها که زباله ها از سوی کارگران جمع آوری و در محل هایی در سطح شهر تلنبار شده و سپس به وسیله اسب و قاطر به حومه شهر منتقل و تخلیه می شد، گرفته تا امروز که پس از گذشت این همه سال کامیون های بزرگ حمل زباله جای گاری و قاطر را گرفته اند.
اما این پایان داستان زباله های شهری نیست. بطری های شیشه ای، قوطی های پلاستیکی، ته مانده غذاها و سبزیجات و میوه های پلاسیده، ظروف آلومینیومی و انواع و اقسام زباله های تر و خشکی که نام پسماند شهری را یدک می کشند هر کدام شان ممکن است سرنوشت متفاوتی داشته باشد.
شاید آنها را پس از پرس کردن دوباره به کارخانه ساخت ظروف آلومینیومی ببرند تا با آن ظرف های جدید درست کنند یا شاید در نزدیک ترین محل دفن زباله برای همیشه نابودشان کنند یا حتی به نقاطی دور فرستاده شود تا بازیافت شوند.
بسیاری از شهروندان گمان می کنند وقتی کیسه نایلونی سیاه رنگ زباله را دم در خانه می گذارند تا ساعت 9 شب کامیون های بزرگ جمع آوری زباله با کارگران نارنجی پوشی که پشت این خودروها سوار شده اند از راه می رسند، داستان زباله های شهرما هم تمام می شود، اما این تازه آغاز سفر است؛ سفری طولانی که در میانه راه سرنوشت زباله های شهری را تغییر می دهد.
ایستگاه اول: کامیون های حمل زباله
سر و کله شان حوالی ساعت 9 شب به بعد پیدا می شود؛ کامیون های بزرگ حمل زباله وقتی از کنارتان عبور می کنند علاوه بر ظاهر نازیبایشان که انواع و اقسام ته مانده زباله از آنها آویزان شده، بوی ناخوشایندی هم از آنها به مشام می رسد.
حالا نوبت کارگران خدمات شهری با آن لباس های فسفری رنگ شان است که تر و فرز از کامیون ها پایین بپرند و مخزن های از زباله لبریز شده سر کوچه و محله تان را با کمک بالابر مخصوص درون کامیون ها خالی کنند.
جمع آوری زباله های شهری که در اصطلاح به آنها پسماند هم گفته می شود مهم ترین فعالیت معاونت خدمات شهری شهرداری ها را تشکیل می دهد.
از سال 84 که شهرداری تصمیم گرفت زحمت کار رفتگرها را کمتر کند برای جمع آوری زباله های شهری به روش مکانیزاسیون متوسل شد.
در این روش با استفاده از ماشین آلات و تجهیزات مکانیزه که به سیستم فشرده سازی و پرس زباله مجهز هستند، پسماندهای نگهداری شده در مخازن مخصوص با خودروی مکانیزه تخلیه شده و پس از تکمیل ظرفیت به ایستگاه انتقال یا به طور مستقیم به مرکز دفن منتقل می شوند.
این خودروها به داشتن مخزن شیرابه گیر هم مجهز هستند، چون مخزن شیرابه گیر باعث جلوگیری از جاری شدن شیرابه و ریختن زباله در سطح خیابان می شود.
به این ترتیب در شیوه مکانیزه کارگران خدمات شهری، مستقیم با زباله و ضایعات و آلودگی های شهری تماس ندارند، بلکه فقط با مخازن در ارتباط هستند و تخلیه و حمل زباله با ماشین آلات مکانیزه انجام می شود که علاوه بر جلوگیری از بیماری ها، سبب افزایش بهره وری کارگران و سرعت گرفتن جمع آوری زباله از سطح شهر می شود.
البته این روش فقط شامل کلان شهرهایی چون تهران است و در شهرهای کوچک هنوز از سیستم های قدیمی جمع آوری زباله استفاده می شود.
ایستگاه دوم: ایستگاه های انتقال پسماند
ایستگاه های انتقال پسماند یا ایستگاه های خدمات شهری به مکان هایی گفته می شود که زباله های جمع آوری شده به آنجا منتقل و پس از ثبت اطلاعاتی مانند نوع بار، پیمانکار مربوط، تاریخ، زمان و.. در خودروهای سنگینی با عنوان خودروهای سمی تریلر بارگیری و به مرکز دفع حمل می شوند. در تهران تا قبل از اجرای سیستم جدید جمع آوری، حدود 1200 مرکز اصلی و فرعی زباله در کنار خیابان ها، چهار دیواری های بین ساختمان ها و کنار بیمارستان ها یا در محل های مسکونی وجود داشت که این نقاط به صورت ایستگاه انتقال عمل می کردند. ابتدا زباله از سوی رفتگرها در این محل ها تخلیه و سپس به وسیله کامیون از این ایستگاه ها به مراکز دفن در جاده آبعلی و کهریزک منتقل می شد، اما با اجرای سیستم جدید جمع آوری، این مراکز حذف و به جای آنها 11 ایستگاه انتقال ساخته شد. این ایستگاه ها محل تخلیه و بارگیری پسماند از خودروهای جمع آوری به خودروهای بزرگ تر (سمی تریلر) برای حمل به مرکز دفع و پردازش آرادکوه هستند.
وقتی راه زباله ها از هم جدا می شود
از اینجا به بعد راه زباله های شهری از هم جدا می شود، زباله های تر به راه خود، زباله های خشک هم به راه خود و سرنوشت خاک و نخاله های ساختمانی هم طور دیگری رقم می خورد!
پس از جمع آوری زباله خشک این زباله ها به ایستگاه های میانی در هر منطقه شهرداری منتقل می شوند؛ در اینجا شیشه، پلاستیک و کاغذ از هم تفکیک شده، بسته بندی می شوند و در صورت وجود مشتری به کارخانه هایی که برای تولیدات خود از مواد اولیه بازیافتی استفاده می کنند، فرستاده می شوند.
زباله های تر پس از رسیدن به کهریزک وارد خطوط پردازش شده و زباله های خشک ارزشمند از آن جدا می شود، سپس زباله تر باقیمانده به سایت تخمیر رفته، هوا دهی شده و به کمپوست درشت دانه تبدیل می شوند.
کمپوست های درشت دانه در آنجا به خطوط پالایش که کمپوست را به درجه یک و درجه دو تبدیل می کند، وارد می شود و در صورت وجود مشتری به مصارف کشاورزی می رسد.
خاک، نخاله و ضایعات ساختمانی نیز راهی مرکز دفن و پردازش خاک و نخاله می شوند.
مجتمع آرادکوه؛ خانه پایانی زباله ها
سرنوشت همه زباله ها به اینجا ختم می شود؛ مجتمع پردازش و دفع پسماند آرادکوه مجموعه ای بزرگ در مساحتی حدود 1400 هکتار است که از سال 1355 پذیرای زباله های شهر تهران بوده است.
این مرکز در جنوب شهر کهریزک و ابتدای جاده قدیم تهران قم واقع شده است، همه روزه به طور متوسط بیش از 7000 تن پسماند وارد این مرکز می شود، پسماند منتقل شده به این مرکز از منابع مختلفی مانند مناطق 22 گانه شهر تهران، بیمارستان ها و مراکز بهداشتی- درمانی، شرکت ها و شهرک های اطراف پایتخت وارد این مجتمع می شوند.
پسماندهای وارد شده به این مرکز، پس از وزن شدن یا برای طرح های پردازش پسماند و تولید کمپوست راهی واحدهای بازیافت و پردازش مجتمع آرادکوه هدایت می شوند یا به مرکز دفن منتقل و دفن می گردند.
کوه زباله
زباله ها اگر آنقدر با ارزش باشند که وقتی پایشان به مرکز آرادکوه می رسد، بشود روی شان حساب باز کرد به جای این که راهی بخش دفن زباله شوند سرنوشت دیگری پیدا می کنند. این زباله ها به واحد بازیافت و پردازش منتقل می شوند. این واحدها شامل 14 خط بازیافت و پردازش پسماند هستند که از سال 1384 تاکنون با همکاری بخش خصوصی راه اندازی و به بهره برداری رسیده است.
در این روش، پسماند ریزدانه پس از جداسازی و خردشدن، وارد فرآیند کمپوست سازی شده و پس از پشته سازی با هوادهی فعال یا غیرفعال در طی زمان به کمپوست تبدیل می شود.
پسماندهای تر حاصل از خطوط پردازش مجتمع آرادکوه به صورت مستقیم با تسمه نقاله به دو سایت هوادهی شماره یک و دو منتقل می شوند.
پسماندهای تر به صورت پشته هایی به ارتفاع دو متر و طول 200 متر روی یکدیگر ریخته شده و به طور متوسط هشت هفته روی یکدیگر باقی می مانند، در طول این مدت بر اثر فعالیت باکتری های هوازی مواد آلی تجزیه شده و بر اثر حرارت تولید شده، رطوبت موجود در پسماند (50 درصد وزن از کل پسماند تر ورودی) به صورت بخار خارج می شود.
در طول این مدت بنا به نظر آزمایشگاه کنترل کیفیت پشته های موجود در سایت ها با دستگاه های هوادهی زیر و رو شده تا کمپوست تولیدی از یکنواختی بیشتری برخوردار شود.
کمپوست تولید شده در این سایت پس از طی مرحله رسیدگی به واحدهای پالایش کمپوست وارد شده و محصول به دست آمده به صورت کمپوست درجه یک و دو در اختیار بازارهای مصارف کشاورزی قرار می گیرد.
گود آبعلی؛ قبرستان خاک و نخاله ساختمانی
از ابتدای دهه 40 زباله های شهر تهران به دره ای در آبعلی منتقل و در این محل سوزانده می شد، عملیات سوزاندن زباله از سال 1356 در این محل متوقف و از آن پس زباله ها در این محل دفن شدند.
به دلیل نزدیکی این محل به رودخانه و آلودگی های زیست محیطی ناشی از دفن زباله در این محدوده با توجه به ضرورت حفظ محیط زیست از شش ماهه دوم سال 1369 دفن زباله در گود آبعلی ممنوع شد و از آن زمان تاکنون از این مرکز فقط برای دفع خاک، نخاله و ضایعات ساختمانی تولیدی شهر تهران استفاده می شود.
البته پس از گود آبعلی، کهریزک مهم ترین مرکز دفع نخاله های ساختمانی در تهران است، مانند گود آبعلی، خاک و نخاله های ساختمانی مناطق جنوبی شهر به این مرکز منتقل می شود.
عطر هم بازیافتی دارد
بحث اورجینال و تقلبی بودن را همیشه داشته‌ایم ولی حدود سالهای ۹۰ تا ۹۴ میلادی تکنولوژی وارد مراحل تازه‌ای شد و انواع محصولات تقلبی، مشابه و حتی بازیافتی به بازار راه پیدا کرد. تا چند سال پیش گاهی مردم از کنار خیابان عطرهای بازیافتی می‌خریدند و خودشان نمی‌دانستند. بازیافتی برای عطرها کلمه غریبی است ولی واقعیت دارد. شیشه عطرهایی که تمام می‌شد و مردم به سطل آشغال می‌انداختند گاهی دوباره سر از چرخه مصرف درمی‌آورد؛ یعنی افراد سودجویی بودند که شیشه‌های خالی را از زباله‌جمع‌کن‌ها می‌خریدند. هر شیشه هم بسته به اینکه چقدر سالم و تمیز باشد یا چه برندی باشد قیمتش فرق می‌کرد. شیشه‌ها دوباره پر می‌شد و با قیمت ارزان‌تر کنار خیابان به فروش می‌رسید. خوشبختانه با نظارت‌هایی که صورت گرفته این تقلب تا حد زیادی جمع شده است.
بحث اورجینال و تقلبی بودن را همیشه داشته‌ایم ولی حدود سالهای ۹۰ تا ۹۴ میلادی تکنولوژی وارد مراحل تازه‌ای شد و انواع محصولات تقلبی، مشابه و حتی بازیافتی به بازار راه پیدا کرد. تا چند سال پیش گاهی مردم از کنار خیابان عطرهای بازیافتی می‌خریدند و خودشان نمی‌دانستند. بازیافتی برای عطرها کلمه غریبی است ولی واقعیت دارد. شیشه عطرهایی که تمام می‌شد و مردم به سطل آشغال می‌انداختند گاهی دوباره سر از چرخه مصرف درمی‌آورد؛ یعنی افراد سودجویی بودند که شیشه‌های خالی را از زباله‌جمع‌کن‌ها می‌خریدند. هر شیشه هم بسته به اینکه چقدر سالم و تمیز باشد یا چه برندی باشد قیمتش فرق می‌کرد. شیشه‌ها دوباره پر می‌شد و با قیمت ارزان‌تر کنار خیابان به فروش می‌رسید. خوشبختانه با نظارت‌هایی که صورت گرفته این تقلب تا حد زیادی جمع شده است.
۲۶۹هزار تن پلاستیک در اقیانوس‌ها
محیط زیست > آلودگی - نیویورک> نتایج پژوهشی که در مجله Plos One منتشر شده نشان می‌دهد که حدود ۲۶۹هزار تن مواد پلاستیکی در اقیانوس‌ها به‌صورت زباله رها شده است.
بیشتر این پلاستیک‌ها ، در آبهای نیمکره‌شمالی زمین شناور است. با درنظر گرفتن 288میلیون تن پلاستیکی که فقط در سال 2012تولید شده، این میزان در اقیانوس‌ها فقط یک دهم درصد تولید سال میلادی یاد‌شده است.
به نقل از روزنامه همشهری
پنجشنبه 27 آذر 1393