حتماً خانه شما هم پر از کاغذ باطله است؛ بویژه اگر دانش آموز یا دانشجو در خانه داشته باشید. تحویل این کاغذها به غرفه بازیافت ایده خوبی است اما چرا خودتان با این همه کاغذ چیزی نمی‌سازید؟ می‌توانید با این کاغذهای باطله آجر کاغذی درست کنید؛ یک سوخت طبیعی که در سفر و کوهنوردی خیلی بدردتان میخورد.
این سوخت فوری بسیار سبک است و برای سفر و کوهنوری مناسب است
هرچه کاغذ باطله در خانه دارید، جمع کنید و با آنها این سوخت را درست کنید. برای ساخت این آجرهای کاغذی به حجم زیادی کاغذ نیاز داریم.
گام اول : وسایل مورد نیاز
کاغذ باطله
آب
کاغذ خردکن
سطل پلاستیکی
مخلوط کن
تشت پلاستیکی
صافی
یک تابه برای ساخت آجرها
یک تخته چندلا برای خشک کردن آجرها
گام دوم : کاغذها را آماده کنید
این اولین مرحله ساخت سوخت کاغذی است اما بیشتر از همه مراحل طول میکشد. ابتدا باید کاغذها را خرد کنید. قبل از آن مطمئن شوید که روی هیچکدام از کاغذها تکه‌های پلاستیک و فلز وجود ندارد. کاغذ خردکن در این مرحله کارتان را خیلی راحت تر میکند. کاغذها را خرد کنید و داخل سطل پلاستیکی بریزید. وقتی سطل پر از خرده‌های کاغذ شد، آن را پر از آب کنید.
اگر صبر کنید تا خرده‌های کاغذ چند ساعت داخل آب بمانند، کارتان در مرحله مخلوط کردن کاغذها راحت تر میشود.
گام سوم : کاغذها را مخلوط کنید
اگر یک مخلوط کن کهنه دارید بهتر است از آن استفاده کنید. نوع مخلوط کن هم فرقی نمی‌کند و می‌توانید از هر نوع مخلوط کنی استفاده کنید. با خیال راحت از مخلوط کن آشپزخانه تان استفاده کنید چون اگر خوب آن را تمیز کنید، هیچ مشکلی پیش نمی‌آید.
کمی‌آب و مخلوط کاغذ را داخل مخلوط کن بریزید و آن را روشن کنید. باید چندبار آزمایش کنید تا مناسب آب و کاغذ را پیدا کنید. این نسبت روی کیفیت سوخت کاغذی تاثیری نمی‌گذارد و فقط کار مخلوط کن را ساده تر میکند.
گام چهارم : آب اضافی کاغذها را بگیرید
با یک صافی آب اضافی مخلوط کاغذ را بگیرید. اینکار باعث کوتاه تر شدن زمان خشک شدن آجرهای کاغذی میشود.
گام پنجم : آجرهای کاغذی را بسازید
گرمترین قسمت خانه را برای خشک کردن آجرها انتخاب کنید
برای ساخت آجرها به یک ماهی تابه نیاز داریم که برای پخت و پز استفاده نشود. این تابه در واقع قالب آجرهای کاغذی است و شکل آنها را مشخص میکند. کمی‌خمیر کاغذ بردارید و داخل قالب بگذارید. با دست تان روی آن را صاف کنید و فشار بدهید تا آب اضافی اش گرفته بشود. تابه را برعکس روی یک تخته چندلا بگذارید و به پشت آن ضربه بزنید تا آجر بیرون بیاید.
همین مراحل را برای ساخت آجرهای کاغذی دیگر تکرار کنید. همه آجرها را روی تخته چندلا بچینید و تخته را در یک جای گرم بگذارید. گرمترین قسمت خانه تان را برای گذاشتن تخته انتخاب کنید.
زمان خشک شدن آجرهای کاغذی بستگی به اندازه و ضخامت شان دارد و بین ۲ تا ۳ هفته متغیر است.
از سوخت کاغذی استفاده کنید
صبر کنید تا آجرها کاملاً خشک بشوند. این آجرها خیلی سبک هستند و براحتی می‌توانید چندتا از آنها را داخل کوله تان بگذارید. از این سوخت می‌توانید در هر نوع اجاقی استفاده کنید. آجر کاغذی به اندازه چوب دوام نمی‌آورد و کمی‌هم خاکستر می‌سازد اما ارزش زحمتی که کشیده اید را دارد.
این سوخت فوری بسیار سبک است و برای سفر و کوهنوری مناسب است
هرچه کاغذ باطله در خانه دارید، جمع کنید و با آنها این سوخت را درست کنید. برای ساخت این آجرهای کاغذی به حجم زیادی کاغذ نیاز داریم.
گام اول : وسایل مورد نیاز
کاغذ باطله
آب
کاغذ خردکن
سطل پلاستیکی
مخلوط کن
تشت پلاستیکی
صافی
یک تابه برای ساخت آجرها
یک تخته چندلا برای خشک کردن آجرها
گام دوم : کاغذها را آماده کنید
این اولین مرحله ساخت سوخت کاغذی است اما بیشتر از همه مراحل طول میکشد. ابتدا باید کاغذها را خرد کنید. قبل از آن مطمئن شوید که روی هیچکدام از کاغذها تکه‌های پلاستیک و فلز وجود ندارد. کاغذ خردکن در این مرحله کارتان را خیلی راحت تر میکند. کاغذها را خرد کنید و داخل سطل پلاستیکی بریزید. وقتی سطل پر از خرده‌های کاغذ شد، آن را پر از آب کنید.
اگر صبر کنید تا خرده‌های کاغذ چند ساعت داخل آب بمانند، کارتان در مرحله مخلوط کردن کاغذها راحت تر میشود.
گام سوم : کاغذها را مخلوط کنید
اگر یک مخلوط کن کهنه دارید بهتر است از آن استفاده کنید. نوع مخلوط کن هم فرقی نمی‌کند و می‌توانید از هر نوع مخلوط کنی استفاده کنید. با خیال راحت از مخلوط کن آشپزخانه تان استفاده کنید چون اگر خوب آن را تمیز کنید، هیچ مشکلی پیش نمی‌آید.
کمی‌آب و مخلوط کاغذ را داخل مخلوط کن بریزید و آن را روشن کنید. باید چندبار آزمایش کنید تا مناسب آب و کاغذ را پیدا کنید. این نسبت روی کیفیت سوخت کاغذی تاثیری نمی‌گذارد و فقط کار مخلوط کن را ساده تر میکند.
گام چهارم : آب اضافی کاغذها را بگیرید
با یک صافی آب اضافی مخلوط کاغذ را بگیرید. اینکار باعث کوتاه تر شدن زمان خشک شدن آجرهای کاغذی میشود.
گام پنجم : آجرهای کاغذی را بسازید
گرمترین قسمت خانه را برای خشک کردن آجرها انتخاب کنید
برای ساخت آجرها به یک ماهی تابه نیاز داریم که برای پخت و پز استفاده نشود. این تابه در واقع قالب آجرهای کاغذی است و شکل آنها را مشخص میکند. کمی‌خمیر کاغذ بردارید و داخل قالب بگذارید. با دست تان روی آن را صاف کنید و فشار بدهید تا آب اضافی اش گرفته بشود. تابه را برعکس روی یک تخته چندلا بگذارید و به پشت آن ضربه بزنید تا آجر بیرون بیاید.
همین مراحل را برای ساخت آجرهای کاغذی دیگر تکرار کنید. همه آجرها را روی تخته چندلا بچینید و تخته را در یک جای گرم بگذارید. گرمترین قسمت خانه تان را برای گذاشتن تخته انتخاب کنید.
زمان خشک شدن آجرهای کاغذی بستگی به اندازه و ضخامت شان دارد و بین ۲ تا ۳ هفته متغیر است.
از سوخت کاغذی استفاده کنید
صبر کنید تا آجرها کاملاً خشک بشوند. این آجرها خیلی سبک هستند و براحتی می‌توانید چندتا از آنها را داخل کوله تان بگذارید. از این سوخت می‌توانید در هر نوع اجاقی استفاده کنید. آجر کاغذی به اندازه چوب دوام نمی‌آورد و کمی‌هم خاکستر می‌سازد اما ارزش زحمتی که کشیده اید را دارد.
ما با چشم غیر مسلح نمی‌توانیم ببینیم، اما در دنیای مدرن ارتباطات بی سیم، امواج Wi-Fi و پر از دستگاه‌هایی که با اینترنت به هم متصل اند، دائما در حال چرخش به دور هزارتو های در هم پیچیده ای از سیگنال‌های نامرئی هستیم که ما را مثل مگس‌هایی که در یک تور عنکبوت ترسناک گیر افتاده، احاطه کرده اند. در این مجموعه عکس‌های بی نظیر که یک دانشجوی دکتری به همراه یک گروه معماری و طراحی دیجیتال در دانشگاه نیو کسل (Newcastle university) ساخته است، واقعا می‌توانید ببینید که این موجودیت‌های غیر قابل مشاهده چه شکلی هستند. در واقع، این تصاویر زیبایی سورئال دنیای دیجیتالی ما را آشکار میکند.
تصاویر امواج Wi-Fi چطور ثبت شدند؟
این عکس‌ها با استفاده از دوربین تصویربرداری کرلیان (Kirlian Device)، گرفته شده است. این دوربین توسط لوییس هرنان (Luis Hernan) و به عنوان بخشی از پروژه “ظرافت دیجیتالی” (Digitally Ethereal) او اختراع شد. این وسیله از یک پنل LED تشکیل شده که می‌تواند قدرت امواج Wi-Fi را تشخیص دهد و آنها را به جلوه‌هایی رنگی تبدیل کند؛ به صورتی که ضعیف ترین سیگنال‌ها به رنگ آبی و قوی ترین آنها به رنگ قرمز ظاهر می‌شوند. هرنان با تصویربرداری از نوع نوردهی دراز مدت (تکنیکی در عکاسی که برای ثبت تصویر از عناصری که بازتاب کمتری داشته و در تاریکی قرار دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد) و با حرکت دادن دوربین به سمت‌های مختلف این عکس‌ها را ثبت کرد. او توانست حد فاصل شبکه‌های اینترنتی محلی را ثبت کند و با این کار نوسانات قدرت امواج Wi-Fi را در فضا‌های مختلف نشان دهد. تصویر برداری از پیاده رو مجهز به Wi-Fi هم باید جالب باشد!
لوییس هرنان به کمک دستگاه کرلیان، امواج Wi-Fi را به تصویر کشیده.
اگر می‌توانستیم امواج Wi-Fi را ببینیم، دنیا این شکلی بود!
اسم این دستگاه از تکنیک عکس برداری کرلیان گرفته شده است. تکنیکی که تخلیه الکتریکی بار‌ها به داخل هوا را در اطراف اشیا مختلف ثبت میکند و به همین دلیل باعث میشود آنها طوری به نظر برسند که انگار اطرافشان را یک‌هاله شبح مانند فرا گرفته است. با این که خیلی‌ها به اشتباه ادعا کرده اند که این دستگاه حضور ارواح را تشخیص می‌دهد، واقعیت این است که این بار‌ها بر اثر عبور فرکانس‌های بالا از میان یک صفحه فلزی که برای یونیزه کردن ذرات هوای اطراف استفاده میشود، به وجود می‌آیند.
محققانی که بر روی مشکل زباله‌های پلاستیکی موجود در دریا مطالعه می‌کنند پیشبینی می‌کنند که تا سال ۲۰۵۰ تقریبا هر پرنده ساحلی تکه ای پلاستیک در دستگاه گوارش خود خواهد داشت. این پیش بینی ترسناک بر اساس تحقیق جدیدی است که نشان می‌دهد
در حال حاضر ۹۰ درصد پرندگان دریایی پلاستیک درون بدن خود دارند !!
در دهه‌های اخیر مقدار پلاستیکی که در سیستم گوارشی پرندگان می‌ماند به شدت افزایش پیدا کرده است. در سال ۱۹۸۰ حدود ۱۰ درصد این پرندگان، پلاستیک درون شکم خود داشتند. افزایش تعداد این پرندگان به دلیل مقدار بسیار زیاد زباله‌های پلاستیکی است که امروزه در آب‌های دریاها انباشته شده است ،حدود ۳۶۰ هزار قطعه پلاستیک در هر مایل مربع اقیانوس‌ها !
بوریس ورم (Boris Worm)، زیست شناسی از دانشگاه دالهاوس که تفسیری بر این تحقیق نوشته است می‌گوید: این مشکل به تمام انسان‌ها مربوط میشود و فعالیت‌های روزانه ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
کریس ویلکاکس (Chris Wilcox) و همکارانش، اریک فن سبیل (Erik van Sebill) و بریتا دنیس‌هاردستی (Britta Denise Hardesty) از CSIRO (سازمان تحقیات علمی‌وابسته به دولت فدرال استرالیا) این تحقیق را هدایت کردند. آنها داده‌ها را با ترکیب اطلاعاتی دیگر بر روی ۱۸۶ گونه پرنده دریایی بررسی کردند. اطلاعاتی از قبیل آلودگی پلاستیکی در زیستگاه‌های پرندگان، روش‌های غذایابی، اندازه بدن و… .
سپس محققان اطلاعات حقیقی بلعیدن زباله‌های پلاستیکی توسط پرندگان را با استفاده از گزارش‌های سال‌های ۱۹۶۲ تا ۲۰۱۲ گردآوری کردند. طبق نوشته ویلکاکس و همکارانش، مدل آماری و دیگر داده‌ها نشان می‌دهد که اگر این مطالعات امروز انجام می‌شد نرخ بلعیدن پلاستیک پرندگان ۹۰ درصد به دست می‌آمد. یافته‌های آنان در مجله پیشرفت‌های آکادمی‌ملی علوم (Proceedings of the National Academy of Sciences) منتشر شده است. نویسندگان مقاله می‌گویند:
ما پیشبینی می‌کنیم که بلعیدن پلاستیک در پرندگان رو به افزایش است و تا سال ۲۰۵۰ به نرخ ۹۹ درصد خواهد رسید.
مدلی که آنها استفاده کردند باعث شد محققان عقیده پیدا کنند که پرندگان دریایی در اطراف دریای تاسمان، بین استرالیا و نیوزیلند، در معرض بیشترین خطر قرار دارند. تمرکز زیاد زباله‌های پلاستیکی در این منطقه همراه با جمعیت زیاد پرندگان خطری که منطقه را تهدید میکند، توضیح می‌دهد. قرن‌ها است که تمام گونه‌ها برای تولید مثل، غذایابی و دیگر اعمال بر منابع این منطقه تکیه دارند.
لاک پشتی که با یک زباله پلاستیکی اطراف لاک خود بزرگ شده است.
ورم می‌گوید:
پرندگان به دنبال پیدا کردن قطعات قابل رویت بر آب، زباله‌های پلاستیکی را با غذا اشتباه می‌گیرند. پرندگان قطعات بسیار مختلفی را می‌بلعند، شامل فندک‌های یک بار مصرف، مسواک، میله‌های نوری ( که در ماهی گیری‌های طولانی استفاده میشود) و خرده ریز‌های پسماندها و زباله‌های پلاستیکی بزرگ تر.
ورم اضافه میکند که مقدار زیادی از زباله‌های پلاستیکی اقیانوس‌ها از طریق رودخانه‌ها به آن راه یافته است، پس منبع آلودگی خیلی عقب تر از اقیانوس‌ها و در خشکی قرار دارد.
این آلودگی حتی اگر بلعیده نشود برای پرندگان و دیگر گونه‌های حیات وحش مضر است زیرا منجر به مسمومیت، انسداد روده و دیگر مشکلات میشود. برای مثال نگه دارنده پلاستیکی بسته‌های نوشابه دور گردن پرندگان و لاک لاکپشت‌ها و دیگر حیوانات پیدا شده و نتایج وحشت آوردی به بار آورده است.
با توجه به آن چه دانشمندان می‌گویند با کم کردن اتکای خود به پلاستیک و مدیریت بهتر زباله‌ها می‌توان آلودگی اقیانوس‌ها و خطرات سلامت پرندگان دریایی و دیگر گونه‌ها را کاهش داد. ورم می‌گوید:
بزرگ ترین مشکل رشد سریع اقتصادی در حالی است که مدیریت استفاده ( مانند ذخیره امن و بازیابی) به همان نرخ رشد نکرده است. به همین دلیل زباله‌ها هر جایی رها می‌شوند و درست انباشته نمی‌شود.
خیلی از مردم و خانواده ها، بعد از آنکه پسماندهای خشک و تر را جدا می کنند، واقعاً تمیدانند آنرا به کجا تحویل بدهند. کافی است شما بدانید که در کدام منطقه شهرداری زندگی می کنید تا یکی از شماره ها و آدرس ها به داد شما برسد و با راهنمایی به نزدیک ترین غرفه پسماند، شما را به آنجا هدایت کند.
مشخصات ادارات بازیافت مناطق
منطقه
نام ونام خانوادگی
تلفن دفتر
نشانی
1
مهدی جمشیدیان
22747507
خ شریعتی، نرسیده به میدان قدس، کوچه مهنام، ساختمان معاونت شهری و فضای سبز
2
مژده صابری
66522373
خیابان ستارخان، زنجان شمالی، جنب ایستگاه خدمات شهری، بوستان بازیافت
3
علی خوش برش
88618092
خیابان ملاصدرا، خیابان شیخ بهایی شمالی، انتهای خیابان عرفی شیرازی
4
حمیدرضا پازوکی
77113102
حکیمه، فاز یک میدان فجر، بلوار فجر
5
سید شهاب الدین محمدی
44047707
خیابان آیت‌ا... کاشانی، بعد از خ ابوذر، شهرداری منطقه 5
6
شهریار بستانی
88543125
میدان آرژانتین، جنب پارک سوار بیهقی، ایستگاه خدمات شهری بیهقی، اداره بازیافت.
ا آغاز به‌کار طرح تفکیک زباله از مبدا در پایتخت، تولید زباله‌های شهر تهران کاهش معناداری یافته است.
به گزارش جی پلاس، هرچند در روزهای پایانی هر سال میزان تولید زباله در پایتخت و شهرهای بزرگ روندی صعودی می‌یابد، اما معاون خدمات شهری شهرداری تهران بر لزوم برنامه‌ریزی به‌منظور کاهش تولید زباله توسط شهروندان تأکید کرد.مجتبی عبداللهی با اشاره به اینکه در روزهای پایانی سال شاهد روند صعودی تولید زباله در شهر تهران هستیم، گفت:« در سال‌جاری و با توجه به فرهنگسازی انجام شده و همچنین استقبال مردم از طرح تفکیک زباله و کاهش تولید، انتظار داریم تا شاهد رشد کمتری در تولید زباله شهری باشیم.»
هر شهروند تهرانی روزانه بین ۷۵۰تا ۹۰۰گرم زباله تولید میکند که برای جمع‌آوری آن روزانه هزینه‌ای بالغ بر یک میلیارد و ۲۰۰میلیون تومان صرف میشود.مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند و بازیافت مواد نیز با اعلام اینکه روزانه بیش از ۷ هزار و ۵۰۰ تن زباله در پایتخت تولید میشود، گفت: متأسفانه در روزهای پایانی سال شاهد تولید ۱۰هزار تن زباله در شهر هستیم و هر شهروند تهرانی روازنه ۷۵۰تا ۸۰۰گرم زباله تولید میکند.
حسن کریمیان با تأکید بر اینکه سازمان مدیریت پسماند اهداف و برنامه‌های بسیاری را برای کاهش زباله در دست اجرا دارد، یادآور شد: حفظ و ارتقای سلامت شهروندان از مهم‌ترین اهداف این سازمان است به همین منظور سازمان مدیریت پسماند شهر تهران در زمینه تفکیک پسماند از مبدأ، آموزش‌های بسیاری را به شهروندان ارائه می‌دهد.
از طرفی معاون خدمات شهری شهرداری تهران نیز با اشاره به اجرای طرح تفکیک از مبدا در مناطق ۲۲گانه شهر تهران و در نواحی مشخصی از این مناطق گفت: «امیدواریم به‌زودی طرح تفکیک زباله در ۱۲۳ناحیه شهر تهران اجرایی و منجر به کاهش ۳۰درصدی زباله شود.»
مجتبی عبداللهی با اشاره به میزان تولید زباله در تهران گفت: « در ماه‌های پایانی سال میزان تولید زباله در تهران بیشتر میشود. » وی گفت: «در روزهای پایانی سال میزان تولید زباله بسیار زیاد است و دوبرابر میزان جهانی زباله در پایتخت تولید میشود. تهرانی‌ها در روزهای پایانی سال به‌طور متوسط روزانه بیش از یک کیلوگرم زباله تولید می‌کنند که این رقم دوبرابر سرانه تولید زباله در شهرهای توسعه‌یافته جهان است.»
به گفته وی با آغاز طرح تفکیک زباله از مبدا و همچنین آموزش‌های چهره‌به‌چهره و برنامه‌های مختلف آموزشی که در سطح مناطق در دست اجراست، انتظار بر این است که با نزدیکی به روزهای پایانی سال تولید زباله در شهر تهران کاهش یابد. همانطور که تاکنون با اجرای این طرح شاهد کاهش زباله‌های خشک و تر در برخی از مناطق شهر تهران بودیم.
جلب مشارکت شهروندان به‌معنای زباله کمتر
تنها مدیران شهری نیستند که بر کاهش تولید زباله توسط شهروندان تهرانی تأکید دارند. اعضای شورای شهر تهران به‌ویژه اعضای کمیسیون سلامت شورای شهر هم بر اجرای طرح‌های آموزشی به‌منظور کاهش تولید زباله تأکید دارند.رحمت‌الله حافظی در این‌باره گفته است که علاوه بر بالا بردن استانداردهای لازم در پردازش زباله باید با آموزش‌های مناسب از مردم بخواهیم که از طریق مصرف صحیح و بهینه، زباله کمتری را تولید کنند و به تفکیک زباله از مبدا نیز توجه شود.
وی از مسئولان مدیریت پسماند خواست تا به‌صورت قانونی به این مسئله رسیدگی کنند و افزود: تفکیک زباله از مبدا به‌صورت جدی باید صورت گیرد تا هزینه حمل‌ونقل آن نیز کاهش یابد.رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران با تأکید براینکه آموزش همگانی و عمومی باید در راس کارها قرار گیرد، افزود: علاوه بر بالا بردن استانداردهای لازم در پردازش زباله باید با آموزش‌های مناسب از مردم بخواهیم که زباله کمتری را تولید کنند همچنین مسئله تفکیک زباله از مبدا نیز آموزش و باجدیت پیگیری شود.
آموزش طرح بازیافت در کل مناطق تهران توسعه می‌یابد
۲۲ ناحیه در مناطق ۲۲ گانه شهر تهران هم‌اکنون میزبان اجرای طرح آزمایشی تفکیک زباله از مبدا هستند که به‌گفته مسئولان، این طرح با استقبال و مشارکت گسترده شهروندان روبه‌رو شده است. معاون امور خدمات شهری منطقه۶شهرداری تهران از افزایش ۵درصدی تفکیک زباله از مبدا در این منطقه خبر داده‌است. معاون خدمات شهری منطقه۱۹تهران نیز از مشارکت ۵۰درصدی شهروندان در اجرای این طرح گفته است و معاون خدمات شهری مناطق ۵و ۲نیز از آموزش شهروندان و تأثیر آن بر فرهنگ تولید پسماند در مناطق خود خبر داده‌اند.
آیا تا بحال کنجکاو شده اید این اعداد و ارقامی که ته ظرف های پلاستیکی حک شده چه هستند؟ اگر دقت کرده باشید وسط آرم بازیافت معمولا حروف یا اعداد و گاهی هر دو نوشته شده. اگر هم ندیده اید نگران نباشید، متاسفانه هر لحظه ای که اراده کنید دور و برتان آنقدر ظرف پلاستیکی زیاد است که کافی است دستتان را دراز کنید تا یکیشان را بردارید. اما داستان این اعداد: پلاستیک ها با توجه به نوعشان به ۷ گروه تقسیم بندی می شوند. با این شناخت پلاستیک های قابل بازیافت، خطرناک ، کم خطر و … قابل شناسایی خواهند بود.
شماره ۱: PETE یا PET که همان بطری های آب معدنی است که نسبتا بی خطرند اما بدلیل متخلخل بودن آن امکان نفوذ باکتری ها به درون بطری وجود دارد پس متاسفم که بگویم بهتر است آنها را استفاده مجدد نکنید.به زباله های خشک بسپاریدشان
شماره۲: HDPE یا پلی اتیلن متراکم. پلاستیک بی خطری است. کدر رنگ است . ظروف مایع ظرفشویی و سایر مواد شستشو از این قبیل پلاستیک ها هستند و برای بازیافت ظروف مناسبی هستند.
شماره۳: PVC که معمولا لوله ها از این جنس اند و همچنین مواد اولیه پلاستیک هایی که روی ظروف غذا می کشند و بطری های روغن مایع. این گونه از پلاستیک به هیچ وجه نباید نزدیک حرارت در هنگام پخت غذا شوند چراکه گرما باعث آزاد شدن مواد شیمیایی درون PVC شده و به درون مواد غذایی در حال پخت نفوذ می کند که باعث اختلالات هورمونی می شوند پس تا جایی که می توانید از استفاده ی ظروف با این جنس خودداری کنید . هرگز مواد را با پلاستیک رویش در مایکروویو نگذارید . راستی این PVC ها بد قلقند و به راحتی بازیافت نمی شوند.
شماره ۴: LDPE یا پلی اتیلن با تراکم کم. همان کیسه های نایلونی خرید . این کیسه ها بی خطرند اما متاسفانه و متاسفانه معمولا غیر قابل بازیافت.
شماره ۵: PP یا پلی پروپیلن . ظرف ماست و ظروف مشابه که دهانه گشادی دارند. همچنین نی نوشیدنی ها . بی خطرند و به راحتی بازیافت می شوند.
شماره ۶: PS یا پلی استیرن ها. همان ظروف یکبار مصرف . در این ظروف مواد سمی بالقوه وجود دارد بویژه هنگام گرم شدن . تا جایی که می شود از این ظروف استفاده نکنید. بیشتر مواقع غیر قابل بازیافتند.
شماره ۷: همان گزینه معروف سایر موارد. از کیس کامپیوتر و iPod گرفته تا ظروف غذا. استفاده از این جنس پلاستیک بویژه برای غذا همیشه آخرین گزینه تان باشد و این شماره ۷ هم معمولا غیر قابل بازیافت است.
نمی دانم توجه کردید یا نه اما بدترین ها همان کیسه نایلونی خرید و ظروف یکبارمصرف بودند که هم سمی اند و هم بازیافتشان سخت است. اما این بدترین ها بدبختانه در شمار بیشترین ها هم هستند.
اگر غارها نبودند، بی‌شک بسیاری از زیستمندان، از جمله خفاش‌ها هم نبودند...
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، محمد درویش مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست در وبلاگ خود نوشت: دیروز – دوم بهمن 1393 - در جریان برگزاری آیین قدردانی از بزرگان حوزه‌ی غار، غارنوردی و غارشناسی در ایران که با حضور معصومه ابتکار و جمعی از مدیران ارشد دو سازمان حفاظت محیط زیست و میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برگزار شد، به واقعیتی اشاره کردم که تاکنون کمتر بدان پرداخته شده است!
اینکه اگر غارها نبودند، بی‌شک بسیاری از زیستمندان، از جمله خفاش‌ها هم نبودند و این خفاش‌ها هستند که با کنترل بسیاری از حشرات و آفت‌ها و نیز کمک به زادآوری گیاهان مقاومی چون کاکتوس‌ها، توانسته‌اند از خسارت‌های میلیارددلاری به بخش کشاورزی و مصرف بیش از حد سموم شیمیایی جلوگیری کرده و در تثبیت ناهمواری‌های ماسه‌ای، مؤثر باشند.
مراسم دیروز که به همت جواد نظام دوست و بروبچه‌های سختکوشش در انجمن غارشناسی ایران و حمایت سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شده بود، نخستین آیین از نوع خود بود که کوشید تا دست‌مریزادی باشد به همه‌ی گمنامانی که در طول همه‌ی این سال‌ها، بی‌هیچ چشمداشتی کوشیده بودند تا غارهای ایرانی را بشناسند، پاک نگه دارند و این امانت گرانسنگ را به آیندگان بسپارند؛ ایندگانی که بی‌شک بیشتر از ما، قدر مروارید حیات در زمین را می‌دانند. در حقیقت اگر همان گونه که پیش‌تر و در مراسم روز جهانی کوهستان از نگینی 17 هزار هکتاری بر فراز سرزمین ایران سخن گفتم که در بلندای بیش از 4 هزار متر، نگهبان اب ایرانیان است؛ اینک می‌خواهم، از جان زمین، از غارهای ایرانی با عنوان مروارید نهفته در بطن قلمرو این بوم و بر سخن بگویم که باید بیشتر ... خیلی بیشتر از امروز قدرش را بدانیم و برای حفظش بکوشیم.
آخرین مصوبه‌ی واپسین نشست شورای عالی محیط زیست در بیست و نهمین روز از دی ماه 1393، شاید یکی از نخستین کارهایی است که باید به سرعت برای دست کم یکصد غار دیگر در ایران انجام دهیم. تبدیل غار درفک در استان گیلان به اثر طبیعی ملّی، آغاز این راه طولانی است که ایرانیان را به منزلگاهی سبز و امن نزدیک‌تر می‌سازد.
به بیانی روشن‌تر، اگر رییس جمهور جنگل ابر شاهرود را در واکنش به درخواست 151 نماینده‌ی محترم مجلس شورای اسلامی - که برایشان عبور یک جاده‌ی محلی، بیشتر از ابر می‌ارزید - منطقه‌ی حفاظت شده اعلام کرد تا پاسخی سزاوارانه و امیدبخش را در تاریخ محیط زیست ایران به نام خود ثبت کند؛ اینک افزوده شدن غار درفک به سیاهه‌ی آثار طبیعی ملّی نشان می‌دهد که ما مسیر را درست انتخاب کرده‌ایم؛ هرچند که می‌پذیریم هنوز در آغاز این راه پرپیچ و خم، ناهموار و دراز هستیم.
هنر بازیافت، استفاده مجدد از مواد دور ریختنی است که اصلا به کار نمی‌آیند و این مواد استفاده شده می‌توانند در یک آفرینش هنری مورد استفاده قرار گیرند.
هدف از مطالب مجله هنر بازیافت فرهنگسازی در خصوص استفاده مجدد از مواد دور ریختنی توسط خانواده‌هاست. ترویج فرهنگ استفاده بهینه از مواد دوریختنی و اصلاح الگوی مصرف. تبدیل زباله‌های خشک مانند انواع آهن‌آلات، شیشه، کاغذ، قوطی‌ها و وسایل پلاستیکی و برگرداندن آنها به چرخه مصرف. جلوگیری از افزایش حجم مواد زاید و زباله در محیط زیست.
بازیافت
از آن جا که بازیافت هر چیزی به مراتب ارزان‌تر از تولید آن تمام میشود همچنین با بازیافت در مصرف مواد اولیه مانند درختان، نفت خام و آب صرفه‌جویی و به حفظ محیط زیست کمک میشود، بیایید بدون نیاز به مهارت خاص، با به کارگیری وسایل موجود و بی‌استفاده منزل دورریختنی‌ها را قابل استفاده کنیم.
هدف ما به کارگیری وسایل موجود و بی‌استفاده منزل و در نهایت ساخت بهترین‌ها از دور ریختنی‌هاست تا با کاربرد مجدد و کاهش وسایل اضافی، ما هم در جنبش زیست محیطی و ترغیب مردم به استفاده دوباره از چیزهای قدیمی سهیم باشیم. پس با ما باشید.
امروزه توجه به هنر با ابعاد گسترده تری روبروست. اگر تا چند دهه گذشته علاقه مندان به هنر با مراجعه به کلاس های نقاشی و خط و موسیقی به آموزش یکی از رشته های هنری می پرداختند، امروزه با رقابت بوجود آمده در بازار هنر، آنچه که مورد توجه هنرمندان است، خلاقیت است و نوآوری.
در اینجا تعدادی از تابلوهای ساخته شده توسط دکتر سالی صالحی که با وسایل دورریز ساخته شده اند را می بینیم. تابلوها تماماً جنبه آموزشی دارند و با پسماندهای تر و خشک و خطرناک ساخته شده اند.
این تصاویر را بنابر درخواست عزیزانی که در قسمت نظرات ، طالب اطلاعات بیشتری از هنر بازیافت بوده اند، قرار داده ام.
