افزایش 20 درصدی ذخایر فلزی کشور در سال 86

رئیس سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی از افزایش 20 درصدی ذخایر فلزی کشور در سال 86 نسبت به مدت مشابه قبل از آن خبر داد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی وزارت صنایع و معادن، محمدتقی کره‌ای در گزارشی از عملکرد اکتشاف ذخایر معدنی کشور در سال 86 گفت : افزایش سرمایه‌گذاری اکتشاف در این سال که بیشتر آن از سوی بخش خصوصی صورت گرفته ، منجر به افزایش ذخایر فلزی کشور به بیش از 20 درصد نسبت به سال 85 شده است .

وی افزود : در سال 86 همچنین ارزش افزوده موادمعدنی مزبور بالغ بر30 درصد رشد داشته است. کره‌ای خاطرنشان کرد: از این ره آورد می توان به اخذ 5 فقره گواهی کشف ماده معدنی طلا با ذخیره‌ای بالغ بر 5 تن کانسنگ محتوی طلا به همت بخش خصوصی اشاره کرد .

براساس گزارش رئیس سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور ، در سال 86 ،‌ هزار و 710 فقره پروانه اکتشاف در استانهای سراسر کشور صادر شده است که نسبت به سال 85 حدود 5 درصد رشد داشته است.

همچنین در سال گذشته 545 فقره گواهی کشف در مجموع استانها صادرشده که نشانگر رشد 1 درصدی نسبت به سال 85 است.
در این گزارش میزان ذخایر قطعی موادمعدنی در سال 86 بیش از 2 هزار و 25 میلیارد و 784 هزار تن اعلام شده است .

دستیابی ایران به دانش فنی بازیافت فلزات گرانبها از کاتالیستها

رئیس مرکز تحقیقات کاتالیست پژوهشگاه صنعت نفت از موفقیت محققان این مرکز در بومی سازی دانش فنی بازیافت فلزات گرانبها از کاتالیستها خبر داد و گفت: محققان با دستیابی به دانش فنی استحصال فلزات گرانبها اقدام به بازیافت فلزات "رنیم" و "پلاتین" از کاتالیست کردند.

دکتر مهدی رشیدزاده در گفتگو با خبرنگار مهر، بازیافت فلزات گرانبها از کاتالیستهای مستعمل را از اقدامات مهم این واحد دانست و گفت: کاتالیستهای زیادی در صنعت نفت مورد استفاده قرار می گیرند که حاوی فلزات گرانبهایی چون رنیم و پلاتین هستند اما تاکنون برای استحصال این فلزات از کاتالیستها از کشورهای خارجی کمک گرفته می شد.

وی ادامه داد: پژوهشگاه صنعت نفت با دستیابی به دانش فنی استحصال فلزات گرانبها، اقدام به بازیافت این فلزات از کاتالیست کرد که این دانش فنی آماده واگذاری است.

رئیس مرکز تحقیقات کاتالیست پژوهشگاه صنعت نفت به تولید نرم افزارهای شبیه سازی دراین واحد اشاره کرد و اظهار داشت: در راستای توسعه نرم افزارهای تحصصی، توانستیم در واحد رفورمینگ پالایشگاه تهران نرم افزارشبیه سازی را با قیمت ارزان تر از مشابه خارجی نصب کنیم.

به گفته وی، با استفاده از این نرم افزار درپالایشگاه ها، می توان با انجام تغییرات لازم در پارامترهای موثر اقدام به بهینه سازی عملکرد واحدهای پالایشگاهی کرد.

رشیدزاده سرمایه بر بودن تجهیزات تولید کاتالیستها را از مهمترین مشکلات صنعتی کردن این فناوری ذکر کرد و به مهر گفت: این امر باعث شده تا گاهی بخش خصوصی به تنهایی توانایی صنعتی کردن کاتالیست ها را نداشته باشد که در این زمینه حمایت دولت مورد نیاز است.

وی اضافه کرد: طرحهای کاتالیست رفورمینگ، بازیافت فلزات گرانبها و ساخت برخی از زئولیتهایی مانند X و Y در داخل کشور به ثبت رسیده است و تولید کاتالیست GTL ثبت جهانی شده است.

رئیس مرکز تحقیقات کاتالیست پژوهشگاه نفت با بیان اینکه پایلوتهای موجود در این پژوهشگاه در منطقه بی نظیر است به مهر گفت: کاتالیستهایی که برای صنایع مختلف خریداری می شود در این پایلوتها مورد ارزیابی قرار می گیرد و در صوت تایید، اقدام به خرید آن می شود. این توانایی باعث شده تا به عنوان آزمایشگاه مرجع، خدماتی علمی و مشاوره ای را به صنایع مختلف و دانشگاهها ارائه دهیم.

در مرکز عطارد برف فلزی می بارد

تایج آخرین تحقیقات نشان می دهد در مرکز سیاره عطارد برف فلزی می بارد.

به گزارش شبکه خبر به نقل از روزنامه اینترنتی روسی ایزوستیا، دانشمندان دانشگاه های ایلینوی و کلیولند معتقدند این روند درست مانند روند بارش برف روی کره زمین است اما جهت حرکت برف فلزی به سمت اعماق مرکز سیاره است و به ایجاد میدان مغناطیسی آن کمک می کند.

نتایج بررسی مدل های ریاضی و آزمایشگاهی نزدیکترین سیاره به خورشید نشان می دهد عطارد بعد از زمین تنها سیاره ای است که از میدان مغناطیسی برخورداراست اما این میدان ده بار از میدان مغناطیسی زمین ضعیف تراست و دانشمندان تاکنون توضیحی برای این موضوع نیافته اند.

این سیاره که کمی از ماه بزرگترست مدتهاست سرد شده و از نظر فعالیت های زمین شناسی غیر فعال است و همین مسئله دریافت اطلاعات در مورد هسته آن را بسیار دشوار کرده است .

کارشناسان در آخرین تحقیقات دریافتند بخش اعظم هسته عطارد از فلز تشکیل شده و حاوی گوگرد است که دمای ذوب فلزات را کاهش می دهد و نقش مهمی در شکل گیری میدان مغناطیسی دارد.

میدان مغناطیسی زمین براثر وجود جریان مواد فلزی موجود در هسته آن به وجود می آید.
اسم فارسی این سیاره "تیر" است

کارخانه بازیافت لاستیک خودرو در مشهد راه اندازی می شود

مشهد - خبرگزاری مهر: مدیرعامل سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهرداری مشهد از راه اندازی کارخانه بازیافت لاستیک خودرو در مشهد تا پایان سال جاری خبر داد.

به گزارش خبرنگار مهر در مشهد، علی نجفی، بعد از ظهر امروز در جشن بزرگ بازیافت در مجتمع ورزشی شهید بهشتی مشهد اظهار داشت: هدف سازمان بازیافت استفاده بهینه از مواد بازیافتی جهت اشتغال جوانان و افزایش سطح اقتصادی جامعه است. وی با اشاره به اینکه اگر هر شهروند 20 ثانیه از وقت خود را صرف تفکیک زباله کند در اقتصاد خانواده شهر و کشور می تواند نقش موثری داشته باشد، بیان داشت: یکی از اهداف این سازمان حذف پلاستیک از خرید خانوارهاست چون این مواد در صورت دفن مواد سمی تولید می کند و بر سلامت افراد تاثیر منفی می گذارد. نجفی یادآور شد: به دلیل درخواست مردم ایستگاه های بازیافت و تبدیل مواد از 12 ایستگاه به 36 ایستگاه افزایش یافته و با همکاری مردم در امر بازیافت چندین کارخانه در سطح شهر مشهد راه اندازی شد که این امر خود باعث ایجاد اشتغال جوانان گشته است.

نگاهی به وضعیت بازیافت زباله در چند کشور جهان

سوئیس
سوئیس تجهیزات بازیافت زباله خود را به درستی مورد تمجید قرار می‌دهد. شیشه و کاغذ نمونه‌ای از زباله‌هایی هستند که به طور متوسط در سوئیس دور انداخته نمی شوند. در اکثر سوپرمارکتها سطل‌های مجزایی برای بطری‌هایی با شیشه سبز و قهوه‌ای وجود دارد. هر شهر این کشور به طور ماهانه به جمع آوری رایگان زباله‌های کاغذی می‌پردازد که تنها شامل روزنامه‌های قدیمی نمی‌شود و اکثر مردم همه اشیاء ساخته شد از مقوای نازک یا کاغذ را از پاکت غلات تا قبض‌های تلفن قدیمی را مورد بازیافت قرار می‌دهند.
در مورد زباله‌های سبز هر دو هفته یک بار همه‌ی گیاهان و روییدنیهای مربوط به باغچه یا باغ که دیگر مورد استفاده نبوده بیرون گذاشته شده و جمع آوری می‌شود.
آلومینیوم و حلبی به مخازن محلی منتقل شده باطریها به سوپرمارکتها بازگردانده می‌شوند و روغن‌های قدیمی یا سایر مواد شیمیایی در نقاط ویژه‌ای نگهداری می‌شود.
بطری‌های پلاستیکی رایج‌ترین محفظه نوشیدنی‌ها در سوئیس هستند که 80 درصد آنها بازیافت می‌شوند که بسیار بیشتر از میانگین اروپا با 20 تا 40 درصد است.
اما حفظ محیط زیست تنها عامل ایجاد چرخه بازیافت در سوئیس نیست و برای این کار انگیزه مالی زیادی نیز وجود دارد. بازیافت رایگان است اما در اکثر نقاط سوئیس دور انداختن زباله هزینه دارد و هر کیسه زباله داری برچسبی است که هر برچسب دست کم یک یورو هزینه دارد.

آمریکا
در آمریکا تلاشها برای کاهش زباله‌های خانگی و تجاری تحت نظر آژانس محافظت از محیط زیست آمریکا (EPA) انجام می‌شود.
امروزه آمریکا 28 درصد زباله‌های خود را بازیافت می‌کند که این میزان در 15 سال گذشته تقریباً 2 برابر شده است.
بازیافت انواع خاصی از زباله‌ها در این کشور افزایش بیشتری داشته است: 42 درصد کاغذها، 40درصد بطری‌های پلاستیکی نوشابه‌های غیرالکلی، 55 درصد قوطی‌های آلومینیومی نوشیدنیها، 57 درصد بسته بندی‌های استیل و 52 درصد سایر اشیا هم بازیافت می‌شوند. 20 سال پیش تنها یک برنامه جاده‌ای زباله در آمریکا وجود داشت. این میزان در سال 1998 به 9000 برنامه جاده‌ای و 12 هزار مرکز بازیافت زباله رسید. در سال 1999 بازیافت و تغییر کاربری زباله‌ها مانع ورود 64 تن زباله به محل دفن یا مراکز سوزاندن زباله‌ها شد.
میزان بازیافت زباله‌ها در ایالات مختلف آمریکا متفاوت است. در آلاسکا، وایومینگ و مونتانا کمتر از 9 درصد زباله‌ها بازیافت می‌شود در حالی که در نیویورک، ویرجینیا و 5 ایالات دیگر میزان بازیافت بیش از 40 درصد است.

دانمارک
در دانمارک این امر تحت تأثیر فلسفه یکی از سبزترین کشورهای دنیا قرار دارد. هم اکنن چند دهه است سیاست زیست محیطی دانمارک به زباله به عنوان یک منبع می‌نگرد.
در سال 2003 به طور میانگین هر دانمارکی 559 کیلوگرم زباله داشته است که از پلاستیک و کاغذ تا بطری و باطری متفاوت بوده است. حدود 10هزار دانمارکی در تجارت جمع آوری زباله فعالیت می‌کنند که حدود 1/0 درصد کل جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهد. تلاش سخت برای دستیابی به دانمارکی سبزتر باعث شده که این کشور به رکوردی جالب دست یابد.
آمار دولتی نشان می‌دهد در سال 2003، 31 درصد زباله‌های خانگی بازیافت شده و 62 درصد سوزانده شده است. 6درصد باقیمانده نیز در زمین دفن شده است.
اگرچه میزان کل زباله‌های دانمارک به اندازه‌ای نیست تا این کشور به ایجاد مراکز بازیافت زباله بپردازد اما به ویژه زباله‌های پلاستیکی، زباله محصولات الکترونیکی باطریها و فلزات برای بازیافت به خارج این کشور فرستاده می‌شوند.
دولت همچنین در حال ترغیب صنایع به تولید محصولاتی است که زباله‌های کمتری را از خود به جای می‌گذارند تا میزان تولید زباله کشورش را محدود کند.

آلمان
آلمانها خود را قهرمان محیط زیست جهان می‌دانند. البته شکی نیست که این بحث برای آنها بسیار مهم است. جداسازی زباله‌های خانگی امری بسیار مهم برای مردم آلمان است.
در هر آپارتمان معمولاً 5 سطل برای 5 نوع زباله وجود دارد که با رنگ‌های جداگانه مشخص شده‌اند. زرد برای بسته بندیها (مانند کارتون‌های قدیمی شیر)، آبی برای کاغذ و مقوای نازک، سطل‌های ویژه شیشه در سه قسمت شیشه های روشن، قهوه‌ای و سبز و یک سطل برای مواد غذایی و گیاهی و سرانجام یک سطل سیاه برای سایر زباله‌ها که مناسب برای افرادی هم هست که حوصله جداسازی زباله‌ها را ندارند. از لحاظ تئوری و قانونی همه آلمانیها ملزم به رساندن زباله‌های خاص مانند باطری و مواد شیمیایی به مراکز بازیافت هستند واگر کسی این کار را نکند مرتکب جرمی اداری شده که البته در عمل به ندرت در این مورد پیگیرد قانونی رخ می‌دهد.
بر اساس نظرسنجیها حدود 90درصد آلمانیها باعلاقه شخصی به جداسازی زباله‌ها می‌پردازند.

یونان
بر اساس آمار جامعه بازیافت زیست محیطی یونان این کشور هرساله با تولید زباله‌ای برابر یک میلیارد بطری پلاستیکی آب، 1 میلیارد بطری نوشیدنی‌های غیرالکلی و یک میلیارد محفظه پلاستیکی شوینده‌ها روبه‌روست.
حدود یک پنجم زباله‌های تولید شده این کشور پلاستیک است که تنها یک درصد آن بازیافت می‌شود. به گفته مقامات این سازمان یونان در بحث بازیافت زباله حدود 15 سال عقب تر از سایر کشورهای اتحادیه است.
سیستم جداسازی زباله برای یونانیها مهم نبوده و دولت سعی دارد تا سال آینده خود را به استانداردهای اروپایی برساند.
در نتیجه این روند آتن پایتخت این کشور در حال حاضر با بحران مدیریت زباله به دلیل نبود روش های جایگزین روبه روست. این درحالی است که آتن بزرگترین مرکز بازیافت زباله در اروپا را در کنار محل دفن زباله‌های این شهر داراست که ساخت آن 75 میلیون یورو هزینه برده است اما به همان شکل رها شده و فعالیتی ندارد.

ایتالیا
قوانین زباله در ایتالیا از منطقه‌ای به منطقه دیگر بسیار متفاوت است. در همین ماه قوانین زباله در رم سخت‌تر شده و بر اساس آن افرادی که تا فاصله 500 متری خانه خود دارای سطل بازیافت هستند و زباله‌های خود را جدا نکنند تا 619 یورو جریمه خواهند شد.
ساکنان رم معتقدند که معمولاً یافتن سطل زباله در این شهر سخت بوده و در صورت یافتن هم اغلب پر هستند. شورای شهر رم اخیراً خواستار ایجاد سطل‌های زباله جدید با رنگ‌های مختلف برای جداسازی زباله‌ها شده است.
سال گذشته کمیسیون اروپا اعلام کرد که قصد دارد با ایتالیا به خاطر 28 مورد نقض قواعد زیست محیطی اتحادیه اروپا برخورد کند.

سنگال
بازیافت زباله در سنگال به صورت صنعتی انجام نمی‌شود اما بخشی از زندگی روزانه مردم سنگال است. در این کشور همه چیز بازیافت می‌شود. از کیسه‌های پلاستیکی تا کتاب تمرین مدارس، قوطی‌های غذا، بطری آب معدنی و حتی پوست میوه. گفته می‌شود پوست میوه برای استفاده در صنعت عطرهای ارزان جمع آوری می‌شود.
قوطی های رب گوجه به لیوان آب مردم مناطق روستایی تبدیل شده و در خیابانها نیز مورد استفاده متکدیان قرار می‌گیرد. از روزنامه‌ها و اسناد اداری قدیمی برای پیچیدن نان، میوه و بادام استفاده می‌شود.
از کیسه های پلاستیکی برای ساخت کفش استفاده شده و عده‌ای از مردم با هوش این کشور به جمع آوری زباله‌های فلزی برای ارسال آنها به کارخانه‌های اروپایی می‌پردازند.
شرکت زباله‌های "آلسیون" سوئیس قراردادی را به ارزش 9 میلیون دلار با دولت سنگال منعقد کرده تا زباله‌های داکار پایتخت این کشور را جمع آوری کند.

بیش از ‪ ۹۲‬درصد از قوطی‌ آلومینیومی نوشابه در ژاپن بازیافت شد

توکیو- آمارهای منتشر شده در ژاپن نشان می‌دهد،در سال مالی گذشته منتهی به ‪ ۳۱‬مارس سال جاری میلادی (‪ ۱۲‬فروردین )،بیش از ‪ ۹۲‬درصد از قوطی‌های آلومینیومی نوشابه در ژاپن بازیافت شده اند.

روزنامه یومیوری روز جمعه به نقل از اتحادیه بازیافت آلومینیوم در ژاپن گزارش داد: آمار بازیافت قوطی‌های آلومینیومی نوشابه در ژاپن در سال مالی گذشته نزدیک به دو درصد بیشتر از سال قبل از آن بود.

به گزارش ایرنا به نقل از یومیوری ، این برای سومین سال پیاپی است که آمار بازیافت قوطی نوشابه آلومینیومی در ژاپن از مرز ‪ ۹۰‬درصد فراتر می رود.

این گزارش نشان می‌دهد، در سال مالی گذشته ‪ ۳۰۰‬هزار تن قوطی آلومینیومی در ژاپن مصرف شده که ‪ ۲۸۰‬هزار تن از آن مسیر بازیافت را پیموده است .

بیشتر قوطی‌های آلومینیومی بازیافت شده در ژاپن دوباره تبدیل به قوطی و یا بخش‌هایی از قطعات خودرو شده اند.

بهای هرکیلو قوطی آلومینیوم بازیافتی در ژاپن درسال پیش بین ‪ ۱۸۰‬تا ‪ ۲۰۰‬ین بود.

بهای قوطی آلومینیومی بازیافتی نوشابه در ژاپن طی دو سال گذشته حدود دو برابر افزایش یافته است .

ضوابط مدیریت زباله‌های بیمارستانی کتابچه می‌شود

معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: ضوابط مدیریت زباله‌های بیمارستانی تبدیل به کتابچه می‌شود تا در اختیار عموم قرار گیرد. وی در ادامه گفت: تهیه این کتابچه به زودی نهایی و توزیع می‌شود.
به گزارش خبرگزاری فارس، کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست در جلسه مورخ 19/12/1386 بنابه پیشنهاد شماره 39169-1 مورخ 1/7/1386 سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد ماده (11) قانون مدیریت پسماندها - مصوب 1383 - و با رعایت جز (3) بند (ج) مصوبه شماره 56061/1901 مورخ 24/4/1386 شورای عالی اداری، ضوابط و روشهای مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی و پسماندهای وابسته را به شرح زیر تصویب کرد:
«ضوابط و روشهای مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی و پسماندهای وابسته»
فصل اول - اهداف
ماده 1- اجرای این ضوابط در جهت دستیابی به اهداف زیر است:
الف - حفظ سلامت عمومی و محیط زیست در مقابل اثرات نامطلوب پسماندهای پزشکی.
ب- اطمینان از مدیریت اجرایی مناسب و ضابطه‌مند پسماندهای پزشکی.
پ- ایجاد رویه‌‌ای مناسب و ضابطه‌مند برای تولید، حمل، نگهداری، تصفیه، امحا و دفع پسماندهای پزشکی.

فصل دوم - تعاریف
ماده 2- عبارات و اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
الف- قانون مدیریت پسماندها: منظور قانون مدیریت پسماندها - مصوب 1383 - است.
ب- سازمان: سازمان حفاظت محیط زیست.
پ- وزارت: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
ت- پسماندهای پزشکی ویژه: به کلیه پسماندهای عفونی و زیان‌آور ناشی از بیمارستانها، مراکز بهداشتی، درمانی، آزمایشگاههای تشخیص طبی، و سایر مراکز مشابه که به دلیل بالا بودن حداقل یکی از خواص خطرناک از قبیل سمیت، بیماری‌زایی، قابلیت انفجار یا اشتغال، خورندگی و مشابه آن که به مراقبت ویژه (مدیریت خاص) نیاز دارند، گفته می‌شود.
ث- چهار دسته اصلی پسماند پزشکی: 1- پسماند عفونی 2- پسماند تیز و برنده 3- پسماند شیمیایی و دارویی 4- پسماند عادی.
ج- بی‌خطرسازی:‌اقداماتی که ویژگی خطرناک بودن پسماند پزشکی را رفع کند.
چ- سایر تعاریف مندرج در این ضوابط همان تعاریف قانون و آیین‌نامه اجرایی مدیریت پسماندها خواهد بود.

فصل سوم- حدود و اختیارات
ماده 3- وزارت، مسئول نظارت بر اجرای ضوابط و روشهای مصوب است.
ماده 4- اجرای ضوابط و روشهای مصوب برای کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که پسماندهای پزشکی را در هر شکلی تولید، تفکیک، جداسازی، جمع‌آوری، دریافت، ذخیره، حمل، تصفیه، دفع و یا مدیریت می‌نمایند الزامی است.
ماده 5- مدیریت‌های اجرایی پسماند مؤظفند براساس معیارها و ضوابط وزارت ترتیبی اتخاذ کنند تا سلامت، بهداشت و ایمنی عوامل اجرایی تحت نظارت آنها تأمین و تضمین شود.
ماده 6- تولیدکنندگان پسماند مؤظف‌اند در جهت کاهش میزان تولید پسماند برنامه عملیاتی داشته باشد.
ماده 7- کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که مبادرت به تأسیس مرکز درمانی اعم از بیمارستان، درمانگاه و کلینیک می‌نمایند، مؤظفند برنامه مدیریت اجرایی پسماند واحد یاد شده را به تأیید وزارت برسانند.
ماده 8- پسماندهای پزشکی ویژه براساس تعریف مندرج در قانون، تا قبل از زمانی که تبدیل به پسماند عادی شوند، به عنون پسماند ویژه محسوب می‌شوند.

فصل چهارم - طبقه‌بندی پسماندهای پزشکی
ماده 9- طبقه‌بندی پسماندهای پزشکی به شرح زیر است:
الف- عادی (شبه خانگی).
ب- پسماندهای ناشی از مراقبت‌های پزشکی (پسماندهای پزشکی ویژه).

فصل پنجم - تفکیک، بسته‌بندی و جمع‌آوری
ماده 10- کلیه مراکز تولیدکننده پسماند پزشکی (اعم از بیمارستانها، درمانگاهها، مراکز بهداشت، آزمایشگاهها، مراکز تزریق، رادیولوژی‌ها، داندانپزشکی‌ها، فیزیوتراپی‌ها، مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی)، مراکز تزریق، رادیولوژی‌ها، داندانپزشکی‌ها، فیزیوتراپی‌ها، مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی) مؤظفند در مبدأ تولید، پسماندهای عادی و پسماندهای پزشکی ویژه خود را با رعایت موارد زیر جمع‌آوری، تفکیک و بسته‌بندی کنند.
ماده 11- به منظور مدیریت بهینه پسماند، مراکز تولیدکننده پسماند پزشکی (اعم از بیمارستانها، درمانگاه‌ها، مراکز بهداشت، آزمایشگاهها، مراکز تزریق، رادیولوژی‌ها، داندانپزشکی‌ها، فیزیوتراپی‌ها، مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی) مؤظفند اقدامات زیر را انجام دهند:
الف- ترجیح بر استفاده از کالاهایی با تولید پسماند کمتر و غیرخطرناک (در مورد پسماندهای عادی (شبه‌خانگی) بیمارستانی، کالاهایی با تولید پسماند قابل بازیافت).
ب- مدیریت و نظارت مناسب بر مصرف.
پ- جداسازی دقیق پسماند عادی از پزشکی ویژه در مبدأ تولید پسماند.
ت- ترجیح بر استفاده از محصولات کم خطرتر به جای PVC، استفاده از رنگهای کم‌خطرتر به جای رنگهای با پایه فلزی.
ث- اولویت استفاده از:
1- پاک‌کننده‌های زیست تجزیه‌پذیر.
2- مواد شیمیایی ایمن‌تر.
3- استفاده از مواد با پایه آب به جای مواد با پایه حلال.
ماده 12- هر واحد باید برنامه عملیاتی مدیریت پسماند پزشکی ویژه خود را تهیه و در صورت مراجعه نمایندگان سازمان یا وزارت ارائه دهد.
ماده 13- تولیدکنندگان پسماند پزشکی مؤظفند پسماندهای تولیدی خود را شناسایی و آمار تولید را به تفکیک «عفونی»، «تیز و برنده»، «شیمیایی - دارویی» و «عادی» به صورت روزانه ثبت نمایند.
ماده 14- تولیدکنندگان باید پسماندهای پزشکی ویژه را به منظور اطمینان از حمل‌ونقل بی‌خطر، کاهش حجم پسماندهای پزشکی ویژه، کاهش هزینه‌های مدیریت پسماند و بهینه‌سازی و اطمینان از امحا، از جریان پسماندهای عادی مجزا نمایند.
تبصره - تفکیک انواع مختلف پسماندهای پزشکی برحسب چهار دسته اصلی از یکدیگر ضروری است.
ماده 15- کلیه پسماندهایی که روش امحای آنها یکسان می‌باشند نیاز به جداسازی و تفکیک از یکدیگر ندارند.
ماده 16- پسماندهای حاوی فلزت سنگین خطرناک باید به طور جداگانه تفکیک شود.
ماده 17- در صورت مخلوط شدن پسماند عادی با یکی از پسماندهای عفونی، شیمیایی، رادیواکتیو و نظایر آن خارج کردن آن ممنوع است.
ماده 18- پسماندهای پزشکی بلافاصله پس از تولید باید در کیسه‌ها، ظروف یا محفظه‌هایی قرار داده شوند که شرایط مندرج دراین بخش را دارا باشند.
تبصره - در صورتی که از روش اتوکلاو برای تصفیه پسماند استفاده می‌شود لازم است که کیسه پلاستیکی پسماندهای عفونی و Safety Box قابل اتوکلاو کردن باشد.
ماده 19- بسته‌بندی پسماند پزشکی ویژه باید به‌گونه‌ای صورت پذیرد که امکان هیچ‌گونه نشت و سوراخ و پاره شدن را نداشته باشد.
تبصره - از آنجایی که بسته‌های حاوی پسماند، معمولاً حجم زیادی را اشغال می‌کنند، این بسته‌ها نباید پیش از تصفیه یا دفع فشرده شوند.
ماده 20- اعضا و اندام‌های قطع شده بدن و جنین مرده طبق احکام شرع جمع‌آوری و تفکیک می‌گردد.
ماده 21- پسماندهای تفکیک شده باید در ظروف و کیسه‌های مورد تأیید قرار داده شوند.
ماده 22- کلیه پسماندهای تیز و برنده باید در ظروف (Satety Box) جمع‌آوری و نگهداری شود که این ظروف باید دارای ویژگیهای زیر باشند:
الف- به آسانی سوراخ یا پاره نشوند.
ب- بتوان به آسانی درب آن را بست و مهروموم نمود.
پ- دهانه ظرف باید به اندازه‌ای باشد که بتوان پسماند را بدون اعمال فشار دست، در ظروف انداخت و خارج کردن آنها از ظرف ممکن نباشد.
ت- دیواره‌های ظرف نفوذناپذیر باشد و سیالات نتوانند از آن خارج شوند.
ث- پس از بستن درب، از عدم خروج مواد از آن اطمینان حاصل شود.
ج- حمل‌ونقل ظرف آسان و راحت باشد.
ماده 23- از کیسه‌های پلاستیکی برای جمع‌آوری و نگهداری پسماندهای تیز و برنده استفاده نشود.
ماده 24- دستگاه متراکم‌کننده و فشرده‌ساز و خردکننده نباید در مورد پسماندهای پزشکی استفاده شود مگر آنکه قبل از استفاده از دستگاه فوق و یا همزمان، ضدعفونی و یا بی‌خطرسازی پسماندها، انجام شده باشد. ظروف جمع‌آوری پسماندهای تیز و برنده نیز نباید به وسیله هیچ دستگاهی متراکم شوند.
ماده 25- کیسه‌های پلاستیکی حدقل باید دارای ویژگیهای زیر باشند:
الف- برای جمع‌آوری و نگهداری پسماندهای غیر از پسماندهای تیز و برنده استفاده شوند.
ب- بیش از دو سوم ظرفیت پر نشوند تا بتوان در آنها را به خوبی بست.
پ- با منگنه و یا روشهای سوراخ کننده دیگر بسته نشوند.
ماده 26- ظروف با دیواره‌های سخت حداقل باید دارای ویژگیهای زیر باشند:
الف- در برابر نشت، ضربه‌های معمولی و شکستگی و خوردگی مقاوم باشند.
ب- باید پس از هر بار استفاده بررسی و کنترل شود تا از تمیز بودن، سالم بودن و عدم نشت اطمینان حاصل شود.
پ- ظروف معیوب‌ نبایستی مورد استفاده مجدد قرار گیرند.
ماده 27- معایعات، محصولات خونی و سیالات بدن نباید در کیسه‌های پلاستیکی ریخته و حمل شوند مگر آنکه در ظروف یا کیسه‌های مخصوص باشند.
ماده 28- جنس ظروف نگهداری پسماند باید با روش تصفیه یا امحا سازگاری داشته باشد، همچنین ظروف پلاستیکی باید از پلاستیک‌های فاقد ترکیب‌های هالوژن ساخته شده باشند.
ماده 29- پسماندهای سیتوتوکسیک باید در ظروف محکم و غیرقابل نشت نگهداری شوند.
ماده 30- پسماندهای پزشکی باید پس از جمع‌آوری در ظروف و کیسه‌های تأیید شده برای نگهداری و حمل، در داخل سطل با رنگ‌های مشخص قرار داده شوند. این سطلها در صورتی‌که قابل استفاده مجدد باشند باید پس از هر بار خالی شدن، شسته و ضدعفونی شوند.
تبصره- جهت رفع آلودگی و گندزدایی از سطلها، از روشهای زیر استفاده می‌شود:
الف- شستشو با آب داغ حداقل 82 درجه سانتیگراد (180 درجه فاز نهایت) به مدت حداقل 15 ثانیه.
ب- گندزدایی با مواد شیمیایی زیر به مدت دست کم سه دقیقه:
1- محلول هیپوکلریت 500ppm کلر قابل دسترس.
2- محلو فنل 500ppm عامل فعال.
3- محلول ید 100ppm ید قابل دسترس.
4- محلول آمونیوم کواترنری 400ppm عامل فعال.
5- سایر مواد گندزدای دارای مجوز با طیف متوسط.
ماده 31- از سطوح شیب‌دار نباید برای انتقال و جابه‌جایی پسماندهای عفونی استفاده کرد.
ماده 32- مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مؤظف است با همکاری وزارت و سایر دستگاههای اجرایی حسب مورد، استانداردهای ماده (3) قانون و ماده (16) آیین‌نامه اجرایی قانون مدیریت پسماندها مربوط به پسماندهای پزشکی را ظرف سه ماه تهیه کند.
ماده 33- برچسب‌گذاری باید دارای ویژگیهای زیر باشد:
الف- هیچ کیسه محتوی پسماند نباید بدون داشتن برچسب و تعیین نوع محتوای کیسه از محل تولید خارج شود.
ب- کیسه‌ها یا ظروف حاوی پسماند باید برچسب‌گذاری شوند.
پ- برچسب‌ها با اندازه قابل خواندن باید بر روی ظرف یا کیسه چسبانده و یا به صورت چاپی درج شوند.
ت- برچسب در اثر تماس یا حمل، نباید به آسانی جدا یا پاک شود.
ث- برچسب باید از هر طرف قابل مشاهده باشد.
ج- نماد خطر مشخص‌کننده نوع پسماند باید به شکل مندرج در جدول شماره (2) پیوست شماره (3) که به مهر «پیوست تصویب نامه هیئت وزیران» تأیید شده است برای پسماند عفونی و پسماند رادیواکتیو و پسماند سیتوتوکسیک باشد.
ح- بر روی برچسب باید مشخصات زیر ذکر شود:
1- نام، نشانی و شماره تماس تولیدکننده.
2- نوع پسماند.
3- تاریخ تولید و جمع‌آوری.
4- تاریخ تحویل.
5- نوع ماده شیمیایی.
6- تاریخ بی‌خطرسازی.
ماده 34- مسئولان حمل‌ونقل پسماند، مؤظفند از تحویل گرفتن پسماندهای فاقد برچسب خودداری نمایند.
ماده 35- وقتی سه چهارم ظروف و کیسه‌های محتوی پسماند پزشکی ویژه، پر شد باید پس از بستن، آنها را جمع‌آوری نمود.
ماده 36- پسماندهای عفونی و عادی باید همه روزه (یا در صورت لزوم چند بار در روز) جمع‌آوری و به محل تعیین شده برای ذخیره موقت پسماند، حمل شوند.
ماده 37- باید جای کیسه‌ها و ظروف مصرف شده بلافاصله کیسه‌ها و ظروفی از همان نوع قرارداده شود.
ماده 38- سطل‌های زباله پس از خارج کردن کیسه پر شده پسماند، بلافاصله شستشو و گندزدایی شوند.

فصل ششم - نگهداری
ماده 39- نگهداری پسماندهای پزشکی باید جدا از سایر پسماندهای عادی انجام شود.
ماده 40- محل ذخیره و نگهداری موقت باید در داخل مرکز تولید زباله طراحی شود.
ماده 41- جایگاه نگهداری پسماند باید دارای شرایط زیر باشد:
الف- پسماندهای پزشکی باید در محل به دور از تأثیر عوامل جوی نگهداری شوند و وضعیت کلی بسته‌بندی یا ظرف آنها در برابر شرایط نامساعد آب و هوایی مثل باران، برف، گرما، تابش خورشید و نظایر آن محافظت شود.
ب- جایگاههای نگهداری پسماندها باید به‌گونه‌ای ساخته شوند که نسبت به رطوبت نفوذناپذیر بوده و قابلیت‌ نگهداری آسان با شرایط بهداشتی مناسب را فراهم آورد.
پ- جایگاه‌های نگهداری باید دور از محل خدمت کارکنان، آشپزخانه، سیستم تهویه و تبرید و محل رفت‌وآمد پرسنل، بیماران و مراجعان باشد.
ت- ورود و خروج حشرات، جوندگان، پرندگان و... به محل نگهداری پسماندها ممکن نباشد.
ث- محل نگهداری پسماند باید دارای تابلوی گویا و واضح باشد.
ج- محل نگهداری نباید امکان فساد، گندیدن با تجزیه زیستی پسماندها را فراهم کند.
چ- انبارداری این پسماندها نباید به شیوه‌ای باشد که ظروف یا کیسه‌ها پاره و محتویات آنها در محیط رها شود.
ح- امکان کنترل دما در انبار نگهداری و نیز نور کافی وجود داشته باشد.
خ- سیستم تهویه مناسب با کنترل خروجی وجود داشته باشد. سیستم تهویه آن کنترل شود و جریان‌ هوای طبیعی از آن به بخشهای مجاور وجود نداشته باشد.
د- امکان تمیز کردن و ضدعفونی محل و آلودگی‌ زدایی وجود داشته باشد.
ذ- فضای کافی در اختیار باشد تا از روی هم‌ریزی پسماند جلوگیری شود.
ر- دارای سقف محکم و سیستم فاضلاب مناسب باشد.
ز- دسترسی و حمل‌ونقل پسماند آسان باشد.
س- امکان‌ بارگیری با کامیون، وانت و سایر خودروهای باربری وجود داشته باشد.
ش- انبار دارای ایمنی مناسب باشد.
ص- محل بایستی مجهز به سیستم آب گرم و سرد و کف‌شوی باشد.
ض- چنانچه بی‌خطرسازی در محل اتاقک نگهداری تولید انجام می‌شود باید فضای کافی برای استقرار سیستم‌های مورد نظر در محل نگهداری پسماند فراهم باشد.
ماده 42- محل نگهداری برای واحد کوچک می‌تواند شامل سطلهای دارای سیستم حفاظتی واقع در این محل امن باشد.
ماده 43- بازدید از محل به منظور جلوگیری از نشت و با ایجاد عفونت توسط تولیدکننده صورت پذیرد.
ماده 45- در صورت عدم وجود سیستم سردکننده، زمان نگهداری موقت (فاصله زمانی بین تولید و تصفیه یا امحا) نباید از موارد زیر تجاوز کند:
الف- شرایط آب و هوایی معتدل: 72 ساعت در فصل سرد و 48 ساعت در فصل گرم.
ب- شرایط آب و هوایی گرم: 48 ساعت در فصل سرد و 24 ساعت در فصل گرم.
ماده 46- انواع پسماندهای پزشکی ویژه باید جدا از یکدیگر در محل نگهداری شوند و محل نگهداری هر نوع پسماند باید با علامت مشخصه تعیین شود. به‌خصوص پسماندهای عفونی، سیتوتوکسیک، شیمیایی، رادیواکتیو به هیچ‌وجه در تماس با یکدیگر قرار نگیرند.

فصل هفتم - حمل‌ونقل
ماده 47- حمل‌ونقل در واحد تولیدکننده پسماند باید به صورت زیر صورت پذیرد:
الف- حمل پسماند در درون مرکز تولید پسماند به صورتی طراحی گردد که با استفاده از چرخ دستی یا گاری برای بارگیری و تخلیه آسان پسماند، امکان‌پذیر باشد.
ب- فاقد لبه‌های تیز و برنده باشد، به‌گونه‌ای که کیسه‌ها یا ظروف را پاره نکند.
پ- شستشوی آن آسان باشد.
ت- وسایل هر روز نظافت و ضدعفونی شوند.
ث- از چرخ‌دستی پسماند برای حمل مواد دیگر استفاده نشود و نشت‌ناپذیر باشد.
ج- از سیستم پرتاب برای انتقال زباله به محل نگهداری استفاده نشود.
ماده 48- تعویض وسیله حمل‌ پسماند از انتهای بخش در بیمارستان برای انتقال به محل نگهداری موقت ضروری است.
ماده 49- در واحدهایی که حجم تولید پسماند کم است مانند مطب‌ها می‌توان از سطل‌ زباله قابل شستشو، غیر قابل‌نشت، مقاوم و مجهز به کیسه‌های مقاوم برای حمل زباله استفاده شود.
ماده 50- تولیدکننده پسماند می‌توان حمل پسماند به محل امحا را از طریق قرارداد به شرکتهای صالح واگذار کند، نظارت بر حسن انجام کار برعهده تولیدکننده منطبق با ماده (7) قانون مدیریت پسماندها خواهد بود.
ماده 51- جابه‌جایی، حمل‌ونقل و بارگیری بسته‌ها و ظروف باید به‌گونه‌ای صورت پذیرد که وضعیت بسته‌بندی و ظروف ثابت مانده و دچار نشت، پارگی، شکستگی و بیرون‌ریزی پسماند نشوند.
ماده 52- حمل‌ونقل فرامرزی پسماند، تابع قوانین و ضوابط کنوانسیون بازل است.
ماده 53- بارگیری باید با شرایط زیر صورت پذیرد:
الف- واحد امحاکننده، از دریافت پسماندهای فاقد بر چسب اکیداً خودداری نماید.
ب- کارگران باید در مراحل مختلف بارگیری و تخلیه مجهز به پوشش مناسب مطابق دستورالعمل ماده (5) قانون مدیریت پسماندها که توسط وزارت تدوین شده است باشند.
پ- کیسه‌ها و ظروف را می‌توان مستقیماً در خودرو قرار داد.
ماده 54- خودرو حمل‌کننده پسماند باید دارای ویژگیهای زیر باشد:
الف- کاملاً سرپوشیده باشد.
ب- قسمت بار نفوذناپذیر و نشت‌ناپذیر باشد.
پ- قسمت بار دو جداره بوده و دارای سیستم جمع‌آوری و نگهداری شیرابه باشد.
ت- قسمت بار دارای سیستم ایمنی، ضد حریق و ضد سرقت باشد.
ث- بر روی بدنه خودرو در دو سمت و در سمت عقب، نماد بین‌المللی نوع پسماند و نام شرکت حمل‌کننده و شماره مجوز خودرو درج شود.
ج- از خودرو حمل پسماند برای حمل مواد دیگر با پسماندهای عادی استفاده نشود.
چ- اندازه خودرو متناسب با حجم پسماند باشد.
ح- ارتفاع درونی خودرو حدود 2/2 متر باشد.
خ- اتاق راننده از قسمت بار مجزا باشد.
د- امکان نظافت و ضدعفونی کردن داشته باشد. کف‌پوش خودرو از جنس فرش یا موکت نباشد و حتی‌الامکان پوششی یکپارچه و بدون درز داشته باشد.
ذ- در حین حمل‌ونقل و در زمان عدم استفاده قسمت بار قفل شود.
ماده 55- خودروهایی که قسمت بارکش آنه قابل جدا شدن است، ارجح می‌باشند، به این ترتیب می‌توان قسمت بار را در واحد بارگیری قرار داد و یا از آن به عنوان انبار استفاده کرده و پس از پر شدن، آن را با یک بارکش خالی،‌ تعویض نمود.
ماده 56- در مواردی که زمان نگهداری یا حمل طولانی‌تر از زمانهای مندرج در ماده (46) است، باید از کامیونهای با سیستم سردکننده استفاده کرد.
ماده 57- از مسیرهای کم‌ترافیک و کم‌حادثه برای رساندن پسماند به محل امحا استفاده شود.
ماده 58- حمل‌ونقل پسماند پزشکی صرفاً توسط شرکتهای صلاحیت‌دار و براساس مجوز و فرمهایی صورت گیرد که توسط وزارت و سازمان صادر می‌شود و در صورت نیاز و درخواست باید به مسئولان نظارتی اعم از وزارت، سازمان و مأموران راهنمایی و رانندگی ارائه گردد.
تبصره- حمل‌وانتقال پسماند پزشکی توسط پست ممنوع است.
ماده 59- حمل پسماند، صرفاً به مقصد نهایی مشخص شده در مجوز و بدون اتلاف زمان صورت پذیرد.
ماده 60- جابجایی و حمل‌ونقل پسماندهای تفکیک شده پزشکی ویژه با پسماندهای عادی ممنوع است.

فصل هشتم - بی‌خطرسازی، تصفیه و امحا
ماده 61- انتخاب روش بی‌خطرسازی و امحای پسماندهای پزشکی ویژه بستگی به عوامل مختلفی از جمله نوع پسماند، کارایی روش ضدعفونی، ملاحظات زیست محیطی و بهداشتی، شرایط اقلیمی، شرایط جمعیتی، میزان پسماند و نظایر آن دارد.
ماده 62- هر تولیدکننده پسماند پزشکی ویژه می‌بایست یکی یا تلفیقی از روشهای بی‌خطر‌سازی، تصفیه و امحا را انتخاب و پس از تأیید وزارت به اجرا گذارد.
ماده 63- مکان استقرار سیستم مورد استفاده در خصوص سیستم‌های متمرکز باید از نظر فنی و خروجی آلاینده‌ها به تأیید سازمان برسد.
ماده 64- بی‌خطرسازی پسماندهای عفونی و تیز و برنده توسط مراکز عمده تولیدکننده پسماند پزشکی ویژه (مانند بیمارستانها) و در شهرهای متوسط و بزرگ باید در محل تولید انجام شود تا مخاطرات ناشی از حمل‌ونقل و هزینه‌های مربوطه به حداقل برسد. در شهرهای کوچک و روستاها و مراکز کوچک، پسماندها می‌توانند در سایت مرکزی بی‌خطر گردند.
ماده 65- سایر مراکز تولید پسماند پزشکی ویژه (اعم از درمانگاهها، مراکز بهداشت،‌آزمایشگاهها، مراکز تزریق، رادیولوژی‌ها، داندانپزشکی‌‌ها، فیزیوتراپی‌ها، مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی) می‌توانند در سایت‌های منطقه‌ای یا مرکزی، زباله تولیدی را بی‌خطر کنند و یا از امکانات بی‌خطرساز بیمارستانهای مجاور استفاده کنند.
ماده 66- تحویل پسماند به واحدهای مرکزی تصفیه یا دفع فاقد مجوز دریافت نمایند.
ماده 67- واحدهای متمرکز بی‌خطرساز پسماند باید از وزارت و سازمان مجوز دریافت کنند.
ماده 68- مطابق ماده (7) قانون مدیریت پسماندها پس از تبدیل پسماند پزشکی ویژه به عادی،‌سازوکار مدیریت آن همانند پسماند عادی صورت می‌‌گیرد.
ماده 69- هر روش تبدیل پسماند پزشکی ویژه به عادی باید دارای ویژگیهای زیر باشد:
الف- دستگاه باید قابلیت غیرفعال‌سازی میکروبی اسپورهای باکتری (Microbial inactivation efficacy) به میزان حداقل تا (6) کاهش لگاریتمی در پایه (10) را داشه باشد. (6log10)
ب- محصولات جانبی سمی یا خطرناک در حین بی‌خطرسازی تولید نگردد.
پ- خطر و احتمال انتقال بیماری و عفونت را حذف نماید.
ت- مستندات مربوط به انجام فرآیند و بررسی صحت عملکرد دستگاه وجود داشته باشد.
ث- خروجی هر روش بایستی برای انسان و محیط زیست بی‌خطر بوده و به‌راحتی و بدون انجام فرآیند دیگری قابل دفع باشد.
ج- از لحاظ ایمنی دارای شرایط مناسب باشد و در کلیه مراحل کار، ایمنی سیستم حفظ شود.
چ- مقرون به‌صرفه باشد.
ح- توسط جامعه قابل پذیرش باشد.
خ- از نظر بهداشتی و ایمنی برای کارکنان و کاربران و.... بی‌خطر باشد و یا حداقل خطر را ایجاد نکند.
د- در راستای عمل به تعهدات بین‌المللی کشور باشد.
ذ- کلیه روشهای مورد استفاده باید در قالب مدیریت پسماند به تأیید مراجع صالح برسد.
ر- در زمانهای اپیدمی و خاص وزارت معیار جدید و موقت متناسب با شرایط و حداقل تا (6) کاهش لگاریتمی در پایه (10) باکتریهای شاخص را اعلام می‌نماید.
ز- اعضا و اندامهای قطع شده بایستی مجزا جمع‌آوری و برای دفع به گورستان محل حمل شده و به روش خاص خود دفن شود.
تبصره- ضوابط و معیارهای روشهای عمده تصفیه در پیوست شماره (2) که به مهر «پیوست تصویب‌نامه هیئت وزیران» تأیید شده است خواهد بود.
ماده 70- نصب هرگونه زباله‌سوز اعم از متمرکز و غیر متمرکز در شهرها ممنوع است.
ماده 71- استقرار هرگونه سیستم تصفیه یا امحای مرکزی منوط به انجام مطالعات ارزیابی اثرات زیست‌محیطی خواهد بود.
ماده 72- با تغییر فناوری و روی‌ کارآمدن فناوریهای نو، واحدهای تولیدکننده مؤظف به بررسی کارآیی این فناوریها و در صورت تأیید، استفاده از آنها به جای روشهای قدیمی‌تر می‌باشند.
ماده 73- این ضوابط به عنوان ضوابط جایگزین هر نوع ضابطه قبلی در این خصوص تلقی شده و در صورت وجود موارد مشابه، این ضوابط معتبر و قابل اجرا است.

ممنوعیت استفاده از پلاستیک در چین

استفاده از کیسه های پلاستیکی در چین ممنوع شده است. چین قانون ممنوعیت استفاده از کیسه ها و جعبه های پلاستیکی را تنها برای کمک به حفظ محیط زیست به تصویب رسانده است.

کابینه این کشور مدعی شده این قانون باعث می شود نبرد این کشور برای بازیافت کیسه های پلاستیکی با تصویب این قانون به زودی به پایان برسد. در چین روزانه بیش از 3 میلیارد کیسه پلاستیکی مورد استفاده قرار می گیرد. این امر فشار زیادی را بر دوش دولت برای نابودی آنها به شیوه یی که کمترین ضرر را به محیط زیست بزند، گذاشته است. از تاریخ اول ژوئن تولید کیسه های فریزر و زباله متوقف خواهد شد. هم اکنون کلیه ذخایر کیسه های پلاستیکی سوپر مارکت ها برای نابودی در اختیار دولت قرار گرفته است. این امر باعث می شود مردم به جای خرید کیسه های جدید از کیسه های قدیمی خود استفاده کنند. یکی از دلایل دیگر ممنوعیت استفاده از کیسه های پلاستیکی در چین کیفیت پایین آنها است.

متاسفانه بی توجهی چینی ها به حفظ محیط زیست باعث شده کیسه های زباله در سطح شهر پخش شوند و چهره مناطقی که برای گردشگران جاذبه دارد را آلوده کرده و صحنه های بصری زشتی ایجاد کند. دولت در تلاش است هر طور شده مردم را مجبور به حفظ و نگهداری از محیط زیست خود کند. طرفداران محیط زیست به شدت از این اقدام دولت استقبال کرده اند. از دیگر اقدامات دولت در تلاش برای ایجاد محیطی سالم صورت دادن تمهیداتی برای کاهش آلودگی هوا در پکن و دیگر شهرهای مهم چین، جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی و مبارزه با آلودگی های ناشی از تولید محصولات کارخانه یی است. دولت متخلفان را به پرداخت جریمه و در مواردی به زندان محکوم خواهد کرد. پان یوان معاون وزیر محیط زیست چین می گوید؛ «برای مبارزه با آلودگی محیط زیست چاره یی جز دعوت از عموم مردم برای مشارکت در پروژه یی چنین بزرگ وجود ندارد. ما مجبور به وضع چنین قوانینی هستیم زیرا در غیر این صورت کلیه تلاش های ما با بن بست روبه رو خواهد شد. تعیین جریمه باعث می شود که مردم حواس خود را جمع کنند و به آلوده کردن محیط زیست نپردازند.»دفع زباله ها یکی از معضلات جدی دولت چین است. دولت به این دلیل که این زباله ها باعث آلودگی آب های زیرزمینی می شوند نمی تواند همه آنها را دفن کند. از طرفی سوزاندن آنها هم ممکن نیست بنابراین مردم در بسیاری از شهرهای چین در زباله غلت می زنند. در چین هر فرد سالانه حدود 264 کیلوگرم زباله تولید می کند. میزان زباله تولید شده در چین سالانه متجاوز از 100 میلیون تن است.

کاهش دمای اقیانوس با گرد و خاک

ایرنا؛ پژوهشگران امریکایی می گویند یک سوم کاهش دمای سطح اقیانوس اطلس شمالی بین سال های 2005 و 2006 ناشی از گرد و خاک «صحرای آفریقا» بوده است. ناسا اعلام کرد توفان های موسمی گرد و خاک، احتمالاً یکی از عوامل تغییر در فعالیت توفان های هاریکن بین این دو سال بوده است. دستگاهی که در ماهواره «ترا»ی ناسا نصب شده، در ماه نوامبر تصاویری را ثبت کرد که نشان می دهد گرد و خاک صحرای آفریقا چگونه از کرانه غربی این قاره به سمت اقیانوس و بر فراز جزایر قناری می وزد. در این گزارش آمده است دانشمندان آگاهند که گرمای ناشی از سطح اقیانوس محرک هاریکن است و منجر به وقوع توفان های بیشتر و قدرتمندتر می شود. در سال 2006 دمای سطح دریا در آتلانتیک شمالی نسبتاً خنک باقی ماند و آب های این منطقه تنها شاهد وقوع پنج توفان بود. در سال 2005 که سطح اقیانوس گرم تر بود، 15 هاریکن گزارش شد. به گفته دانشمندان ناسا «وجود گرد و خاک های صحرا بر فراز اقیانوس آتلانتیک مانع از رسیدن نور خورشید به سطح اقیانوس شده است.»

نقش سوسک ها در احیای جنگل ها

ایسنا؛ یک دانشمند کانادایی نشان داده است که سوسک پهن (سوسک کود) به احیای دوباره جنگل ها پس از حریق های خودبه خودی و گسترده کمک می کند. «تیلر کوب»، دانشمند کانادایی، یک منطقه شمالی در «آلبرتا» را که بخشی از آن در اثر حریق در تابستان سال 2001 از بین رفته بود، مورد مطالعه قرار داده است. وی با مطالعه و بررسی گونه خاصی از سوسک ها در میان درخت های سوخته و پوسیده توانست مشخص کند که فضولات این حشره نقش حیاتی و مهمی در پر کردن دوباره خاک از مواد مغذی که به رشد مجدد گیاهان کمک می کنند، ایفا می کند. وی می گوید که فضولات این سوسک ها به تغذیه سطح خاک جنگل با افزایش فعالیت میکروبی در خاک کمک می کند. این پروسه همچنین می تواند مشخص کند که چه نوع درختانی دوباره احیا می شوند. از این رو «کوب» توصیه می کند که عملیات بازیافت پس از آتش سوزی باید به تاخیر بیفتد تا این سوسک ها فرصت یابند چرخه زندگی شان را تکمیل کنند.