پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

جسد خود را تبدیل به درخت کنید

اتفاقی باور نکردنی! از این جسدها، درخت روییده است

از آوریل 2019 واشنگتن استفاده از کمپوست جسد انسان را به‌عنوان کود در ایالات‌متحده آمریکا قانونی اعلام کرد، در نتیجه‌ی وضع این قانون جدید قرار است در سال 2021 میلادی اولین مرکز تولید کود از جسد انسان در جهان در منطقه سودو شهر سیاتل آمریکا افتتاح شود. در لست سکند قصد داریم معرفی کوتاهی از این طرح جنجالی برای شما داشته باشم، پس با ما همراه باشید.

در سال 2021 برای اولین بار جسد انسان به عنوان کود استفاده میشود!

برنامه‌ریزی برای تأسیس این مرکز توسط شرکت طراحی به نام اولسان کاندینگ (Olson Kundig) با همکاری کاترینا اسپادِ (Katrina Spade) به‌عنوان مدیرعامل و بنیان‌گذار شرکت ریکامپوز (Recompose) انجام‌ شده است. طرح اولیه آن‌ها به‌تازگی منتشرشده است و به‌هیچ‌ عنوان شبیه به گورستان‌های عادی نیست.

در سال 2021 برای اولین بار جسد انسان به عنوان کود استفاده میشود!

فضایی که توسط این گروه طراحی‌ شده است، حدود 1700 مترمربع مساحت دارد و به‌صورت فضای باز طراحی شده است. این فضا قرار است به صورتی ساخته شود که سرتاسر آن را فضای سبز با قابلیت جابجایی بپوشاند.

در سال 2021 برای اولین بار جسد انسان به عنوان کود استفاده میشود!

این مرکز کمپوست جسد محفظه‌هایی شش‌ضلعی با ظرفیت قرار دادن 75 جسد انسان را دارا است که اجساد پس از قرارگیری در این محفظه‌ها تا زمان تجزیه شدن نگهداری می‌شوند. محفظه‌ها در کنار هم‌ شکلی شبیه به محل لانه زنبور عسل را شبیه‌سازی می‌کنند و در قسمت وسط نیز مکانی برای برگزاری مراسم پیش‌بینی‌شده است.

در سال 2021 برای اولین بار جسد انسان به عنوان کود استفاده میشود!

اعتقاد بر این است که تولید کود انسانی نسبت به روش‌های سنتی دفن جسد سازگاری بسیار بیشتری با محیط‌ زیست دارد. این روش فعلاً در انتظار ثبت اختراع است و داخل محفظه توسط خورده چوب، یونجه یا نی پر می‌شود. همچنین برای تجزیه بهتر جسد، دما و رطوبت داخل محفظه نیز کنترل می‌شود. درنهایت فقط 30 روز به طول می‌انجامد که بدن در اثر فعالیت میکروبی تجزیه شود. انرژی مورد نیاز برای تجزیه در این روش یک‌ هشتم روش خاکستر کردن است.

در سال 2021 برای اولین بار جسد انسان به عنوان کود استفاده میشود!

پس از تکمیل فرایند کمپوست و کود سازی از جسد انسان، عزاداران می‌توانند این کود و خاک را برای خود نگه‌ دارند و در قسمتی از خاک نزدیک منزل خود استفاده کنند و یا شرکت ریکامپوز با اجازه آن‌ها از کود تولیدی در جنگل‌های جنوب واشنگتن استفاده می‌کند. آیا شما با این طرح موافق هستید؟

در سال 2021 برای اولین بار جسد انسان به عنوان کود استفاده میشود!

در سال 2021 برای اولین بار جسد انسان به عنوان کود استفاده میشود!

در سال 2021 برای اولین بار جسد انسان به عنوان کود استفاده میشود!

منبع: matadornetwork.com

تولید روزانه 80 تن پسماند پزشکی در تهران


سیناپرس: بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی بیش از 40 درصد پسماندهای بیمارستانی عفونی هستند و سالانه 6 میلیون نفر در جهان به دلیل نبود مدیریت صحیح این پسماندها جان خود را از دست می دهند.

همچنین بر اساس برآوردی که انجام شده روزانه حدود ۴۵۰ تن پسماند پزشکی در کشور و 80 تن زباله بیمارستانی در تهران تولید می شود که ۲۵ درصد آن زباله های عفونی است که در زمینه ضدعفونی، جمع آوری و دفع آنها مشکلات بسیاری وجود دارد. هنوز تعدادی از بیمارستان ها و اکثر درمانگاه ها در کشور فاقد سیستم ضدعفونی کردن و نیز امحاء زباله های عفونی هستند. شهرداری‌های هم فاقد زیر ساخت ها و تجهیزات لازم برای جمع آوری و دفع زباله های بیمارستانی و عفونی هستند و با توجه به نبود اعتبارات مورد نیاز وزارتخانه های بهداشت و کشور هر یک مسوولیت را  به دیگری محول می کنند و سازمان حفاظت محیط زیست هم تنها وظیفه نظارت را برای خود قائل است.

این در حالی است که اگر این پسماندها به‌ درستی جداسازی و امحا نشوند، خطرآفرین خواهند بود و عواقب بدی به دنبال خواهند داشت زیرا بخشی از پسماندهای بیمارستانی عفونی و بخش دیگر نیز پسماندهای تیز و برنده هستند که باید از یکدیگر تفکیک شوند.

هم اکنون آراد کوه(درست بیخ گوش شهر تهران) محل دفع پسماندهای پزشکی است؛ محلی که همه بیمارستان ها زباله های عادی و عفونی شان را مخلوط آنجا دفن می‌کنند. محلی که در آن به وفور سرنگ، آمپول، چاله پر از خون‌آبه، بخش هایی از بدن انسان، لباس خونی و تجهیزات اتاق عمل، باند عفونی، داروهای شیمیایی، کیسه های خونی و .... یافت می شود. محلی که عفونت بیداد می کند و راه یابی شیرابه های آن به آب های زیر زمینی می تواند خطرات بیشماری به بار بیاورد.

چندی پیش عیسی کلانتری، رییس سازمان محیط زیست کشور وضعیت دفع پسماندهای صنعتی، بیمارستانی و عادی را به ویژه در تهران قابل قبول ندانست و گفت: دولت بودجه 1.3 میلیارد دلاری برای پسماندهای بیمارستانی، صنعتی و عادی برای امسال تخصیص داده بود که مجلس شورای اسلامی آن را تصویب نکرد.

وی اظهار داشت: هم اکنون قرار است وزارت کشور هزار میلیارد تومان برای رسیدگی به وضعیت پسماندهای صنعتی، بیمارستانی و عادی کلانشهرها و شهرهای شمالی بدهد که این مبلغ در واقع نوعی نسیه است.

تفکیک زباله‌های ویژه پزشکی و عادی در بیمارستان الزامی است

محسن فرهادی، معاون فنی بهداشت محیط مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، تفکیک زباله های ویژه پزشکی و عادی در بیمارستان ها را الزامی دانست و گفت: براساس قانون، بی خطرسازی پسماندهای ویژه پزشکی خارج از بیمارستان ممنوع است.

وی افزود: بیمارستان ها، مراکز جراحی محدود، آزمایشگاه ها و مطب ها تولید کننده پسماندهای ویژه پزشکی هستند و بیمارستان ها باید دستگاه بی خطرکن داشته باشند.

وی با بیان اینکه به طور کلی سه شکل از پسماند بیمارستانی داریم، گفت: یکی پسماندهای ویژه پزشکی که به دلیل نبود امکانات لازم بی‌خطرسازی نمی‌شوند. در صورت وجود چنین پسماندهایی بیمارستان تخلف کرده است. نوع دوم پسماندهای ویژه پزشکی هستند که بی‌خطر می‌شوند و نوع سوم پسماندهای عادی هستند که توسط بیمارستان‌ها تولید می‌شوند.

وی اظهار داشت: حدود 93.8 درصد بیمارستان های کشور دستگاه های بی خطرساز دارند که طی آن به روش اتوکلاو، بار میکروبی به حدی کاهش پیدا می کند که کاملا استریلیزه می شود و بار میکروبی بیماری زا در پسماندهای عفونی از بین می‌رود و این روش نیز توسط سازمان جهانی بهداشت مورد تایید قرار گرفته است.

فرهادی خاطرنشان کرد: در بیشتر بیمارستان های کشور تفکیک اصولی انجام می شود، اما در تهران هنگام انتقال آنها در خارج از بیمارستان، مجددا این پسماندها با هم یکی می شود. درخواست ما از شهرداری تهران این است که وسایل نقلیه و مکان مجزایی را برای پسماندهای بیمارستانی قرار دهد؛ زیرا تا زمانی که زباله های عادی با پسماندهای ویژه پزشکی تلفیق نشده اند، به عنوان زباله های عادی تلقی می شوند و اگر با هم تلفیق شوند دیگر مجاز به تفکیک آنها نیستیم.

فرهادی تاکید کرد: ما از شهرداری دو ماشین می‌خواهیم؛ یکی برای زباله‌های عادی و بی‌خطر شده و یکی هم برای زباله‌هایی که بی‌خطر نشده‌اند. اگر قرار باشد شهرداری پسماندهای بی خطر نشده را حمل کند باید از ماشین‌های مخصوص برای این کار استفاده کند و تعرفه حمل پسماندهای بی‌خطرسازی نشده را هم دریافت کند.  ما نیز به عنوان دستگاه نظارتی با آن بیمارستان‌ها برخورد خواهیم کرد.

معاون فنی بهداشت محیط مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت تاکید کرد: به سازمان مدیریت پسماند اعلام کردیم که اگر بیمارستانی زباله‌هایش را بی‌خطرسازی نکرده یا دستگاهی برای این منظور تهیه نمی‌کند و کار را مطابق قانون انجام نمی‌دهد یا تخلف می‌کند، نام آن مرکز را به ما اعلام کنند. باید توجه کرد که شیوه‌نامه‌ای بین وزارت بهداشت به عنوان ناظر و سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان ناظر عالی که قانون تعیین کرده است، در این باره در حال تدوین است.

وی افزود: ضمنا باید به سازمان مدیریت پسماند اعلام کنند که چه بیمارستانی پسماند خطرناک دارد و تحت چه تدابیری باید انتقال پسماندهایش انجام شود و تعرفه مربوطه شهرداری از آنها دریافت شود. بر این اساس به نوعی هر بیمارستان دارای پروتکل خاص خود می‌شود.

وی با بیان اینکه عمده مشکل ما در این حوزه در درمانگاه‌ها، مراکز جراحی محدود و کلینیک‌های شهر تهران است، گفت: چراکه پسماند این مراکز نیز با هم متفاوت است و باید از یکدیگر تفکیک شوند. در شهر تهران بالغ بر ۹۰۰۰ تا ۱۲ هزار واحد مطبی داریم که از سازمان نظام پزشکی پروانه فعالیت دریافت کردند و توصیه ما این است که سازمان مدیریت پسماند فکری به حال این وضعیت کند. در این زمینه سازمان نظام پزشکی نیز به عنوان متولی جامعه پزشکی باید اعضای خود را نسبت به تفکیک زباله‌ها و پسماندهایشان از مبداء ترغیب کند

منبع: https://sinapress.ir/news/83101

ساخت مشعل پلاسمایی برای امحای زباله توسط محققان ایرانی


محققان پارک فناوری‌ پردیس موفق به طراحی و ساخت مشعل‌های پلاسمایی برای امحای زباله‌های پالایشگاه‌ها شدند.

سرویس جامعه -

با استفاده از این مشعل امکان تولید انرژی از زباله به روش پلاسمایی، امحای پسماندهای شیمیایی، خطرناک و بیمارستانی، تحقیقات در راستای تولید برق به روش MHD و لایه‌نشانی توسط پلاسما اسپری فراهم می‌شود.

به گزارش تجارت‌نیوز، این محصول قابل کاربرد در شهرداری‌ها، بیمارستان‌ها، شرکت‌های داروساز، سازمان انرژی اتمی و صنایع آلاینده مانند ذوب آهن است.

قابلیت تولید پلاسمای گرم با دمای بین ۳ هزار تا ۲۰ هزار درجه سلسیوس، حداکثر توان ۸۰ کیلووات، عمر الکترود ۱۵۰ ساعت بصورت مداوم و قابلیت تولید پلاسمای هوا- آرگون- نیتروژن از قابلیت‌های این دستگاه است.

پکیج امحای پسماندهای شیمیایی و بیمارستانی (ویژه) با استفاده از تکنولوژی مشعل‌های پلاسمایی می‌تواند با از بین بردن خطرات ناشی از این پسماندها، یکی از نیازهای استراتژیک کشور را برطرف کند و تاثیر قابل ملاحظه‌ای در حفاظت از محیط زیست کشور داشته باشد.

این مشعل پلاسمایی توسط محققان یک شرکت دانش‌بنیان در پارک‌فناوری‌پردیس به نتیجه رسیده است.

منبع: مهر

روشهای جدید برای احیای نقره از فیلم‌های عکاسی باطله

روشهای جدید برای احیای نقره از فیلم‌های عکاسی باطله با NaOH

چکیده: روشی‌ ساده، جدید، سریع، ارزان و بدون آلودگی توسعه یافت تا نقره را از فیلم‌های عکاسی اشعه‌ی X باطله‌ با کمک NaOh احیا کند. این روش چند مزیت دارد زیرا نیاز به مراحل سوزاندن، اکسیدکردن، الکترولیز و تصفیه کردن را از بین می‌برد. علاوه بر این همه‌ی آزمایش‌ها در یک ارلن انجام شدند( بر خلاف دیگر تکنیک‌ها). شرایط احیای نقره بهینه‌سازی شدند و نقره‌ای با سطح خلوص%99 بدست آمد. ناخالصی‌های فلزی
(
Pb, Ni, Mn, Mg, Fe, Cu, Cr, Co, Cd, Al وSn) نقره‌ی احیاء شده هم با استفاده از روش ICP-Ms تعیین شدند. نتایج بدست آمده با نتایج مطرح شده در متون برای نقره خلوص بالا با استفاده از همین روش، مقایسه شدند.

مقدمه

نقره که یکی از فلزات قیمتی و مهم است در مقادیر زیاد برای بسیاری از اهداف لازم است، به خصوص از صنعت عکاسی، گزارش شده است که %25 از نقره‌ی مورد نیاز جهان از طریق بازیافت حاصل می‌شود که%75 از این مقدار هم از پسماندهای عکاسی است. به همین دلیل روش‌های بکار رفته برای احیای نقره از پسماندهای عکاسی، در کاهش هزینه و زمان مهم‌اند و تأثیر مثبتی روی آلودگی زیست محیطی دارند. فیلم عکاسی اشعه‌ی X باطله بر خلاف دیگر فیلم‌ها حاوی مقدار بیشتری نقره است که حساسیتش را نسبت به اشعه‌های انتقال یافته افزایش دهند و حتی پس از ظاهر کردن  و فرآیند تثبیت هم %2-5/1 نقره( از نظر وزنی) در امولسیون روی پایه‌های پلی‌استر فیلم‌ باقی می‌ماند. این فیلم‌های باطله منبع خوبی از نقره هستند که برای اهداف مختلفی شامل مواد حساس به نور استفاده می‌شود. در طی دوره‌ای طولانی مطالعات مختلفی انجام شد که نقره را این فیلم‌های باطله احیاء کنند و اغلب آن‌ها به ثبت رسیده‌اند. روش‌های احیای نقره از فیلم‌های باطله را می‌توان به صورت زیر گروه‌بندی کرد: (R) سوزاندن مستقیم فیلم؛ (b) اکسیداسیون نقره فلزی پس از الکترولیز و (C) فواره کردن لایه‌ی نقره- ژلاتین با استفاده از محلول‌های مختلف. روش‌های دوم و سوم نسبت به روش اول، بطور گسترده‌ی برای احیای نقره استفاده می‌شوند. در کل، روش‌های گزارش شده برای احیای نقره از فیلم‌ها شامل دو مرحله است؛ اول: جداسازی نقره از پایه‌‌ی فیلم و دومی: احیای نقره با گداختن یا الکترولیز. مرحله‌ی اول معمولاً فروشویی است که می‌تواند هم شیمیایی و هم میکروبیولوژیکی باشد. جدول1، روش‌های موجود احیای نقره از فیلم‌های عکاسی را نشان می‌دهد. استفاده از روش‌های شیمیایی با شناساگرهایی چون سیانید سدیم، اسیدنیتریک یا ترکیبات ارگانیک باعث مشکلات زیست محیطی می‌شوند. می‌توان از میکروارگانیسم‌ها هم استفاده کرد اما این فرآیند آهسته است. از سوی دیگر همه‌ی روش‌های موجود وقت گیرند. زیرا شامل دو مرحله‌ی مجزا هستند. این مقاله، روشی جدید برای احیای نقره با خلوص بالا از فیلم‌های باطله‌ی اشعه‌ی X را گزارش می‌کند که با استفاده از هیدروکسید سدیم انجام می‌شود. این روش بر مبنای ادغام مرحله‌ی مشخص‌سازی با مرحله‌ی احیای فرآیند احیای نقره بدون الکترولیز یا گداختن است.

جدول1- روش‌های احیای نقره از فیلم‌های باطل اشعه‌ی X

Ref. No

روش‌ احیاء با خالص‌سازی

دمای عملکرد

شناساگر مورد استفاده

روش

 

 

 

 

A-Chemical

3

electrolysis

room temp.

1

4

electrolysis

Nr

2

5-6

electrolysis

room temp.

3

7

electrolysis

35-40

4

8

الکترولیز در حضور سیانید

دمای اتاق

Room temp

5

9

گداختن

60-100

6

10

گداختن

90-95

Urea nitrate(15-20%)

7

11

nr

60-95

NaOh+high shear

8

12

nr

80

KOH(saturated)+KCl

9

13

گداختن

97

10

14

گداختن

Boiling solution

NaOH (in ethanol)

11

15

گداختن

70-80

NaOH or KOH+Na dinaphtyl methane sulfonate(5g/L)

12

16

electrolysis

nr

Hot water

13

 

 

 

 

B-Microbiological

17

گداختن

45

Pseudomonas B132

1

18

گداختن

15-70

Streptomyces rimosus oxytracycline

2

19-21

گداختن

40,50-60,85

Gelatin-decomposing microorganisms

3

nr: ثبت نشده است.

آزمایش

همه‌ی مواد شیمیایی و شناساگرها از درجه‌ی آنالیزی هستند. در کل مطالعه از آب مقطر استفاده شد. در طول تعیین ناخالصی‌های فلزی از آب سه بار تقطیر شده استفاده شد. محلول‌های NaOH (M5/2-5/0) و محلول استاندارد NaCl(M1000/0) تهیه شدند. فیلم‌های اشعه‌ی Xتوسط بخش‌ رادیوگرافی بیمارستان آموزشی اِگ ازمیر ترکیه تهیه شدند. از یک هیتر و همزن مغناطیسی چیلترن31HS استفاده شد. از یک پتانسیل‌سنج/N60 Tacussel TS با یک الکترود AgCl/Ag و الکترود کالومل اشباع شده و متصل شده به یک پل نمکی KNO3( اشباع شده) استفاده شد که خلوص نقره‌ی احیاء شده مشخص شود. اندک ناخالصی‌های فلزی هم در لابراتوار مؤسسه‌ی بهداشت ناحیه‌ای ترکیه و به وسیله‌ی یک اسپکترومترICP-MS 4500 HP تعیین شدند. عکس‌های نقره‌ی احیاء شده به وسیله‌ی دوربین کانن 500 گرفته شدند.

روش احیای نقره

فیلم‌های اشعه‌ی X استفاده شده، با آب مقطر شسته شدند و با پنبه‌ی غیرباردار شده به وسیله‌ی اتانول خشک شدند و سپس از خشک شدن در دمای فر به مدت 30 دقیقه؛ به قطعات  خرد شدند. هر کدام از فیلم‌ها وزن شده و به صورت سری در یک بشر حاویMl80 محلولNaOhM5/1-5/1 در دمای  در یک ظرف آب همزده شدند تا زمانیکه لایه‌ی نقره- ژلاتین کاملاً مشخص شد. محلول حاصل که حاوی نقره فلزی سیاه کلوئیدی بود، در دمای در یک ظرف آب شدیداً هم زده شد تا وقتی که دانه های درشت نقره مشاهده شدند. این محلول براحتی ریخته شد و باقیمانده هم با آب مقطر شسته شد، خشک شد و وزن شد. با یک اندیکاتور فنول فتالئین میزان قلیایی بودن آب شستشوی مورد نظر اندازه‌گیری شد. خلوص نقره‌ی احیاء شده به وسیله‌ی تیتراسیون پتانسیل سنجی با یک محلول استانداردNaCl با استفاده از Ag/AgCl و یک الکترود کالومل اشباع شده به عنوان الکترود اندیکاتور و الکترود مرجع( به ترتیب)، تعیین شد.

تعیین اندک ناخالصی‌های فلزی در نقره‌ی احیاء شده

- پاک‌سازی نمونه

نقره‌ی احیاء شده به یک بشرMl PTFE100 انتقال یافت و سپسMl5/2 از HNO3 M1/0 سرد به آن افزوده شد و به مدت 10 دقیقه آنرا تکان دادند. سپس با آب مقطر کاملاً شستشو شد. بعد از آن خشک شده و در یک دسیکاتور نگهداری شد.

- پیش‌فرآوری نمونه

نقره‌ی پاک شده وزن شد و Ml3 از آب سه بار مقطر شده و Ml3 از اسیدنیتریک غلیظ در یک بشرPTFE به آن افزوده شدند. نمونه را در دماهای زیر نقطه‌ی جوش گرم کردند و سپس بتدریج Ml4 از HCl M3/2 افزوده شد که رسوبی ظریف از کلرید نقره شکل بگیرد. پس از افزودنMl2 از HCl غلیظ و حدود20 ساعت تحریک؛ محلول با یک بوته‌ی G4 در خلاء فیلتر شد. محلول فیلتر شده که Ml25 از آب سه بار تقطیر شده در یک فلاسک کالیبرگیری شده تهیه شد و سپس اندک فلزات باقیمانده هم با روش ICP-Ms تعیین شدند.

نتایج و بحث و بررسی

دامنه‌ی دمایی احیای نقره برای لایه‌ی نقره- ژلاتین از فیلم‌های استفاده شده،  بود(شکل1). مشاهده کردیم که نقره‌ی فلزی متمایل به سیاه در فرم کلوئیدی در محلول NaOH به نقره فلزی روشن و درشت‌دانه تبدیل شد، این مسئله به دلائل تأثیرات گرمادهی و همزدن به خصوص در دمای بالا بود. خاطر نشان می‌شود که تعداد ذرات نقره در محلول مهم است و اینکه 35-30 فیلم( فیلم محلولMl NaOH ) در Ml80 از محلول M NaOH 5/1-0/1 قرار گرفتند که نقره‌ی فلزی روشن و درشت‌دانه بدست آید. میانگین محتوای نقره‌ی فیلم‌های باطله‌ی اشعه‌یX، 38/0 بود. این نتیجه با نتایج 37/0 گزارش شده از روش آنزیمی قبلی ما تائید می‌شود. میانگین بازده روش طبق محتوای نقره بر مبنای یافتن 38/0؛ %66 بود. تنوع بازده‌ها در غلظت‌های مختلفNaOH به تفاوت‌های محتوای نقره‌ی فیلم‌های باطله نسبت داده شد.

 

جدول2، نتایج و مشاهدات غلظت‌های مختلف محلول‌های NaOH را برای احیای نقره‌ی فلزی از پایه‌ی فیلم و دلمه‌شدگی نشان می‌دهد. خلوص نقره‌ای احیای شده برای همه‌ی غلظت‌های محلول‌های NaOH؛ با استفاده از میانگین5 اندازه‌گیری پتانسیل سنجی؛  بود. با این حال، نقره‌ی فلزی بسیار روشن و درشت دانه برای محلول‌های0/1 و M NaOH5/1 ثبت شد. در حالیکه برای غلظت‌های دیگر، ذرات سیاه و تا حدودی ریز و روشن مشاهده شدند. دلمه شدن ذرات نقره‌ی فلزی کلوئیدی را می‌توان با مکانیسم‌هایی چون دلمه شدن رسوب‌ها شرح داد. ذرات باقیمانده در محلول‌ به دلیل یک بار ذره‌ای دائمی؛ معلق هستند که باعث دفع الکتروستاتیک متقابل ذرات می‌شود. این ذرات بدلیل بر یابد جذب یون‌ها در محلول احاطه کننده، باردار می‌شوند. این ذرات دارای پتانسیل زتا هستند که شاخصی از پایداری پتانسیل سیستم کلوئیدی می‌دهد. ذرات دارای یک پتانسیل زتای MV  مثبت یا منفی بطور نرمال ثابت در نظر گرفته می‌شود. از سوی دیگر، مهم‌ترین فاکتورهای تأثیرگذار بر پتانسیل زتا عبارتند از: pH، قدرت یونی و غلظت هر افزودنی مانند سورفکتانت‌ها. پتانسیل زتای محلول‌های کلوئیدی نقره در مدیوم قلیایی منفی و مقدارش حدوداً MV50- است. فاکتورهای تأثیرگذار بر پتانسیل زتای ذرات نقره در محلولNaOH حاوی محصولات هیدرولیز ژلاتین را می‌توان از اطلاعات بالا اثبات کرد. ما در طول فرآیند احیای نقره و پس از آن، هیچ تفاوت pH مهمی را شناسایی نکردیم. از سوی دیگر، ژلاتین در طول هیدرولیزش با NaOH؛ آمینواسیدها را تولید می‌کند. پس، می‌توان فرض کرد که NaOH اضافی، آمینواسیدها یا ژلاتین هیدرولیز نشده‌ی باقیمانده می‌توانند فاکتورهای مؤثری روی پتانسیل‌ زتای ذرات نقره باشند. محلول‌های حاوی یون‌های ( در این موردNaOH) را الکترولیت‌های بی‌طرف می‌نامند زیرا می‌توانند لایه‌ی دوبل الکترولیکی را متراکم کنند و باعث تغییر پتانسیل زتا به سوی مقادیر مثبت شوند( تراکم دوبل لایه). علاوه بر این، محصولات هیدرولیز ژلاتین مانند آمینواسیدها می‌توانند بر جذب روی سطح کلوئیدی همانند جمع‌آوری کننده‌ها عمل کنند و این مسئله، بار منفی کلوئید نقره را خنثی می‌کند و به یک بار خالص نزدیک صفر منجر می‌شود( خنثی‌سازی بار). از این دیدگاه‌ها خاطر نشان می‌سازیم که پتانسیل زتای ذرات نقره از طریق تأثیرات NaOH اضافی و محصولات هیدرولیز ژلاتین در طول گرمادهی با هم‌زدن شدید در ؛ به بار نقطه‌ی صفر نزدیک‌تر می‌شود. علاوه بر این، خودفرآوری گرمایی روشی مؤثر برای دگرگونی محصول است. این مسئله باعث دلمه شدن ذرات نقره در همه‌ی غلظت‌هایNaOH می‌شود. جدول3، ناخالصی‌های فلزی نقره‌ی احیاء شده را در مقایسه‌‌ای با نقره‌ی دارای خلوص بالا در متون؛ نشان می‌دهد. طبق داده‌های جدول3، نقره‌ی احیاء شده با استفاده از روش NaOH نسبت به FS14 و نقره‌ی احیاء شده با روش آنزیمی؛ ناخالصی‌های فلزی کمتری دارد. از سوی دیگر، نقره‌ی احیاء شده را می‌توان به عنوان نقره‌ی دارای خلوص بالا و حاوی نقره‌ی درجه9 5 همانند9465EM(حداقل) شرح داد. مقادیر مس، منیزیم، سرب، منگنز و کادمیم همراه با نقره‌ی احیاء شده از مقادیر این فلزات در 9343EM کمتر هستند. در حالیکه مقادیر آلومینیوم و قلع مشابه‌اند.

جدول2- مشاهدات و خلوص نقره‌ای احیاء شده به وسیله‌ی آشکار ساختن 30 فیلم در غلظت‌های مختلف محلول‌های NaOH

مشاهدات

محصول%

خلوص%

W3(g)

W2(g)

W1(g)

C(mol/L)

زمانه دلمه شدنh3 ذرات ریز تا حدودی روشن و سیاه

57

04/99

0990/0

1000/0

1046/0

5/0

زمان دلمه شدنh3 ذرات درشت و بسیار روشن

69

12/99

0992/0

1001/0

1252/0

0/1

دلمه شدن5/1 ساعت ذرات بسیار روشن درشت دانه

65

12/99

10001/0

1009/0

1178/0

5/1

زمان دلمه شدن5/1 ساعت ذرات ریز تا حدودی روشن و سیاه

61

01/99

1002/0

1012/0

1115/0

0/2

زمان دلمه شدن5/1 ساعت ذرات ریز تا حدودی سیاه و روشن

76

31/99

1013/0

1020/0

1381/0

5/2

W1: وزن کلی نقره احیاء شده ؛ W2: نقره‌ی وزن شده برای آنالیز پتانسیل سنجی؛ W3: نتایج آنالیز پتانسیل سنجی

جدول3- نتایج(Mg/g) برای ناخالصی‌های اندک در نقره‌ی احیاء شده در مقایسه با برخی نتایج نقره‌ی دانه‌ی خلوص بالا در متون دیگر

FS 14

EM9343

EM9465

نقره‌ی احیاء شده به وسیله‌ی روش آتریس

نقره‌ی احیاء شده با استفاده از روش پیشنهادی

عنصر

6/47

26/0

85/1

01/20

3/2

Fe

8/61

078/0

132/0

714/1

047/0

Cu

-

0640/0

087/0

033/0

011/0

Mg

-

-

-

671/0

499/0

Cr

8/33

011/0

597/0

010/0

001/0<

Pb

-

024/0

082/0

620/4

024/0

Al

-

007/0

011/0

021/0

003/0

Mn

-

-

0024/0

89/20

16/1

Co

9/53

007/0

011/0

962/9

362/0

Ni

0/44

039/0

006/0

021/0

044/0

Sn

-

012/0

018/0

001/0<

001/0<

Cd

9465EM: نقره‌ی دارای خلوص بالا و حاوی نقره‌ی درجه9 َ5 ؛ 9343EM: نقره‌ی دارای خلوص بالا و حاوی نقره‌ی درجه9 َ6

در خاتمه، با استفاده از محلول NaOH در مراحل مشخص کردن و احیای بدون هرگونه جداسازی یا تصفیه؛ نقره با موفقیت احیا شد. نقره‌ی فلزی در فرم کلوئیدی که نمی‌شد در ابتدا در محلول NaOH فیلتر کرد، در فرم یک نقره‌ی فلزی روشن و درشت‌دانه با سطح خلوص ( برای سطح اطمینان%95؛ N=O) بدست آمد. نقره‌ی مشخص شده روی یک همزن گرم شد و می‌توان با ریختن محلول براحتی آنرا جدا کرد. این کار برخی از مراحل وقت‌گیر مانند فیلتراسیون، سانتریفیوژ، گداختن یا الکترولیز را حذف می‌کند. مزیت دیگر اینست که همه‌ی مراحل احیاء در یک ظرف و محلولNaOH انجام شدند. خلوص نقره‌ی احیاء شده بسیار بالا بود؛ 9"6 یا 9"5 و ناخالصی‌های اندکی داشت. این روش را می‌توان برای انواع شرایط آزمایشگاهی بکار برد( ساده است)؛ نسبت به روش‌های دیگر مراحل کمتری دارد(سریع است)؛ به دماهای بالای   نیاز ندارند پس انرژی کمی مصرف می‌کند و بدون ضرر است زیرا فاقد مراحل سوزاندن، گداختن و الکترولیز است(ارزان و بدون آلودگی).

منبع :http://zarasvandnia.persianblog.ir/post/8/

 

ضوابط و روش های مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی ...

- اهداف
ماده 1- اجرای این ضوابط در جهت دستیابی به اهداف زیر است:
الف - حفظ سلامت عمومی و محیط زیست در مقابل اثرات نامطلوب پسماندهای پزشکی
ب- اطمینان از مدیریت اجرایی مناسب و ضابطه مند پسماندهای پزشکی
پ- ایجاد رویه یی مناسب و ضابطه مند برای تولید، حمل، نگهداری، تصفیه، امحا و دفع پسماندهای پزشکی.


- تعاریف

ماده 2- عبارات و اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند.

الف- قانون مدیریت پسماندها: منظور قانون مدیریت پسماندها - مصوب 1383 - است.
ب- سازمان: سازمان حفاظت محیط زیست
پ- وزارت: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
ت- پسماندهای پزشکی ویژه: به کلیه پسماندهای عفونی و زیان آور ناشی از بیمارستان ها، مراکز بهداشتی، درمانی، آزمایشگاه های تشخیص طبی و سایر مراکز مشابه که به دلیل بالابودن حداقل یکی از خواص خطرناک از قبیل سمیت، بیماری زایی، قابلیت انفجار یا اشتعال، خورندگی و مشابه آن که به مراقبت ویژه (مدیریت خاص) نیاز دارند، گفته می شود.
ث- چهار دسته اصلی پسماند پزشکی: 1- پسماند عفونی 2- پسماند تیز و برنده 3- پسماند شیمیایی و دارویی 4- پسماند عادی.
ج- بی خطرسازی: اقداماتی که ویژگی خطرناک بودن پسماند پزشکی را رفع کند.
چ- سایر تعاریف مندرج در این ضوابط همان تعاریف قانون و آیین نامه اجرایی مدیریت پسماندها خواهد بود.

- حدود و اختیارات
ماده 3- وزارت، مسوول نظارت بر اجرای ضوابط و روش های مصوب است.
ماده 4- اجرای ضوابط و روش های مصوب برای کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که پسماندهای پزشکی را در هر شکلی تولید، تفکیک، جداسازی، جمع آوری، دریافت، ذخیره، حمل، تصفیه، دفع یا مدیریت می نمایند الزامی است.
ماده 5- مدیریت های اجرایی پسماند موظفند براساس معیارها و ضوابط وزارت ترتیبی اتخاذ کنند تا سلامت، بهداشت و ایمنی عوامل اجرایی تحت نظارت آنها تامین و تضمین شود.
ماده 6- تولیدکنندگان پسماند موظفند در جهت کاهش میزان تولید پسماند برنامه عملیاتی داشته باشد.
ماده 7- کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که مبادرت به تاسیس مرکز درمانی اعم از بیمارستان، درمانگاه و کلینیک می کنند، موظفند برنامه مدیریت اجرایی پسماند واحد یادشده را به تایید وزارت برسانند.
ماده 8- پسماندهای پزشکی ویژه براساس تعریف مندرج در قانون، تا قبل از زمانی که تبدیل به پسماند عادی شوند، به عنوان پسماند ویژه محسوب می شوند.

- تفکیک، بسته بندی و جمع آوری

ماده 10- کلیه مراکز تولیدکننده پسماند پزشکی (اعم از بیمارستان ها، درمانگاه ها، مراکز بهداشت، آزمایشگاه ها، مراکز تزریق، رادیولوژی ها، دندانپزشکی ها، فیزیوتراپی ها، مطب ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی) موظفند در مبداء تولید، پسماندهای عادی و پسماندهای پزشکی ویژه خود را با رعایت موارد زیر جمع آوری، تفکیک و بسته بندی کنند.

ماده 11- به منظور مدیریت بهینه پسماند، مراکز تولیدکننده پسماند پزشکی (اعم از بیمارستان ها، درمانگاه ها، مراکز بهداشت، آزمایشگاه ها، مراکز تزریق، رادیولوژی ها، دندانپزشکی ها، فیزیوتراپی ها، مطب ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی) موظفند اقدامات زیر را انجام دهند:

الف- ترجیح بر استفاده از کالاهایی با تولید پسماند کمتر و غیرخطرناک (در مورد پسماندهای عادی (شبه خانگی) بیمارستانی، کالاهایی با تولید پسماند قابل بازیافت).

ب- مدیریت و نظارت مناسب بر مصرف

پ- جداسازی دقیق پسماند عادی از پزشکی ویژه در مبداء تولید پسماند

ت- ترجیح بر استفاده از محصولات کم خطرتر به جای PVC، استفاده از رنگ های کم خطرتر به جای رنگ های با پایه فلزی

ث- اولویت استفاده از:

1- پاک کننده های زیست تجزیه پذیر
2- مواد شیمیایی ایمن تر
3- استفاده از مواد با پایه آب به جای مواد با پایه حلال.

ماده 12- هر واحد باید برنامه عملیاتی مدیریت پسماند پزشکی ویژه خود را تهیه و در صورت مراجعه نمایندگان سازمان یا وزارت ارائه دهد.

ماده 13- تولیدکنندگان پسماند پزشکی موظفند پسماندهای تولیدی خود را شناسایی و آمار تولید را به تفکیک «عفونی»، «تیز و برنده»، «شیمیایی - دارویی» و «عادی» به صورت روزانه ثبت کنند

ضوابط مدیریت زباله‌های بیمارستانی کتابچه می‌شود

معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: ضوابط مدیریت زباله‌های بیمارستانی تبدیل به کتابچه می‌شود تا در اختیار عموم قرار گیرد. وی در ادامه گفت: تهیه این کتابچه به زودی نهایی و توزیع می‌شود.
به گزارش خبرگزاری فارس، کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست در جلسه مورخ 19/12/1386 بنابه پیشنهاد شماره 39169-1 مورخ 1/7/1386 سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد ماده (11) قانون مدیریت پسماندها - مصوب 1383 - و با رعایت جز (3) بند (ج) مصوبه شماره 56061/1901 مورخ 24/4/1386 شورای عالی اداری، ضوابط و روشهای مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی و پسماندهای وابسته را به شرح زیر تصویب کرد:
«ضوابط و روشهای مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی و پسماندهای وابسته»
فصل اول - اهداف
ماده 1- اجرای این ضوابط در جهت دستیابی به اهداف زیر است:
الف - حفظ سلامت عمومی و محیط زیست در مقابل اثرات نامطلوب پسماندهای پزشکی.
ب- اطمینان از مدیریت اجرایی مناسب و ضابطه‌مند پسماندهای پزشکی.
پ- ایجاد رویه‌‌ای مناسب و ضابطه‌مند برای تولید، حمل، نگهداری، تصفیه، امحا و دفع پسماندهای پزشکی.

فصل دوم - تعاریف
ماده 2- عبارات و اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
الف- قانون مدیریت پسماندها: منظور قانون مدیریت پسماندها - مصوب 1383 - است.
ب- سازمان: سازمان حفاظت محیط زیست.
پ- وزارت: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
ت- پسماندهای پزشکی ویژه: به کلیه پسماندهای عفونی و زیان‌آور ناشی از بیمارستانها، مراکز بهداشتی، درمانی، آزمایشگاههای تشخیص طبی، و سایر مراکز مشابه که به دلیل بالا بودن حداقل یکی از خواص خطرناک از قبیل سمیت، بیماری‌زایی، قابلیت انفجار یا اشتغال، خورندگی و مشابه آن که به مراقبت ویژه (مدیریت خاص) نیاز دارند، گفته می‌شود.
ث- چهار دسته اصلی پسماند پزشکی: 1- پسماند عفونی 2- پسماند تیز و برنده 3- پسماند شیمیایی و دارویی 4- پسماند عادی.
ج- بی‌خطرسازی:‌اقداماتی که ویژگی خطرناک بودن پسماند پزشکی را رفع کند.
چ- سایر تعاریف مندرج در این ضوابط همان تعاریف قانون و آیین‌نامه اجرایی مدیریت پسماندها خواهد بود.

فصل سوم- حدود و اختیارات
ماده 3- وزارت، مسئول نظارت بر اجرای ضوابط و روشهای مصوب است.
ماده 4- اجرای ضوابط و روشهای مصوب برای کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که پسماندهای پزشکی را در هر شکلی تولید، تفکیک، جداسازی، جمع‌آوری، دریافت، ذخیره، حمل، تصفیه، دفع و یا مدیریت می‌نمایند الزامی است.
ماده 5- مدیریت‌های اجرایی پسماند مؤظفند براساس معیارها و ضوابط وزارت ترتیبی اتخاذ کنند تا سلامت، بهداشت و ایمنی عوامل اجرایی تحت نظارت آنها تأمین و تضمین شود.
ماده 6- تولیدکنندگان پسماند مؤظف‌اند در جهت کاهش میزان تولید پسماند برنامه عملیاتی داشته باشد.
ماده 7- کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که مبادرت به تأسیس مرکز درمانی اعم از بیمارستان، درمانگاه و کلینیک می‌نمایند، مؤظفند برنامه مدیریت اجرایی پسماند واحد یاد شده را به تأیید وزارت برسانند.
ماده 8- پسماندهای پزشکی ویژه براساس تعریف مندرج در قانون، تا قبل از زمانی که تبدیل به پسماند عادی شوند، به عنون پسماند ویژه محسوب می‌شوند.

فصل چهارم - طبقه‌بندی پسماندهای پزشکی
ماده 9- طبقه‌بندی پسماندهای پزشکی به شرح زیر است:
الف- عادی (شبه خانگی).
ب- پسماندهای ناشی از مراقبت‌های پزشکی (پسماندهای پزشکی ویژه).

فصل پنجم - تفکیک، بسته‌بندی و جمع‌آوری
ماده 10- کلیه مراکز تولیدکننده پسماند پزشکی (اعم از بیمارستانها، درمانگاهها، مراکز بهداشت، آزمایشگاهها، مراکز تزریق، رادیولوژی‌ها، داندانپزشکی‌ها، فیزیوتراپی‌ها، مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی)، مراکز تزریق، رادیولوژی‌ها، داندانپزشکی‌ها، فیزیوتراپی‌ها، مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی) مؤظفند در مبدأ تولید، پسماندهای عادی و پسماندهای پزشکی ویژه خود را با رعایت موارد زیر جمع‌آوری، تفکیک و بسته‌بندی کنند.
ماده 11- به منظور مدیریت بهینه پسماند، مراکز تولیدکننده پسماند پزشکی (اعم از بیمارستانها، درمانگاه‌ها، مراکز بهداشت، آزمایشگاهها، مراکز تزریق، رادیولوژی‌ها، داندانپزشکی‌ها، فیزیوتراپی‌ها، مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی) مؤظفند اقدامات زیر را انجام دهند:
الف- ترجیح بر استفاده از کالاهایی با تولید پسماند کمتر و غیرخطرناک (در مورد پسماندهای عادی (شبه‌خانگی) بیمارستانی، کالاهایی با تولید پسماند قابل بازیافت).
ب- مدیریت و نظارت مناسب بر مصرف.
پ- جداسازی دقیق پسماند عادی از پزشکی ویژه در مبدأ تولید پسماند.
ت- ترجیح بر استفاده از محصولات کم خطرتر به جای PVC، استفاده از رنگهای کم‌خطرتر به جای رنگهای با پایه فلزی.
ث- اولویت استفاده از:
1- پاک‌کننده‌های زیست تجزیه‌پذیر.
2- مواد شیمیایی ایمن‌تر.
3- استفاده از مواد با پایه آب به جای مواد با پایه حلال.
ماده 12- هر واحد باید برنامه عملیاتی مدیریت پسماند پزشکی ویژه خود را تهیه و در صورت مراجعه نمایندگان سازمان یا وزارت ارائه دهد.
ماده 13- تولیدکنندگان پسماند پزشکی مؤظفند پسماندهای تولیدی خود را شناسایی و آمار تولید را به تفکیک «عفونی»، «تیز و برنده»، «شیمیایی - دارویی» و «عادی» به صورت روزانه ثبت نمایند.
ماده 14- تولیدکنندگان باید پسماندهای پزشکی ویژه را به منظور اطمینان از حمل‌ونقل بی‌خطر، کاهش حجم پسماندهای پزشکی ویژه، کاهش هزینه‌های مدیریت پسماند و بهینه‌سازی و اطمینان از امحا، از جریان پسماندهای عادی مجزا نمایند.
تبصره - تفکیک انواع مختلف پسماندهای پزشکی برحسب چهار دسته اصلی از یکدیگر ضروری است.
ماده 15- کلیه پسماندهایی که روش امحای آنها یکسان می‌باشند نیاز به جداسازی و تفکیک از یکدیگر ندارند.
ماده 16- پسماندهای حاوی فلزت سنگین خطرناک باید به طور جداگانه تفکیک شود.
ماده 17- در صورت مخلوط شدن پسماند عادی با یکی از پسماندهای عفونی، شیمیایی، رادیواکتیو و نظایر آن خارج کردن آن ممنوع است.
ماده 18- پسماندهای پزشکی بلافاصله پس از تولید باید در کیسه‌ها، ظروف یا محفظه‌هایی قرار داده شوند که شرایط مندرج دراین بخش را دارا باشند.
تبصره - در صورتی که از روش اتوکلاو برای تصفیه پسماند استفاده می‌شود لازم است که کیسه پلاستیکی پسماندهای عفونی و Safety Box قابل اتوکلاو کردن باشد.
ماده 19- بسته‌بندی پسماند پزشکی ویژه باید به‌گونه‌ای صورت پذیرد که امکان هیچ‌گونه نشت و سوراخ و پاره شدن را نداشته باشد.
تبصره - از آنجایی که بسته‌های حاوی پسماند، معمولاً حجم زیادی را اشغال می‌کنند، این بسته‌ها نباید پیش از تصفیه یا دفع فشرده شوند.
ماده 20- اعضا و اندام‌های قطع شده بدن و جنین مرده طبق احکام شرع جمع‌آوری و تفکیک می‌گردد.
ماده 21- پسماندهای تفکیک شده باید در ظروف و کیسه‌های مورد تأیید قرار داده شوند.
ماده 22- کلیه پسماندهای تیز و برنده باید در ظروف (Satety Box) جمع‌آوری و نگهداری شود که این ظروف باید دارای ویژگیهای زیر باشند:
الف- به آسانی سوراخ یا پاره نشوند.
ب- بتوان به آسانی درب آن را بست و مهروموم نمود.
پ- دهانه ظرف باید به اندازه‌ای باشد که بتوان پسماند را بدون اعمال فشار دست، در ظروف انداخت و خارج کردن آنها از ظرف ممکن نباشد.
ت- دیواره‌های ظرف نفوذناپذیر باشد و سیالات نتوانند از آن خارج شوند.
ث- پس از بستن درب، از عدم خروج مواد از آن اطمینان حاصل شود.
ج- حمل‌ونقل ظرف آسان و راحت باشد.
ماده 23- از کیسه‌های پلاستیکی برای جمع‌آوری و نگهداری پسماندهای تیز و برنده استفاده نشود.
ماده 24- دستگاه متراکم‌کننده و فشرده‌ساز و خردکننده نباید در مورد پسماندهای پزشکی استفاده شود مگر آنکه قبل از استفاده از دستگاه فوق و یا همزمان، ضدعفونی و یا بی‌خطرسازی پسماندها، انجام شده باشد. ظروف جمع‌آوری پسماندهای تیز و برنده نیز نباید به وسیله هیچ دستگاهی متراکم شوند.
ماده 25- کیسه‌های پلاستیکی حدقل باید دارای ویژگیهای زیر باشند:
الف- برای جمع‌آوری و نگهداری پسماندهای غیر از پسماندهای تیز و برنده استفاده شوند.
ب- بیش از دو سوم ظرفیت پر نشوند تا بتوان در آنها را به خوبی بست.
پ- با منگنه و یا روشهای سوراخ کننده دیگر بسته نشوند.
ماده 26- ظروف با دیواره‌های سخت حداقل باید دارای ویژگیهای زیر باشند:
الف- در برابر نشت، ضربه‌های معمولی و شکستگی و خوردگی مقاوم باشند.
ب- باید پس از هر بار استفاده بررسی و کنترل شود تا از تمیز بودن، سالم بودن و عدم نشت اطمینان حاصل شود.
پ- ظروف معیوب‌ نبایستی مورد استفاده مجدد قرار گیرند.
ماده 27- معایعات، محصولات خونی و سیالات بدن نباید در کیسه‌های پلاستیکی ریخته و حمل شوند مگر آنکه در ظروف یا کیسه‌های مخصوص باشند.
ماده 28- جنس ظروف نگهداری پسماند باید با روش تصفیه یا امحا سازگاری داشته باشد، همچنین ظروف پلاستیکی باید از پلاستیک‌های فاقد ترکیب‌های هالوژن ساخته شده باشند.
ماده 29- پسماندهای سیتوتوکسیک باید در ظروف محکم و غیرقابل نشت نگهداری شوند.
ماده 30- پسماندهای پزشکی باید پس از جمع‌آوری در ظروف و کیسه‌های تأیید شده برای نگهداری و حمل، در داخل سطل با رنگ‌های مشخص قرار داده شوند. این سطلها در صورتی‌که قابل استفاده مجدد باشند باید پس از هر بار خالی شدن، شسته و ضدعفونی شوند.
تبصره- جهت رفع آلودگی و گندزدایی از سطلها، از روشهای زیر استفاده می‌شود:
الف- شستشو با آب داغ حداقل 82 درجه سانتیگراد (180 درجه فاز نهایت) به مدت حداقل 15 ثانیه.
ب- گندزدایی با مواد شیمیایی زیر به مدت دست کم سه دقیقه:
1- محلول هیپوکلریت 500ppm کلر قابل دسترس.
2- محلو فنل 500ppm عامل فعال.
3- محلول ید 100ppm ید قابل دسترس.
4- محلول آمونیوم کواترنری 400ppm عامل فعال.
5- سایر مواد گندزدای دارای مجوز با طیف متوسط.
ماده 31- از سطوح شیب‌دار نباید برای انتقال و جابه‌جایی پسماندهای عفونی استفاده کرد.
ماده 32- مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مؤظف است با همکاری وزارت و سایر دستگاههای اجرایی حسب مورد، استانداردهای ماده (3) قانون و ماده (16) آیین‌نامه اجرایی قانون مدیریت پسماندها مربوط به پسماندهای پزشکی را ظرف سه ماه تهیه کند.
ماده 33- برچسب‌گذاری باید دارای ویژگیهای زیر باشد:
الف- هیچ کیسه محتوی پسماند نباید بدون داشتن برچسب و تعیین نوع محتوای کیسه از محل تولید خارج شود.
ب- کیسه‌ها یا ظروف حاوی پسماند باید برچسب‌گذاری شوند.
پ- برچسب‌ها با اندازه قابل خواندن باید بر روی ظرف یا کیسه چسبانده و یا به صورت چاپی درج شوند.
ت- برچسب در اثر تماس یا حمل، نباید به آسانی جدا یا پاک شود.
ث- برچسب باید از هر طرف قابل مشاهده باشد.
ج- نماد خطر مشخص‌کننده نوع پسماند باید به شکل مندرج در جدول شماره (2) پیوست شماره (3) که به مهر «پیوست تصویب نامه هیئت وزیران» تأیید شده است برای پسماند عفونی و پسماند رادیواکتیو و پسماند سیتوتوکسیک باشد.
ح- بر روی برچسب باید مشخصات زیر ذکر شود:
1- نام، نشانی و شماره تماس تولیدکننده.
2- نوع پسماند.
3- تاریخ تولید و جمع‌آوری.
4- تاریخ تحویل.
5- نوع ماده شیمیایی.
6- تاریخ بی‌خطرسازی.
ماده 34- مسئولان حمل‌ونقل پسماند، مؤظفند از تحویل گرفتن پسماندهای فاقد برچسب خودداری نمایند.
ماده 35- وقتی سه چهارم ظروف و کیسه‌های محتوی پسماند پزشکی ویژه، پر شد باید پس از بستن، آنها را جمع‌آوری نمود.
ماده 36- پسماندهای عفونی و عادی باید همه روزه (یا در صورت لزوم چند بار در روز) جمع‌آوری و به محل تعیین شده برای ذخیره موقت پسماند، حمل شوند.
ماده 37- باید جای کیسه‌ها و ظروف مصرف شده بلافاصله کیسه‌ها و ظروفی از همان نوع قرارداده شود.
ماده 38- سطل‌های زباله پس از خارج کردن کیسه پر شده پسماند، بلافاصله شستشو و گندزدایی شوند.

فصل ششم - نگهداری
ماده 39- نگهداری پسماندهای پزشکی باید جدا از سایر پسماندهای عادی انجام شود.
ماده 40- محل ذخیره و نگهداری موقت باید در داخل مرکز تولید زباله طراحی شود.
ماده 41- جایگاه نگهداری پسماند باید دارای شرایط زیر باشد:
الف- پسماندهای پزشکی باید در محل به دور از تأثیر عوامل جوی نگهداری شوند و وضعیت کلی بسته‌بندی یا ظرف آنها در برابر شرایط نامساعد آب و هوایی مثل باران، برف، گرما، تابش خورشید و نظایر آن محافظت شود.
ب- جایگاههای نگهداری پسماندها باید به‌گونه‌ای ساخته شوند که نسبت به رطوبت نفوذناپذیر بوده و قابلیت‌ نگهداری آسان با شرایط بهداشتی مناسب را فراهم آورد.
پ- جایگاه‌های نگهداری باید دور از محل خدمت کارکنان، آشپزخانه، سیستم تهویه و تبرید و محل رفت‌وآمد پرسنل، بیماران و مراجعان باشد.
ت- ورود و خروج حشرات، جوندگان، پرندگان و... به محل نگهداری پسماندها ممکن نباشد.
ث- محل نگهداری پسماند باید دارای تابلوی گویا و واضح باشد.
ج- محل نگهداری نباید امکان فساد، گندیدن با تجزیه زیستی پسماندها را فراهم کند.
چ- انبارداری این پسماندها نباید به شیوه‌ای باشد که ظروف یا کیسه‌ها پاره و محتویات آنها در محیط رها شود.
ح- امکان کنترل دما در انبار نگهداری و نیز نور کافی وجود داشته باشد.
خ- سیستم تهویه مناسب با کنترل خروجی وجود داشته باشد. سیستم تهویه آن کنترل شود و جریان‌ هوای طبیعی از آن به بخشهای مجاور وجود نداشته باشد.
د- امکان تمیز کردن و ضدعفونی محل و آلودگی‌ زدایی وجود داشته باشد.
ذ- فضای کافی در اختیار باشد تا از روی هم‌ریزی پسماند جلوگیری شود.
ر- دارای سقف محکم و سیستم فاضلاب مناسب باشد.
ز- دسترسی و حمل‌ونقل پسماند آسان باشد.
س- امکان‌ بارگیری با کامیون، وانت و سایر خودروهای باربری وجود داشته باشد.
ش- انبار دارای ایمنی مناسب باشد.
ص- محل بایستی مجهز به سیستم آب گرم و سرد و کف‌شوی باشد.
ض- چنانچه بی‌خطرسازی در محل اتاقک نگهداری تولید انجام می‌شود باید فضای کافی برای استقرار سیستم‌های مورد نظر در محل نگهداری پسماند فراهم باشد.
ماده 42- محل نگهداری برای واحد کوچک می‌تواند شامل سطلهای دارای سیستم حفاظتی واقع در این محل امن باشد.
ماده 43- بازدید از محل به منظور جلوگیری از نشت و با ایجاد عفونت توسط تولیدکننده صورت پذیرد.
ماده 45- در صورت عدم وجود سیستم سردکننده، زمان نگهداری موقت (فاصله زمانی بین تولید و تصفیه یا امحا) نباید از موارد زیر تجاوز کند:
الف- شرایط آب و هوایی معتدل: 72 ساعت در فصل سرد و 48 ساعت در فصل گرم.
ب- شرایط آب و هوایی گرم: 48 ساعت در فصل سرد و 24 ساعت در فصل گرم.
ماده 46- انواع پسماندهای پزشکی ویژه باید جدا از یکدیگر در محل نگهداری شوند و محل نگهداری هر نوع پسماند باید با علامت مشخصه تعیین شود. به‌خصوص پسماندهای عفونی، سیتوتوکسیک، شیمیایی، رادیواکتیو به هیچ‌وجه در تماس با یکدیگر قرار نگیرند.

فصل هفتم - حمل‌ونقل
ماده 47- حمل‌ونقل در واحد تولیدکننده پسماند باید به صورت زیر صورت پذیرد:
الف- حمل پسماند در درون مرکز تولید پسماند به صورتی طراحی گردد که با استفاده از چرخ دستی یا گاری برای بارگیری و تخلیه آسان پسماند، امکان‌پذیر باشد.
ب- فاقد لبه‌های تیز و برنده باشد، به‌گونه‌ای که کیسه‌ها یا ظروف را پاره نکند.
پ- شستشوی آن آسان باشد.
ت- وسایل هر روز نظافت و ضدعفونی شوند.
ث- از چرخ‌دستی پسماند برای حمل مواد دیگر استفاده نشود و نشت‌ناپذیر باشد.
ج- از سیستم پرتاب برای انتقال زباله به محل نگهداری استفاده نشود.
ماده 48- تعویض وسیله حمل‌ پسماند از انتهای بخش در بیمارستان برای انتقال به محل نگهداری موقت ضروری است.
ماده 49- در واحدهایی که حجم تولید پسماند کم است مانند مطب‌ها می‌توان از سطل‌ زباله قابل شستشو، غیر قابل‌نشت، مقاوم و مجهز به کیسه‌های مقاوم برای حمل زباله استفاده شود.
ماده 50- تولیدکننده پسماند می‌توان حمل پسماند به محل امحا را از طریق قرارداد به شرکتهای صالح واگذار کند، نظارت بر حسن انجام کار برعهده تولیدکننده منطبق با ماده (7) قانون مدیریت پسماندها خواهد بود.
ماده 51- جابه‌جایی، حمل‌ونقل و بارگیری بسته‌ها و ظروف باید به‌گونه‌ای صورت پذیرد که وضعیت بسته‌بندی و ظروف ثابت مانده و دچار نشت، پارگی، شکستگی و بیرون‌ریزی پسماند نشوند.
ماده 52- حمل‌ونقل فرامرزی پسماند، تابع قوانین و ضوابط کنوانسیون بازل است.
ماده 53- بارگیری باید با شرایط زیر صورت پذیرد:
الف- واحد امحاکننده، از دریافت پسماندهای فاقد بر چسب اکیداً خودداری نماید.
ب- کارگران باید در مراحل مختلف بارگیری و تخلیه مجهز به پوشش مناسب مطابق دستورالعمل ماده (5) قانون مدیریت پسماندها که توسط وزارت تدوین شده است باشند.
پ- کیسه‌ها و ظروف را می‌توان مستقیماً در خودرو قرار داد.
ماده 54- خودرو حمل‌کننده پسماند باید دارای ویژگیهای زیر باشد:
الف- کاملاً سرپوشیده باشد.
ب- قسمت بار نفوذناپذیر و نشت‌ناپذیر باشد.
پ- قسمت بار دو جداره بوده و دارای سیستم جمع‌آوری و نگهداری شیرابه باشد.
ت- قسمت بار دارای سیستم ایمنی، ضد حریق و ضد سرقت باشد.
ث- بر روی بدنه خودرو در دو سمت و در سمت عقب، نماد بین‌المللی نوع پسماند و نام شرکت حمل‌کننده و شماره مجوز خودرو درج شود.
ج- از خودرو حمل پسماند برای حمل مواد دیگر با پسماندهای عادی استفاده نشود.
چ- اندازه خودرو متناسب با حجم پسماند باشد.
ح- ارتفاع درونی خودرو حدود 2/2 متر باشد.
خ- اتاق راننده از قسمت بار مجزا باشد.
د- امکان نظافت و ضدعفونی کردن داشته باشد. کف‌پوش خودرو از جنس فرش یا موکت نباشد و حتی‌الامکان پوششی یکپارچه و بدون درز داشته باشد.
ذ- در حین حمل‌ونقل و در زمان عدم استفاده قسمت بار قفل شود.
ماده 55- خودروهایی که قسمت بارکش آنه قابل جدا شدن است، ارجح می‌باشند، به این ترتیب می‌توان قسمت بار را در واحد بارگیری قرار داد و یا از آن به عنوان انبار استفاده کرده و پس از پر شدن، آن را با یک بارکش خالی،‌ تعویض نمود.
ماده 56- در مواردی که زمان نگهداری یا حمل طولانی‌تر از زمانهای مندرج در ماده (46) است، باید از کامیونهای با سیستم سردکننده استفاده کرد.
ماده 57- از مسیرهای کم‌ترافیک و کم‌حادثه برای رساندن پسماند به محل امحا استفاده شود.
ماده 58- حمل‌ونقل پسماند پزشکی صرفاً توسط شرکتهای صلاحیت‌دار و براساس مجوز و فرمهایی صورت گیرد که توسط وزارت و سازمان صادر می‌شود و در صورت نیاز و درخواست باید به مسئولان نظارتی اعم از وزارت، سازمان و مأموران راهنمایی و رانندگی ارائه گردد.
تبصره- حمل‌وانتقال پسماند پزشکی توسط پست ممنوع است.
ماده 59- حمل پسماند، صرفاً به مقصد نهایی مشخص شده در مجوز و بدون اتلاف زمان صورت پذیرد.
ماده 60- جابجایی و حمل‌ونقل پسماندهای تفکیک شده پزشکی ویژه با پسماندهای عادی ممنوع است.

فصل هشتم - بی‌خطرسازی، تصفیه و امحا
ماده 61- انتخاب روش بی‌خطرسازی و امحای پسماندهای پزشکی ویژه بستگی به عوامل مختلفی از جمله نوع پسماند، کارایی روش ضدعفونی، ملاحظات زیست محیطی و بهداشتی، شرایط اقلیمی، شرایط جمعیتی، میزان پسماند و نظایر آن دارد.
ماده 62- هر تولیدکننده پسماند پزشکی ویژه می‌بایست یکی یا تلفیقی از روشهای بی‌خطر‌سازی، تصفیه و امحا را انتخاب و پس از تأیید وزارت به اجرا گذارد.
ماده 63- مکان استقرار سیستم مورد استفاده در خصوص سیستم‌های متمرکز باید از نظر فنی و خروجی آلاینده‌ها به تأیید سازمان برسد.
ماده 64- بی‌خطرسازی پسماندهای عفونی و تیز و برنده توسط مراکز عمده تولیدکننده پسماند پزشکی ویژه (مانند بیمارستانها) و در شهرهای متوسط و بزرگ باید در محل تولید انجام شود تا مخاطرات ناشی از حمل‌ونقل و هزینه‌های مربوطه به حداقل برسد. در شهرهای کوچک و روستاها و مراکز کوچک، پسماندها می‌توانند در سایت مرکزی بی‌خطر گردند.
ماده 65- سایر مراکز تولید پسماند پزشکی ویژه (اعم از درمانگاهها، مراکز بهداشت،‌آزمایشگاهها، مراکز تزریق، رادیولوژی‌ها، داندانپزشکی‌‌ها، فیزیوتراپی‌ها، مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی) می‌توانند در سایت‌های منطقه‌ای یا مرکزی، زباله تولیدی را بی‌خطر کنند و یا از امکانات بی‌خطرساز بیمارستانهای مجاور استفاده کنند.
ماده 66- تحویل پسماند به واحدهای مرکزی تصفیه یا دفع فاقد مجوز دریافت نمایند.
ماده 67- واحدهای متمرکز بی‌خطرساز پسماند باید از وزارت و سازمان مجوز دریافت کنند.
ماده 68- مطابق ماده (7) قانون مدیریت پسماندها پس از تبدیل پسماند پزشکی ویژه به عادی،‌سازوکار مدیریت آن همانند پسماند عادی صورت می‌‌گیرد.
ماده 69- هر روش تبدیل پسماند پزشکی ویژه به عادی باید دارای ویژگیهای زیر باشد:
الف- دستگاه باید قابلیت غیرفعال‌سازی میکروبی اسپورهای باکتری (Microbial inactivation efficacy) به میزان حداقل تا (6) کاهش لگاریتمی در پایه (10) را داشه باشد. (6log10)
ب- محصولات جانبی سمی یا خطرناک در حین بی‌خطرسازی تولید نگردد.
پ- خطر و احتمال انتقال بیماری و عفونت را حذف نماید.
ت- مستندات مربوط به انجام فرآیند و بررسی صحت عملکرد دستگاه وجود داشته باشد.
ث- خروجی هر روش بایستی برای انسان و محیط زیست بی‌خطر بوده و به‌راحتی و بدون انجام فرآیند دیگری قابل دفع باشد.
ج- از لحاظ ایمنی دارای شرایط مناسب باشد و در کلیه مراحل کار، ایمنی سیستم حفظ شود.
چ- مقرون به‌صرفه باشد.
ح- توسط جامعه قابل پذیرش باشد.
خ- از نظر بهداشتی و ایمنی برای کارکنان و کاربران و.... بی‌خطر باشد و یا حداقل خطر را ایجاد نکند.
د- در راستای عمل به تعهدات بین‌المللی کشور باشد.
ذ- کلیه روشهای مورد استفاده باید در قالب مدیریت پسماند به تأیید مراجع صالح برسد.
ر- در زمانهای اپیدمی و خاص وزارت معیار جدید و موقت متناسب با شرایط و حداقل تا (6) کاهش لگاریتمی در پایه (10) باکتریهای شاخص را اعلام می‌نماید.
ز- اعضا و اندامهای قطع شده بایستی مجزا جمع‌آوری و برای دفع به گورستان محل حمل شده و به روش خاص خود دفن شود.
تبصره- ضوابط و معیارهای روشهای عمده تصفیه در پیوست شماره (2) که به مهر «پیوست تصویب‌نامه هیئت وزیران» تأیید شده است خواهد بود.
ماده 70- نصب هرگونه زباله‌سوز اعم از متمرکز و غیر متمرکز در شهرها ممنوع است.
ماده 71- استقرار هرگونه سیستم تصفیه یا امحای مرکزی منوط به انجام مطالعات ارزیابی اثرات زیست‌محیطی خواهد بود.
ماده 72- با تغییر فناوری و روی‌ کارآمدن فناوریهای نو، واحدهای تولیدکننده مؤظف به بررسی کارآیی این فناوریها و در صورت تأیید، استفاده از آنها به جای روشهای قدیمی‌تر می‌باشند.
ماده 73- این ضوابط به عنوان ضوابط جایگزین هر نوع ضابطه قبلی در این خصوص تلقی شده و در صورت وجود موارد مشابه، این ضوابط معتبر و قابل اجرا است.