پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

ساخت کاغذ از سنگ!


تابه‌حال شده از خودمان سؤال کنیم که میزان کاغذی که روزانه مصرف می‌کنیم از کجا تأمین می‌شوند و چقدر وقت و انرژی برایشان صرف می‌شود؟ تابه‌حال شده به میزان درختی که برای تولید و چاپ کاغذ استفاده می‌شوند و ضربه‌ای که به اکوسیستم می‌زنند فکر کنیم؟ تابه‌حال از خودتان سؤال کرده‌اید که چگونه می‌توانید جهان بهتری برای آیندگان بسازید؟ آیا تابه‌حال حفاظت از محیط‌زیست و نجات درختان برای شما به دغدغه تبدیل شده است؟

جالب است بدانید که در کشور ما سالانه بیش از یک میلیون و 500 هزار تن کاغذ به مصرف می رسد و جالب تر است که بدانید برای هر تن کاغذ 15 اصله درخت مورد نیاز است و این یعنی برای مصرف سالانه باید 23 میلیون درخت به صورت سالانه قطع شوند. جالب است بدانید که در کشور ما سالانه بیش از یک میلیون و 500 هزار تن کاغذ به مصرف می رسد و جالب تر است که بدانید برای هر تن کاغذ 15 اصله درخت مورد نیاز است و این یعنی برای مصرف سالانه باید 23 میلیون درخت به صورت سالانه قطع شوند.


کاغذ سنگ

به لطف کاغذ سنگ، عصر جدیدی در صنعت کاغذ آغاز شده است. کاغذ جدید وارد بازار شده است که هم مقاوم در برابر آب و هم سازگار با محیط‌زیست است و به‌راحتی قابل‌تجزیه است. نظر شما چیست؟ ما با فراتر رفتن از مفهوم کاغذی که به آن عادت دارید، کاغذ جدیدی را به شما معرفی خواهیم کرد. نوت‌بوک‌ها و دفتر‌های تولید شده از کاغذ سنگ به دلیل علاقه شدید مصرف‌کنندگان به‌سرعت در سراسر جهان در حال گسترش هستند. دفترچه‌هایی که ماده اولیه آن کاغذ سنگ است نه خمیر چوب، به‌راحتی در طبیعت حل می‌شوند. کاغذ سنگ یعنی نه به قطع درختان. کاغذهای سنگی از ترکیب کربنات کلسیم که ماده اصلی تشکیل‌دهنده سنگ است تولید می‌شود. کاغذ سنگ از نظر بهداشتی و محیطی هیچ ضرری ندارد و کیفیت آن نیز بسیار بالاست. تولید کاغذ از خمیر چوب باعث آلودگی آب و قطع شدید درختان می‌شود. اما به لطف کاغذ سنگ، بسیاری از درختان از قطع‌شدن نجات پیدا می‌کنند.


کاغذ سنگ چیست؟

برای تولید کاغذ از نوعی الیاف استفاده می‌شود که از چوب درختان به دست می‌آید. این موضوع هم باعث می‌شود که شرایط لازم برای رشد درختان در منطقه فراهم باشد و هم باید تعداد زیادی از درختان برای این مصارف قطع شوند. به همین دلیل باید به دنبال راهی بود که از قطع‌شدن درختان جلوگیری کرد. یک شرکت کانادایی برای اولین‌بار اقدام به تولید کاغذ با استفاده از پودر نوعی سنگ خاص کرد و باعث به‌وجودآمدن تحولی شگرف در صنعت چاپ شد. این کار باعث شد تا هم از آب برای تولید کاغذ استفاده نشود و هم به دلیل این که از سفیدکننده‌ها برای تولید کاغذ استفاده نمی‌شد، آلاینده‌ها به محیط وارد نمی‌شوند.

به لطف کاغذ سنگ می‌توانیم بگوییم درخت‌ها در امان هستند. کاغذهای سنگ باکیفیت و سازگار با محیط‌زیست در آب خیس نمی‌شوند. با کربنات کلسیم، ترکیب اصلی سنگ تولید می‌شود. کاغذ سنگ در طبیعت بسیار سریع‌تر از کاغذ ساخته شده از خمیر چوب تبدیل می‌شود. درحالی‌که برای یک تن کاغذ معمولی تقریباً 30 تن آب و 17-18 درخت هدر می‌رود، در تولید کاغذ سنگی چنین چیزی مطرح نیست. این کاغذ کمی سنگین تر از کاغذ معمولی است اما در عین حال دارای کیفیت بسیار بالاتر است و کاملا سازگار با محیط زیست است.

کاغذ سنگ

ویژگی های کاغذ سنگ

  • عدم نیاز به قطع حتی یک درخت
  • ضد آب بودن
  • عدم نیاز به مواد سفید کننده
  • نوشتن روی آن حتی در زمان خیس بودن
  • عدم وجود مواد سمی در تولید آن
  • تجزیه پذیر و قابل برگشت به طبیعت
  • وارد نکردن هیچ گونه مواد سمی به محیط زیست
  • مقاومت در برابر پاره شدن
  • مقاومت در برابر آتش
  • استفاده از مواد اولیه طبیعی

کاغذ سنگ

کاغذی غیرمعمول و ضد آب


کاغذی را که روی آن نوشته‌اید در آب می‌گذارید و بیرون می‌آورید، اما چیزی تغییر نمی‌کند و آنچه نوشته‌اید همان می‌ماند و پاک نمی‌شود. این مثل یک شوخی است، این‌طور نیست؟ درحالی‌که چنین چیزی با کاغذ معمولی امکان‌پذیر نیست، اما کاغذ سنگ این امکان را به شما می‌دهد. کاغذ سنگ به دلیل ریختن تصادفی یک لیوان آب‌روی دفترتان خراب نمی‌شود و نوشته شما نیز پاک نمی‌شود.


درختان در امان هستند

به‌ازای هر تن کاغذ حدود 17 درخت قطع می‌شود. وقتی به جنگل‌هایی فکر می‌کنیم که هر سال ناپدید می‌شوند، می‌بینیم که واقعاً چند درخت قربانی کاغذهایی می‌شوند که به نظر ما بسیار بی‌گناه می‌آیند. به همین دلیل ما درختان خود را تحت حفاظت گرفتیم و کاغذ سنگی کاملا سازگار با محیط زیست تولید کردیم. ما باید از محیط‌زیست محافظت کنیم و دنیایی قابل‌زندگی برای نسل‌های آینده بگذاریم. ما باید درختانی را که برای تولید کاغذ معمولی نابود شده‌اند دوباره به دست آوریم. استفاده از سنگ کاغذ به این امر بسیار کمک می‌کند.

 

بازیافت و تجزیه زیستی سنگ کاغذ


کاغذ سنگ که ماده اولیه آن سنگ است، هم به‌راحتی قابل‌بازیافت هستند و هم به‌سرعت در طبیعت حل می‌شوند. ما کاغذهای سنگی را که سریع‌تر از کاغذهای معمولی در طبیعت حل می‌شوند به مشتریان خود پیشنهاد می‌کنیم. درحالی‌که کاغذ معمولی معایب زیادی دارد، کاغذهای سنگی مزایای زیادی دارند. ما باید محیطی پاک‌تر و دنیایی قابل‌زندگی را به‌عنوان میراثی برای نسل‌های آینده بگذاریم.

کاربرد کاغذ سنگ

  • کاغذ سنگ به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فردی که دارد، می‌تواند کاربردهای زیادی داشته باشد که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.
  • در تولید برچسب‌ها، پوسترها، کتاب‌ها، دفترها، مجلات، کتب نفیس و ماندگار می‌توان از آن استفاده کرد.
  • به دلیل خاصیت تا شدن و ضد آب بودن آن در صنعت تبلیغات می‌توان از آن برای تولید بروشورهای تبلیغاتی، ساک‌های دستی تبلیغاتی، بسته‌بندی لوازم از آن استفاده کرد.
  • برای تولید انواع جعبه‌ها مثل جعبه‌های کادویی هم می‌توان از آن استفاده کرد.
  • در تولید ظروف یک‌بارمصرف هم کارایی دارد، چون که نه مواد سمی در آن استفاده شده و هم اینکه قابل‌تجزیه پذیری و برگشتن به محیط‌زیست است و هم حشرات نمی‌توانند آن را بجوند و به داخل آن راه پیدا کنند.

رنگ کاغذ سنگ

رنگی که در این کاغذ استفاده می‌شود رنگ سنگ است؛ یعنی رنگی که پودر سنگ بتواند آن را به خود بگیرد. پس از رزین فنلی و رندانه استفاده می‌شود و اینها مواد طبیعی و تجزیه‌پذیر هستند. در پایان برای جمع‌بندی به برتری کاغذ سنگ نسبت به کاغذهای تولید شده از چوب درخت می‌پردازیم:

  • نرم‌تر بودن نسبت به کاغذ معمولی
  • مقاوم‌بودن در برابر پاره شدن
  • ضد آب و ضد روغن بودن
  • قطع‌نشدن درختان و مفید برای محیط‌زیست
  • خراب‌نشدن جوهر در اثر برخورد با آب
  • مقاومت در برابر آتش‌گرفتن
  • مقاومت در مقابل جویده شدن توسط حیوانات
  • عدم استفاده از مواد سفیدکننده
  • به‌صرفه‌بودن در هزینه‌های نهایی

منبع: https://www.toorangco.com/blog/274/%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%DA%A9%D8%A7%D8%BA%D8%B0-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%86%DA%AF

برای اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه شود

https://etojihi.com/produce-of-paper-from-stones-plan/

باغ های زیبا با استفاده از پساب: فرآیندی دوستدار محیط زیست

احتمالاً باغچه حیاط خود را با آب آشامیدنی آبیاری کرده‌اید، همان آبی که از شیر آشپزخانه شما جاری است. اما آیا گیاهان در شرایطی که با پسابی که از حمام، ماشین لباسشویی و یا سینک ظرفشویی خارج می‌شود هم سرحال و شاداب خواهند بود؟ اغلب آمریکایی‌ها با مصرف این گونه از آب‌ها، هزینه قبض آب خود را به طور متوسط به نصف تقلیل می‌دهند.



امروزه تعداد زیادی از کشورهای دنیا در معرض خشکسالی قرار دارند و این امکان که این وضعیت به حالت طبیعی تغییر یابد بعید به نظر می‌رسد و به همین دلیل سرازیر کردن آب استفاده شده به فاضلاب‌ها امر مطلوبی به نظر نمی‌رسد. لذا، می‌توان این آب را بازیابی کرده و مجدداً از آن استفاده کرد. پساب‌ها علاوه بر کمک به ایجاد و رشد گیاهان در یک باغ زیبا، فواید دیگری هم دارند:
از آن جایی که حرکت و تصفیه آب، توان و قدرت زیادی را می‌طلبد، پساب‌ها، ردپای کربن خانه را کاهش می‌دهند به خصوص اگر از یک مخزن عایق استفاده شود.
پساب‌ها، اکوسیستم آبی را با بازگشت آب به سفره‌های آب محلی و ممانعت از سرازیر کردن آن‌ها به دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها محافظت می‌کنند.


معرفی سیستم آبیاری با پساب‌ها
سیستم آبیاری با پساب‌ها به دلیل دارا بودن مقادیری از صابون، مو، پرز لباس‌ها و غیره در واقع شبیه به یک سیستم آبیاری طبیعی نمی‌باشد. لذا یا باید فرآیند تصفیه آب انجام گیرد و همه عوامل خارجی جداسازی شود یا با استفاده از لوله‌های بلندتر و قطره چکان‌ها برای سرازیر کردن این نوع از آب به باغ استفاده شود که دومین مورد، قطعاً گزینه بهتری است. در حقیقت سیستم آبیاری با پساب‌ یک سیستم مستقل، قابل اطمینان و نیازمند حداقل تجهیزات برای فیلتر کردن و حفظ و پایداری سیستم می‌باشد. این سیستم شامل لوله‌کشی مضاعف برای هدایت پساب‌ به محلی دور از محل انتقال فاضلاب‌ها و نیازمند نصب سیستم آبیاری در حیاط است.

انواع سیستم‌های عمومی آبیاری با پساب‌ها
1. سیستم پساب لباسشویی به فضای سبز
ماشین‌های لباسشویی اولین مکان تولید آب برای سیستم آبیاری با آب خاکستری می‌باشند. چنان چه آب از طریق شلنگ پشتی ماشین لباسشویی خارج شود دیگر نیازی به تغییر لوله‌کشی‌های زیرزمینی نمی‌باشد. معمولی‌ترین سیستم در این مورد همان ماشین‌های لباسشویی می‌باشد که آب خروجی از آن با استفاده از پمپ تخلیه داخلی دستگاه، به داخل حیاط از طریق دریچه 5/2 سانتی‌متری فرستاده می‌شود.
2. سیستم‌های زهکشی شاخه‌ای
رایج‌ترین مورد در این سیستم، وان‌های حمام، دوش‌ها و سینک‌های ظرفشویی می‌باشند. این موارد در واقع یک سیستم حرکت آب تحت نیروی جاذبه می‌باشند که هیچ مخزن، پمپ و فیلتری ندارند و برای جریان داشتن کاملاً متکی به نیروی جاذبه و مالچ موجود در فضای سبز هستند. زهکش‌ها که یکی از تجهیزات سیستم آبیاری با پساب‌ هستند، به یک لوله منتهی می‌شوند که از فاضلاب منحرف شده و به سمت خارج خانه جریان می‌یابند. این آب به محض خروج از لوله، به شاخه‌های متعدد تقسیم می‌شود و در خروجی‌های فراوان در داخل حیاط جریان می‌یابد. از آن جایی که برای جریان یافتن آب در لوله‌ها نیاز به کمی سراشیبی در مسیر لوله کشی شده می‌باشد، به همین منظور در زمین های صاف جریان آب زیاد مطلوب نمی‌باشد و یا در مناطقی که محدوده عملکرد سیستم‌های آبیاری در بالادست خانه قرار گرفته است، جریان آب کارایی مفید نخواهد داشت.
3. سیستم های پمپ لجن
اگر منطقه‌ای که باید آبیاری شود در موقعیتی دورتر از خانه و یا در سربالایی قرار داشته باشند، قطعاً نیاز به پمپ وجود دارد. بدین منظور بهترین سیستم آبیاری همان سیستم پمپ لجن می‌باشد. زهکش تجهیزات آبیاری با آب خاکستری (وان حمام، دوش، سینک ها و لباسشویی) به هنگام تخلیه به حوضچه‌ای که مجهز به یک پمپ شناور است تغییر مسیر داده و به محض این که سطح آب به عمق مورد نظر رسید، سوئیچ شناور در محل اتصال به پمپ فعال شده و آب را به لوله‌های منشعب شده می‌رساند.
باید در نظر داشت که هیچ سیستم آبیاری با آب شیرین، به دلیل انسداد سیستم، با آب خاکستری کار نمی‌کند. در حقیقت سیستم پخش آب در سیستم‌های پمپ لجن شبیه به سیستم آب لباسشویی به فضای سبز می‌باشد.

متشکل از شبکه‌ای از لوله‌ها است که قطر آن ها کمتر از 1 سانتی‌متر نبوده و امکان عبور جامدات را حین پخش آب میسر می‌سازد.
 
4. سیستم های پیچیده
استفاده از سیستم آبیاری با آب خاکستری در فواصل و زمان‌های متفاوت، تحت عنوان سیستم‌های پیچیده امکان پذیر می‌باشد. برای مثال اجزای این سیستم با کنترل کننده‌های کامپیوتری خود مثل سنسورهای بارانی و فیلترهای اتوماتیک تعبیه شده در پشت سیستم شستشو، کارایی بالایی در آبیاری به موقع مناطق متعدد از خود نشان داده‌اند.
عناصر و اجزاء مشترک تمام سیستم‌های آبیاری با آب خاکستری:
شیر انشعاب
شیر انشعاب امکان خاموش کردن سیستم آبیاری را فراهم می‌آورد. برای مثال زمانی که از موادی مثل سفیدکننده‌ها در لباسشویی استفاده شده که به خاک صدمه می‌زنند، این شیر امکان غیرفعال کردن سیستم را ایجاد می‌کند. حتی امکان سرازیر کردن آب خاکستری به درون فاضلاب توسط این شیر انشعاب وجود دارد.
مالچ‌های چوبی
این مالچ‌ها اهمیت فراوانی در این سیستم آبیاری دارند. مالچ‌ها توانایی فیلتراسیون آب خاکستری را دارند و جاری شدن افقی آب را از طریق خاصیت موئینگی امکان پذیر می‌سازند.
قطره چکان‌های زیرسطحی

از آن جا که آب خاکستری، آب غیرقابل شرب است، توزیع آن از طریق سیستم آبیاری بارانی غیرقابل انجام است. به همین منظور آن‌ها را در زیرزمین و یا در روی زمین در شرایطی که در لایه‌هایی از مالچ به ضخامت چندین سانتی‌متری حرکت می‌کند، توزیع می‌کنند.

سوالات رایج در سیستم آبیاری با آب خاکستری

1-آیا امکان آبیاری چمن‌ها با این سیستم مقدور است؟
آب خاکستری آب غیرقابل شرب است و در سیستم‌های آب‌پاش نمی توان از آن استفاده کرد. به همین دلیل تقریباً تمام سیستم‌های آبیاری با آب خاکستری با آبیاری چمن‌ها ناسازگار است. چمن‌ها به طور کلی به مقادیر زیادی آب در طول دوره رویش خود نیاز دارند. در کل توصیه می‌شود که در این حالت از کاشت و نگهداری چمن صرف نظر کرد و اقدام به کاشت گیاهان جایگزین مثل درختان میوه، گیاهان زینتی و سبزیجات چند ساله و آبیاری آن‌ها با آب خاکستری نمود.
2- آیا امکان ذخیره کردن آب خاکستری وجود دارد؟
آب خاکستری نباید در مخازن نگهداری شود. مقادیر ناچیز مواد آلی در داخل آن باعث رشد باکتری‌های غیرهوازی شده و بوی نامطبوعی را ایجاد می‌کنند. بهتر است که آب خاکستری سریعاً به درون خاک جریان یابد تا از هر مشکل دیگری ممانعت به عمل آید.
3- آیا سیستم آبیاری با آب خاکستری به اجزاء خیلی پیچیده نیاز دارد؟
پمپ و فیلترها تنها اجزایی هستند که امکان آسیب دیدنشان وجود دارد و نیاز به نگهداری دارند. اگر در مسیر شیب زمین بتوان آب را به راحتی به سمت گیاهان سرازیر کرد، هرگز نباید از پمپ استفاده کرد. اگر قرار است از این سیستم برای ده سال یا بیشتر استفاده کرد، حتما باید آن را به فیلتر مجهز نمود.
4-آیا می‌توان کار نصب و راه‌اندازی سیستم را به صورت شخصی انجام داد؟
سیستم آبیاری آب لباسشویی به فضای سبز به راحتی توسط صاحبخانه در صورتی که در کارگاه آموزشی مربوط به آن شرکت کرده باشد قابل نصب می‌باشد. اما هر کاری مانند تغییر لوله‌کشی فاضلاب خانه باید توسط کارشناس مربوطه انجام پذیرد.


5- آیا نیاز است که لوله‌کش، آشنایی اولیه با آب خاکستری داشته باشد؟

اغلب لوله کش ها فاقد این آگاهی هستند. عموم لوله‌کش‌ها آب خاکستری را فاضلاب تلقی می‌کنند. در حالی که می‌توان از آب خاکستری به عنوان منبع آبیاری استفاده کرد و به عبارت دیگر آن را هدر نداد. درواقع لوله‌کش‌ها از این سیستم چندان راضی نیستند با اینحال بسیاری از عجیب‌ترین سیستم های آبیاری با آب خاکستری توسط‌ آن‌ها طراحی و اجرا شده است.
امروزه علاقمندی به اکوسیستم های تلفیقی و کشاوری پایدار، انگیزه بالایی را در استفاده از سیستم‌های آبیاری با آب خاکستری فراهم نموده است. در کشورهای توسعه یافته، دانستن این حقیقت که چه مواردی قانونی است و چه مواردی نیاز به کسب اجازه برای نصب این سیستم دارد، از ملزومات است. پس از سال‌های بسیار استفاده از آب خاکستری در ساختمان‌های محدود، امروزه بسیاری از کشورهای غربی مجوز استفاده از این سیستم آبیاری را برای اکثر مناطق صادر کرده‌اند.

www.greywateraction.org منبع:

ثبت پایین ترین سطح آب در جنگل های آمازون در 121 سال گذشته


شهره صدری – بندر مانائوس واقع در جنگل های بارانی آمازون در دوره خشکسالی فعلی، پایین ترین سطح آب را در 121 سال گذشته ثبت کرد. 

بر اساس گزارش مرکز هشدار بلایای طبیعی برزیل Cemaden، برخی از مناطق آمازون کمترین میزان بارندگی را از ژوئیه تا سپتامبر از سال 1980 تاکنون داشته اند. سطح آب در یک بندر اصلی رودخانه در جنگل های بارانی آمازون برزیل روز دوشنبه به پایین ترین حد خود در حداقل 121 سال گذشته رسید، زیرا خشکسالی تاریخی زندگی صدها هزار نفر را مختل کرده و به اکوسیستم جنگل آسیب می رساند.

انشعابات رودخانه قدرتمند آمازون که به سرعت در حال خشک شدن هستند، باعث به گل نشستن قایق ها و قطع ارسال منابع غذایی و آب به روستاهای جنگلی شده است. در حالی که دمای بالای آب مشکوک به کشته شدن بیش از 100 دلفین رودخانه ای در خطر انقراض است. بنا به گزارش وب‌سایت بندر مانائوس، پرجمعیت‌ترین شهر منطقه که در محل تلاقی رودخانه نگرو با رودخانه آمازون قرار دارد، روز دوشنبه سطح آب 13.59 متری را ثبت کرد. این پایین ترین سطح از زمان شروع رکوردها در سال 1902 است و از پایین ترین رکورد قبلی در سال 2010 گذشته است.

وزارت علوم برزیل خشکسالی را ناشی از ظهور پدیده اقلیمی ال نینو در سال جاری می داند که منجر به الگوهای آب و هوایی شدید در سطح جهان می شود. در بیانیه‌ای در اوایل ماه جاری، این وزارتخانه اعلام کرد که انتظار دارد خشکسالی حداقل تا دسامبر ادامه داشته باشد، زمانی که پیش‌بینی می‌شود اثرات ال نینو به اوج خود برسد. به گفته آژانس دفاع مدنی در ایالت آمازوناس، جایی که مانائوس در آن قرار دارد، خشکسالی نزدیک به 400 هزار نفر را تحت تاثیر قرار داده است.

منبع: nbcnews

واکاوی مسئله خشکیدگی دریاچه ارومیه


شهره صدری – وبینار ” واکاوی مسئله خشکیدگی دریاچه ارومیه” روز دوشنبه هفدهم مهرماه توسط انجمن آموزش مهندسی محیط زیست در کارگروه ارتقاء سوادآبی برگزار شد.

 در این وبینار دکتر مسعود تجریشی مدیر سابق دفتر برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه در خصوص دلایل بروز بحران دریاچه ارومیه، ضرورت احیای دریاچه ارومیه، امکان پذیری و موانع احیای دریاچه و رابطه ی احیای دریاچه ارومیه با اخلاق مهندسی صحبت کرد.

در ابتدای وبینار دکتر تجریشی مروری بر چگونگی شکل گیری بحران در حوضه دریاچه ارومیه و خشکیدگی آن داشت و گفت: در یک دهه اخیر بارها نمودارها و اطلاعات مربوط به حجم آبدهی رودخانه های حوضه دریاچه ارومیه و میزان مصارف در این حوضه مرور شده است و دیگر مصرف بالاتر از ظرفیت تجدیدپذیری آب در این حوضه بر کسی پوشیده نیست.

آمار سطح تراز دریاچه ارومیه از سال 1310 تا 1394 نشان میدهد که در سال 1374 این دریاچه با حجم بالای آب و سطح تراز حداکثری روبرو بوده است. این مساله باعث اتخاذ تصمیم برای ساخت سدهای متعدد با این استدلال شد که آب در دریاچه بسیار بالا رفته است. این در حالی بود که از دهه 70 به بعد با بالارفتن مصارف در حوضه دریاچه به واسطه ساخت سدها، ارومیه سطح تراز دریاچه پایین آمد.

دکتر تجریشی با اشاره به مطالعات دیرینه شناسی دریاچه ارومیه گفت ” مطالعات ترکیبی انجام شده با استفاده از روش های زمین شناسی همچون پروکسی های ژئوشیمیایی، بازسازی گرده و عدم وجود هرگونه افق تبخیری در طول دوره هولوسن؛ نشان داده اند که دریاچه ارومیه حداقل در 12000 سال گذشته هرگز خشک شدن کامل را تجربه نکرده و انسان در نابودی دریاچه ارومیه نقش غالب داشته است”. در واقع تغییر اقلیم و کاهش بارش های نقش کمتری نسیت به تاثیر فعالیت های انسانی بر خشک شدن دریاچه ارومیه داشته اند.

مطالعات نشان میدهد که میزان آب تجدیدپذیر حوضه دریاچه ارومیه کاهش یافته است.  به نحوی که کاهش جریان سطحی ورودی به دریاچه ارومیه بین سالهای 76 تا 91 معادل 52 درصد بوده است. این امر حاکی از افزایش چشمگیر برداشت آب در این حوضه از زمان ساخت سدها در دهه 70 دارد. بنابراین بارش های در کاهش سطح تراز دریاچه ارومیه نقش اصلی را نداشته و علت اصلی عوامل انسانی بوده است.

توسعه نامتوازن در این حوضه باعث شده است تا ضمن برداشت بسیار بالا از آبهای سطحی، برداشت از منابع زیرزمینی نیز به شدت افزایش یابد به نحوی که هم اکنون 25 دشت ممنوعه و بحرانی در این حوضه شناسایی شده است. این در حالی است که اضافه برداشت آب زیرزمینی در حوضه دریاچه ارومیه بالغ بر 600 میلیون مترمکعب است.

مدیر اسبق دفتر برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه، ضمن ارائه آمار و تحلیل های انجام شده بر روی سطح تراز دریاچه ارومیه گفت “در سال 1373 با بیشترین اوج سطح تراز و در سال 1385 با بیشترین افت سطح تراز این دریاچه مواجه هستیم.  نکته قابل تامل این است که در همین سالها 130 هزار هکتار بر وسعت اراضی آبی کشاورزی در این حوضه افزوده شده است“.

در حوضه دریاچه ارومیه بیشترین سهم مصرف آب در بخش کشاورزی با 89 درصد سهم از کل مصارف است . در حالیکه این میزان آب مصرفی تنها 15 درصد از سهم تولید ناخالص داخلی حوضه را به خود اختصاص داده است. در مقابل سهم خدمات از مصارف آب حوضه تنها یک درصد بوده و 58 درصد از سهم تولید ناحالص داخلی حوضه را داراست.

تجریشی در اینباره گفت همواره این تفکر غالب وجود دارد که اگر کشاورزی را از دیم به آبی تبدیل کنیم و سطح اراضی را گسترش دهیم به توسعه منطقه کمک می کنیم. در حالیکه این اعداد و ارقام نشان میدهد که مصرف اصلی آب حوضه در جایی است که از کمترین بهره وری اقتصادی برخوردار بوده و نقش چندانی در سهم تولید ناخالص داخلی این حوضه ایفا نمی کند.

کشت عمده در حوضه دریاچه ارومیه یونجه با 32 درصد از آب مصرفی کشاورزی است. در حالیکه علوفه دامی به وفور در این حوضه تولید میشود ولی دامداری های بزرگ در این حوضه وجود ندارد و عمده دامداری های بزرگ کشور در کاشان، یزد و اصفهان یعنی در مناطقی کم آب و بدون تولید میزان علوفه مورد نیاز قرار دارند. حتی در مدیریت ساختارهای مبتنی بر تولید و مصرف محصول کشاورزی در چرخه تولیدی منابع غذایی این حوضه نیز به درستی عمل نشده است.

تجریشی ضمن اشاره به تعریف شاخص تنش آبی گفت در حال حاضر 100 درصد آب تجدیدپذیر در حوضه را مصرف کرده ایم. شاخص تنش آبی با بیش از 40 درصد مصرف در سطح بسیار پرخطر تعریف شده است. بنابراین ما سالهاست که سطح بسیار پرخطر تنش آبی در حوضه دریاچه ارومیه را پشت سر گذاشته و همه آب را مصرف کرده ایم.

یکی از پرسش هایی که همواره در خصوص احیای دریاچه ارومیه مطرح بوده زمان دستیابی به تراز اکولوژیک این دریاچه یعنی 1274.1 متر است. دکتر تجریشی در این مورد گفت نتیجه مطالعات جامع انجام شده نشان داد که اگر مصارف کشاورزی را در حوضه 20 درصد کاهش دهیم، احتمال دارد احیای دریاچه ارومیه بیش از 10 سال طول بکشد. در واقع هرچه مقدار مصرف کمتر شود زمان احیا کمتر میشود. نتیجه مهم دیگر این بودکه اگر مصارف کشاورزی را 40 درصد کاهش دهیم می توانیم به اهداف احیای دریاچه ارومیه در حوضه برسیم.

همچنین او ضمن اشاره به نقشه راه احیای دریاچه ارومیه گفت :«نیاز زیست محیطی دریاچه ارومیه مستند به قانون حفاظت، احیا و مدیریت تالاب های کشور 3426 میلیون مترمکعب در سال اعلام شده بود». برای دستیابی به این حجم از آب در ستاد احیای دریاچه ارومیه منابع آب ورودی به دیاچه ارومیه به قرار زیر معرفی شد:

  • ورود پساب از 17 تصفیه خانه در حوضه
  • انتقال آب از سد کانی سیب
  • انتقال آب از سد سیلوه
  • رهاسازی آب از 10 سد ملی در حوضه دریاچه
  • کاهش 40 درصدی مصارف کشاورزی از طریق رهاسازی آب از 10 سد ملی و 68 سد استانی در حوضه آبریز دریاچه، کاهش برداشت های سطحی سنتی و آب زیرزمینی

در این وبینار دبیر سابق ستاد احیای دریاچه ارومیه به این نکته مهم اشاره کرد که براساس یکی از مطالعات انجام شده توسط آژانس بین المللی اتمی، عمر آب داخل دریاچه ارومیه 2 سال است. در 3 سال اخیر حقابه دریاچه ارومیه داده نشده است و در این سه سال آب دریاچه ارومیه خشک شده است.

در انتهای این وبینار تجریشی به عدم همکاری برخی از دستگاه ها در روند احیای دریاچه ارومیه اشاره کرد. بطور مثال علیرغم مصوبه دولت مبنی بر ممنوعیت افزایش سطح کشت در حوضه آبریز دریاچه ارومیه، تنها در اراضی تحت آبیاری سد بوکان با افزایش سطح کشت 1200 هکتاری مواجه بودیم و یا بین سالهای 93 تا 96 در سد حسنلو، تعداد پمپاژها از 9 پمپاژ به 24 پمپاژ افزایش یافت.

منبع: https://www.envnew.ir/?p=2075

اخراج هزاران نفر در اندونزی برای ساخت کارخانه چینی!!!!!


شهره صدری – به گزارش الجزیره به ساکنان جزیره رمپانگ گفته شده است که تا پایان ماه به خانه های جدید در داخل کشور نقل مکان کنند تا راه را برای کارخانه شیشه چند میلیارد دلاری چینی باز کنند. پس از اینکه دولت اعلام کرد که 7500 ساکن جزیره رمپانگ باید به داخل خاک، حدود 60 کیلومتر دورتر از خانه های ساحلی خود نقل مکان کنند، اختلاف بر سر اخراج مردم بومی شدید تر شده است. بسیاری از آنها از طریق دریا امرار معاش می کنند و ماهی، خرچنگ، میگو و سایر غذاهای دریایی را از طریق صید محلی می فروشند.

اما با توجه به اینکه اکنون به ساکنان گفته شده است که تا پایان ماه جاری فرصت دارند تا آنجا را ترک کنند، اعتراضات افزایش یافته است. در روزهای اخیر، تظاهرکنندگان در تعدادی از مکان‌های ریاوو، از جمله رمپانگ و باتام، بزرگترین شهر در زنجیره جزیره، که درست در جنوب سنگاپور قرار دارد، با پلیس و ارتش روبرو شده‌اند. پلیس که از ماشین های آب پاش و گاز اشک آور استفاده کرده است، متهم به استفاده از زور بیش از حد شده است. در این درگیری ده ها نفر دستگیر شده اند.

هفته گذشته، تصاویری در رسانه های اجتماعی منتشر شد که نشان می داد پلیس از گاز اشک آور برای متفرق کردن جمعیت در یکی از تظاهرات رمپانگ استفاده می کند. تظاهرات در نزدیکی دو مدرسه محلی برگزار شد و فیلم‌ها نشان می‌داد که مردم، از جمله کودکانی که لباس‌های متحدالشکل به تن داشتند، برای فرار از پلیس می‌دویدند.

لیلیس، یک مادربزرگ 57 ساله چهار نوه، گفت که اعتراضات قبل از پرتاب گاز اشک آور مسالمت آمیز بود. او گفت: «مقامات چیزی برای هشدار به ما نگفتند. پلیس گفت: «یک، دو، سه، آتش». بلافاصله به نوه‌ام در مدرسه فکر کردم و به آنجا دویدم تا مطمئن شوم که سالم است.» نوه او، ویسنو 12 ساله گفت: «من فکر می‌کردم که پلیس می‌خواهد به مدرسه بیاید و به ما شلیک کند. من فکر کردم آنها از گلوله های واقعی استفاده می کنند. برخی از همکلاسی هایم به دلیل گاز اشک آور بیهوش شدند و نفس کشیدن سخت بود.»

مردم به عنوان موانع

محرک اعتراضات، طرحی برای ساخت یک کارخانه شیشه چینی برای پاسخگویی به تقاضای روزافزون جهان برای پنل های خورشیدی است. این کارخانه به عنوان مرکز یک مرکز اقتصادی به نام Rempang Eco-City  یک پروژه مشترک بین سازمان منطقه آزاد باتام اندونزی و یک شرکت محلی راه اندازی شده است. این شرکت محلی که با مشارکت با شیشه چینی Xinyi Glass، بزرگترین سازنده شیشه و پنل های خورشیدی در جهان در حال کار است،

شرکت شیشه Xinyi حدود 11.6 میلیارد دلار به کارخانه تولید شیشه و پنل های خورشیدی که پیش بینی می شود دومین کارخانه بزرگ در نوع خود در جهان باشد، متعهد شده است. بهلیل لاهادالیا، وزیر سرمایه گذاری اندونزی، از این پروژه حمایت کرده و گفته است که این پروژه حدود 35000 شغل ایجاد می کند و تا سال 2080 حدود 26.6 میلیارد دلار سرمایه گذاری خواهد داشت.

ایان ویلسون، مدرس مطالعات سیاسی و امنیتی در دانشگاه مرداک در پرث که در مورد اخراج اجباری در اندونزی مطالعه کرده است، گفت که وضعیت در رمپانگ بخشی از یک رویه متأسفانه رایج در دیدن جمعیت های محلی به عنوان مانعی برای توسعه است. او افزود: این یک روش ساختاری خشونت آمیز برای مدیریت مردم است.

در حالی که نزدیک به 20 سال است که برنامه های توسعه رمپنگ در حال انجام است، ساکنان محلی به الجزیره گفتند که در اوایل سپتامبر به آنها اطلاع داده شد که باید قبل از پایان ماه از روستاهای خود نقل مکان کنند. این اعلامیه ناگهانی بسیاری از ساکنان را شوکه کرد و موج جدیدی از اعتراضات از جمله تظاهرات هفته گذشته در رمپانگ را به راه انداخت.

پس از انتشار این ویدئوها، مقامات محلی گفتند که مستقیماً به سمت مدرسه راهنمایی یا مدرسه ابتدایی همسایه شلیک نکرده‌اند، اما گاز اشک‌آور توسط باد حمل شده است. سیتی، معلم مدرسه ابتدایی، گفت که پس از شروع پرتاب گاز اشک آور توسط مقامات، والدین برای بردن  فرزندان خود به مدارس هجوم آوردند. او گفت: «می‌توانستیم صدای انفجارها را بشنویم که بلندتر می‌شدند و بچه‌ها شروع به لرزیدن و دویدن کردند و سعی می‌کردند خود را پنهان کنند و از خود محافظت کنند. “همه جیغ می زدند.”

جامعه را درک کنید

روز دوشنبه، ساکنان رمپانگ و اعضای گروه‌های بومی مالایی از سراسر اندونزی با مقامات باتام در اعتراض به این پروژه در بیرون ساختمان BP Batam درگیر شدند. در حالی که پلیس بار دیگر به سمت معترضان گاز اشک آور شلیک کرد، حدود 43 نفر دستگیر شدند.

یکی از سخنرانان اصلی این تظاهرات، راجا زینودین، رئیس فرهنگ مالایی جزایر ریاو، گفت که گروه های بومی مالایی به اعتراضات پیوسته اند زیرا قرن ها در این منطقه بوده اند و از خشکی و دریای اطراف امرار معاش می کنند. . او گفت: “کسانی که می خواهند جزیره را توسعه دهند باید تاریخ را درک کنند.درباره تاریخ بیاموزید، در مورد فرهنگ بیاموزید، و در مورد شیوه زندگی جامعه محلی بیاموزید.” ویلسون از دانشگاه مرداک گفت که جابجایی مردم از سرزمین‌های مهم استراتژیک به مکان‌هایی دور از معیشتشان، ماهیت جوامع بومی را به درستی درک نمی‌کند. او گفت: «تمام کاری که انجام می‌دهد، ریشه‌کن کردن فقر و فقر و از هم گسیختن روابط اجتماعی پیچیده است، که اساساً از راه‌هایی که دولت قادر به درک آن نیست، درست نیست »

منبع اولیه: الجزیره

منبع ثانویه: https://www.envnew.ir/?p=2033

زنان و حفاظت محیط زیست

شهره صدری – یادداشت – زنان تقریبا نیمی از جمعیت جهان را تشکیل میدهند و نقش مهمی در مدیریت منابع طبیعی در خانواده و جامعه دارند. در بسیاری جوامع زنان، آب، سوخت و مواد غذایی و اراضی کشاورزی را مدیریت می کنند. در سراسر جهان، در همه مناطق و همه فرهنگ ها، زنان نقش اساسی در ارتباط با محیط طبیعی خود ایفا می کنند.

مطالعات بسیاری در مورد زنان و محیط زیست نشان داده است که زنان بازیگران مهمی در مدیریت منابع طبیعی هستند و سهم عمده‌ای در بازسازی و حفاظت از محیط زیست دارند. در رسیدگی به برخی از مشکلات کلیدی زیست محیطی، زنان نقش مسلط را ایفا می کنند. زنان از طریق نقش های خود به عنوان کشاورز و جمع آوری آب و هیزم، ارتباط نزدیکی با محیط محلی خود دارند و اغلب مستقیماً از مشکلات زیست محیطی رنج می برند.

تماس مستقیم زنان با محیط زیست، شناخت عمیقی در مورد محیط زیست در آنها ایجاد کرده است. بنابراین، زنان به عنوان کشاورز، مدیر منابع آب، و دانشمندان سنتی و غیره خدمت کرده اند. زنان نه تنها از محیط زیست آگاه  هستند، بلکه محافظ و مراقب آن نیز هستند.

زنان در کشورهای در حال توسعه عمدتا مسئولیت مدیریت و حفظ منابع برای خانواده های خود را نیز برعهده دارند. آنها وقت زیادی را برای جمع آوری و ذخیره آب، تامین سوخت، غذا و علوفه و مدیریت زمین های کشاورزی صرف می کنند. از آنجا که زنان مراقبان اصلی کودکان، افراد مسن و بیمار هستند، کل جامعه به آنها اعتماد دارند و میتوانند نقش مهمی را در هدایت جامعه در جهت دستیابی به اهداف حفاظت از محیط زیست برعهده گیرند.

آگاهی زنان از حفاظت محیط زیست و نقش محوری آنها در خانواده میتواند باعث زمینه ساز رشد آگاهی حفاظت از محیط زیست در جامعه شود. و این امر زمانی محقق میشود که ابزارهای لازم برای هدایت جامعه توسط زنان در امر حفاظت محیط زیست در اختیار زنان قرار گیرد. تشویق آنان به حضور در جامعه و تشکیل نهاد های مدنی زنان و محیط زیست میتواند راه را برای حفاظت از محیط زیست هموارتر سازد.

در حالی که تفکری در حال شکل گیری است که زنان را از حضور در جامعه منع کرده و آنها را به سمت ماندن در خانه ها سوق میدهد. تفکری نابخردانه که در انتها منجر به آسیب جدی در جامعه خواهد شد.

منبع : https://www.envnew.ir/?p=2012

پسماندهای پلاستیکی در جهان تا سال 2060 سه برابر میشود

7, 2022  No Comments

شهره صدری- طبق گزارش سازمان همکاری اقتصادی و توسعه حتی با اقدامات تهاجمی برای کاهش تقاضا، تولید پلاستیک در کمتر از 40 سال آینده تقریبا دو برابر خواهد شد.

بر اساس یافته‌های جدید منتشر شده، جهانی که به شدت تحت تأثیر آلودگی پلاستیکی قرار گرفته است، همچنان در مسیری قرار دارد که در کمتر از چهار دهه، استفاده از پلاستیک تقریباً سه برابر خواهد شد.

بر اساس گزارش روز جمعه سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)، تولید سالانه پلاستیک های نفتی تا سال 2060 به 1.2 میلیارد تن و زباله ها از یک میلیارد تن فراتر خواهد رفت.

در این گزارش آمده است که این افزایش ناشی از رشد اقتصادی و جمعیت خواهد بود، بیشترین افزایش در اقتصادهای نوظهور در جنوب صحرای آفریقا و آسیا پیش بینی می شود.

با این حال، چنین سیاست‌های هماهنگ جهانی می‌تواند سهم زباله‌های پلاستیکی بازیافتی آینده را از ۱۲ به ۴۰ درصد افزایش دهد.

هشدار بین المللی فزاینده ای در مورد حجم و حضور همه جانبه آلودگی پلاستیکی و تأثیر آن وجود دارد.

میکروپلاستیک‌ها با نفوذ به دورافتاده‌ترین و بکرترین مناطق سیاره زمین، در داخل ماهی‌ها در عمیق‌ترین شکاف‌های اقیانوس و در داخل یخ‌های قطب شمال کشف شده‌اند.

تخمین زده می شود که این زباله ها سالانه باعث مرگ بیش از یک میلیون پرنده دریایی و بیش از 100هزار پستاندار دریایی می شود.

ماتیاس کورمان، رئیس سازمان همکاری اقتصادی و توسعه گفت: آلودگی پلاستیک یکی از چالش‌های بزرگ زیست‌محیطی قرن بیست و یکم است که آسیب‌های گسترده‌ای به اکوسیستم‌ها و سلامت انسان وارد می‌کند.

از دهه 1950، تقریباً 8.3 میلیارد تن پلاستیک تولید شده است که بیش از 60 درصد آن در محل های دفن زباله پرتاب شده، سوزانده شده یا مستقیماً به رودخانه ها و اقیانوس ها ریخته شده است.

حدود 460 میلیون تن پلاستیک در سال 2019 استفاده شد که دو برابر 20 سال قبل است.

میزان زباله های پلاستیکی نیز تقریباً دو برابر شده و از 350 میلیون تن فراتر رفته و کمتر از 10 درصد آن بازیافت شده است.

گزارش جدید یک مسیر تجاری معمول را با مزایای سیاست‌های آتی نگر جهانی کاهش استفاده از پلاستیک و آلودگی مقایسه می‌کند.

سازمان همکاری اقتصادی و توسعه هشدار می دهد که با رشد اقتصادی و افزایش جمعیت، تولید پلاستیک در هر دو سناریو افزایش می یابد. جایی که سیاست ها می توانند تفاوت بزرگی ایجاد کنند، مدیریت زباله است.

در حال حاضر، نزدیک به 100 میلیون تن زباله پلاستیکی یا به درستی مدیریت نمی شود و یا به محیط زیست وارد میشود. رقمی که قرار است تا سال 2060 دو برابر شود.

در پایان این گزارش آمده است: «تلاش‌های جهانی هماهنگ و آتی نگر می‌تواند تقریباً تا سال 2060 آلودگی پلاستیکی را از بین ببرد».

در اوایل سال جاری، سازمان ملل متحد فرآیندی را برای ایجاد یک معاهده الزام آور بین المللی برای محدود کردن آلودگی پلاستیکی آغاز کرد.

منبع: الجزیره

ممنوعیت بسته بندی پلاستیکی تجزیه ناپذیر از مراکز تحویل در پکن

شهره صدری – مقامات محلی روز پنجشنبه گفتند که پکن استفاده از بسته‌بندی‌های پلاستیکی تجزیه‌ناپذیر را تا پایان سال توسط مراکز تحویل پیک ممنوع می‌کند. این تصمیم در جهت کنترل آلودگی پلاستیکی در چین اتخاذ شده است.

به گفته کمیسیون توسعه و اصلاحات شهرداری پکن، برای کاهش استفاده از محصولات پلاستیکی تجزیه ناپذیر از مبدا، مراکز تحویل در پایتخت مجاز به استفاده از کیسه های پلاستیکی یکبار مصرف نخواهند بود.

تا پایان سال 2022، تحویل بار از پیک های شهری باید دارای  نوار بسته بندی باریک تر از 45 میلی متر و کیسه های قابل بازیافت باشند.

علاوه بر بخش پیک، پکن اقداماتی را برای محدود کردن یا حتی ممنوعیت استفاده از محصولات پلاستیکی در سایر صنایع کلیدی شامل پذیرایی، تحویل غذا، عمده‌فروشی و خرده‌فروشی آغاز کرده است.

طبق آمارهای تقریبی، فروشگاه‌های آفلاین سوپرمارکت‌های بزرگ پکن شاهد کاهش ۳۷ درصدی یا ۲۳ میلیونی فروش کیسه‌های پلاستیکی در سال ۲۰۲۱ نسبت به سال قبل بودند.

سخنگوی این کمیسیون گفت که پکن در کاهش آلودگی پلاستیک پیشرفت کرده است، اما همچنان با چالش های متعددی مواجه است و باید تلاش های بیشتری انجام دهد.

در سال 2020، چین طرحی را برای ممنوعیت یا کاهش قابل توجه تولید و استفاده از محصولات پلاستیکی ناسازگار با محیط زیست در پنج سال آینده برای جلوگیری از آلودگی منتشر کرد.

طبق این برنامه انتظار میرود تا سال 2025 به طور مؤثر آلودگی پلاستیک را مدیریت گردد. چین در نظر دارد در طی این مدت میزان زباله های پلاستیکی را در محل دفن زباله شهرهای بزرگ به میزان قابل توجهی کاهش دهد، سیستم مدیریت کامل پلاستیک ایجاد کرده و محصولات جایگزین را توسعه دهد.

منبع: chinadaily

پسماندهای الکترونیکی با ارزش ایران روانه ترکیه میشود

شهره صدری- پسماندهای الکترونیکی و الکتریکی حاوی منابع ارزشمندی مثل طلا، روی و مس هستند. این پسماندها در سطح جهانی یک معدن با ارزش شهری به شمار می آیند و یک ذخیره بالقوه از مواد قابل بازیافت هستند. در حالیکه کارخانجات بازیافت پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی در ایران فعال هستند ولی عمده این پسماندها به کارخانجات بازیافت ترکیه فروخته میشود.

تلفن، گوشی های هوشمند، یخچال و رایانه از ضروری ترین محصولات الکترونیکی هستند که در زندگی روزمره ما کاربرد دارند که با ریختن در سطل آشغال تبدیل به یک معضل میشوند. این پسماندها به دلیل خروج گازهای سمی و نشت ترکیبات خطرناک مانند سرب، جیوه و سایر فلزات سنگین در محیط اطراف محل های دفن، باعث از بین رفتن گیاهان، آلودگی منابع آب زیرزمینی و خاک می‌شود.

براساس گزارش سازمان ملل، در سال 2019 در جهان 53.6 میلیون تن پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی (WEEE) تولید شد. از این کوه پسماند که نسبت به سال 2014 از رشد 28 درصدی برخوردار است، تنها 17.4 درصد در سال 2019 بازیافت شده است.

اداره کل محیط زیست استان تهران اعلام کرد که سرانه تولید پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی در ایران از ۲۷/ ۰ کیلوگرم در سال ۱۳۷۶ به حدود هفت کیلوگرم در سال ۱۴۰۰ رسیده است. در همین حال میزان جمع آوری ضایعات الکترونیکی تنها در تهران در سال 1399 بالغ بر 52 تن در روز بوده است.

منبع: https://www.envnew.ir/?p=969

پسماندهای الکترونیکی و الکتریکی حاوی منابع ارزشمندی مثل طلا، روی و مس هستند. در واقع پسماندهای الکترونیکی در سطح جهانی یک معدن با ارزش شهری به شمار می آیند و یک ذخیره بالقوه از مواد قابل بازیافت هستند.

در نمایشگاه بین المللی مدیریت پسماند و بازیافت که هفتم تا دهم اسفند در نمایشگاه بین المللی تهران برپا شد، تعدادی از شرکت های بازیافت کننده پسماندهای الکترونیکی نیز حضور داشتند.

حضور این شرکت ها با توان بالای بازیافت انواع پسماندهای الکترونیکی مطمئنا نشان دهنده عزم جدی برای حل معضل پسماندهای الکترونیکی در کشور است.

آقای هاشمی از شرکت بازیافت الکترونیک کاسپین از اصفهان در گفتگو با سایت خبری آخرین اخبار زیست محیطی جهان گفت: دستگاه های بازیافت ما از سیستم های حرارتی و شیمیایی که با استفاده از اسید تولید انواع آلاینده های محیط زیستی را می کنند نیست. ما از تفکیک فلزات با روش مکانیکی استفاده می کنیم که در آن انواع فلزات موجود در  پسماند الکترونیکی با سنسورهای خاص در دستگاه شناسایی و تفکیک میشود. انواع فلزات مانند آهن، مس، آلومینیوم و غیره توسط سنسورهای موجود در دستگاه شناسایی و تفکیک شده و در نهایت انواع شمش فلزات تولید می گردد.  

نمایشگاه بین المللی مدیریت پسماند و بازیافت و حضور شرکت بازیافت الکترونیک کاسپین

 این کارخانه بازیافت در حال حاضر توان بازیافت  200 تن پسماند الکترونیکی در ماه را دارد. البته در صورت تامین خوراک بیشتر ظرفیت بازیافت نیز بیشتر خواهد شد.

آقای هاشمی نائب رئیس هیات مدیره شرکت بازیافت کاسپین در خصوص میزان بازیافت پسماندهای الکترونیکی در این کارخانه گفت : فرآیند بازیافت در این کارخانه به شکلی است که بطور مثال اگر یخچال بعنوان خوراک وارد شود تقریبا 100 درصد امکان تفکیک قطعات و بازیافت آن وجود دارد. در خصوص سایر پسماندهای الکترونیکی مانند گوشی های تلفن و موبایل، بردهای کامپیوتر  و انواع لوازم الکتریکی خانگی نیز این چنین است.  این کارخانه توانایی بازیافت کلیه  پسماندها الکترونیکی به جز لامپ ها را داراست.

در ادامه این گفتگو، آقای محمدی مدیرعامل این شرکت در خصوص تامین خوراک اولیه – پسماندهای الکترونیکی- گفتند: متاسفانه با وجود حجم بالای پسماندهای الکترونیکی در کشور تامین خوراک مورد نیاز ما برای بازیافت آسان نیست.

براساس مصوبه شورایعالی حفاظت محیط زیست در خصوص پسماندهای الکترونیکی شرکت ها، سازمان ها، کارخانجات و سایر ارگان ها باید پسماندهای الکترونیکی خود را در سامانه محیط زیست ثبت کنند تا ما بتوانیم این پسماندها را بعنوان خوراک اولیه برای بازیافت تهیه کنیم. ولی متاسفانه با وجود شبکه های سنتی جمع آوری پسماند در کشور این کار به راحتی انجام نمیشود. بسیاری از دارندگان پسماندهای الکترونیکی این پسماندها را در اختیار این شبکه در سطح شهرها قرار میدهند. دلال های زباله نیز پسماندهای الکترونیکی را به کارخانجات بازیافت ترکیه می فروشند.

آقای محمدی توضیح داد با توجه به اینکه فروش پسماند الکترونیکی به ترکیه به دلار است و سود بیشتری دارد، این پسماندها چندان در اختیار کارخانجات بازیافت داخلی قرار نمی گیرد. در صورتی که خوراک اولیه کارخانه ما تامین شود، امکان ارتقاء ظرفیت بازیافت را داریم. از طرف دیگر با توجه به ارزشمند بودن فلزات بازیافتی از پسماندهای الکترونیکی، با خروج این پسماندها در اصل سرمایه ارزشمندی در کشور را از دست می دهیم.

محمدی در خاتمه به موضوع مهم اطلاع رسانی و فرهنگ سازی بین مردم برای بازیافت پسماندهای الکترونیکی اشاره کرد و گفت که هنوز مردم ما نسبت به تفکیک این پسماندها ترغیب نشده اند و اکثر این پسماندها در سطل های زباله شهری دور ریخته میشود.

پسماندهای الکترونیکی دور ریخته شده در صورت عدم تفکیک و جداسازی در محل، می توانند همراه با پسماندهای خانگی در محل های دفن زباله شهری دفن شده و باعث انتشار انواع آلاینده های خطرناک گردند.

ممنوعیت بسته بندی پلاستیکی میوه و سبزیجات در فرانسه

شهره صدری – فرانسه می گوید با ممنوعیت جدید بسته بندی پلاستیکی میوه و سبزیجات انتظار دارد تا سالانه حدود یک میلیارد مورد زباله پلاستیکی را حذف کند.

این ممنوعیت براساس مقررات جدیدی که دولت اتخاذ کرده است، از روز شنبه اجرا میشود. این مقررات با توجه به تشدید آلودگی در جهان در جهت حذف پلاستیک های یکبار مصرف وضع شده است.

براساس قوانین جدید، تره فرنگی و هویج، گوجه فرنگی و سیب زمینی، سیب و گلابی و حدود 30 قلم میوه و سبزیجات دیگر را نمی توان با بسته بندی پلاستیکی فروخت. در عوض آنها باید در مواد قابل بازیافت پیچیده شود.

پلاستیک همچنان برای میوه های شکننده تر مانند توت ها و هلو مجاز خواهد بود، اما به تدریج در سال های آینده حذف خواهد شد. مجلات و سایر نشریات نیز باید بدون بسته بندی پلاستیکی ارسال شوند و رستوران های فست فود دیگر مجاز به ارائه اسباب بازی های رایگان به کودکان نخواهند بود.

اواخر سال 2022، در فضاهای عمومی امکان تهیه آب آشامیدنی فراهم خواهد شد تا استفاده از بطری های پلاستیکی کاهش یابد. دولت می گوید با این تمهیدات انتظار میرود حدود یک میلیارد مورد زباله پلاستیکی سالانه حذف شود.

آن الیزابت موته، روزنامه نگار و نویسنده فرانسوی، به الجزیره در اینباره گفت که واکنش های متفاوتی نسیت به وضع قوانین جدید وجود داشته است.

به گفته موته، این کمی شبیه به اسکیزوفرنی است. زیرا از یک طرف، فرانسوی ها از نیاز به کاهش استفاده از پلاستیک بسیار آگاه هستند. پشتیبانی گسترده ای برای عدم استفاده زیاد از پلاستیک وجود دارد. از طرف دیگر، هنگامی که خودتان سبزیجات خریداری می کنید، متوجه میشوید که هیچ کاری برای یافتن روش های جدید بسته بندی که مانع از تجزیه سریع محصولات شود، انجام نشده است.

نکته دیگر این است که این درست در زمان کووید رخ میدهد . کاملا صادقانه بگویم، مردم از اینکه دیگران سبزی های شان را دست بزنند خوشحال نمی شوند. مردم دقیقا نمی دانند در این قانون جدید قرار است چگونه سبزی ها و میوه ها را دریافت کنند. در این مورد نکات مثب و منفی وجود دارد.

در همین حال، صنعت بسته بندی فرانسه اعلام کرده که از قوانین جدید، بویژه ممنوعیت استفاده از پلاستیک های بازیافتی، ناامید شده است.

لوران گراندین، رئیس انجمن ایترفرل در بخش میوه و سبزیجات، شکایت کرد که هرگز در مورد این قانون با آنها مشورت نشد. او به خبرگزاری فرانسه گفت که هزینه ها برای شرکت های کوچکی که مجبورند به استفاده از پلاستیک برای صادرات خصوصا صادرات سیب های فرانسوی به بریتانیا ادامه دهند،غیر قابل جبران خواهد است.

الیپسو انجمنی که نماینده تولید کنندگان است، در بیانیه ای اعلام کرده که شرکت هایی که تا کنون سالها بر روی استفاده از پلاستیک های بازیافتی و تجزیه پذیر برای بسته بندی میوه و سبزیجات کار کرده اند، فعالیت شان متوقف خواهد شد.

الیپسو و پلوویا، اتحادیه ای متشکل از 3500 شرکت تولید کننده بسته بندی، از دولت فرانسه به شورای دولتی فرانسه که صلاحیت رسیدگی به اختلافات اداری را دارد، شکایت کرده اند. آنها در شکایت خود به تحریف بازارهای اروپایی، اعتراض کرده اند چرا که این ممنوعیت فقط در فرانسه اعمال میشود.

اما آرمند چاین، مدیر بازاهای صنعتی در شرکت بسته بندی  DS Smith، مزایای این قانون را فقط برای شرکت های تولید کننده بسته بندی مقوایی می داند. او گفت: تخمین زده میشود که در اروپا، از هشت میلیون تن پلاستیک تولید شده در سال برای بسته بندی یکبار مصرف، 1.5 میلیون تن می تواند از قبل حذف شود.

به اعتقاد وی، این حدود 70 میلیارد واحد بسته بندی پلاستیکی یکبار مصرف، یا حدود هفت میلیارد یورو پتانسیل گردش مالی اضافی برای صنعت مقوا را نشان میدهد.

منبع: الجزیره