محققان در یک طرح جدید برای تخلیه مدار زمین از ضایعات فضایی از یک لیزر زمینی قدرتمند سخن گفته اند که می تواند با شلیک پالس های قدرتمند به تولید یک جت پلاسمای کوچک که از خود ضایعات نشات گرفته، پرداخته و آنها را اساسا به نوعی موشک لیزری تبدیل کرده که خود را از مدار حذف می کند.
براساس این پژوهش که در مجله آرشیو منشر شده، حرارت ایجاد شده از انفجار های لیزری منجر به تبخیر بخش کوچکی از زباله فضایی و تبدیل آن به یک جت پلاسما می شود که با کاهش سرعت جسم، آنرا از مدار زمین خارج می کند.
به گفته مهندس کلاود فیپس از شرکت فوتونیک آسوشیتس که از مولفان این طرح است، با این کار در حقیقت یک موشک لیزری ایجاد می شود که از زباله فضایی به عنوان سوخت خود استفاده می کند.
ضایعات فضایی که متشکل از طیف گسترده ای از بلورهای رنگی کوچک تا ماهواره های از رده خارج و مراحل موشک صرف شده هستند، اکنون به یک نقطه اوج رسیده اند.
آژانس های فضایی که چندین دهه بر این گمان بودند که مدار پایین زمین از ظرفیت بالایی برای این ضایعات برخوردار است، اکنون دریافته اند که احتمال برخورد این زباله ها با ماهواره ها و فضاپیماهای زمینی تا حد زیادی اجتناب ناپذیر شده و هر برخورد منجر به تولید هزاران زباله جدید خواهد شد.
این سناریو که ابتدا توسط دونالد کسلر، اخترفیزیکدان آمریکایی در سال 1978 مطرح شده بود بدین معنی است که فضاپیماهای در حال ورود به مدار پایین زمین با تهدید برخورد با این ضایعات و سوراخ شدن پوسته آنها روبرو خواهند بود. دو سال پیش در اولین برخورد جدید ماهواره با ماهواره، یک ماهواره ارتباطی با یک فضاپیمای از رده خارج روسی برخورد کرد.
اوایل سال جاری نیز ساکنان ایستگاه فضایی بین المللی در پی نزدیک شدن یک زباله فضایی به آنها مجبور به پناه گرفتن در فضاپیمای سایوز شدند.
ناسا اکنون طرح های زیادی را برای پاکسازی فضا در دست بررسی دارد که از جمله آنها می توان به بافت تور بین تیرک های قابل تورم یا فضاپیماهای جمع آوری بدون سرنشین با قابلیت پرواز در اطراف و جمع آوری ضایعات اشاره کرد.
از دیگر طرح ها می توان به یک سیستم لیزری زمینی حذف اشاره کرد که در آن یک لیزر متوسط از تکانه های کوچک ایجاد شده توسط فوتون ها برای حرکت جسم به سوی خارج مدار استفاده می کند.
اما به گفته کسلر که دانشمند ارشد اسبق ناسا برای تحقیقات ضایعات مداری بوده، چنین رویکردی تنها به زباله های سبک محدود بوده و توانایی کاربری برای اجسام سنگین و بزرگ را ندارد.
لیزرهای قویتر با قدرت 150 کیلووات قادر خواهند بود که اجسام با هر اندازه را از مدار زمین خارج کنند. ضایعات کوچک پس از کاهش سرعت آنها و بیرون رفتن از مدار در جو زمین خواهند سوخت، در حالیکه برای ضایعات بزرگتر نیاز به هدایت آنها به سوی جایی مانند اقیانوس آرام است.
استفاده از لیزر زمینی، نیاز به ارسال یک خودرو به فضا را حذف کرده که منجر به کاهش چند میلیون دلاری در هزینه ها خواهد شد. بر اساس برآوردهای تیم فیپس، حذف یک جسم کوچک هزینه ای برابر با چند هزار دلار دارد که برای جسم بزرگتر این هزینه تا یک میلیون دلار افزایش می یابد.
با این حال به گفته کسلر، این شیوه نیازمند احتیاط بیشتری است. وی اظهار کرد: اگر مراقب نباشید، ممکن است به بخش اشتباهی از ماهواره ضربه زده یا به حدی آنرا تبخیر کنید که منفجر شود.
فیپس بر این باور است که می توان یک تلسکوپ 10 متری اختصاصی با قابلیت های لازم برای پیگیری زباله های فضایی ساخته و محل و چگونگی شلیک پالسهای لیزری به سوی آن را محاسبه کرد. تمام فناوریهای لازم برای این شیوه از جمله یک آینه بزرگ و لیزر قوی اکنون وجود داشته یا در حال ساخت هستند.
اما تنها مخالفت عمده با این پروژه از سوی جامعه بین المللی ممکن است به دلیل ترس از کاربرد چنین لیزر قدرتمندی در جهت اهداف نظامی ابراز شود که ناسا به دلیل این گونه پیچیدگی های سیاسی از پذیرش هرگونه طرح لیزری خودداری می کند.
اما به عقیده فیپس، پیگیری زباله های فضایی باید به عنوان بخشی از یک تلاش بین المللی تلقی شود.
نیمی از ضایعات فضایی توسط روسیه و آمریکا ایجاد شده اند و از این رو باید با همکاری با هم به حل این معضل بپردازند.
فیپس اظهار کرد: اگر همکاری به صورت بین المللی صورت بگیرد، دیگر کسی به لیزر به عنوان سلاحی در لباس میش نگاه نخواهد کرد!
طرح هایی که برای یک سطل زباله ارائه می شود غالبا بدون تغییر هستند چرا که سادگی این وسیله بیشتر از تکنولوژیک یا متفاوت بودنش مد نظر است به همین علت تغییرات زیادی در آن ایجاد نمی شود اما باز هم طراحانی هستند که دست به ابتکار با سطل زباله می زنند.
هوشمندسازی با پیشرفت تکنولوژی در بسیاری از وسیله های اطراف ما رخ داده است و سطل زباله نیز از این هوشمندسازی در امان نبوده است. سطح زباله هوشمند به شما این اجازه را می دهد تا بدون آنکه دستتان به سطل بخورد زباله ها را درون آن بریزید. این سطل همچنین مانع از خروج و پراکندگی آلودگی در فضای اطراف میشود. با نزدیک کردن زباله به سطل و رسیدن به فاصله 5 سانتی متری درب سطح باز می شود و پس از اتمام کار سریع بسته می شود.
"آنا کاردیم" طراح پرتغالی چندی پیش ایده ای بسیار متفاوت برای زباله هایی که به طور روزانه ایجاد می کنیم داد. او بر روی لباسهایی که طراحی میکرد که سوزن تزئینی قرار میداد که این سوزن با اتصال یک تکه پلاستیک به سطل زباله شخصی تبدیل می شد. شما می توانستید تمام زباله های روزانه خود را درون این سطل بریزید تا محیط زیست نیز تخریب نشود.
یکی از بزرگترین مشکلات سطل های زباله کمبود فضا در داخل آن هاست. این مشکل مخصوصا در اداره ها که کاغز به میزان زیاد استفاده می شود بیشتر دیده خواهد شد. چندی پیش یک سطل زباله فشاری رونمایی شد که شما می توانستید هر بار که سطل پر می شود درب آن را بسته و سپس با پا تمام زباله ها را فشار دهید تا فشرده شده و فضای بیشتری برای شما ایجاد کند.
مشکل بزرگی که همیشه با سطل های زباله همراه بوده است بوی بسیار بد آنهاست به همین علت "مینوس" طراحی شده است. این سطل زباله هوای داخل سطل را خنک نگه می دارد تا بوی بد مواد غذایی فاسد شده و یا هر بوی دیگر سطل از بین برود. این سطل یکی از برترین طرح هایی بوده است که تا به حال در مورد یک سطل زباله ارائه شده است.
دیگر طلاکاری به حدی فراوان شده است که برخی از طراحان سطل زباله ای از طلا می سازند. این سطح توسط "سیلوای فلور" طراحی شده است، تنها 25 عدد از این سطل های گران قیمت را می توانید در دنیا پیدا کنید. اگر قصد دارید یکی از این سطل ها را در خانه خود بگذارید باید بیش از 15 هزار دلار هزینه پرداخت کنید.
اگر به خاطر داشته باشید، اوایل خرداد ماه از برنامه گوگل برای عرضه اینترنت بیسیم با بالون های هوای گرم گفتیم. حال به نظر می رسد این برنامه بسیار جدی شده و تبدیل به یکی از پروژه های اصلی (moonshot) آزمایشگاه گوگل ایکس گردیده است. این شرکت در روز گذشته در وبلاگ رسمی خود اطلاعات تازه ای در خصوص این پروژه که آن را Loon می نامد منتشر کرد.
گوگل به شکل جدی قصد دارد با استفاده از بالون های هوای داغ تمامی کره زمین را تحت پوشش شبکه بیسیم خود قرار دهد. آنها پیش از این پروژه پایلوتی را در نیوزیلند اجرا کرده و با استفاده از یک بالون ۵۰ کاربر را تحت پوشش شبکه خود قرار داده اند. در این سیستم کاربران از آنتن های ویژه ای استفاده می کنند تا سیگنال های بالون ها را دریافت کنند. و ارتفاع پرواز بالون ها هم دو برابر بالاتر از هواپیماهای تجاری است. ارسال سیگنال ها از آنتن های زمینی کاربران به بالون هایی که در چنین ارتفاع بالایی پرواز می کنند، از شیوه های انتشار رادیویی بسیار پیشرفته ای بهره می برد. لذا در آینده، این شرکت می تواند از بالون های خود علاوه بر عرضه خدمات اینترنت، برای عرضه خدمات مخابراتی هم استفاده کرده و با اتصال تلفن های همراه به بالون ها، سرویس هایی را معرفی نماید که امروزه وجود ندارند.
به گفته گوگل در نیمی از کشورهای نیمکره جنوبی و تقریبا از هر سه نفر جمعیت کره زمین برای دو نفر دسترسی به اینترنت بسیار گران است. آنها سعی می کنند طرح پایلوت این پروژه را در دیگر کشورهای هم عرض با نیوزیلند به زودی شروع کنند و برنامه گسترده ای برای پیشرفت سریع پروژه اصلی دارند.
جهان اطراف ما همیشه پر از رمز و راز بوده و بشر نیز همواره به دنبال کشف این رمز و رموز طبیعت بوده است. در این میان 10 رکورد بارز طبیعت توجه زمین شناسان را بخود جلب کرده که آنرا برای شما دوستان نیز بیان می کنیم.
1. کویر لوت ؛ گرمترین نقطه ی زمین
در مورد گرمترین نقطه جهان بحث های بسیاری وجود دارد. برخی صحرای العزیزیه لیبی که بالاترین دمای ثبت شده در آن 58 درجه سانتیگراد است و برخی دره مرگ (Death valley) در کالیفرنیا با 56 درجه سانتیگراد را گرمترین نقطه جهان می دانند. اما ماهواره ی سازمان ناسا در کویر لوت دمای 71 درجه سناتیگراد را نیز ثبت کرده است و کارشناسان معتقدند که این دما بالاترین دمای ثبت شده در جهان است.
2. قله چیمبورازو در اکوادور ؛ مرتفع ترین نقطه از مرکز زمین
همه می دانند که قلعه اورست با ارتفاع 8848 متر مرتفع ترین قله و بلندترین نقطه جهان از سطح دریاست اما آنچه خیلی ها نمی دانند این است که قله چیمبورازو با ارتفاع 6320 متر بلندترین نقطه جهان از مرکز زمین است. قله چیمبورازو در نزدیکی خط استوا حدود 2 کیلومتر نسبت به قله اورست، از مرکز زمین دورتر است.
3. جزیره تریستان ؛ دور افتاده ترین جزیره مسکونی
جزیره تریستان در جنوب اقیانوس اطلس دورترین نقطه مسکونی در جهان و به قدری کوچک است که فاقد فرودگاه می باشد. این جزیره 272 نفر جمعیت دارد که تنها از 8 نام خانوادگی استفاده می کنند. این جزیره در دهه 1800 میلادی به مستعمرات انگستان افزوده شده. ساکنین این جزیره دارای کد پستی بریتانیا هستند و اگر از طریق اینترنت کالایی را خریداری کنند مدت ها طول می کشد تا به دست آنها برسد. در صورتی که قصد سفر به آنجا را داشته باشید باید بدانید که نزدیکترین خشکی با آن 2000 مایل معادل 3218 کیلومتر فاصله دارد.
4. آبشار های آنجل ؛ بلندترین آبشار جهان
آبشار آنجل در ونزوئلا با ارتفاع 984 متر بلندترین آبشار جهان محسوب می شود.
5. اویمایکن ؛ سرد ترین نقطه مسکونی روی زمین
اویمیاکن روستایی است در سیبری واقع در روسیه با 800 نفر جمعیت. پایین ترین دمای ثبت شده در این منطقه 71 درجه سانتیگراد زیر صفر است و به همین دلیل سردترین نقطه مسکونی جهان محسوب می شود.
6. دره های بیابانی ؛ خشک ترین نقطه جهان
حدود 2 میلیون سال است که در دره های بیابانی (dry valleys) واقع در آنتارتیکا بارندگی صورت نگرفته است و فاقد یخ، آب یا برف هستند.
7. عمیق ترین نقطه اقیانوس ها
گودترین نقطه جهان چاله ماریاناس (گودال ماریان) در اقیانوس آرام است. عمیق ترین نقطه این چاله حدود 11 هزار متر عمق دارد. اگر قله اورست را به درون این گودال بیندازیم قله آن بیش از دو کیلومتر در اعماق این اقیانوس فرو خواهد رفت. فشار آب در ته این گودال 1000 برابر فشار در سطح دریاست. در سال 1960 نیروی دریایی آمریکا زیر دریایی را با دو سرنشین به کف این گودال فرستاد. و آنها ماهی، خرچنگ و دیگر موجودات دریایی را در اعماق این گودال مشاهده کردند.
8. مرطوب ترین ترین نقطه جهان
شهر Llore در کلمبیا سالانه به طور متوسط 30 سانتیمتر بارندگی دارد.
9. کوه تر (thor) در کانادا مرتفع ترین پرتگاه عمودی جهان
این کوه که در پارک ملی جزیره بافن در کانادا واقع است دارای پرتگاه عمودی به ارتفاع 1250 متر و زاویه 150 درجه است.
10. پست ترین نقطه جهان
بحر المیت با ارتفاع 422 متر پایین تر از سطح دریا، پست ترین ساحل جهان را دارد. این دریاچه در مرز اردن و اسراییل واقع است. جاده دور این دریاچه نیز کم ارتفاع ترین جاده جهان محسوب می شود. به دلیل شوری بیش از حد آب (10 برابر بیشتر از دریای مدیترانه) این دریاچه، هیچ موجود زنده ای در آن زندگی نمی کند، به همین دلیل هم نام این دریاچه بحر المیت یا دریای مرده است