خورشید منبع اصلی نور در کره زمین بوده و حیات ما از هر لحاظ به آن وابسته است. خورشید، نور، گرما، منابع غذایی و ... را برای کلیه موجودات زمین فراهم می کند و زندگی هر رزوه ما به انرژی آن وابسته است.
علاوه بر این حالات روحی، فعالیت های روزانه و حتی هوشیاری ما به خورشید وابسته است. طلوع آفتاب، نوید شروع فعالیت روزانه، نور ملایم عصرگاهی تداعی گر آرامش و غیاب نور و تاریکی شب، برای اکثر مردم، زمانی برای خواب و استراحت است.
یکی از فواید اشعه خورشید، انرژی تولید شده در طیف رنگی آن است. هر یک از هفت رنگ حاصل از تجزیه نور سفید، در خود دارای انرژی های نهفته بوده و همین مسئله توجیه مناسبی برای بی حوصلگی و کسالت اغلب ما در روزهای ابری یا زمستان های طولانی است. کمبود نور خورشید می تواند افسردگی، بی حوصلگی و فقدان انرژی را در پی داشته باشد.
هفت رنگ رنگین کمان، در واقع هر کدام منبعی از انرژی و تحرک بوده که به روی زمین و موجودات آن می تابند و نیز هریک تأثیرات ویژه و خاص خود را داشته و خواص آنها با هم متفاوت است.
برخی بر این عقیده اند که هر انسان از یکی از این رنگ ها بیش از سایر آنها تأثیر می پذیرد و یکی از توجیهات اختلاف در هاله نور اطراف هر فرد هم همین مسئله بوده و به رنگ خاصی که وی بیش از سایر رنگ ها قادر به جذب آن است، مرتبط است.
در میان هفت رنگ تشکیل دهنده نور سفید، می توان سه رنگ اصلی یعنی قرمز، زرد و آبی را نیز یافت. این سه رنگ در واقع با سه عنصر اصلی هیدروژن، کربن و اکسیژن مرتبط بوده و انرژی ساطع شده از آنها، تأثیری شگرف روی تکامل، جسم، ذهن و روح دارد.
نور آبی آرامشبخش بوده و درست روی روح و شناخت انسان از معنویت اثر می گذارد. نور زرد، رشد ذهنی را تسریع بخشیده و تابش نور قرمز تقویت جسم را به دنبال دارد.
آبی رنگ دریاها، اقیانوس ها و آسمان است. انرژی باعث می شود فراتر از محیط اطراف را بنگریم و به شکل گیری دانش ما از ناشناخته ها کمک می کند.
آبی رنگ معنویت بوده و اینها را به ارمغان می آورد:
زرد که خود تداعی گر خورشید است، انرژی و زندگی می بخشد. زرد تقویت کننده و یاری رسان بسیاری از سیستم های بدن بوده و انرژی گرم آن، این موارد را هدیه می دهد:
قرمز دارای بلندترین طول موج در میان رنگ ها بوده و نزدیکترین اشعه به اشعه مادون قرمز است. در این رنگ می توان تحرک و فعالیت را دید. قرمز فعالیت های فیزیکی را جلا داده و اینها را با خود می آورد:
نارنجی ترکیب زرد و قرمز است. انرژی بی پایان قرمز و شعور و خرد زرد را با هم دارد. نارنجی انرژی جنبشی ای نظیر قرمز داشته اما از قرمر، عقلانی تر و کنترل شده تر است و این ویژگی ها را به همراه دارد:
سبز ترکیب زرد (ذهن) و آبی (روح) است و درست در نقطه میانی رنگ ها، در فاصله ای مساوی از قرمز و بنفش قرار دارد. در میان تمام رنگ ها، چشم انسان قادر به دیدن بیشترین تنوع از این رنگ به نسبت سایر رنگ ها است. انرژی سبز، این موارد را شامل می شود:
نیلی دارای انرژی آبی اما تعدیل شده است. همان طور که آبی آرامشبخش است، می توان گفت نیلی رنگی متین است و انرژی آبی را به داخل می تاباند. اشعه نیلی مرزی میان محدودیت و دنیای لایتناهی است و به سرعت انرژی آبی پیش نمی رود. نور نیلی این خواص را دارد:
بنفش اشعه تسلط معنوی است. درست در نقطه مقابل قرمز قرار داشته و ظریف ترین طیف نور است. از ترکیب آبی و قرمز تشکیل شده و کلید شناخت این رنگ، دانستن همین مسئله است. انرژی قرمز و در عین حال آرامش آبی را با هم می بخشد. در مورد این رنگ:
آقای اشوارک میگوید: «حدود یک میلیون تن نفت وارد آبهای خلیج فارس شد. شرایط آبزیان این خلیج تا حدی بحرانی بود که کارشناسان تصور میکردند همه آنها خواهند مرد و در این منطقه تا ۲۰۰ سال دیگر شاهد هیچ نشانی از حیات نخواهیم بود.»
این فاجعه تأثیر عمیقی بر گونههای مختلف آبزیان خلیج فارس گذاشت. اما شرایط سه سال بعد از حالت بحرانی خارج شد. دلیل آنهم این بود که باکتریهای نفتخوار بخش اعظم نفت شناور در آب را تجزیه کرده بودند.
تفاوت نفت سبک و نفت سنگین
گرهارد دالمن، متخصص آلودگیهای نفتی در سازمان کشتیرانی دولت آلمان میگوید، نوع نفت در تجزیه آن نقش بسیار مهمی بازی میکند. او میگوید: «نفت سبک اگر وارد دریا شود به سرعت پخش میشود و در مدت کوتاهی، بخش عمده آن بخار میشود. اما نفت سنگین بخار نمیشود و زمانی بسیار طولانی در آب دریا میماند. نفت سنگین در سطح آب لایههای چسبناکی تشکیل میدهد که باکتریهای نفتخوار به زحمت میتوانند آن را تجزیه کنند.»
باکتریهای نفتخوار میکروارگانیسمهای ارزشمندی هستند که گونههای فروانی دارند. هر گونه از این باکتریها خود را با شرایط یک منطقهاز آبهای کره زمین هماهنگ کرده است.
برای مثال گونهی باکتریهای نفتخوار آبهای سرد که در سواحل آلاسکا زندگی میکند با گونه باکتریهای نفتخوار مناطق سواحل استوایی تفاوت دارد. اما هر دو دسته یک کار انجام میدهند که آنهم هم تجزیه نفت است.
تجزیه نفت به دیاکسید کربن و آب
لورنتس اشوارک، کارشناس ژئوشیمیتوضیح میدهد که اگر نفت سبک وارد دریا شود باکتریهای نفتخوار امکان بهتری برای تجزیه آن دارند.
نفت سبک به قطرات کوچکتر تبدیل میشود و در نتیجه سطح بیشتری برای فعالیت باکتریهای نفتخوار به وجود میآید.
او میگوید: «این باکتریها درون نفت نیستند، بلکه در سطح لکههای نفتی و در تماس آب زندگی میکنند. در نتیجه هر چه این سطح بیشتر باشد، چون باکتریها خوراک بیشتری در اختیار دارند، با سرعت بیشتری هم تکثیر میشوند و در مدت کوتاهی انبوهی از باکتریهای نفتخوار بهوجود میآید.»
اشوارک در ادامه توضیح میدهد که این باکتریها، نفت را به گونهای تغییر میدهند که یا به دیاکسید کربن و آب تجزیه میشود یا به ملکولهای کوچک استات، پروپیونات و اسیدیهای چرب که هر سه غیرسمی هستند و توسط میکروارگانیسمها خورده میشوند. در نتیجه تقریبأ هیچچیز باقی نمیماند.
این کارشناس ژئوشیمی البته تأکید میکند که اگر میزان نفت سبک از حد مشخصی بیشتر باشد فعالیت باکتریهای نفتخوار محیط اطراف آنها را برای سایر آبزیان سمی میکند. وی میافزاید: «این باکتریها هنگام تجزیه نفت، نیتروژن آزاد میکنند. نتیروژن در آب حل میشود و در مقیاس زیاد به حیات سایر آبزیان آسیب میرساند.»
سامانه موقعیت یاب جهانی از طریق دست کم 4 ماهواره (جی پی اس کلا 24 ماهواره فعال دارد) تعیین موقعیت می کند و این کار با دریافت سیگنال از ماهوارههای جی.پی.اس (که در مدارهایی به دور کره زمین در چرخش هستند) انجام می گردد. برای تعیین موقعیت ، گیرنده جی.پی.اس زمانهای دریافت شده را با زمان خود مقایسه می کند . تفاوت این دو مشخص کننده فاصله گیرنده جی.پی.اس از ماهواره مزبور خواهد بود و این عملی است که دقیقاً یک گیرنده جی.پی.اس انجام می دهد. با استفاده از حداقل چهار ماهواره یا بیشتر، جی.پی.اس می تواند طول و عرض جغرافیایی مکان خود را تعیین نماید که به آن تعیین دو بعدی می گویند. در موقعیت سه بعدی تبادل با چهار ماهواره جی.پی.اس موقعیت یابی می شود که شامل طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع است. ارتفاعی که جی.پی.اس به ما می دهد، با ارتفاع موجود در نقشه ها و اطلس ها فرق میکند. ارتفاع جی.پی.اس نسبت به سطح مبنایی بنام بیضوی مقایسه یا سطح ژئوئید است در حالی که ارتفاع موجود در نقشه ها ارتفاع اورتومتریک است که از سطح دریاهای آزاد محاسبه می گردد.
جی پی اس در تمام شرایط به صورت 24 ساعت در شبانه روز و در تمام دنیا قابل استفاده است، و هیچ گونه بهایی بابت این خدمات اخذ نمی شود. ماهواره های جی پی اس، هر روز دو بار در یک مدار دقیق دور زمین می گردند و سیگنال های حاوی اطلاعات را به زمین می فرستند
در جدول زیر فرقهای اساسی جی پی اس و ای جی پی اس را می بینیم
اما AGPS از طریق سرورهای کمکی روی شبکه های موبایل و برای تلفن های موبایل خدمات جی پی اس را عرضه می کند.
بدلیل استفاده از شبکه های موبایل در تامین منابع اطلاعاتی، هزینه بردار است و می توان از کاربر به ازای استفاده از این خدمات هزینه ای را اخذ نمود اما ارسال سیگنال از ماهواره به روی دستگاه جی پی اس به صورت مستقیم رایگان بوده و پولی از این بابت از کاربر گرفته نمی شود.
همچنین ارتباط مستقیم با ماهواره به صورت زنده میزان خطای موقعیت یابی را به یک متر می رساند اما در حالت ای.جی.پی.اس اختلاف موقعیت یابی از یک متر بیشتر شده و گاهی اوقات به دهها متر و یا صد متر بیشتر می رسد (بسته به نوع شبکه موبایل و دور بودن یا نزدیک بودن به آنتن های موبایل و شرایط آب و هوایی و...)
ای.جی.پی.اس بعنوان کمک سیستم موقعیت یاب جهانی از روی سرورهای دستیار در شبکه های موبایل عمل موقعیت یابی را از روی ماهواره جی پی اس انجام می دهد و با منبع اطلاعات مثلث سازی برای محاسبه دقیق موقعیت یابی یک جسم را از روی سرورهای کمکی موبایل انجام می دهد.
اولین ماهواره جی پی اس در سال 1978 با موفقیت به فضا پرتاب شد. هدف اصلی و اولیه از طراحی جی پی اس، اهداف نظامی بوده، اما از سال 1980 به بعد برای استفاده های غیرنظامی نیز در دسترس قرار گرفت. در سال 1994 تمامی 24 ماهواره در مدار زمین قرار گرفت. بخش کنترل زمینی این بخش شامل ایستگاههای کنترل زمینی است که دارای مختصات معلوم هستند و موقعیت آنها از طریق روشهای کلاسیک تعیین موقعیت نظیر روش VLBI (تعیین فواصل بلند توسط کوازارها) و روش SLR (فاصله سنجی ماهواره ای با امواج لیزر) بدست آمده است. این ایستگاهها وظیفه تعقیب چندجمله ای (Polynomials) ریاضی بطریق کمترین مربعات، پارامترهای مداری (افمریزها)و موقعیت ماهواره ها را نسبت به یک سیستم مختصات ژئودتیک ژئوسنتریک (مبدا سیستم مختصات تقریباً در مرکززمین قرار دارد.) محاسبه می نماید.
تعداد این ایستگاههای زمینی 5 عدد است که ایستگاه اصلی با نام کلرادو اسپرینگ در آمریکا قرار داردو 4 ایستگاه فرعی دیگر در نقاط دیگر کره زمین مستقر هستند. آخرین بخش از سیستم جی پی اس، قسمت USER یا کاربران سیستم است که خود شامل دو بخش است:
نرم افزار و ریزپردازنده داخل گیرنده فاصله بین آنتن زمینی تا ماهواره های مرتبط با گیرنده را تعیین می کند سپس با استفاده از حداقل 4 ماهواره موقعیت X وY و Z محل استقرار آنتن یا همان گیرنده تعیین می شود.
دستگاه جی پی اس یک رایانه کوچک است که جهت انجام امور خاصی برنامه ریزی شده است. بنابراین این رایانه با داشتن مختصات شما می تواند کارهای دیگری هم انجام بدهد. مثلا می تواند زمان طلوع و غروب خورشید را در موقعیت شما بگوید. همچنین زمان طلوع و غروب ماه. شاید خیلی جالب باشد ولی جی پی اس می تواند زمان باقیمانده برای رسیدن به مقصد مورد نظر را با توجه به سرعت شما محاسبه کند. همچنین میانگین سرعت شما، بیشترین سرعت، میانگین سربالایی و سرازیری مسیر، سرعت عمودی، موقعیت منطقه از نظر شکار و ماهیگیری و شکار در هر نقطه جهان، محاسبه مساحت یک نقطه ناشناخته و بر گرداندن شما از مسیر آمده را نیز می تواند انجام دهد.
شرکت فینرجی مدعی است باتری هوا ـ فلزی تولید کرده است که می تواند به نگرانی ها در مورد وسایل نقلیه الکتریکی پایان دهد.
به این ترتیب می توان امیدوار بود خودروهای الکتریکی مجهز به این باتری بتوانند حداقل هزار کیلومتر راه را با یک باک پر از آب (!) طی کنند.
در حال حاضر شرکتها و دانشگاههای بسیاری وجود دارد که روی فناوری باتریهای بر پایه هوا (معمولا باتری های هوا ـ لیتیومی) کار می کنند تا بلکه قابلیت طی مسافت بیشتری به خودروهای الکتریکی اعطا کنند.
در باتری های معمولی کاتدهای جاگیر و سنگین قرار دارد و درون باتری اکسید کننده تعبیه شده است، اما اکنون این باتری های جدید با کاتدهای هوا که سبک تر هستند جایگزین شده و اکسیژن مورد نیاز خود را از محیط اطراف می گیرند.
بنا به گفته این شرکت آندهای ورقه ای این باتری که از جنس آلومینیوم هستند تراکم انرژی معادل هشت کیلووات ساعت بر کیلوگرم دارند، اما این نوع باتری ها را نمی توان دوباره شارژ کرد.
وقتی انرژی مصرف می شود، باید ورقه های آلومینیومی را که هر یک 25 کیلوگرم وزن دارند، عوض کرد. در هر حال ورقه های آلومینیومی براحتی بازیافت می شوند و تعویض باتری کهنه با نو سریع تر از شارژ مجدد آن انجام می شود.
از آنجا که این باتری ها قابل شارژ نیستند این شرکت معتقد است باتری های هوا ـ آلومینیومی را می توان در کنار باتری های لیتیوم ـ یونی معمولی به کاربرد، به این ترتیب که هنگام جابه جایی روزانه با کمک باتری لیتیوم ـ یونی هر زمان که به باتری هوا ـ آلومینیومی نیاز شد در دسترس باشد. این استفاده همزمان از دو نوع باتری می تواند برد خودرو را به 330 کیلومتر افزایش دهد.
اما این شرکت در حال ساخت باتری هوا ـ روی قابل شارژ مجدد نیز است که بتواند در برابر تشکیل دندریت که موجب خرابی باتری های هوا ـ روی دیگر است، مقاومت کند.
بنا به گفته مسئولان این شرکت، فناوری هوا ـ فلز تا چهار سال دیگر در دسترس خواهد بود.
مقامات جمهوری دموکراتیک کنگو و آفریقای جنوبی اعلام کرده اند که بزرگ ترین سد آفریقا را در اینگافالز روی رود کنگو احداث می کنند. در فاز نهایی، این سد 40هزار مگاوات برق تولید خواهد کرد.
فاز اول این پروژه که در سال 2015/1394 آغاز خواهد شد، 9 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و قرار است 4800 مگاوات انرژی تولید کند. خروجی فاز اول این سد از کل خروجی سد اسوان که در حال حاضر بزرگ ترین سد آفریقا است، بیشتر خواهد بود.
رود کنگو دومین رود بزرگ زمین پس از آمازون است. در اینگافالز (آبشار اینگا)، در هر ثانیه 42هزار مترمکعب آب سقوط می کند و چنان انرژی عظیمی آزاد می کنند که اگر زیر ساخت های مناسب در آن احداث شود، می تواند کل انرژی اروپا را نیز تامین کند! دبی آب رود کنگو به قدری زیاد است که نیازی به احداث دریاچه برای ذخیره آب پشت سد نیست و همین بر ارزش این سد می افزاید.
نمایی از سد تری گروگس روی رودخانه یانگ تسه در چین که در حال حاضر بزرگ ترین سد آبی جهان است و 22,500 مگاوات انرژی الکتریکی تولید می کند. توان تهایی سد رود کنگو 2 برابر این مقدار پیش بینی می شود.
شایان ذکر است طبق آمار منتشرشده از سوی وزارت نیرو، مصرف برق کشور طی روزهای اخیر به مرز 34 هزار مگاوات رسیده است و پیش بینی می شود در اواخر تیر / اوایل مرداد که مصرف برق همزمان با اوج گرما به بیشترین مقدار سالانه خواهد رسید، به حدود 50 هزار مگاوات افزایش یابد. قرار است ظرفیت تولید برق کشور تا پایان امسال به 73 هزار مگاوات برسد.
یک گروه بین المللی از محققان با همکاری دانشمند ایرانی نشان داده اند که دسترسی جهانی به انرژی مدرن با سرمایه گذاری سالانه 65 تا 86 میلیارد دلار تا سال 2030 محقق خواهد شد.سرمایه گذاری های پیشنهادی در این خصوص، بسیار بالاتر از برآوردهای پیشین هستند؛ اما تنها با 3 تا 4 درصد از سرمایه گذاریهای کنونی در سیستم انرژی جهانی برابر است.
یافته های دکتر کیوان ریاحی و همکارانش در موسسه بین المللی تحلیل سیستم های کاربردی اتریش که در مجله Environmental Research Letters منتشر شده، همچنین برای اولین بار شامل هزینه های سیاست گذاری دستیابی جهانی به سوخت های احتراقی پاک پخت و پز و اجاق گازها تا سال 2030 است.
دسترسی به برق و سوخت های پاک پخت و پز و اجاق گاز می تواند با مرگ ومیرهای تخمینی سالانه چهار میلیون تن در اثر آلودگی هوای خانگی که در اثر پخت و پز سنتی بوده، مبارزه کند.
محققان در پژوهش خود محاسبه کردند که این دسترسی ارتقایافته به سوختهای مدرن پخت و پز می توانست از 0.6 تا 1.8 میلیون مرگ نابهنگام در سال 2003 جلوگیری کرده و در واقع سلامت را ارتقا بخشد.
این محققان برآورده کرده اند که یک ظرفیت تولید اضافی بین 21 تا 28 گیگاوات برای ارائه میزان نسبتا کم برق تمام خانواده های روستایی نیاز خواهد بود. این میزان کمتر از ظرفیت افزایش تولید سالانه چین است.
بر اساس برآوردهای این دانشمندان، هزینه این میزان برابر با حدود 180 تا 250 میلیارد دلار در 20 سال آینده بوده و همچنین به سیاست گذاری ها و اقدامات مرتبط نیاز است.
علاوه بر این ها، هزینه های سیاست گذاری برای کمک به تسهیل انتقال به پخت و پز پاک بیش از 40 درصد جمعیت جهان خواهد بود.
این سیاست گذاری ها شامل پژوهش های پشتیبان، هزینه سوخت های جدید، اجاق گازهای جدید و اجاق گازهای ارتقا یافته توده زیستی است.
پژوهشگران با استفاده از دو چهارچوب مدلسازی برای بررسی تاثیرگذاری راههای سیاست گذاری جایگزین به این هزینه های تخمینی دست یافتند.
برای برآورد سرمایه گذاری کلی مورد نیاز در گسترش دسترسی برق به جمعیت های روستایی، دانشمندان هزینه های گسترش شبکه برق، اجرا و نگهداری سیستم برق و سرمایه گذاری ها برای تولید برق بیشتر را در نظر گرفتند.
به گفته آنها، بدون سیاست گذاری برای تسریع برق رسانی، بین 600 تا 850 میلیون تن در روستاهای جنوب آسیا و آسیا-اقیانوسیه و همچنین جنوب صحرای آفریقا همچنان بدون برق خواهند ماند.
سازمان ملل اعلام کرده بود که سال 2012 سال بین المللی برای انرژی قابل نگهداری برای همه با دستیابی همگانی به انرژی مدرن تا سال 2030 به عنوان یکی از اهداف تصریح شده است.
پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: براساس تعریف یونسکو، ژئوپارک منطقه ای است با وسعت کافی که مرزهای آن به وضوح مشخص شده و چندین پدیده بارز زمین شناسی در محدوده آن قرار گرفته باشد و این محدوده باید بتواند در توسعه اقتصادی جوامع اطراف خود نقش موثری ایفا کند.
ژئوپارک ممکن است علاوه بر پدیده های زمین شناسی از آثار تاریخی، بوم شناسی، باستان شناسی، میراث فرهنگی و طبیعی دیگر نیز برخوردار باشد.
ژئوپارک محدوده ای است که ویژگی اصلی آن وجود ژئوسایت های پر اهمیت، طبیعت و محیط زیست غنی، ویژگی های فرهنگی جذاب و از همه مهمتر مشارکت و حضور فعال جامعه محلی در برنامه های توسعه، حفاظت و پایداری است.
بر خلاف انواع مناطق حفاظت شده طبیعی ژئوپارک ها نه تنها ورود و حضور بازدید کنندگان را محدود نمی کنند بلکه برای حضور مردم طراحی شده اند که همین حضور موجب رونق اقتصادی پایدار جوامع محلی خواهد شد.
شرط مهم موفقیت یک ژئوپارک، وجود برنامه و راهبردهای مناسب و دقیق در مدیریت آن است، راهبردهایی برای حفاظت، بهره برداری صحیح، توانمند سازی جامعه محلی و توسعه پایدار ژئوپارک طراحی می شوند.
محققان دانشگاه «واگنینگن» در هلند در حال انجام تحقیقات بر روی گیاهانی هستند که بتوان از آنها به عنوان منبع الکتریسیته استفاده کرد.
در این تحقیقات دانشمندان سعی می کنند با استفاده از فتوسنتز گیاهان و ایجاد رابطه بین گیاه و منابع نوری مثل باتری، انرژی برق تولید کنند.
دانشمندان گفتند: 70 درصد از مواد آلی تولید شده در نتیجه عمل فتوسنتز توسط خود گیاه استفاده نمی شود و از طریق ریشه ها در زمین و فضای اطراف پخش می شود.
بر اساس همین نظریه، تعدادی باتری در اطراف ریشه های گیاهان بکار گذارده می شود تا این مواد را جذب کنند. به این ترتیب، این مواد آلی پس از انتقال به باتری ها به انرژی برق تبدیل می شوند.
«مارجولین هلدر» یکی از محققان این طرح گفت: صفحه های خورشیدی انرژی بیشتری در هر متر مربع تولید می کنند اما هدف ما کاستن از بهای تولید انرژی در آینده است.
این سیستم که ما به روی آن کار می کنیم می تواند در برنامه ها و طرح های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. این گیاهان که محققان آنها را «سلول های سوختی گیاهی» نام گذاری کرده اند، قابلیت استفاده در هر ابعادی را دارد.
تعداد گیاهانی که در یک مقیاس 15 متر مکعبی بکار برده می شوند توانایی تولید انرژی لازم برای یک کامپیوتر همراه را دارند. این دانشمندان همچنین در تلاشند تا از این روش در شالیزارها و تالاب ها که از نظر پوشش گیاهی، غنی هستند، استفاده کنند.
مارجولین هلدر گفت: این طرح کاربردهای زیادی دارد. تکنولوژی که ما به کار می بریم در همه سطوح قابل استفاد است. می توان از آن به روی سقف های ایزوله و یا منابع آب راکد با کاشتن گیاهان استفاده کرد، در مقیاس بزرگتر، برای استفاده در شالیزارها بسیار عالی است و همزمان می توان از این محیط های سبز هم به عنوان منبع غذایی و هم به عنوان منبع برق استفاده کرد.
اولین نمونه از این سیستم که به نام «برق سبز» نام گذاری شده، در روی سقف یکی از بناهای دانشگاه واگنینگن نصب شده و محققان در حال رفع اشکالات این طرح و تکمیل آن هستند.
چنانچه موفقیت این تحقیقات تضمین شود، از سال 2014 به صورت عمومی قابل بهره برداری خواهد بود. به دست آوردن برق از گیاهان موضوع پایان نامه دکترای مارجولین هلدر بوده است که اکنون سرپرستی این تحقیقات را نیز به عهده دارد.
وی گفت: با استفاده از این روش و کاشتن گیاهان در سقف یک خانه می توان تقریبا 50 درصد از برق مورد نیاز آن را تامین کرد.
هزینه تحقیقاتی این طرح توسط موسسات تجاری تامین می شود.
با زیر سازی و قیرگونی کامل پشت بام با رعایت نکات ایمنی و مشاوره با متخصصین برای شروع این کار استثنایی و زیست محیطی این فضای زیبا را بوجود آورید و ساعاتی که در این مکان رویایی به سر میبرید، احساسی پر از آرامش و نشاط را تجربه کنید.
حتی اگر نتوانستید این امکانات را در حد گسترده فراهم کنید میتوانید با گذاشتن چند گلدان یه جعبه با کاشت میوه ها، سبزیجات و گل ها بپردازید و مکان زیبایی برای هم نشینی با دوستانتان فراهم آورید.