حل مسائل زیست محیطی نیازمند رویکرد فلسفی است

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

امروزه و به خصوص در دهه اخیرحل مسائل محیط زیستی جدای از امور فنی نیازمند رویکرد جدیدی شامل رویکردهای جامعه شناختی، اخلاقی، فلسفی و .... است.

خبرگزاری مهر، گروه دین واندیشه: زندگی و همزیستی مسالمت آمیز با طبیعت را شاید بتوان یکی از مشخصه های بارز انسان اولیه دانست. آنها علاوه براینکه در دل طبیعت زندگی می کردند با آن روابط دوستانه و مهربانانه ای داشتند و طبیعت و محیط زیست را بخشی از خود به نوعی آن را مقدس می دانستند به مرور زمان با پیشرفت تکنولوژی، بین انسان و طبیعت فاصله افتاد و انسان ها طبیعت را امری بیرونی و با فاصله از خود دیدند شاید بتوان اینگونه گفت که به مرور زمان و در عصر مدرن طبیعت تبدیل به یک امر فانتزی برای انسان ها و از طبیعت برای تفریح و خوشگذرانی استفاده می شد؛ این اتفاق در کشورهای جهان سوم و درحال توسعه پررنگ تر هم بود. ادامه و پیشروی این سیر موجب شد که محیط زیست و طبیعت کم کم در معض خطرقرار بگیرد. به این ترتیب انسانی که تا دیروز دوست و رفیق طبیعت بود امروز تبدیل به دشمنی برای طبیعت شده است؛ خشک شدن دریاچه ها، خشکسالی، نابودی مراتع و جنگل ها و آلوده کردن آب دریاها تنها تعدادی از این دشمنی ها و بی مهری ها با طبیعت است. تشدید شدن این خطرات موجب شده که به نوعی بازگشت مجدد به طبیعت صورت بگیرد و انسان امروزی به فکر اصلاح و ترمیم رابطه خود با طبیعت بیفتد اما نکته مهم اینکه علیرغم صرف هزینه های کلان برای پروژه های عظیم محیط زیستی نتایج چندان رضایت بخشی حاصل نمی شود. همین موضوع، متفکران را به این فکر رهنمون کرد که حل مسائل محیط زیستی جدای از امور فنی نیازمند رویکرد جدیدی شامل رویکردهای جامعه شناختی، اخلاقی، فلسفی و .... است.

اخلاق زیست محیطی شاخه نسبتا جدیدی از مبحث اخلاق فلسفی است و در خصوص روابط اخلاقی بین انسانها و دنیای پیرامون آنها سوال می کند.  یکی از مهم ترین پرسش های مطروحه در این شاخه از علم این است که آیا ارزش محیط زیست طبیعی به خاطر منافعی است که برای ما انسانها دارند،  یا آن که آنها دست کم از برخی جهات واجد ارزشی هستند متعالی و ذاتی فارغ از منافع ما انسانها؟ پرسش دوم این است که ما در مقام انسان در خصوص ارتباطمان با سایر اجزای طبیعت چگونه باید بیندیشیم؟در این شاخه از علم، سوالات دیگری از این قبیل پاسخ داده می شود: آیا ما وظایف یا مسئولیتهایی در برابر انواع دیگر موجودات یا به طور کلی در برابر طبیعت داریم؟ آیا اصول اخلاقی تعیین می کنند که ما چگونه از منابع و محیط زیست اطرافمان بهره ببریم؟ اگر اینطور است اساس این اصول چیست و چه فرقی با اصول حاکم بر روابط ما با دیگر انسانها دارد؟ مسئولیتهای ما نسبت به طبیعت، چگونه با ارزشها و علایق بشری در تضاد می افتد؟ آیا این علایق  یا ارزشها با سایر علایق انسان در تضاد است؟

آلدولئو پلد برای اولین بار در ۱۹۴۹ شرحی، با عنوان «اخلاق زمینی» بر اخلاق محیط زیست نوشت. او در این مقاله خاطر نشان کرد که مسائل را نباید فقط بر اساس ارزش اقتصادی آن بسنجیم، چرا که اهمیت مسائل از دیدگاه زیست محیطی کمتر از مسائل اقتصادی نیست. پس از آن مباحث مربوط به اخلاق و فلسفه زیست محیطی به صورت پراکنده ادامه یافت. با توجه به حاد شدن مسائل زیست محیطی در امریکا و عدم موفقیت برنامه های مختلف این کشور در خصوص کنترل آلاینده های منتشره از سوی بسیاری از واحدهای صنعتی درسال۱۹۷۹ میلادی طرفداران محیط زیست از فیلسوفان امریکایی درخواست کردند که در زمینه اخلاق زیست محیطی فعالیت جدی خود را آغاز کنند.

در ایران هم چندسالی است که بیشتر از قبل به موضوع فلسفه محیط زیست و طبیعت توجه می شود. مصطفی محقق داماد، استاد حوزه و دانشگاه یکی از افرادی است که موضوعات مهمی را درخصوص محیط زیست بیان کرده و همواره به موضوع محیط‌زیست در نظام اندیشه دینی و اسلامی توجه داشته و کتابی هم با عنوان «الهیات محیط زیست» نوشته است.

وی دراین کتاب آورده است که ادیان ابراهیمی به طور کلی و خصوصا اسلام که منبع اصلی‌اش قرآن است، تذکر داده اند که ‌ای انسان! زمین امانتی به دست توست و باید آن را آباد کنی و از فساد در ارض بپرهیزی. یک معنای جزیی فساد در ارض همین چیزی است که در فقه به آن اشاره می‌شود. اما در معنای کلی هرگونه تخریب محیط‌زیست به معنای فساد در ارض تلقی می‌شود و از این جهت به بشر تذکر داده شده است که زمین و آب و هوا را فاسد نکن. در آنجا همچنین به یک نگرش فلسفی اشاره کرده‌ام و گفته‌ام که بنا به فلسفه حکمت متعالیه محیط‌زیست انسان خداوند است، یعنی ما محاط به خداوند هستیم و خداوند محیط بر ما است. طبیعت تجلی الهی است و تجاوز به این تجلی الهی موجب غضب الهی می‌شود. بنابراین خداوند به هیچ‌وجه تحریک به تخریب محیط‌زیست نکرده است، بلکه برعکس آن است. به طوریکه در قرآن تصریح شده است که «ولا تُفْسِدُوا فِی الْأرْضِ بعْد إِصْلاحِها» (سوره اعراف، آیه ٥٦) یعنی زمین به نحو صالح به دست شما رسیده است و نباید آن را فاسد کنید.رابطه اخلاق انسانی با طبیعت رابطه‌ای تنگاتنگ است. در این کتاب یک نظریه ارایه کرده‌ام و گفته‌ام که تاکنون در ذهن همه کس اخلاق را در رابطه انسان با انسان می‌دیدند، در حالی که چنین نیست و اخلاق امری وسیع‌تر است و به رابطه سه جانبه و مثلثی انسان با انسان با طبیعت بازمی‌گردد.

قرآن کریم این را می‌گوید. خداوند تبارک و تعالی در سوره شمس می‌فرماید: «والشّمْسِ ضُحاها (١) سوگند به خورشید و تابندگی‌اش، والْقمرِ إِذا تلاها(٢) سوگند به ماه چون پی [خورشید] رود، والنّهارِ إِذا جلّاها(٣) سوگند به روز چون [زمین را] روشن گرداند، واللّیْلِ إِذا یغْشاها(۴) سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد، والسّماءِ وما بناها(٥) سوگند به آسمان و آن کس که آن را برافراشت، والْأرْضِ وما طحاها(٦) سوگند به زمین و آن کس که آن را گسترد»

وی در یکی از مصاحبه های خود  بیان کرده که  یکی از اتهاماتی که به ادیان توحیدی و الهی وارد می شود این است ادیان موجب تخریب محیط‌زیست هستند. این قضیه چندین سال پیش (١٩٦٧) نخست در یک مقاله (نوشته تانسند وایت، استاد تاریخ قرون وسطی دانشگاه پرینستون و استنفورد امریکا) علیه یهودیت و مسیحیت بیان شد. یعنی در وهله اول اسم اسلام مطرح نبود و ادعا شده بود که این دو دین (یهودیت و مسیحیت) موجبات تخریب محیط‌زیست هستند، زیرا اینها بشر را «عزیز بی‌جهت» بار آورده‌اند و گفته‌اند که جهان برای تو خلق شده است و زمین برای توست و چون انسان این احساس را کرده، به عنوان مالک زمین به نحو غیرمنطقی از طبیعت بهره‌برداری کرده است. به عبارت دیگر بنا به این دیدگاه، در ادیان یهودیت و مسیحیت چون خدا به انسان گفته که همه طبیعت برای تو آفریده شده و انسان گل سرسبد آفرینش است و همه آفرینش برای اوست، بنابراین بشر خودش را مالک طبیعت دانسته است. بعدها این دیدگاه از اختصاص به یهودیت و مسیحیت بیرون آمد و به تدریج به اسلام نیز توسعه پیدا کرد (در سال ١٩٨٣ کیت توماس، استاد تاریخ بریتانیایی کتابی در این زمینه نوشت.).

رضا داوری اردکانی، رئیس فرهنگستان علوم از دیگر اساتید فلسفه است که راجع به محیط زیست و طبیعت نظرات خواندنی دارد، وی در مراسم روزجهانی فلسفه که در سال ۱۳۹۲ در موسسه حکمت و فلسفه با عنوان «فلسفه و شاخت  طبیعت» برگزار شد گفت: ما با طبیعت قهر کرده‌ایم اما آن را منبع نیرو می‌دانیم. ما باید نیرو را از طبیعت استخراج کرده و به کارگیریم و ارتباطی با عالم برقرار کنیم، تکنولوژی جدیدی از این نیرو به وجود می‌آید وقتی به جهان توسعه یافته می‌رویم، بشر، طبیعت را استخدام و به خدمت خود در می‌آورد اما چون با آن هماهنگی دارد وقتی وارد شهر آسمان‌خراش‌ها با ۲۰ میلیون جمعیت می‌شود وضعیت اضطرار را مشاهده نمی‌کند! تردد ماشین‌ها زوج و فرد نیستند، پس چه می‌شود که می‌گویند تهران فقط یک روز هوای سالم داشته است؟! ما به تبع غرب و عالم جدید، طبیعت را مرده می‌دانیم اما در استخدام طبیعت، مقلد و ناتوان هستیم، هماهنگی در کار و تکنولوژی نمی‌بینیم چرا که ما سازنده تکنولوژی نیستیم درست است که ما ابوریحان بیرونی، ابن‌هیثم‌ها داشته‌ایم اما نیوتن نداشته‌ایم، چرا که فیزیک نیوتن، کمال فیزیک ابن‌هیثم نیست بلکه فیزیک دیگری است. وقتی این ناهماهنگی وجود دارد قهراً آثار و نتایج مطلوب به دست نمی‌آید؛ اقتصاد و تکنولوژی بی‌سامان است ما قطعاتی را که از جاهای ارگانیک گرفته‌ایم نمی‌دانیم باید در کجا قرار دهیم و فکر نمی‌کنیم هر یک از آنها جایی برای خویش دارد. در این صورت و با این تلقی، همه چیز ناهماهنگ است و چیزهای مختلف در جای حقیقی خود قرار نمی‌گیرد و کسی در این زمینه مقصر نیست.

مرور کردن نظرات این دو استاد فلسفه درباب طبیعت و محیط زیست تنها بخش اندکی از نظریات صاحب نظران و کارشناسان فلسفه دراین حوزه است ولی نکته ای که از سخنان تمامی اساتید و کارشناسان فلسفه برمی آید اینکه امروز تنها با فن و ابزار وتشریفات دولتی و سازمانی نمی توان به داد طبیعت و محیط زیست  رسید و لازم است که اساتید حوزه فلسفه، الهیات ،جامعه شناسی و تاریخ هم وارد عمل شوند و برای حل مسائل و مشکلات محیط زیستی موجود همفکری کنند تا شاید روی آوردن به این رویکرد جدید بتواند به داد طبیعت برسد. 

منبع: https://www.mehrnews.com/news/4261326/

چالش ملی برای نوروز بی‌زباله/ از خودمان شروع کنیم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

شناسهٔ خبر: 4253995 - جمعه ۳ فروردین ۱۳۹۷ - ۱۰:۰۳

جامعه > محیط زیست

هنرمندان، مدیران، شهروندان و کنشگران محیط زیست چالشی ملی را با عنوان «بی‌زباله» و با شعار «از خودمان شروع کنیم» آغاز کردند.

خبرگزاری مهر، گروه جامعه-مسعود بُربُر: تعدادی از مدیران دولتی، هنرمندان، شهروندان و کنشگران محیط زیست چالشی ملی را آغاز کرده‌اند تا نوروز امسال همچون سال‌های اخیر به هجومی ویرانگر علیه محیط زیست بدل نشود. در این چالش که کاوه مدنی، معاون آموزش و پژوهش سازمان محیط زیست، با عنوان «بی‌زباله» و با شعار «از خودمان شروع کنیم» آغاز کرده افراد دعوت شده می‌گویند که برای کاهش زباله چه کرده‌اند و دیگران را نیز به این چالش دعوت می‌کنند. در میان شرکت کنندگان این چالش نام‌هایی همچون میترا حجار، کاوه مدنی، شهیندخت مولاوردی، مینو خالقی، اسماعیل کهرم و سفیر اکوادور در ایران به چشم می‌خورد. طیف گسترده سنی از بچه‌های خانه فرهنگ تربت حیدریه تا مادر ۹۰ ساله اسماعیل کهرم نیز در این چالش به چشم می‌خورد.

کاوه مدنی در توضیح این چالش می‌گوید: در این چالش تنها کافی است بگوییم ما برای زباله زندگی‌مان چه کار کرده‌ایم و بعد چهار نفر دیگر را هم دعوت کنیم که آن‌ها هم بیایند و بگویند برای مساله زباله چه کرده‌اند. خوشبختانه تعداد کسانی که علاقه‌مند شده‌اند در چالش بی‌زباله شرکت کنند زیاد شده است. این چالش به دنبال یک کار خیلی ساده است و آن هم این که به موضوع پسماند که خیلی راحت از کنارش می‌گذریم جلب توجه کند.

معاون آموزش و پژوهش سازمان محیط زیست تأکید کرد: زباله دشمن خاموشی است که ما به آن به راحتی توجه نمی‌کنیم و تنها زمانی متوجهش می‌شویم که دیگر خیلی دیر شده است. اما خوبی مساله زباله این است که تنها یک مقوله دولتی نیست که فقط دولت درباره آن کاری بکند. دولت مسئولیت‌های خودش را دارد و ما هم به عنوان شهروندان می‌توانیم تلاش خودمان را بکنیم.

وی تأکید کرد: چرخه تولید پسماند یک چرخه طولانی است و کلی کار در آن می‌شود کرد. در این چالش به دنبال آن هستیم که به هم یادآوری کنیم چه کارهای ساده‌ای می‌توان برای کمتر شدن زباله در محیط زندگی‌مان انجام داد.

مدنی توضیح داد: در این چالش به دنبال نوآوری و ارائه آن به دیگران هستیم. یکی کمتر مصرف می‌کند، یکی دوباره مصرف می‌کند، یکی بازیافت می‌کند، یکی هم مسئول حقوقی است و می‌تواند قانون تصویب کند.

وی تأکید کرد: ما به عنوان سازمان محیط زیست دوست داریم از مردم یاد بگیریم که چه کارهایی می‌شود کرد. من در همین مدت کوتاهی که این چالش باب شده یاد گرفتم که میوه‌فروشان می‌توانند پسماند میوه‌هایشان را به کمپوست تبدیل کنند. می‌توان پلاستیک کمتر استفاده کرد و مثلا میوه‌های هم‌قیمت را در یک پلاستیک گذاشت. مشتری‌ها می‌توانند کیسه پارچه‌ای بدهند. می‌توانند کمتر مصرف کنند یا زباله‌های خشکشان را به بازیافت تحویل دهند. تفکیک از مبدأ را انجام بدهند. انتخاب کنند و یک سری چیزها را مصرف نکنند و مثلا در سازمان محیط زیست ما تصمیم گرفتیم آب بطری پلاستیکی را استفاده نکنیم و در برخی شهرها هم شورای شهرها همین تصمیم را گرفتند که آخرینش مشکین‌شهر بود.

مدنی ادامه داد: شهردار بندر خمیر هم استفاده از آب بطری را در شهرداری متوقف کرد. شورای شهر رشت و تبریز هم مصوبات مشابهی داشتند و شورای شهر اصفهان این موضوع را دنبال می‌کند.

وی افزود: اگر سری بزنید به کانال چالش بی‌زباله در تلگرام و اینستاگرام می‌توانید ببینید مردم چه کارهای ساده‌ای را انجام می‌دهند. دلخور هم نباشیم که شهرداری هنوز سطل‌های جدا نگذاشته است. بالاخره می‌توانیم با تفکیک از مبدأ زباله‌های خشک را تحویل بازیافت بدهیم یا حتی زباله‌گردانی هستند که این زباله‌های خشک را تفکیک می‌کنند. با تغییر در روش مصرف اقلام مورد استفاده‌مان می‌توانیم به همدیگر کمک کنیم. منتظر نباشید کسی دعوتتان کند. هر زمان می‌توانید از کاری که در این راستا می‌کنید ویدیویی ضبط کنید و چند نفر دیگر را دعوت کنید.

میترا حجار، بازیگر سینِما که توسط کاوه مدنی به این چالش دعوت شده هم در این باره ویدیویی منتشر کرد و در آن گفت: من در چالش بی‌زباله شرکت می‌کنم و می‌خواهم نشان بدهم چطور می‌توانیم در زندگی روزمره زباله کمتری تولید بکنیم.

حجار در این ویدیو حجم انبوهی از لیوان‌های پلاستیکی، کیسه‌های نایلونی، قاشق و چنگال یک بار مصرف و بطری‌های آب را کنار می‌زند و به جای آن‌ها یک لیوان فلزی، یک قمقمه آب، یک قاشق چنگال تاشو سفری و یک کیسه پارچه‌ای را در کیفش می‌گذارد و اسماعیل کهرم، ویشکا آسایش، رویا تیموریان و رضا یزدانی را به این چالش دعوت می‌کند و در پایان می‌گوید: یادمان باشد از خودمان شروع کنیم.

اسماعیل کهرم استاد سرشناس حوزه محیط زیست هم با انتشار ویدیویی گفته است: من به دعوت میترا حجار در این چالش شرکت کردم و میل دارم از چهار نفر درخواست کنم که در این چالش حضور داشته باشند. مادر خودم که تجارب ۹۰ و خورده‌ای ساله را خدمت شما ارائه خواهد کرد، محمد درویش مبارز گرامی محیط زیست و عباس محمدی کوهنورد و فعال محیط زیست و بالاخره فریبا ابتهاج که در معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری فعالیت می‌کند. بهتر است ما از خودمان شروع کنیم.

در مقابل مادر ۹۰ ساله اسماعیل کهرم می‌توان از بچه‌های کم سن و سال خانه فرهنگ و هنر تربت حیدریه یاد کرد که در ویدیویی می‌گویند: ما بچه‌های خانه فرهنگ تربت حیدریه هستیم. ما به چالش بی‌زباله دعوت شدیم. لطفا شهر را پاکیزه نگاه دارید. طبیعت را برای ما کودکان حفظ کنید. ما رئیس جمهور را به چالش بی‌زباله دعوت می‌کنیم.

حضور روحانیت در این چالش هم یکی دیگر از ابعاد ملی‌بودن آن را نشان می‌دهد. حجت‌الاسلام محمدباقر نیکویی امام جماعت اداره کل محیط زیست استان البرز نیز با انتشار ویدیویی گفته است: بنا به دعوت مدیرکل محیط زیست استان البرز به چالش بی‌زباله می‌پیوندم و از همه علمای اسلام، طلاب و روحانیون و ائمه جماعات استان البرز درخواست می‌کنم به چالش بی‌زباله بپیوندند و ان‌شاءالله در خطابه‌هایی که در مساجد و منابر داریم مردم را به حفظ محیط زیست دعوت کنیم و از خودمان شروع کنیم.

رضا یزدانی هم که توسط میترا حجار به این چالش دعوت شده با انتشار ویدیویی که طی ضبط یکی از سریال‌ها تهیه کرده می‌گوید: من می‌خواهم درمورد این ته‌سیگارهایی که به وفور روی زمین انداخته شده حرف بزنم مخصوصاً جاهایی که گیاه رویش پیدا می‌کند و خاک هست این ته‌سیگار اجازه نمی‌دهد در اطرافش تا مدت‌ها گیاهی رویش پیدا کند. این کار را نکنیم و از خودمان شروع کنیم.

شهیندخت مولاوردی، دستیار ویژه رئیس‌جمهور ایران در امور حقوق شهروندی، نیز از مقاماتی است که در این چالش شرکت کرده و با انتشار ویدیویی گفته است: من شهیندخت مولاوردی توسط کاوه مدنی به چالش بی‌زباله دعوت شدم. برای جامعه، شهروند، خانه بدون زباله باید از خودمان شروع کنیم. از شعاع پیرامونی خانه خودمان لازم نیست خیلی دور برویم و کافی است از شعاع چند متری خانه یا مغازه خودمان این توجه را داشته باشیم که فضایی را فراهم کنیم که هیچ زباله‌ای در این شعاع به چشم نخورد و این احساس مسئولیت را داشته باشیم. من معصومه ابتکار، ترانه علیدوستی، پروانه سلحشوری و حسن قاضی زاده هاشمی را به این چالش دعوت می‌کنم و باز هم تاکید می‌کنم از خودمان شروع کنیم.

مینو خالقی، کنشگر محیط زیست و حقوق زنان نیز با انتشار ویدیویی که در آن از پذیرش کیسه پلاستیکی در نانوایی پرهیز می‌کند و کیسه پارچه‌ای همراهش را استفاده می‌کند از مهتاب کرامتی، نرگس کلباسی، محسن مهرعلیزاده و محمد فاضلی دعوت کرده تا به این چالش بپیوندند. خالقی در این ویدیو می‌گوید: اگر هر کدام از ما روزانه فقط یک پلاستیک از دوش کره زمین کم بکنیم چه اتفاقی می‌افتد؟ یادمان باشد همین پلاستیک‌ها هستند که در چرخه طبیعت دوباره به بدن خود ما بر می گردند. سخت نیست هر کدام ما در کیفمان یک کیسه پارچه‌ای برای خرید بگذاریم. باید از خودمان شروع کنیم.

حضور یک مقام خارجی در این چالش هم از دیگر ابعاد جالب آن بوده است. خرمن اورتگا آلمیدا سفیر کشور اکوادور در تهران نیز طی یک دیدار از استان گیلان در چالش بی‌زباله شرکت کرده است. او در ویدیویی که در این باره منتشر کرده می‌گوید: من سفیر اکوادور هستم و امروز به گیلان آمده‌ام تا با همکاری دولت ایران، فعالان محیط زیست و سازمان‌های مردم نهاد این زباله‌ها را از طبیعت جمع کنیم. شما امروز برای زباله و محیط زیست چه می‌کنید؟

اکنون باید دید این چالش که آغاز موفقی را تجربه کرده آیا خواهد توانست به چالشی ملی در شبکه‌های اجتماعی بدل شود تا سهمی هرچند کوچک در نجات طبیعت ایران از زباله‌های نوروزی ایفا کند یا سیزدهم فرودین ماه «روز طبیعت» بار دیگر روزِ به سوگ نشستن فعالان محیط زیست و به زباله نشستن طبیعت در فصل شکوفایی و زایش خواهد بود؟  

منبع: https://www.mehrnews.com/news/4253995/چالش-ملی-برای-نوروز-بی-زباله-از-خودمان-شروع-کنیم

پسماند‌های صنعتی

امحا و دفع پسماندهای صنعتی و ویژه در مجتمع فناوری پسماند مطابق با الزامات زیست محیطی

پسماند‌های صنعتی، مواد زاید ناشی از فعالیت‌های صنعتی هستند ومعمولاً شامل فلزات، مواد پلاستیکی، مواد شیمیایی و بالاخره زباله‌های ویژه و زباله‌های خطرناک هستند که در فرایندهای مختلف در صنایع تولید شده و عمل جمع آوری، حمل و نقل و دفع آن‌ها ضوابط خاص و مقررات ویژه‌ای را به خود اختصاص داده‌است. لیستی از پسماندهای تولید شده در واحدهای صنعتی در ذیل بیان شده است که قابل امحا و دفع توسط مجتمع فناوری پسماند میباشند.

انواع لجن های سیستم تصفیه فاضلاب صنعتی

لجن نفتی کف مخازن نفت خام

لجن سیستم تصفیه oily (سیستم APIو DAF )

لجن حاصل از سیستم تصفیه بیولوژیکی

لجن حاصل از لایروبی کانالها

انواع ضایعات جامد و مایع نفتی

پساب آلوده به ترکیبات نفتی

آب آلوده به مواد شیمیایی

مواد جامد آلوده به مواد شیمیایی

انواع مواد شیمیایی غیرقابل مصرف

مواد زائد حلال

حلال های شیمیایی

محلولهای اسیدی و بازی

روغن کارکرده غیرقابل بازیافت

کاتالیست ها

پسماندهای روغنی، امولسیون­ها و مخلوط­های روغن

پلاستیک، لاستیک و لاتکس

پسماندهای فنل­دار

پسماندهای حاصل از پالایش مثل قطران اسیدی

گریس و واکس

انواع عایق ها

انواع فیلترها

انواع سموم سنواتی فاسد شده و آفت کش ها

انواع ضایعات بیمارستانی، پزشکی، دارویی

و ….

منبع: مجتمع فناوری پسماند زیست 

http://wamco.ir/227-2/

حجم پلاستیک با جایگزینی شیشه کاهش می یابد؟

سالانه در جهان حدود ۳۰۰ میلیون تن پلاستیک تولید می شود این در حالی است که سرانه مصرف پلاستیک در جهان در حال افزایش است ولی چه راهکاری هایی برای کاهش آن وجود دارد؟ در اغلب کشور های جهان همچون انگلستان قوانین سخت گیرانه ای به تازگی تصویب شده که دنبال آن سوپر مارکت ها و مراکز ارائه دهنده پلاستیک باید نسبت به کاهش حجم پلاستیک و حذف آن اقدام کنند ولی منتقدین معتقدند این روش محدودیت را به بار می آورد و باید روش های دیگر را امتحان نمود!

حجم پلاستیک و کاهش آن با استفاده از جایگزینی شیشه

شیشه و بازگردانی دوباره آن به چرخه مصرف هم اکنون نیز در بعضی از کشور های جهان انجام می شود. بطری های شیشه ای شیر، دوغ و نوشابه قابل بازگشت به چرخه مصرف هستند و در ایران سرانه بازیافت سالانه کمتر از ۸ درصد عنوان شده است و بسیاری از شرکت های ارائه دهنده نوشابه، شیر و دوغ نسبت به کاهش پلاستیک تولیدشان اقدام نمی کنند زیرا قوانینی برای کاهش آن وجود ندارد و تا به حال نیز اقدامی توسط مسئولین دولتی انجام نگرفته است.

دوغ آبعلی

یکی از مثال های بارز دوغ آبعلی است. این شرکت علاوه بر اینکه سرانه تولید پلاستیکش تحت کنترل نیست، شیشه های نوشیدنی اش نیز حتی ۱ درصد نیز بازیافت نمی شوند البته این عمل غیر معقولانه در تمامی شرکت های حال حاضر ایران وجود دارد. بی شک دوغ آبعلی با طمعی فوق العاده و بی نظیر در سال های اخیر در ایران مشتری های ثابت و زیادی را جذب خود کرده است ولی اگر نگاهی به اهمیت این شرکت نسبت به محیط زیست بیاندازیم نتیجه ای نخواهیم یافت.

یکی از قوانین و مقررات برای شرکت های ارائه دهنده نوشیدنی خارجی این است که وظایف خود را در قبال محیط زیست و حفظ آن به انجام برسانند. اینکه جایگزینی شیشه به جای پلاستیک روشی خوب و بهینه ای بوده درست است ولی این امر زمانی ارزش می یابد که نسبت به بازگردانی دوباره آن به چرخه مصرف اقدام شود.

منبع: https://eafworld.com/reduced-plastic-volume/

کاشت گونه‌های اشتباه منجر به بیابان‌زایی می‌شود

عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور گفت: کاشت درخت در هر زمان و مکان کار درستی نیست و ممکن است با انتخاب گونه و یا زمان غلط منجر به تشدید بیابان‌زایی شود.

به گزارش مهر، محمد درویش گفت: ایرانیان سال‌هاست که نشان دادند درخت برای آن‌ها حرمت دارد.

وی ادامه داد: ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هفت درصد خاک پهناور آن رویشگاه جنگلی دارد، سقف سرانه هر ایرانی از جنگل چیزی حدود ۰/۱۷ هکتار است این در حالی است که هر شهروند کره زمین هشت‌دهم سهم دارد.

درویش افزود: یعنی ما باید چهار برابر متوسط علاقه و توجه مردم جهان به حفظ جنگل‌ها را داشته باشیم، آیا چنین چیزی اتفاق افتاده است؟ باید ظرفیت‌سازی بیشتری تاکنون اتفاق می‌افتاد.

نقش رسانه در حفظ محیط زیست

این کنشگر محیط زیست اضافه کرد: رسانه‌ها باید محتواهای جذابی تولید کنند و نشان دهیم که حفظ و حراست جنگل‌های هیرکانی که در شمار دیرینه‌ترین جنگل‌های موجود در کره زمین است چرا باید در صدر اولویت‌های راهبردی ما باشد؟ و ده‌ها چرای دیگر.

وی گفت: اگر مردم به این اطلاعات به شکل جذاب، مؤثر و ساده آشنا شوند، در برابر آتش‌سوزی جنگل‌ها، قطع بی‌رویه جنگل‌ها، جانمایی غلط جاده‌ها و سکونتگاه‌های شهری و صنعتی بی‌تفاوت نخواهند بود.

درویش افزود: هر درختی که از دست برود یعنی ما آینده تیره‌تری را برای نسل آینده فراهم می‌کنیم و این یک گناه نابخشودنی است، امیدوارم نهضت حفظ حرمت درختان بتواند جایگاه بایسته خود را در کشور پیدا کند.

وی گفت: همه تلاش ما در موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع این است که یافته‌های پژوهشی به زبان ساده منتقل شود، ما هستیم که باید بگوییم چرا درخت ۵۰۰ ساله تا ۲۰۰ هزار دلار ارزش دارد؟ خدمتی که یک درخت ارائه می‌دهد چیست؟ چگونه می‌توان از این جذابیت‌ها پول تولید کرد بدون این‌ که شما قربانی احداث جاده‌های بیشتر و یا استقرار صنایع آلوده‌کننده مانند پتروشیمی و نظایر آن شوید.

درویش گفت: مناطق شمالی ما به خاطر وجود پایه‌های بالای هزار سال یک منطقه راهبردی و استراتژیک است و نباید بر سر آن معامله شود.

بدتر شدن اوضاع سفره‌های زمینی با کاشت گونه‌های اشتباه

عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور گفت: باید تلاش کنیم که از گونه‌هایی استفاده کنیم که با کمترین میزان آبیاری دستی بتوانند در منطقه مستقر شوند.

درویش تصریح کرد: خیران و تشکل‌های مردم‌نهاد باید این نکته را در نظر بگیرند که کاشت درخت در هر زمان و مکان کار درستی نیست و ممکن است با انتخاب گونه و یا زمان غلط منجر به تشدید بیابان‌زایی شوند.

وی تأکید کرد: گونه‌های آب‌دوست نباید در جای خشک کاشته شود زیرا سبب بدتر شدن اوضاع سفره‌های زیرزمینی می‌شوند.

۲ میلیون هکتار از جنگل‌های هیرکانی در طول ۶۰ سال از بین رفت

این کنشکر محیط زیست اظهار کرد: دو میلیون هکتار از جنگل‌های هیرکانی را در طول ۶۰ سال اخیر از دست دادیم و اولویت ما ترمیم جنگل‌های هیرکانی است.

وی ادامه داد: از دیگر اولویت‌ها ترمیم جنگل‌های زاگرس، ارسباران و حرا است، هم‌وطنان باید کمک کنند تا بودجه لازم در اختیار نهاد تخصصی این حوزه قرار بگیرد.

درویش گفت: این بودجه هم مادی و هم معنوی است یعنی نیروی انسانی در چنین روزهایی در خدمت نهاد متولی باشد.

وی ادامه داد: آن‌ها مشخص کرده‌اند که چه نقاطی در اولویت کاشت درخت است به مفهوم این‌که درخت را بکاریم و نگران آبیاری آن نباشیم زیرا ان درخت بسته به اقلیم منطقه خودش می‌تواند سازگار باشد.

درویش اظهار کرد: اگر در دو دهه اخیر رصد کنید تعداد درختانی که شهرداری‌ها و سازمان‌های مختلف می‌کارند اگر سبز می‌شد اکنون جایی برای سوزن انداختن هم نبود اما به دلیل مناسب نبودن گونه‌ها برای اقلیم، رشد نمی‌کند.

انتخاب کاج برای شمال کشور اشتباه است

عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور گفت: کاج در برخی از مناطق کشور اشکالی ندارد، اما در شمال که مازو، راش، افرا و توسکا داریم نباید کاج کاشته شود و این غلط است، ما نباید گونه‌های غیربومی را جایگزین بومی‌ها کنیم.

وی بیان کرد: مهم‌ترین اقدام برای ممانعت از ورود ریزگردها این است که جلوی تغییر اراضی گرفته شود، به حریم جنگل‌ها احترام بگذاریم و تحت هیچ شرایطی مجوز تغییر کاربری را ندهیم.

منبع: شهر > محیط زیست ایران - همشهری آنلاین:

استفاده از وایتکس و جوهرنمک با هم ممنوع

این روزها مردم خانه‌تکانی می‌کنند و متخصصان هم مکررا بر رعایت اصول ایمنی و بهداشتی هنگام خانه‌تکانی تأکید دارند.

دکتر عاطفه عابدینی، فوق تخصص ریه و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به همشهری گفت: استفاده از سفیدکننده‌ها، آسیب جدی به ریه و مجاری تنفسی وارد می‌کند. او گفت: وایتکس ماده‌ای شیمیایی به نام کلر دارد که وقتی در معرض هوا قرار می‌گیرد، مواد خطرناکی تولید می‌کند که به‌شدت آسیب‌رسان است. علاوه بر این، هرگاه وایتکس با جوهر نمک مخلوط شود این آسیب چندبرابر شده به‌طوری که تمام مخاط بینی، چشم و دهان در معرض خطر قرار می‌گیرد و فرد را مستعد ابتلا به بیماری‌های مزمن تنفسی می‌کند.

عابدینی افزود: گردوغبار ناشی از تمیز کردن وسایل منزل هنگام خانه‌تکانی علاوه بر اینکه آلرژی‌زاست می‌تواند باعث تحریک ریه‌ها و انواع بیماری‌های مزمن تنفسی شود؛ چراکه برخی از گرد وغبارها حاوی انواع قارچ‌ها و میکروب‌های خطرناک هستند.

او همچنین به افرادی که از بیماری‌های تنفسی مثل آلرژی و آسم رنج می‌برند، هشدار داد که در معرض گردوغبار هنگام خانه‌تکانی قرار نگیرند زیرا بیماری آنها تشدید می‌شود.

این فوق تخصص ریه از مردم خواست که به هیچ عنوان در محیط‌های دربسته خانه‌تکانی نکنند و هنگام استفاده از مواد شوینده از ماسک یا حتی ماسک‌های فیلتردار استفاده کنند. اگر فردی بیماری مزمن تنفسی مثل آسم دارد و مجبور است خانه‌تکانی کند، حتما ماسک و بزند و قبل از انجام کار هم از اسپری مخصوص آسم استفاده کند. از تماس طولانی‌مدت و مستقیم با انواع مواد شوینده مثل انواع مایع‌های ظرفشویی و پودر‌های لباسشویی بپرهیزد یا از دستکش استفاده کند؛ چراکه مواد مذکور می‌تواند التهاب‌های پوستی ایجاد کند.

یک پزشک طب کار هم معتقد است که هنگام خانه‌تکانی رعایت 4 اصل داشتن تهویه مناسب، استفاده از دستکش نخی زیر دستکش پلاستیکی، حمل و جابه‌جایی اصولی اثاثیه منزل و استفاده از زیرپایی مناسب ضروری است.دکتر علی علی ایی به ایرنا گفت: بسیاری از اوقات به‌دلیل حمل و جابه‌جایی اسباب‌های سنگین به‌صورت یکجا، صدمه‌های جبران‌ناپذیری به کمر و ستون فقرات وارد می‌شود بنابراین توصیه می‌شود وسایلی که قابلیت جدا شدن قطعات را دارند، پس از جدا‌سازی‌ حمل شوند.

به گفته او، افراد بایستی برای برداشتن وسایل از زمین با کمر خم نشوند و با خم کردن زانوها، وسایل را بردارند و البته حجم وسایل باید به‌گونه‌ای باشد که نزدیک بدن آنان قرار گیرد تا سنگینی آنها را کمتر احساس کنند.

حین انجام کار نباید از زیرپایی‌هایی که غیراستاندارد است و امکان افتادن از روی آنها وجود دارد، استفاده شود. هر اندازه تعداد پایه‌های یک زیرپایی بیشتر باشد، بهتر است و آسیب کمتری به سلامت می‌رساند. هنگام خانه‌تکانی و استفاده از شوینده‌های شیمیایی، حداقل 2نفر در خانه باشند تا درصورت بروز حساسیت یا اتفاقی ناگهانی به کمک یکدیگر بشتابند.

منبع: http://hamshahrionline.ir/details/250900/Science/medical

دانش > پزشکی - گروه دانش و سلامت: 

راهکارهایی برای کاهش مصرف آب در خانه‌تکانی

خانه‌تکانی از جمله سنت‌های ما ایرانیان است که با انجام آن به استقبال بهار می‌رویم، اما دغدغه فعالان محیط زیست در روزهای پایانی سال و شروع خانه‌تکانی‌ها، مدیریت مصرف آب است. پویش خانه تکانی و مدیریت مصرف آب کمپینی است که اخیرا با دغدغه مصرف آب در خانه تکانی‌ها شکل گرفته است. مجید رحمانی یکی از اعضای این کمپین راهکارهای ساده‌ای را برای کاهش مصرف آب در این ایام پیشنهاد داده است.

به گزارش ایسنا، مجید رحمانی درباره روش‌های کاهش اتلاف آب هنگام خانه‌تکانی توضیح داد: قبل از اقدام به شست وشوی هر چیزی از خود بپرسید که آیا شستن آن وسیله واقعا ضروری است یا از روی عادت این کار را انجام می‌دهید همچنین برای شست وشوهای ضروری برنامه داشته باشید و اقلام هم جنس را در کنار هم بشویید تا میزان آب مصرفی کمتر شود.

وی ادامه داد: شوینده‌های شیمیایی هر چند باعث پاکیزگی می‌شود اما استفاده نادرست از این مواد در کوتاه مدت آسیب جدی به سلامت انسان و محیط زیست وارد می‌کند. این مواد در چرخه استفاده از آب‌های خاکستری باقی می‌ماند و به محیط‌های مختلف مانند زمین‌های کشاورزی وارد می‌شود. وجود مواد شیمیایی در آب فرایند تصفیه فاضلاب را با مشکل مواجه می‌کند بنابر این تا جایی که امکان دارد از این شوینده‌های شیمیایی کمتر استفاده کنیم.

این عضو پویش خانه تکانی و مدیریت مصرف آب در ادامه گفت: آبی که حاوی مواد شوینده شیمیایی نیست را می‌توان به مصرف گل‌ها و گیاهان خانگی رساند و اینگونه از هدر دادن آن‌ها جلوگیری کرد.

رحمانی با بیان اینکه شستن پرده‌ها و فرش‌ها را به کاربلدها بسپارید، تصریح کرد: با این کار از استفاده از آب تصفیه شده برای شستشوی این وسایل جلوگیری می‌شود.

وی با بیان این که قبل از اقدام به شستن هر چیزی به راهکارها و ابزارهای مورد نیاز آن فکر کنید، اظهار کرد: استفاده از آب به عنوان جارو برای تمیز کردن بالکن یا حیاط، کار بسیار غلطی است که گاهی اوقات موقع خانه تکانی‌ها دیده می‌شود. در شرایطی که در کشور با کم آبی دست و پنجه نرم می‌کنیم هدر دادن آب به این شکل بسیار ناپسند است.

این عضو هیات مدیره خانه محیط زیست استان آذربایجان شرقی با تاکید بر این که سرویس و تعمیر شیرآلات خراب را در لیست کارهای خانه تکانی قرار دهید، گفت: با این کار مانع از هدررفت آب تصفیه شده و تبدیل آب سالم به فاضلاب می‌شویم.

رحمانی در ادامه بر تفکیک زباله‌ها هنگام خانه تکانی تاکید و اظهار کرد: با این اقدام میزان مصرف انرژی و آب نسبت به تولید اولیه به طرز چشمگیری کاهش پیدا می‌کند.

این عضو پویش خانه تکانی و مدیریت مصرف آب توصیه کرد که برنامه‌های فنی وسایل خانگی مختلف مانند لباسشویی را بیاموزید تا بتوانید مدت زمان شست و شو را بر اساس نیاز خود تنظیم کنید.

وی در پایان گفت: اگر فردی پول کافی دارد که می‌تواند هزینه آب، برق و گاز را پرداخت کند نباید این مسئله بهانه‌ای برای اسراف شود و به اندازه‌ای از این منابع استفاده کند که موجب سلب این نعمت از سایر همنوعان و موجودات زنده شود.

منبع: شهر > محیط زیست ایران - همشهری آنلاین:

بهبود محیط زیست به ۵ روش

بهبود محیط زیست

با توجه به رشد جمعیت در جهان و استفاده آنان از اقلام مختلف، آلودگی و گرمایش جوی زمین در حال افزایش است. از این رو راه های ساده و کابردی برای بهبود محیط زیست وجود دارد که ما چندین روش را به شما با زبان ساده معرفی خواهیم کرد. این روش ها باعث می شود با انجام روزانه این کارها و تبدیل کردنشان به عادت تا حدودی البته در شکل وسیع تر بهبود محیط زیست فراهم شود.

یکی از این روش های کاربردی بازیافت است. اگر شما به صورت روزانه با قرار دادن چند سطل مختلف برای انواع مختلفی از زباله ها همچون :

• پلاستیک
• نان
• آهن و آلومنیوم
• شیشه
• کاغذ

بازیافت انجام دهید و زباله هایتان را تفکیک کنید بی شک در طولانی مدت در هزینه و انرژی صرفه جویی کرده اید. این مسئله نه تنها به نفع جیب شماست بلکه به حفظ محیط زیست نیز کمک می کند.

از مصرف کیسه های پلاستیکی اجتناب کنید و یا تا جایی که می توانید کمتر استفاده کنید. کیسه های قابل استفاده مجدد (مانند کیسه های پارچه ای) یک جایگزین مناسب هستند. شما به طور متوسط بیشتر از ۶ تا ۱۰ بار می توانید از این کیسه ها استفاده مجدد کنید و این امر نه تنها باعث کاهش تولید پلاستیک می شود بلکه شخصیتی متفاوت در مقابل دیگران را به وجود می آورد.

تکرار این عمل باعث فرهنگ سازی و جذب مردم به این سمت و سو شده و به بهبود محیط زیست کمک خواهد کرد.

کاهش مصرف برق را جدی بگیرید. شاید برایتان این سوال پیش آمده است که وقتی وسیله مورد نظر ما خاموش است، برق مصرف نمی کند ولی این طرز فکر درستی نیست. اگر به کاهش مصرف برق خانه خود اهمیت می دهید بهتر است حتی هنگام خاموش بودن و استفاده نکردن از آن نیز پریز وسیله مورد نظرتان را از برق تا وقتی که استفاده مجدد از آن نکنید، بکشید.

⇓

از میوه ها وسبزیجاتتان دوباره کاشت و برداشت کنید. بسیاری از میوه ها دارای خاصیت درمانی پوستی و … هستند پس شما می توانید از پوست میوه ها برای تقویت و ترمیم پوستتان استفاده کنید. بذر بعضی از میوه ها و سبزیجات نیز می توانند در باغچه خانه شما دوباره کشت و بعد از مدتی برداشت شوند (به این مسئله توجه داشته باشید که رشد یک میوه ممکن است چند ماه و یا حتی چند سال طول بکشد)

محصولات و مواد غذایی محلی بخورید. خوردن محصولات و ثمرات محلی باعث می شود که از حمل و نقل های وقت گیر جلوگیری شود همچنین در این صورت دی اکسید کربن کمتری تولید خواهد شد و به کاهش ترافیک شهر ها نیز کمک خواهد کرد. اگر به زمان و محیط زیست ارزش قائلید و محصول مورد نیازتان خارج از محدوده شماست بهتر است از وسایل نقلیه عمومی برای رفت و برگشت استفاده کنید.

بسیاری از این ایده ها و روش ها شاید برای بسیاری کم بازده و ناکارآمد به نظر بیاید ولی سوال اینجاست اگر چندین نفر از ما این روش ها را به یک عادت روزانه تبدیل کنیم چه؟ بدون شک در شکلی وسیع تر تاثیرگذار خواهد بود.

منبع: http://eafworld.com/improving-the-environment/

شرکت تولید پوشاک «لاکست» لوگوی مشهور تمساح را عوض می‌کند

«لاکست» قصد دارد تا آرم معروف تمساح روی تی‌شرت‌های یقه‌دار خود را پس از ۸۵ سال با نشان‌های دیگری جایگزین کند.

اگوست، برندی با نشان کروکودیل سبز

لاگوست در دهه 1970 به اوج محبوبیت خود در آمریکا دست یافت. با این شهرت، شرکت شروع به تولید محصولات دیگری ازجمله عطر و ادوکلن، لباس زیر، عینک آفتابی، کفش های تنیس و پیاده روی، ساعت مچی و انواع کالاهای چرمی نمود.

لاگوست در دهه 1970 به اوج محبوبیت خود در آمریکا دست یافت. با این شهرت، شرکت شروع به تولید محصولات دیگری ازجمله عطر و ادوکلن، لباس زیر، عینک آفتابی، کفش های تنیس و پیاده روی، ساعت مچی و انواع کالاهای چرمی نمود.

تفکری که انسان باید همیشه در ذهن خود داشته باشد این است که «ثروت مال من است و به آن می رسم». اگر انسان به این تفکر اعتقاد داشته باشد برای به دست آوردن آن سعی خواهد کرد تا از فکر و ایده های تازه استفاده کند و به مهارت جدید دست یابد و راه پیشرفت را در پیش بگیرد. کمپانی لاگوست (LACOSTE) در سال 1933 میلادی توسط رنه لاگوست (Rene Lacoste) و آندره ژیلر (Andre Zhylr) در کشور فرانسه آغاز به کار کرد. ژیلر مالک و مدیر یک شرکت بزرگ تولید لباس های کشباف در فرانسه بود. آنها نام شرکت را لاگوست گذاشتند که در ترجمه لغتی به معنی اصلی یا ضروری می باشد. این شرکت در ابتدا شروع به تولید لباس تنیس کرد و برای تبلیغات خود نیز یک آرم کروکودیل طراحی نمود که در زمینه های تنیس از آن استفاده می کردند.

لاگوست آرم کروکودیل خود را بر روی سینه لباس های تنیس چاپ می کرد و ادعا داشت که اولین شرکتی است که نام و لوگوی برند خود را روی محصولات خود قرار می دهد. این شرکت علاوه بر لباس تنیس شروع به تولید و فروش لباس های گلف و قایقرانی نمود.

در سال 1951 لاگوست تنوع بیشتری به محصولات خود داد. ازجمله آنها طراحی لباس های رنگی تنیس علاوه بر لباس های ساده سفید بود. در سال بعد، این لباس ها به آمریکا صادر شدند و برای آنها تبلیغات گسترده ای با شعار «نماد موفقیت یک ورزشکار شایسته» انجام گرفت که تاثیر زیادی روی سلیقه افراد ثروتمند این کشور گذاشت که هنوز هم این تاثیر قابل مشاهده بوده و لاگوست به عنوان یکی از بندهای مشهور در این کشور محسوب می شود.

در سال 1963 برنارد، پسر رنه لاگوست، به مدیریت شرکت منصوب شد و پیشرفت قابل ملاحظه ای در این شرکت ایجاد کرد. زمانی که او ریاست شرکت را به عهده گرفت، سالانه 300 هزار محصول به فروش می رسید. لاگوست در دهه 1970 به اوج محبوبیت خود در آمریکا دست یافت. با این شهرت، شرکت شروع به تولید محصولات دیگری ازجمله عطر و ادوکلن، لباس های زیر، عینک آفتابی، کفش های تنیس و پیاده روی، ساعت مچی و انواع کالاهای چرمی نمود.

از سال 1950 تا سال 1993 شرکتی به نام «ایزود لاگوست» امتیاز فروش محصولات این کمپانی را در آمریکا در اختیار داشت. به همین علت، شرکت اصلی به صورت مداوم در این منطقه فعالیت نمی کرد. ولی پس از آن، خود شرکت لاگوست توانست فروش انحصاری محصولاتش را مجددا به دست آورد. رقیب آنها در این زمان، شرکتی به نام تایگر بود که محصولات مشابهی تولید می کرد و به جای آرم کروکودیل، یک ببر بر روی آنها قرار داد.

در سال 2005 میلادی لاگوست ادوکلن های خوشبوی مردانه جدیدی تولید کرد که توسط این کمپانی طراحی، تولید و روانه بازار شد. لاگوست این ادوکلن را به عنوان گوهر لاگوست معرفی کرده بود. این محصول برای همه سنین بسیار مناسب وبد و جزو دسته ادوکلن های نشاط آور و میوه ای محسوب می شد که از ترکیباتی مانند گوجه فرنگی، مرکبات، فلفل و چوب جنگلی تهیه شده و محصولی نسبتا پرفروش در اروپا به شمار می رفت. فعالیت این کمپانی در زمینه های عطر و ادوکلن پوشاک آقایان و خانم ها و کفش و محصولات چرمی بود و محصولات این شرکت فرانسوی بسیار باکیفیت و پرفروش و در سراسر جهان پرطرفدار بودند.

در این سال، محبوبیت لاگوست با طراحی های «کریستوف لمیر» که باعث ایجاد دید بهتر و مدرن تری به محصولات این شرکت شد، افزایش یافت. حدود 50 میلیون قلم از م حصولات این شرکت در بیش از 110 کشور در سراسر جهان به فروش رسید که در بیشتر مسابقات ورزشی مشاهده می شد. قراردادهای بسیاری نیز با ورزشکارهای معروف تنیس بسته شد که ازجمله آنها می توان به اندی رادیک آمریکایی، ریچارد گسکت فرانسوی و «استانیسلاس واروینکا» برنده مدال طلای المپیک اشاره کرد

در ژوئن سال 2007، لاگوست فروش الکترونیکی خود را در بازار آمریکا آغاز کرد و تاکنون به شرکت های زیادی امتیاز فروش و عرضه محصولات خود را اعطا کرده است. مثلا شرکت سامسونت امتیاز تولید و فروش جهانی کیف های لاگوست و محصولات کوچک چرمی آن را در اختیار دارد.

بسیاری از محصولات این کمپانی مانند کفش و پوشاک و ادوکلن در اکثر کشورهای دنیا عرضه می شود. ادوکلن های این کمپانی به خوشبویی و کیفیت در بازار اروپا معروف هستند و بیشتر آنها مخصوص خانم ها تولید می شود. این کمپانی اسپانسر بسیاری از مسابقات معروف ورزشی در جهان ازجمله دیویس کاپ تنیس بوده است.
منبع: روزنامه آسیا

باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir

نیوزیلند؛ صدها دلار جایزه برای کارمندانی که از دوچرخه استفاده کنند

یک شرکت نیوزیلندی به کارکنانش روزانه ۱۰ دلار خواهد پرداخت تا با دوچرخه به سر کار بیایند.

شرکت نیوزیلندی «Make Collective» با هدف کاستن از شمار خودروها در سطح شهر و حفاظت از محیط زیست، به آن دسته از کارکنانش که با دوچرخه به سر کار بیایند، روزانه ۱۰ دلار خواهد پرداخت.

بر اساس تصمیم مدیریت این شرکت، کارمندان در ازای هر روز استفاده از دوچرخه، مبلغ ۵ دلار دریافت خواهند کرد و اگر این کار را برای بیش از نیمی از سال ادامه دهند، در پایان سال دو برابر این رقم (یعنی روزانه ۱۰ دلار) به عنوان پاداش دریافت خواهند کرد.

پیش از این به دلیل آنکه در این شرکت امکان دوش گرفتن وجود نداشت، بسیاری از کارکنان تمایلی به استفاده از دوچرخه برای آمدن به محل کار نشان نمی‌دادند اما تعیین این مشوق صدها دلاری باعث شد که درنهایت از هر شش کارمند این شرکت، پنج کارمند به دوچرخه‌سواری روی بیاورند.

مدیریت شرکت بودجۀ لازم برای پرداخت این پاداش‌ها را از محل سود سالانۀ حاصل از کسب و کار تامین می‌کند.

الیوت گیلمور، از مدیران و مبتکران این طرح می‌گوید که پرداخت پاداش برای دوچرخه‌سواری کارکنان را که در بهبود وضعیت روحی و سلامت جسمی آنها نقش موثری دارد، به پرداخت هزینه‌های درمان یا هزینۀ باشگاه‌های ورزشی کارمندان ترجیح می‌دهد.

منبع: بوسیله Euronews  به روز شده در: ۱۰/۰۳/۲۰۱۸