هریک از دستگاه های الکترونیکی در محیط کار و زندگی، که یا مجهز به باطری هستند یا با برق از آنها استفاده میکنیم، مثل کامپیوتر، تلویزیون، تلفن همراه، دستگاه های ضبط و پخش دیجیتالی و غیره که پس از خراب شدن یا قدیمی شدن آنها را دور میاندازیم، منابع با ارزشی است که هدر میرود.حجم ضایعات الکترونیکی در تمام کشورهای جهان به میزان غیرقابل تصوری رسیده است. علاوه بر آن دستگاه های الکترونیکی که به کشورهای عقب مانده و غیر صنعتی صادر میشود، پس از استفاده به شیوههای خطرناکی مثل سوزاندن نابود میشود که نه تنها قسمتهای با ارزش و قابل بازیافت آنها ازبین میرود بلکه دود ناشی از سوزاندن این وسائل گازهای سمی و خطرناکی را در هوا منتشر میکند.
در کنار فلزات با ارزشی مثل طلا، پالادیوم و نقره که در ساختن این دستگاه ها بکار رفته، مواد نادر دیگری مثل فلز " ایندیوم" هم در ترکیب ِ قسمت های مختلف ِ بیش از یک میلیارد وسیله الکترونیکی مانند صفحات " ال سی دی" کامپیوتر یا تلفنهای همراه بکاررفته که ارزشی گاه بیشتر از طلا و نقره دارند.در طول پنج سال گذشته، قیمت فلز "ایندیوم" شش برابر شده و در حال حاضر از قیمت نقره هم بیشتر شده است و با اینکه معادن جهانی این فلز به تدریج رو به تخلیه شدن است، اما فقط چند کارخانه در آمریکا و بلژیک و ژاپن قادرند این فلز با ارزش را بازیافت کنند و بقیه این ماده بکار رفته در دستگاههای الکترونیکی برای همیشه نابود میشود.بسیاری از کارشناسان محیط زیست از جمله مدیران پروژه دانشگاه سازمان ملل معتقدند تنها کمبود منابع معدنی فلزات نادر نیست که بازیافت آنها را ضروری میکند، بلکه روش های کاملا نا به جا برای نابودی ضایعات الکترونیکی مشکلات بسیار زیست محیطی و امکان بروز بیماریهای مختلف را ایجاد میکند. سوزاندن جعبههای کامپیوتر و یا کابلهای برق وسایل الکترونیکی و ترانسفرماتورها که موجب آسیبهای جبران ناپذیر به سیستم عصبی انسان و بروز انواع سرطانهاست.
در کشورهای توسعه نیافته انسان های بسیاری هستند که زندگی شان از راه بازیافت انواع زباله ها و ضایعات مصرفی میگذرد و تقریبا در تمام موارد مردان و زنان و کودکان ِ کارگر بدون هیچ وسیله ایمنی با این مواد در ارتباط هستند. به همین جهت یکی از هدفهای پروژه جدید دانشگاه سازمان ملل تهیه و توزیع جهانی راهنمای ِ از هم باز کردن ِ قسمت های مختلف دستگاههای الکترونیکی ِ از کار افتاده است.
۱۸۰۰ کیلو مواد اولیه = یک کامپیوتر کوچک
آژانس اروپایی محیط زیست پس از یک بررسی و محاسبه انجام شده در همه ِ کشورها گزارش داده که حجم سالانه ضایعات الکترونیکی که در سال گذشته حدود ۴۰ میلیون تن بوده، سه برابر سریعتر از مجموع ضایعات و زباله های تولید شده توسط انسان در حال اضافه شدن است و اگر مجموع ضایعات الکترونیکی یک سال را در کامیونهای حمل زباله بار کنند و این کامیون ها بدون فاصله در یک خط مستقیم قرارگیرند خطی به اندازه نیمی از پیرامون کره زمین ایجاد خواهد شد.
یک گزارش منتشر شده دیگر از سوی سازمان ملل با عنوان کامپیوتر و محیط زیست نشان می دهد هرچه عمر استفاده از وسایل الکترونیکی طولانی ترباشد، به حفظ محیط زیست بیشتر کمک می شود. در این گزارش آمده که برای تولید یک کامپیوتر معمولی با اکران، به اندازه ده برابر وزن آن انرژی فسیلی مثل نفت و گاز مصرف شده است. در مقایسه باید توجه داشت که مثلا برای تولید یک اتومبیل یا یک یخچال معادل یک یا دوبرابر وزن آنها انرژی فسیلی مصرف شده است. به معنی دقیق تر تولید یک کامپیوتر با مانیتور ۱۷ اینچی معادل ۲۴۰ کیلوگرم نفت، ۲۲ کیلوگرم مواد شیمیایی و ۱۵۰۰ لیتر آب، یعنی در مجموع حدود ۱۸۰۰ کیلوگرم مواد اولیه مصرف شده است.
آقای "هانس وان جینکل"، رئیس دانشگاه سازمان ملل گفته وقت آن رسیده که مشکل افزایش ضایعات الکترونیکی در سطح جهان را بطور جدی حل کنیم، چون هم محیط زیست همه ِ ما سالم تر خواهد شد و هم تولیدکنندگان وسایل الکترونیکی با بازیافت مواد ساخته شده سود بیشتری خواهند برد و مصرف کنندگان نیز به جای دورانداختن وسایل الکترونیکی شان قسمت هایی از آن را که نیاز به نو شدن دارد تعویض می کنند.