خودروی جدید با سوخت گیاهی که تمام قطعات آن قابل بازیافت است

سخنگوی خودروسازی هوندا اعلام کرد: این شرکت قصد دارد یک نمونه از اولین خودروهای جدید خود را که سازگار با طبیعت بوده و با سوخت گیاهی کارمی‌کند، در نمایشگاه خودروی پاریس به نمایش بگذارد. به گزارش سرویس «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از رویترز، به گفته مدیر عامل شرکت خودروسازی هوندا این خودرو با قیمت ارزان و مصرف سوخت کم، دارای پنج در و پنج صندلی بوده و تمام وسایل آن قابل بازیافت هستند. قرار است این خودروی جدید شرکت هوندا در اوایل سال 2009 میلادی در نمایشگاه بین‌المللی شرکت‌های خودروسازی در پاریس پرده برداری شود. بر همین اساس، هوندا قصد دارد تا فاصله میان خود با شرکت تویوتا موتور را در زمینه ساخت و طراحی و تولید خودروهایی با قیمت بسیار ارزان، مصرف سوخت بسیار کم و سازگار با محیط زیست و با وزن کم کم کند. شرکت هوندای ژاپن قصد دارد در اولین رده از تولید خود حدود 200 هزار دستگاه از خودروی جدید خود تولید و روانه بازار کند. نمایشگاه خودروی پاریس از 2 تا 19 اکتبر سال آینده میلادی برگزار می‌شود و هدف آن به نمایش گذاشتن خودروهایی با مصرف سوخت گیاهی و سازگار با محیط زیست است.

قیمت بالای نفت سبب ارزشمند شدن زباله‌ها شده است!

قیمت رو به افزایش نفت باعث افزایش ارزش پلاستیک‌های زائد شده و شرکتهای فعال در زمینه مواد زائد در سراسر ‏جهان را بر این داشته که محل های تخلیه زباله را برای پیدا کردن پلاستیک حفاری کنند.‏

به گزارش سرویس «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از رویترز، مصرف‌گرایی و یکبار ‏مصرفی که در دنیای امروز تبدیل به فرهنگ شده و باعث افزایش میزان زباله‌های تولیدی شده است.‏

با توجه به روند رو به رشد جمعیت جهان و منابع طبیعی رو به زوال این زباله‌ها تبدیل به معادن با ارزش و مایه ‏پشتگرمی انسان امروز شده است.‏

پیتر جونز یکی از متخصصان مدیریت زباله در انگلستان گفت: در سال 2020 میلادی جمعیت دنیا به 9 بیلیون نفر خواهد رسید و تعداد وسایل نقلیه به میلیون‌ها برابر افزایش پیدا خواهد کرد و با بالا رفتن قیمت نفت ما با کمبود منابع مواجه خواهیم ‏شد و ذخایر گاز لیبی، روسیه و عربستان سعودی نیز محدود است و این محدودیت‌هاست که باعث شده به گورستان‌های زباله به عنوان معدن نگاه کنیم.‏

همچنین تنها در انگلیس متخصصان تخمین زده‌اند که 200 میلیون تن پلاستیک زائد وجود دارد که با قیمت امروز آن 60 بیلیون پوند ‏ارزش دارد و می تواند بازیافت یا تبدیل به سوخت مایع شود.‏

تحلیلگران موضوع نفت پیش‌بینی می‌کنند قیمت هر بشکه نفت بالای 100 دلار باقی خواهد ماند.

متخصصان مواد زائد در اآمریکا، اروپا و آسیا یک طرح آزمایشی را به اجرا گذاشته‌اند تا از پلاستیک‌های قدیمی و دیگر مواد زائد دوباره استفاده ‏کنند.

هراروپایی 3 تن زباله تولید می کند

ساکنان اروپا هر سال یک میلیارد و 800 تن زباله تولید می کنند.

واحد مرکزی خبر به نقل از شبکه تلویزیونی یورونیوز: تولید این مقدار زباله به آن معناست که هر سال به ازای هر شهروند اروپایی سه و نیم تن زباله تولید می شود.

کشورهای ثروتمند اروپایی مانند انگلیس و ایتالیا بیشترین تولیدکنندگان زباله در اروپا هستند.

براساس آخرین آمارها ، در اروپا 27 درصد زباله ها بازیافت ، 49 درصد دفن و 18 درصد آنها هم سوزانده می شوند.

کارشناسان محیط زیست معتقدند ته سیگار مهمترین زباله جهان را تشکیل

واحد مرکزی خبر: به نوشته روزنامه اینترنتی روسی ایزوستیا پیش از این تصورمی شد پاکتهای پلاستیکی مهمترین عامل الوده کننده در جهان هستند و دانشمندان دائما تولید کنندگان این پاکتها را مورد انتقاد قرار می دادند اما حالا مشخص شده که ته سیگار بیشترین حجم زباله را در جهان تشکیل می دهد.

به گفته اریک سالامون کارشناس کانادایی تنها تعداد کمی از مردم جهان به این حقیقت واقفند که ته سیگار تهدید بسیار جدی برای محیط زیست به شمار می رود و خیلی از افرادی که هرگز پاکتهای پلاستیکی را روی زمین رها نمی کنند ته سیگارهای خود را با ارامش خاطر روی زمین می اندازند و با پا له می کنند.

به گفته وی طی سال دو هزارو هفت داوطلبان بیش از دویست و هفتاد هزار ته سیگار جمع اوری کرده اند که این تعداد دوونیم برابر تعداد پاکتهای مواد خوراکی است که مکان دوم را از نظر الوده کردن جهان به خود اختصاص داده اند.

وی یاداور شد که تجزیه فیلتر سیگارها به زمانی بین پنج تا پانزده سال نیاز دارد و این مواد به راحتی به معده ماهیها، سایر پستانداران دریایی و پرندگان راه می یابند و این درحالی است که نه تنها هیچ ارزش غذایی ندارند بلکه در صورت بلعیده شدن چند عدد ازانها به حیوان احساس سیری کاذب دست می دهد و احتمال مرگ براثرگرسنگی وجود دارد.

گفتنی است طی سال گذشته پنجاه هزار داوطلب نزدیک به نود تن انواع زباله را از سواحل کانادا جمع اوری کرده اند.

برلوسکونی شخصا به جمع‏آوری زباله پرداخت

نخست وزیر ایتالیا در تلاشی برای جارو زدن خیابان‌های ناپل که بحران زباله‌ آن توریست‌ها را از آن جا فراری داده و سلامت ساکنان آن را تهدید کرده است،‌ یک جاروی دسته بلند به دست گرفت و مشغول جمع آوری زباله‌ها در این شهر شد.

به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری رویتر، سیلویو برلوسکنی نخست وزیر ایتالیا در تلاش برای نشان دادن جدیت خود در حل آن چه که وی آن را یک وضعیت فوق‌العاده‌ ملی خواند، در ناپل نشست‌های کابینه را برگزار کرده است.

وی گفت: خیابان‌ها باید ادامه‌ی خانه‌های شما باشد.

برلوسکنی پیش از به دست گرفتن یک جاروی دسته بلند و کشیدن آن بر روی زمین برای چند لحظه یک تکه کاغذ از خیابان برداشت.

دفع زباله مشکل مزمن ناپل -سومین شهر بزرگ ایتالیا- بوده است.

سال گذشته ساکنان ناپل با اعلام رسمی پر شدن محل‌های دفن زباله مجبور شدند آشغال‌های خود را به خیابان بریزند.

تلاشهای صورت گرفته برای ایجاد مکان‌های جدید دفن زباله با مقاومت محل‌هایی که برای جلوگیری از حرکت ماشین‌های زباله سنگر ایجاد کردند و با پلیس درگیر شدند، روبرو شد.

لپ‌تاپ قابل بازیافت ساخته شده با پلاستیکی از نشاسته ذرت ...

روزنامه فناوران اطلاعات: پلاستیک‌های معمولی از منابع غیرقابل بازیافت مانند روغن، زغال‌سنگ و گازهای طبیعی تولید می‌شوند، در حالی که پلاستیک‌های قابل تجزیه ساخته شده از مواد گیاهی نیز سال‌هاست به بازار آمده ولی البته به دلیل قیمت بالا هرگز جایگزینی برای پلاستیک‌های غیرقابل بازیافت در صنعت کامپیوتر محسوب نشده‌اند.طبق اطلاعات به‌دست آمده، هم‌اکنون لپ‌تاپ‌های قابل بازیافت فوجیتسو که Life Book نام دارد، فقط در بازار ژاپن عرضه شده‌اند.پلاستیک‌های تولیدشده از مواد گیاهی قیمت بالایی دارند، اما 15درصد کمتر از پلاستیک‌های معمولی تبدیل به کربن می‌شوند. به‌طور کلی در غلات مقدار زیادی پلیمر طبیعی یافت می‌شود که با پردازش، قابل تبدیل به پلاستیک طبیعی است.

البته پلاستیک به‌دست آمده در آب حل می‌شود که با تغییر نوع پلیمر این مشکل نیز رفع خواهد شد.

به‌عنوان مثال گندم یا سیب‌زمینی پس از برداشت طی تغییرات ارگانیک، اسید لاکتیک تولید می‌کنند و ترکیبات اسیدلاکتیک، زنجیره‌های پلیمری را تشکیل می‌دهند که در پایان به تولید پلاستیکی به نام پلی‌لاکتاید (PLA برای مصارف صنعتی از سال 1990 آغاز شد اما به‌دلیل قیمت بالا مورد استقبال قرار نگرفت.

فوجیتسو پلاستیک‌های قابل بازیافت را پیش‌تر در گوشی‌های تلفن‌همراه نیز به کار گرفته بود.

دستگاه‌های ساخته شده از پلاستیک قابل بازیافت طی چند ماه در محیط تجزیه می‌شوند، در حالی که چرخه بازگشت پلاستیک‌های معمولی به طبیعت چندین دهه طول می‌کشد. مسوولان شرکت فوجیتسو هنوز جزییات و قیمت لپ‌تاپ را اعلام نکرده‌اند.

تاثیرات زیست محیطی بازیافت گوشی های تلفن همراه ...

تحقیقات نشان داده که بازیافت گوشی های کهنه و فرسوده می تواند میزان انتشار گازهای گلخانه ای را در اتمسفر زمین کاهش دهد.
اثر گازهای گلخانه ای از جمله دی اکسید کربن، متان، اکسید نیتروس و کلرو فلئورو کربن ها یک پروسه بسیار پیچیده است که به وسیله آن دمای زمین هر روز گرم تر می شود.کاهش استفاده از منابع انرژی و ترکیبات کربن دار انرژی یکی از مواردی است که مورد توجه جوامع جهانی قرار گرفته است و می تواند موجب کاهش تولید گازهای گلخانه ای شود.سایت رسایکل نوشت که با وجود تکنولوژی های برتر در زندگی، همه افراد به دنبال جدیدترین ها هستند، بهترین ها را می خواهند و قصد دارند پیشرفته ترین ها را به دست آورند.
این در حالی است که می توانند با اقدام به بازیافت گوشی تلفن همراه فرصتی برای دوباره استفاده کردن از گوشی های کهنه و قدیمی را برای خود یا دیگران فراهم کنند.مطالعات اخیر که توسط Department of Commerce انجام شده است، نشان می دهد که کاربران به تغییر دادن گوشی و داشتن یک گوشی ساده در کوتاه مدت گرایش دارند. کاربران به دانلود موسیقی و ویدئو، پهنای باند موبایل، اتصالات برتر اینترنت و سرویس های اطلاعاتی غنی دیگر علاقه مندند وهمچنین قابلیت استفاده و کاربردی بودن دستگاه تلفن همراه برای مشتریان مهمتر است، مثلا80 درصد کاربران طی یک نظر سنجی گفتند که به صفحه نمایش بزرگ علاقه دارند. مطالعات نشان داده که فناوری های نسل سوم تاثیر مثبتی بر سودمندی این دستگاه ها داشته؛ زیرا به کاربران اجازه می دهد درحالی که حرکت می کنند اطلاعات پیچیده را تغییر داده و زمان و پول را از دست ندهند. این تجارت در فناوری جدید فرصت مناسبی را در جهت پررنگ تر شدن اهمیت بازیافت گوشی های کهنه و قدیمی، باتری ها و لوازم جانبی فراهم می کند. کنوانسیون بازل سوییس (Basel Convention) مبنی بر مدیریت کاهش زباله های تلفن همراه یکی از واکنش های جامعه جهانی برای بازیافت زباله موبایلی بوده است و برای اجرای این پروژه، دولت ها ملزم به جمع آوری گوشی های کهنه به منظور کمک به کشورهای آفریقایی و دیگر کشورهای منطقه و مدیریت زباله های پرخطر و سمی شدند.

بازیافت زباله ها، انرژی جدید برای تولید سیمان ...

امروزه در دنیا تأمین انرژی در کنار تأمین مواد اولیه، مهمترین عامل در تولید سیمان محسوب می شود زیرا تولید سیمان در کنار تولید سایر محصولات صنعتی از جمله فولاد، آهن، شیشه، صنایع غذایی و روغن نباتی بیشترین مصرف کنندگان انرژی هستند.
۲ سال قبل سیمان در دنیا تا میزان ۲ هزار و ۲۷ میلیون تن تولید شد.
کشورهای چین، هند، آمریکا و ژاپن به ترتیب بیشترین میزان سیمان را در دنیا تولید کردند کشور مذکور همراه با اعضای اتحادیه اروپا ۸۰ درصد سیمان تولیدی دنیا را در اختیار دارند و کشور چین به تنهایی ۵۲ درصد تولید سیمان جهان را در سال ۲۰۰۵ در اختیار داشت و هزار و ۶۴ میلیون تن سیمان ۲ سال قبل تولید کرد.
این کشور همچنین برای تولید این محصول معدنی تا سال ۲۰۱۰ نیز برنامه ای دقیق دارد. قرار است چین در افق ۲۰۱۰ سالانه هزار و ۳۰۰ میلیون تن سیمان تولید کند.

● ضرورت سوخت جایگزین در تولید سیمان
چین که بیش از نیمی از سیمان دنیا را تولید می کند، در مصرف ذغالسنگ بی همتا است. براساس اطلاعات موجود کشور چین در سال ۲۰۰۵ برای تولید سیمان ۲ هزار و ۲۰۰ میلیون تن ذغالسنگ مصرف کرده است. همچنین متوسط مصرف انرژی حرارتی نیز در صنعت سیمان چین در سال مذکور، برابر با ۹۰۰ کیلو کالری در ازای فرآوری هر کیلوگرم کلینگر بوده است. اگرچه کارشناسان چینی دلیل بالا بودن میزان مصرف انرژی حرارتی را فعالیت کوره های سنتی و قدیمی در چین می دانند اما چینی ها با توجه به افق چشم انداز ۲۰۱۰ میلادی به جایگزینی سوخت های دیگر با سوخت فسیلی اقدام کرده اند. براین اساس، چینی ها طرح هایی را اجرا می کنند که بتوانند به وسیله بازیافت انرژی گازهای خروجی از سیستم پخت بسیاری از کارخانجات، انرژی الکتریکی تولید کنند. در صورتی که چینی ها موفق شوند این سیستم را در کارخانجات تولیدی سیمان اجرا کنند ۳۰ تا ۳۵ درصد از انرژی مورد نیاز برای تولید این کالای معدنی در آن کشور تأمین می شود. از سوی دیگر چینی ها برای جایگزینی سوخت در تولید سیمان به مصرف ضایعات و پسماندهای صنعتی و شهری روی آورده و نگاه ویژه ای به بازیافت ضایعات و تولید انرژی از آنها دارند به طوری که به خاطر صنعت سیمان، مدت یک سال یعنی از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۵ بیش از ۲۵ میلیون تن ضایعات صنعتی و شهری را امحا کرده است. چینی ها مصرف ضایعات، نوسازی صنعت و اجرای طر ح های بهینه سازی مصرف سوخت را برای افزایش کیفی و کمی تولید سیمان الگوی خود قرار داده اند.

● هند دومین بهینه ساز مصرف انرژی در تولید سیمان
کشور هند پس از چین دومین تولیدکننده سیمان در دنیا محسوب می شود. هندی ها در سال ۲۰۰۳ برابر با ۱۱۰ میلیون تن سیمان تولید کردند که برای این میزان تولید، ۱۶ میلیون تن ذغالسنگ و ۱۱ میلیون کیلووات ساعت برق مصرف کرده اند. از سوی دیگر و براساس آمارهای موجود میانگین مصرف انرژی حرارتی برای تولید سیمان در کشور هند ۸۰۰ کیلوکالری و انرژی الکتریکی نیز یک صد کیلووات ساعت است. اگرچه متوسط مصرف انرژی حرارتی درفرآیندهای خشک تولید سیمان ۷۳۰ کیلوکالری اعلام شده است اما هندی ها با استفاده از فرآیندهای خشک مجهز به پیش گرم کن ۶ مرحله ای میزان مصرف انرژی حرارتی را تا ۶۷۰ کیلوکالری کاهش دادند آنها همچنین توانستند با استفاده از این روش، میزان مصرف انرژی کیلوواتی را نیز تا ۷۰ کیلووات ساعت کاهش دهند.

● آمریکا و جایگزینی زباله با انرژی فسیلی
به کشورهای عضو پیمان تجارت آزاد آمریکای شمالی که شامل آمریکا، کانادا و مکزیک می شوند "نفتا" می گویند. آمریکا که یکی از اصلی ترین اعضای گروه نفتا محسوب می شود ۹۹ میلیون تن سیمان در سال ۲۰۰۵ تولید کرد و هنوز سومین تولیدکننده سیمان جهان است. آمریکا یی ها انرژی مورد نیاز برای تولید سیمان را از منابعی مانند ذغالسنگ، کک نفتی و زباله تأمین می کنند اما در ۲ سال اخیر آمریکایی ها برای کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی در تولید ذغالسنگ به استخراج انرژی از زباله ها روی آورده اند. در حال حاضر متوسط مصرف انرژی الکتریکی در صنعت سیمان آمریکا بیشتر از ۱۴۰ کیلووات ساعت است که طرح های بهینه سازی برای کاهش این میزان به سرعت در آن کشور اجرا می شود. آمریکایی ها به سرعت در حال حذف سیستم های قدیمی تولید سیمان هستند اگر چه هنوز این سیستم ها فعال هستند اما مصرف مازوت در صنعت سیمان آمریکا، به کمتر از ۱۲۴ میلیون لیتر و مصرف گاز نیز در آن صنعت به هزار میلیون متر مکعب رسیده است. در سال ۱۹۷۰ مصرف مازوت و گاز در صنعت سیمان این کشور به ترتیب هزار و ۵۴۹ میلیون لیتر و ۵ هزار و ۹۹۸ میلیون لیتر مکعب گاز بود.

● ژاپن، پیشتاز در بازیافت انرژی برق
ژاپنی ها ۳درصد از سیمان دنیا را تولید می کنند. آنها در سال ۲۰۰۵، ۶۶ میلیون تن سیمان تولید کردند و چهارمین تولیدکننده این کالای معدنی محسوب شدند. کشور ژاپن در بازیافت انرژی الکتریکی که به وسیله حرارت حاصل از گازهای خروجی سیستم پخت از کوره ها به دست می آید، پیشتاز هستند اما با این اوصاف ۲۰ تا ۴۰ درصد از قیمت تمام شده سیمان در ژاپن را هزینه انرژی تشکیل می دهد. ژاپنی ها نیز مانند چینی ها توانسته اند به وسیله بازیافت انرژی حرارتی ۳۰درصد از انرژی مورد نیاز کارخانجات سیمان را فراهم کنند. صنعتگران این کشور برای بهینه سازی مصرف سوخت در تولید سیمان، زباله ها را در کوره ها می سوزانند و با استفاده از بازیافت انرژی الکتریکی از گازهای خروجی پیش گرمکن، سیمان های آمیخته تولید می کنند. میزان مصرف انرژی الکتریکی ژاپن در سال ۲۰۰۵ در تولید سیمان، با استفاده از روش های مذکور کمتر از ۹۳کیلووات ساعت و میزان مصرف انرژی حرارتی به کمتر از ۲ هزار و ۴۸۰ کیلوکالری رسیده است.

● اتحادیه سیمان اروپا و دریافت ۶‎/۱ میلیون تن انرژی از زباله
کشورهای عضو سمبورو (cemboreau) یا همان اتحادیه سیمان اروپا که شامل ۲۴ کشور و ۲ عضو وابسته هستند. در سال ۲۰۰۵ میلادی ۲۸۹ میلیون تن سیمان در جهان تولید کردند. اصلی ترین منبع تأمین انرژی کارخانجات تولیدکننده سیمان در اروپا و ذغالسنگ و زباله است و ۴۰ درصد از قیمت تمام شده این محصول در اروپا مربوط به هزینه های انرژی است. متوسط مصرف انرژی حرارتی در سال ۱۹۹۸ در اروپا برابر با ۹۳۵ کیلوکالری بوده است اما این میزان در سال ۲۰۰۲ تا ۸۵۰ کیلوکالری کاهش یافت. از سوی دیگر میزان مصرف انرژی الکتریکی مصرفی نیز بین ۹۰ تا ۱۰۵ کیلووات ساعت است. کشورهای عضو اتحادیه سیمان اروپا در سال ۲۰۰۴ برای تأمین انرژی مصرفی در تولید سیمان ۶ میلیون و یک صد هزار تن زباله را سوزانده اند در حال حاضر نیز به طور متوسط ۱۷ درصد از انرژی حرارتی مورد نیاز اروپا به وسیله سوزاندن زباله ها تأمین می شود که این سهم برای برخی از کارخانه ها بیشتر از ۸۰ درصد است.

● ایران و جایگزینی سوخت برای تولید سیمان
افزایش تعداد طرح های عمرانی و تکمیل طرح های نیمه تمام عمرانی توسعه زیرساخت ها، ایجاد اشتغال، ساخت سدهای جدید و تکمیل سدهای نیمه تمام، نیاز کشور به مسکن و سایر موارد، از جمله مواردی است که نشانگر ضرورت افزایش تولید و نیاز صنایع و بخش های مختلف کشور به سیمان است. موارد فوق از یک سو و حضور در بازارهای جهانی به وسیله صادرات سیمان از سوی دیگر در کنار بررسی برنامه غول های تولیدکننده سیمان در دنیا ضرورت اتخاذ تصمیمات به روز و راهگشا را برای افزایش تولید سیمان در کشور نشان می دهد اما انرژی ماده گرانی در تولید این کالای معدنی محسوب می شود. تجربه کشورهای پیشرو در تولید سیمان و اتخاذ راه های جدید برای صرفه جویی در مصرف انرژی کارخانجات تولیدی این کالا، مصداقی بر این مدعاست. براساس آمارهای موجود که چندی قبل نیز در "همایش مصرف انرژی در سیمان" عنوان شد، در سال ۸۴ میزان مصرف انرژی حرارتی در تولید سیمان از ۷۲۵ تا بیشتر از هزار و ۴۵۰ کیلووات ساعت در فرآیندهای مختلف متغیر بوده است. از سوی دیگر مصرف گاز در صنعت سیمان نیز که در سال های قبل ۳۵ درصد بود در سال ۸۴ به بیشتر از ۶۵ درصد افزایش یافت. کارخانجات تولیدکننده سیمان هنوز برای حذف سوخت مازوت در تولید این کالا برنامه دارند. در این میان فعالان صنعت سیمان نیز با توجه به لزوم اهمیت انرژی در تولید این کالا، میزان مصرف انرژی حرارتی در کارخانجات را تقریباً به ۸۵۰ کیلوکالری رساندند و میزان مصرف انرژی الکتریکی را کمتر از ۱۱۰ کیلووات ساعت کاهش دادند. با توجه به برنامه وزارت صنایع و معادن برای افزایش ظرفیت تولید و با در نظر گرفتن توانمندی فعالان صنعت سیمان، استفاده از سوخت های جایگزین در صنعت سیمان و به کارگیری سوخت های ضایعاتی، استفاده از تایرهای مستعمل به عنوان سوخت جایگزین باید مدنظر سیاستگذاران کلان این صنعت قرار گیرد و واحدهای تولیدی برای رقابت با بازار جهانی و عقب نماندن از برنامه های توسعه ای به اصلاح مصرف انرژی اقدام کنند. در حال حاضر ۴۶ کارخانه سیمان در کشور فعالیت می کنند که قرار است تا پایان سال جاری ۳۵ میلیون تن سیمان تولید و تا ۵ سال آینده نیز میزان تولید این کالا دوبرابر شود. ظرفیت اسمی این تعداد کارخانه سیمان ۴۲ میلیون تن است. میزان مصرف سوخت کوره های قدیمی ۲ هزار کیلوکالری است و کوره های جدید نیز ۷۲۰ کیلوکالری انرژی مصرف می کنند. به گفته ابوالحسن پورخلیل دبیر انجمن کارفرمایان صنعت سیمان، اعتباری بالغ بر ۸۵۰ میلیارد تومان برای بهینه سازی مصرف سوخت و رعایت مسائل زیست محیطی، تخصیص داده شده است که از این میزان، ۶۰۰ میلیارد تومان برای رفع مشکلات زیست محیطی و اصلاح ساختار مصرف انرژی در کارخانجات تولید سیمان، هزینه شده است. در حال حاضر سیمان در کارخانه های خاش، خزر و شمال دماوند برای بهینه سازی مصرف سوخت تا ۵ ماه تولید نمی شود.

● قابلیت ذخیره انرژی الکتریکی در صنعت سیمان
در حالی که میزان مصرف انرژی الکتریکی و حرارتی برای تولید هر کیلوگرم کلینگر، ۸۰ کیلووات ساعت و ۷۰۶ کیلوکالری در دنیا است این میزان در سال ۷۹ در ایران به ترتیب برابر با ۱۱۵۰ کیلووات ساعت و ۸۰۰ کیلوکالری برای تولید هر کیلوگرم کلینگر بوده است.کارشناسان این صنعت معتقدند که صنعت سیمان قابلیت دارد تا حدود ۴‎/۳۰ درصد مصرف انرژی الکتریکی و ۸‎/۱۱ درصد مصرف انرژی اجرای روش های مدیریت مصرف انرژی و افزایش کارآیی این صنعت امکانپذیر است.
منبع: سایت باشگاه مهندسین ایران

بازیافت زباله در بلژیک

در بلژیک ۹۲ درصد از زباله های شهروندان بازیافت شده و به چرخه ی مصرف بازگردانده میشوند.
بر اساس قانون، شهروندان بایستی شیشه، فرآورده های کاغذی، فرآورده های پلاستیکی، فرآورده های فلزی و زباله های معمولی را بصورت جداگانه و بر اساس جدول زمانی که در اختیار آنها قرار میگیرد بیرون از خانه بگذارند.شرکت فوست پلاس (FOST Plus ) که در بلژیک وظیفه ی جمع آوری و بازیافت زباله ها را بعهده دارد در گزارش خود خبر از بازیافت ۶۰ کیلوگرم مواد پلاستیکی و ۴۸ کیلوگرم مواد کاغذی در ازای هر یک از شهروندان بلژیکی در سال ۲۰۰۳ داد.
بر اساس این گزارش بیش از ۸۰ درصد از زباله ها در همان سال بازیافت شده که با این آمار بلژیک رده ی نخست بازیافت زباله در جهان را بدست می آورد.به گفته ی آقای Joseph Michaux سخنگوی شرکت فوست پس از بلژیک تنها نقطه ای که در آن زباله ها بصورت جدی بازیافت میشوند ایالت کالیفرنیای آمریکاست ولی بلژیک برتر از تمامی کشورهای دیگر در این زمینه است.موادی که بازیافت شده اند برای استفاده در صنایع این کشور به فروش میرسند و با این کار مقداری از بودجه ی ۱۰۰ میلیون یورویی خود را برمیگرداند و باقی هزینه از مالیات شهروندان جبران میشود.این بدان معناست که هر شهروند بلژیکی سالانه ۱۰ یورو برای بازیافت زباله هایش بایستی بیشتر مالیات بپردازد

طرح تفکیک زباله در آلمان

در آلمان طرح تفکیک زباله به طور جدی دنبال می‌شود. تقریبا تمامی خانه‌ها، مجتمع‌های مسکونی و اداری زباله‌هایشان را به صورت تفکیک شده و در سطل‌های زباله‌ای با رنگهای متفاوت جمع آوری می‌کنند. طرحی که هر روز گسترده‌تر می‌شود. مثلا از سال گذشته، کاغذ هم سطل زباله مخصوص خودش را دارد. سطل آبی که به تازگی به خانواده آشغالی‌ها اضافه شده است.



اشتفان هارمنیگ (Stephan Harmening) مدیر انجمن بازیافت زباله در آلمان می‌گوید: « گاری آشغالی تبدیل به تجارتخانه پیشرفته‌اى شده. صنعت بازیافت زباله در آلمان یکى از زمینه‌های است که از نظر اقتصادی آینده روشنی دارد‌. بازیافت زباله در آلمان از نظر کیفیت و سوددهی اقتصادی در دنیا حرف اول را می‌زند. »
آلمانی‌ها نه تنها با دقت آشغال‌هایشان را جدا از هم در سطل می‌ریزند بلکه ماهانه هزینه مشخصی را هم به عنوان مالیات برای جمع آوری زباله‌ می‌پردازند. در حال حاضر هفت‌صد و پنجاه شرکت کوچک و بزرگ در انجمن بازیافت زباله آلمان عضو هستند. البته در نمایشگاهی که در کلن در سطح جهانی برگزار شد، نهصد غرفه از بیست‌وهشت کشور دنیا در نمایشگاه حضور داشتند.
هارمنیگ اشاره می‌کند:« صنعت زباله در سطح بین‌المللى در حال رشد است. این عرصه، اینطور که تخمین زده می‌شود، سالانه تا هشتادوپنج میلیارد یورو برای سرمایه‌گذاری بیشتر جا دارد. موضوع بازیافت زباله موضوعی لوکسی نیست که فقط به کشورهای مدرن و پیشرفته دنیا خلاصه شود. حفاظت از محیط زیست بحثی است که به تمامی کشورها ربط پیدا می‌کند.»
رقابت در این عرصه، خلاقیت شرکتهاى و سرمایه‌گذارن را بیشتر کرده است. هر روز دستگاه‌ها و روش‌های تازه‌تری برای بازیافت زباله وارد بازار می‌شوند. هارمینگ در مورد اینکه چرا آلمان یک گام جلوتر از سایر کشورهاست اضافه می‌کند:« یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار اینجاست که در آلمان جای برای نگهداری زباله‌هاى غیر طبیعی وجود ندارد. این ممنوعیت باعث شده به جای اینکه زباله را دفن کنیم که ساده‌ترین راه است، فکری برای بازیافت آن کنیم. با گذشت زمان هم، از نظر اقتصادى مقرون به صرفه‌ترین راه‌ها جای خود را باز کرده‌اند.»
قانون ممنوعیت دفن زباله‌های غیر طبیعی نه تنها از یک سو با بالا بردن ظرفیت سرمایه‌گذاری در صنعت بازیافت، رشد اقتصادی چشمگیری به دنبال داشته بلکه باعث شده است که تولید کنندگان هم برای بسته بندی تولیداتشان دقت بیشتری به خرج دهند و کمتر از فرآورده‌های پیچیده شیمیایی استفاده کند.
باله‌ها تنها سوزاندنى‌های ارزان قیمت نیستند. در کشورهای صنعتی و پیشرفته زباله منابع با ارزشى است که تولید کننده مواد خام است. مواد خام درجه دوم. در تعریف اقتصادی، به مواد خام مثل نفت که منبع طبیعی دارد مواد خام اولیه و موادی که از بازیافت زباله حاصل می‌شوند مواد خام ثانویه یا درجه دوم گفته می‌شود.
هارمینگ در انتها یاد آور می‌شود:« اینجا نباید یادمان برود که زمان زیادى طول کشید تا شکاف میان مزیت استفاده از مواد خام اولیه و مواد بازیافتی یا مواد خام ثانویه کمتر شد. ما پیش بینی می‌کنیم به مرور زمان، هر چقدر کیفیت بازیافت بهتر شود این شکاف هم کمتر مىشود. مثال روشنی که می‌توانم در این مورد بیاورم، شیشه‌های نوشیدنی‌ها است. در حال حاضر قیمت هر تن ماده خامی که از این شیشه‌ها بازیافت می‌شود هزار یورو است. در مقایسه با این ماده خام ثانویه، قیمت مواد خام اولیه‌ای که از صنایع نفتى بدست می‌آید هزارودویست یوروست. یعنی فقط بیست درصد گرانتر است. اگر از بعد دیگر نگاه کنیم باید بگوییم به استفاده از مواد بازیافت شونده در بسته بندى استفاده از ماده‌ خام ثانویه یا بازیافتی برای مصرف کننده، بیست درصد سود دارد. »