پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

پسماندها و بازیافت

اخبار مربوط به زباله و بازیافت

استفاده از پوست موز برای تصفیه آب

محیط زیست > بازیافت  - همشهری آنلاین:
گروهی از محققان برزیلی در عرصه محیط زیست به تازگی دریافته‌اند که پوست موز می‌تواند فلزات سنگین موجود در آب را تصفیه کند.


به گزارش ایسنا، این فلزات سنگین معمولا از بخش‌های صنعتی و کشاورزی وارد آب می‌شوند و برای سلامتی انسان بسیار خطرناک هستند.
عوارض این‌گونه مواد تا جایی است که می‌تواند باعث به وجود آمدن بیماری‌هایی نظیر آسیب‌های ریوی در انسان شود.
محققان اعتقاد دارند که استفاده از روش پوست موز برای تصفیه آب، یک روش بسیار به صرفه و کم هزینه است و علاوه بر آن تا 11 بار هم می‌توان از یک پوست موز برای این منظور استفاده کرد.
پیش از این نیز گروهی دیگر از دانشمندان به خاصیت تصفیه‌کنندگی در پوسته بادام زمینی پی برده بودند.

آلودگی آب و شبکه فاضلاب در تهران وضعیت وخیمی دارد

ایلنا: رئیس کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران گفت: متاسفانه وضعیت آلودگی آب و ناقص بودن توسعه شبکه فاضلاب در تهران هنوز بحرانی بوده و اوضاع قرمزی دارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا معصومه ابتکارامروز با اشاره به اقدامات کمیته محیط‌زیست در شورای شهر تهران و بازدید این کمیته از مناطق شهرداری خاطر نشان کرد: طی سال جاری از سراهای محله، پروژه‌های فنی و عمرانی، بازیافت، پیاده‌روسازی، سرپوشیده‌سازی انهار و سیستم‌های روشنایی مناطق شهر تهران بازدید به عمل آمد.
او افزود: پروژه‌های مربوط به انرژی‌های نو، طرح‌های پارک انرژی، خطوط بی‌آرتی و مترو نیز بازدید شد.
رئیس کمیته محیط‌‌زیست شورای شهر تهران با بیان اینکه متاسفانه لکه‌های صنایع آلاینده و مزاحمت‌های زیست‌محیطی در داخل زون‌‌های شهری وجود دارد، یادآور شد: از پروژه‌های ساماندهی صنایع و مشاغل شهری، خانه‌های سلامت، طرح سوله‌های بحران و مراکز معاینه فنی بازدیدهایی در طی سال صورت گرفت.
ابتکار با اشاره به بازدید از ایستگاه‌های ثابت و سیار سنجش و آلودگی هوا و صدا خاطر نشان کرد: آلودگی صدا در بزرگراه‌های چمران ـ همت از حد استاندارد گذشته است به طوری که آلودگی صدا 72 دسیبل اندازه‌گیری شده در حالی که باید زیر 50 باشد.
او ادامه داد: از مراکز فروش مواد شیمیایی خطرناک در ناصرخسرو و مجتمع‌های صنعتی خاوران نیز بازدیدهایی صورت گرفت.
به گفته ابتکار، طرح جمع‌آوری آب‌های سطحی در تمام مناطق شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت و موضوع آلودگی آب و لزوم دسترسی شهروندان به آب باکیفیت همچنان در دست بررسی است.
او به سایر بازدیدها از پروژه‌هایی همچون شبکه فاضلاب، معضلات زیست‌محیطی، بافت فرسوده، ایستگاه‌های CNG و کارگاه‌های عمران سطح مناطق اشاره کرد و یادآور شد: خوشبختانه وضع تفکیک مبداء زباله از حد پایلوت در مناطق شهرداری خارج شده و به مرحله عملیاتی رسیده است.
او با اعلام اینکه در ارزیابی شهرداری‌های مناطق 22گانه ترافیک همچنان اوضاع نابسامانی داشته و بحرانی بوده اعلام کرد: هنوز مردم به حمل‌ونقل عمومی قابل اعتمادی دسترسی ندارند و معضل ترافیک هنوز جای کار دارد.
او در ادامه به اوضاع بحرانی آلودگی آب اشاره کرد و گفت: طی بررسی صورت گرفته در مناطق شهرداری تهران معضل آلودگی آب همچنان مطرح بوده و این بحث نیاز به همکاری دولت دارد و بحثی ملی است.
رئیس کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران گفت: متاسفانه هنوز در توسعه شبکه فاضلاب مشکل داریم و شبکه فاضلاب همچنان اوضاع قرمزی دارد که دولت باید در این زمینه کار کند.
به گفته ابتکار هنوز مقابله با حیوانات موزی در تهران وضعیت قرمزی دارد و آنچنان به مصوبات شورای شهر از جانب شهرداری بها داده نمی‌شود.
او در پایان ادامه داد: از شورای شهر می‌خواهیم که در مورد واگذاری تصدی‌گری دولت و وظایف غیرحاکمیتی به شهرداری‌ها و شفاف کردن نحوه همکاری مجلس اقدام کند.

آب آتش‌گیرنده در یک روستا!

حوادث  -  این آب بعد از دو ساعت در ظروف مختلف، تغییر رنگ می‌دهد و به رنگ سرخ در می‌آید که محققان علت این امر را وجود آهن زیاد در آن می‌دانند.

فردانیوز گزارش داد:
آب چاه یکی از روستاهای آستارا در جمهوری آذربایجان که قابلیت اشتعال نیز دارد از جمله دیدنی های این منطقه است که مردم محلی برای درمان برخی بیماری های خود از آن بهره می گیرند.

به گزارش تلویزیون دولتی آذربایجان، سالیانه شمار زیادی برای دیدن این آب از نزدیک به این منطقه می روند زیرا آبی که از چاه یکی از خانه های این روستا بیرون می آید قابلیت سوختن دارد و مردم منطقه نیز بر این باورند که این آب خواص درمانی دارد.

در دهه سی میلادی، شماری از زمین شناسان گرجی برای کشف نفت به این منطقه می آیند ولی با بی نتیجه بودن این کار، زمین را به حال خود رها و منطقه را ترک می کنند ولی مدتی بعد آبی از چاهی که گرجی ها حفر کرده بودند بیرون می آید که در نوع خود شگفت انگیز است.

این آب که از هفتاد و هشت متری زیر سطح زمین بیرون می جوشد آشامیدنی نیست ولی مردم منطقه برای بیماری های پوستی خود از این آب استفاده می کنند. همچنین کفی که معمولا روی این آب وجود دارد قابلیت مشتعل شدن دارد و بعد از نزدیک شدن شعله آتش، شروع به سوختن می کند.

همچنین این آب بعد از دو ساعت در ظروف مختلف، تغییر رنگ می دهد و سرخ رنگ می شود که محققان علت این امر را وجود آهن زیاد در آن می دانند.

 

اصول و روش های کلرزنی آب

مبانی کلرزنی
برای حصول اطمینان از درستی کلرزنی قواعد زیر بایستی رعایت شود:
1 ـ آب مورد گندزدایی، صاف و بدون کدورت باشد.
2 ـ کلر مورد نیاز آب مشخص گردد، نقطه شکست کلر و کلر باقی مانده آزاد حائز اهمیت است.
3 ـ در هر حال زمان تماس حدود یک ساعت برای ازبین بردن زیستوارک‌های حساس در مقابل کلر منظور گردد.
4 ـ حداقل کلر باقیمانده پس از یک ساعت 0.5 میلی گرم در لیتر پیشنهاد می‌شود. این مقدار در بیماری‌های همه گیر‌ روده تا 1 میلی گرم در لیتر نیز توصیه شده است.
5 ـ مقدار کلر مورد نیاز هر نوع آب برابر خواهد بود با مقدار کلری که به آب اضافه می‌شود تا پس از یک ساعت مقدار 0.5 میلی گرم در لیتر کلر باقی مانده داشته باشد.

روش کلرزنی
با توجه به حجم آب مورد گندزدایی و وسعت پروژه، روش کلرزنی تعیین می‌گردد. کلر ممکن است به یکی از اشکال زیر در دسترس باشد:
الف) گازکلر Cl2
ب) کلرامین NH2 Cl و NHCl2
ج) پرکلرین High Test Hypochlorit) H.T.H)
د) دی اکسید کلر Clo2
کلر اولین ماده انتخابی در گندزدایی آب است زیرا ارزان، موثر و کاربرد آن بسیار ساده است. برای جلوگیری از آثار سمی آن توسط دستگاه کلرزنی به آب اضافه می‌شود. ترکیب آمونیاکی کلر نیز برای گندزدایی آب به کار می‌رود لیکن اثر آن کندتر از اثر کلر است. این امر باعث محدودیت استفاده از آن شده است.
پرکلرین یا H.T.H یا هیپوکلریت پر قدرت، یکی از ترکیبات کلسیم است که 70ـ60 درصد کلر دارد. محلول ساخته شده از H.T.H و ترکیبات دیگر کلردار برای گندزدایی آب بکار می‌رود.
ـ پرکلرین Ca(OCL)2 به صورت پودر یا کریستال ریز در بسته هایی با وزن مشخص تهیه و توزیع می‌گردد.
ـ گرد سفید کلر CaOCL2 که کلر قابل استفاده آن 39ـ33.5% است.
ـ محلول هیپوکلریت سدیم Naocl که دارای 5ـ3 و 16ـ10 درصد وزنی کلر قابل استفاده است.
به هر حال علی رغم ترکیبات جانبی کلر با مواد آلی آب و خطرات احتمالی آن برای سلامت هنوز کلر به عنوان یک ماده شیمیایی گندزدا برای بهسازی آب آشامیدنی مورد استفاده است.

روش کلر زنی مخازن آب
کلرینه کردن آب مخازن: ابتدا حجم مخزن را معین نموده، سپس به ازای هر متر مکعب ( 1000لیتر ) آب از 3 تا 5 گرم پـــــــودرپرکلرین استفاده می شود. کلرینه کردن مخازن به روش هــای دستی و مکانیکی انجام می شود که در روش دستی لازم است حتماً پس از اضافه کردن محلول کلر آب مخزن به هم زده شود. بعد از گذشت نیم ساعت در صورت مناسب بودن نتیجه کلرسنجی آب قابل مصرف است. قابل ذکر است که نتیجه کلرسنجی در کلیه ساعات شبانه روز و در نقاط مختلف شبکه لوله کشی باید در حد مطلوب باشد. حد مطلوب آخرین شیر مصرفی شبکه 0.5 تا 1 PPM (قسمت در میلیون)

طرز تهیه و استفاده از محلول کلر مادر
از ترکیب سه قاشق مرباخوری ( ۱۵ گرم ) از پودر پرکلرین۷۰درصد در یک لیتر آب، کلر مادر بدست می آید که باید در یک بطری تیره رنگ یا پوشیده با کاغذ آلومینیوم نگهداری شود. ۳ تا ۷ قطره از این محلول کلرمادر در یک لیتر آب بمدت ۳۰ دقیقه آنرا بهداشتی و قابل شرب می نماید.

نحوه گندزدایی مخازن تعمیر شده و یا جدیدالاحداث
طبق جدول زیر مقدار کلر مورد لزوم محاسبه می گردد:

حجم مخزن به متر مکعب درصد خلوص کلر کلر مورد مصرف به کیلو گرم ساعت ماند کار

100 70 3/4 12

200 70 6/8 12

قبل از گند زدائی، جدار داخلی مخازن با برس سیمی تمیز و شست و شو می گردد و با توجه به حجم مخزن می توان به ازای هر متر مکعب 43 گرم پرکلرین(70 درصد به صورت محلول) آماده نمود. بعد از این مرحله چندین بار با آب مخزن را شستشو می دهیم.

منبع: وب سایت www.water-sys.com

آب سنگین

اب سنگین- چگونگی تولید و موارد مصرف

روز شنبه با آغاز بهره برداری از پروژه مجتمع تولید آب سنگین اراک، عملا" کشورمان به عنوان نهمین کشور دارنده مجتمع تولید آب سنگین در جهان مطرح شد.

این پروژه با عنوان یکی از شاخصه های دانش هسته ای در مصارف پزشکی به خصوص کنترل سرطان و کنترل بیماری ایدز نقش تعیین کننده ای دارد و به عنوان خنک کننده و کندکننده راکتورهای آب سنگین هسته ای به شمار می آید. این پروژه یکی از بزرگ ترین پروژه های هسته ای کشور است که آژانس بین المللی انرژی اتمی در جریان ساخت آن قرار دارد. آب سنگین در پزشکی هسته ای، راکتورهای تحقیقاتی و راکتورهای آب سنگین تولید انرژی و کاربرد بسیار زیادی دارد. باتوجه به اهمیت آب سنگین در پیشرفت دانش هسته ای و پزشکی، خبرنگار گروه دانش و فناوری خراسان با دکتر حسین آفریده متخصص فیزیک اتمی و عضو هیئت علمی دانشگاه امیرکبیر، دکتر منیژه رهبر عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و انجمن فیزیک هسته ای و دکتر نورانی متخصص پزشکی هسته ای گفتگویی انجام داده است که در قالب یک گزارش از نظر شما می گذرد.
آب سنگین چیست
دکتر رهبر: آب سنگین، آبی است که هیدروژن های آن دتریوم یا ایزوتوپ سنگین هیدروژن است. این آب در مقایسه با آب معمولی نقطه جوش و نقطه انجماد بالاتری دارد و ویسکوزیته یا چسبندگی آن بیشتر است. هیدروژن دارای 2 ایزوتوپ پایدار H و D و یک ایزوتوپ ناپایدار و رادیواکتیو T یا تریتیوم است. هسته ایزوتوپ معمولی هیدروژن دارای یک پروتون و هسته ایزوتوپ سنگین دارای یک پروتون و یک نوترون است. این نوترون اضافی، هم سبب کاهش جذب نوترون توسط دتریوم و آب سنگین می شود و هم افزایش جرم آن را به همراه دارد. جرم ملکولی آب معمولی 18 و آب سنگین 20 است. در نتیجه یک لیتر آب سنگین دارای جرمی بیشتر از یک لیتر آب سبک است.
J آب سخت با آب سنگین چه تفاوتی دارد
آب سخت همان آب سبک یا معمولی است که دارای املاح بسیار زیادی می باشد.
ایزوتوپ چیست
دکتر آفریده: هسته اتم یک عنصر از پروتون و نوترون تشکیل شده است، تغییر در تعداد پروتون های هسته، سبب تغییر ماهیت و پدید آمدن عنصر دیگری می شود، به عنوان مثال: هسته اتم نیتروژن 7 پروتون دارد که با از دست دادن یکی از آنها تبدیل به عنصر کربن می شود، اما تغییر در تعداد نوترون ها، سبب ایجاد گونه جدیدی از یک عنصر به نام ایزوتوپ می شود. اغلب عناصر دارای ایزوتوپ هستند، ازجمله: عنصر اورانیوم دارای 4 ایزوتوپ است که فقط 2 ایزوتوپ آن به علت داشتن نیمه عمر نسبتا" بالا در طبیعت به صورت سنگ معدن یافت می شود. اورانیوم 235 و 238 هرکدام دارای 92 پروتون در هسته خود هستند ولی اورانیوم 235، 143 نوترون و اورانیوم238، 146 نوترون دارد.
نیروگاه های اتمی به چند دسته تقسیم می شود¬ درباره نیروگاه آب سنگین توضیح بیشتری بدهید؟
دکتر رهبر: نیروگاه هایی که از انرژی شکافت اورانیوم استفاده می کنند به 2 بخش نیروگاه آب سبک و آب سنگین تقسیم می شوند. نیروگاه آب سبک دارای راکتور آب سبک و نیروگاه آب سنگین دارای راکتور آب سنگین است. سوخت نیروگاه های هسته ای، اورانیوم 238 و 235 است. اگر از اورانیوم 235 به عنوان سوخت هسته ای استفاده شود باید درجه غنای آن از 7/0 درصد (که در طبیعت وجود دارد) به 3 تا 5 درصد برسد تا جرم بحرانی لازم برای شکافت را داشته باشد. درون یک راکتور هسته ای، اورانیوم توسط نوترون ها، بمباران می شود. برخورد نوترون به هسته اتم اورانیوم، سبب شکست آن می شود و در اثر این شکست، انرژی و نوترون های اضافی به وجود می آید. نوترون های اضافی در یک واکنش زنجیره ای شرکت می کنند و باعث شکست دیگر اتم های اورانیوم می شود. اگر این نوترون های اضافی کنترل نشود، ورود آن ها به واکنش های زنجیره ای، سبب تولید انرژی بسیار زیاد و در نتیجه انفجار در راکتور می شود. از شکست هسته هر اتم اورانیوم معادل 200 میلیون الکترون ولت انرژی آزاد می شود؛ بنابراین باید از موادی که جاذب نوترون های اضافی هستند و یا کندکننده ها، استفاده شود. در راکتورهای آب سبک از اورانیوم 235 به عنوان سوخت و از آب سبک یا معمولی به عنوان کندکننده استفاده می شود. در راکتورهای آب سنگین، از اورانیوم معمولی یا 238 به عنوان سوخت و از آب سنگین برای کند کردن واکنش های زنجیره ای، بهره گرفته می شود. اگر در راکتور آب سنگین، از آب معمولی استفاده کنیم تمامی نوترون های حاصل از شکافت، توسط آب جذب و واکنش زنجیره ای متوقف می شود، درحالی که آب سنگین توانایی کمی در جذب نوترون دارد. پس از شکست هسته اورانیوم 235 یا 238، انرژی به صورت گرمایی آزاد و این انرژی توسط مواد خنک کننده و به منظور به حرکت درآوردن توربین به خارج از راکتور منتقل می شود. این مواد خنک کننده می تواند آب معمولی یا آب سنگین باشد که پس از انتقال حرارت به بیرون از راکتور و خنک شدن، مجددا" به راکتور برمی گردد و این فرآیند به صورت پیوسته، برای تولید برق، ادامه پیدا می کند. بنابراین آب سنگین و آب سبک در راکتورها علاوه بر کندکنندگی، نقش خنک کنندگی هم دارند.
آیا پسماندهای حاصل از شکافت در راکتور آب سنگین متفاوت از راکتور آب سبک است؟
دکتر رهبر: مواد و عناصر حاصل از شکافت در 2 نوع راکتور مشابه هم است ولی میزان آن فرق می کند. نوترون های آزاد شده در هنگام شکافت با هسته اورانیوم 238 برخورد می کنند و ایزوتوپ جدید و ناپایداری از اورانیوم را با عنوان اورانیوم 239 به وجود می آورند. اورانیوم 239 در فرآیندی، تبدیل به یک عنصر رادیواکتیو به نام پلوتونیوم 239 می شود. پلوتونیوم، هم به عنوان سوخت در بعضی راکتورها کاربرد دارد و هم می تواند برای ساخت بمب اتمی استفاده شود. در کشوری مثل آمریکا، نیروگاه هایی وجود داشت که هدف آن ها فقط تولید پلوتونیوم بود و از این پلوتونیوم در تولید بمب های نوترونی استفاده می شد. بمبی که بر سر مردم هیروشیما فرود آمد، از این نوع بود. استفاده از اورانیوم طبیعی در راکتورهای آب سنگین، سبب ایجاد میزان بیشتری از پلوتونیوم می شود که این پلوتونیوم می تواند کاربرد نظامی داشته باشد. بنابراین روی این راکتورها حساسیت بیشتری وجود دارد و واردات آب سنگین از دیگر کشورها تحت کنترل سازمان های بین المللی است و به مجوز نیاز دارد اما پروژه تولید آب سنگین در ایران برای استفاده هایی صلح آمیز از این ماده است و تمام برنامه های آن تحت نظارت آژانس است.
آب سنگین چگونه تولید می شود؟
محققان برای اولین بار به طریق الکترولیز به آب سنگین خالص دست یافتند. چون نقطه جوش آب سنگین بالاتر از آب معمولی است، برای تولید آن، از روش تبخیر و تقطیر هم استفاده می شود. در تأسیسات تولید آب سنگین در اراک، طی مراحلی پیچیده از آب معمولی، آب سنگین به دست می آید که درجه خلوص آن 8/99 درصد است. البته باید یادآور شد که مراحل غنی سازی اورانیوم، از پیچیدگی بیشتری برخوردار است چون اختلاف جرم 2 ایزوتوپ اورانیوم بسیار کم است، بنابراین باید برای بالا بردن درجه غنای اورانیوم 235، از سانتریفوژهای متعدد که به صورت آبشاری، پشت سرهم قرار می گیرند، استفاده کرد. ولی تفاوت جرم آب سنگین و آب سبک قابل ملاحظه است و تفاوت در نقاط جوش این 2 نوع آب، امکان جداسازی آب سنگین و خالص سازی آن را تسهیل می کند. از میان هر 6400 تا 7000 ملکول آب معمولی، یک ملکول آب سنگین وجود دارد که برای دستیابی به آن از طرق فیزیکی و شیمیایی درجه خلوص آن را بالا می برند. J در چه کشورهایی از راکتور آب سنگین استفاده می شود¬
دکتر آفریده: در حال حاضر کشورهای زیادی از این نوع راکتور برای تولید برق استفاده می کنند، مانند کانادا، پاکستان و هند ولی تأسیسات تولید آب سنگین تاکنون فقط در 8 کشور وجود داشته است که ما نهمین کشور هستیم. J موارد استفاده از آب سنگین چیست، و تولید آب سنگین چه اهمیتی برای کشور دارد¬ دکتر آفریده: بیشترین استفاده از آب سنگین در راکتورها است که شامل هر 2 راکتور تحقیقاتی و نیروگاهی می شود از آب سنگین برای تولید رادیوایزوتوپ ها در صنعت، کشاورزی و پزشکی استفاده می شود همچنین در رادیوگرافی، نوترون تراپی و نوترون رادیوگرافی از آن بهره برداری می شود. علاوه براین ها، آب سنگین برای تشخیص نشت آب های زیرزمینی یا نشت آب از سدها، کاربرد زیادی دارد. علاوه بر اینها ، دو تریم در تحقیقات فیوران، یا گداخت سرد نقش محوری ایفا می کند. باتوجه به این که کشور ما دارای منابع بزرگی از اورانیوم طبیعی است، با تولید آب سنگین در اراک، می توانیم راکتورهای آب سنگینی بسازیم که برای سوخت خود نیازی به کار دشوار و پرهزینه غنی سازی اورانیوم ندارند. در تأسیسات اراک سالانه 16 تن آب سنگین تولید می شود که نه تنها در تولید برق از نیروگاه های آب سنگین کاربرد، بلکه مصارف زیادی در پزشکی هسته ای دارد. همان طور که ذکر شد از آب سنگین برای تولید رادیوایزوتوپ ها و رادیوداروها استفاده می شود. رادیوایزوتوپ ها در صنعت و کشاورزی کاربرد زیادی دارند. پروژه تولید آب سنگین در اراک به اندازه دستیابی به فرآیند غنی سازی اورانیوم افتخارآفرین است.
به گفته دکتر نورانی متخصص پزشکی هسته ای اساس کار در دانش پزشکی هسته ای استفاده از رادیوایزوتوپ ها و رادیوداروها است و از آب سنگین می توان به عنوان تارگت نوترون برای تولید این مواد استفاده کرد. از پرتوداروها برای تشخیص و درمان بیماری هایی چون سرطان، تومورهای خوش خیم و بدخیم، نارسایی های قلبی و عروقی استفاده می شود. مثلا" در پت اسکن که پیشرفته ترین تکنیک در پزشکی هسته ای است، گلوکز نشان دار یا FDG یا فلوئودین کاربرد بسیار زیادی دارد برای نشان دار کردن گلوکز یا فلوئور از آب سنگین استفاده می شود که به عنوان مثال از FDG برای بررسی متابولیسم گلوکز و تشخیص تومورها در مغز بهره گیری می شود. باتوجه به این که واردات بعضی رادیوایزوتوپ ها و رادیوداروها از کشورهای دیگر با مشکل مواجه است، تولید آب سنگین در کشور موفقیت بزرگی چه در عرصه تولید برق و چه در عرصه پزشکی و صنعت و کشاورزی محسوب می شود

ابراهیم ندرلو

شیرابه زباله‌ها عامل آلودگی منابع آبی کهریزک است

رییس اداره آبفای کهریزک شهرستان ری گفت: شیرابه زباله‌های انباشته شده مهمترین عامل آلودگی منابع آبی کهریزک است.

علی‌اصغر فراهانی روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: با آلوده شدن سفره‌های آب زیرزمینی کهریزک که ناشی از دفن غیراصولی زباله‌ها می‌باشد، مسوولان و کارشناسان آب و فاضلاب جنوب غرب برای تامین آب منطقه به منابع آبی خارج از محدوده کهریزک روی آوردند.

از ‪ ۴۰‬سال پیش زباله‌های تهران در نزدیکی کهریزک تخلیه می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: درحال حاضر دو حلقه چاه از حاشیه جاده واوان وارد شبکه توزیع و آب مصرفی کهریزک شده است.

فراهانی با اشاره به وجود آسایشگاه کهریزک، ایجاد شهرک‌های جدید و رشد جمعیت، برای تامین آب شرب مورد نیاز منطقه از اجرای خط انتقال لوله از مناطق حسین‌آباد مفرح و جعفرآباد جنگل خبر داد.

وی ادامه داد: امور مربوط به تملک و صدور پروانه برای حفر چهار حلقه چاه آب عمیق در منطقه کاشانک نیز انجام شده که با ورود به مدار بهره- برداری، شرایط برای تامین آب شهرک‌ها در آینده فراهم می‌شود.

کهریزک با جمعیت ‪ ۱۵۰‬هزار نفر در ‪ ۱۵‬کیلومتری شهرستان ری واقع شده است.

بازیافت فاضلاب‌ها

بخش عظیمی از فاضلاب‌های تصفیه شده در نهایت در محیط دفع خواهند شد. با توجه به این موضوع، آب‌های سطحی و بسترها و سفر‌ه‌های آب‌زیرزمینی که از دریافت کننده‌های نهایی سیستم‌های تصفیه و دفع فاضلاب هستند و همچنین تجهیزات بازیافت فاضلاب باید در فاصله مناسبی نسبت به واحد های تصفیه فاضلاب قرار گیرند تا بتوانند کمترین خطرات زیست‌محیطی را به همراه داشته باشند.

یکی از روش‌های متداول در دفع فاضلاب‌ها، کاهش غلظت و انتقال آن به آب‌های سطحی است. در سال‌‌های اخیر، با توجه به کمبود منابع آب آشامیدنی و پیامدهای ناشی از بحران جهانی آب، استفاده از فاضلاب تصفیه شده به عنوان بخشی از منبع آب مورد نیاز در بخش‌های مختلف مورد توجه قرار گرفته و به همین دلیل، استفاده از جریان‌های خروجی تصفیه فاضلاب در حوزه کشاورزی و ایجاد فضای سبز در پارک‌ها و حاشیه بزرگراه‌ها و جاده‌ها به عنوان طرحی جدید در بسیاری از کشورها به مرحله اجرا درآمده است.

فرانک فراهانی‌جم


کاربرد سیستم لجن فعال در تصفیه

در مراحل گوناگون تصفیه، مقادیر مختلفی لجن تولید می‌شود که باید با استفاده از راهکارهای مناسب، تولید لجن اضافی در سیستم‌‌های تصفیه را به حداقل برسانیم. از جمله روش‌هایی که برای دفع لجن در تصفیه فاضلاب مورد استفاده قرار می‌گیرند می‌توان به روش هضم هـوازی و بـی‌هـوازی، سـوزانـدن لـجـن، بـسـترهای خشک‌کننده و تغلیظ لجن اشاره کرد.

در روش هضم هوازی، لجن تولید شده در قسمت‌های مختلف سیستم برای مدت طولانی هوادهی می‌شود. با استفاده از این روش، میزان لجن دفعی در مراحل بعدی تصفیه کاهش می‌یابد، اما در روش هضم بی‌هوازی، لجن ته‌نشین شده برای مدت زمان معینی در یک محفظه بسته نگهداری می‌شود تا به مایع و گازی که عمدتا حاوی متان است، تبدیل شود.

در تصفیه‌خانه‌های کوچک شهری و صنعتی از روش خشک کردن لجن روی بسترهای شنی به وسیله جریان هوا برای آبگیری از لجن استفاده می‌شود که از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه است. سوزاندن لجن ازجمله روش‌های دیگری است که برای دفع لجن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

منظور از سوزاندن لجن تبدیل مواد آلی به مواد اکسید شده یعنی دی‌اکسیدکربن، خاکستر و آب است که معمولا در تصفیه‌خانه‌های با ظرفیت متوسط و بالا در تمامی فرآیندهایی ــ که در انتخاب روش مناسب برای دفع لجن با محدودیت مواجه‌اند ــ از این روش استفاده می‌شود.

در تصفیه بیولوژیکی در تصفیه‌خانه که می‌تواند به صورت هوازی یا غیرهوازی انجام شود، تصفیه ثانویه به کار می‌رود که استفاده از لجن فعال از روش‌های رایج در این فرآیند است. سیستم لجن فعال از یـــک رآکــتــور تـشـکـیــل شــده اســت کــه در آن میکروارگانیسم‌های موجود در فاضلاب به صورت معلق در معرض هوادهی قرار می‌گیرد.

در بخش دیگر این سیستم در محفظه جداسازی، فاز جامد از مایع جدا می‌شود. علاوه بر این، سیستم لجن فعال مجهز به یک سیستم برگشتی است که مواد جامد جدا شده از فاز مایع را به رآکتور بازمی‌گرداند. یکی از مهم‌‌ترین ویژگی‌های این روش، شکل‌گیری مواد جامد لخته شده و قابل ته‌نشینی در سیستم است که در تانک‌های ته‌نشینی از فاضلاب جدا می‌شوند.

تصفیه بی‌هوازی نیز از دیگر روش‌های رایج در تصفیه ثانویه است که در هضم لجن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به این که انجام این روش در تصفیه فاضلاب به هیچ نوع تجهیزاتی نیاز ندارد، روشی ارزان‌قیمت است که در مقایسه با روش‌های هوازی، زمان ماند مورد نیاز آن بسیار بیشتر است، اما بـوی بـد حـاصل از فرآیند بی‌هوازی سبب ایجاد محدودیت‌هایی در استفاده از این روش در مناطق شهری شده است.


کاربرد نمک و شن برای آب کردن برف با توجه به اثرات زیست محیطی ...

﴿طرح مدیریت برف)
 
مقدمه
شهرداری تورنتو به منظور حفاظت و افزایش ایمنی رفت و آمد در خیابان‌ها و جاده‌ها در فصل زمستان، راهکار جدیدی برای استفاده از نمک ارائه داده تا حوادث ناشی از شرایط نامساعد محیطی را به حداقل برساند. هرساله در زمستان در حدود 130 سانتیمتر برف در خیابان‌ها و جاده‌های تورنتو انباشته می‌شود و شهرداری به منظور ایمن سازی خیابان‌ها و جاده‌ها بیش از 140000 تن نمک را مورد استفاده قرار می‌دهد.
    
ضرورت توجه به مدیریت کاربرد نمک
ارزیابی اخیر سازمان محیط زیست کانادا در مورد آسیب‌های محیطیِ نمک کلراید مصرف شده در زمستان موجب شده تا به بهبود مدیریت کاربرد نمک توجه بیشتری شود. شهرداری تورنتو بعد از انتشار گزارش ارزیابی نهایی در دسامبر 2001، نتایج حاصله را مورد ارزیابی قرار داده و به مواردی برخورد کرد که برای انبار کردن مؤثر نمک و استفاده صحیح از آن نیازمند اصلاحات بود. از جمله این مشکلات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
  • مصرف بیش از حد نمک
  • ذخیره‌سازی نامناسب و عدم مدیریت صحیح نمک
  • فقدان کنترل کامپیوتری بر روی وسایل پخش کننده نمک
  • نیاز متصدیان ومسئولان به آموزش‌های مقتضی
  • تجهیزات نامناسب در بسیاری از وسایل پخش ‌کننده نمک
اقدامات شهرداری تورنتو برای مقابله با مشکلات
شهرداری تورنتو به منظور برطرف ساختن مشکلات فوق بلافاصله دست به اقداماتی زد. یکی از این اقدامات، فراهم آوردن برنامه آموزشی برای افراد دست اندر کار بود که نتایج بسیار مطلوبی را هم در پی داشت. در این برنامه طرز استفاده درسـت از نمـک در زمـان مناسب و مقدار نمک مورد نیاز برای شرایط مختلف، کاربرد صحیح مواد ضد یخ و اهمیت ثبت گزارش‌های دقیق به متصدیان و سرپرستان آموزش داده شد. بیش از 400 نفر در این برنامه شـرکت کردند.
 
علاوه بر این، شهرداری تورنتو دستور‌العمل‌های جدیدی را برای ذخیره سـازی نمـک از جمله اطمـینان از خشک بودن نمک به هنگام تحویل به انبار و ذخیره سازی و نگهداری مناسب آن ارائه داده است. برای اطمینان از اینکه مدیران گزارش‌های درستی از کاربرد نمک توسط دستگاه‌ها در خیابان‌ها و جاده‌ها دارند، سیستم‌های جدیدِ ثبت گزارش‌ طراحی و ساخته شد.
مراحل ذکرشده به سرعت انجام شد و شهرداری در اقدام بعدی نصب کنترل‌ کننده‌های خودکار بر روی تمام تجهیزات پخش کننده نمک که طرف قرار داد آنها بود را الزامی کرد. کنترل کننده‌های خودکار به متصدیان این امکان را می‌دهد که میزان جریان نمک و سرعت دستگاه پخش کننده را در شرایط متفاوت برف و بوران کنترل کنند و اطمینان حاصل کنند نمک به اندازه نیاز مصرف شده و نمک‌ها بیشتر بر روی سطح جاده باقی می‌مانند تا شانه آن.
           
رویکرد جدید در استفاده از نمک
شهرداری دو رویکرد را برای استفاده از نمک پیشنهاد داد. رویکرد اول استفاده از مخلوط شن و نمک در شرایط مناسب است. استفاده از این مخلوط زمانی که خیابان‌های محلی، پیاده‌روها و حاشیه معابر با برف و یخ پوشیده شده ‌باشند، روش مؤثری برای افزایش ایمنی در اغلب اوقات زمستان می‌باشد. هرچند، این رویکرد باید کاملاً اصولی و با دقت به کار گرفته شود. شن یک ماده ساینده است و نمی‌تواند برای یخ‌زدایی به کار رود. همچنین، شن میزان سنگریزه و گرد و غبار را افزایش می‌دهد که باید بلافاصله پس از ذوب شدن برف و یخ، جارو شده در غیر این صورت به سیستم‌های فاضلاب وارد شده و به آن صدمه می‌زند.
      
رویکرد جدید و مهم دیگر خیس کردن نمک قبل از استفاده در مایعی مانند آب و سپس پاشیدن آب نمک در سطح خیابان است. خیساندن نمک قبل از استفاده دو مزیت دارد: اولاً، از آنجا که دانه‌های نمک پس از پاشیده شدن بر روی سطح جاده دیگرحرکتی ندارند، این کار پاشیدن نمک اضافی بر روی سطح خیابـان را به حداقل می‌رسـاند. ثانیاً، از پیش خیس کردن نمـک
موجب تسریع و افزایش کارآیی نمک می‌گردد. نتایج حاکی است که استفاده از این رویکرد مقدار مصرف نمک را کاهش می‌دهد زیرا نمک به شکل مؤثرتری استفاده و پخش می‌شود. این امر موجب به حداقل رساندن آسیب‌های زیست محیطی شده و از نظر اقتصادی نیز در هزینه‌ها صرفه‌جویی می‌شود.
         
در زمستان سال 2002، شهرداری تورنتو اقدامات جدیدی را برای مدیریت بهتر مبارزه با یخ‌بندان به عهده گرفت. شهرداری به منظور دریافت اطلاعات صحیح آب و هوایی جاده‌ها به صورت لحظه‌ای و تصمیم‌گیری درست، از خدمات سازمان هواشناسی جاده‌ای کانادا و یک مؤسسه خصوصی پیش‌بینی کننده آب و هوا استفاده کرد. بدین وسیله شهرداری ابزار جدیدی را برای کمک به جمع آوری اطلاعات در اختیار گرفت: سیستم اطلاعات آب و هوای جاده‌ای (RWIS1) شامل ایستگاه‌های گزارش دهنده خودکار آب و هوای محلی است که در امتداد خیابان‌ها و جاده‌ها نصب شده‌اند. این ایستگاه‌ها از حسگر‌های نصب شده در خیابان‌ها و جاده‌ها و دستگاه‌های سنجش آب و هوا در ارتفاعات استفاده می‌کنند تا به طور پیوسته اطلاعاتی از شرایط آب و هوایی سطح زمین به دست آورند. در حال حاضر 4 واحد در این مورد با شهرداری تورنتو همکاری می‌کنند  تا در مورد زمان، مکان و مقدار نمک مورد نیاز وابسته به شرایط، بهترین تصمیم را اتخاذ نمایند. همچنین، شهرداری تورنتو گیرنده‌های دمایی مادون قرمز متحرک را بر روی بسیاری از وسایل گشت زنی و راهنما نصب کرده تا به مسئولان کمک کند شرایط دمای واقعی خیابان را تعیین کنند.
         
موضوع جابجایی برف و هدایت آن به بخش دیگری از شهر مشکل دیگری است. اخیراً، شهرداری تورنتو طی بررسی برای تعیین بهترین محل تخلیه برف، پنج محل قابل استفاده در مجاورت رودخانه‌ها را مشخص نموده است. بٌعد مهم و مبتکرانه دیگر این طرح، بررسی شرایط محیطی به طور مداوم است. کارمندان شهرداری تورنتو بررسی غلظت کلراید را در میان رودخانه‌ها ادامه داده و جزئیات مربوط به مقدار نمک پخش شده در هر مسیر را ثبت می‌کنند.
        
شهرداری پس از انجام این تغییرات اساسی، از یک روابط عمومی فعال بهره می‌گیرد تا عموم مردم را در جریان اطلاعات مربوط به جابجایی برف و فعالیت‌های شهرداری در کاهش مصرف نمک و حفظ ایمنی خیابان‌ها و پیاده‌روها قرار ‌دهد. این اقدامات شامل انتقال اخبار، ارتباط با مطبوعات فعال و یک شبکه
اینترنت برای همشهریان می‌باشد.
سازمان محیط زیست کانادا از برنامه مدیریت نمک تورنتو به عنوان گامی مثبت در بهبود انتقال مخازن نمک توسط شهرداری تورنتو تمـجید کـرده است. شاید پیشـرفت جاده‌ای تورنتو برای سایر شهرها نیز مفید باشد.
       
ابتکار پرچین محکم در برابر برف
ابتکار حصار برفی زنده یکی از پروژه‌های مدیریت برف است. این پروژه در زمستان مانع از انباشته شدن برف در خیابان شده و کاهش هزینه‌های جابجایی برف، افزودن تنوع به مناظر، فراهم آوردن زیستگاه برای حیات وحش و افزایش ایمنی در رانندگی را به دنبال خوهد داشت.
          
حصار‌های برفی زنده، پوششی از بوته‌ها و درختان بوده که حدود 100 تا 120 فوت دورتر از خیابان واقع می‌شود و در مقابل بارش برف و همچنین برف‌هایی که در اثر باد جابجا می‌شوند به عنوان مانع عمل کرده و از ورود برف‌ به سطح خیابان جلوگیری می‌کند. پرچین برفی زنده به موازات خیابان و متناسب با شدت امکانات و فضای سبز محل کاشته می‌شود. این پرچین‌ها مانع از مسدود شدن خیابان‌ها شده، تأخیر در ارائه خدمات را به حداقل رسانده، استفاده درست از بودجه‌های عمومی را به همراه داشته و نیاز به برف‌روبی را کمتر می‌کند؛ در نتیجه نمک کمتر، برف‌روبی کمتر، و سوخت کمتری برای باز شدن جاده‌ها مورد نیاز می‌باشد. برای ایجاد حصار‌های برفی زنده می‌توان از گونه‌های گیاهی مختلف یا ترکیبی از گیاهان بومی استفاده کرد. برنامه‌ریزی به موقع، انتخاب گونه‌های مناسب، آمادگی محل، مدیریت دقیق در کاشت نهال‌ها و درختچه‌ها باعث خواهد شد تا این طرح با موفقیت به اجرا درآید.
منبع: سایت مرکز پژوهش های شورای اسلامی شهر مشهد

کاهش دمای اقیانوس با گرد و خاک

ایرنا؛ پژوهشگران امریکایی می گویند یک سوم کاهش دمای سطح اقیانوس اطلس شمالی بین سال های 2005 و 2006 ناشی از گرد و خاک «صحرای آفریقا» بوده است. ناسا اعلام کرد توفان های موسمی گرد و خاک، احتمالاً یکی از عوامل تغییر در فعالیت توفان های هاریکن بین این دو سال بوده است. دستگاهی که در ماهواره «ترا»ی ناسا نصب شده، در ماه نوامبر تصاویری را ثبت کرد که نشان می دهد گرد و خاک صحرای آفریقا چگونه از کرانه غربی این قاره به سمت اقیانوس و بر فراز جزایر قناری می وزد. در این گزارش آمده است دانشمندان آگاهند که گرمای ناشی از سطح اقیانوس محرک هاریکن است و منجر به وقوع توفان های بیشتر و قدرتمندتر می شود. در سال 2006 دمای سطح دریا در آتلانتیک شمالی نسبتاً خنک باقی ماند و آب های این منطقه تنها شاهد وقوع پنج توفان بود. در سال 2005 که سطح اقیانوس گرم تر بود، 15 هاریکن گزارش شد. به گفته دانشمندان ناسا «وجود گرد و خاک های صحرا بر فراز اقیانوس آتلانتیک مانع از رسیدن نور خورشید به سطح اقیانوس شده است.»